Elif

The rapid growth and aging of the world’s population pose considerable challenges. While in primitive times, only a fraction of the population reached old age, in modern times, the majority attaining old age raises multifaceted concerns. Consequently, interest in aging studies has increased globally, causing new disciplines such as gerontology and the development of new social theories. Among these, activity theory stands out, dominating much of the Turkish literature. However, this approach overlooks the crucial aspects of aging. Consequently, critical examinations of the political economy of aging are increasingly capturing the attention of scholars. Carroll Estes emerges as a leading figure among these critical theorists. With a distinguished academic career, Estes has delved into Social Security and Medicare policy, healthcare reform, long-term care, and the economic and health security of older women. Recognized as a pioneering scholar in the fields of “political economy of aging” and “critical gerontology” Estes and his theories remain largely absent in Turkish aging literature. Thus, this article aims to bridge this gap by introducing Estes’ theories to Turkish academia. Estes has made notable contributions to the aging literature, with his theoretical models and concepts representing seminal works in the field. This article presents Estes’ model and concepts comprehensively for the first time in Turkish aging literature. For example, Estes’ concept of the “aging enterprise” has been translated into Turkish as “elderly care initiatives” and incorporated into Turkish discourse. Thus, Estes’ model emerges as a valuable resource awaiting exploration, particularly within disciplines such as social policies and services.Understanding the fundamental concepts proposed by Estes is essential for fully understanding his ideas and contributions. However, delving into these concepts necessitates not only understanding the phenomena they address but also discerning the motives driving their formulation. Hence, our article briefly incorporates the main points emphasized by the political economy theory that forms Estes’s theoretical framework. Political economy theory treats aging through the lens of interwoven connections between the macro-level, social dynamics, intermediate-level organizational and institutional, and micro-level individual experiences (Estes, 1979).At the heart of Estes’ model lies the public/citizen. Power dynamics among the state, postindustrial capitalism, and gender systems, entailing bidirectional relationships, unfold within the framework of “interlocking systems of oppression” (Collins, 1990, p. 225) stemming from gender, social class, and racial and ethnic statuses across life (Dressel et al., 1997, p. 583; Estes, 2001, p. 2). Moreover, Estes perceives ideology as the main framing element enveloping other concepts in defining aging and shaping policy responses to aging within society (Estes, 2001, p. 2). Employing this model of political economy theory, Estes constructs a theoretical framework of social policy and aging. However, he incorporates additional analytical levels, namely the “medical&nbsp;industrial complex” and “elderly care initiatives” into the framework. These elements emerge as products of and intersect with the relationships among postindustrial capitalism, the state, and gender systems while focusing on the citizen/public. Consequently, the model expands to include a fifth level (Estes, 2001, p. 3).Est’s’ model of social policy and aging offers a multilayered analytical framework that addresses the intricate, conflicting, and competitive relationships among postindustrial capitalism, the state, and the gender/sex system, which in turn shape and sustain the medical-industrial complex and elderly care initiatives. Viewed through a conflict theory perspective, the model acknowledges and attempts to illustrate the ongoing struggle among its actors, underscoring the important role politics plays in determining the extent to which one actor can assert dominance and control over others (Estes, 2001, pp. 3–4).According to Estes, ideologies wield substantial power in shaping, modifying, and implementing social policies. Particularly, the twin ideologies of neoliberalism and neoconservatism have proven highly effective in efforts to drastically transform Social Security and Medicare programs (Estes, 2001, p. 102). Neoconservative ideology, influential in social policy formulation, exerts notable influence on the sociocultural sphere, giving rise to motivational crises such as exacerbating gender conflicts and imposing emotional pressures regarding familial responsibilities (Estes, 2001, p. 102). In this context, neoliberal ideology limits economic policies to inherently pro-market actions, while neoconservative ideology limits the nature and scope of actions within the traditional family structure (Therborn, 1980, pp. 97–100).In Estes’ model, the subsequent link after the overarching ideology involves class, race/ethnicity, gender, and age. These elements are viewed as interlocking systems of oppression arising from conflicts and stratification within the social structure (Collins, 1990; Estes, 2001, p. 13). Social class, race/ethnicity, and gender are directly correlated with the resources accessible to individuals in old age, both due to their status as interlocking systems of oppression at the macro level and their intersectionality at the micro level (Estes, 2001, p. 13).Within Estes’ theoretical framework, the examination of the state revolves around its capacity to (a) allocate and distribute scarce resources, (b) mediate between various societal segments and classes, and (c) address conditions potentially threatening social order. Analyzing public policies governing resource allocation and distribution for older citizens by the state is crucial. This transcends mere considerations of resource availability for social spending. Estes underscores the tangible and perceived ramifications of allocating an increasing share of resources to the elderly on business, economic growth, industry, and industrial relations (Estes, 2001, p. 7).&nbsp;In Este’’ theoretical constructs, postindustrial capitalism, and its linked globalization hold important positions within the political economy of aging. Estes finds a strong relationship between aging and postindustrial capitalism/globalization. He examines how these phenomena, along with informationalism, shape the lives of older individuals, establishing a relationship between macro- and micro-structures (Estes, 2001, p. 4).The inclusion of the sex/gender system marks a new addition to the political economy discourse. While previous studies have explored gender’s role at individual and policy levels, its incorporation as a key institutional force in explaining social policy on aging is new (Estes, 2001, p. 8). Estes offers two primary reasons for integrating gender into the theoretical model: First, the increasing proportion of women within the elderly population. Second, women’s greater dependency on the state compared with men, persists across the lifespan regardless of age (Estes, 2001, p. 121). Estes posits that gender differences in the aging experience stem from the entrenched role of gender within social and political structures.The concept of citizen/public, central to Estes’ theoretical framework, draws upon critical literature asserting the absence of a universally and equitably shared experience of citizenship (Estes, 2001, p. 10). According to Estes, the fundamental issue surrounding citizenship lies in the dichotomy between capitalism and democracy within capitalist democracies, engendering tension and contradiction (Estes, 2001, p. 10). Citizenship, Estes argues, embodies both economic and political dimensions, as the life opportunities offered by states to their citizens are largely based on labor force participation and property ownership.Understanding aging and social policy requires attention to two overlapping and mutually reinforcing structural arrangements: the medical-industrial complex and elder care initiatives. The medical-industrial complex comprises a highly stratified and expansive healthcare sector dominated by multibillion-dollar corporations (Estes et al., 2001, pp. 165–166). Coined by Estes in 1979 (p. 2), the term “aging enterprise” resides within the confines of the medical-industrial complex, yet extends beyond healthcare to encompass governmental and institutional actions across all facets related to aging. Conversely, aging initiatives generally focus on the relationship between social policy and the circumstances and requirements of older individuals (Estes et al., 2001, p. 167). Estes posits that at the heart of both the medical-industrial complex and the aging initiative lies the commodification of health, wherein healthcare and the needs of the elderly, along with other societal needs, are transformed into commodities for specific economic markets (Estes, 1979). Consequently, both capitalist capital and governments perceive healthcare and elderly services as economic products rather than social goods.&nbsp;The crisis of the welfare state precipitated by postindustrial capitalism, globalization, and technological advancement has resulted in old age being perceived as a financial burden on public expenditure. While solutions such as “extending the retirement age” and promoting “active aging” have been proposed for the aging population, they have proven insufficient in comprehensively addressing the issue. This inadequacy has spurred an increased interest in critical theory, with old age emerging as a focal point within political economic theory. Estes’ model, encapsulated within this discourse, offers a considerably more comprehensive and detailed framework than other theories of old age. Notably, Estes’ emphasis on gender, which is often neglected in conventional aging theories, constitutes an innovative and valuable contribution. Given the current dearth of Turkish literature on aging, we believe that Estes’ theory holds the potential to considerably enrich aging studies in Turkey. Through this article, we aim to highlight the overlooked aspects of Estes’ model, bringing them to the attention of relevant researchers and scholars.&nbsp;

Yaşlılığa Politik Ekonomik Yaklaşım: Carroll Estes Modeli

Merve

Adem

Uzman

The proportion of the elderly population is increasing worldwide. In Turkey, the proportion of older people increased from 9.5% in 2020 to approximately 10.2% in 2023. The progressive population aging has profound implications for health systems. Understanding the health care preferences of the elderly is important to ensure effective health care. It is also important to understand the use of primary health care services among the elderly. The aim of this study was to evaluate the preferences of elderly people for primary health care services and their reasons for preferring emergency services.Many studies have highlighted the needs and preferences of older people while seeking health services. WHO has stated that health services should be appropriate to the special needs of the elderly population. Health services are classified into primary, secondary, and tertiary care. Primary health care services also play an important role in terms of health promotion and prevention. In 1978, the Alma-Ata Declaration stated that the majority of health problems can be solved through primary health care.Although the implementation methods vary from country to country, family health centers form the basis of primary health care services in most countries (Karaaslan, 2018). The risk of chronic diseases, such as diabetes and hypertension, increases with age, necessitating regular medical intervention and follow-up. Studies have shown that older people often struggle with their complex healthcare needs (WHO, 2015). Therefore, primary healthcare organizations are important for older adults. In this study, we used the Andersen Behavioral Model to evaluate the factors influencing the use of primary health care services by older adults. This model provides a framework for understanding the complex interactions that influence the use of health care services by older adults.There is an extensive and diverse body of literature on healthcare utilization among older adults. The literature includes a variety of factors that influence access to and use of primary health care services. Many studies have examined the role of individual characteristics such as age, gender, socioeconomic status, and health status in shaping healthcare utilization. In addition, social factors have also been examined as determinants of healthcare utilization (Andersen &amp; Newman, 1973; Korten et al., 1998; Man et al., 2018; Wright et al., 2008; Wolinsky et al., 2016). Andersen’s model is valuable for understanding the healthcare preferences of older adults.The model explains an individual’s decision to use health services based on the following three main factors:&nbsp;<ul><li>Preparatory factors: These are the individual and environmental characteristics that affect the likelihood of using health services. For older adults, factors such as age, socioeconomic status, health beliefs, and functional status are included in this category.</li><li>Enabling factors: Resources that facilitate or impede access to health care services. These include insurance coverage, transportation, availability of services, and family/social support.</li><li>Need factors: Perceived or actual health problems that influence a person’s motivation to seek health care. The severity of symptoms, presence of chronic conditions, and acute health problems are considered in this category.</li></ul>Older people may prefer to use emergency services, hospitals, or family health centers providing primary health care services. One of the factors influencing this preference is the continuity and personalized care provided by primary health care services. Older patients value an ongoing relationship with their primary care provider, which ensures that they receive care in familiar and consistent settings. In addition, older people prefer primary care services because of their comprehensive and personalized services. These services proactively address the health concerns of older patients and help prevent situations that may require a visit to emergency services. In summary, primary care offers several advantages to the older population, including continuity of care, personalized services, comprehensive and preventive care, short wait times, flexible scheduling, and ease of access. MethodsThis study focused on the behavior of people aged ≥65 years in visiting primary healthcare facilities and the reasons for preferring these facilities. A purposive sample of 5 women and 5 men (“easily accessible” sampling technique) aged ≥65 years living in Kırklareli province and registered at family health centers in different neighborhoods was enrolled. The data were collected using a semi-structured interview form. The interview form included five sections, i.e., general information about the participants, symptoms, access to primary care, disease-related counseling processes, and recommendations. ResultsTrustParticipants expressed their trust or mistrust in the family health center and family physician. In particular, the issue of trust in the doctor’s decisions regarding treatment procedures and medications was highlighted. The results suggested that a long-term relationship with the care provider helps inculcate a sense of trust. Some participants stated that they trust specialists more.ServiceThe quality of healthcare delivery is a critical factor impacting patient satisfaction. Participants were generally satisfied with the services provided by the family health center and the family physician. In particular, the sincere attitude and helpfulness of the health workers toward the patients helped ensure a positive experience during their treatment process. This helped patients feel comfortable and receive the best service for their health problems.CounselingCounseling, which is an important component of healthcare, includes the process of informing, guiding, and answering patients’ questions regarding their health problems. Participants spoke positively about the counseling services offered at family health centers and by family physicians. They stated that these services were effective and that patients were appropriately informed about their health problems.Feeling of familiarityPatients’ feeling of familiarity with the family health center or general practitioner and perceived safety is an important factor in the provision of health services. Participants had become familiar with and trusted health professionals due to their regular visits to the same family health center and family physician over the years. This sense of familiarity allowed patients to feel comfortable sharing their health problems and to feel more at ease with their care.ConvenienceConvenience, simplicity, and practicality in accessing and using health services make up the convenience theme. Participants emphasized the ease of accessing and receiving services from a family health center or primary care physician. In particular, the simplicity and speed of the appointment process were found to facilitate patients’ access to health services. This sense of convenience is an important factor in the accessibility and usability of health services. Conclusion and DiscussionSeveral factors were found to influence the behavior of older people in seeking and using health services, including age, accessibility and availability of health facilities, mental health status, ability to seek and use health services, socioeconomic status, technological advances in health, and financial constraints.For example, older people who lack social support and are geographically closer to health facilities tend to benefit more from primary health care services. However,&nbsp;the lack of availability or inadequate coverage of health insurance were identified as barriers impeding older people’s access to primary health care services.Individual factors such as limited mobility or transportation, cognitive impairment, and lack of awareness of available health services also play an important role. However, health system-related barriers also influence the choice of services by older people. Examples of these barriers include long waiting times for appointments, poor coordination between healthcare providers, and limited availability of specialized geriatric services.Socioeconomic factors such as the severity of the health problem, accessibility of primary healthcare services, income, insurance coverage, and ease of transportation were found to influence the healthcare choices of older people. The reasons for preferring emergency services included the perceived severity of the health problem, lack of access to primary health care services, income, insurance coverage, and ease of transportation.In conclusion, several factors affect the healthcare preferences of older people. Strategies for planning and delivering healthcare services should take these factors into account to increase older people’s access to health services and improve health outcomes.

Yaşlı Bireylerin Aile Sağlığı Merkezi Ziyaretlerinin Değerlendirilmesi

Furkan

Cities are places of sociality that have been subject to change and transformation throughout history. As economic and social epicenters, cities directly affect and are affected by the flow of life. Robert Ezra Park, one of the thinkers of the Chicago School, describes the influence of cities on the residents: “Over time, each region and neighborhood of a city takes on some of the character and traits of its inhabitants. Each separate part of the city is inevitably adorned with sensitivities specific to the population it contains” (Park, 2015, p. 42). Through urban development and transformation studies, the social sciences in general, and the discipline of sociology in particular, have sought to examine how people and societies are affected by this transformation. In this context, the restructuring of European cities after the Second World War and the subsequent renewal of the worn urban fabric led to the development of the concept of urban regeneration in the literature. The urban transformation has led to the “commodification” of the urban space through its reproduction, and “space has lost its use value and has become an exchange value” (Şentürk, 2019, p. 379). Gentrification developed based on urban transformation and social change studies, which we define as two phenomena that influence each other. This concept was developed by Ruth Glass in 1963 to explain the societal response to the transformation in the city. In this study, we examine several studies on the results of the gentrification process. Peter Marcuse’s studies in New York City outline four factors: direct resident displacement, direct chain displacement, exclusionary displacement, and displacement pressure to accurately determine the extent of displacement. He states that the determination of these four factors can be calculated through demographic data, mobility data, and housing unit data (Marcuse, 2015, p. 213). Another study lists the characteristics of new residents coming to gentrifying neighborhoods as young, white-collar professionals, possessing middle- or upper-income brackets, and single individuals or two-person nuclear families (Legates &amp; Hartman, 2015, pp. 240–245). Among the contemporary forms of gentrification, studentification (Smith, 2005) and youthification (Moos, 2016, p. 1055), which bring about age-based segregation, have explanatory power as a result of diverse geographical experiences.Notably, Markus Moos’ 2016 article “From gentrification to youthification? The increasing importance of young age in delineating high-density living” conceptualizes a different form of gentrification. In developing this concept, Moos and colleagues noted that studies investigating inner-city residential neighborhoods have mostly focused on social class, ethnicity, race, and gender-based characteristics while disregarding age-based segregation in the discourse (Moos et al., 2019).Within these conceptual and theoretical frameworks, the primary objective of this article is to show how older people’s views on urban transformation differ at the neighborhood level and according to neighborhood characteristics. This study draws&nbsp;datasets derived from two separate studies that were conducted previously, making it a secondary analysis; such studies typically involve utilizing one or more data sources to answer a different research question that is defined independently from the research problem of the main research. Secondary analysis studies offer several advantages concerning resource conservation and allow various tests to be conducted on a large dataset with high collection costs. However, the researcher conducting the secondary analysis study should be familiar with the data set and should be able to anticipate the potential of the data set to answer the research question of the secondary analysis study (Kiecolt &amp; Nathan, 1985, pp. 11–13). In “Urban Transformation and Metropolitan Aging: The Case of Istanbul,” a secondary analysis study, data was drawn from 1,384 participants from 44 neighborhoods, each with more than 20 participants. In addition, the “Change After Urban Transformation Scale” was developed based on the Urban Transformation Attitude Scale utilized in the original research project. The fact that the factor loadings of this new 11-item structure are greater than .500 for each item and that Cronbach’s alpha value is greater than .70 underscores the reliability and consistency of the scale (Cortina, 1993, p. 103).The variables used in the analyses conducted within the framework of this study, which was designed to compare the perceptions of the elderly toward urban transformation across neighborhoods in Istanbul, are as follows:A) Neighborhood characteristics compiled from the My Neighborhood Istanbul project report and TURKSTAT: Youth population ratio, elderly population ratio, SocioEconomic Development Index (SEGE) status, SEGE score, household size, population density, average years of education, and neighborhood access index scoresB) Participants’ opinions from the “Urban Transformation and Aging in the Metropolis: The Case of Istanbul” data set: Sociocultural change subdimension, rejuvenation subdimension, displacement subdimensionThe results of the research reveal that the elderly in different neighborhoods of Istanbul possess differing perceptions regarding sociocultural change, displacement, and rejuvenation. Some neighborhoods displayed more potential in terms of displacement and rejuvenation. In this context, it is evident that displacement, rejuvenation, and sociocultural change, which may occur in the aftermath of urban transformation, begin to form in the minds of the elderly before experiencing urban transformation.The correlation analysis conducted to examine the relationship between neighborhood characteristics and perceptions of sociocultural change shows a significant relationship between household size and perceptions of sociocultural change (p &lt; .05). In addition, a relationship between the average educational level of the neighborhood and&nbsp;perceptions of sociocultural change is determined (p &lt; .01). The direction of the relationship is negative, with a moderate relationship. Evidently, as the average educational level of the residents of the neighborhood increases, their expectations of sociocultural change decrease. It can be assumed that the elderly living in highly educated neighborhoods will be able to adapt more easily to the forthcoming cultural change. However, this process of adaptation does not eliminate the possibility of the elderly experiencing feelings of isolation or alienation from the city.Looking at the perception of rejuvenation after urban transformation in relation to the demographic characteristics of the neighborhoods, we find that the elderly population rate of the neighborhoods and the perception of rejuvenation are negatively correlated at a moderate level of p &lt; .05. This correlation pattern suggests that as the elderly population rates of the neighborhoods increase, the perception of rejuvenation of the elderly decreases. On the contrary, no discernable relationship was found with the young population rates of the neighborhoods (p &gt; .05).A study of the relationship between neighborhood characteristics and the perception of displacement shows a significant and moderate relationship (p &lt; .001) between the average duration of education and displacement scores across the 44 neighborhoods that constitute the sample. This relationship indicates that the perceived displacement of the elderly is lower in neighborhoods where the average years of education increase. Another variable with a significant relationship is the average household size of the neighborhoods (p &lt; .01).In neighborhoods that are particularly characterized by a low proportion of the elderly population, low socioeconomic status, and zoning problems, created by migration and under the pressure of transformation, it is observed that elderly people have a higher tendency to relocate and believe that younger demographic will have more visibility. Examples of these neighborhoods include Gülensu in Maltepe District, Kazım Karabekir and İnkılap in Ümraniye District, and Yeni Sahra, Fikirtepe, and Dumlupınar in Kadıköy District. Conversely, among the 44 neighborhoods included in the analysis, Suadiye, Caddebostan, Sahrayıcedit, and Fenerbahçe, located on Bağdat Street in Kadıköy District and Dikilitaş in Beşiktaş District, show the lowest values of displacement and rejuvenation.The ongoing demographic change toward an increasing elderly population indicates that the relationship between the elderly and the city will be more on the agenda in the future. In this context, preparations should be made in advance to make housing, the residential environment, and cities age-friendly, accessible, and usable for everyone. Urban transformation practices offer an opportunity for facilitating such preparatory ventures.

Yaşlıların Kentsel Dönüşüm Sonrasına Yönelik Değişim Algıları: İstanbul Mahalleleri Üzerine Bir Karşılaştırma

Hamdüsena

Res. Assist.

The world’s population is aging at an unprecedented rate, and adapting urban environments to the needs of older adults is critical. Age-friendly cities actively promote the well-being and quality of life of older citizens through policies, services, and structures that support and enable their aging in place. This brief explores the concept of age-friendly cities and the importance of creating inclusive and supportive urban environments for older adults.&nbsp;Age-friendly cities encompass a wide range of issues that contribute to the wellbeing of older adults. The World Health Organization (WHO, 2007) has outlined eight key elements that meet the needs of an aging population. These elements include physical environment factors such as land use, urban design, and transportation systems, and social inclusion factors such as respect, participation, and civic engagement. Communication, information, community support, and health services also play an important role in age-friendly cities.&nbsp;Transportation is an important aspect of age-friendly cities. Public transport should be easily accessible, affordable, and frequent, with priority seating for older adults. It should also provide comfortable boarding and alighting experiences, with polite and friendly drivers. Safety from crime and adequate waiting space at stops are essential, as well as clear information about routes and schedules. Other transportation options such as taxi services and city shuttles should also be available (Kerbler, 2015).Age-friendly housing should be affordable and allow older people to stay in their homes as long as possible. Necessary renovations or regular maintenance should be provided to support aging in place. Housing should be safe and close to important amenities such as hospitals and parks. Housing should also be designed to be climatefriendly and include age-appropriate features (Kerbler, 2015).Collaborative partnerships play a critical role in the successful implementation of age-friendly city initiatives. Engaging a range of stakeholders, including older people, community organizations, and local governments, is essential to creating inclusive and supportive urban environments. Collaborative partnerships ensure that the needs and perspectives of older adults are considered throughout the planning and implementation process (Garon et al., 2013).Creating age-friendly cities is not without its challenges. Negative attitudes, economic and political barriers, and the limitations associated with the term “agefriendly” can hinder the progress of age-friendly initiatives. However, significant opportunities are also found for improvement. Age-friendly cities can benefit from the skills, experience and commitment of older people and contribute to the economic vitality of cities. By addressing challenges and capitalizing on strengths, cities can&nbsp;create age-friendly environments that improve the quality of life for all residents (Buffel et al., 2014).Several case studies have provided insights into the development and implementation of age-friendly initiatives in different cities. For example, Manchester has successfully developed policies to support an aging population by taking into account the specific needs of older residents, including those from ethnic minorities and deprived urban areas. The city has embraced the concept of “neighborhoods for life” and actively promotes an age-friendly approach through public events and official documents. On the other hand, Brussels has been facing challenges in involving older people in decision-making processes related to housing and neighborhood planning. However, both cities have the potential to strengthen their age-friendly initiatives by addressing these challenges and capitalizing on their respective strengths (Buffel et al., 2014).Evaluating the effectiveness of age-friendly initiatives is critical for measuring their impact and identifying areas for improvement. Robust and transparent indicators should be developed to assess the success of age-friendly policies and interventions. These indicators should be sensitive to different criteria such as gender, age, and socioeconomic status. Regular monitoring of these indicators allows for the identification of trends and for progress toward more inclusive and age-friendly environments. The assessment process should also take into account the specific challenges governments and local authorities face in managing an aging population in resource-constrained environments (Steels, 2015).Age-friendly cities are essential for supporting the well-being and active participation of older adults in urban environments. Creating age-friendly cities requires a comprehensive approach that addresses the physical and social environment, transportation, housing, and community support services. Collaborative partnerships between stakeholders play a crucial role in the successful implementation of agefriendly initiatives. Challenges such as agist attitudes and economic barriers need to be addressed, while opportunities such as older people’s contributions to the economic vitality of cities should be capitalized on. Evaluating the effectiveness of age-friendly initiatives is critical for measuring their impact and identifying areas for improvement. By embracing the concept of age-friendly cities and by actively involving older people in decision-making processes, cities can create inclusive and supportive environments that improve the lives of all residents and leave a sustainable legacy for future generations.

Yaş Dostu Kentler

Büşra

In our contemporary world, characterized by a rapidly aging population, the need for social and cultural adaptation alongside the preparation of health and social systems for aging and old age has become increasingly evident. With society witnessing a growing number of older individuals, new social issues are emerging, necessitating attention and proactive solutions. Among this landscape, the societal perceptions of the older adults, old age, and aging have gained significance, highlighting the crucial role of the media as a powerful tool of representation. The media, as a medium shaping collective understanding, attitudes, and behaviors, holds considerable sway in framing discussions on aging. It is imperative to underscore the representation of the older adults in media narratives, given its profound impact on societal perceptions.Given that media representations not only reflect but also shape social attitudes and behaviors, the rising prominence of aging underscores the urgency of examining how aging is portrayed in the media. Compounding this urgency is the prevailing trend of predominantly negative portrayals of old age and aging in media content. Across various media formats, such as films, TV series, news broadcasting, and advertisements, a pervasive narrative emerges, in which the older adults and aging are associated with loneliness, helplessness, neglect, obsolescence, weakness, and fatigue. These depictions collectively paint aging as an undesirable stage of life, old age as a period devoid of vitality, and the older adults as burdensome or inconveniences, thereby perpetuating ageism.Based on the recognition that media portrayals of the older adults are often incomplete and mostly negative, this study embarks on a quest for a positive depiction of aging. Within this framework, the focus is directly on scrutinizing the portrayal of old age in films honored by the inaugural short film competition organized by the 65+ Elderly Rights Association. The Association, guided by its mission to advocate for “a healthy and dignified old age for all, fostering intergenerational solidarity, and shaping social policies through research, pioneering initiatives, and constructive dialogs” (Yaşlı Hakları Derneği, n. d.), sets the stage for this exploration.The primary objective of this study is to challenge the prevailing negative representations of aging in the media by exploring alternative narratives that may emerge. Employing a blend of visual sociology and qualitative research methodologies, this study adopts a multifaceted approach. Specifically, it conducts content analysis on the short films showcased in the aforementioned competition held in 2015 by the 65+ Elderly Rights Association. The firms under scrutiny include “Altın Kızlar,” “Misafir,” “Lübbeyin Yaşlıları,” “Deneyim,” “Bir Anı,” and “Üreten Yaş Almaz.” In addition, this study delves into the perceptions and intentions of the directors behind these films through in-depth interviews. These interviews serve as a means for gathering insights into how aging and the older adults are depicted within the realm of cinema. By doing so, the study endeavors to probe the extent, to which they possess the potential to transcend prevalent negative stereotypes.A comprehensive dataset comprising five interviews, six films, and researchers’ field notes forms the backbone of this investigation. Methodologically, the analysis unfolds systematically. First, each researcher examines all submissions to the competition. Subsequently, the awarded films were viewed multiple times, with particular attention paid to scenes that illuminate the portrayal of older adults’ characters. Screenshots capturing these significant moments are scrutinized and dissected for deeper insights. The research then transitions to conducting in-depth interviews with the directors of award-winning films. Employing a semi-structured questionnaire designed by the researchers, the interviews are structured around emergent themes gleaned from the film analyses.Among the firms scrutinized, two were documentaries, one was a fiction narrative, and three were public service announcements. Notably, “The Golden Girls,” recipient of the first prize in the short film category, is a documentary offering an intimate glimpse into the lives of two cohabiting sisters. Through a blend of personal narratives recounted by the sisters themselves and interspersed imagery capturing their present reality, the film gracefully weaves past and present. Securing the second prize, “The Guest” presents a fictional narrative centered around a woman seeking refuge from war, and finding solace in her nephew’s household. Within this narrative, she navigates her new environment, learning Turkish from the household’s child and engaging in domestic activities such as knitting and cooking. Noteworthy is the portrayal of the older adults’ characters as migrants, which adds layers of complexity to their depiction.“Lübbeyin Yaşlıları,” clinching third place, stands as a documentary chronicling the lives of older adults’ inhabitants clinging to their roots in the abandoned village of Lübbey. Here, the film offers a poignant portrayal of resilience in desolation, shedding light on the steadfastness of those who choose to remain in a place forgotten by time. Within the realm of public service announcements, the thematic messages “Aging is experience,” “The spirit never gets old,” and “The productive never gets old” are conveyed. These messages serve to uplift and challenge prevailing stereotypes surrounding aging, advocating for a more inclusive and affirming perspective. Upon analysis, the representations of the older adults within the visual content can be categorized as follows: (1) Self-sufficient Older Adults Representation; (2) Learning, Teaching, and Harmonious Older Adults Representation; (3) Time-resisting, Active Older Adults Representation; (4) Experienced, Sporty, Healthy Older Adults Representation; (5) Older Adults Representation at Peace with Youth, Ageless in Spirit; and (6) Productive Older Adults Representation.&nbsp;In summary, the six ranked films under scrutiny demonstrate representations that generally align with the profile of the older adults as defined by the competition committee. These ranked films depict an active portrayal of old age that is both “healthy and appreciated by everyone,” showcasing resilience in overcoming obstacles and struggles. Furthermore, it can be asserted that the stipulation outlined by the competition, requiring films to contain accurate information and convey positive messages (Yaşlı Hakları Derneği, 2015), was duly met by the directors. Contrasting the representations of old age in the ranked films with those that were not cut reveals a starting contradiction: while the former exude themes of vitality and resilience, the latter are often adorned with motifs of affection, helplessness, and poverty. This stark contrast underscores the positive portrayal of old age in the ranked films. Examining the narratives within these films, it becomes evident that the depiction of old age is not utopian but rather realistic, authentic, and affirmative. This genuine portrayal, rooted in social reality, offers a refreshing alternative to the prevalent negative portrayals of the older adults pervasive in the media. Thus, the short films discussed in this study contrast the representation of self-sufficient older adults against that of the orphaned, helpless, and dependent (Apak &amp; Aka, 2020; Yoğurtçu, 2019) portrayed in mainstream media; the portrayal of tech-savvy seniors against those depicted as lagging technological advancements (Coşkun &amp; Kaymak, 2022), resistant to innovation (Demir, 2017); the depiction of socially engaged older adults against those portrayed as isolated, marginalized (Kuruoğlu &amp; Salman, 2017), grumpy (Apak &amp; Aka, 2020), and prejudiced (Hummert, 1990); the portrayal of active and productive older adults against those depicted as retired (Apak &amp; Aka, 2020), poor, barely getting by, having lost the potential to contribute to society (Yoğurtçu, 2019), deemed unproductive (Demir, 2017); the depiction of wise and experienced older adults against those portrayed as senile (Apak &amp; Aka, 2020; Demir, 2017), slow thinking (Hummert, 1990); and the portrayal of healthy, athletic older adults against those depicted as sick, dying (Kuruoğlu &amp; Salman, 2017), bedridden, disabled, tired (Apak &amp; Aka, 2020), vulnerable (Yoğurtçu, 2019); against the portrayal of anxious, and despairing (Hummert, 1990), depressed (Kılınç &amp; Uztağ, 2016), thus offering an alternative narrative of older adults at peace with their age.These alternatives hold significant therapeutic potential for aging societies and warrant encouragement accordingly. Given the influence of media portrayals on individuals’ perceptions, attitudes, and behaviors, a positive representation of older individuals can foster community bonds and enhance individual well-being. However, a major barrier to this is the market-driven nature of the media sector. This study underscores that representations of older people in media are often shaped by the preferences of content producers, depicted by market forces rather than genuine perceptions.&nbsp;When examining studies on the portrayal of older individuals in literature, it becomes evident that “negative” representations often dominate the media landscape. Conversely, films awarded in competitions tend to offer more positive depictions of aging. Notably, most of these films are specifically produced for competitions that celebrate old age, influencing their content and reception. However, the media industry operates under market-driven principles, prioritizing products that are “commercially viable.” This dynamic often shapes directorial preferences to align with market expectations. Previous research indicates a focus within the media industry on appealing to the “youth market” (Carrigan &amp; Szmigin, 1999), despite demographic trends indicating an aging population. The findings of this study corroborate this trend. Despite the industry’s marketing-driven approach, addressing the need for more humane and positive portrayals of older individuals in our aging society remains challenging. This issue warrants further research and consideration.&nbsp;&nbsp;

Medyada Yaşlı Temsili: Yaşlılık Temalı Kısa Film Yarışmasından Örnekler

İsmail

Yaş Üzerine

İrem

Yaşlı Dostu Dijital Ekosistem Oluşturmak

Pınar

Sosyal ve Yetişkin Gelişimsel Psikolojisi Perspektifinden Yaşlılık Dönemi

Nurhan

Müzik ve Yaşlanan Beyin: Beyin Öyküleri

Ayşe

Kuşaklar Arası Dünya: Y Kuşağının Yaşlılık Perspektif

Ezgican

Zamanın Ötesinde Sakinlik: Yaşlanmanın Güzelliği

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

@JOURNAL_BOX_FEATURED

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

Senectus, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Araştırma Merkezi tarafından Darülaceze Vakfının desteğiyle Mart ve Eylül ayları olmak üzere yılda iki sayı olarak yayımlanan uluslararası hakemli dergidir.
Derginin amacı çok disiplinli bir perspektifle yaşlanma süreciyle ve yaşlılık dönemiyle ilgili konularda teorik ve uygulamalı akademik çalışmalar yayımlamaktır. Dergi, bu çerçevede yaşlılık/yaşlanma konusundaki çalışmalarda süreklilikleri ve değişimleri takip etmeyi, bunları belirleyen demografik, iktisadi, tarihsel, hukuki, psikolojik, antropolojik ve sosyolojik unsurları inceleyen çalışmaları öncelikli olarak yayımlamaktadır. Dergi, yaşlanma/yaşlılık konusundaki akademik bilginin üretimine katkı sağlayan farklı disiplinlerden araştırmacıların yanı sıra politika yapıcılara ve alandaki uygulayıcıların tümüne bir diyalog zemini sağlamayı misyon edinmiştir. Yayımlanacak çalışmaların derginin kapsamı ve hedefleri doğrultusunda disipliner ve/veya disiplinler arası kapsamda, metodolojik yetkinliğinin yanı sıra yaşlanma/yaşlılık konusundaki tartışmalara yeni ve özgün katkılar sağlayacak nitelikte olmasına önem verilmektedir. Böylelikle Türkiye’de yaşlanma/yaşlılık alanında çalışma yapan kişilerin ve/veya kurumların yararlanacağı bir birikimin oluşmasına ve yaşlanan nüfusların yaşamını iyileştirmeye yönelik önerilerin geliştirilmesine katkıda bulunulması hedeflenmektedir.
Yaşlanma/yaşlılık ile ilişkili alanlarda ve konularda uluslararası alanda yaşanan gelişmeleri yerel perspektifle değerlendirecek ya da mukayese edecek, uluslararası değişimleri ve bakış açılarını Türkiye’deki literatüre sunacak, Türkiye’deki aktüel değişimleri ve tarihsel birikimi uluslararası kamuoyu ile paylaşacak çalışmalara yer verilecektir. Dergide; bu çerçevede makale, örnek olay incelemesi, araştırma notu, kitap değerlendirmesi türlerinde yüksek nitelikte uygulanabilir öneriler sunan çalışmalar yayımlanacaktır.

Murat

Prof.

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Senectus

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Editorial Management Board Member

Scientific Secretariat

Editorial Relations Manager

Statistics Editor

Book Review Editor

Methodology Editor

Publicity Manager

Editorial Assistant

Technical Specialist

English Language Editor

Editorial Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

AMAÇSenectus, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Araştırma Merkezi tarafından Darülaceze Vakfının desteğiyle Mart ve Eylül ayları olmak üzere yılda iki sayı olarak yayımlanan uluslararası hakemli dergidir.Derginin amacı çok disiplinli bir perspektifle yaşlanma süreciyle ve yaşlılık dönemiyle ilgili konularda teorik ve uygulamalı akademik çalışmalar yayımlamaktır. Dergi, bu çerçevede yaşlılık/yaşlanma konusundaki çalışmalarda süreklilikleri ve değişimleri takip etmeyi, bunları belirleyen demografik, iktisadi, tarihsel, hukuki, psikolojik, antropolojik ve sosyolojik unsurları inceleyen çalışmaları öncelikli olarak yayımlamaktadır. Dergi, yaşlanma/yaşlılık konusundaki akademik bilginin üretimine katkı sağlayan farklı disiplinlerden araştırmacıların yanı sıra politika yapıcılara ve alandaki uygulayıcıların tümüne bir diyalog zemini sağlamayı misyon edinmiştir. Yayımlanacak çalışmaların derginin kapsamı ve hedefleri doğrultusunda disipliner ve/veya disiplinler arası kapsamda, metodolojik yetkinliğinin yanı sıra yaşlanma/yaşlılık konusundaki tartışmalara yeni ve özgün katkılar sağlayacak nitelikte olmasına önem verilmektedir. Böylelikle Türkiye’de yaşlanma/yaşlılık alanında çalışma yapan kişilerin ve/veya kurumların yararlanacağı bir birikimin oluşmasına ve yaşlanan nüfusların yaşamını iyileştirmeye yönelik önerilerin geliştirilmesine katkıda bulunulması hedeflenmektedir. KAPSAMYaşlanma/yaşlılık ile ilişkili alanlarda ve konularda uluslararası alanda yaşanan gelişmeleri yerel perspektifle değerlendirecek ya da mukayese edecek, uluslararası değişimleri ve bakış açılarını Türkiye’deki literatüre sunacak, Türkiye’deki aktüel değişimleri ve tarihsel birikimi uluslararası kamuoyu ile paylaşacak çalışmalara yer verilecektir. Dergide, bu çerçevede, özellikle aşağıdaki konular kapsamında makale, örnek olay incelemesi, araştırma notu, kitap değerlendirmesi türlerinde yüksek nitelikte uygulanabilir öneriler sunan çalışmalar yayımlanacaktır.<ul type="disc"> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlılığın/yaşlanmanın toplumsal, siyasi, ekonomik, hukuki, teknolojik gelişmelerle ilişkisi</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">bireysel ve demografik yaşlanmanın paydaşlara etkileri (yerel ve merkezî yönetimden sivil toplum kuruluşlarına, üniversitelere ve uygulayıcılara)</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlılara yönelik bakım, politika ve sosyal politika uygulama önerileri yanında mevcut uygulamaların analizleri</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlanma ile birlikte ortaya çıkan fiziksel ve zihinsel değişimler, davranışsal ve toplumsal dönüşümler, yaşa bağlı sağlıkta meydana gelen değişimler (takip, tedavi ve önleme)</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlanan nüfus etrafındaki toplumsal tartışmalar</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlılığın/yaşlıların tarihsel ve güncel değerlendirmeleri</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlanan nüfusun iktisadi davranışları ve bu grubu hedef alan ekonomi</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlıların istihdam, emeklilik, gelir ve tüketim koşulları</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşam seyri yaklaşımı</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">kuşaklararası ilişkiler ve transferler </li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yaşlanma deneyimi ve aile ilişkileri</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">yalnızlık ve sosyal dışlanma</li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">sosyal hak ve eşitsizlikler (yaşama hakkı, temel hizmetlere erişim hakkı ve politik temsiliyet hakkı gibi) </li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">ulusal ve uluslararası veri kaynaklarına dayalı karşılaştırtmalı analizler </li> <li style="color: #212529;text-align: justify;">Türkiye için iyi uygulama örnekleri</li> </ul>

Amaç ve Kapsam

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir.Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihalÖn kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur.Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi ve Darülaceze Vakfı tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir.Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

Senectus, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için adres: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığını beyan etmelidir. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Her bir makale en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştırma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

Senectus araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.<ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.</li><li>Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>İnsan denekler ile yapılan deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.</li></ul>

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/5D25DA3EB314413CBB7EBE9F93ACAD5E" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formunda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder.Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder.Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, cinsel yöneliminden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/7DA03B1B16B44801923018BE00AE6155" target="_blank" style="background-color: transparent;text-decoration: underline;">Yazım kuralları ile ilgili örnekler ve örnek makale şablonu için tıklayınız.</a> Genel Biçim ÖzellikleriYazı Tipi: Bütün metinde 10 punto Times New Roman yazı karakteri kullanılır.Sayfa Yapısı: A4 boyutlarındaki kâğıda;<ul><li>Üst, alt, sağ ve sol boşluk 2,5 cm (0.98 inç)</li><li>İki yana dayalı</li><li>Satır sonu tirelemesiz</li></ul>Çalışmalar tek sütun olarak hazırlanmalıdır. Paragraf başlarında 0,5 cm girinti konmalıdır.Paragraf Yapısı: Paragraf sekmesinde girintiler bölümünde; <ul><li>Önce ve sonra alanı 6 pt (0,6 line) </li><li>Satır aralığı 1,5 olmalıdır.</li></ul>Sayfa Sınırı: Yukarıdaki şablona göre hazırlanmış bir çalışma 25 sayfayı (10000 kelimeyi) aşmamalıdır.Başvurunun BölümleriBaşlık: Makale başlığı bold ve sayfaya ortalı olmalıdır.Yazar İsimleri: Yazar isimlerini başvuru dosyasına kesinlikle eklemeyiniz. Yazar isimleri yer alan başvurular işleme alınmaz ve iade edilir. Öz: 150-200 kelime arasında olmalıdır. Özde atıf kullanılmamalıdır.Anahtar Kelimeler: 5-8 kelime arasında olmalıdır.Ana Metin: Nicel ve nitel çalışmalar Giriş, Yöntem, Bulgular, Tartışma bölümlerini içermelidir.Yöntem kısmında, eğer özgün bir model kullanılmışsa, model alt bölümü ile mutlaka Örneklem/Çalışma Grubu, Veri Toplama Araçları ve İşlem alt bölümleri bulunmalıdır.Derleme türü çalışmalar ise problemi ortaya koymalı, ilgili literatürü yetkin bir biçimde analiz etmeli, literatürdeki eksiklikler, boşluklar ve çelişkilerin üzerinde durmalı ve çözüm için atılması gereken adımlardan bahsetmelidir.Diğer çalışmalarda ise konunun türüne göre değişiklik yapılabilir fakat bunun okuyucuyu sıkacak ya da metinden faydalanmasını güçleştirecek detayda alt bölümler şeklinde olmamasına özen gösterilmelidir.Kaynakça: Hem metin içinde hem de kaynakçada Amerikan Psikologlar Birliği tarafından yayınlanan Publication Manual of American Psychological Association (APA) (6. baskı) adlı kitapta belirtilen yazım kuralları uygulanmalıdır.<div>Tablolar, Şekiller ve EklerTablo ve Şekiller: Tablo, şekil, resim, grafik vb. unsurlar metin içerisinde yer almalıdır. Çalışmanın sonunda ayrıca verilmemelidir (Tablo, şekil, resim, grafik vb. unsurlar başvuru dosyanızda metin içerisinde ilgili yerlerde değil de ayrıca ana metnin arka bölümünde verilirse başvurunuz işleme alınmaz ve iade edilir).Tablo ve şekillerde genel şablonun dışında paragraf sekmesinde girintiler bölümünde; <ul><li>Önce ve sonra alanı 0,</li><li>Satır aralığı Tek olmalıdır.</li></ul>Tablo ve şekiller sola dayalı olmalı ve metin kaydırma özelliği kapalı olmalıdır.Ekler: Her bir ek, kaynakçadan sonra ayrı sayfalarda verilmelidir.Başlık SistemiTemel Başlıklar: Çalışmanın başlığı ve temel başlıklar (Yöntem, Bulgular, Tartışma) ortalı ve bold yazılır (Giriş bölümüne Giriş başlığı konulmaz).İkinci Düzey Başlık: Sola dayalı ve bold yazılır. Kendinden önceki paragraftan bir satır boşluk ile ayrılır.Üçüncü Düzey Başlık: Sola dayalı, 0,5 cm içerden ve bold yazılır. Sadece ilk kelime büyük harfle başlar; geri kalanlar küçük harfle devam eder. Sonuna nokta konur ve paragraf başlığın hizasından devam eder. Kendinden önceki paragraftan satır boşluğu ile ayrılmaz.Dördüncü Düzey Başlık: Sola dayalı, 0,5 cm içerden, bold ve italik yazılır. Sadece ilk kelime büyük harfle başlar; geri kalanlar küçük harfle devam eder. Sonuna nokta konur ve paragraf başlığın hizasından devam eder. Kendinden önceki paragraftan satır boşluğu ile ayrılmaz.Beşinci Düzey Başlık: Sola dayalı, 0,5 cm içerden ve italik yazılır. Sadece ilk kelime büyük harfle başlar; geri kalanlar küçük harfle devam eder. Sonuna nokta konur ve paragraf başlığın hizasından devam eder. Kendinden önceki paragraftan satır boşluğu ile ayrılmaz (Beş düzeyden daha fazla başlık oluşturulması önerilmemektedir).Tablo ve Şekil Başlıkları: Tablo ve Şekil ifadeleri (Tablo 1, Şekil 1 gibi) düz biçimde kullanılır. Tablo ve şekil başlıklarını oluşturan kelimelerin ilk harfleri büyük ve başlık italik olarak yazılır.Diğer HususlarVurgu: Metin içerisinde bold biçimi kullanmayınız. Vurgular “ ” işareti veya italik ile yapılmalıdır.Madde Sıralamaları: Metin içerisindeki sıralamada, maddelendirmede alt alta 1, 2, 3 gibi sıralamalar yerine yan yana (i), (ii) vs. şeklinde sıralamaları tercih ediniz.Doğrudan Alıntılar: Doğrudan alıntılar normal metne göre soldan girintili ve 9 punto ile yazılır. Ayrıca italik biçiminde gösterilmez. Ayrı paragraf yapılan doğrudan alıntılar “ ” içerisinde gösterilmez.</div>

Yazım Kuralları

Makaleyi göndermeden önce Yazarlara Bilgi’yi lütfen okuyun ve aşağıdakilerin eksik olmadığından emin olun:<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EC0DA02822F84409922C6EBDD28084C7" target="_blank">Yazım kuralları ile ilgili örnekler ve örnek makale şablonu için tıklayınız.</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EB11C83906024C2882C950D3F4E64837" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/888E17DE5C294A7D8E2AB566DC12FA16" target="_blank">Yazar Formu</a>Daha önce basılmış material (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/222E3C7DE05049C883F068C0EF15183B" target="_blank">Makale kapak sayfası</a><ul type="disc"> <ul type="circle"> <li style="text-align: justify;">Makalenin kategorisi</li> <li style="text-align: justify;">Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı</li> <li style="text-align: justify;">Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonar şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li> <li style="text-align: justify;">Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks nosu</li> <li style="text-align: justify;">Tüm yazarların ORCID’leri</li> </ul> </ul>Makalenin ana metni<ul type="disc"> <ul type="circle"> <li style="text-align: justify;">Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı</li> <li style="text-align: justify;">Özetler 150-200 kelime Türkçe ve 150-200 kelime İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Anahtar Kelimeler: 5-8 arası Türkçe ve 5-8 arası İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Makale Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş özet (Extended Abstract) 1000-1500 kelime</li> <li style="text-align: justify;">Makale ana metin bölümleri</li> <li style="text-align: justify;">Teşekkür (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: justify;">Kaynaklar</li> <li style="text-align: justify;">Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)</li> </ul> </ul>Ayrı Ayrı Yüklemeniz gereken dosyalar<ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Telif Hakkı Anlaşması Formu</li><li style="text-align: justify;">Yazar Formu</li> <li style="text-align: justify;">Resim, Tablo vb başka kaynaktan alındıysa izin belgesi</li> <li style="text-align: justify;">Makale Kapak Sayfası</li> <li style="text-align: justify;">Makale Ana Metni Dosyası  (Bu dosya aşağıdaki unsurları içermelidir)</li> </ul><ul type="disc"> <ul type="circle"> <li style="text-align: justify;">Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı</li> <li style="text-align: justify;">Özetler 150-200 kelime Tükçe ve 150-200 kelime İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Anahtar Kelimeler: 5-8 arası Türkçe ve 5-8 arası İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Makale Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş Özet (Extended Abstract) 1000-1500 kelime</li> <li style="text-align: justify;">Makale ana metin bölümleri</li> <li style="text-align: justify;">Teşekkür (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: justify;">Kaynaklar</li> <li style="text-align: justify;">Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)</li> </ul> </ul>

Aşağıdakilerin sağlandığından emin olunuz.<ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Kapak sayfasının dergi kurallarına göre hazırlandığı,</li> <li style="text-align: justify;">Çalışmanın başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu,</li> <li style="text-align: justify;">Çalışmanın İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığı,</li> <li style="text-align: justify;">Çalışmanın derginin belirlediği tam metin yazım kurallarına dikkat edilerek yazılmış olduğu,</li> <li style="text-align: justify;">Çalışmanın 150-200 kelimelik öz ve 5-8 anahtar kelime içerdiği,</li> <li style="text-align: justify;">Çalışma Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş Özet (Extended Abstract) 1000-1500 kelime</li> <li style="text-align: justify;">Referansların APA 6 sistemine uygun olarak düzenlendiği,</li> <li style="text-align: justify;">Telif Hakkı Anlaşması Formunun doldurulduğu ve makale ile birlikte gönderime hazır olduğu,</li> <li style="text-align: justify;">Yazar Katkı Formunun doldurulduğu ve makale ile birlikte gönderime hazır olduğu,</li> <li style="text-align: justify;">Daha önce basılmış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesinin alındığı,</li> <li style="text-align: justify;">Etik Kurul Raporu (gerekli ise) alındığı, etik kurul raporu tarih ve sayısının çalışmada yöntem metninde verildiği ve dergiye makaleyle birlikte gönderildiği,</li> <li style="text-align: justify;">Dergi politikalarının gözden geçirildiği,</li> <li style="text-align: justify;">Tüm yazarlar, makalenin en son versiyonunu okumuş ve onaylamış olduğu.</li> </ul>

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/8F961567124943829405F0DD4235F409" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/4ECDF58FF8AD4A7A8C2C3A5E0CDEDCC4" target="_blank">Yazar Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/528173F41805492E9155130B16E82BC9" target="_blank">Kapak Sayfası</a>

ISSN	2980-1680
E-ISSN	2980-1745
Yayın Aralığı	Yılda İki Sayı
Editör	Murat Şentürk
Senectus, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Araştırma Merkezi tarafından Darülaceze Vakfının desteğiyle Mart ve Eylül ayları olmak üzere yılda iki sayı olarak yayımlanan uluslararası hakemli dergidir. Derginin amacı çok disiplinli bir perspektifle yaşlanma süreciyle ve yaşlılık dönemiyle ilgili konularda teorik ve uygulamalı akademik çalışmalar yayımlamaktır. Dergi, bu çerçevede yaşlılık/yaşlanma konusundaki çalışmalarda süreklilikleri ve değişimleri takip etmeyi, bunları belirleyen demografik, iktisadi, tarihsel, hukuki, psikolojik, antropolojik ve sosyolojik unsurları inceleyen çalışmaları öncelikli olarak yayımlamaktadır. Dergi, yaşlanma/yaşlılık konusundaki akademik bilginin üretimine katkı sağlayan farklı disiplinlerden araştırmacıların yanı sıra politika yapıcılara ve alandaki uygulayıcıların tümüne bir diyalog zemini sağlamayı misyon edinmiştir. Yayımlanacak çalışmaların derginin kapsamı ve hedefleri doğrultusunda disipliner ve/veya disiplinler arası kapsamda, m devamı

Senectus

SON SAYI

Yaşlılığa Politik Ekonomik Yaklaşım: Carroll Estes Modeli

Yaşlı Bireylerin Aile Sağlığı Merkezi Ziyaretlerinin Değerlendirilmesi

Yaşlıların Kentsel Dönüşüm Sonrasına Yönelik Değişim Algıları: İstanbul Mahalleleri Üzerine Bir Karşılaştırma

Yaş Dostu Kentler

Medyada Yaşlı Temsili: Yaşlılık Temalı Kısa Film Yarışmasından Örnekler

Yaş Üzerine

METRİKLER

ABONE OL

İLETİŞİM