Dilek

Assist. Prof.

Türk Hukukunda Ticari Uyuşmazlıklarda Zorunlu Arabuluculuğun İlkeleri ile  Uygulamalarına İlişkin Tespitler ve Değerlendirmeler

Esra

Assoc. Prof.

Anonim Ortaklıkta Pay Sahibinin Yönetime Katılma Haklarında Kırılma: Pay Üzerinde  İntifa Hakkı Tesisi

Fatih

Öğretim Görevlisi Dr.

Halka Açık Şirketlerde Kısa Vadecilik ve Kurumsal Yönetim

Murat

AİHM ve Ulusal Mahkemeler İçtihadında Temel Hakların Yorumunda Hermeneutiğin  Yükselişi

Yunus

Siha Saldırıları ve Silahlı Çatışma Hukukunda Orantılılık İlkesi

Serpil

Res. Assist.

7101 sayılı Kanun Değişikliğinden Sonra İflastan Kurtulma Yolu Olarak Konkordato  Prosedürü ve Geçici Mühlet Kararının Değerlendirilmesi: Güncel Gelişmeler ve  Türkiye’deki Deneyim

Mehmet

Kendini İhbar Etme veya Delilleri Yok Etme İkilemi: Kişisel Verilerin Korunması Hukuku  Bağlamında Veri İhlal Bildirimi Kurallarının Hukuki Analizi

Zora

Antlaşma Hükümlerinin Anlamını Tespit Etmek Amacıyla, 1969 Viyana Antlaşmalar  Hukuku Sözleşmesi’nde Özetlendiği Şekliyle, Antlaşma Yorumlama Kurallarının Önemi  ve Faydası

Fulya

“Tahkim Yerinin, Müdahale Etmeme İlkesi Üzerindeki Rolü: Hakem Kararlarına  Karşı Kanun Yoluna İlişkin 1996 tarihli İngiliz Tahkim Kanunu 67, 68 ve 69. Bölümler  Londra’nın Cazip Bir Tahkim Merkezi Olmasını Sağlıyor Mu?”

Deniz

Avrupa Entegrasyonu’nun Altmış Yılı: Avrupa Entegrasyon Projesi  Küresel Güç Değişimleri Karşısında Ne Kadar Dirençli?

Ömer

Prof.

Haydar

İmge

Evaluation of the Turkish Constitutional Court’s Decisions Regarding  Transsexuals’ Individual Applications Following the Rejection of  Their Name Change Requests

Can the Chairman of Managing Directors at a Limited Liability  Company Convene the Members’ Meeting?

A mandate agreement may be ended or terminated for general reasons in relation to obligations or for special reasons in relation to the mandate as regulated under Articles 512 and 513 of the Turkish Code of Obligations (TCO). One of the special reasons for ending a mandate agreement involves unilateral termination as regulated under Article 512 of the TCO; this forms the subject of the current study. According to this provision, a mandate agreement can be unilaterally terminated by the mandatee or the mandator at any time without need to propound upon a valid reason or grant a notice period. The mandator’s declaration for unilateral termination of an agreement is defined as a “dismissal,” whereas the mandatee’s declaration is defined as a “resignation.” The reason for introducing this provision pertains to the mutual trust that exists between the parties and lies at the foundation of the mandate agreement. Legislators have aimed to allow the parties of a mandate agreement to void a mandate relationship in the case of a reduction in the mutual trust between the parties for any reason.The right granted to parties under Article 512 of the TCO is exercised by a unilateral declaration that terminates the contractual relationship upon its receipt by the other party. Therefore, the legal nature of this right is accepted as formative right. Similar to other formative rights, the right stated under Article 512 of the TCO no longer exists upon being exercised and cannot be revoked once exercised. However, applying Article 10 of the TCO by analogy allows one to revoke the declaration of termination of an agreement before it becomes effective by submitting a withdrawal of the notification of declaration of termination to the other party before the declaration of termination is delivered to the other party, or at the very latest, at the same time the declaration of termination reaches the other party.Another consequence of the formative nature of the right expressed under Article 512 of the TCO is that this right cannot be exercised conditionally. However, scholars have correctly stated that formative rights can be exercised with a condition that contains no uncertainty for the other party. Within this scope, the right expressed under Article 512 of the TCO can thus also be exercised with a condition that does not leave the other party in uncertainty. Conditions that are subject to the other party’s will in particular are applicable for declarations of termination.In addition, determining whether the right to unilaterally terminate a mandate agreement under Article 512 of the TCO has a proactive (ex tunc) or retroactive (ex nunc) effect importantly depends on whether the performance of obligation has started or not. In cases where performance has started but not yet been completed, the agreement will be terminated with proactive effect. In this case, the right exercised under Article 512 of the TCO will be defined as a termination. Meanwhile, in cases&nbsp;where the agreement has ended before the performance of work has begun, the mandate relation will cease to exist retroactively. In other words, the right being exercised will be defined as a rescission. In cases where the mandated performance has an instantaneous nature in particular, the agreement can only be ended with retroactive effect.In cases where the mandate agreement is terminated with proactive effect, the demands that occurred up to the point of termination shall not be affected by the termination of the agreement. Therefore, the mandatee’s obligation for giving an account of its activities carried out up until the date of termination shall remain in force. Additionally, the mandatee is obliged to return anything received for whatever reason as a result of such activities. Termination of the agreement also does not eliminate the mandatee’s confidentiality obligation within the framework of duty of care.From the aspect of the mandator’s obligations, if the parties agree on remuneration for the mandatee or if a custom is already in place in this regard, the mandatee shall be entitled to remuneration for the services conducted up until the date of termination. Another obligation of the mandator is to reimburse the expenses the mandatee has made in the course of services and release the mandatee from the obligations they bear in relation to the services. Commencement of services up until the date of termination shall be adequate for expenses demanded, and compliance with services shall no longer be required. As for the expenses made before the commencement of service, the mandatee in principle cannot demand remuneration for these expenses. However, if the right of termination is exercised at an inopportune juncture, these expenses can be demanded by the mandatee within the scope of compensation.If the mandatee is authorized, required as per circumstances, or allowed by custom, the mandatee may delegate third parties to conduct the services wholly or partially through a sub-mandate agreement (qqv. Art. 506/1 of the TCO). When the primary mandate agreement is terminated, the benefit expected from the submandate agreement usually ceases to exist. However, because these two agreements are separate legal affairs that are distinct from each other, termination of a primary mandate agreement under Article 512 of the TCO does not ex officio end the submandate agreement.As per Article 512 of the TCO, the party who terminates the mandate agreement is only liable for remuneration of damages in relation to the inopportunity of the termination. Dominancy among scholars states that the damages to be compensated as per Article 512 of the TCO are reliance damages. However, Ido not share this opinion. Reliance damages are those that would not have occurred had the agreement never been signed. However, the damages to be compensated under Article 512 of the TCO are not the damages that would not have occurred had the agreement never been signed but rather the damages that would not have occurred had the agreement been terminated at the nearest opportune juncture instead of at an inopportune juncture. Therefore, the general ruling regarding the types of damages considered as excess damages or reliance damages under Article 512 / p. 2 is not applicable here. Excess or reliance damages can be included depending on the matters involved in case.Whether the parties can agree to a repeal of the termination right under Article 512 of the TCO, namely whether the wording in Article 512 of the TCO is a compulsory provision or not, is disputable. The consensus opinion, which is also shared by me, states that Article 512 of the TCO is not a compulsory provision. I accept that parties can revoke the right to unilaterally terminate a mandate as regulated under Article 512 of the TCO within the framework of the freedom of contract. This freedom shall be limited in cases where revoking or restricting this right constitutes a violation of personal rights. In cases where the agreement is fundamentally based on a trust relationship in particular, any provisions that hinder the application of Article 512 of the TCO may be considered to contradict the personal rights and deemed void as per Article 27/1 of the TCO. Similarly, the provisions that stipulate excessive penalty amounts with regard to termination of a mandate in these kinds of agreements must be deemed void as per Article 27/1 of the TCO due to the violation of personal rights.&nbsp;

Einseitige Beendigung des Auftragsvertrags gemäss den Bestimmungen von Artikel 512 des Türkischen Obligationenrechts

Concept of Legal Aid in Civil Litigation in Accordance with the Decisions  of the European Court of Human Rights

Nilay

Legal Aid Under Turkish Administrative Judicial Procedural Law

Fatma

Executive Remuneration of Company Directors under EU Law and  Turkish Law

@JOURNAL_BOX_CURRENT

Transformation From Soft Law to Hard Law of International Environmental Protection: Process, Basic Concepts And Principles – Part II: “No transboundary environmental harm”, “Precautionary”, “Environmental impact assessment” and “Access to information and participation in decision-making process” principles

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

Ayşe

The jurisprudence of the European Court of Human Rights bears a certain relevance to the national legal systems of the member states of the Council of Europe. Many decisions of the European Court of Human Rights pertain to the freedom of association of civil servants. In particular, the Grand Chamber’s decision of “Demir Baykara” is considered to be a cornerstone in this area. The Grand Chamber has decided in this case that the freedom of association under Article 11 of the European Convention on Human Rights includes the right to form a trade union and become a member of a trade union. It has been observed that Turkey is a party to many disputes brought before the European Court of Human Rights regarding the freedom of association of civil servants. The cases are related to the forming of unions, the temporary work stoppage of civil servants and the effective exercise of the right to freedom of assembly and association in the civil service. This study gives a brief overview of some decisions of the European Court of Human Rights in which the Court held that Turkey violated “the right to freedom of assembly and association” under Article 11 of the European Convention on Human Rights.&nbsp;In Turkish law, numerous legislative changes, including amendments to the Constitution, have taken place in recent years. The restrictions on freedom of association have been abolished step by step. The abolishment of the restrictions on&nbsp;freedom of association was initiated by individual efforts of citizens and trade unions in the civil service. In accordance with legal developments, trade union confederations can conclude collective agreements in the civil service, but their members are not allowed to strike. A right to strike is a foreign term to the Law on Trade Unions and Collective Agreements of Civil Servants No.4688. If the parties cannot agree upon and conclude a collective agreement, they must apply to the Arbitration Committee of Civil Servants and a protocol must be submitted thereto. The agreement concluded after negotiation with the Arbitration Committee of Civil Servants is binding as a collective agreement. Therefore, the Law on Trade Unions and Collective Agreements of Civil Servants No.4688, as well as the relevant legislation, needs to be revised. This need for reform has long been emphasized in the academic literature. This study outlines recent important legal developments regarding the right of civil servants to organize and to bargain collectively in Turkey.&nbsp;freedom of association was initiated by individual efforts of citizens and trade unions in the civil service. In accordance with legal developments, trade union confederations can conclude collective agreements in the civil service, but their members are not allowed to strike. A right to strike is a foreign term to the Law on Trade Unions and Collective Agreements of Civil Servants No.4688. If the parties cannot agree upon and conclude a collective agreement, they must apply to the Arbitration Committee of Civil Servants and a protocol must be submitted thereto. The agreement concluded after negotiation with the Arbitration Committee of Civil Servants is binding as a collective agreement. Therefore, the Law on Trade Unions and Collective Agreements of Civil Servants No.4688, as well as the relevant legislation, needs to be revised. This need for reform has long been emphasized in the academic literature. This study outlines recent important legal developments regarding the right of civil servants to organize and to bargain collectively in Turkey.&nbsp;The aim of this study is to represent the influence of these decisions on Turkish law and to describe the current law in Turkey in this context. The study concludes that it is still not possible to state that these recent developments are completely in coherence with the principles set forth in the decisions of the European Court of Human Rights.

Avrupa Insan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında Türkiye’de Kamu Görevlilerinin Sendikal Özgürlüğüne Ilişkin Yasal Gelişmelere Genel Bir Bakış

İrem

Although the penalty clause is included in many contracts in practice today, it contains several controversial issues that are still waiting to be resolved both in the doctrine and in judicial decisions. One of these issues is the consequence of the penalty clause in the event of the transfer of receivables or in case the debt is assumed.&nbsp;The penalty clause is a provision requiring financial compensation, which is promised to be paid to the other party in the event of the contract is being breached, either partially or fully. In Turkish Law, the penalty clause is regulated in Article 179 and in the following sections of the Turkish Code of Obligations number 6098. The penalty clause appears as a debt in connection with the principal debt. The emergence, continuity and termination of the penalty clause depends on the existence of the principal debt. The transfer of the receivable is regulated between Articles 183 and 194 of the Turkish Code of Obligations number 6098. Because of its accessory nature the penalty clause has significant consequences. One of these is the transfer of authority to demand a penalty clause of the new owner of the receivable in the event of the transfer of the said receivable. The Swiss and German doctrines have for many years placed an emphasis on the transfer of the receivable within the framework of the penalty clause. In this context, however, there are no obvious regulations in Turkish Law. Thus, many different views have arisen on the matter. The focus is set on whether the penalty clause can be transferred independently of the principal receivable. Moreover, many different opinions have also emerged about which creditor has the right to demand a penalty clause. The issue is generally handled depending on whether the penalty clause is due. Our present study focuses specifically on this latter detail.&nbsp;In the event of the transfer of the principal receivable, the penalty clause which is not yet due will also be transferred to the transferee together with the principal receivable. The matter of transferring the penalty clause to a third party independently of the principal receivable before it is due is controversial. After the penalty clause is due, the principal-accessory debt relationship with the principal debt disappears. In this case, since the penalty clause turns into an independent receivable, the penalty clause does not have to pass onto the transferee when the principal receivable is transferred. In the event of the transfer of the receivable, a distinction should be made taking into account the general principles regarding whether the penalty clause can be transferred independently before or after it is due. Therefore, before the penalty clause is due, an interpretation should be made by paying attention to the fact that it has the accessory nature. In our study, our opinion on the controversial issues is explained in detail within the boundaries of this interpretation.Turkish Code of Obligations number 6098. If the debt is assumed, the accessory nature of the penalty clause comes to the fore regarding the status of the penalty clause. According to Article 198/1 of the TBK, the rights of the creditor other than those related to the personality of the debtor will be reserved even if the debtor has changed. This conclusion does not raise any doubt that the person who assumes the debt will be liable if the penalty clause is due after the debt is assumed. An important issue to address in terms of assuming the debt is whether or not it is possible for a third-party to assume the penalty clause, which has not been due yet, independently of the principal debt. Also, an interpretation should be made by paying attention to the accessory nature of the penalty clause in the controversial areas previously mentioned about assuming the debt. Before the penalty clause is due, it is not possible to independently assume this due to the accessory nature of the penalty clause. On the other hand, the penalty clause continues its existence as an independent debt after it is due. In this case, it is possible to assume it separately from the principal debt. In our study, an attempt was made to find a solution to the controversial issues on assuming debt by taking the German and Swiss Laws into account.It should be noted that an interpretation should be made without forgetting that the penalty clause is an accessory debt if the receivable is transferred or the debt is assumed. When this method is pursued, it will be possible to obtain consistent results in terms of the effect of the transferred receivable or assumed debt on both the penalty clause which is due and the penalty clause which has not been due yet.In our study, the accessory nature of the penalty clause will first be discussed. Then, the opinions put forward on the subject in the Turkish, Swiss and German doctrines will be included. And finally, we will state our opinion focusing on the accessory nature of the penalty clause on the controversial issues.

Alacağın Devri veya Borcun Üstlenilmesinin Cezaî Şarta Etkisi

@JOURNAL_BOX_FEATURED

Volkan

2017 Anayasa Değişiklikleri Öncesinde Türkiye’de Yürütmenin Kararname Yetkisi: Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında

Türk Iş Hukukunda Iş Sözleşmesinin Feshinde Son Çare -Ultima Ratio- Ilkesi

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

Annales de la Faculte de Droit d’Istanbul has been an open access, peer-reviewed, scholarly journal published by İstanbul University, Faculty of Law. since 1951. As of the year 2023, it has started to be published two times a year, these publication months being March and September. The journal aims to publish high quality articles and thus contribute to the accumulation and dissemination of knowledge in the field. 
The journal is a well-known and long-standing peer-reviewed academic journal that reviews the latest evolutions in and developments in the legal field since 1951. The approach of the Journal is a comparative one and accordingly will focus on not only Turkish domestic law but also German, Swiss, French, European Union and Anglo-American laws as well as all fields of international law. It embraces work that is theoretical, empirical, socio-legal, doctrinal or comparative that relates to any legal systems. Each edition of the Annales contains significant theoretical contributions while also being a dossier of information on the cross-cultural application of a specific area of law. Annales also publishes both translated texts of Turkish relevant legislation. It is worth noting that Turkey becomes very important actor in the process of enlargement of EU and the regional leader in the Middle East and Asia Minor. Annales is the leading forum for research and discussion of the law and legal systems of these regions. Thus, the Annales with its Editorial Board including both national and international leading experts is the magnet for all legal scholars working in this region.

Faruk Kerem

Scopus

EBSCO

ERIH PLUS

TR Dizin

DOAJ

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Annales de la Faculté de Droit d’Istanbul

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Editorial Assistant

Language Editor

Editorial Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

Annales de la Faculté de Droit d'Istanbul, yüksek kalitede makaleler yayınlamayı ve böylece alandaki bilginin birikmesine ve yayılmasına katkıda bulunmayı hedeflemektedir. Annales de la Faculté de Droit d'Istanbul, 1951'den bu yana hukuk alanındaki en son gelişmeleri ve değişmeleri inceleyen tanınmış ve uzun süredir hakemli bir akademik dergidir. Derginin yaklaşımı karşılaştırmalı olup, bu doğrultuda sadece Türk iç hukukuna değil, Alman, İsviçre, Fransız, Avrupa Birliği ve Anglo-Amerikan hukukuna ve uluslararası hukukun tüm alanlarına odaklanacaktır. Herhangi bir hukuk sistemi ile ilgili teorik, ampirik, sosyo-yasal, doktriner veya karşılaştırmalı çalışmaları kapsar. Annales'in her baskısı önemli teorik katkılar içerirken, aynı zamanda belirli bir hukuk alanının kültürlerarası uygulaması hakkında bir bilgi birikimidir. Annales ayrıca Türk mevzuatının her iki tercüme metnini de yayınlamaktadır.

Amaç ve Kapsam

<ul><li>SCOPUS</li><li>​<a href="https://app.trdizin.gov.tr/publication/journal/detail/TnpJeU1nPT0" target="_blank">TR Index</a></li><li>DOAJ</li><li>EBSCO Central &amp; Eastern European Academic Source</li><li>Erih Plus</li></ul>

Dizinler

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, &#65279;<a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>&#65279;, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir.Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihalÖn kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur.Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları  Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

Annales de la Faculté de Droit d’Istanbul  yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için adres: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir. Dergi, şüpheli başvurular, suistimal ve şikayetler ile karşı karşıya kaldığında COPE'nin ilişkili akış şemalarına ve yönergelerine uygun hareket edecektir.

Etik

Dergi araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.- Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.- Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.- Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.- Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.- Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.- Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.- Deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.- Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.- İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A210D21E5AF8458AB8893966D5E58CE9" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu'nda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, cinsel yöneliminden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder.Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Baş Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

DilDerginin yayın dili İngilizce, Almanca ve Fransızca’dır.Yazıların Hazırlanması ve Gönderimi Aksi belirtilmedikçe gönderilen yazılarla ilgili tüm yazışmalar ilk yazarla yapılacaktır. Makale gönderimi online olarak ve <a href="https://dergipark.org.tr/tr/pub/ppil" target="_blank">https://dergipark.org.tr/tr/pub/ppil</a> üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen yazılar, yazının yayınlanmak üzere gönderildiğini ifade eden, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili bilgileri içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) bir mektup; yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/28F87D94BF834DD1884FCD0AA8F7BD11" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir. 1. Çalışmalar, A4 boyutundaki kağıdın bir yüzüne, üst, alt, sağ ve sol taraftan 2,5 cm. boşluk bırakılarak, 12 punto Times New Roman harf karakterleriyle ve 1,5 satır aralık ölçüsü ile hazılarlanmalıdır. 2. Yazar/yazarların adları çalışmanın başlığının hemen altında sağa bitişik şekilde verilmelidir. Ayrıca yıldız dipnot şeklinde (*) yazarın unvanı, kurumu ve e-posta adresi ve telefonu sayfanın en altında dipnotta belirtilmelidir.3. Dergimize gönderilen makalelerde Giriş bölümünden önce 200-250 kelime arasında çalışmanın kapsamını, amacını, ulaşılan sonuçları ve kullanılan yöntemi kaydeden makale dilinde ve İngilizce öz (abstract) ile çalışmanın içeriğini temsil eden 5-15 makale dilinde ve İngilizce anahtar kelime yer almalıdır. Fransızca ve Almanca makalelerde, 800-1000 kelime içeren İngilizce genişletilmiş özet (extended summary) yer almalıdır.4. Çalışmaların başlıca şu unsurları içermesi gerekmektedir: Başlık, makale dilinde öz ve anahtar kelimeler; İngilizce başlık, İngilizce öz ve anahtar kelimeler; Fransızca ve Almanca makalelerde yazar tarafından ileri sürülen görüşleri ve varılan sonuçları kapsayacak mahiyette 800-1000 kelime genişletilmiş özet, ana metin bölümleri, son notlar ve kaynaklar.5. Metin içi alıntılama ve kaynak gösterme için OSCOLA kaynak sitilinin 4. versiyonu kullanılmalıdır. OSCOLA 4 stili hakkında bilgi için; http://annales.istanbul.edu.tr/tr/content/yazarlara-bilgi/kaynaklar sayfasını ziyaret edebilir veya Yazarlara Bilgi’nin Kaynaklar başlığı altında ilgili açıklama ve örnekleri inceleyebilirsiniz.6. Çalışmalarda tablo, grafik ve şekil gibi göstergeler ancak çalışmanın takip edilebilmesi açısından gereklilik arz ettiği durumlarda, numaralandırılarak, tanımlayıcı bir başlık ile birlikte verilmelidir. Tablolara ait başlık üstte, Şekiller’e ait başlık altta yer almalıdır. Demografik özellikler gibi metin içinde verilebilecek veriler, ayrıca tablolar ile ifade edilmemelidir.7. Yayınlanmak üzere gönderilen makale ile birlikte yazar bilgilerini içeren <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/3C208FBA6C1740D1B3A57740D70E4D29" target="_blank">kapak sayfası</a> gönderilmelidir. Kapak sayfasında, makalenin başlığı, yazar veya yazarların bağlı bulundukları kurum ve unvanları, kendilerine ulaşılabilecek adresler, cep, iş ve faks numaraları ve e-posta adresleri yer almalıdır (bkz. Son Kontrol Listesi).8. Kurallar dâhilinde dergimize yayınlanmak üzere gönderilen çalışmaların her türlü sorumluluğu yazar/yazarlarına aittir.9. Yayın kurulu ve hakem raporları doğrultusunda yazarlardan, metin üzerinde bazı düzeltmeler yapmaları istenebilir.10. Yayınlanmasına karar verilen çalışmaların, yazar/yazarlarının her birine dergi gönderilir.11. Dergiye gönderilen çalışmalar yayınlansın veya yayınlanmasın geri gönderilmez.

Yazım Kuralları

1. Genel Hususlara) Kısaltmalarda nokta kullanılmamalıdır.b) Bir dipnotta birden fazla esere atıf yapılıyorsa, her bir eser noktalı virgül ile ayrılmalıdır.c) Atıflarda supra, infra, ante, id, loc cit, op cit, contra kısaltmaları kullanılmamalıdır.d) İçindekiler kısmına yer verilmemelidir.e) Kısaltmalar cetveline yer verilmemelidir.2. Öz / AbstractMakalelerde 250’şer kelimeden oluşan makale dilinde öz ve İngilizce abstract bölümlerine yer verilmelidir.3. Anahtar Kelimeler / Keywordsa) Öz bölümünün altında makale dilinde ve İngilizce dilinde az 5 en çok 15 anahtar kelime kullanılmalıdır.4. Extended Summaryİngilizce olmayan makaleler için (Örn: Almanca, Fransızca vb. dillerdeki makaleler) makalede yazar tarafından ileri sürülen görüşleri ve varılan sonuçları kapsayacak mahiyette 800-1000 kelime genişletilmiş özet 5. Mevzuata Yapılacak Atıfa) Türk mevzuatına atıf, aşağıdaki örnekte gösterildiği şekilde yapılmalıdır:Örnek  2Nüfus Hizmetleri Kanunu, Kanun Numarası: 5490, Kabul Tarihi: 25.4.2006, RG 29.4.2006/26153b) Yabancı devlet mevzuatına ve AB mevzuatına yapılacak atıflar, OSCOLA’nın 2.4, 2.6.1 ve 2.8.2 numaralı bölümlerinde gösterildiği şekilde yapılmalıdır.6. KitaplarKitaplara yapılan atıflarda kitaba ilişkin bilgiler şöyle sıralanmalıdır:Yazar Adı Soyadı, Kitap Adı (Kaçıncı Bası Olduğu, Yayınevi Yılı) Atıf Yapılan Sayfa.Örnek [Tek yazarlı kitaplar]:Thomas Hobbes, Leviathan (first published 1651, Penguin 1985) 268.Örnek [Çok yazarlı kitaplar]K Zweigert and H Kötz, An Introduction to Comparative Law (Tony Weir tr, 3rd edn, OUP 1998).7. Editörlü KitaplarEditörlü kitaplara yapılan atıflarda kitaba ilişkin bilgiler şöyle sıralanmalıdır:Yazar Adı Soyadı, ‘Eser (Bölüm) Adı’ in Editör(ler) Adı (ed), Kitap Adı (Yayınevi Yıl) Atıf Yapılan SayfaÖrnek  Francis Rose, ‘The Evolution of the Species’ in Andrew Burrows and Alan Rodger (eds), Mapping the Law: Essays in Memory of Peter Birks (OUP 2006).8. MakalelerMakalelere yapılan atıflarda makaleye ilişkin bilgiler şöyle sıralanmalıdır:Yazar Adı Soyadı, ‘Makale Adı’ (Yıl) Cilt (Sayı) Dergi Adı İlk Sayfa Numarası, Atıf Yapılan SayfaÖrnek Paul Craig, ‘Theory, “Pure Theory” and Values in Public Law’ (2005) PL 440.9. Elektronik KaynaklarElektronik kaynaklara yapılan atıflarda esere ilişkin bilgiler şöyle sıralanmalıdır:Yazar Adı Soyadı, ‘Eser Adı’ (Yıl) Cilt(Sayı) Dergi Adı &lt;Linki&gt; Erişim Tarihi.Örnek Graham Greenleaf, ‘The Global Development of Free Access to Legal Information’ (2010) 1(1) EJLT &lt; http://ejlt.org//article/view/17 &gt; accessed 27 July 2010.10. Web Siteleri ve BloglarWeb sitelerine ve bloglara yapılan atıflarda esere ilişkin bilgiler şöyle sıralanmalıdır:Yazar Adı Soyadı, ‘Eser Adı’ (Web Sitesinin Adı, Eserin Yayın Tarihi) &lt;Linki&gt; Erişim Tarihi.Örnek Sarah Cole, ‘Virtual Friend Fires Employee’ (Naked Law, 1 May 2009) accessed 19 November 2009.11. Aynı Esere Birden Fazla Atıf YapılmasıAynı esere birden fazla atıf yapılması halinde aşağıdaki örneklerde görüldüğü şekilde atıf yapılmalıdır:Örnek Paul Craig, “Pure Theory” and Values in Public Law’ (24th edn, Routledge 2005) 440.…26 Craig (n 5) 112.27 ibid 114-115.12. Aynı Yazarın Birden Fazla Eserine AtıfAynı yazarın birden fazla eserine yapılacak atıflarda eser adları uygun şekilde kısaltılmalıdır:Örnek  Craig, “Pure Theory” and Values in Public Law’ (n 3) 142.Craig, ‘International Law’ (n 9) 297.13. Yargı Kararlarına veya Davalara Atıfa) Yabancı mahkeme kararlarına OSCOLA’nın 2.1 ilâ 2.3 numaralı bölümlerinde gösterildiği şekilde, ABAD kararlarına ise OSCOLA’nın 2.6.2 bölümünde gösterildiği şekilde atıf yapılmalıdır.b) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarına aşağıda yer alan örneklerde gösterildiği şekilde atıf yapılmalıdır:Örnek  Omojudi v UK (2009) 51 EHRR 10.Osman v UK ECHR 1998–VIII 3124.Balogh v Hungary App no 47940/99 (ECHR, 20 July 2004).Simpson v UK (1989) 64 DR 188.14. KaynakçaKaynakçada öncelikle yazarın soyadına daha sonra adının ilk harfine yer verilmelidir. Makalelerin sayfa aralığı gösterilmelidir:Örnek  Craig P, “Pure Theory” and Values in Public Law (24th, Beta 2005) 440.Zweigert K and Köt H, An Introduction to Comparative Law (Tony Weir tr, 3rd edn, OUP 1998).Atıf kuralları hakkında ayrıntılı bilgi için bkz. OSCOLA 4th Edition: <a href="https://www.law.ox.ac.uk/sites/files/oxlaw/oscola_4th_edn_hart_2012.pdf" target="_blank">https://www.law.ox.ac.uk/sites/files/oxlaw/oscola_4th_edn_hart_2012.pdf</a>

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A210D21E5AF8458AB8893966D5E58CE9" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/934661CC8F4A4C119421126660B9E87F" target="_blank">Kapak Sayfası</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/DE05EE09CF424EB7AB9BD47856FC5CCF" target="_blank">Yazar Formu</a>

Aşağıdaki listede eksik olmadığından emin olun:●    Editöre mektupü    Makalenin türüü    Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu bilgisiü    Sponsor veya ticari bir firma ile ilişkisi (varsa belirtiniz)ü    İstatistik kontrolünün yapıldığı (araştırma makaleleri için)ü    İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığıü    Yazarlara Bilgide detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiğiü    Kaynakların OSCOLA 4’e göre belirtildiği●    <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A210D21E5AF8458AB8893966D5E58CE9" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a>●    Daha önce basılmış ve telife bağlı materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi●    <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/934661CC8F4A4C119421126660B9E87F" target="_blank">Kapak sayfası</a>ü    Makalenin türüü    Makale dilinde ve İngilizce dilinde başlıkü    Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleriü    Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks nosuü    Tüm yazarların ORCID’leri●    Makale ana metniü    Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığıü    Özetler: 150-200 kelime Türkçe ve 150-200 kelime İngilizceü    Anahtar Kelimeler: 3-5 adet Türkçe ve 3-5 adet İngilizceü    Makale Fransızca ve Almanya ise, 600-800 kelime İngilizce genişletilmiş özet (Extended Abstract)ü    Finansal destek (varsa belirtiniz)ü    Çıkar çatışması (varsa belirtiniz)ü    Teşekkür (varsa belirtiniz)ü    Kaynaklarü    Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	Ömer Ekmekçi, Haydar Burak Gemalmaz
Kapak (PDF)
Ön Sayfalar (PDF)

Annales de la Faculté de Droit d’Istanbul

SAYI 70, 2021

Türk Hukukunda Ticari Uyuşmazlıklarda Zorunlu Arabuluculuğun İlkeleri ile Uygulamalarına İlişkin Tespitler ve Değerlendirmeler

Anonim Ortaklıkta Pay Sahibinin Yönetime Katılma Haklarında Kırılma: Pay Üzerinde İntifa Hakkı Tesisi

Halka Açık Şirketlerde Kısa Vadecilik ve Kurumsal Yönetim

AİHM ve Ulusal Mahkemeler İçtihadında Temel Hakların Yorumunda Hermeneutiğin Yükselişi

Siha Saldırıları ve Silahlı Çatışma Hukukunda Orantılılık İlkesi

7101 sayılı Kanun Değişikliğinden Sonra İflastan Kurtulma Yolu Olarak Konkordato Prosedürü ve Geçici Mühlet Kararının Değerlendirilmesi: Güncel Gelişmeler ve Türkiye’deki Deneyim

Kendini İhbar Etme veya Delilleri Yok Etme İkilemi: Kişisel Verilerin Korunması Hukuku Bağlamında Veri İhlal Bildirimi Kurallarının Hukuki Analizi

Antlaşma Hükümlerinin Anlamını Tespit Etmek Amacıyla, 1969 Viyana Antlaşmalar Hukuku Sözleşmesi’nde Özetlendiği Şekliyle, Antlaşma Yorumlama Kurallarının Önemi ve Faydası

“Tahkim Yerinin, Müdahale Etmeme İlkesi Üzerindeki Rolü: Hakem Kararlarına Karşı Kanun Yoluna İlişkin 1996 tarihli İngiliz Tahkim Kanunu 67, 68 ve 69. Bölümler Londra’nın Cazip Bir Tahkim Merkezi Olmasını Sağlıyor Mu?”

Avrupa Entegrasyonu’nun Altmış Yılı: Avrupa Entegrasyon Projesi Küresel Güç Değişimleri Karşısında Ne Kadar Dirençli?

BİLGİ

PAYLAŞ