Fatma

Assoc. Prof.

Thessaloniki is one of the most important cities of the Roman period. The city has a very important place in the history of Christianity both because it is an important trading port of the Balkan Peninsula and because the Apostle Paulus visited the city. The city walls built during the time of Theodosius (347-395) are another factor that increases the importance of this city. Thessaloniki is the second important city after Constantinople in terms of the Byzantine State. Slavic-Avar troops organized many expeditions in various periods, especially on Thessaloniki, which they considered a key to the Mediterranean coast, but did not achieve any success in this regard.The Avars will begin to play an active role in Eastern Europe and the Balkans, moving along the path opened by the Migration of Tribes in 558. During the mentioned period, the Byzantine State, on the one hand, was struggling with the socities remaining from the Huns and Slavs in the West, and Sâsânî in the East. Along with the entry of the Avars into Eastern Europe and the Balkans, the Byzantine State had to take measures against the Avars this time. After all, the Byzantine Emperor Iustinianus I (527-565), who realized that he could not fight the Huns, Slavs, Avars and Persia at the same time agreed to pay taxes by making a deal with the Avars, and in response to this situation, the Avars would also side with the Byzantine State in possible struggles against the Bulgarians and SlavsOn the occasion of this agreement with the Avars, the Byzantine State kept the Bulgarians, Slavs and other enemy elements under control and also got rid of the economic burden and loss of people that could arise if the expedition was organized against different external threats. However, since the time of Iustinos II (565-578), the alliance between the two sides ended because Byzantium did not want to continue paying taxes to the Avars. In the later period, the Avars did not hesitate to be in unity with the Slavs, the enemy of Byzantium. As a result of the struggles, the Slav-Avar armies achieved their goal of holding in the Balkans to a large extent and seized many cities in the region. One city would remain independent from this situation: Thessaloniki. The attacks on the region by the Slav-Avar troops in 617/618 have a special place in Saint Demetrios’ narratives.According to the narration in The Miracles of Saint Demetrios, the Avars first sent scouts who were waiting for everyone outside the walls. The kagan came later, with the majority of his forces, including heavy siege vehicles, rams, catapults, and siege towers. Emperor Heraclius (610-641) was stunned by the Slav-Avar attack as he fought intensely against the Persians and could not send any aid to the city, and as a matter of fact, Thessaloniki had to rely on his own forces. However, the stories of the people of Nis and Sardica, who had previously experienced Slav-Avar attacks and fled to Thessaloniki, created great fear and anxiety on the people. However, despite this, especially with the encouragement of Archbishop Ioannes, the people of Thessaloniki will start to protect the city. It should be noted that the siege was much better organized than in previous attempts. As a result of a number of events that are considered to be a miracle by the people of Thessaloniki but seen as unlucky by the Slav-Avar armies, the siege will result in negativity for the Slav-Avar troops. Eventually, the Avar Khan reached a negotiated agreement with the Thessalonians and left the city. The Slavs sold their captives to the Thessaloniki people. The 33-day siege of Thessaloniki was an siege that ended in failure in 617 or 618 by Slavic tribes and Avars who settled near the city of Thessaloniki, the largest Byzantine fortress in the region. The alliance established, the weapons used, the state of the people, the developments during the siege of the city and the departure of the Slavic-Arab troops from Thessaloniki will be evaluated on the basis of a contemporary source, The Miracles of Saint Demetrios.&nbsp;

Müşterek Bir Hücum: Slav ve Avarların Selânik Kentine Saldırıları (617/618)

Murat

Thessaloniki, the second most important city of the Byzantine Empire after Constantinople, was besieged many times by the Avars and Slavs in the historical process and was besieged and captured by the Muslim Arabs in 904.Although Arabic and Latin sources were used in this article, it would be appropriate to give information about Ioannes Kaminiates, who was captured as a prisoner in consequence of the siege in 904, and his work that explained the operations of the Muslim Arabs in detail and constituted the main source and the backbone of the article. As a matter of fact, this research has especially based on a long letter written by Ioannes Kaminiates, the author of the book named η σύλληψη της Θεσσαλονίκης / The Capture of Thessaloniki, to his friend Gregory of Cappadocia who wanted to take part in the siege of Thessaloniki and the treatment of the prisoners.The Byzantine Empire experienced a great shock when a fleet of 54 ships headed first to Constantinople and then to Thessaloniki by Leo of Tripoli, who later converted to Islam. The situation of the city of Thessaloniki from the moment of the news that the Muslim operation started, the preparations for the defense before the siege, the information is provided about Leo of Tripoli, the strategies applied by the Byzantines during the defense of the city, the siege tactics of the Muslim Arabs, the weapons and equipment they used, the route they followed on returning to their countries with the spoils that obtained from Thessaloniki constitutes the general framework of this study.However, even if there are scholars who are skeptical of what Ioannes Kaminiates wrote, especially in terms of the dates he used, most researchers agree that the relevant siege actually occurred and took place recently, according to the dates given by the author.It is evident that the work of Ioannes Kaminiates describing the conquest of Thessaloniki offers various details about the Arab-Byzantine naval technology. The study gives essential information from the equipment of combat ships to the use of firearms. It should be noted that at the time when Thessaloniki was besieged and captured, the Arabs were able to act quickly and expertly in the Aegean Sea, especially on the occasion of the island of Crete. In the end, the element of bewilderment experienced by the Byzantine Empire should also be taken into account. As a matter of fact, although the Arab fleets were engaged in intensive activities in the seas, it was not expected by anyone that the Islamic navy would dare attack the second capital of Byzantium.

Ioannes Kaminiates'e Göre Müslüman Arapların  Selânik’i Kuşatması ve Zaptı (904)

Ebru

Prof.

During the Byzantine Norman wars that started in the middle of the eleventh century, the Byzantine Empire lost its lands in Southern Italy and had to wage a difficult struggle in the Balkans (1081-1085). Following this, a new period of struggle started in Byzantine-Norman relations during the reign of Roger II (1130-1154). Having united Sicily and Apulia under his rule, he was crowned as a king in Palermo and became one of the most powerful rulers of Europe by eliminating all his rivals and consolidating his position. This situation, which changed the balance of power in the Mediterranean, brought Byzantium and Germany closer to each other. Emperor Manuel Komnenos maintained and made the alliance with Germany against the Sicilian king even stronger during the reign of his father Ioannes. However, the start of the Second Crusade caused the corruption of all plans of Byzantium. King Conrad III of Germany’s participation in this Crusade left Manuel alone against Roger in the West. Moreover, as Byzantium was busy with the Crusaders, Roger would not miss the opportunity to act against the emperor.Indeed, while Manuel Komnenos was trying to pass the French Crusader army in front of Istanbul to Anatolia as quickly as possible, the Sicilian king attacked Byzantium in the autumn of 1147. Having sailed from Brindisi and Otranto the Norman fleet easily conquered Corfu (Kerkyra), a fortified and strategic location, and began a long-lasting raid of plunder. Thebes and Corinth, the center of the Byzantine silk-weaving industry and one of the richest cities in the Balkans, were plundered. The captured Byzantine silk weavers were taken to Palermo. After the Crusader armies passed through Anatolia, Emperor Manuel took action to avenge Roger’s attack on Byzantium. While the Byzantine navy and forces were preparing for the battle, Venice, whose commercial concessions were increased, also agreed to help the emperor. Byzantine and Venetian navies besieged Corfu in the autumn of 1148. Enduring a year of difficult siege, the Corfu garrison finally had to surrender when famine broke out in the fortress. An agreement was reached on the condition that those in the castle were allowed to leave freely with their weapons and movable property (1149). Following this, the joint invasion of the Byzantine-German alliance against the Kingdom of Sicily was broken off by Roger’s political maneuvers. After the death of Konrad (1152) the Byzantine-German alliance gave way to competition.&nbsp;

Sicilya Kralı II. Roger’nin Bizans’a Taarruzu ve  Bizans-Norman Savaşları (1147-1149)

Zeki

In this article we focus on the causes, the scene, and the impact of the siege of Thessaloniki in 1185 by the Italo-Norman forces against the Byzantine Empire. ‘Adventurous’ king William II, the third king of Sicily called the Good, inherited an old animosity from his ancestors and considered that the time was ripe for the Kingdom of Sicily to launch forth an invasion of the Byzantine Empire, given its condition during the period. The Byzantines were ruled with terror by the tyrannical Andronikos I, so much so that the prominent class in the Empire dispersed towards the periphery of the Empire in fear of their lives and in some cases even supported the Normans. If one were to select three different periods of internal disorder in the entire history of the Byzantine Empire, Andronicus’ term would definitely be included. In other words, Eastern Empire writhed in pain in the hands of a descendent of its savior dynasty. Nevertheless, it was still the Roman Empire.&nbsp;Looking at the aggressors, settled in Sicily, the aptly-titled Kingdom of Sicily was a powerhouse in the center of Mediterranean. A Norman power had somehow flourished in South Italy against puissance of the popes and the Holy Roman Empire, along with the Byzantine Empire. It became a kingdom in 1130 and later the pivot in the central Mediterranean by dominating Ifriqiya around the mid-twelfth century. Although its domination was short-dated in Ifriqiya, the Norman Kingdom continued to control the trade routes between European Mediterranean ports and Eastern coastal areas as a wealthy and powerful kingdom. It retained most of its power until the coronation of William II in 1166. From 1171 onwards, after his infancy, William II adapted an adventurous and ambitious foreign policy. Oversea expeditions of William II on three occasions to Egypt in 1170s had the aim to defend the Crusader States, but these ventures did not have any tangible outcome; and on one occasion to the Balearic Islands in 1181 resulted in a similar conclusion. These oversea campaigns were carried at a substantial financial expense by the Kingdom. Nevertheless, the Kingdom was wealthy, and William was eager to undertake a much bigger enterprise. The habitual conflict between the Italo-Normans and the Byzantine Empire, supported by the King’s personal grudge against the Empire was now focused on Thessaloniki, the second largest city of the Eastern Empire. The siege was successful, and it was concluded in a short time of nine days, but the aftermath was going to be inauspicious for the aggressors. The Hauteville Family that first gained visibility thanks to their fight with the Byzantines, was going to exhaust all its energy and resources due to the same reason.&nbsp;Along with its brand-new ruling dynasty, the Angelos, the refreshed Empire could face their fearful enemy. Withdrawing in front of the eager Imperial forces in the western Thrace, the Normans would have felt that this retreat was just a beginning. Indeed, the Norman Kingdom of Sicily was going to disappear from history in less than 10 years after that conflict.&nbsp;On the other hand, the chain of events triggered by the Norman attack, which coincided with a critical period in the Byzantine history, was going to result in dethroning of the powerful Komnenos dynasty on behalf of the Angelos, mostly deemed weak by the modern historians. However, the siege against the Eastern Empire is the one of most prominent signs of the Latin aggression that was going to reach up to the Fourth Crusade.&nbsp;

Sicilya Normanlarının Son Feri: 1185 Selânik Saldırısı

İsmail

Upon the success of the Fourth Crusade, armies composed of French and Venetian soldiers, Constantinople, the capital of the Byzantine Empire, was captured on 13 April 1204. As a result, this important city came under Latin dominance. Following the seizure of the city, a great plunder was carried out. Then, an election was held to determine the ruler of this new state established in Constantinople. There were two strong candidates in the election. One of them was Boniface, the Marquis of Montferrat, who was the titular leader of the armies of the Fourth Crusade. The other candidate was Baldwin, the Count of Flanders and Hainaut.Boniface was confident that he would gain the imperial throne as the leader of the army. However, before the election, a bitter rivalry between the supporters of both candidates caused tension in the army. This situation led the barons and counts to worry about the fact that the losing candidate would leave the army along with his own forces. Boniface appeared to be a strong figure with a good reputation. Indeed, he was a member of the house of Montferrat, which had important ties not only with European houses but also both the Byzantine Empire and the Kingdom of Jerusalem. It was considered that in the case of his loss in the election, a deep division would break out in the army and Boniface would leave. As this case would reduce the strength of the Latins in Constantinople, it was not desired by the barons and counts. However, the Venetians did not want the marquis to be chosen as emperor on the grounds that he was not aligned with Venice’s interests. Boniface’s close relationship with Genoa, a rival of Venice, caused the Venetian Doj, Enrico Dandolo, to worry about the privileges Venice had gained yet with the capture of the city. Therefore, he considered the candidacy of the marquis unfavorable. Then, according to terms which set to prevent the disintegration of the crusader army, the winner of the election would give the loser both the Peloponnesos and the Anatolian lands beyond the Bosphorus.Thus, the intervention of Dandolo changed the fate of the election. As Baudoin was a more suitable candidate for Enrico Dandolo, namely for the Venetians, he was elected emperor with a majority of votes, thanks to the Venetian voters.However, after Baldwin’s coronation ceremony, held in Hagia Sophia Church on May 16 1204, the marquis changed his opinion about these territories. He asked Baldwin for Thessalonica from emperor Baldwin in return for lands given to him as the consolation prize for his loss in the election. This was probably due to a family claim on Thessalonica and the fact that the marquis did not see a future for the lands of Asia Minor and the Peloponnesos. In fact, some sources state that Emperor Manuel I Komnenos had given Thessalonica as the fief to Renier, the youngest brother of Boniface. According to another account, Boniface, who had married Empress Margaret (Maria), widow of Isaakios II Angelos just before the election, was claiming Thessalonica because of its close proximity to the kingdom of Andrew II, the Hungarian King, Margaret’s brother.On the other hand, his new decision triggered a short civil war in the newly founded Latin Empire. Soon after Emperor Baldwin’s left from Constantinople, in order to establish his authority over the cities of Thrace and to avoid the threat of Alexios V. Doukas Mourtzouphlos, a conflict broke out between Boniface and Baldwin. Boniface then took Didymoteichon and besieged other cities in the vicinity. Meanwhile, he tried to win the support of the Byzantines in the region by declaring his stepson Manuel, born from Margaret’s previous marriage with Isaakios II, as emperor. However, the people did not trust his movement and did not give him support.The news about the situation between Boniface and Baldwin eventually reached Constantinople. Dandolo and the other barons, in order to prevent the situation worsening, had a meeting and decided giving Thessalonica to Boniface or not would be determined by a future council. They then sent a legation to both convey this decision and persuade Boniface to lift the siege of Adrianople. However, at about this time Dandolo heard that Boniface was negotiating with the Genoese in order to sell the island of Crete given to him by Aleksios IV. Angelos. Dandolo thereupon sent his own men along with the legation to purchase Crete from the marquis. Thus, while the marquis agreed to sell Crete to the Venetians, he most likely gained the support of Dandolo for Thessalonica.As a result, in a meeting held in Constantinople, it was decided that Thessalonica was to be handed over to Boniface. In return, the marquis would leave all places he had previously occupied.&nbsp;

Selânik Haçlı Krallığı’nın Kuruluşu (1204)

Pınar

Assist. Prof.

The reign of Turkey Saldjūḳ State Sulṭan ʿIzz al-Dīn Kaykāwus II (1246-1249 detached, 1249-1262 joint reign) has been a period of important events for Turkish history and the history of the Turkey Saldjūḳ State. During that difficult period, the invasion of Mongols had increased in Anatolia, three Saldjūḳ rulers for the first time in Turkey’s history ascended the throne at the same time and even the country was divided into two by the Mongols. The Sulṭan ʿIzz al-Dīn sent a message from Antalya to the Mamlūk Sulṭan Baibars (1260-1277) when he heard that the Mongol commanders came to Aksaray with a crowded soldiers and Rukn al-Dīn Kilicarslan IV and his vizier Parwāna Muʿīn al-Dīn were with them, asking Baibars for help. Yet, when he heard that was not possible, ʿIzz al-Dīn Kaykāwus II decided to take refuge in Byzantium. The Sulṭan boarded a ship with his family, mother, uncles, some amīrs and close statesmen and went to Istanbul (1262). Emperor Mikhail VIII Palaiologos welcomed Kaykāwus friendly. Before long, at the request of the Sulṭan ʿIzz al-Dīn Kaykāwus II with the permission of the Emperor Mikhail Palaiologos under the spiritual leadership of Sari Saltuḳ, thousands of Turkmen groups were placed in Rūmeli in Dobrudja. The warriors of those nomadic groups participated in some victorious wars on the side of the emperor, in particular, one may think, during the re-conquest of Dobrudja on behalf of Mikhail Palaiologos VIII. On the other hand, Sulṭan ʿIzz al-Dīn was imprisoned due to a conspiracy against the Byzantine emperor. Before long the Khan of the Golden Horde State and the Sulṭan of the Mamluks rescued him and Sulṭan ʿIzz al-Dīn Kaykāwus II immigrated to Crimea.&nbsp;On the other hand, Sari Saltuḳ, a historical person, played an important role in Turkification and Islamization of a wide geography in the 13th century. We have limited information about Sari Saltuḳ’s historical life as his life is mixed with legends because very few sources refer to the historical Sari Saltuḳ. In addition, various research about Sari Saltuḳ’s life and activities have been presented in primary and secondary sources, and at national and international symposiums. In this work, especially the relations between Sari Saltuḳ and Saldjūḳ Sulṭan ʿIzz al-Dīn Kaykāwus II as well as the migration of Turkmens in Dobrudja first historical sources and then secondary literature were brought together, and current opinions on this issue were examined. The narrations of primary sources, Ottoman historians, orientalists,&nbsp;Romanian, Bulgarian and Turk historians were given in the chronological order. In contrast with the scarcity of historical sources and reliable data concerning Sari Saltuḳ, there is a vast body of oral and written narratives on his spiritual life, his endless wars, his fantastic adventures and miracles. Saldjūḳid sources in Persian do not even mention that a group of Turkmen together with Sulṭan ʿIzz al-Dīn Kaykāwus II who had taken refuge with the Byzantines in 1262 migrated to the Dobrudja, and certainly not that migration was headed by a person known as Sari Saltuḳ. However, contemporary Byzantine sources confirm the migration of Turkmen. Kamāl al-Dīn Muḥammad al-Sarrāj, Ibn Baṭṭuṭa, Evliya Chelebi also give information about the presence of Sari Saltuḳ and accompanying Turkmen in Rūmeli and Dobrudja. Orientalists such as J. von Hammer, J. Deny, P. Wittek and A. Decei about the Turkmen settlement in Dobrudja, mostly benefited Ottoman historians like Yazicioghlu’s and Loqmān’s account. From the important and comprehensive of these sources, Salṭuknāme is a large compilation that is the epic romance on the Islamic conquests of Sari Saltuḳ. Abu al-Khair Rūmī travelled around Anatolia and Balkans for many years compiling the legends of Sari Saltuḳ and creating the Salṭuknāme. In this work, the information in these sources has been tried to be compared with historical facts. The archaeological findings, tombs, old settlements and especially the legends and oral histories that have been studied in today’s research show how the Turkmen led by Sari Saltuḳ left permanent marks in the Balkans.&nbsp;

Sultan II. İzzeddin Keykâvus Döneminde Sarı Saltuk’un  Balkanlara Geçişine Dâir Mütâlaalar

Hacer

Ottoman Turks named Thrace as Rumelia. This name was also used in the Balkans. Thrace region was the intersection of the roads connecting Asia, Europe and Anatolia. It is a very strategic region for this. For this reason, it was frequently invaded by those who wanted to take it over. XIII. At the beginning of the century, the crusaders invaded the region and captured Constantinople, the capital of the Byzantine Empire. The emperor, who was expelled from the capital, re-established a state in Nikaia. However, years later, he saved Konstantinolios and settled in the capital again. Byzantine Empire IV. It lost its former power after the crusade. XIV. Since the beginning of the century, it has been attacked from all sides. Turks captured in Anatolia. Serbs and Bulgarians continued to threaten the Byzantines on European soil. Emerging as a small state in the territory of Byzantium, the Ottomans captured the Bithynia region in a short time. After that, they wanted to cross to the European side and capture other Byzantine lands. The bad conditions of the Byzantine Empire made it easier for the Ottomans. XIV. The isyna and civil wars that started towards the second half of the century put the country even more difficult. Thrace region was affected the most in this process. The safety of Konstantinolopis was endangered. The search for allies in the struggle between the rival powers against each other has led to events that will cause Thrace to be lost. Ottomans with Thrace XIV. met in the middle of the century. The Thrace region is very important for the security of Constantinople, the capital of the empire. There were cities with strong walls such as Gallipoli, Dimetoka and Edirne. Most of the Byzantine cities were characteristic Medieval cities that stood out with their military features, known as the castrum surrounded by walls. They had strong ramparts protecting these cities. For this reason, it was difficult to get them. The Ottomans applied the classical policy of siege to get them. They began to suppress the mighty walls. The Ottomans passed to Thrace for the first time as an ally of the joint Emperor Kontakouzenous. Relations started during the time of Ottoman Sultan Orhan. Ottoman soldiers went to Thrace shortly after. This situation gave them the opportunity to get to know the region. Later they started to act independently. The weak Byzantine administration was not in a position to resist this. The situation of the Byzantine people worsened day by day. The people of the cities could not get out of the castles out of fear. The farms of the peasants were plundered. Farmland was damaged in wars. The Beret Thracian lands are now barren like a desert. The peasants left their places. they settled in safer cities. Farms thus remained empty. Sending wheat to Constantinople ended. Food prices increased in the capital. Byzantine administration tried to overcome this crisis with foodstuffs brought by Genoese sailors. However, this was a very&nbsp;expensive solution. Byzantium could not cope with these difficulties very much. The people in Thrace waiting for help from the emperor were disappointed. These bad conditions they had created an opportunity for the Ottomans. This situation enabled them to progress in a short time. Ottoman conquests accelerated. Thracian cities surrendered to the Ottomans one by one. In a period of ten years, the Thracian lands were now under the control of the Ottomans. This situation caused a crisis in the Byzantine rule. The co-emperor abdicated. Constantinople was threatened enough. This place became the new target of the Ottomans. The Ottomans settled the Turks they brought from Anatolia to the Thrace region they conquered. Thus, new Turkish villages, cities and neighborhoods were established. They created new residential areas. Most of the Byzantine farmers had abandoned their lands. Turks started farming in places left empty of them. When Thrace came under Ottoman rule, the chaos in the region ended. Wars ended, the region became safe. This atmosphere of trust has relaxed the public and their fears have ended. Some of the farmers who left their places returned to their villages and started farming. With the new farms established by the Turks, agricultural lands became fertile again. The Ottomans made arrangements not only in villages but also in cities. In some cities, they repaired the destroyed castle walls. They built new ports. Cities that were destroyed during the Byzantine period were revived. Cities have started to get crowded now that they are safe. Many immigrants continued to come from Anatolia. Thracian cities have become safe, rich and crowded cities. It moved from its Ottoman capital Bursa to Edirne. Edirne also became a military base. The Ottomans, who settled in Tarkya, started to organize their expeditions first to the Balkans and then to the interior of Europe.&nbsp;

Osmanlı İlerleyişi Esnasında Trakya Şehirlerinin  Durumu Hakkında Bir Değerlendirme

Aybüke

MS 6.-9. Yüzyıllarda Bizans ve Avarlar: Siyasi,  Diplomatik ve Kültürel İlişkiler

Mustafa

Prof. Dr.

Lyudmil

Antique Settlement Near the Village of Slivarovo  of Malko Tarnovo Municipality in the SE Corner of  Bulgaria

Kostadin

Hercules – the Mythical Founder of Perinthus

Maguelone

A Note on the Archaeology of Cults in Ancient Thrace:  The Transition from the Hellenistic to Roman Periods

Zdravko

Assoc. Prof. Dr.

Anatolian Influence on the Architecture in Roman Thrace – Aphrodisian Handworks on Corinthian Capitals from Perinthus

Milena

The Roman State Cult Outside the Cities of Thrace

Krassimira

The Necropolises of the Roman Colony of Deultum

Michael

Caracalla’s journeys through the Balkans in 213 and 214

Early Christian Basilicas in Philippopolis and  Herakleia – Two Works from Unknown  Metropolitan Mosaic Ateliers

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

Oleg

BIRINCI ALEKSANDR VE 1821 RUM AYAKLANMASI’NIN BIRINCI AŞAMASI

PETERBURG: ZAMANIN SINIRLARI ÖTESINDE MITSEL VE METINSEL BIR VAROLUŞ

@JOURNAL_BOX_FEATURED

Maja

Valentina

THE URBAN CONCEPT OF MACEDONIAN CITIES WITHIN  THE OTTOMAN CULTURE

Olga

Atinalı Politikacıların Bizans Rüyası (XIX-XX. Yüzyıllar)

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi , İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nin 1972’den beri yayımlanan hakemli, açık erişimli, bilimsel yayın organıdır. Araştırma ve derleme makalelerinin yanı sıra derginin yayın kapsamına uygun kitapların tanıtım ve değerlendirme yazıları yayımlar. Dergi yılda iki sayı olarak Nisan ve Eylül aylarında yayınlanmaktadır. Yayın dili Türkçe, İngilizce, Almanca, Fransızca ve yayın kurulunun belirlediği hallerde Güneydoğu Avrupa ülkelerinin yerel dilleridir.

EBSCO

SOBIAD

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Book Review Editor

English Language Editor

Editorial Board Member

Advisory Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, uluslararası yayın standartlarına uygun yüksek kalitede makaleler yayınlayarak bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı ve odaklandığı Güney-Doğu Avrupa tarihi ve araştırmaları alanında bilim camiasına katkı sunmayı amaçlamaktadır. Türkiye üniversite ve araştırma kurumlarında üretilen akademik bilgi ve bulguları, başta Güneydoğu Avrupa ülkeleri olmak üzere, uluslararası araştırmacıların çalışma sonuçlarıyla bir araya getirmek derginin önemli hedeflerinden biridir. Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi bir tarih ve arkeoloji dergisidir. Bununla birlikte Güneydoğu Avrupa tarihiyle ilgili olmak kaydıyla sanat tarihi, edebiyat, iktisat, ilahiyat ve dilbilim sahalarından yazılar kabul edilir. Dergi yayın kurulu, amaç ve kapsam bakımından Güneydoğu Avrupa eskiçağ tarihi ve arkeolojisi ve Osmanlı tarihine ilişkin makale ve kitabiyat yazılarını özellikle teşvik eder.

Amaç ve Kapsam

EBSCO Central &amp; Eastern European Academic Source SOBİAD

Dizinler

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir. Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihal Ön kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur. Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları  Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığını beyan etmelidir. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir. Her bir makale en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştırma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.<ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.</li><li>Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>Deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.</li></ul>

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0749AAD20FC04B96BD13D1F917A8D9BC" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formunda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Baş Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

DilDergide Türkçe, İngilizce, Almanca, Fransızca ve yayın kurulunun belirlediği hallerde Güneydoğu Avrupa ülkelerinin yerel dillerinde makaleler yayınlanır. Gönderilen makalelerde makale dilinde öz, İngilizce öz ve İngilizce geniş özet olmalıdır. Ancak makale İngilizce ise, İngilizce geniş özet istenmez.Yazıların Hazırlanması ve GönderimiAksi belirtilmedikçe gönderilen yazılarla ilgili tüm yazışmalar ilk yazarla yapılacaktır. Makale gönderimi online olarak <a href="https://dergipark.org.tr/tr/pub/iugaad" target="_blank">https://dergipark.org.tr/tr/pub/iugaad</a> sayfasından erişilen<a href="http://dergipark.gov.tr/login" target="_blank"> http://dergipark.gov.tr/login</a> üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen yazılar, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili detayları içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A9EA6D332F1D4E149019E9A125A60AC5" target="_blank">Kapak Sayfası</a>; yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0749AAD20FC04B96BD13D1F917A8D9BC" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir.1. Çalışmalar, A4 boyutundaki kağıdın bir yüzüne, üst, alt, sağ ve sol taraftan 2,5 cm. boşluk bırakılarak, 10 punto Times New Roman harf karakterleriyle ve 1,5 satır aralık ölçüsü ile hazılarlanmalıdır. 2. Çalışmalar 3500 - 10.000 sözcük arasında olmalı ve sayfa numaraları sayfanın altında ve ortada yer almalıdır. 3. Yazar/yazarların adları çalışmanın başlığının hemen altında sağa bitişik şekilde verilmelidir. Ayrıca yıldız dipnot şeklinde (*) yazarın unvanı, kurumu ve e-posta adresi sayfanın en altında dipnotta belirtilmelidir. 4. Giriş bölümünden önce 180-200 sözcük arasında çalışmanın kapsamını, amacını, ulaşılan sonuçları ve kullanılan yöntemi kaydeden Türkçe (ya da makalenin yazı dili) ve İngilizce öz ile 600-800 kelimelik İngilizce genişletilmiş özet yer almalıdır. Çalışmanın İngilizce başlığı İngilizce özün üzerinde yer almalıdır. İngilizce ve Türkçe (ya da makalenin yazı dili) özlerin altında çalışmanın içeriğini temsil eden 5 İngilizce, 5 Türkçe (ya da makalenin yazı dili) anahtar kelime yer almalıdır. İngilizce genişletilmiş özet Türkçe ve diğer dillerdeki makaleler için zorunludur. 5. Çalışmaların başlıca şu unsurları içermesi gerekmektedir: Başlık, Türkçe (ya da makalenin yazı dili) öz ve anahtar kelimeler; İngilizce başlık, İngilizce öz ve anahtar kelimeler; İngilizce genişletilmiş özet, ana metin bölümleri, son notlar ve kaynaklar. 6. Araştırma makalelerinde bölümler şu şekilde olmalıdır: “GİRİŞ”, “AMAÇ VE YÖNTEM”, “BULGULAR”, “TARTIŞMA VE SONUÇ”, ”SON NOTLAR” “KAYNAKLAR” ve “TABLOLAR VE ŞEKİLLER”. Derleme ve yorum yazıları için ise, çalışmanın öneminin belirtildiği, sorunsal ve amacın somutlaştırıldığı “GİRİŞ” bölümünün ardından diğer bölümler gelmeli ve çalışma “TARTIŞMA VE SONUÇ”, ”SON NOTLAR”, “KAYNAKLAR” ve “TABLOLAR VE ŞEKİLLER” şeklinde bitirilmelidir. 7. Çalışmalarda tablo, grafik ve şekil gibi göstergeler ancak çalışmanın takip edilebilmesi açısından gereklilik arz ettiği durumlarda, numaralandırılarak, tanımlayıcı bir başlık ile birlikte “KAYNAKLAR” bölümünden sonra verilmelidir. Demografik özellikler gibi metin içinde verilebilecek veriler, ayrıca tablolar ile ifade edilmemelidir. 8. Yayınlanmak üzere gönderilen makale ile birlikte yazar bilgilerini içeren <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0F8DCADB872D456C94EA254D1E964688" target="_blank">kapak sayfası</a> gönderilmelidir. Kapak sayfasında, makalenin başlığı, yazar veya yazarların bağlı bulundukları kurum ve unvanları, kendilerine ulaşılabilecek adresler, cep, iş ve faks numaraları ve e-posta adresleri yer almalıdır (bkz. Son Kontrol Listesi). 9. Kurallar dâhilinde dergimize yayınlanmak üzere gönderilen çalışmaların her türlü sorumluluğu ve çalışmada geçen görüşler yazar/yazarlarına aittir. 10. Referanslar derginin benimsediği Modern <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/8C50C845C4164179B9BBF1767D4762C0" target="_blank">Humanities Research Association (MHRA) 3</a> stiline uygun olarak hazırlanmalıdır.

Yazım Kuralları

Referans Stili ve Formatı Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, metin içi alıntılama ve kaynak gösterme için MHRA (Modern Humanities Research Association) kaynak sitilinin 3. edisyonunu benimser. MHRA 3. Edisyon hakkında bilgi için: - Modern Humanities Research Association. (2013). MHRA Style Guide. A Handbook for Authors and Editors. (3th Ed.), London.- <a href="http://www.mhra.org.uk/" target="_blank">http://www.mhra.org.uk/</a>Kaynakların doğruluğundan yazar(lar) sorumludur. Tüm kaynaklar metinde belirtilmelidir. Kaynaklar aşağıdaki örneklerdeki gibi gösterilmelidir.Metin İçinde Kaynak GöstermeKaynaklar sayfa altı notu şeklinde yazarların adı ve soyadı ve yayının künyesi yazılarak belirtilmelidir. Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar yayın tarihlerine göre sıralanmalıdır. Örnekler:KİTAPDipnot: Ömer Gezer, Kale ve Nefer. Habsburg Serhaddinde Osmanlı Askeri Gücü (1699‒1715), İstanbul: Kitap Yayınevi, 2020, s. 109-136. Kısa not: Ö. Gezer, Kale ve Nefer, s. 109-136. Bibliyografya: Gezer, Ömer, Kale ve Nefer. Habsburg Serhaddinde Osmanlı Askeri Gücü (1699‒1715), İstanbul: Kitap Yayınevi, 2020.İki veya üç yazarDipnot: Mehmet İnbaşı ve Eyüp Kul, Balkanlarda Bir Türk Şehri Üsküp. Fetihten XVIII. Yüzyıla Kadar, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2018, s. 40. Kısa not: M. İnbaşı ve E. Kul, Balkanlarda Bir Türk Şehri, s. 40. Bibliyografya: İnbaşı, Mehmet ve Eyüp Kul, Balkanlarda Bir Türk Şehri Üsküp. Fetihten XVIII. Yüzyıla Kadar, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2018.Dört ve daha fazla yazar Bibliyografyada yazar isimlerinin hepsi sıralanır; dipnotta ise ilk yazar belirtildikten sonra diğer yazarlar için vd. ibaresi kullanılır.Editörlü kitap Dipnot: Novili Ömer Efendi, Tarih-i Bosna. Osmanlı-Habsburg Savaşları 1736‒39, haz. Fatma Sel Turhan, İstanbul: Küre Yayınları, 2016, s. 46. Kısa not: Novili Ömer Efendi, s. 46. Bibliyografya: Novili Ömer Efendi, Tarih-i Bosna. Osmanlı-Habsburg Savaşları 1736‒39, haz. Fatma Sel Turhan, İstanbul: Küre Yayınları, 2016. Çeviri kitap Dipnot: Barbara Jelavich, Balkan Tarihi. 18. ve 19. Yüzyıllar, çev. İhsan Durdu, Gülçin Tunalı, Haşim Koç, 3. bs., İstanbul: Küre Yayınları, 2013, s. 110-125. Kısa not: B. Jelavich, Balkan Tarihi, s. 110-125. Bibliyografya: Jelavich, Barbara, Balkan Tarihi. 18. ve 19. Yüzyıllar, çev. İhsan Durdu, Gülçin Tunalı, Haşim Koç, 3. bs., İstanbul: Küre Yayınları, 2013. MAKALEDipnot: Vjeran Kursar, “Being an Ottoman Vlach: On Vlach Identity(ies), Role and Status in Western Parts of the Ottoman Balkans (15th-18th Centuries)”, Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 34 (2013), s. 120-122. Kısa not: V. Kursar, “Being an Ottoman Vlach”, s. 120-122. Bibliyografya: Kursar, Vjeran, “Being an Ottoman Vlach: On Vlach Identity(ies), Role and Status in Western Parts of the Ottoman Balkans (15th-18th Centuries)”, Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 34 (2013), s. 115-161.DOI’si Olmayan Online Edinilmiş Makale Dipnot: Umut Al ve Güleda Doğan, “Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü Tezlerinin Atıf Analizi”, Türk Kütüphaneciliği, 26 (2012), s. 355-358. Erişim adresi: http://www.tk.org.tr/ Kısa not: U. Al ve G. Doğan, “Hacettepe Üniversitesi”, s. 355-358. Bibliyografya: Al, Umut ve Güleda Doğan, “Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü Tezlerinin Atıf Analizi”, Türk Kütüphaneciliği, 26 (2012), s. 349-369. Erişim adresi: http://www.tk.org.tr/DOI’si Olan Makale Dipnot: Steven J. Turner, “Website Statistics 2.0: Using Google Analytics to Measure Library Website Effectiveness”, Technical Services Quarterly, 27 (2010), s. 266. http://dx.doi.org/10.1080/07317131003765910 Kısa not: S. J. Turner, “Website Statistics”, s. 266. Bibliyografya: Steven J. Turner, “Website Statistics 2.0: Using Google Analytics to Measure Library Website Effectiveness”, Technical Services Quarterly, 27 (2010), s. 261-278. http://dx.doi.org/10.1080/07317131003765910 KİTAP BÖLÜMÜDipnot: Emir O. Filipović, “‘Creato Regni’ in the Great Seal of Bosnian King Tvrtko Kotromanić”, A Companion to Seals in the Middle Ages, ed. Laura J. Whatley, Leiden-Boston: Brill, 2019, s. 265. Kısa not: E. O. Filipović, “Creato Regni”, s. 265. Bibliyografya: Filipović, Emir O., “‘Creato Regni’ in the Great Seal of Bosnian King Tvrtko Kotromanić”, A Companion to Seals in the Middle Ages, ed. Laura J. Whatley, Leiden-Boston: Brill, 2019, s. 263-276. KİTAP TANITIMIDipnot: Sercan Pektaş, “Dóra Bobory, The Sword and the Crucible: Count Boldizsár Batthyány and Natural Philosophy in Sixteenth-Century Hungary, Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing, 2009” (Kitabiyat), Güneydoğu Avrupa Dergisi, 24 (2013), s. 123. Kısa not: S. Pektaş, “The Sword and the Crucible” (Kitabiyat), s. 123. Bibliyografya: Pektaş, Sercan, “Dóra Bobory, The Sword and the Crucible: Count Boldizsár Batthyány and Natural Philosophy in Sixteenth-Century Hungary, Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing, 2009” (Kitabiyat), Güneydoğu Avrupa Dergisi, 24 (2013), s. 123-125. TEZLERDipnot: Baki Tezcan, Searching for Osman: A Reassessment of the Deposition of the Ottoman Sultan Osman II (1618–1622), yayımlanmamış doktora tezi, Princeton University, 2001, s. 207-209. Kısa not: B. Tezcan, Searching for Osman, s. 207-209. Bibliyografya: Tezcan, Baki, Searching for Osman: A Reassessment of the Deposition of the Ottoman Sultan Osman II (1618–1622), yayımlanmamış doktora tezi, Princeton University, 2001. SEMPOZYUM KATKISIDipnot: Zsuzsanna Csiráki, “Hungarian Elements in the Habsburg-Ottoman Diplomacy during the Seventeenth Century”, The Performance of Diplomacy in the Early Modern World, Don Juan Archiv, Stvdivm Fæsvlanvm, Universidad de Granada, 17-18 Mart 2017, Viyana, Avusturya. Kısa not: Z. Csiráki, “Hungarian Elements”. Bibliyografya: Csiráki, Zsuzsanna, “Hungarian Elements in the Habsburg-Ottoman Diplomacy during the Seventeenth Century”, The Performance of Diplomacy in the Early Modern World, Don Juan Archiv, Stvdivm Fæsvlanvm, Universidad de Granada, 17-18 Mart 2017, Viyana, Avusturya.Online Olarak Erişilen Konferans Bildiri Özeti Murat Çınar, Dilek Doğan ve S. Sadi Seferoğlu, “Eğitimde Dijital Araçlar: Google Sınıf Uygulaması Üzerine Bir Değerlendirme” [Öz], Akademik Bilişim Konferansında sunulan bildiri, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. Erişim adresi: http://ab2015.anadolu.edu.tr /index.php?menu=5&amp;submenu=27 DİĞER KAYNAKLAR<div style="text-align: left;">a) Gazete Yazısı</div><div style="text-align: left;">Çiğdem Toker, ‘Unutma’ notları, Cumhuriyet, 26 Haziran 2015, s. 13.</div><div style="text-align: left;">b) Online Gazete Yazısı</div><div style="text-align: left;">Meral Tamer, E-ticaret hamle yapmak için tüketiciyi bekliyor, Milliyet, 26 Haziran 2015. Erişim adresi: <a href="http://www.milliyet" style="font-size: 9pt;">http://www.milliyet</a></div><div style="text-align: left;">c) Web Page/Blog Post</div><div style="text-align: left;">David Bordwell, David Koepp: Making the world movie-sized [Web log post], 18 Haziran 2013. Retrieved from http://www.davidbordwell.net/blog/page/27/</div><div style="text-align: left;">d) Online Ansiklopedi/Sözlük</div><div style="text-align: left;">“Bilgi mimarisi”, Vikipedi içinde, (20 Aralık 2014). Erişim adresi: http://tr.wikipedia.org/wiki/Bilgi_mimarisi</div><div style="text-align: left;">Alexei Marcoux, “Business ethics”. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford encyclopedia of philosophy (2008). Retrieved from http://plato.stanford.edu/entries/ethics-business/</div><div style="text-align: left;">e) Podcast</div><div style="text-align: left;">Radyo ODTÜ (Yapımcı), Modern sabahlar [Podcast], 13 Nisan 2015. Erişim adresi: http://www.radyoodtu.com.tr/</div><div style="text-align: left;">f) Bir Televizyon Dizisinden Tek Bir Bölüm</div><div style="text-align: left;">D. Shore (Senarist), M. Jackson (Senarist) ve S. Bookstaver (Yönetmen), “Runaways [Televizyon dizisi bölümü]”, D. Shore (Baş yapımcı), House M.D. içinde, 2012. New York, NY: Fox Broadcasting.</div><div style="text-align: left;">g) Müzik Kaydı</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Fazıl Say, Galata Kulesi, İstanbul senfonisi [CD] içinde, (2012). İstanbul: Ak Müzik. </div><div style="text-align: left;">Yukarıda sıralanan koşulları yerine getirmemiş çalışma kabul edilmez, eksiklerinin tamamlanması için yazara iade edilir. Yayın Komisyonu tarafından kabul edilen yazılar basıma kabul sırasına göre yayınlanır. Baskı tashihleri yazarlar tarafından yapılır.</div>

Aşağıdaki listede eksik olmadığından emin olun:<ul><li>Makalenin türünün belirtilmiş olduğu</li><li>Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu</li><li>Sponsor veya ticari bir firma ile ilişkisi varsa, bunun belirtildiği</li><li>İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığı</li><li>Referansların derginin benimsediği MHRA 3 edisyonuna uygun olarak düzenlendiği</li><li>Yazarlara Bilgide detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiği</li></ul>● <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0749AAD20FC04B96BD13D1F917A8D9BC" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a>● Daha önce basılmış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi● <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/3875DA35024C4FB6935807AB3729CB97" target="_blank">Kapak sayfası</a><ul><li>Makalenin kategorisi</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte</li><li>bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi), e-posta adresleri</li><li>Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks nosu</li><li>Tüm yazarların ORCID’leri</li><li>Finansal destek (varsa belirtiniz)</li><li>Çıkar çatışması (varsa belirtiniz)</li><li>Teşekkür (varsa belirtiniz)</li></ul>● Makale ana metni<ul><li>Önemli: Ana metinde yazarın / yazarların kimlik bilgilerinin yer almamış olması gerekir.</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Öz: 180-200 kelime</li><li>Anahtar Kelimeler: 5 adet makale dilinde ve 5 adet İngilizce</li><li>İngilizce geniş özet: 600-800 kelime (Türkçe veya yerel dillerde makaleler için)</li><li>Makale ana metin bölümleri</li><li>Kaynaklar</li><li>Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)</li></ul>

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0749AAD20FC04B96BD13D1F917A8D9BC" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/BA24BEDB16FF474ABE93D66C23936CFE" target="_blank">Kapak Sayfası</a>

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	Mustafa Hamdi Sayar
Kapak (PDF)
Tam Metin (PDF)
Ön Sayfalar (PDF)

Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi

SAYI 37, 2021

Müşterek Bir Hücum: Slav ve Avarların Selânik Kentine Saldırıları (617/618)

Ioannes Kaminiates'e Göre Müslüman Arapların Selânik’i Kuşatması ve Zaptı (904)

Sicilya Kralı II. Roger’nin Bizans’a Taarruzu ve Bizans-Norman Savaşları (1147-1149)

Sicilya Normanlarının Son Feri: 1185 Selânik Saldırısı

Selânik Haçlı Krallığı’nın Kuruluşu (1204)

Sultan II. İzzeddin Keykâvus Döneminde Sarı Saltuk’un Balkanlara Geçişine Dâir Mütâlaalar

Osmanlı İlerleyişi Esnasında Trakya Şehirlerinin Durumu Hakkında Bir Değerlendirme

MS 6.-9. Yüzyıllarda Bizans ve Avarlar: Siyasi, Diplomatik ve Kültürel İlişkiler

BİLGİ

PAYLAŞ