Sabiha

Lecturer

Poetic Inquiry Between Arts and Social Sciences: An Interdisciplinary Research and Pedagogical Tool

Melek

The Ethnophotography of Dividedness

Digital Morphology: The Final Frontier

Yeşim

Pınar

Varicolored Wool in Ancient Treatment Rituals

Mahmut

The study of science, or its contextualization and conceptualization, is a fairly typical activity in social sciences these days. A century and a half ago, however, when science and social science had yet to even be institutionalized at least in their present sense, turning science into an object of research might have been considered too innovative. In this respect, although viewing science as an object of research was difficult when the positivist dominance in social sciences had yet to be eliminated, Edward Burnett Tylor’s conception of Primitive Culture ([1871] 2010) marks an important investigative moment. His name is the one that initiated the early study of science, both because of his methodological approach from an evolutionary cultural view as well as his treatment of science in the identity of primitive religion. Other names undoubtedly accompany his, such as the functionalists Bronisław Malinowski ([1948] 1990, [1944] 1992) and Émile Durkheim ([1895] 2004, [1912] 2005; Gieryn, 2010), who had made certain inferences about what science provides for the practical world. All three share a unifying point in their own way, namely that science is a part of the community’s macro-culture in which it exists. In their time, science was not yet something researched on its own.Meanwhile in the 20th century, as positivist philosophy was criticized, a new generation of science studies emerged with a more distinctive framework (Hollis &amp; Lukes, 1982, p. 1). In this regard, Robert Merton’s (1938) explanation of the cultural motivations that drove the science in 17th-century England is important for offering a parallel account to the Protestant Ethic. Likewise, Ludwik Fleck’s ([1935] 1979) understanding of science as an intellectual thought process similarly enabled a framework derived from the sociocultural context. However, these frameworks still remain unable to deal with science in an autonomous manner.The new epistemologies that developed during the 1970s offered innovative methodologies for filling this gap. In particular, the ethnography of science has treated scientific communities - laboratories and research institutes in particular- like “primitive tribes” (Serdar, 2001, p. 53, as cited in Öğütle &amp; Balkız, 2010, pp. 16–17; Weiner, 1995, pp. 15–17). Latour and Woolgar ([1979] 1986), for example, have conceptualized the scientific site as a network structure and a communication organization. Sharon Traweek ([1988] 1992) is another researcher who has compared the established cultural patterns among different scientific communities, with a focus on how gender roles are embedded in the scientific field. Meanwhile, another ethnography led by Max Charlesworth et al. (1989) has demonstrated how eminent scientists provide a culture of inspiration for future generations of colleagues. This new initiative was important in two respects. First, a shift had occurred from ethnography as a science to the ethnography of science, so both methodological innovation and authentic conceptions of science had now become possible. Second, studying the autonomous and contextual functioning of science was more fruitful. Hence, science was no longer coded as a part of the macro-culture but was instead recognized as a field of culture in its own right and therefore possessing its own cultures (Franklin, 1995).&nbsp;At a general level, these three ethnographies of science were certainly similar in the following aspect: Science is a communicative organization with its own contextual culture. Based on these considerations, this article argues that science involves a kind of continuous intellectual engagement and enables the capacity to produce contextual objectivity.&nbsp;

Sosyal Bilimlerin Araştırma Nesnesi Olarak Bilim

Aziz

Nowadays, intersectionality critique plays a prominent role in the problematization of uniaxial social category analyses based on which identities are accepted as universal, indivisible and consistent. This critique aims to make visible the multidimensional, complex, and relational positions of oppressed groups and to transform identity-based politics, and in doing so, it often refers to research findings in anthropology, law, political science, and sociology. Criticisms that emerge in the context of intersectionality indicate a struggle for liberation and salvation, or a fight for defining the ideological ground of social conflicts, as pointed out by the New Left. On the other hand, the unitary organization of a particular group that resists any form of social inequality and oppression in these conflicts is a generally accepted and widespread strategy. One of the examples that succinctly reflects the conventional thinking is hidden in the following statement, while referring to the destructiveness of the separatist ideas of socialism in the liberation struggle: All roads lead to Rome, but there is only one Rome. However, how to continue the struggle and how to build consensus and unity among such groups remains a subject of contention. As a result, Marxism asked workers of the world to unite! and did not receive a response in the past. The main focus of this study is not to determine which form of struggle is more inclusive and which power relationship is more dominant over others, but to determine the potential impact of intersectionality critiques in transforming uniaxial/mono identity thought.Idea of intersectionality maintains that subjects on different intersection axes may have different subjective experiences in practice, such as discrimination and privilege operating in the social and political areas. However, Kimberlé Crenshaw (1989) and other researchers inspired by her work on intersectionality have not proposed a simple principle of hierarchy or opposition between different intersection axes. They have instead argued that subjective experience is accessible only by bringing out the different intersections where the subject is positioned. For example, from the perspective of intersectionality, female experience and male experience can express neither a field of subjectivity equivalent to a gender category, such as being a woman or being a man, nor simply the identical experiences within each of the two opposing groups. Especially when focusing on intersubjective power relations, the&nbsp;aim is to reject the narratives based on the universal oppressor-oppressed binary oppositions that manifest themselves in various forms (male-female, white-colored, heterosexual-homosexual).Attaining prestige at the end of a recognition process can remedy the social problems targeted by the group demanding recognition. Access to resources and services, equitable distribution, trust in social justice, fearless and equal participation in social life, or visibility in the public sphere can be given as examples. The critical point that brings intersectionality and recognition politics against each other is that the latter fails to grasp the complexity of the identity question while essentializing and totalizing differences.&nbsp;When discussed in the context of identity theory/politics, intersectionality is juxtaposed with the concept of coalition. This affinity comes from both of them emphasizing that if liberatory identity-based politics is to be continued, the groups that carry out this politics must first face the differences within themselves. However, confronting and problematizing differences does not spontaneously reveal a particular political strategy. Advocates of coalition politics still debate about whether coalition unity will be formed despite the differences, to protect the differences, or to denature the differences. On the other hand, intersectionality does not enter into such a discussion, approaching the issue of coalition politics from a different angle, as intersectionality theorists agree that current identities should be understood as examples of coalitions rather than building a new identity-based coalition all over again.&nbsp;

Kimlik Çalışmalarında ve Politikalarında Kesişimsel Eleştirinin Olanakları

Nadia

Formal Exclusion/Informal Inclusion: Towards a  Critical Political Economy of Long-Term Refugee Camps

Damla

After Lewontin: Dr. Pangloss and His Imagined Community

Ecevit

Prof.

Güldem

Assist. Prof.

MAKALE ÇAĞRISI

Ayşe

Assist. Prof. Dr.

Assoc. Prof. Dr.

This study presents the first bioarchaeological examination of human remains, accompanied by a small collection of zooarchaeological remains that were discovered during the 2019 archaeological excavations at Burial 6 in the Late Roman Cemi-i Çeto cave in Siirt-Kurtalan, Southeastern Turkey. The primary objective of this study was to evaluate the population structure, biological distance, height, and way of life of the Late Roman community residing in Cemi-i Çeto. Furthermore, a comparative analysis was conducted between the Cemi-i Çeto and contemporary human populations from diverse Anatolian regions.Human skeletal remains were analyzed in the Human Osteology Laboratory, while animal remains were examined at the Zooarchaeology Laboratory at Mardin Artuklu University in Turkey. Experts examined the skulls, mandibles, and hip bones to determine the sex of the human remains. To estimate the age of adult individuals, a complex aging method was employed, considering factors such as the eruption stages of deciduous and permanent teeth, epiphyseal fusion, and the length of long bones. For the age estimation of infants and children, the formulas proposed by Üner in 1972 were utilized for life table calculations. To estimate the height of the Cemi-i Çeto population, the formulas proposed by Pearson in 1899, Trotter and Gleser in 1952, and Sağır in 1994 were applied. The identification of animal bones was supported by modern reference collections available at the Zooarchaeology Laboratory of Mardin Artuklu University. To distinguish between goats and sheep, the criteria presented by Boessneck (1969) were used. The age of the cattle was estimated based on mandibular tooth wear, following the methods of Boessneck and von den Driesch in 1975 and Howell-Meurs in 2001 (p. 163). For age determination of sheep and goats, the criteria relied on epiphyseal fusion of postcranial elements, following Zeder in 2006. The age of horses and dogs was also determined based on epiphyseal fusion, following the criteria proposed by Silver in 1963 (p. 252).A total of 116 individuals and a small assemblage (n = 62) of animal bones were identified. Within the Cemi-i Çeto human population, there were 4.31% infants, 38.79% children, 22.41% females, 26.72% males, and 7.75% individuals of unknown sex. Infant and child mortality together accounted for 43.10% of the population. The population comprised 30.17% young adults, 11.20% adults, and 4.31% elderly individuals. The average age of the adult individuals was 28.67 years. However, although there was a significant difference between the average ages of adult females (28.65 years) and adult males (30.37 years). The age groups ranging from 0 to 5 years and 5 to 10 years had the highest mortality rates within&nbsp;the Cemi-i Çeto population. The average height of the Cemi-i Çeto population was 164.01 cm. Notably, both females and males in Cemi-i Çeto surpassed the average height of middleaged populations in Anatolia. The Trotter-Glesser and Sagır’s height formulas have yielded compatible results for the Cemi-i Çeto population. According to these two methods, the average height of Cemi-i Çeto females exceeded the average height of Late Roman females in Anatolia by more than 2 cm, while the average height of Cemi-i Çeto males surpassed the average height of Late Roman males in Anatolia by more than 1.2 cm. Therefore, the taller stature of individuals in the Cemi-i Çeto population can be considered as an indicator of good health within their society.Various species were identified from the small assemblage of 61 animal bones discovered in burial no. 6 at Cemi-i Ceto. These bones were scattered among a large number of human bones. The identified animal species include fox (Vulpes vulpes), dog (Canis familiaris), sheep (Ovis aries), goat (Capra hircus), cattle (Bos taurus), horse (Equus caballus), hare (Lepus europaeus), and various birds (Aves spp.). Among these, fox bones comprised the highest ratio at 35.14%, with 13 identified bones, whereas horse bones had the lowest ratio at 2.70%, consisting of only a complete radial bone. Notably, all these animal bones belonged to sub-adult to adult individuals, and no cultural marks were observed on any of these bones.The burial tradition observed at Cemi-i Ceto shares similarities with burial traditions found at other sites, such as Gercus in Batman, Dara Ancient City, and Midyat Aktas in Mardin. These sites also exhibited a significant proportion of infant and child deaths, which is a trend observed in many other contemporary populations in Anatolia. It is likely that famines, possibly caused by periodic wars, have had an impact on children, who are often more vulnerable in such circumstances. However, despite these challenges, the overall health and nutritional status of the Late Roman population at Cemi-i Ceto does not seem to be worse off compared to many other contemporary populations in Anatolia. Their diet appeared to consist of a combination of plant and animal sources, with a significant emphasis on meat and grains. In contrast, the presence of joint diseases in the Cemi-i Ceto population can be attributed to physical activities.

Doğu Roma'nın Doğusunda Yeni Bir Kaya Mezar: Güneydoğu Anadolu Siirt-Kurtalan Cemi-i Çeto İnsan ve Hayvan Kalıntıları

Hasan

19th–20th Century Greek Ossuary Architecture and Islets of the Dead in the Gulf of Edremit

Açelya

Tolga

Death and Burial: In the Light of the Graves Recovered from the Ancient City of Idyma - Akyaka Castle and its Surroundings (Muğla, Turkey)

İsmail

Yüksel

Prof. Dr.

This study focuses on the relationship patterns between the Baribas and Fulbés, the two dominant demographic elements of Banikoara, one of the 77 communes of the West African country Benin. The agricultural income earned in Benin over the years comes from the production of food products and cotton. Banikoara is the main center of cotton production in the country, where the Bariba is the main provider. While the Bariba is a sedentary community that produces cash crops, primarily cotton and also food crops, the Fulbé, a semi-nomadic community, are mostly identified with animal husbandry. They raise small livestock such as sheep and goats, and poultry, and also engage in aquaculture, including shrimp and other mollusks. Conflicts between these two communities occasionally arise from the limitations and problems in the agricultural and livestock activities of the region and ecological crises (CARDER, 2000; FAO, 2004).Banikoara consists of one urban (Banikoara-Marou city) and nine rural (Founougo, Gomparou, Goumori, Kokey, Kokiborou, Ounet, Somperekou, Soroko and Toura districts) local government districts. The rural districts (arrondisement) consist of sixty-nine (69) villages. The country’s population is diverse, with approximately thirty ethno-linguistic communities. It consists of Bariba (70%), Fulbé (23%), Dendi (1.6%), Yoruba (1.3%), Fon (0.8%) and other groups (3.3%). (RGPH4-2013). Although each of these communities speak their vernacular language, 57 different languages ​​are known to be spoken throughout the country (Bio Bigou, 1987). Bariba people speaking the Baaton language make up the majority of Banikoara’s population, while Fulbé people speaking the Fulfulbé language are the second largest community in the commune. Both communities span multiple regions and countries. Baribas are found in the Alibori, Borgou and Atacora regions of Benin and Nigeria; Fulbé people live in almost every region of Benin and in countries such as Cameroon, Nigeria, Niger, Burkina Faso, Guinea and Mali.This study explores the joking relationship, which is a bulwark against the open crises occurring between the Baribas and Fulbés of the Banikoara commune in Benin. The article is grounded in an ethnographic research conducted in 2019, employing methods such as observation, focus group discussions, and personal interviews within the Banikoara commune in Benin. The research delves into the reflections of agricultural policies aimed at rural development in the Republic of Benin, specifically examining their impact on the socioeconomic conditions of the Banikoara commune. A substantial portion of our interviews, totaling 90 individuals, engaged active members of local development associations—12 individuals from each of the 5 associations. Additionally, we interviewed religious leaders (5 individuals) and other residents of the region. This article heavily relies on interviews conducted with members of the Bariba and Fulbé communities, providing insights into their daily interactions.&nbsp;Although the ‘peaceful’ history of the two communities has been emphasized in interviews with community members and in common narratives, it is known that there are" silinecek. "conflicts" kelimesinden sonra "arise" eklenecek. Yani düzelti şöyle görünecek: ", conflicts arise between these two communities from time to time, especially due to the limitations and problems in the agricultural and livestock activities of the region and ecological crises. It is necessary to evaluate these conflicts within national and regional socio-ecological, economic, and political contexts. The first part of the article outlines the major reasons for the past and future conflicts between the Baribas and Fulbés. The second part discusses the socio-cultural implications of various types of joking relationships between these communities.Research findings point to the importance of the joking relationship between the two communities in social rapprochement processes, such as mutual adaptation, kinship, and alliance formation. The practice of joking, an ancestral tradition, has been shown to lead to a kind of virtual kinship, creating patterns of harmony and alliance. The tradition of joking facilitates neighborly relations within the commune between the Baribas and the Fulbés.&nbsp;

Banikoara’da Baribalar ve Fulbéler Arasındaki Açık Krizlere Karşı Bir Siper Olarak Şaka İlişkisi

Belkis

Henna

The Femoral Midshaft Index as Evidence of a Transition in Mobility Patterns in the Chalcolithic and Bronze Age Populations of Anatolia

Nuran

Constantinople in the Heart: An Urban Anthropological Picture of How Istanbul’s Former Greek Minority Remember Their City

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

@JOURNAL_BOX_FEATURED

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

İstanbul Antropoloji Dergisi - Istanbul Anthropological Review (Istanb. Anthropol. Rev.), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Antropoloji Bölümü bünyesinde faaliyet gösteren hakemli, açık erişimli, akademik bir dergidir. Yılda bir kez (Aralık) elektronik olarak yayımlanan IAR dergisinde, antropolojinin tüm alt dalları ve ilgili diğer beşerî ve sosyal bilimler ile disiplinler arası alanlarda yürütülen ampirik ve kuramsal çalışmalara yer verilmektedir. Yayın dili Türkçe ve İngilizcedir. 

Dergiye gönderilen makaleler için herhangi bir işlem ücreti veya yayın bedeli talep edilmez.

EBSCO

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

İstanbul Antropoloji Dergisi

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Editorial Assistant

English Language Editor

Editorial Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

İstanbul Antropoloji Dergisi - Istanbul Anthropological Review, tüm alt dallarıyla antropoloji başta olmak üzere beşerî ve sosyal bilimlerin çeşitli alanlarında çalışmalar yürüten araştırmacıları çok disiplinli bir okuyucu kitlesiyle buluşturmayı amaçlamaktadır.Dergide, köklü araştırma yöntemlerine dayalı vaka çalışmalarının yanı sıra metodolojik açıdan yenilikçi disiplinler arası araştırmalar, kavramsal yazılar ve kitap değerlendirmelerine de yer verilmektedir.

Amaç ve Kapsam

EBSCO Central &amp; Eastern European Academic Source EBSCO Sociology Ultimate

Dizinler

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir. Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihal Ön kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur. Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları  Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

İstanbul Antropoloji Dergisi - Istanbul Anthropological Review,  yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparencyand-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparencyand-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen tüm makaleler, orijinal ve yayınlanmamış (tam metin konferans bildirisi dahil) olmalı ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Her bir makale, editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkâr edilen yazarlık, araştırma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna, yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı ve uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

İstanbul Antropoloji Dergisi - Istanbul Anthropological Review, araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu, yazarların sorumluluğundadır.Uluslararası Araştırma Etiği İlkeleri <ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı ve herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.  Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>Deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma, herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde, katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığının belirtilmesi gerekir.</li></ul>

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların ve katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar, uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır. Bu bağlamda “yazar”, yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek/revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel gözetimi tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler, sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır. Yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması, ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar, yazar sıralamasını, <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EA3E65127D094DF9949D22D3E36FD83D" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formunda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür/bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar, kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve iş birliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder.Baş editör, içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gerektiğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör, hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin gizli bilgi olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri, başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünün ardından uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, cinsel yöneliminden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gerektiğinde, hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör, hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide  değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünün ardından uygun olan makaleler, baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Baş Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler, en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör, hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

Makale gönderimi online olarak ve <a href="https://dergipark.org.tr/tr/pub/iar" target="_blank">https://dergipark.org.tr/tr/pub/iar</a>  üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen yazılar, yazının yayınlanmak üzere gönderildiğini ifade eden, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili bilgileri içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) bir mektup, <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/4FD7C0A07AD94FB5A8A9AE3F56C6EF9E" target="_blank">kapak sayfası</a>, <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/C8CE9062555847028B1682C36B3CAB6E" target="_blank">yazar formu</a>, yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/9828C97525FB4EAFB1C9F8BF4B44628A" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir.1. Çalışmalar, A4 boyutunda, üst, alt, sağ ve sol taraftan 2,5 cm. boşluk bırakılarak, 11 punto Times New Roman harf karakterleriyle ve 1,5 satır aralık ölçüsü ile hazırlanmalıdır. Ana makale dosyası, çift taraflı kör hakemlik gereği yazar bilgilerini içermemelidir.2. Yayınlanmak üzere gönderilen makale ile birlikte yazar bilgilerini içeren kapak sayfası gönderilmelidir. Kapak sayfasında, makalenin başlığı, yazar veya yazarların bağlı bulundukları kurum ve unvanları, kendilerine ulaşılabilecek adresler, cep, iş numaraları ve e-posta adresleri yer almalıdır (bkz. Son Kontrol Listesi).3. Giriş bölümünden önce 180-240 kelimelik çalışmanın kapsamını, amacını, ulaşılan sonuçları ve kullanılan yöntemi kaydeden makale dilinde öz ve İngilizce öz ile 600-800 kelimelik İngilizce genişletilmiş özet yer almalıdır. Makale İngilizce ise Türkçe özet ve İngilizce geniş özet istenmez. Çalışmanın İngilizce başlığı İngilizce özün üzerinde yer almalıdır. İngilizce ve Türkçe özlerin altında çalışmanın içeriğini temsil eden 5 İngilizce, 5 Türkçe anahtar kelime yer almalıdır. 4. Çalışmaların başlıca şu unsurları içermesi gerekmektedir: Başlık, Türkçe öz ve anahtar kelimeler; İngilizce başlık, İngilizce öz ve anahtar kelimeler; İngilizce genişletilmiş özet, ana metin bölümleri ve kaynaklar.5. Çalışmalarda tablo, grafik ve şekil gibi göstergeler numaralandırılarak, tanımlayıcı bir başlık ile birlikte verilmelidir.6. Referanslar derginin benimsediği <a href="https://apastyle.apa.org/6th-edition-resources" target="_blank">American Psychological Association (APA)- 6</a> referans stiline uygun olarak hazırlanmalıdır.7. Kurallar dâhilinde dergimize yayınlanmak üzere gönderilen çalışmaların her türlü sorumluluğu ve çalışmada geçen görüşler yazar/yazarlarına aittir.

Yazım Kuralları

Kabul edilmiş ancak henüz sayıya dahil edilmemiş makaleler Erken Görünüm olarak yayınlanır ve bu makalelere atıflar “advance online publication” şeklinde verilmelidir. Genel bir kaynaktan elde edilemeyecek temel bir konu olmadıkça “kişisel iletişimlere” atıfta bulunulmamalıdır. Eğer atıfta bulunulursa parantez içinde iletişim kurulan kişinin adı ve iletişimin tarihi belirtilmelidir. Bilimsel makaleler için yazarlar, bu kaynaktan yazılı izin ve iletişimin doğruluğunu gösterir belge almalıdır. Referans Stili ve Formatıİstanbul Antropoloji Dergisi – Istanbul Anthropological Review, metin içi alıntılama ve kaynak gösterme için APA (American Psychological Association) kaynak sitilinin 6. edisyonunu benimser. APA 6.Edisyon hakkında bilgi için:- American Psychological Association. (2010). Publication manual of the American PsychologicalAssociation (6th ed.). Washington, DC: APA.- <a href="http://www.apastyle.org/" target="_blank">http://www.apastyle.org/</a> Kaynakların doğruluğundan yazar(lar) sorumludur. Tüm kaynaklar metinde belirtilmelidir. Kaynaklar aşağıdaki örneklerdeki gibi gösterilmelidir.Metin İçinde Kaynak GöstermeKaynaklar metinde parantez içinde yazarların soyadı ve yayın tarihi yazılarak belirtilmelidir. Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar alfabetik olarak sıralanmalıdır.Örnekler:Birden fazla kaynak;(Esin ve ark., 2002; Karasar 1995)Tek yazarlı kaynak;(Akyolcu, 2007)İki yazarlı kaynak;(Sayıner ve Demirci 2007, s. 72)Üç, dört ve beş yazarlı kaynak;Metin içinde ilk kullanımda: (Ailen, Ciambrune ve Welch 2000, s. 12–13) Metin içinde tekrarlayan kullanımlarda: (Ailen ve ark., 2000)Altı ve daha çok yazarlı kaynak;(Çavdar ve ark., 2003)Kaynaklar Bölümünde Kaynak GöstermeKullanılan tüm kaynaklar, metnin sonunda ayrı bir bölüm halinde yazar soyadlarına göre alfabetik olarak ve numaralandırılmadan verilmelidir.Kaynak yazımı ile ilgili örnekler aşağıda verilmiştir.Kitapa) Türkçe KitapKarasar, N. (1995). Araştırmalarda rapor hazırlama (8.bs). Ankara: 3A Eğitim Danışmanlık Ltd.b) Türkçeye Çevrilmiş KitapMucchielli, A. (1991). Zihniyetler (A. Kotil, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.c) Editörlü KitapÖren, T., Üney, T. ve Çölkesen, R. (Ed.). (2006). Türkiye bilişim ansiklopedisi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.d) Çok Yazarlı Türkçe KitapTonta, Y., Bitirim, Y. ve Sever, H. (2002). Türkçe arama motorlarında performans değerlendirme. Ankara: Total Bilişim.e) İngilizce KitapKamien R., &amp; Kamien A. (2014). Music: An appreciation. New York, NY: McGraw-Hill Education.f) İngilizce Kitap İçerisinde BölümBassett, C. (2006). Cultural studies and new media. In G. Hall &amp; C. Birchall (Eds.), New cultural studies: Adventures in theory (pp. 220–237). Edinburgh, UK: Edinburgh University Press.g) Türkçe Kitap İçerisinde BölümErkmen, T. (2012). Örgüt kültürü: Fonksiyonları, öğeleri, işletme yönetimi ve liderlikteki önemi. M. Zencirkıran (Ed.), Örgüt sosyolojisi kitabı içinde (s. 233–263). Bursa: Dora Basım Yayın.h) Yayımcının ve Yazarın Kurum Olduğu YayınTürk Standartları Enstitüsü. (1974). Adlandırma ilkeleri. Ankara: Yazar.Makalea) Türkçe MakaleMutlu, B. ve Savaşer, S. (2007). Çocuğu ameliyat sonrası yoğun bakımda olan ebeveynlerde stres nedenleri ve azaltma girişimleri. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 15(60), 179–182.b) İngilizce Makalede Cillia, R., Reisigl, M., &amp; Wodak, R. (1999). The discursive construction of national identity. Discourse and Society, 10(2), 149–173. http://dx.doi.org/10.1177/0957926599010002002c) Yediden Fazla Yazarlı MakaleLal, H., Cunningham, A. L., Godeaux, O., Chlibek, R., Diez-Domingo, J., Hwang, S.-J. ... Heineman, T. C. (2015). Efficacy of an adjuvanted herpes zoster subunit vaccine in older adults. New England Journal of Medicine, 372, 2087–2096. http://dx.doi.org/10.1056/NEJMoa1501184d) DOI’si Olmayan Online Edinilmiş MakaleAl, U. ve Doğan, G. (2012). Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü tezlerinin atıf analizi. Türk Kütüphaneciliği, 26, 349–369. Erişim adresi: http://www.tk.org.tr/e) DOI’si Olan MakaleTurner, S. J. (2010). Website statistics 2.0: Using Google Analytics to measure library website effectiveness. Technical Services Quarterly, 27, 261–278. http://dx.doi.org/10.1080/07317131003765910f) Advance Online Olarak Yayımlanmış MakaleSmith, J. A. (2010). Citing advance online publication: A review. Journal of Psychology. Advance online publication. http://dx.doi.org/10.1037/a45d7867g) Popüler Dergi MakalesiSemercioğlu, C. (2015, Haziran). Sıradanlığın rayihası. Sabit Fikir, 52, 38–39.Tez, Sunum, Bildiria) Türkçe TezlerSarı, E. (2008). Kültür kimlik ve politika: Mardin’de kültürlerarasılık. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.b) Ticari Veri tabanında Yer Alan Yüksek Lisans ya da Doktora TeziVan Brunt, D. (1997). Networked consumer health information systems (Doctoral dissertation). Available from ProQuest Dissertations and Theses. (UMI No. 9943436)c) Kurumsal Veri tabanında Yer Alan İngilizce Yüksek Lisans/Doktora TeziYaylalı-Yıldız, B. (2014). University campuses as places of potential publicness: Exploring the politicals, social and cultural practices in Ege University (Doctoral dissertation). Retrieved from Retrieved from: http://library.iyte.edu.tr/tr/hizli-erisim/iyte-tez-portalid) Web’de Yer Alan İngilizce Yüksek Lisans/Doktora TeziTonta, Y. A. (1992). An analysis of search failures in online library catalogs (Doctoral dissertation, University of California, Berkeley). Retrieved from http://yunus.hacettepe.edu.tr/~tonta/yayinlar/phd/ickapak.htmle) Dissertations Abstracts International’da Yer Alan Yüksek Lisans/Doktora TeziAppelbaum, L. G. (2005). Three studies of human information processing: Texture amplifica&#173;tion, motion representation, and figure-ground segregation. Dissertation Abstracts International: Section B. Sciences and Engineering, 65(10), 5428.f) Sempozyum KatkısıKrinsky-McHale, S. J., Zigman, W. B. &amp; Silverman, W. (2012, August). Are neuropsychiatric symptoms markers of prodromal Alzheimer’s disease in adults with Down syndrome? In W. B. Zigman (Chair), Predictors of mild cognitive impairment, dementia, and mortality in adults with Down syndrome. Symposium conducted at American Psychological Association meeting, Orlando, FL.g) Online Olarak Erişilen Konferans Bildiri ÖzetiÇınar, M., Doğan, D. ve Seferoğlu, S. S. (2015, Şubat). Eğitimde dijital araçlar: Google sınıf uygulaması üzerine bir değerlendirme [Öz]. Akademik Bilişim Konferansında sunulan bildiri, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. Erişim adresi: http://ab2015.anadolu.edu.tr /index.php?menu=5&amp;submenu=27h) Düzenli Olarak Online Yayımlanan BildirilerHerculano-Houzel, S., Collins, C. E., Wong, P., Kaas, J. H., &amp; Lent, R. (2008). The basic nonuniformity of the cerebral cortex. Proceedings of the National Academy of Sciences, 105, 12593–12598. http://dx.doi.org/10.1073/pnas.0805417105i) Kitap Şeklinde Yayımlanan BildirilerSchneider, R. (2013). Research data literacy. S. Kurbanoğlu ve ark. (Ed.), Communications in Computer and Information Science: Vol. 397. Worldwide Communalities and Challenges in Information Literacy Research and Practice içinde (s. 134–140) . Cham, İsviçre: Springer. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-03919-0j) Kongre BildirisiÇepni, S., Bacanak A. ve Özsevgeç T. (2001, Haziran). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen branşlarına karşı tutumları ile fen branşlarındaki başarılarının ilişkisi. X. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulan bildiri, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, BoluDiğer Kaynaklara) Gazete YazısıToker, Ç. (2015, 26 Haziran). ‘Unutma’ notları. Cumhuriyet, s. 13.b) Online Gazete YazısıTamer, M. (2015, 26 Haziran). E-ticaret hamle yapmak için tüketiciyi bekliyor. Milliyet. Erişim adresi: http://www.milliyetc) Web Page/Blog PostBordwell, D. (2013, June 18). David Koepp: Making the world movie-sized [Web log post]. Retrieved from http://www.davidbordwell.net/blog/page/27/d) Online Ansiklopedi/SözlükBilgi mimarisi. (2014, 20 Aralık). Vikipedi içinde. Erişim adresi: http://tr.wikipedia.org/wiki/Bilgi_mimarisiMarcoux, A. (2008). Business ethics. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford encyclopedia of philosophy. Retrieved from http://plato.stanford.edu/entries/ethics-business/e) PodcastRadyo ODTÜ (Yapımcı). (2015, 13 Nisan). Modern sabahlar [Podcast]. Erişim adresi: http://www.radyoodtu.com.tr/f) Bir Televizyon Dizisinden Tek Bir BölümShore, D. (Senarist), Jackson, M. (Senarist) ve Bookstaver, S. (Yönetmen). (2012). Runaways [Televizyon dizisi bölümü]. D. Shore (Baş yapımcı), House M.D. içinde. New York, NY: Fox Broadcasting.g) Müzik KaydıSay, F. (2009). Galata Kulesi. İstanbul senfonisi [CD] içinde. İstanbul: Ak Müzik.

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/6352C233784545C499BE64FCF93AFAC4" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu </a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/7812923F732D4315B0FCE21C6228DA62" target="_blank">Yazar formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/C28F742B0DAD4060A867151726192240" target="_blank">Kapak sayfası</a>

Aşağıdakilerin sağlandığından emin olunuz.Editöre mektup<ul type="disc"> <li>Makalenin türünün belirtildiği</li> <li>Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu</li> <li>İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığı</li> <li>Dergi politikalarının gözden geçirildiği</li> <li>Referansların derginin benimsediği APA 6 referans sistemine uygun olarak düzenlendiği</li> </ul><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/63B89D66B9AC43A2A8EE54833DCAC42B" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu </a>Daha önce basılmamış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/59C545C3B5074FC497D9E431A8817A3B" target="_blank">Yazar formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/44B60FE33F91456EB40E8D3B287B9C42" target="_blank">Kapak sayfası</a><ul type="disc"> <li>Makalenin kategorisi</li><li>Makale Türkçe ise; makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı, Makale İngilizce ise; sadece İngilizce başlığı</li> <li>Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li> <li>Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks numarası</li> <li>Tüm yazarların ORCID’leri</li> <li>Teşekkür, çıkar çatışması, finansal destek bilgisi</li> </ul>Makale ana metni<ul type="disc"> <li>Önemli: Ana metinde yazarın / yazarların kimlik bilgilerinin yer almamış olması gerekir.</li><li>Makale Türkçe ise; makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı, Makale İngilizce ise; sadece İngilizce başlığı</li><li>Makale Türkçe ise; 180-240 kelime Tükçe ve 180-240 kelime İngilizce özet, makale İngilizce ise; 180-240 kelime İngilizce özet</li> <li>Anahtar Kelimeler: 5 adet Türkçe ve 5 adet İngilizce</li> <li>Geniş Özet: 600-800 kelime İngilizce (Makale dili Türkçe ise)</li> <li>Makale ana metin bölümleri</li> <li>Kaynaklar</li> <li>Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, kaynak ve alt yazılarıyla)</li> </ul>

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	Ecevit Barış Özener, Güldem Baykal Büyüksaraç
Kapak (PDF)
Tam Metin (PDF)
Ön Sayfalar (PDF)

İstanbul Antropoloji Dergisi

SAYI 2, 2022