Essays on Disability History
Education of the Disabled in the Ottoman State
Kamuran ŞimşekThose who were born deaf and mute in the Ottoman Empire were employed both within and outside the palace, and performed various tasks. Deaf and mute people in the palace in particular communicated with each other, and with other individuals, with the help of sign language. Speech and hearing impaired people were taken to the palace, where they learned this language from experienced deaf and mute people who preceded them, and transferred it in turn to those who came after. This does not, however, demonstrate a regular system of education and training. Although deaf and mute people were present in the palace previously, the first attempts to establish a school for the disabled were during the reign of Sultan Abdulhamid II. Ferdinand Grati of Austria, who also founded the Hamidiye School of Commerce, made the first step by applying to the Porte. The School for the Deaf and Mute was established in 1889, accelerating the efforts of Münif Pasha, Minister of Education in this period. Two years after its establishment, the School for the Blind was also founded for the visually impaired. This study will describe developments in the education of disabled people in Europe, as well as the establishment of The School for the Deaf and Mute, its educational activities, and problems faced by the school and its administrators, teachers, and students.
Osmanlı Devleti’nde Engelli Eğitimi
Kamuran ŞimşekOsmanlı Devleti’nde sağır ve dilsiz olarak dünyaya gelen engelliler, saray ile saray dışında istihdam edilmiş ve çeşitli görevler icra etmişlerdir. Özellikle saraydaki sağır ve dilsizler işaret dili yardımıyla birbirleriyle ve saray halkı ile iletişim kurmuşlardır. Saraya alınan konuşma ve işitme engelliler kendilerinden önce sarayda bulunan tecrübeli sağır ve dilsizlerin yardımıyla bu dili öğrenmiş ve kendilerinden sonra gelenlere de aktarmıştır. Ancak bu durum onların düzenli bir eğitim ve öğretim faaliyetinden geçtikleri anlamına gelmemektedir. Erken tarihlerden itibaren sarayda sağır ve dilsiz bulundurulmasına rağmen engellilerin eğitimine yönelik okul kurma teşebbüsü Sultan II. Abdülhamid Dönemi’nde meydana gelmiştir. Hamidiye Ticaret Mektebi’nin de kurucusu olan Avusturya tebaasından Ferdinand Grati, Bâbıali’ye bir layiha ile başvuruda bulunarak ilk adımı atmış, dönemin Maarif Nazırı olan Münif Paşa’nın dikkatini çeken bu layiha üzerine çalışmalara hız verilerek 1889 yılında Sağır ve Dilsiz Mektebi kurulmuştur. Kuruluşundan iki yıl sonra okulun bünyesinde görme engelliler için Körler Okulu da açılmıştır. Çalışmada; Avrupa’da engellilerin eğitimi konusunda meydana gelen gelişmeler ile birlikte Sağır Dilsiz ve A’mâ Mektebi’nin kuruluşu, eğitim faaliyetleri, idareci, öğretmen ve öğrencileriyle birlikte okulun karşılaştığı sorunlar hakkında bilgi verilecektir.
