Ayşen

Prof.

Hasan

Assoc. Prof.

Candan

Paul

Nilüfer

Aydemir

Suat

Television in the Global South Call for Papers: Special Issue of Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences and Online Conference

Dergimizin 64. sayısı hakkında,

64. Sayısıyla Connectist,

Zarqa

Jyoti

Sosyal medyanın Covid-19 ve insanların önleyici davranışları  hakkında bilgi arama amaçlı kullanımı: Aotearoa Yeni  Zelanda’da pandemiyi yönetmek

Bayram

Özlem

Sharing sufficient and accurate information about a crisis with the public during times of crisis plays an important role in crisis communication, and the transfer of information through the right channels and sources forms the basis of a reliable relationship. Influencers are expressed as opinion leaders and play an important role in the formation of public opinion on any subject or institution. Influencers were known in the past as people who convey the information they receive from the traditional media to the public and are now expressed as famous influential people who actively use social media and have many followers. When considering how digital society follows every development through digital media, the content influencers share on social media regarding crisis communications influences the public. Social media is known to change the source, effect, and speed of crises, and the rapid spread of crisis information also affects the masses quickly. Therefore, time pressure has increased with social media, and rapid crisis response has become an important issue. The purpose of this research is to find who the most influential actors on the information flow are during the post-crisis period regarding Twitter as an example platform and to reveal the relationship between users’ social media traits and control of the flow of information. In this context, the study looks at the number of followers and number of accounts followed based on users’ social media features to test the hypotheses regarding the relationships between in-degree and out-degree centrality measures, as well as for betweenness centrality. In order to achieve the study’s aim, the study data were collected from the Twitter platform during the post-flood period and flooding crisis that had resulted from the heavy rains that started on August 11,&nbsp;2021 in the Western Black Sea Region, with the study applying social network analysis and appropriate statistical analyses to the data. Social networking platforms such as Twitter allow their members to become friends, to follow friends, or become fans of other members. The connections created on these platforms can be aggregated into a social map or network graph that defines who is connected to whom or who interacts with whom. Social network analysis helps to understand the interactions between platform users and their ties through network parameters on these platforms or through metrics that represent the network created by these ties. These metrics can be used to measure interactions, rank nodes, or ties and to identify influential actors in a network. As a result of the analysis applied to the obtained data, the findings show that users with many followers had received more links and information about the flood disaster, which caused these users to be more effective in the network. However, the study also revealed users with many followers on the Twitter platform to have received few connections and little information about the flood, which then negatively reflected onto the betweenness centrality criterion that shows their position in the network. Making a categorical classification of the most influential actors during the Western Black Sea floods crisis showed individual accounts, state actors, and media actors to be present. When making an evaluation in this context, one should consider the communication strategy that is planned for spreading information on social networks in times of crisis and have influential users get involved with this information; the number of followers and follow-ups these accounts receive should also be considered, as well as their internal and external interactions. In this way, information regarding the public opinions formed on social networks can first be disseminated to different groups through effective users. Moreover, understanding influencers’ traits can be said to help improve the visibility of corporate accounts and allow them to better connect with target audiences for crisis management.

Kriz sonrası bilgi yayılımı ve sosyal medya kullanım özellikleri: Batı karadeniz sel felaketi ağına dair bir analiz

Murat

Assoc. Prof. Dr.

Serhat

Selçuk

Regarding the concept of time, many thinkers in the fields of history, philosophy, physics, literature, and sociology have tried to put forward a comprehensive definition for it. The concept of time is frequently discussed in terms of its ontological existence and absence, its chronological flow or virtuality, its relationship with ideology and production forms, its position in daily life, and differences in perception and relativity and has also been one of the most important elements of art. As a matter of fact, similarities and differences are found between the direct relationship time has with people and the production of time and art. In general, a relationship exists between the potential art has to produce an aesthetic force on people and the creation of time with art or cinema in particular. French film theorist Gilles Deleuze (1989) was one of the first names to reveal this relationship by categorizing time in cinema. Two basic Deleuzian concepts are related to the concept of time in the philosophy of cinema. The first of these concepts is motion-image, which is based on Newtonian physics and the ancient philosophical tradition. The second is the time-image, which is read in the context of a quantum understanding regarding physics, of Bergson (2005) regarding philosophy, and of the modernity criticism in sociology.The time-image concept is used to describe an important philosophical trend in cinema that started in the 1950s and continues until today. Time-image is an important heading in Deleuze’s (1989) film classification and refers to images that Henri Bergson (2005) has described as being filled with time. Deleuze speaks of images of time in a&nbsp;&nbsp;wide variety of genres and forms produced on screen. The definition of time-image in Deleuze’s (1989) Cinema II offers a philosophical and mathematical explanation for different aspects of the time-image. As Deleuze defines it, time-image emerges as an image beyond movement that can be recognized as images of duration, images of change, images of relationship, and images of volume through different processes. Deleuze’s methodological approach to time ranges from motion-image and from an indirect image of time that comes from the emotional domains of cognition, perception, and events to a direct image of time. Deleuze described the direct time-image as the ghost that has always haunted cinema and states that modern cinema should give this ghost a body. Contrary to the actuality of the movement-image, the time-image is virtual.In accordance with the time model he adopted from Henri Bergson (2005), the crystalline or multifaceted structure of Deleuze’s time-image is created by the matching, mirroring, and indistinguishable oscillating of the virtual past with the real present. Accordingly, the past can be accessed by the shortest route when a current image or event triggers a relationship with a similar image or event in another layer of the past. As the past and the present merge in this remembrance, the time-image emerges. Time crystals, or time-images, allow time to escape an event and move within the event, thus creating stronger cinema. Meanwhile, movement-image is based on an organic regime of identity, unity, and integrity. In this case, one encounters a deterministic universe in which events are connected in a chronological continuum. Inevitably, a past emerges that leads to the present, and one has faith in a future that will exist and that can be predicted from the present. Alternatively, the time-image regime replaces this deterministic universe with a probabilistic one.In postwar films, directors realized that, just as the image of motion can be used to create tension, the image of time can also be used to create introspection. In mainstream cinema, however, the tension was realized with various cinematographic arrangements. The tension produced in such films in which the motion-image is dominant is related to uncertainty. In the relationship among time, image, and tension, the uncertainty that causes tension is never seen to be terminated, with the expected information never being given to the audience. In this context, the time-image cinema presented by Deleuze creates a feeling of uncertainty in the audience that is stronger than the motion-image cinema presents and is open to introspection. Unlike motion-image cinema that removes the sense of tension experienced by the audience by eliminating&nbsp;the uncertainty it creates, time-image cinema makes the uncertainty and accordingly the feeling of tension permanent.This study uses the method of philosophical criticism to examine the film I’m Thinking of Ending Everything (Kaufman, 2020), which is thought to philosophize about itself, and how it does this. The study examines how the film creates tension as an aesthetic strategy along the axis of the concepts of time-image and crystal image that enable a film to philosophize about itself, and the concepts of chronosigns, lectosigns, and noosigns, which Deleuze (1989) borrowed from Pierce and adapted to the cinema. The film presents a direct image of time with the narrative it constructs by bringing the past to the present. The cinematic use of time-image also enabled the production of a sense of tension by creating uncertainty in the film. While the film subjectivizes the narrative with the frequent use of a voice-over narrator, the audience encounters a narrative that does not convey the story information and interrupts the narrative flow, instead of a narrator who supports the image. The dissonance between the image and the sound not only increases the ambiguities in the story by interrupting the audience’s creation of an integrated temporal perception, but also makes the narrative open to new occurrences. The incongruous, disconnected narrative structure of the film, in which imagination and reality are intertwined, pushes the narrative into the background and allows the audience to be freed from the way of perceiving and thinking that is given with the crystal regime. The uncertainty created by not disclosing a lot of narrative information in the film has enabled the sense of tension to gain continuity as the timeimage brings the past and the present together.

Gerilimin zaman-imge bağlamında varoluşu: Her şeyi bitirmeyi düşünüyorum

Nevzat

Prof. Dr.

Deniz

Günay Motif

Farklı banner formatları için banner körlüğünü keşfetmek:  Bir göz izleme çalışması

Erdinç

Res. Assist.

Higher education has begun transforming in line with the needs of the new liberal era since the beginning of the 1980s, and institutions have been reorganized in accordance with this new period. Universities represent an advanced stage in transforming knowledge into goods and services. The fascinating idea of universities has given way to an instrumental position where professionalization is subordinated to market principles. Science and technology are employed to provide the skills needed by the market, and higher education has been seen as guiding this professionalization.Universities as economic actors bring the professionals information society needs into the workforce. Universities are based on accountability under all these conditions and in this way strive to eliminate a legitimation crisis. Quality assurance and accreditation have come to the fore in this context. Universities aim to reinforce their presence to attract students to their programs, increase their effectiveness, show society that they are economically and socially transparent, ensure compliance with the market’s demands, and show that they possess innovative qualified pedagogies.&nbsp;Accreditation is one of the most preferred quality assurance methods and is defined as a tool for quality assessment and accountability based on professional standards. In this respect, accreditation has spread worldwide.Previous studies on accreditation in communication education focus on i) the value of accreditation in terms of communication education, ii) its function and benefits for institutions, and iii) its disadvantages. Meanwhile, how academicians perceive accreditation continues to be a matter of academic curiosity. The subject of this study is to examine how communication programs in Türkiye are accredited in the context of administrator academicians’ views.&nbsp;Few studies in the literature have documented academicians’ perceptions of the accreditation process in communication education. The current research aims to explore the views of administrator academicians who are deans, vice deans, or heads of departments in their institutions regarding how communication education is accredited in Türkiye. The study presents the following research questions (RQs) within the framework of the main problem area and subject:&nbsp;RQ1: According to administrator academicians, why has the need for accreditation arisen in communication programs?&nbsp;RQ2: What comments do administrator academicians have about the accreditation evaluation criteria?RQ3: What are the benefits and drawbacks of accreditation in communication education?RQ4: Does a difference exist between accredited communication programs and non-accredited communication programs in terms of the expectations from the public and the sector? RQ5: Does a difference exist between academicians who work in public universities and those who work in private universities regarding their perceptions regarding accreditation?This study uses a qualitative design and qualitative research techniques to collect the needed data. The study interviews 11 administrator academicians working in undergraduate communication programs within Türkiye. The study sample has been selected using multi-stage sampling, with proportional stratified and purposive sampling being used to ensure that the groups in the universe are represented in proportion to&nbsp;their weights. Semi-structured in-depth interviews were conducted face-to-face or online to ask the participants open-ended questions. Accordingly, the interviews were completed between December 13, 2022-January 5, 2023 and lasted between 18-31 minutes. The interviews were recorded with the permission of the interviewees. The obtained data have been classified under specific themes and titles using a thematic coding approach.Informed consent was obtained from all participants involved in the study. In order to ensure the confidentiality and anonymity of the participants, no identifying information such as names and institution names has been used, with the participants being referred to according to a participation code. These codes include the unique participant (P) and the number in which they were interviewed (e.g., P1, P2) is used in the Findings section to identify the participant being quoted. In addition, this study has received ethical approval from Beykoz University’s ethics committee.The participants opined accreditation in communication education in Türkiye has relatively small problems in practice alongside benefits and potential. Moreover, the participants think accreditation provides more crucial output for the functioning of the faculty and program rather than for institutional reputation. Although the participants disagree that accreditation carries the risk of convergence between different programs, they agreed that it is still a practice that should be preferred.&nbsp;The points this study draws attention to can be a guide for administrator academicians working in communication programs that have an accreditation process or that aim to enter an accreditation process. This study can also provide benefits by eliminating the lack of knowledge regarding accreditation.

Türkiye’de iletişim eğitiminin akreditasyonu: Akredite programlardaki idareci akademisyenlerin görüşlerine yönelik bir araştırma

Oday

Özen

Assist. Prof. Dr.

ABD, Büyük Britanya ve Avustralya’daki aşırı sağcı grupların  sosyal medya paylaşımlarının içerik analizi

Alparslan

Ulus markalama ve sürdürülebilirlik: Avrupa ülkelerinin karşılaştırmalı bir analizi

Cookies are small text files that facilitate the information exchange between a remote server and the device accessing the information. In 1994, Lou Montulli and John Giannadrea invented HTTP cookies while working at Netscape to enhance website user experience. Montulli and Giannadrea placed a file on the user’s device to remember which products were added to the shopping cart and kept the product information in that file. Each time the user visits the shopping site, the remote server communicates with the user device and reads the text in the cookie, which contains information about the products in the basket. Engineers did not find it necessary to obtain permission from users when placing cookies. Over time, the dramatic increase in Internet access and the growth of the digital industry have allowed cookies to be used for different purposes.Currently, cookies are classified into various categories based on their source, purpose, and duration of use. Source-based cookies are divided into two types: 1) firstparty cookies, which are placed by the website itself, and 2) third-party cookies, which are placed by another actor through the website. The purpose of use is categorized under four types: 1) necessary cookies that help the website work correctly (such as adding a product to a shopping cart), 2) preference cookies that personalize user preferences, 3) analytic cookies that collect information about website usage, and 4) advertising cookies that aim to display data-based ads. Duration of-use cookies have two types: 1) session cookies that self-destruct when the website visit ends, and, 2) persistent cookies that are stored on the device for longer periods. Many types of cookies exist today, and while some are considered necessary and do not require explicit user consent, many others do.&nbsp;The use of cookies, especially for advertising and analytical purposes, and the way many third-party cookies collect data about users, cause much controversy these days.&nbsp;Legal regulations have been established to protect personal data and impose conditions requiring explicit consent regarding the use of cookies. The General Data Protection Regulation (GDPR) was enacted in Europe in 2018, and the Personal Data Protection Law (KVKK) was enacted in Türkiye in 2016; these are the most up-to-date legal regulations for protecting personal data. Companies such as Google, Meta, and Twitter in Europe were fined for not using cookies in accordance with the law, while Amazon faced a similar penalty in Türkiye. Guidelines prepared by data protection authorities on how to implement cookies serve as a guide for websites. Accordingly, websites must obtain explicit consent from users for cookies other than the necessary ones and must provide proper information about the use of cookies.&nbsp;This study analyzes whether websites receive explicit consent from users about the use of cookies and how they present the cookie consent notification. The sample for the research consists of Türkiye’s 50 most-visited news sites, which were considered a suitable sample due to many users regularly visiting news sites. The study first captured the cookies on the websites using the CookieBot, Brave Browser, and Get cookies.txt browser plugin, and then performed a manual content analysis. The research was conducted between May 11, 2022 and May 19, 2022, with a total of 6,271 cookies being detected on the 50 news sites. Of these, 672 were necessary cookies, while 5,599 were unnecessary cookies. Yenicaggazetesi.com.tr was found to be the news site that placed the most cookies on user’s device, with a total of 489 cookies.&nbsp;Of the websites, 28% displayed no consent notification banners to the user indicating that they were placing cookies. In other words, 14 news sites placed cookies on users’ devices, without giving any notification, let alone asking for approval. The vast majority of the remaining sites offered no option for obtaining explicit consent when presenting the cookie notice, or simply provided an option to accept them. Half of the sites that display cookie consent notifications included the phrase “By visiting this site, you accept the use of cookies.” However, by law, visiting a website is not a valid reason for cookie usage to be accepted. This study is expected to raise awareness for the development of cookie usage notifications that respect user preferences and privacy.

“Sitemizi ziyaret ederek çerezleri kabul etmiş sayılırsınız”: Türkiye’deki haber sitelerinin çerez kullanım izinleri üzerine bir araştırma

Ebru

Aktivist halkla ilişkilerin kapsamı ve boyutları üzerine teorik bir tartışma

@JOURNAL_BOX_CURRENT

Çiçek

Meral

This study is based on the problem of how social media, which has a wide usage area and purpose, shapes the knowledge gap among individuals with heterogeneous characteristics. Based on this problematic, our research aims to measure the knowledge levels among different segments of society and the information gap that is estimated to occur in social media environments, based on the knowledge gap hypothesis. Social media environments are within the scope of the internet, which is the most widely used network among mass media today. The problem, of this study is to investigate how the political knowledge gap is shaped between individuals who are categorized at different levels in terms of socio-economics, education, motivation, and social media use variables. Starting from the problem in question, primarily education and differentiation in socio-economic level are at the center. Gender, motivation and social media use are other variables investigated. Thus, the study examines whether there is a meaningful differentiation between the social media environments, which have the most common usage area of today, and the level of political knowledge depending on the structure of individuals categorized and differentiated at different points, and to reveal at what points information gaps arise. For this purpose, our study is built on two pillars. In the first part of the study, there is a comprehensive literature review in order to make the theorem more understandable. The second part, which cites previous research where the theoretical foundations are laid, presents the empirical part of the study. This section, which aims to find answers to the questions of where social media environments stand at the point of formation of the political information gap and what effect it has on the formation of the information gap among individuals, has a quantitative pattern and includes field research. The sampling of this study is quota sampling, which is a non-random sampling method. In order to approximate the universe values of the&nbsp;participants, TÜİK data were used. Within the determined sample, field research was carried out using the hybrid method with 1.076 people whose universe is represented by the whole of Turkey. The field research was mainly done online. However, some of the handicaps of the online field research were also considered. The biggest handicap was that it would be difficult to deliver the online questionnaire to individuals who are at lower levels in education and socio-economics. Therefore, the questionnaire was supported by a telephone interview. After this section, in which details of what was learned from the field and comments on the findings are shared, the study concludes by presenting a picture of the current situation. The data is provided from the participants’ answers to the questionnaire, which included 78 questions in total. The questionnaire that the participants were expected to answer is easy to understand and was designed with reference to previously tested measurement tools. In the first stage of the study, it was suspected that the use of social media increased the political information gap. Contrary to what thought, the research showed that when social media is evaluated on the basis of the basic variable of education level, it is positioned as an environment that removes doubts. Social media, which has come into existence as an environment that equalizes political knowledge among users who are at different education levels in the Turkish environment. With this characteristic structure, the research results reveal that, contrary to the findings of most studies investigating the knowledge gap hypothesis in new media environments, social media plays a leading role in closing the political knowledge gap among the separate education segments of society when it comes to current political information. The point that should be emphasized here is that in the first period when the knowledge gap exists, the main determining factor is that the variable of education level loses its effect. This is due to the fact that everyone, regardless of education level, can easily access technology. Anyone with a mobile phone can easily obtain political information and close the knowledge gap between them others.&nbsp;The same is true for assessments made on the basis of gender. The gender variable is also distinguished among the determinants that are thought to be involved in the formation of the political knowledge gap. Another finding that should be taken into account is that socio-economic status and motivation variables maintain their importance as on the first day. In this sense, the use of social media is an important determinant. Participants using social media seem to be more knowledgeable about political issues than those who do not. The general result proves that the knowledge gap hypothesis has been revised.

Siyasal bilgi açığı: Sosyal medya kullanıcıları arasındaki siyasal bilgi açığının Türkiye’deki görünümü

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

Ulaş Başar

Our era of surveillance capitalism is characterized by pervasive rather than targeted surveillance. Currently, the big brother is not watching the dissidents but everybody for a tiny probability of disobedience. In the past there were mainly two kinds of surveillance: Physical chase which means undercover agents following the target anti-government figures in person and technical chase which mostly corresponds to phone taps. However nowadays there is no need for physical chase, as technical chase replaced it and expanded the areas and ‘opportunities’ of surveillance through ubiquitous surveillance devices including CCTVs, mobile tracking, net tracking etc.&nbsp;Citizenship education offered in schools that can form the basis of antisurveillance activism is usually from the governments’ perspective. A critical sense of citizenship is rarely promoted in these official contexts. Thus, acquisition of critical citizenship consciousness is usually through peer learning at informal and nonformal settings. In many countries, adults and especially young adults join protests, and usually they acquire citizenship education skills and knowledge in a blended way whereby offline and online political activisms support each other. Thus ICTs usually utilized for entertainment are educationalized to serve the pedagogical interests of the citizens. They learn more on social media about citizenship education than the formal citizenship education courses.&nbsp;We should reflect on informal and non-formal forms of critical citizenship education via ICTs including but not only limited to social media platforms. We propose that in order not to formalize and institutionalize citizens’ actively acquired critical citizenship skills and knowledge, the disconnect between formal non-critical, official forms of citizenship education and informal, non-formal, blended and citizen-based critical citizenship education should continue. Under the funding of governments or corporations, the criticality of citizenship education will be limited. That is why, citizens should support and develop their own citizenship initiatives and resources in both online and offline settings. The citizen and consumer rights movements are the perfect matches for such an endeavor.&nbsp;In the case of activist uses of social media, a remarkable point is the fact that most of the Internet users voluntarily release personal information on the web. They are&nbsp;fulfilling their needs for recognition, reputation, socialization etc. Thus, activist use of social media should be able to identify the motivations behind voluntary release of personal information and be cautious about what to share and not to share on social media. This brings up the notion of social media literacy. However, since social media literacy is not necessarily critical, as it may develop on the basis of conservative reactions to the corruption of traditional society by the influence of computers and internet, this literacy should be critical. Hence we have the term ‘critical social media literacy’ as a better match.&nbsp;Even under ubiquitous surveillance capitalism, either through literacies or by other means, we should still find the ways to resist. Citizen data activism can be about surveilling the corporate surveillers themselves. Data activist citizens can feed a website with corporate surveillance practices that they find unethical. Unlike the government who justifies surveillance on the basis of security, corporations have no excuse for surveilling other than maximizing profits. Under pre-big-data capitalism, a number of initiatives were successful to protect and promote consumer rights. For citizen data activism, those websites need upgrades to surveil the surveillers.&nbsp;&nbsp;Citizen data activism should be in close collaboration with citizen science movements which capitalize on crowdsourcing for scientific purposes. We need to develop alternatives to surveillers by collecting and interpreting our own data –to break ‘the monopoly of interpretation’ as stated previously.&nbsp;We urge data activists and rights movements to unite their forces for mutual benefit. The search on Google Scholar for ‘data activism’ and ‘consumer rights’ bring out almost no results. Same holds for ‘data activism’ and ‘rights movements’, and for ‘data activism’ and ‘social solidarity’, while a higher number of results are listed for ‘data activism’ and ‘human rights’ although the number is far from satisfactory considering the possible links between the two. This picture clearly shows that the links mentioned here are uncharted and understudied.&nbsp;To conclude, the resistance against big data, the new big brother is not in vain and neither hopeless. Instead, there are potentials not even utilized and links not considered. Through this article on data activism, our hope has been to show a way of resistance to be argued, elaborated on and ultimately evaluated in terms of its merits and demerits by the decision makers of the rights movements.

Data Activism: Reviving, Extending and Upgrading Critical Citizenship Education and Consumer Rights Movements

Ezgi

Cammaerts (2007, p. 217) defines activism as the ability to create or change history. Digital technologies help to create a new channel for activism. Internet activism or rather, social media activism, is a sub-type of digital activism. According to the literature there are certain types of digital activism such as slacktivism, clicktivism, and hacktivism. Considine (2003, p. 134) refers to two types of digital activism strategies. The first one supports real life activism via digital content, and the second one is content created by activists just for the digital media and the Internet. Celebrities have been important figures in activism for a long time. Celebrity activism can be seen as the celebrity endorsement strategy of non-governmental organisations. Celebrities can be helpful for different issues such as raising awareness, fundraising, etc. However, if the celebrity activism and the celebrity involved in the cause are not sincere then this strategy does not work well. Celebrity activism is associated with role modeling, and McCracken’s meaning transfer model. According to McCracken’s (1989) meaning transfer model, consumers have certain perceptions of celebrities and those perceptions are transfered to the brand through celebrity endorsement. This also works for non-governmental organisations and social causes. Huddart (2005) developed a model for celebrity and civil society engagement. According to his model there are 4 types of celebrities in activism, namely; Patron, Spokesperson, Ambassador/Author, and Visionary Leader. Digital technologies are now serving as a new tool for activism. They are also serving as a new tool for celebrityactivism. Being a celebrity can only be possible through constant interaction with the public, and social media provides a good channel for interaction. Celebrities can join activist movements via their social media accounts by tweeting, using hashtags, etc. or they can start their own. Moreover, celebrities have a chance to reach a wider audience on their social media accounts.This study aims to examine celebrities’ reflections of their activist efforts and their activist celebrity identities on their social media accounts. In line with this objective, Haluk Levent’s (a Turkish singer) official Twitter account was examined using purposive sampling. There are multiple reasons for this choice of celebrity. First of all, Haluk Levent’s popularity has increased through his celebrity activist image. Secondly, it is seen that his number of Twitter followers is increasing steadily. This can be interpreted as his growing ability to reach more people, and to be reached by more people. The analysis was conducted using the content analysis technique. The analysis was limited to the period between October 15, 2018 and December 15, 2018. In total, 513 posts were examined.As a result of the study, it was determined that the majority of the posts belonged to the official Twitter account and 8.1% of the posts were retweets. The majority of the retweets belonged to the non-governmental organization established by Haluk Levent. This can be interpreted as his efforts to focus attention on his organization and the efforts of volunteers. The majority of the tweets had visual content. Visuals are considered as helpful tools to attract followers’ attention. The majority of the tweets were related to ‘Health’ issues, followed by ‘Donations and Scholarships’. When the text tone was examined it was seen that a warm tone was used in both activist content and non-activist content. This can be interpreted as him attempting to establish intimacy with his followers and to encourage them to work cooperatively. Finally, according to the celebrity activism model and his Twitter usage, he can be categorized as a ‘Spokesperson’.As a result, it can be said that the findings of the content analysis are consistent with the literature. First of all, he is known as a person who supports social aid on social media, and this is supported by his tweets. In the literature it is said that being a celebrity relies on the interaction and intimacy between the celebrity persona and the audience. This also applies to celebrity activism. His Twitter usage shows just such an example of establishing intimacy between the celebrity, audience, and activism.

Dijital Aktivizmde Ünlüler: Ahbap Platformu Üzerine Bir Değerlendirme

@JOURNAL_BOX_FEATURED

Övünç Meriç

Assist. Prof.

This article focuses on how the influence of online new media ecology has affected disability activism in Turkey. The framework of this article is ‘network society’ (Van Dijk, 2016) and ‘digital activism (Joyce, 2010). Van Dijk (2016) has observed the rise of the network society and according to that, he defines network society as communication networks that shape the most important forms of an organization in a society.&nbsp;New media technologies bring new ways for citizens and movements to mobilize and to organize. Joyce (2010) stated that citizens around the world have become increasingly aware of and interested in the expanding use of digital technologies - mobile phones and internet-enabled devices for example - in campaigns for social and political change. These practices, which we refer to as ‘digital activism’ have been reported by journalists, dissected by bloggers and eagerly studied by scholars. Students’ activities and enthusiast wish to understand and replicate the most effective tactics (Joyce, 2010).&nbsp;The transformation of traditional media into new media has initiated a new userdominated content publishing/broadcasting era. In the rise of the social media era, activists have made less dependent on traditional media like newspapers or televisions. Some researcher claim that new media offers some opportunities for&nbsp;‘non-elite’ actors and marginalized or disadvantaged groups to acquire visibility in the public sphere (Chadwick, 2013). In the west, some research shows that although the growth in digital activism has initiated new strategies for disability protest, its ability to influence traditional news media debates remains pivotal to its effectiveness and power to represent the voice of disabled people (Pearson &amp; Trevisan, 2015).&nbsp;Within the context of the literature reviewed, this article examines six main research questions:1. What are the socio-demographic characteristics of users who produce the digital content related to disability? 2. What are the occupations and interests of users who produce digital content on disability? 3. What is the geographical distribution of digital content produced on disability in Turkey? In which areas is the right to disability advocacy concentrated? 4. What kind of content has been produced by sharing the disabled hashtag in the digital environment? 5. What types of online media distribution in disability-related content produced in Turkey? Which platforms are used mostly to generate content? 6. How and for which purposes do disabled activists use new media?There are a growing number of options open to researchers seeking to capture and analyze online content. Network analysis tools increasingly used – reflecting a shift in the understanding and practice of the Web as a dynamic social context. In this study, open source new media monitoring tool is used. Monitoring tools allow for collecting and analyzing real-time information. In this article, content analysis technique was used to evaluate the data sets and the findings were evaluated through descriptive method. The notion ‘disabled’ as a term is searched through newspapers and online news, TV / Radio, news agencies, blogs, forums, Twitter, Google+, YouTube, EkşiSözlük. Data for the research is collected between 19-26th of January 2019.&nbsp;According to the results of the web content analysis: young adults between 18 and 34 years of age produced more content for disabled people than older adults aged between 55 and 64+. The gender distribution of the content about disability in the online environment, it was found that male users produced more content (61.5%). The percentage of women in content production is 38.5%. According to the&nbsp;conversation map, most active users in Turkey, live in Ankara, İstanbul, İzmir, and Eskişehir (73.2%). The share of media types analyze has shown that the most popular online environment and digital activist tool is Twitter (84.8%).Disabled people produced the content with the same theme (for example, they want to increase disabled quota from the 3 percent to 5 percent than shared a tweet with #disabledquota5percent) in Twitter to spread this content throughout the country and has contributed to creating well-targeted online networks. This analysis has shown how disabled activists have positioned themselves beyond the traditional activism and mainstream media barriers which have using online environments like Twitter and other social network platforms.

Çevrimiçi Hariciler: Türkiye’de Dijital Engelli Aktivizmi Üzerine Bir Araştırma

Akan

Mikail

The most obvious benefit of the new media emerging as a result of convergence is that it begins to easily convey all the information, ideas and facts, without any political, social and geographical boundaries. Although this benefit more often enables the transformation and globalization of communication systems, it has also made possible the rise of global protest networks (Ayers &amp; Maccaughey, 2003). Today, the potentials offered by the new media for social collective movements are more likely seen in practices such as co-ordinating activities, meeting and mobilizing new activists, planning protests and publicizing highly strategic information. However, recent studies emphasize that new media should focus not only on cost-effective solutions created in communication techniques, but also on new motivations, creative and tactical potential, propagation speed, participation frequency and power of legitimacy which are added to the collective actions. However, the detailed literature review in this study shows that although the technical and functional relationship between new media and activism is explicit, its effects on activist participation psychology and the capacity to create sustainable solutions are highly controversial. While the studies focusing on the intensity of online participation and&nbsp;the frequency of messages created by the new media in social movements shows an optimistic table, studies focusing on offline participation forms, sustainability and psychological details emphasize pessimistic results.According to techno-supporters who focus on the process of technologysupported cognitive demonstrations and who are optimistic about the relationship between activism and new media, the new media has created an activist approach that forms creative collective identities with the opportunities it offers, calls for transnational support by transcending borders, and organizes demonstrations against political pressures. Thus, the new media is the new intersection point between the social context, the political objective and the actional stance, which create social movements. At this point of intersection, the new media first settles into daily practices with functional benefit and then transforms the practices of creating needs, ideas, and actions with new usage behaviours and transformed media literacy. In other words, as a result of mobility, advanced interface and multimedia supported infrastructure, firstly the practices and media literacy changes, and subsequently the typographic and phonetic signification practices in communication begin to transform. Techno-supporters argue that this transformation process directly supports the idealistic concepts such as multicenterism, liberty, disconnection, cooperation and accessibility in the ideological infrastructure of social movements (Tarrow, 2011). The techno-supporter front, who views the new media as the most important center of media democracy and symbolizes it as ‘media carta’, supports this argument by the emergence of new types of digital activism and by the fact that the actions it carries out can create sensational effects. The optimistic approaches of the techno-supporters have been tried to be conveyed under the umbrella of cyber activism via new activist methods such as clicktivism, netactivism, smartmob, cyberdisobedience, hacktivism, cybervigilantism, netwarism and cyberterrorism.Techno-critics address the new media with the critical theories put forward by the representatives of Marshall McLuhan and the Frankfurt School, and seeing it as a global ideological device, state that it is an area that needs to be carefully managed. In addition, it is emphasized that the level of autonomy that the new media, which is announced as the new instrument of revolution in the events like Arab Spring and seen as the new fourth force, provides for such powerful promises is highly controversial. That is to say, the liberties and the opportunities offered for the production of content provide an asymmetric autonomy for the access and&nbsp;distribution of the created content. For example, it is completely enigmatic when a content spreading through popular monopolized platforms such as Google, Facebook, Instagram, and Twitter will pass through Sandbox-style filter algorithms placed on search consoles, and on which page or how often it will be accessed after being ranked. According to Horkheimer and Adorno (2002), as the sovereignty of this intelligent digital status quo, developed by algorithms, becomes legitimate, the presentations in the media will be seen as the only reality, and this situation, as predicted by techno-supporters, will result in a homology that imposes uniformity under the name of harmony rather than diversity of ideas. From this point of view, some techno-critics consider the analogous mass, called the new subject, as populist intellectuals with low self-consciousness and interpret cyber activism as ‘slacktivism’, i.e. activism of the lazy (Christensen, 2011). Consequently, two basic facts lie in the essence of the techno-critics’ thoughts. First, focusing on the potential benefits of the new media with complex adaptive and SPIN characteristics but ignoring the tyrannies it might legitimize may cause huge fallacies and consequences. The second point of criticism emphasized by the techno-critics is ignoring the fact that the change that the media will initiate in the reading style would cover a large area such as media literacy and have psychological effects. Techno-critics, pointing out to conformist individualization as those rushing to leave a mark behind by Gramsci (1997) emphasize that an activism that develops based on the belief in feeling good and not the belief in making a difference is a conformist approach and the enthusiasm and motivation directed by the media as the subject cannot make the actions sustainable.In conclusion, this study provides a technical and theoretical explanation that focuses on the effect of new media on the social, communicative, psychological and ideological dynamics underlying the collective social movements. Therefore, the perceptions and motives that enable the individual to participate in collective or individualistic networks in contemporary society, the debates between passive digital participation and active participation suggested as the new model of activism, and the important paradoxes in digital collective social movements will be further clarified.

Yeni Medyada Aktivizm Hareketleri Üzerine Zengin Medya Kısır Aktivizm Tartışmaları

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 1992 yılından bu yana Haziran ve Aralık aylarında yılda iki kez yayımlanan açık erişimli, hakemli, bilimsel ve uluslararası bir dergidir.  Dergide yayınlanmak üzere gönderilen makalelerin İngilizce veya Türkçe bilimsel ve özgün çalışmalar olması gerekmektedir. 

Connectist, hem ulusal hem de uluslararası camiadan makaleler yayınlar; iletişim alanında sistemler, teoriler, yöntemler ve uygulamalara odaklanır. İletişimin tüm yönleriyle ilgili araştırma makaleleri ve derlemeler yayınlayarak, akademik araştırmacılar, iletişim uzmanları ve profesyonel karar vericiler arasında bilimsel bilgi alışverişi için bir platform sağlamayı amaçlar. Dergi antropoloji, felsefe, tarih, siyaset bilimleri, psikoloji ve diğer tüm alanlardan, iletişim konusuna odaklı, alandaki bilimsel bilgiyi geliştiren katkılara açıktır.

Derginin hedef kitlesi akademisyenler, araştırmacılar, profesyoneller, öğrenciler ve ilgili akademik ve mesleki kuruluşlardır. 

Derginin tüm masrafları İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Gönderilen veya kabul edilen makaleler için herhangi bir makale işlem ücreti veya gönderim ücreti talep edilmez. Dergide titiz bir çift-kör hakem değerlendirmesi uygulanmaktadır.

ProQuest

Emerging Sources Citation Index (ESCI)

EBSCO

ERIH PLUS

TR Dizin

DOAJ

SOBIAD

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Guest Editor

Field Editor

Co Editor in Chief

Editorial Relations Manager

Publicity Manager

Statistics Editor

Language Editor

Editorial Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 1992 yılından bu yana Haziran ve Aralık aylarında yılda iki kez yayımlanan açık erişimli, hakemli, bilimsel ve uluslararası bir dergidir.  Dergide yayınlanmak üzere gönderilen makalelerin İngilizce veya Türkçe bilimsel ve özgün çalışmalar olması gerekmektedir.Derginin amacı, ulusal ve uluslararası camialardan araştırma makaleleri ve derlemeler yayınlamak, akademik araştırmacılar, iletişim uzmanları ve profesyonel karar vericiler için iletişim bilimlerinin tüm alanlarında bilimsel bilgi paylaşımı için entelektüel bir platform sağlamaktır. Uluslararası ölçekte akademik diyaloğu teşvik etmek amacıyla dergi, 2022 yılından bu yana dünyanın dört bir yanındaki saygın üniversiteler ve akademisyenlerle işbirliği içinde sanal uluslararası toplantılar ve konferanslar düzenlemektedir.  Böylelikle, dergi, uluslararası katkı, işbirliği ve yazarlık olanaklarını genişletmeyi  amaçlamaktadır. Uluslararası indekslerde taranan bir dergi olarak yazarlarına uluslararası görünürlük sağlayan Connectist,  Web of Science Core Collection - Emerging Sources Citation Index (ESCI), Directory of Open Access Journals (DOAJ), Erih Plus, EBSCO Communication Source, ProQuest Central, ProQuest Turkey Database, ProQuest Social Sciences Database ve ProQuest Social Sciences Premium Collection’da yer almaktadır ve  ayrıca TR Dizin’de de taranmaktadır. Connectist, iletişim alanında sistemler, teoriler, yöntemler ve uygulamalara odaklanır, iletişimin tüm yönleriyle ilgili araştırma makaleleri ve derlemeler yayınlar. İletişimin çağdaş araştırma alanlarının yanısıra  sosyal bilimler ve beşeri bilimlerde iletişim alanıyla ilgili güncel tartışmaları hem disipliner hem de disiplinler arası olarak inceleyen teorik ve/veya uygulamalı araştırma makalelerine açıktır. Dergide titiz bir çift-kör hakem değerlendirmesi uygulanmaktadır. Derginin hedef kitlesi akademisyenler, araştırmacılar, profesyoneller, öğrenciler ve ilgili akademik ve mesleki kuruluşlardır.

Amaç ve Kapsam

Web of Science Core Collection - Emerging Sources Citation Index (ESCI) TÜBİTAK-ULAKBİM TR DizinEBSCO Communication SourceProQuest Central, ProQuest Turkey DatabaseProQuest Social Sciences DatabaseProQuest Social Sciences Premium CollectionDOAJErih PlusSOBIAD

Dizinler

Dergi, yayın etiği ile ilgili en yüksek standartlara uymaktadır. <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimsemektedir; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için aşağıdaki linki ziyaret edebilirsiniz:<a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen çalışmalar derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Özgün, daha önce yayımlanmamış veya aynı anda başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar, değerlendirmeye kabul edilmektedir.Yayımlanmak üzere dergiye gönderilen çalışmalarda; yazarlardan herhangi birinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan çalışma künyesinden silinemez, yeni bir isim künyeye eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkâr edilen yazarlık, araştırma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm çalışmalar yayından çıkarılır. Yayın sürecinden sonra tespit edilen kuraldışı ve/veya etik dışı çalışmaların yayını aynı şekilde durdurulur.İntihal Kontrolü <div>Ön kontrolden geçirilen çalışmalar, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde, değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında çalışmayı intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir çalışmanın kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Çalışmanın yayımlanması için türüne bağlı olarak, benzerlik oranının %15'ten az olması zorunludur. </div><div>Çift Kör Hakemlik Süreci İntihal kontrolünden sonra, uygun olan çalışmalar baş editör tarafından özgünlük, yöntem, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamıyla uyumluluğu açısından değerlendirilir. Baş editör, biçimsel esaslara uygun olan çalışmaları, yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunarak, adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar. Baş editör, hakemlerin gerek gördüğü değişiklikler yazar(lar) tarafından yapıldıktan sonra çalışmaların yayımlanmasına onay verir.</div>

Politikalar

Açık erişimli bir dergi olan Connectist’in içeriği, okura ya da okurun dâhil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncıdan ya da yazardan izin almadan çalışmaların tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu ilke, BOAI açık erişim tanımıyla uyumludur.Derginin açık erişimli çalışmaları Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide çalışmaların yayımlanması ve yayın süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen çalışmalar için işlemleme ücreti veya gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptir ve çalışmaları Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

<div style="text-align: left;">Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için adres: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a></div>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

Dergi araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.-    Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.-    Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.-    Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.-    Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.-    Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.-    Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.-    Deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.-    Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.-    İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0D0FF5901F7643B4AAD40054B5805D11" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu'nda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, cinsel yöneliminden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Baş Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir. Hakem tarafından söz konusu makale için verilen düzeltmeler yazar tarafından tamamlanır ve farklı bir şekilde renklendirilerek teslim edilir. Yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

Yazıların Hazırlanması ve Gönderimi- Derginin yayın dili Türkçe ve İngilizce’dir.- Gönderilen yazılarla ilgili tüm yazışmalar, aksi belirtilmedikçe, ilk yazarla yapılacaktır. Makale gönderimi çevrim içi olarak https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/connectist/home üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen çalışmalar, çalışma türünü belirten ve çalışmayla ilgili bilgileri içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) bir mektup; yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki sürümler ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı “Telif Hakkı Anlaşması Formu” eklenerek gönderilmelidir.- Her yazarın aynı yıl içinde (özel sayılar hariç) sadece 1 (bir) çalışması yayımlanır.- Derginin bir sayısında yayımlanmak üzere kabul edilmiş ancak henüz ait olduğu sayı oluşmamış olan makaleler, “Erken Görünüm” olarak yayımlanır.- Dergimize yayımlanmak üzere gönderilen her çalışmanın tüm sorumluluğu, ilgili çalışmanın yazar(lar)ına aittir.- Dergimizin yazım kurallarına uygun olarak hazırlanmamış olan çalışmalar, hakem değerlendirmesine gerek duyulmaksızın doğrudan reddedilmektedir.- Çalışmalar, A4 boyutundaki kağıdın bir yüzüne, üst, alt, sağ ve sol taraftan 2,5 cm. boşluk bırakılarak, 12 punto Times New Roman harf karakterleriyle ve 1,5 satır aralık ölçüsü ile hazırlanmalıdır.- Çalışmaların türleri; “araştırma makaleleri” (6500 – 8500 sözcük), “derleme makaleler” (6500 – 8500 sözcük) ve “değerlendirme yazıları” (2000-4000 sözcük) şeklindedir.- Giriş bölümünden önce, çalışmanın kapsamını, amacını, önemini, kullanılan yöntemi ve ulaşılan sonuçları içeren 180-200 kelimelik Türkçe ve İngilizce “öz” ile 600-800 kelime uzunluğunda İngilizce “genişletilmiş öz” yer almalıdır. Çalışmanın İngilizce başlığı İngilizce özün üzerinde yer almalıdır. Türkçe özün altında çalışmanın içeriğini temsil eden 5 (beş) Türkçe anahtar kelime, İngilizce özün altında çalışmanın içeriğini temsil eden 5 (beş) Türkçe anahtar kelime yer almalıdır. İngilizce genişletilmiş öz sadece Türkçe makaleler için zorunludur.- Çalışmaların başlıca şu unsurları içermesi gerekmektedir: Başlık, Türkçe öz ve anahtar kelimeler; İngilizce başlık, İngilizce öz ve anahtar kelimeler; İngilizce genişletilmiş öz, ana metin bölümleri, son notlar ve kaynaklar.- Çalışmalarda yer alan tablo ve şekillere metnin içerisinde yer verilmelidir. Tablo ve şekil sayıları sınırlı tutulmalıdır. Örneğin; yazarlar az sayıdaki bulgu ve bilgileri tablo olarak değil, metin içinde düzyazı şeklinde vermelidirler.- Çalışmalarda yazar(lar)ın vurguları tek tırnak ile belirtilmeli; sadece kitap, film, gazete isimleri italik yazılmalıdır. 40 kelimeyi aşan alıntılar içerden, tek aralık ve tırnaksız bir biçimde verilmelidir.- Dergi Yazı Kurulu ve hakem raporları doğrultusunda yazarlardan, metin üzerinde bazı düzeltmeler yapmaları istenebilir.- Dergiye gönderilen çalışmalar yayımlansın veya yayımlanmasın geri gönderilmez.- Dergimizde yayımlanacak çalışma türlerinin bölümlerinin aşağıdaki akışa uygun olacak şekilde hazırlanması gerekmektedir.1. ARAŞTIRMA MAKALELERİ GİRİŞ -Araştırmanın sorunsalı yabancı ve yerli alanyazına göndermeler yapılarak tanımlanmalıdır. Alt başlıklara geçilmeden önceki son paragrafta çalışmanın önemi, diğer çalışmalardan farkı yani özgünlüğü, amacı ve yöntemi belirtilerek sınırları çizilmelidir. Konu ile ilgili alt başlık/ başlıklar AMAÇ VE YÖNTEM - Amaç ve yönteme geçiş cümlesi veya cümleleri Amaç Çalışmanın genel amacı verildikten sonra; çalışmanın araştırma soruları maddeler halinde belirtilmeli ve/veya hipotez/hipotezleri yazılmalıdır. Yöntem Nicel/nitel araştırmaların içereceği aşağıdaki unsurlar, başlık halinde verilmese bile içerik olarak bu bölümde mutlaka yer almalıdır: •    Araştırma Modeli •    Evren, Örneklem / Denekler / Katılımcılar •    Veri Toplama Aracı •    İşlem Çalışmalarda kullanılan ölçek, anket, mülakat çeşitleri vb. belirtilmeli, özellikle istatistiksel analiz/analizler içeren çalışmalarda geçerlik ve güvenirlik katsayıları verilmelidir. BULGULAR TARTIŞMA VE SONUÇ Bu bölümde ilk olarak çalışmanın amacı hatırlatılarak bulguları kısaca özetlenmeli ve alanyazına göndermeler yapılarak tartışılmalıdır. Daha sonra araştırmacının çalışmasının bulguları ile ilişkilendirilebilecek özgün sonuç niteliğindeki kanaatlerine yer verilmelidir. Çalışmayı nihayetlendirirken sonraki araştırmalar için araştırma önerileri sunularak alana katkı sağlanmalıdır. SON NOTLAR KAYNAKLAR 2. DERLEME MAKALELER GİRİŞ Araştırmanın sorunsalı yabancı ve yerli alanyazına göndermeler yapılarak tanımlanmalıdır. Altbaşlıklara geçilmeden önceki son paragrafta çalışmanın önemi, diğer çalışmalardan farkı yani özgünlüğü, amacı ve yöntemi belirtilerek sınırları çizilmelidir. Konu ile ilgili altbaşlık/ başlıklar TARTIŞMA VE SONUÇ Çalışmanın amacı belirtilerek tartışılan fikir, kavram vs. özetlenmeli ve alanyazına göndermeler yapılarak tartışılmalıdır. Daha sonra araştırmacı yaptığı taramalar sonucunda oluşturduğu özgün sonuç niteliğindeki kanaatlerine yer verilmelidir. Çalışmayı nihayetlendirirken sonraki araştırmalar için araştırma önerileri sunularak alana katkı sağlanmalıdır. SON NOTLAR KAYNAKLAR3. DEĞERLENDİRME YAZILARI Değerlendirme yazıları kapsamında iletişim alanını ilgilendiren herhangi bir konunun, görsel / işitsel / yazılı bir metnin, etkinliğin veya olgunun eleştirel bir değerlendirmesi sunulur. Bu yazılar, özgün araştırma makalelerinden farklı olarak alan araştırması içermeksizin kitap eleştirisi, film eleştirisi, diğer görsel / işitsel / yazılı ürünler veya düzenlenen etkinliklerin eleştirel değerlendirmelerini içerir. Çalışmaların özgünlüğünü konunun uzmanı olan yazarların yeni ve farklı bakış açılarıyla alana sunduğu katkılar oluşturur. Değerlendirme yazıları için yazarların uyması gereken bir başlık sistemi bulunmamaktadır. Yazarlar, konunun özüne uygun bir başlık sistemi benimseyebilirler.

Yazım Kuralları

Makale Gönderme KılavuzuHer yazar çalışmasını göndermeden önce aşağıdaki hususları eksiksiz bir şekilde tamamlamalıdır:Makale Gönderme<ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makalenin gönderileceği adres: </li> </ul><a href="https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/connectist/home">https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/connectist/home</a><ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makale ana metninin dosyası  yüklenirken, çift taraflı kör hakem süreci gereği, bu dosyanın yazar(lar)ın kimliğini deşifre eden hiçbir unsur barındırmadığından emin olunmalıdır. Makale ana metni dosyası başlık sayfasını ve yazar(lar)ın adı geçen ya da yazar adlarına atıfta bulunabilecek işaretler içermemelidir. (Örneğin: Teşekkür bölümü veya her sayfada tekrar eden ve yazar adlarını içerebilen başlıklar)</li> <li style="text-align: justify;">Ayrıca yazarlar ek olarak yüklediği Supplemental File for Review türü dosyalarda da yazar kimliğini ifşa etmemeli ve bu durumun kontrolünü sağlamalıdır.</li> </ul>Ayrı Ayrı Yüklenilmesi Gereken Dosyalar<ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Telif Hakkı Anlaşması Formu </li> </ul><ul><li>Daha önce basılmış olan yazı-resim-tablo gibi unsurlar kullanılmış ise bunlar için izin belgesi</li></ul><ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makale Kapak Sayfası </li><ul type="disc"><li style="text-align: justify;">Makalenin kategorisi</li> <li style="text-align: justify;">Türkçe ve İngilizce başlık</li> <li style="text-align: justify;">Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li> <li style="text-align: justify;">Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks numarası</li> <li style="text-align: justify;">Tüm yazarların ORCID’leri</li> </ul> </ul><ul><li>Makalenin ana metni</li></ul><ul type="disc"> <ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Türkçe ve İngilizce başlık</li> <li style="text-align: justify;">“Öz”ler: 180-200 kelime Türkçe ve 180-200 kelime İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Anahtar Kelimeler: 5 adet Türkçe ve 5 adet İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Makale Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş öz 600-800 kelime</li> <li style="text-align: justify;">Makale ana metin bölümleri</li> <li style="text-align: justify;">Finansal Destek (varsa belirtilmeli)</li> <li style="text-align: justify;">Çıkar Çatışması (varsa belirtilmeli)</li> <li style="text-align: justify;">Teşekkür (varsa belirtilmeli)</li> <li style="text-align: justify;">Kaynaklar</li> <li style="text-align: justify;">Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla ana metin içinde yer almalı)</li> </ul> </ul><ul type="disc"> </ul>

Kaynaklar Yazar(lar)dan çalışmalarında birincil kaynaklara atıf yapmaları beklenmektedir.Erken Görünüm olarak yayımlanan makalelere atıflar “sayısı hazırlık sürecindeki yayın” şeklinde verilmelidir.Kaynakların doğruluğundan yazar(lar) sorumludur. Tüm kaynaklar metinde belirtilmeli ve alfabetik olarak sıralanmalıdır.Referans Stili ve Formatı Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, metin içi alıntılama ve kaynak gösterme için APA (American Psychological Association) 7. stilini benimser. Bu stille ilgili kurallara aşağıdaki linkten ulaşılabilir:https://apastyle.apa.org/style-grammar-guidelines/references/examples/Kaynaklar, aşağıdaki örneklerde belirtildiği gibi gösterilmelidir.Metin İçinde Kaynak Gösterme Kaynaklar metinde parantez içinde yazarların soyadı ve yayın tarihi yazılarak belirtilmelidir. Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar alfabetik olarak sıralanmalıdır.Kaynaklar metinde parantez içinde yazarların soyadı, yayın tarihi ve sayfa numarası ya da aralığı yazılarak belirtilmelidir. Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar alfabetik olarak sıralanmalıdır.Örnekler:Tek yazarlı kaynak: (Akyolcu, 2007)Akyolcu (2007)İki yazarlı kaynak: (Tekinalp &amp; Uzun, 2009, p. 127)Tekinalp ve Uzun (2009), gündem belirlemenin, iletişim araçlarındaki gündemin toplum üzerindeki etkileriyle ilgili olduğunu belirtmiştir (p. 127).Üç ve daha çok yazarlı kaynak: (Çavdar et al., 2003)Kısaltması bulunan kaynak gösterimi: İlk Atıf: (Dünya Sağlık Örgütü [DSÖ], 2020)Sonraki Atıflar: (DSÖ, 2020)İlk Atıf: Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ, 2020)Sonraki Atıflar: DSÖ (2020)Metin içi atıflardaki belirsizliği önlemek için Aynı yazar ve tarihli iki farklı çalışmaya yer verildiğinde kaynaklar a, b şeklinde gösterilmelidir:(Timisi, 2020a) (Timisi, 2020b)Aynı soyadlı isimden farklı yazarların kaynak gösteriminde, yayın yılı farklı olsa da metnin içindeki alıntılarda yazarların adının baş harfleri de yazılır.(G. Büyükbaykal et al., 2019; C. Büyükbaykal, 2016)Aynı yayının yazarlarının soyadı aynı ise, adlarının ilk harflerine yer vermeye gerek yoktur.(Okay &amp; Okay, 2021)Doğrudan atıf Doğrudan atıf yapılırken cümle(ler) tırnak içine alınır ve metin içi alıntılarda sayfa numarası da belirtilir.Yıldırım ve Şimşek’e göre (2016), “İçerik analizinde temelde yapılan işlem birbirine benzeyen verileri belirli kavramlar ve temalar çerçevesinde bir araya getirmek ve bunları okuyucunun anlayabileceği bir biçimde düzenleyerek yorumlamaktır” (p. 242).Birden fazla kaynak parantez içinde gösterilirken alfabetik olarak sıralanmalıdır.(Akyolcu, 2007; Sayıner &amp; Demirci, 2007, p. 72)Kaynaklar bölümünde kaynak gösterme Kullanılan tüm kaynaklar metnin sonunda ayrı bir bölüm halinde yazar soyadlarına göre alfabetik olarak numaralandırılmadan verilmelidir.Her bir yayın türüne göre kaynağın nasıl gösterileceğinin örnekleri aşağıda sunulmuştur.Kitap a) Tek yazarlı kitap Karasar, N. (1995). Araştırmalarda Rapor Hazırlama (8th ed.). 3A Eğitim Danışmanlık Ltd.b) Çeviri kitap Geraghty, C. (1996). Kadınlar ve pembe dizi. (N. Nirven, Trans.) AFA Yayınları.c) Çok yazarlı kitap Tonta, Y., Bitirim, Y., &amp; Sever, H. (2002). Türkçe arama motorlarında performans değerlendirme (1st ed.). Total Bilişim.ç) Editörlü kitap Ören, T., Üney, T., &amp; Çölkesen, R. (Ed.). (2006). Türkiye bilişim ansiklopedisi (6st ed.). Papatya Yayıncılık.d) Kitap içerisinde bölüm Morva, O. (2016). Ben, kendim ve dijital benliğim: Dijital iletişim çağında benlik kavramsallaştırması üzerine. N. Timisi (Ed.), Dijital kavramlar, olanaklar, deneyimler (pp. 41-60). Kalkedon Yayıncılık.e) Çeviri kitap içerisinde bölüm Schmeder, G. (2015). İşbölümü dinamiğinde kopmalar ve kesintiler. C. Vercellone (Ed.) ve D. Kundakçı (Trans.). Bilişsel kapitalizm. (1st ed., 61-75). Otonom Yayıncılık.f) Kitap incelemesi Gül Ünlü, D. (2018). Kitap incelemesi [Şeffaflık toplumu: Şeffaf toplumun eleştirisi üzerine bir okuma]. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 28, 279-290. http://iletisimdergisi.gsu.edu.tr/tr/pub/issue/37677/436058g) Yayımcının ve yazarın kurum olduğu yayın Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2021). Asrın küresel salgını: Türkiye’nin koronavirüsle başarılı mücadelesi. İstanbul, Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Yayınları.Makale a) Makale Çağlayan, S. (2021). Covid-19 pandemisi sürecine ilişkin bir retorik analiz: T. C. Sağlık Bakanı Dr. Fahrettin Koca’nın basın açıklamaları. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 60, 27-62. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-801246b) Yediden fazla yazarlı makale Lal, H., Cunningham, A. L., Godeaux, O., Chlibek, R., Diez-Domingo, J., Hwang, S.-J., ... Heineman, T. C. (2015). Efficacy of an adjuvanted herpes zoster subunit vaccine in older adults. New England Journal of Medicine, 372, 2087–2096. http://dx.doi.org/10.1056/NEJMoa1501184c) DOI’si olmayan online edinilmiş makale Sidani, S. (2003). Enhancing the evaluation of nursing care effectiveness. Canadian Journal of Nursing Research, 35(3), 26–38. Retrieved from http://cjnr.mcgill.caç) Popüler dergi makalesi Gürer, Z., Gürer, M. (2021, May-June). Fantastik diziler. Episode, 26, 9-12. https://episodedergi.com/fantastik-diziler/Tez, Bildiri a) Tezler Karahan, O. (2019). Şiddet ve postmodernizm bağlamında Martin Scorsese sineması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jspTürk, E. (2016). GSM markalarının sosyal medya kullanımlarının halkla ilişkilerin çift yönlü simetrik modeline göre twitter üzerinden analizi [Yayımlanmamış doktora tezi]. İstanbul Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jspb) Sempozyum katkısı Serdar, M. (2019, Aralık, 19-20). Covid-19 pandemisinde medya: Hipergerçeklik ve dezenformasyon. M. Binark (Oturum Başkanı), Pandemi döneminde enformasyon arayışı ve infodemi [Sempozyum]. Üsküdar Üniversitesi İletişim Fakültesi 8. Uluslararası İletişim Günleri, İstanbul, Türkiye.Diğer Kaynaklar a) Gazete yazısı Browne, R. (2010, March 21). This brainless patient is no dummy. Sydney Morning Herald, 45. https://www.smh.com.au/technology/this-brainless-patient-is-no-dummy-20100320-qn7n.htmlb) İnternet sayfası kaynakları Bordwell, D. (2013, June 18). David Koepp: Making the world movie-sized. http://www.davidbordwell.net/blog/page/27/ adresinden 15 Eylül 2020 tarihinde alınmıştır.c) Resmi yayınlar ve basın bülteni Türkiye İstatistik Kurumu. (2021). Çocuklarda bilişim teknolojileri kullanım araştırması (Yayın no. 41132). https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Cocuklarda-Bilisim-Teknolojileri-Kullanim-Arastirmasi-2021-41132Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı (2022, 18 Ocak). Koronavirüs Bilim Kurulu Toplantısına İlişkin Açıklama [Basın Bülteni]. https://www.saglik.gov.tr/TR,87208/koronavirus-bilim-kurulu-toplantisina-iliskin-aciklama-18012022.htmlç) SözlükMutlu, E. (2012). İletişim sözlüğü (1st ed.). Sofos Yayınları.d) Podcast Tufan, F. (2021, June 7). Prof. Dr. Burcu Kaya Erdem ile Jacques Derrida’yı okumak (Bölüm 7) [sesli podcast bölümü]. İletişim podcast içinde. https://open.spotify.com/episode/5sz5nRZUCIE4RIKoCw8N7w?si=RJWap-AeSs2ro6IDGUcGRg&amp;dl_branch=1&amp;nd=1e) Video/Film Gökalp, S. (2016). Sosyal medya [Video]. Youtube. https://www.youtube.com/watch?v=TIayzRpy1X8Ceylan, N. B. (Yönetmen). (2011). Bir zamanlar Anadolu’da [Film]. Tiglon.f) Televizyon dizisi Çatay, K. (Yapımcı). (2018). &#65279;Şahsiye&#65279;t [Televizyon Dizisi]. Ay Yapım.g) Sosyal medya Nişancı, İ. [@ilkayNS]. (2022, 25 Ocak). Sadece sosyal bilimler için geçerli olduğunu düşünmekle beraber çok önemli bir noktada ayrım var: Makale ya da bilimsel araştırma yapmanın bilim insanını verdiği dersler konusunda eğittiği bir gerçek. Bu da üniversitenin asıl öznesi öğrenciye dönük bir faydadır [Tweet]. Twitter. https://twitter.com/ilkayNS/status/1485866565337853956Twitter için [Tweet], [Twitter profili] vb., Facebook için [Facebook durumu], [Zaman tüneli] vb., Instagram için [Fotoğraf], [Highlight] gibi gösterimler kullanılabilir.

Son Kontrol ListesiAşağıdaki listede yer alan bilgilerin eksik olup olmadığından emin olunuz:•    Editöre mektup•    Makalenin türü•    Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu bilgisi•    Sponsor veya ticari bir firma ile ilişkisi (varsa belirtiniz)•    İstatistik kontrolünün yapıldığı (araştırma makaleleri için)•    İngilizce dil kontrolünün yapıldığı•    Yazarlara Bilgi bölümünde detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiği•    Kaynakların APA7 stiline göre belirtildiği•    Telif Hakkı Anlaşması Formu•    Daha önce basılmış ve telife bağlı materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi•    Kapak sayfası•    Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı•    Yazarların ismi, soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri•    Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, cep telefonu (GSM) ve faks numarası•    Tüm yazarların ORCID’leri•    Makale ana metni•    Özler: 180-200 kelime Türkçe ve 180-200 kelime İngilizce•    Anahtar Kelimeler: 5 adet Türkçe ve 5 adet İngilizce•    600-800 kelime İngilizce genişletilmiş özet (Extended Abstract)•    Finansal destek (varsa belirtiniz)•    Çıkar çatışması (varsa belirtiniz)•    Teşekkür (varsa belirtiniz)•    Kaynaklar•    Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla ana metnin içinde yer almalı)

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/8C4BFBF8CC9C4885975DE4EC19B96386" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/3F70B1A89F494B36851D54D64673F8CB" target="_blank">Kapak Sayfası </a>

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	Ayşen Akkor Gül, Hasan Akbulut, Oya Morva

Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences

SAYI 64, 2023

METRİKLER