Marcel Proust en Turquie
Considering Object Relations in the Context of Objects in Proust’s Novels
Elif SeverThis work aims to deal with the objects frequently repeated in Marcel Proust’s novels and the relations between these objects and the narrator. His psychic investments in various objects, such as the grandfather’s house in Combray and its various rooms, the furnishings there, and the plants encountered during the walks in an allergenic nature, attracted attention. The nature of the relationship with the mother image, which is a privileged position, brought to mind the allergic object relationship. It has been discussed that his intense investment in the sensory perception of reality, often noted in his works, and his need to maintain the fusion relationship with the object may coincide with the allergic object relationship described by the psychosomatician Pierre Marty. Therefore, when we read the narrator’s story as the narration of a “psychosomatic patient”, what kind of elements can be considered in terms of allergic object relation has been evaluated within the scope of the relevant psychoanalytic and psychosomatic theories. The impossibility of separating from the mother and Marcel’s strong attachment to the mother was emphasized. Quotations convey from Proust’s work that psychic pain is eroticized in a masochistic way with the help of sensory material. His investments in objects, object relations, and sensory materials were discussed in the context of relevant theoretical perspectives. Moreover, Proust’s painful life is also considered in terms of the concept of progressive disorganization, as described by Pierre Marty. In the psychic plane, a transition was made from the symbolic field to the somatic field. In the context of the fact that this type of energy, which is organic, is a physical and chemical stimulation, it is stated that it attacks the organs with the effect of the destructive drive and a connection is made with the disease that Proust was caught at the end of his life.
Proust Romanlarındaki̇ Nesneler Bağlamında Nesne İli̇şki̇leri̇ni̇ Düşünmek
Elif SeverMarcel Proust’un eserlerinde sıklıkla tekrar eden nesneler ve bu nesneler ile anlatıcının kurduğu ilişkilerden hareketle, nesne ilişkilerinin ele alınması bu yazının konusunu oluşturmaktadır. Combray’deki büyükbabanın evi ve çeşitli odaları, buradaki eşyalar ile alerjen bir doğada yapılan yürüyüşlerde karşılaşılan bitkiler gibi çeşitli nesnelere dair ruhsal yatırımlar dikkati çekmektedir. Ayrıcalıklı bir konumda olan anne imgesiyle kurulan ilişkinin doğası, alerjik nesne ilişkisini akla getirir. Proust’un eserlerinde gözlenen gerçekliğin duyusal algısına olan yoğun yatırımının ve nesneyle kaynaşma ilişkisini sürdürmeye yönelik ihtiyacının psikosomatisyen Pierre Marty tarafından tarif edilen alerjik nesne ilişkisine denk gelebileceği tartışılmıştır. Bu fikirden hareketle anlatıcının hikayesini, “psikosomatik bir hasta”nın anlatımı olarak da okuduğumuzda, alerjik nesne ilişkisi kavramı açısından ne gibi unsurların ele alınabileceği ilgili psikanalitik ve psikosomatik kuram kapsamında tartışılmıştır. Anneden ayrılmanın imkansızlığı ve Marcel’in annesiyle olan ilişkisinde kurduğu güçlü bağın önemi üzerinde durulmuştur. Ruhsal acının, duyumsal olan malzemenin de yardımıyla mazoşistik bir biçimde erotize edildiği, Proust’un eserinden yapılan alıntılar ile aktarılmıştır. Nesnelerden ve duyumsal malzemeden doğru nesnelere dair ruhsal yatırımlar ve nesne ilişkileri, ilgili kuramsal perspektifler bağlamında tartışılmıştır. Proust’un acı dolu yaşamı Pierre Marty’in tarif ettiği biçimde ilerleyici düzensizlik kavramı açısından da ele alınmıştır. Ruhsal planda sembolik alandan somatik alana doğru geçiş yapılmaktadır. Niteliği organik olan bu tip bir enerjinin fiziksel ve kimyasal bir uyarılma olması bağlamında, yıkıcı dürtünün de etkisiyle organlara saldırdığı belirtilerek, Proust’un yaşamının sonunda yakalandığı hastalık ile bağ kurulmuştur.
