Elif

Res. Assist.

Haki

Aycan

Assist. Prof.

The Deese-Roediger-McDermott (DRM) paradigm (Deese, 1959; Roediger &amp; McDermott, 1995), is frequently used to experimentally create false memories. In a typical procedure, semantically-related word lists are studied, each of which is associated with one non-presented critical theme word, followed by a recall or a recognition test. Participants frequently report non-presented critical words at comparable levels with studied words (Roediger &amp; McDermott, 1995). Even if participants are warned about the nature of the DRM effect, false memories for critical lures are almost inevitable (McCabe &amp; Smith, 2002; McDermott &amp; Roediger, 1998). The fact that the created memory illusion is quite powerful has led to the development of various sets of DRM lists in different languages.&nbsp;One of the most frequently used DRM lists was created by Stadler, Roediger, and McDermott (1999). Some researchers have used Stadler et al.’s (1999) DRM lists by translating them into their own language (e.g., Anastasi, Rhodes, Marquez, &amp; Velino, 2005, Spanish; Mısırlısoy, 2004, Turkish; Stein &amp; Pergher, 2001, Brazilian Portuguese; Zeelenberge &amp; Pecher, 2002, Dutch). In fact, translating DRM lists into different languages could potentially impair associations within list words (Anastasi, Rhodes, Marquez, &amp; Velino, 2005). To overcome this problem, researchers have developed various original DRM lists in accordance with unique word characteristics in their own language (e.g., Anastasi, De Leon, &amp; Rhodes, 2005, Spanish; Cadavid &amp; Beato, 2017, Spanish; Göz, 2005, Turkish; Iacullo &amp; Marucci, 2016, Italian). Yet, while some word characteristics (e.g., frequency of use, concreteness, etc.) were controlled&nbsp;in most of the developed lists, emotional valence and arousal of the words have often been ignored. Extensive research has demonstrated that these two dimensions of emotion substantially effect false memories (Dewhurst, Anderson, &amp; Knott, 2012; Gong, Xiao, &amp; Wang, 2016). To our knowledge, currently there are no emotional DRM lists available for use with native Turkish speakers. To this end, we aimed to develop Turkish DRM lists including positive, negative and neutral words that are matched on arousal.Method Ninety-two undergraduate psychology students (79% women) with an average age of 21.14 years (SD = 1.83) participated in this study. Participants were not informed about the nature of the DRM task; neither before the study phase nor before the test phase. DRM lists were created by using the word norms of Tekcan and Göz (2005) for imaginability, concreteness, associations, and frequency, and norms of Kapucu, Kılıç, Özkılıç and Sarıbaz (2018) for valence and arousal. Ten DRM lists were created in each emotion condition (negative, positive, neutral); each list included ten list words related to one critical lure. To prevent high memory load, each participant was presented with five randomly selected DRM lists for each emotion condition, instead of all ten lists. All participants studied positive, negative, and neutral DRM lists in a counterbalanced order followed by a recognition test including studied/old words, critical lures and noncritical lures. For each test item, participants decided whether each item was old or new.&nbsp;ResultsA 3 (emotion: positive, negative, neutral) x 3 (word type: old, critical lure, noncritical lure) two-way repeated measures ANOVA was conducted on participants’ “old” response rates (see Figure 1). As expected, false alarm rates (“old” responses to lures) for critical words (X = 0.61, SS = 0.19) were remarkably higher than those for noncritical words (X = 0.20, SD = 0.13), showing false memory for critical words was successfully created in participants in each emotion condition (F(2, 182) = 510.12, p &lt; .001, η2 = .85). We then analyzed levels of false memories created by each DRM list, separately. To this end, we calculated the percentage of participants who gave an “old” response to each test word. A 3 (emotion: positive, negative, neutral) x 3 (word type: old, critical lure, noncritical lure) two-way between-subjects ANOVA was conducted on these old response rates (see Figure 2). Again, the significant main effect of word type (F(2, 138) = 204.09, p &lt; .001, η2 = .74) showed that old response rates for critical lures (X = 0.63, SD = 0.17) were higher than those for noncritical lures (X = 0.20, SD = 0.13). Sixty-six percent of the negative critical lures, 65% of the positive critical lures and 58% of the neutral critical lures were recognized by the participants as old words.Discussion Emotional meanings of words are frequently ignored in false memory literature despite well-documented emotion-related effects. To our knowledge, this is the first study to develop Turkish emotional DRM lists including positive, negative and neutral words that are controlled on several word characteristics. Levels of false memories created by these newly developed DRM lists were satisfactory on each emotion condition and were comparable with existing studies in the literature (e.g., Stadler et al., 1999; Ulatowska &amp; Olszewska, 2013). We believe that these emotional DRM lists will be useful for researchers working in different areas of psychology who are interested in investigating emotion and false memories in native Turkish-speakers.

Duygu İçerikli Sözcüklerden Oluşan Türkçe DRM Listelerinin Geliştirilmesi

Tülay

Prof.

Zeynep

Assoc. Prof.

Zeynep Merve

In recent years, different methods for controlling the emotional effects caused by the demands in work place began to attract attention. The job demands-resources model is a functional model for assessing the well-being of the employee (Demerouti &amp; Bakker, 2011). Schaufeli and Bakker (2004), pointed out that it should be more effective to decrease the job demands rather than to increase job resources. From this point of view, it is considered that it is important to prevent a negative job-related affective well-being perception in order to enhance the factors related to quality of work life. Humor is an important phenomenon that can have a positive effect on the individual’s perception of well-being. It may decrease the negative job-related affective well-being perception. Based on this idea, this study aims to investigate the moderating role of occupational humorous coping on the relationship between job demands and a negative perception job-related affective wellbeing.MethodThe sample of this research constitutes 319 employees from various cities of Turkey working in the education and health sectors. For measuring job demands, a scale (Xanthopoulou, Bakker, Demerouti, &amp; Schaufeli, 2007) with four sub-scales including workload (4 items), emotional demands (6 items), emotional dissonance (5 items) and organizational changes (7 items); for measuring the negative job-related affective wellbeing perception, 10 items measuring negative job-related affective well-being perception of the Job-related Affective Well-being Scale (Van Katwyk, Fox, Spector, &amp; Kelloway, 2000) and for measuring occupational humorous coping, the Occupational Humorous Coping Scale (23 items), which was developed by Doosje, De Goede, Van Doornen and Goldstein (2010), was used.Results For testing the hypotheses, hierarchical regression and simple slope analyses were conducted. According to the hierarchical regression results, in the first model, job demands have a positive effect on the negative job-related affective well-being perception (B = 0.45, SH = 0.06; R2 = .19, p &lt; .001). In the second model, when occupational humorous coping was added to the equation, the explanatory strength of the model increased (ΔR2 = .18, p &lt; .001) and it was revealed that occupational humorous coping has a negative effect on the negative job-related affective well-being perception (B = -0.44, SH = 0.05). In the third model, the interaction of job demands and occupational humorous coping has an effect (B = -0.15, SH = 0.05) on the negative job-related affective well-being perception (ΔR2 = .02, p &lt; .001). Occupational humorous coping has a moderating effect on the relationship between job demands and the negative job-related affective well-being perception. Thereafter, simple slope analysis and a test for difference in simple slopes revealed that high occupational humorous coping weakens the positive relationship between job demands and the negative job-related affective well-being perception (for high occupational humorous coping: b = .24, t = 3.816, p &lt; .001; for low occupational humorous coping: b = .41, t = 9.171, p &lt; .001; for difference in simple slopes t(604) = 2.096, p &lt; .05). According to this, as the occupational humorous coping tendency increases, the positive relationship between job demands and the negative job-related affective well-being perception decreases.&nbsp;DiscussionThe results of this study showed that employees who have a low ability of occupational humorous coping are at a disadvantage when compared to employees who have a high ability of occupational humorous coping in the context of a negative job-related affective well-being perception against job demands. According to this, it can be said that the occupational humorous coping skills are not only important for the health of employees, but also important for responding to job demands. People are more sensitive to negative stimuli than to positive stimuli (Garcia, Rosenberg, Erlandsson, &amp; Siddiqui, 2010), and the increase in negative feelings in the workplace lead to increasing counterproductive behavior (Fox, Spector, &amp; Miles, 2001). In this context, this study examined the negative jobrelated affective well-being perception. Turkey is a high power distance country (Kabasakal &amp; Dastmalchian, 2001), which means that the status differences in organizations are important. It is thought that high power distance can be a restrictive factor for using humor in the workplace. From this point of view, there can be a greater need for an encouraging organizational climate. The negative and positive affective well-being perceptions can be examined separately. The decrease in negative affective well-being perception does not mean an increase in positive affective well-being perception. Therefore, in future studies, it will be useful to examine the positive job-related affective well-being perception in relation to job demands and also the effects of occupational humorous coping in the context of these relationships.

Mizahın Gücü: Mizahın İş Talepleri Karşısında Olumsuz Duyuşsal İyi Oluş Algısını Azaltıcı Etkisi

Aslan

Nour

A growing body of literature has demonstrated that emotionally arousing items are better remembered than non-arousing neutral items (e.g., Cahill &amp; McGaugh, 1995). However, it is questionable whether the effect of emotional arousal on item memory also extends to associative memory.According to Object-based Binding Theory (OBT; Mather, 2007) the effects of arousal on memory binding depend on “whether the elements to be bound are part of the same object as the arousing item or whether the binding has to occur between different objects” (Mather, 2007, p.12). The theory asserts that emotional arousal enhances binding when the items are within the arousing objects (within-object binding). On the other hand, emotional arousal either has no effect on binding, or even impairs it, when the item to be bound is outside the arousing item (between-object binding).&nbsp;Besides learning associations, whether between-object or within-object, it is also essential to keep information in memory updated. Novak and Mather (2009) found that arousal impaired memory updating for within-object associations. Another study testing between-object binding showed that arousal enhanced memory updating (Mather &amp; Knight, 2008). The present study, therefore, aims to directly compare the effects of negative arousal&nbsp;on memory updating for between-object and within-object associations. We predicted that high arousing stimuli would either impair updating or have no effect on it for within-object associations, but instead would facilitate updating for between-object associations.&nbsp;MethodSeventy-three undergraduate sociology and psychology students (63 women, 10 men) with an average age of 21.7 years, participated in the experiment. The participants were randomly assigned to one of the experimental conditions: between-object and withinobject conditions. In both conditions, photographs of different types of hats were paired with angry (high arousal and negative), sad (low arousal and negative) or neutral female and male faces. Participants in the between-object condition saw the faces and hats on opposite sides of the screen, whereas participants in the within-object condition saw people (faces) wearing the hats. Participants were instructed that they were about to view a series of face-hat pairings and that they should study each pair for a subsequent memory test. At the first learning stage, participants were presented pairs in three emotional categories. At the second learning stage, the same faces were matched with new hats and the participants performed a similar task as in the first stage. In the test phase, half of the pairs of the second learning list were matched correctly, half were matched incorrectly, and participants were asked to decide which pair was correct or incorrect. In addition, a five-minute filler task was used between the learning and test phase.&nbsp;ResultsFollowing the analysis of variance for interaction, planned comparisons based on hypotheses were conducted for accuracy, false alarm, sensitivity, and bias measures.1 False alarms were higher for the angry faces paired with hats in the within-object condition than in the between-object condition, F(1, 71) = 5.26, p &lt; .05, ηp 2 = .07. Furthermore, sensitivity results revealed that participants were better able to discriminate between correct and incorrect angry face-hat pairs in the between-object condition than in the within-object condition, F(1, 71) = 5.49, p &lt; .05, ηp 2 = .07. Similarly, sadness pairs in the between-object conditions were better able to be discriminated than in the within object conditions, F(1, 71) = 7.69, p &lt; .01, ηp 2 = .10. And, neutral pairs in the between-object conditions were better&nbsp;able to be discriminated than in the within object conditions, F(1, 71) = 4.93, p &lt; .05, ηp 2 = .07. In addition, participants showed a more conservative response bias (were more likely to respond with the word “incorrect”) towards sad face-hat pairs compared to angry face-hat pairs in the within-object condition (p &lt; .05).&nbsp;DiscussionThis study investigated the effects of negative high and low emotional arousal on the updating of memory for between-object and within-object associations via a proactive interference paradigm. As predicted, participants gave more false alarms to high arousing stimuli (hats paired with angry faces) in the within-object condition than in the betweenobject condition. At the same time, in terms of each emotion category, participants were better able to discriminate between correct and incorrect pairs in the between-object condition than in the within-object condition. These findings are consistent with OBT’s prediction (Mather, 2007) that remembering the internal properties of an object is more affected by emotional arousal. In addition, it has been shown that emotional arousal leads to memory impairment caused by proactive interference. Unexpectedly, there were no significant differences among emotion categories in the within-object or between-object conditions.

Duygusal Uyarılmışlığın Tanıma Belleği Üzerindeki Ketleyici Etkisi: Nesne içi ve Nesneler arası Bağlantıların Karşılaştırılması

Canan

Arzu

Yakın Arkadaşlık İlişkisinde Minnettarlık Eğiliminin Bilişsel, Duygusal ve Davranışsal Göstergeleri: Türkiye Örneği

Ayşe Sibel

Cognitive control and cognitive flexibility is an essential feature in the ability of an individual to adjust to changing environments and to play a role in goal-oriented behavior (Gabrys, Tabri, Anisman, &amp; Matheson 2018). Cognitive flexibility is associated with the individuals’ capability to adjust the problem solving plan, in compliance with the requirements of the task (Al Jabari, 2012). Cognitive flexibility is linked with multiple thinking strategies and the use of mental frameworks. Cognitively flexible people have capabilities to explore the environment to define emerging changes and generate multiple strategies to be ready (Gurvis &amp; Calarco, 2007). Although there is no consensus within the literature about the definition and measurement of this construct, the core component of cognitive flexibility is “the ability to switch cognitive sets to adapt to the changing environmental stimuli” in most operational definitions (Dennis &amp; Vander Wal, 2010, p. 242). Cognitive control refers to the ability to block non-relevant information while focusing on information that is currently inappropriate for a particular purpose (Gabrys et al., 2018). The cognitive control defines the ability to define, manage, and process the information in an effective and adaptive manner, in order to direct the behavior to the individual’s internal goals (Badre, 2011), and depends on the multiple executive functions, including working memory, blocking, conflict monitoring, and setting change (Gläscher et al., 2012; Mackie, Van Dam, &amp; Fan, 2013). Studies reported on the context of stressful experiences examined&nbsp;&nbsp;cognitive control and flexibility, emotional regulation, and processes related to depressive symptoms. However, it is not fully understood how these capabilities can be expressed in stressful situations (Gabrys et al., 2018). In this respect, Gabrys et al. (2018) have suggested that cognitive control and flexibility can be demonstrated through a variety of key processes such as attention, assessment / reassessment and approval of specific coping strategies, and have developed the Cognitive Control and Flexibility Questionnaire (CCFQ). The purpose of the current research study is to adapt the Cognitive Control and Flexibility Questionnaire, which was designed to measure cognitive flexibility and control levels of individuals in stressful situations, into Turkish.Method The validity and reliability testing study of the scale was conducted with three different study phases. The research was conducted on 47 participants (% 66 female, %34 male) for the first phase of the study, 241 participants (% 65 female, %35 male) for the second phase of the study and 352 participants (%45 female, %55 male) for the third phase of the study, for a total of 640 participants. The psychometric properties of the scale were investigated by linguistic equivalence, item analysis, construct validity (convergent validity, relationships with other constructs, internal consistency) and Cronbach’s alpha reliability testing methods. The Cognitive Flexibility Inventory (Dennis &amp; Vander Wal, 2010), Dispositional Hope Scale (Snyder et al., 1991) and the Perceived Stress Scale (Cohen, Kamarck, &amp; Mermelstein, 1983) were also used for testing the validity.ResultsIn the first phase of the study, the test-retest correlation over two weeks for the linguistic equivalence of the scale was found to be high (appraisal and coping flexibility: r(45) = .88, p &lt; .01; cognitive control over emotion: r(45) = .96, p &lt; .01; total scale: r(45) = .95, p &lt; .01). The results of the confirmatory factor analysis for the construct validity demonstrated that all t values were significant, and the two-factor model, as in its original form, had acceptable fit indexes (χ²/sd = 2.63, NFI = .94, CFI = .96, GFI = .86, AGFI = .82, IFI = .96, SRMR = .07 ve RMSEA = .08). The findings of the Pearson correlation analysis showed that the Turkish form of CCFQ was positively correlated with the Cognitive Flexibility Inventory and Dispositional Hope Scale, and negatively correlated with the Perceived Stress Scale. Cronbach’s alpha internal consistency coefficient was found as .88 for Cognitive Control over Emotion factor, .88 for the Appraisal and Coping Flexibility factor, and .90 for total scale on the second study and as .85, .91 and .91, respectively, on the third phase of the study.Discussion In conclusion, the research findings present evidence that the Turkish form of CCFQ is a valid and reliable measurement tool that can be used to measure the cognitive flexibility of Turkish university students in the context of stress. The measurement tool can be applied in experimental and correlational studies in different fields of psychology by researchers, as well as in determining the cognitive flexibility levels of individuals by the practitioners. As the sample group of this study is composed of university students, it would be useful to test the scale with the other groups to determine the validity of the scale. As the scale is short and easy to implement, it is thought that it will support further research to be done about cognitive control and flexibility.

Stresli Durumlarda Bilişsel Kontrol ve Bilişsel Esneklik: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması

Aslı

Narrative competence plays a crucial role in the development of children’s linguistic and cognitive skills in many respects. Therefore, investigating children’s narrative skills provides enriched information in both domains. Narrative competence involves an integration of multiple systems of language as it requires the simultaneous planning of a meaningful content in terms of a coherent structure, a cohesive language use and a concern for the listeners’ informational needs (Johnston, 2008).&nbsp;Producing narratives requires a coherent organization of the events making up the story around a goal in a way that renders them meaningful in terms of the intentional states of the characters and to express them by use of complex syntactic structures and appropriate lexical items. (Berman &amp; Slobin, 1994; Johnston, 2008). Research on bilingual children’s narrative development is often limited to specific language-pairings (i.e. Spanish/English) and minority contexts where low-socioeconomic status (SES) is another variable playing a key role (Miller et al., 2006).&nbsp;The present study aimed to investigate the effects of L2 (L2: Second language, English) on L1 (L1: Mother tongue, Turkish) and language competence reflected in narratives, both in structural and linguistic aspects. To investigate these questions, narrative skills task was performed with monolingual and bilingual children utilizing the wordless Frog, Where are you? (Mayer, 1969).&nbsp;Method One hundred and twelve five- and seven-year-old monolingual (N = 61) and bilingual (N = 51) children participated in the study. Narrative skills were evaluated only for Turkish for monolingual children, whereas bilingual children were tested in English as well, the latter test taking place on a separate day. In order to assess vocabulary competence for L1 and L2 Türkçe İfade Edici ve Alıcı Dil Testi (TIFALDI, Kazak-Berument &amp; Güven, 2013) and Peabody Picture Vocabulary Test-4 (PPVT-4, Dunn &amp; Dunn, 2012) were administered. In order to assess executive functioning – working memory, the backward digit span task of the Wechsler Intelligence Scale for Children- R (WISC-R, Wechsler, 1974) was used.ResultsNarratives were transcribed and narrative quality was evaluated using Pearson (2002) coding scheme. Narratives were coded on four dimensions: Frog story elements, which refers to the episodic components of the story, sequence, which refers to overall plotline of the story, perspective-and-affect, which refers to referencing and internal states, and engagement, which corresponds to effort for listener engagement (Pearson, 2002). For each dimension 2 (Age: 5-and 7-year-olds) x 2 (Language group: monolingual and bilingual) factorial ANOVAs were conducted. For frog story elements, monolinguals (M = 6.13, SD = 2.81) performed better than bilinguals (M = 4.25, SD = 2.91) for both age groups, F(1, 107) = 12.18, p &lt; .001, η p 2 = .10. For sequence, monolinguals (M = 7.73, SD = 2.59) again performed better than bilinguals (M = 5.35, SD = 2.36), F(1, 107) = 27.39, p &lt; .001, η p 2 = .20. For perspective and affect, monolinguals was a main effect of language group (F(1, 107) = 23.87, p &lt; .001, η p 2 = .18) as well as language and age interaction (F(1, 107) = 30.08, p &lt; .001, η p 2 = .02). Post-hoc t-test showed that five-year-old monolinguals and bilinguals did not differ in their performance, (t(51) = 0.36, p = .72), whereas seven-year-old monolinguals (M = 7.36, SD = 1.45) were better than bilinguals (M = 2.60, SD = 2.63), t(56) = 8.79, p &lt; .001. Finally, for engagement, monolinguals was a main effect of language group (F(1, 107) = 40.48, p &lt; .001, η p 2 = .27) as well as language and age interaction (F(1, 107) = 15.04, p &lt; .001, η p 2 = .12). Post-hoc t-tests indicate that there was no difference between five-year-old bilingals and monolinguals, t(51) = 1.78, p = .08. Seven-year-old monolinguals (M = 5.85, SD = 0.91) were better than bilinguals (M = 3.00, SD = 2.04), t(56) = 7.16, p &lt; .001. Monolingual children (M = .50, SD = .15) were better at incorporating more complex linguistic structures into their narratives compared to bilinguals (M = .36, SD = .19), F(1, 107) = 16.99, p &lt; .001 η p 2 = .14.&nbsp;&nbsp;DiscussionOverall, the present study made it possible to see the effects of early and intense L2 exposure on L1 by utilizing narratives elicited in both L1 and L2. Narratives of bilingual&nbsp;children have been studied more often in societies where L1 is not the dominant language (e.g., Akinci, Jisa, &amp; Kern, 2001; Kaufman, 2001; Kupersmitt &amp; Berman, 2001; Viberg, 2001), with a focus on the development of L2 and often with no data for L1 monolinguals that match the minority’s L1, with some exceptions (e.g., Verhoeven &amp; Boeschoten, 1986). In this respect the results of the current study are important as they provide information on bilingual narrative development in an L1 dominant, high-SES context. Findings raise questions regarding how early immersion schooling should start and how it should be designed to enhance both L1 and L2.

İkinci Dil Ediniminin Okul Öncesi ve Okul Çağı Çocuklarında Anlatı Becerilerinin Kurgusal ve Dilbilgisel Süreçlerine Olan Etkisi

Ayşenur

Hanife

In the literature, the concept of caregiving is explained as the provision of support for physical, social, economic, and emotional dimensions, which are handled across a wide spectrum of time frames (Toseland, Smith, &amp; McCallion, 2001).&nbsp;The literature on caregiving consists of various models which try to define the concept of caregiving within the frame of the biopsychosocial perspective (Pearlin, Mullan, Semple, &amp; Skaff, 1990). Lazarus and Folkman’s (1984) transactional stress and coping paradigm constitutes the theoretical basis of these models. The Caregiver Stress Model (Pearlin et al., 1990) which is handled in this study addresses the positive and negative concepts affecting caregivers of patients with a chronic illness as an interaction rather than a situation.The aim of this study is to examine the outcomes of the caregiving process on informal and formal caregivers of hemodialysis patients within the frame of the Caregiver Stress Model. Although social support and coping variables were frequently examined as a moderator variable in the literature, they were suggested as mediator variables within this model. Additionally, while it is not covered in the model, resilience - which is another variable considered to be important in the context of the caregiver literature - was also discussed in this study.&nbsp;In the first hypothesis, the mediator effects of resilience, coping, social support in the relationship between basic needs, vital activities, and burnout were examined within the caregiver stress model. In addition, in the second research question - moderator effects of resilience - coping, social support in the relationship between basic needs, vital activities, and burnout were investigated within the Caregiver Stress Model.Method Fifty informal and sixty three formal caregivers from various dialysis units in Istanbul participated in the study. The Resilience Scale for Adults (Friborg et al. 2003; Basım &amp; Çetin, 2011), The Caregiver Well-Being Scale (Berg-Weger, Rubio, &amp; Tebb, 2000; Demirtepe &amp; Bozo, 2009), The Multidimensional Scale of Perceived Social Support (Zimet et al. 1988; Eker &amp; Arkar, 1995), The Ways of Coping Inventory (Folkman &amp; Lazarus, 1984; Şahin &amp; Durak, 1994), and The Maslach Burnout Inventory (Maslach &amp; Jackson, 1981; Ergin, 1992) were used.&nbsp;Results In the first hypothesis of the study, resilience, self-confident, and optimistic coping styles were found to have full mediator effects on the relationship between basic needs and the personal success sub-dimension of the Maslach Burnout Inventory. The results of this analysis were similar to other studies in the literature using the Caregiver Stress Model (DemirtepeSaygılı &amp; Bozo, 2011). Within the scope of the second research question, the results showed that only the moderator effect of the unconfident coping style was significant between the relationship of the vital activities and personal success (F(1, 109) = 6.330, p &lt; .05).&nbsp;DiscussionWhen we examined the results of this research, some differences were observed with the Caregiver Stress Model - the theoretical basis of this study. Accordingly, the social support that the model suggested as being a mediator variable was not significant in both the mediator and the moderator effects in this study. When the relevant literature was examined, it was seen that social support - which was not compatible with similar studies in the field - was generally considered as a moderator (Cohen &amp; Wills, 1985) and occasionally both a moderator and a mediator variable (Brand, Barry, &amp; Gallagher, 2014).The mediating effect of the coping style variable, as suggested by the model, was found to be significant, as well as the significant moderator effects of this variable. In addition, the mediating effect of the resilience which was introduced in to the model within this study attracted attention in this study.The difficulties of reaching informal and formal caregivers is restrictive because they have limited time due to the workload of caregivers. At the same time, the scales used in the&nbsp;study are completely structured and highly directional. It is thought that the results of the analysis can be affected by these limitations.&nbsp;&nbsp;Nevertheless this study introduces important contributions to the field despite these limitations. In other countries, the caregiver stress model was studied on caregivers of cancer, Alzheimer’s, and AIDS patients (Matthews, Baker, &amp; Spillers, 2003; Pearlin &amp; Mullan, 1994; Stetz &amp; Brown, 2004). In Turkey, only caregivers of children with leukemia have been studied within the frame of this model (Demirtepe-Saygılı &amp; Bozo, 2011). This is the first time that this model has been studied on hemodialysis patients’ relatives and health care providers. Although the Caregiver Stress Model is partially supported by our results, the importance of this study is that this is the firts time that this model has been tested on hemodialysis patients’ caregivers, in the literature.

Hemodiyaliz Hastalarına Bakım Verenlerde Bakıcı Stres Modelinin Test Edilmesi

Esra

In current study, it was aimed to systematically review studies examining the effectiveness of forgiveness interventions for children and adolescents.Method This study was a systematic review. The literature review was conducted for 2010-2019 years, in the databases of Wiley Online Library, Taylor and Francis, Springer Link, Scopus, Science Direct, Sage Journals, EBSCOhost and TR Index, between November 2018 and March 2019. The terms of “forgiveness intervention”, “forgiveness group”, “forgiveness therapy”, “forgiveness education” and “forgiveness program” were used for the search. The following selection criteria were identified: (a) studies involving forgiveness group intervention for children and adolescents, (b) studies involving information about the content of intervention programs, (c) studies showing the effects of applied programs by using statistical data. The exclusion criteria were as follows: (a) studies not writing in Turkish or English, (b) studies with only an abstract, (c) studies not using group intervention, (d) review studies, and (e) descriptive studies. A total of 529 research articles were reached and 6 articles have been selected for inclusion within the scope of the study.Results In terms of research group and study design, obtained results are following: Park, et al. (2013) conducted the study with female adolescents (N = 48, Mage = 15.79). This study was based on 3 (pre-test, post-test, follow up test) x 3 (experimental, control, and placebo group) mixed design. Enright, et al. (2014) conducted the study with 8th grade students (N = 132, Mage = 13.48). This study was based on 3 (experimental group) x 2 (pre-test, post-test) mixed design. Taysi and Vural (2016) carried out their study with 4th grade students (N = 122, Mage = 10.00). Their study was based on 3 (pre-test, post-test, follow up test) x 2 (experimental and control group) mixed design. In the study of Vassilopoulos, et.al (2018), the participants were 6th grade students (N = 42, Mage = 11.14). This study was based on mixed design including qualitative and quantitative methods. Quantitative dimension was based on 2 (pre-test and post-test) x 2 (experimental and control group) mixed design. Freedman (2018) conducted the study with high school students (N = 21, Mage = 17.3). Research design was mixed design including qualitative and quantitative methods. Quantitative dimension was based on 2 (pre- and post-test) x 2 (experimental and control group) mixed design. Finally, Rahman, et al. (2018) conducted the study with female early adolescents (N = 8, age range: 11-12). Research design was 3 (pre-test, post-test, follow up test) x 2 (experimental and control group) mixed design.&nbsp;When the studies examined in terms of features of applied programs, following results were obtained. Park et al. (2013) applied “Forgiveness Program for Aggressive Victims”. Enright et al. (2014) applied a class guidance program based on process model. Program focuses importance of forgiveness, aims to gain forgiveness understanding and decrease anger. Taysi and Vural (2016) applied a class guidance program based on process model. Program is “Joyful Forgiveness” for 9-11 age children. Vassilopoulos et al. (2018) applied a class guidance program. Program includes recognition and expression of emotions, relations among emotions, thoughts and behaviors, value of love, forgiveness, developing an act plan for applying forgiveness. Freedman (2018) applied a small group guidance program based on process model. Program includes offence, anger, commitment to forgive, reframing, empathy, compassion and absorption of pain. Rahman et al. (2018) applied forgiveness therapy based on process model. The first 16 sessions were applied as individual therapy; the latter 16 sessions were applied as group therapy.&nbsp;When the studies examined in terms of results, following results were obtained. In the study of Park et al. (2013), after intervention forgiveness, empathy and grades increased, anger, hostile attribution, aggression and delinquency decreased in experimental group. In the study of Enright et al. (2014); after intervention, forgiveness, and willingness to forgive&nbsp;increased, and prejudice decreased in all groups. In the study of Taysi and Vural (2016), forgiveness and hope scores of experimental group increased at post-test. Anger scores of experimental group increased at follow up test. In the study of Vassilopoulos et al. (2018), at post-test, forgiveness and life satisfaction increased, anger decreased in favor of experimental group. In the study of Freedman (2018), a significant difference in favor of experimental group was found in terms of forgiveness, anxiety, depression and hope; however, there wasn’t significant difference between groups in terms of self-esteem. In the study of Rahman et al. (2018), after intervention, forgiveness increased and anger decreased in experimental group.&nbsp;Discussion According to obtained results, forgiveness group interventions for children and adolescents are effective on enhancing of information and skills about forgiveness and development of positive attitudes towards forgiveness. Besides, forgiveness interventions help children and adolescents to cope anger, to decrease depression and to increase hope, and so positively affect mental health.

Çocuk ve Ergenlere Yönelik Affetme Müdahaleleri: Sistematik Gözden Geçirme

Samet

Gülay

Studies indicate that cancer causes a negative effect on both the physical and psychological health status of patients. Meta-analysis and review studies demonstrate that psychological therapies show promising effects on reducing the stress levels of cancer survivors and increasing their quality of life (De la Torre-Luque, Gambara, López &amp; Cruzado, 2015; Linden &amp; Girgis, 2012). The concept of acceptance has an important role in the course of the cancer disease. This concept includes acceptance of both the disease itself and the altered body image after treatment (e.g., as common in breast cancer patients). Research indicates that acceptance of the cancer disease increases the commitment to cancer and treatment process (Kamińska et al., 2014). Although Acceptance and Commitment Therapy (ACT) interventions are quite limited, they are promising as an important alternative treatment in reducing the symptoms of cancer survivors (Fashler, Weinrib, Azam ve Katz, 2018). More detailed studies such as systematic reviews or meta-analyses are needed to examine the existing studies in terms of methodological issues and study results. For this reason, a systematic review was carried out in examining the current status of ACT-based treatment studies in the context of cancer patients.Method The EBSCOhost, Web of Science, PubMed, Science Direct and Google Scholar, ULAKBIM, and TR Dizin databases were used to search examples of literature which included studies up to August 2018. The keywords “cancer” and “acceptance and commitment therapy” or “ACT” were used for studies in English and Turkish languages. A total of 205 studies were identified with this search, and then repeated articles were excluded. Following the title and summary review, articles which did not meet the inclusion criteria were excluded. The full text of the remaining 15 studies were examined in detail.ResultsIn total, 1200 people with different types of cancer (mainly breast cancer), were included and various ACT based interventions were implemented through the remaining 15 studies. Almost two thirds of the participants were female (N = 745; 62%) and mainly adults between the ages 12-75 (M = 49.8). The findings were gathered according to their common goals such as psychological flexibility, psychological symptoms and fear of recurrence etc. Eight of the nine studies (89%) measuring psychological flexibility showed significant increases within the group compared to the pre-test and post-test and the gains were maintained for up to 12 months. In all four studies - including the control group - significant differences were observed between the groups and the gains of the treatment group were maintained for up to six months.In eight studies measuring depression (89%), within group differences decreased significantly after ACT treatment and gains remained for up to three months. In addition, in four of the five studies (80%) using the control group, the differences between the groups decreased significantly for depression. The gains were maintained for up to three months after treatment. In seven of the eight studies (88%) measuring anxiety levels, significant differences were found within the group, while the gains were maintained in the three-month follow-up assessment. In the control group comparisons, in three of the five studies (60%), the differences between the groups significantly decreased in terms of anxiety level. The gains were maintained in follow up assessments up to three months later. For stress, significant improvements were observed within the group in four studies, while the gains were maintained for up to 12 months. However, in the comparison of the control group, differences between the groups were significant only in one study. These gains continued for up to three months.Significant improvements were found in quality of life and related variables in all eight studies following the ACT treatment. In addition, treatment gains were maintained for up to&nbsp;12 months. In terms of group differences, in three studies using no-treatment and treatment as the usual control conditions, significant differences were found between the groups in post-test and follow-up assessments for up to six months. Only in the study with normal care control groups, was there no significant difference between the groups in quality of life. In addition to these factors, studies showed that there were significant improvements in posttraumatic growth, spirituality, recurrence anxiety, emotional control and suppression of thoughts compared to both pre-treatment and control groups. Moreover, significant improvements were observed in mindfulness, pain and related symptoms, burnout, sleep problems, and sedentary behaviors compared to the only pre-treatment group. All the gains were maintained after the interventions for an average of 4.1 months for within groups and 5 months on a between-groups basis.DiscussionAs a result, ACT based intervention methods show effective results in reducing the psychological problems of survivors with different types of cancer as a new treatment approach. Although the results show that ACT is an effective treatment for many symptoms of cancer survivors, more controlled, randomized and long-term studies are needed.

Kanser Tanısı Olan Kişilerde Kabul ve Kararlılık Terapisi Uygulamaları: Sistematik Bir Derleme

İlknur

Emire

Ayşe

0-36 Aylık Çocuklarda Çalışma Belleği Gelişimi Üzerine Sistematik Bir İnceleme

Esengül

Meral

Assoc. Prof. Dr.

On 31 December 2019, a disease emerged that led to a global pandemic declaration: COVID-19. The importance of protective behaviors (such as physical distancing, wearing masks, and confirming hygiene rules) has been emphasized. Several studies have been conducted to understand the relevant factors that might promote or hinder people’s adherence to new norms. However, most of these studies have been conducted with people who have lived through the pandemic period. There has been little research focusing on the narratives and observations of contact tracing teams has been realized. In addition, research using qualitative methods has been limited. However, it is worthwhile to understand the pandemic situation from the perspective of contact tracing team members who have gained enormous experience and made first-hand observations of peoples’ actions and reactions. This research therefore explored the experiences of contact tracing team members. To do this, we applied a qualitative research method. MethodA total of 12 health workers (six women and six men) who had an active role in the contact tracing team of the Kirsehir Provincial Health Directorate participated in the study. The average age of the staff was 43 years (SD = 6.98), and the average length of service was 21 years. The participants have worked in teams throughout the province at the beginning of the contact tracing works. The necessary ethical approvals were obtained before the start of the interviews. The semi-structured interviews consisted of open-ended questions and a demographic information form prepared by the researchers. The interviews were conducted face-to-face and audio recorded with the consent of the participants. Each interview lasted 323 Psikoloji Çalışmaları - Studies in Psychology 10-15 minutes. The data collection phase was terminated upon reaching the point of saturation. The data were analyzed by applying the thematic analysis method (Braun &amp; Clarke, 2006). In contrast to quantitative research, narratives were evaluated using inductive reasoning. This entailed the adoption of a phenomenological approach and the application of a bottom-up process to the data obtained from the health personnel’s accounts. The initial evaluations led to the creation of codes, which in turn yielded sub-themes. ResultsA bottom-up process was employed to identify themes and meta-themes. These meta-themes which consist of several sub-themes, were as follows: Cognitive processes, experiences, negative emotions, trust, moral processes, adherence with measures, the task of contact tracing, spatial factors, and cultural factors. The meta-theme of cognitive processes has is comprised of four sub-themes; knowledge, cognitive bias, risk perception, and belief in conspiracy theories. Under the meta-theme of experiences, we gathered narratives from participants those related to how people experienced the pandemic. Our participants indicated that the severity of COVID-19 symptoms experienced by individuals during the course of the pandemic is a pivotal factor influencing their adherence to the newly established norms. We identified the sub-themes of experiencing illness, adapting to uncertainty, exposure to social exclusion, and gender differences under this meta-theme. Furthermore, interviewees narrated that some individuals perceived themselves to have been subjected to various forms of social exclusion while infected. It was observed by our participants that individuals were reluctant to acknowledge infection or to disclose their contact with infected individuals. This was driven by a desire to avoid being labelled and socially excluded and to maintain their ability to work and run their business outside the home. The narratives obtained from experts illustrated that individual and their relatives who had contracted the virus expressed negative emotions including fear, anxiety, worry, anger, and sadness. These emotions were identified as a meta-theme of negative emotions. The narratives that we gathered under the meta-theme of trust covered people’s distrust of medication and politicians. In addition, the role of trust in contact tracing teams in facilitating or impeding the effectiveness of their work was pointed out as a crucial factor. Some participants indicated that the moral aspect of actions either prevented or motivated people to comply with the measures, which were differentiated as a distinct meta-theme of moral processes. Although moral processes have overlapping aspects with other themes such as experience, we decided to classify this theme separately to emphasize its importance, particularly in the context of interpersonal and intergroup relations which have been studied in social psychology for decades (see Janoff-Bulmann &amp; Carnes, 2013). The participants who had been involved in contact tracing teams told their observations about individuals who had concealed their contact with infected individuals or provided false information about their symptoms and disregarded the newly emerged norm. These observations can be regarded as evidence that individuals’ moral convictions and standards serve to (de)motivate (im)moral behaviors. The meta-theme of adherence to measures included the codes that indicated the factors that played an important role in the concrete actions taken by people. These factors were grouped under the sub-themes of consciousness and economic conditions. The interviewees talked about their perceptions of spatial factors during the pandemic period. They mentioned that individuals exhibited diminished perception of risk when they were at home. However, the households were predominantly large, which made it challenging to implement preventive measures. The theme of the contact tracing task based on the participants narratives regarding the organizational structure and psychological elements of their teamwork. Finally, the participants described the presence of multitude of cultural elements within their expressions, which were subsequently categorized as cultural norms and rituals. The interviewees posited that cultural norms such as hospitality and proclivity for human relations, as well as cultural rituals such as weddings and funerals, have the effect of violating physical isolation due to the crowded nature of social gatherings. Discussion The themes that emerged from the thematic analysis is generally aligned with the findings from the quantitative research conducted during the COVID-19 pandemic. For instance, our meta-theme of cognitive processes has been demonstrated to be a crucial variable in complying with precautions during the pandemic in quantitative research conducted in an international context (e.g., Lin et al., 2020). Among cognitive processes, optimism bias and high-risk perception have been shown to have a negative effect on protective behaviors (Cihan et al., 2020; DiMaria et al., 2020; Fragkaki et al., 2021; Rajaonah &amp; Zio, 2020; Teovanović et al., 2021; Wise et al., 2020). The findings of our study indicate that moral processes have been associated with protective behaviors (Devereux et al., 2021). In addition, as Diaz and Cova (2021) have suggested, the extent to which individuals adhere to official recommendations during the pandemic is contingent upon their individual moral values. The phenomenon of social exclusion, as narrated by our participants has been identified as a significant demotivator of compliance in other studies (e.g., He et al., 2020). Consequently, the perception of discriminatory and exclusionary behaviors directed towards infected individuals result in reluctance to adhere to self-quarantine measures (He et al., 2020). Additionally, research suggests that the disease period exerts a significant influence on the post-disease period. For example, individuals who have survived the disease demonstrate a greater propensity to comply with the recommended precautions (Ulu &amp; Aslantürk, 2021). Our findings align with these research findings. Moreover, our interviewees mentioned that the pandemic elicited negative emotional responses, which also concurs with the existing literature. Individuals reported experiencing and expressing a range of negative emotions including anxiety, anger, and depression, to a notable degree during the pandemic (Kim et al., 2022). Our participants who worked in contact tracing teams narrated that there is a general lack of compliance with the rules of wearing masks and maintaining physical distance when at home and with relatives. Güzeloğlu (2021) argued that the domestic and collective situations present significant challenges in terms of complying with the precautions, a finding that is also supported by intercultural comparisons (Liu &amp; Mesch, 2020; Ruiz et al., 2021). Besides, our findings pointed out the importance of individuals’ endorsement of cultural norms and values in terms of (non)adherence with precautionary measures taken during the 325 Psikoloji Çalışmaları - Studies in Psychology pandemic. This finding concurs with the literature as well (e.g., Ünlü &amp; Çiçek, 2021). As evidenced by observations and analyses of other scholars, cultural rituals have undermined the efficacy of protective measures throughout the pandemic (e.g., Primc &amp; Slabe-Erker, 2020). Conclusion In accordance with the principles of inductive reasoning, we argue that our results are aligned with the perspective put forth by Cohen and Leung (2011), who suggest the approach of Culture x Person x Situation (CPS) to understand any phenomenon related to human behaviors. This approach posits that, despite the existence of individual differences, people’s behaviors are not independent from the cultural milieu in which they are embedded. Each individual possesses a distinctive personality, yet they are socialized within a specific cultural context. It is not always possible to comprehend behavior that is culturally specific, even when the cultural context is similar. Because there are individual differences in adherence to cultural values and norms. Furthermore, individual and cultural differences may vary depending on the situation or the context. We argue that the holistic approach of CPS provides a comprehensive framework for the re-categorization our findings. Consequently, our themes of cultural norms and rituals can be grouped under the level of culture in the CPS model. Moreover, our themes of cognitive processes, moral processes, feeling of trust, emotions, experiences, and adherence with measures can be classified at the level of person, while the themes of the contact tracing task and spatial factors can be seen as aspects of the situation. Such a holistic view of a phenomenon is not readily amenable to exploration through the logic of deduction Our work, based on phenomenology thus allows us to make such abstractions. In this sense, our work makes a contribution to existing the literature by demonstrating the process of qualitative induction, whereby certain qualitative features are assembled in a manner that resembles another theoretical framework that is already part of the scientific knowledge base.In short, this study allowed us to explore the diversity of human (re)actions as described by experts rather than homogenization and generalization of human behaviors in a global crisis characterized by uncertain circumstances.&nbsp;

Filyasyon Ekibi Çalışanlarının Anlatımıyla COVID-19 Pandemisi

Burcu

Demet

Çevrimiçi ve Yüz Yüze İletişim Ortamlarında Multimodal Dil Kullanımı: Jest Üretimi ve Konuşma Akıcılığı Üzerine Bir Araştırma

Fedai

Mehmet

Prof. Dr.

Rational Emotive-Behavior Therapy (REBT), formulated by Albert Ellis in the latter half of the 20th century, is a psychotherapeutic method that draws inspiration from the principles of the ancient Greek philosopher Epictetus (DiGiuseppe et al., 2013). Epictetus famously asserted, “It’s not what happens to you, but how you react to it that matters” (DiGiuseppe et al., 2013, p. 4). REBT posits that psychological disturbance in individuals is primarily caused by irrational beliefs. These beliefs are categorized into four primary dimensions: demandingness, frustration intolerance, awfulizing, and global evaluation of worth, as outlined by DiGiuseppe et al. (2013). In REBT, irrational beliefs hinder individuals from viewing events realistically, leading them to perceive reality in a way that aligns with their desires (DiGiuseppe, 1996). This perspective can be obstructive in achieving life goals (Turner, 2016). In contrast, beliefs focus on preferences, tolerance, realistic evaluation of negativity, and acceptance (Dryden, 2013). Rational beliefs, unlike irrational ones, are flexible and empirically supportable. REBT advocates that rational and irrational beliefs can coexist and do not necessarily exclude each other (Ellis et al., 2010). REBT has been recognized as an effective method in reducing or eliminating psychological disturbance. Research has demonstrated its effectiveness in treating a range of disorders including anxiety, depression, anger, obsessive-compulsive disorder, and academic procrastination (Düşmez, 2013; Kabadayi &amp; Yüksel, 2021; Matin et al., 2012; O’Toole et al., 2019; Turner et al., 2020). The advancement of technology, particularly in Cognitive Behavioral Therapies (CBT), has been the catalyst for the emergence of new application areas. Smartphones and mobile applications have become integral to psychotherapy, enabling individuals to receive psychological assistance through these mediums (Callan et al., 2021; Koffel et al., 2018). Applications developed for smartphones have shown positive effects in reducing psychological disturbances (Bush et al., 2017; O’Toole et al., 2019). Mobile applications can be used as a complement to face-to-face psychological services or as a standalone service (Boettcher et al., 2018). Typically, these applications function as self-help models aiming to reduce psychological distress (David &amp; David, 2019). Research has demonstrated the effectiveness of mobile application-supported mental health services (Arshad et al., 2019). The widespread use of smartphones among young people today further underscores the importance of integrating mobile applications into mental health services (Crompton &amp; Burke, 2018; Uğur &amp; Turan, 2015). The growing interest of youth in smartphones and their use of technology for psychological support necessitates further research into mobile application-supported interventions. Consequently, this study aims to examine the effect of a MARBEP on university students’ rational and irrational beliefs.&nbsp;MethodThe study employed a 2x3 quasi-experimental design, incorporating pre-test, post-test, and follow-up measurements to assess the impact of the interventions over time. The study focuses on the dependent variable, which is defined as rational and irrational beliefs, and the independent variable, which is termed the MARBEP. The essence of the quasi-experimental design is the implementation of a specific intervention program to the intervention group and the evaluation of this intervention’s effects through measurements taken from both the intervention and control groups. This approach is used to understand the changes produced by the intervention in the dependent variable. In the study, the pre-test, post-test, and a 4-week follow-up test were conducted for both the intervention and control groups. These measurements are crucial in determining the potential impact of the mobile application-supported education program on irrational beliefs.In this study, following an announcement, 107 voluntary participants were screened using the Rational Beliefs Form and the Irrational Beliefs Form, resulting in the selection of 32 participants for the intervention and control groups based on their scores. Participants were randomized to these groups, with the final count being 28 due to various dropouts (13 females and 1 male in the intervention group, 10 females and 4 males in the control group). The average age was determined as 21.64 (SD = 1.45, agerange = 19-24) for the intervention group and 21.86 (SD = 1.70, agerange = 20-26) for the control group.The study used the Rational and Irrational Beliefs Scale (Kabadayi &amp; Güven, 2024) to collect data. The Gazi University Ethics Committee initially provided ethical approval (Date 04.11.2021, Research Code No: 2021-999). Following the announcement of the study, applications were reviewed to form the intervention and control groups. During the study, the intervention group participated in an 8-week online MARBEP. Conversely, the control group received no intervention during the same period. Post-test measurements and a 4-week follow-up test were performed at the end of the program.&nbsp;The MARBEP is an 8-session psychoeducational program based on REBT, with each session lasting 120 min. The main aim of the program is to enhance the rational belief skills of university students by promoting healthy emotions and functional behaviors. The content of the program was tailored to the objectives of the sessions and the desired outcomes. Accordingly, a mobile application encompassing videos, reading materials, exercises, audio&nbsp;recordings, and note-taking features was developed for the participants in the intervention group.In the data analysis phase of the research, the first step involved verifying the integrity of the collected data. Following this, the Shapiro-Wilk test was employed to assess the data’s conformity to a normal distribution. After confirming that the data were normally distributed, one-way analysis of variance (ANOVA) for repeated measures was performed to examine the differences between the groups. Variance equality was assessed using the Levene test, and the homogeneity of variances across measurement times was evaluated through the sphericity test. Where sphericity was not met, corrections were made to the degrees of freedom and analyses were performed using JASP.ResultsIn this study, the initial analysis indicated that the scores for rational and irrational beliefs in the pre-test, post-test, and follow-up measurements for both the intervention and control groups were normally distributed (p &gt; .05).To assess the variations in scores for irrational beliefs across the pre-test, post-test, and follow-up test phases within both the intervention and control groups, ANOVA for repeated measures was used. A significant difference was identified in the scores for irrational beliefs across the pre-test, post-test, and follow-up test in both groups (𝐹(2-26) = 36.902, p &lt; .05). Specifically, the post-test and follow-up scores for irrational beliefs in the intervention group were significantly lower than the pre-test scores. Additionally, the η 2 value indicated a high effect size.For examining the changes in scores for rational beliefs across the pre-test, post-test, and follow-up test in both groups, one-way ANOVA for repeated measures was again used. There was a significant difference in the scores for rational beliefs across these measurements for both groups (𝐹(1.632-26) = 17.997, p &lt; .05). This means that the post-test and follow-up scores for rational beliefs in the intervention group were significantly higher than the pre-test scores. Moreover, the η 2 value indicated a high effect size.DiscussionThis research explores the impact of a MARBEP on university students’ rational and irrational beliefs. The results of the present study showed that there was a significant increase in the rational belief scores of the experimental group participants and no significant change in the rational belief scores of the control group participants. Moreover, there was a significant decrease in the irrational belief scores of the experimental group participants and no significant change in the irrational belief scores of the control group participants.The literature presents studies on the effectiveness of REBT-based interventions (Artıran &amp; DiGiuseppe, 2022; Kabadayi &amp; Yüksel, 2021; Kara et al., 2023; Vertopoulos &amp; Turner, 2017; Yıkılmaz, 2009) and CBT interventions incorporating mobile applications (Hur et al., 2018; Tang &amp; Kreindler, 2017). However, research on mobile applications based on REBT is limited, such as the PsyPills application, which focuses focusing on transforming irrational beliefs into rational ones (David, 2019; David &amp; David, 2019). The efficacy of "CBT MobileWork" combining REBT and CBT in treating depression (Callan et al., 2021) and the effectiveness of a CBT-based application for cancer patients (Greer et al., 2019) have been demonstrated.The results of this study indicate that the MARBEP is effective in decreasing irrational beliefs and increasing rational beliefs, highlighting the potential of REBT-based mobile applications. Applications like “Rational Parenting Coach” also exist in this field, yet they have limited experimental intervention dimensions (David, 2019). The education program follows similar methods as previous studies, such as videos and exercises, but further research is required to establish the effectiveness of mobile application-supported intervention programs (Kabadayi &amp; Güven, 2022).The findings obtained from implementing the MARBEP indicate significant changes in rational and irrational beliefs, demonstrating the effectiveness of REBT-based interventions. The research incorporates stages of psychological assistance processes based on REBT, including the ABC model, B-C path, disputing of irrational beliefs, and focusing on effective rational beliefs (DiGiuseppe et al., 2013; Dryden, 1983; Dryden, 2006; Hickey &amp; Doyle, 2018), aligning with similar REBT studies in the literature (Kabadayi &amp; Yüksel, 2021; Kartol, 2018; Rezaeisharif et al., 2021).Limitations of the study include focusing solely on rational and irrational beliefs as dependent variables and examining only the intervention and control groups, indicated that future research could incorporate a broader range of variables and placebo groups. Additionally, more detailed studies on the usability of the mobile application are recommended. The data of the present study are limited to the responses obtained from self-report questionnaires, and the study group of this research consists only of university students.In conclusion, this study is the first to examine the effectiveness of a MARBEP on university students’ rational and irrational beliefs, highlighting the role and potential of mobile applications in psychological assistance processes. It also points to the need for more research and policy support to enhance the development and effectiveness of mobile applications.

Mobil Uygulama Destekli Akılcı Düşünme Eğitim Programının Üniversite Ögrencilerinin Akılcı ve Akılcı Olmayan Düşüncelerine Etkisi

Ebru

Çok Boyutlu Psikolojik Esneklik Envanterinin Türkçe Uyarlama Çalışması

Özge

Özden

Üniversite Ögrencilerinde Duygu Düzenleme Güçlüğü, Duygulanım, Can Sıkıntısı ve Sosyal Baglamın Durumsal Nomofobiye Etkisi: Deneyim Örnekleme Çalışması

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

@JOURNAL_BOX_FEATURED

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

Psikoloji Çalışmaları-Studies in Psychology, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü tarafından,  açık erişimli, hakemli, yılda üç kere Nisan, Ağustos ve Aralık aylarında yayınlanan, 1956 yılından beri çıkarılan, uluslararası, bilimsel bir dergidir. Web of Science - Emerging Sources Citation Index (ESCI), TÜBİTAK-ULAKBİM TR Dizin ve Türk Psikiyatri Dizini’nde yer almaktadır. Dergiye yayınlanması için gönderilen bilimsel makaleler Türkçe ya da İngilizce olmalıdır.

Psikoloji Çalışmaları / Studies in Psychology, temel olarak psikolojinin tüm alt alanlarından niteliksel ya da niceliksel görgül araştırmalar yayınlar. Aynı zamanda teorik, metodolojik ve derleme makaleler ile kitap değerlendirmelerini kapsamaktadır. Psikoloji ile farklı alanları (Sosyoloji, Psikiyatri, Geriatri, Eğitim, İşletme, Mesleki Sağlık, İletişim, Siyasal Bilimler vb.) bir araya getiren disiplinler arası makaleleri de kabul etmektedir. Derginin hedef kitlesini akademisyenler, araştırmacılar, profesyoneller, öğrenciler ve ilgili mesleki, akademik kurum ve kuruluşlar oluşturur.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

2024 itibariyle basılı versiyon durdurulmuştur. Dergi sadece online olarak yayınlanmaktadır.

Emerging Sources Citation Index (ESCI)

EBSCO

ERIH PLUS

TR Dizin

DOAJ

Türk Psikiyatri Dizini

SOBIAD

Cabells Journalytics

Gale Cengage

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Psikoloji Çalışmaları

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Managing Editor

Editorial Management Board Member

Section Editor

Language Editor

Statistics Editor

Publicity Manager

Ethics Editor

Editorial Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

Psikoloji Çalışmaları-Studies in Pscyhology, İstanbul Üniversitesi Psikoloji Bölümü tarafından 1956 yılından beri yayınlanan, açık erişimli, hakemli ve uluslararası bilimsel bir dergidir. Yılda üç kere, Nisan, Ağustos ve Aralık aylarında yayınlanır. Dergi Türkçe ve İngilizce makalelere açıktır. Psikoloji Çalışmaları-Studies in Pscyhology, temel ve uygulamalı alanların ürettiği bilgilerin birbirini beslemesine izin veren bir yayın platformu olma amacını taşımaktadır. Bu çerçevede gerek psikolojinin bütün alt alanlarındaki araştırmalara; gerekse Bilişsel Bilimler, Sinir Bilim, Genetik, Psikiyatri, Geriatri, Eğitim Bilimleri, İletişim Bilimleri, Antropoloji gibi alanları kapsayan disiplinler arası çalışmalara açıktır. Derginin hedef kitlesini akademisyenler, araştırmacılar, profesyoneller, öğrenciler ve ilgili mesleki, akademik kurum ve kuruluşları oluşturur.

Amaç ve Kapsam

<ul type="disc"> <li>Web of Science - Emerging Sources Citation Index (ESCI)  (2018’deki kabulden bu yana, geçmiş sayılar da WoS’a dahil edilmiştir; 2005’ten günümüze sayılar indekslenmektedir.) TÜBİTAK-ULAKBİM TR Dizin</li> <li>Türk Psikiyatri Dizini</li> <li>DOAJ (Directory of Open Access Journals)</li> <li>SOBİAD</li> <li>EBSCO Academic Search Ultimate</li> <li>EBSCO Central &amp; Eastern European Academic Source</li><li>ERIH PLUS</li><li>Cabells Journalytics </li><li>Gale Cengage </li> </ul>

Dizinler

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir. Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihal Ön kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur. Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları  Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.Geri ÇekmeDergi geri çekme durumunda <a href="https://publicationethics.org/sites/default/files/retraction-guidelines-cope.pdf" target="_blank">COPE Retraction Guidelines</a>’ı izler. Editör, aşağıdaki durumlarda bir makaleyi geri çekme hakkına sahiptir: <ul><li>Büyük bir hata (örn. yanlış hesaplama veya deneysel hata), uydurma öğeler  (örn. veri) veya tahrifat (örn. görüntü manipülasyonu) gibi bulguların güvenilmez olduğu sonucunu çıkarmaya dair açık kanıtlar varsa; </li><li>İçerikte intihal varsa; </li><li>Uygun atıf yapılmadan başka bir yerde yayınlanmışsa;</li><li>Kullanım izni olmayan materyal veya veri içeriyorsa;</li><li>Telif hakkı ihlali veya başka bir ciddi yasal sorun varsa;</li><li>Etik olmayan araştırma içeriyorsa; </li><li>Hakem değerlendirme sürecinin bozulduğuna veya manipüle edildiğine dair kanıt varsa;</li><li>Yazar(lar), editörün görüşüne göre, çalışmanın yorumlanmasını veya editörlerin ve hakemlerin tavsiyelerini önemli derecede etkileyebilecek, kritik bir çıkar çatışmasını açıklamamış ise.</li></ul>Geri çekme durumunda aşağıdaki adımlar izlenir:<ul><li>Makale başlığını da içeren geri çekme bildirimi derginin bir sonraki sayısında yayınlanır. Geri çekme bildirimi  içindekiler tablosunda sayfa nosu verilerek listelenir. </li><li>Elektronik versiyonda geri çekme bildirimi ile orijinal makale arasında link sağlanır. </li><li>Online makaleden önce geri çekme bildirimini içeren sayfa gelir; okuyucu daha sonra makalenin kendisine geçebilir.</li><li>Orijinal makale, her sayfadaki .pdf üzerinde “geri çekildiğini” belirten bir filigran dışında değişmeden kalır.</li></ul>Yasal Nedenlerle Makalenin KaldırılmasıAşağıdaki durumlarda, üst veriler (başlık ve yazarlar) hariç olmak üzere, makale metni kaldırılır ve makalenin yasal nedenlerle kaldırıldığını bildiren bir sayfa makalenin yerini alır. <ul><li>Makalenin karalayıcı içerik ihtiva ettiği veya başkalarının yasal haklarını ihlal ettiği tespit edilir ve geri çekmenin yeterli bir çözüm olmadığı düşünülürse;</li><li>Makale bir mahkeme kararına konu olmuşsa veya olacağına dair makul bir neden varsa;</li><li>Kamu sağlığı açısından önemli bir risk söz konusu ise;  </li></ul>

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

Psikoloji Çalışmaları - Studies in Pscyhology, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için adres: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.Ayrıca Türk Psikologlar Derneği Etik Yönetmeliği de dikkate alınır. Türk Psikologlar Derneği üyesi olan yazarlar aynı zamanda Türk Psikologlar Derneği Etik Kurulana karşı da sorumludur.

Etik

Psikoloji Çalışmaları - Studies in Pscyhology araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.<ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.</li><li>Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>İnsan denekler ile yapılan deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığının belirtilmesi gerekir.</li></ul>

<div>Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazar(ların) sorumluluğundadır. Yazar(lar) makaleyi gönderdikleri zaman orijinal olduğu; daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı; başka bir yer veya bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirme sürecinde olmadığı konusunda teminat vermiş sayılırlar.Telif gerektiren materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Gerekli izinlerin alınıp alınmadığından yazar(lar) sorumludur. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir.“Yazar” yayınlanan bir araştırmanın fikri çerçevesini ortaya koyan, çalışmayı planlayan, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan; yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan kimse(ler)dir. Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır veya yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir.Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun yöneticiliği tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan kişilere (teknik destek, materyal veya finansman sağlama, genel rehberlik vb.) istenirse dipnotta yer alacak şekilde teşekkür edilir.Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını temliknamede imzalı olarak belirtmek zorundadırlar. Belirtilmediği durumda soyadına göre alfabetik sıra kullanılır. Bütün yazarlar araştırma sonucunu ya da bilimsel kararı etkileyebilecek finansal ilişkileri ve çıkar çatışmasını açıklamalıdır.Yazar(lar) editör tarafından gönderilen hakem raporları doğrultusunda gereken düzenlemeleri incelemek ve dikkate almak ile yükümlüdür. Yeniden düzenlenmiş makaleyi ve yapılan/yapılmayan düzenlemeleri gerekçelerini de yazarak bir liste halinde editöre göndermelidir.Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır. </div>

<div>Editör(ler) makaleleri, yazarlara veya konuya dair her türlü toplumsal ayrımcılık ve önyargılardan uzak olarak ele alırlar. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlamakla yükümlüdürler.Editör(ler) gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti ederler. Editör(ler) yayına kabul edilmeyen makaleleri, makale hakkında verilen kararı ve karara mesnet teşkil eden raporları yazar(lar) ve Psikoloji Çalışmaları kurulları harici kimselere açıklamamak ve saklı tutmak ile yükümlüdür.Editör(ler) hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür. Yazarlar ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez.Editör(ler), gönderilen makale genel olarak bilimsel ve biçimsel esaslara uygun ise, yurtiçinden ve/veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar. Hakemler arasında karar hakkında görüş uyuşmazlığı var ise üçüncü bir hakeme gönderir. Hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir. Birbiri ile uyumsuz düzenleme önerileri söz konusu olur ise yazar(lar)ın gerekçeli açıklamalarını da göz önüne alarak nihai kararı verme yetkisine sahiptir.Hakemler makaleleri her türlü toplumsal ayrımcılık ve önyargılardan uzak olarak ele alırlar. Değerlendirmelerinin sonucunda nesnel bir yargıya varmalı ve bunu gerekçeleriyle açıklamalıdırlar. Raporlarının yazar(lar) için geliştirici olacak değerlendirmeler ve eleştiriler içermesine özen göstermelidirler.Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlarHakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Hakemler başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kendileri için makalelerin kopyalarını çıkarmalarına izin verilmez ve editörün izni olmadan değerlendirme için gelen makaleleri başkasına veremezler.Hakem raporları yazar ve editörün izni olmadan basılamaz ve açıklanamaz.Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait değerlendirmeler aynı makaleyi değerlendiren diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir. Bu durumda hakemlerin isimlerinin korunmasına özen gösterilir. </div>

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Editör(ler) makaleleri, yazarlara veya konuya dair her türlü toplumsal ayrımcılık ve önyargılardan uzak olarak ele alırlar. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlamakla yükümlüdürler.Editör(ler) gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti ederler. Editör(ler) yayına kabul edilmeyen makaleleri, makale hakkında verilen kararı ve karara mesnet teşkil eden raporları yazar(lar) ve Psikoloji Çalışmaları kurulları harici kimselere açıklamamak ve saklı tutmak ile yükümlüdür.Editör(ler) hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür. Yazarlar ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez.Editör(ler), gönderilen makale genel olarak bilimsel ve biçimsel esaslara uygun ise, yurtiçinden ve/veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar. Hakemler arasında karar hakkında görüş uyuşmazlığı var ise üçüncü bir hakeme gönderir. Hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir. Birbiri ile uyumsuz düzenleme önerileri söz konusu olur ise yazar(lar)ın gerekçeli açıklamalarını da göz önüne alarak nihai kararı verme yetkisine sahiptir.Hakemler makaleleri her türlü toplumsal ayrımcılık ve önyargılardan uzak olarak ele alırlar. Değerlendirmelerinin sonucunda nesnel bir yargıya varmalı ve bunu gerekçeleriyle açıklamalıdırlar. Raporlarının yazar(lar) için geliştirici olacak değerlendirmeler ve eleştiriler içermesine özen göstermelidirler.Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Hakemler başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kendileri için makalelerin kopyalarını çıkarmalarına izin verilmez ve editörün izni olmadan değerlendirme için gelen makaleleri başkasına veremezler.Hakem raporları yazar ve editörün izni olmadan basılamaz ve açıklanamaz.Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait değerlendirmeler aynı makaleyi değerlendiren diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir. Bu durumda hakemlerin isimlerinin korunmasına özen gösterilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Baş Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

Makale gönderimi online olarak ve <a href="https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/sp/home" target="_blank">https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/sp/home</a><a href="http://istanbul.edu.tr:8080/tr/journal/sp/home" target="_blank"> </a>üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen yazılar, yazının yayınlanmak üzere gönderildiğini ifade eden, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili bilgileri içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) bir mektup; yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya, Etik Kurul Onay Belgesi ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/E51F3CD5466F4402BCA88F30B3132DB4" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir.1.    Web sayfası üzerinden başvuruyu gerçekleştiren yazar, değerlendirme ve yayın süreci boyunca iletişim kurulacak kişidir.2.    Makale taslağının hazırlanışı için MS Office Word programı ve .doc ya da .docx dosya formatı kullanılmalıdır. Tüm taslak; A4 sayfa boyutlarında, kenar boşlukları 3’er cm, yazı tipi 12 punto büyüklüğünde Times New Roman ve çift satır aralığı olacak şekilde düzenlenmelidir.3.   Makale taslağı yazar(lar)a dair hiçbir kişisel bilgi bulunmamasına özen gösterilerek- şu sırayla hazırlanmalıdır:3.1.    İlk sayfada 250-300 kelimelik bir makale özeti ve özetin altında 3-6 adet anahtar kelime olmalıdır.3.2.    İkinci sayfada 250-330 kelimelik İngilizce özet (abstract) ve özetin altında 3-6 adet anahtar kelime (keywords) yer almalıdır.3.3.    Üçüncü sayfada 1500-2000 kelimelik İngilizce genişletilmiş özet yer almalıdır. İngilizce genişletilmiş özet Türkçe makaleler için zorunludur. İngilizce makaleler için genişletilmiş özet istenmez.3.4.    Geniş özeti takiben yeni sayfadan itibaren makalenin ana metni, makalenin başlığıyla başlamalıdır. Başlığın altına parantez içinde kısa başlık yazılmalıdır.3.5.    Tüm makale özetler, ekler ve kaynakça hariç en fazla 8000 kelimeden oluşmalıdır. Eğer makale birden fazla çalışmayı içeriyorsa kelime sayısı artabilir.3.6.    Araştırma makaleleri giriş, yöntem, bulgular ve tartışma bölümlerini içermelidir. Giriş bölümüne ayrıca giriş başlığı yazılmasına gerek bulunmamaktadır. Derleme makalelerde konunun çerçevesini çizen bir giriş bölümü (giriş başlığı yazılmaksızın) ve bir tartışma bölümü yer almalıdır.3.7.    Bunların dışında yazar(lar), metnin akışında uygun gördükleri gibi başlık ve alt başlıklar oluşturabilir. Başlıklandırmada numara ya da harf sistemi kullanılmamalı, bunun yerine APA 7 versiyonundaki başlıklandırma sisteminden yararlanılmalıdır.3.8.    Ana metin içinde şekil ve tabloların yer alması gereken yerler, şekil ve tablo numaraları belirtilerek işaretlenmelidir (“Şekil 3. Buraya Yerleştirilmelidir” gibi). Tablolar APA 7 formatına göre hazırlanmalıdır.3.9.    Ana metinden sonra kaynakça kısmı ayrı bir sayfada başlamalıdır. Kaynakça, APA 7 formatı uyarınca düzenlenmeli ve dikkatlice kontrol edilmelidir. Kaynaklar, yazar soy ismine göre alfabetik sırayla sıralanmalıdır. Kaynakçada geçen her kaynak ana metinde, ana metinde geçen her atıf kaynakçada yer almalıdır.3.10.    Kaynakçadan sonra her biri ayrı bir sayfada olmak üzere sırasıyla şekil ve tablolar -başlıkları ve varsa açıklamalarıyla birlikte- yer almalıdır.4.    Makale taslağında Word programının “yazım denetimi” dışında -özellikle otomatik numaralandırma gibi- hiçbir otomatik metin düzenleme özelliği kullanılmamalıdır.5.    Makalelerin hakem sürecinden geçtikten sonraki nihai hali yayınlanmak üzere yukarıda açıklandığı gibi düzenlenmelidir. Özetten önce, bir <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/B39604607C194D0C927DAD5E53C83DFC" target="_blank">kapak sayfasına</a> makalenin başlığı, yazar(lar)ın ismi(isimleri), unvanları, kurum bilgileri, telefon, faks numaraları, e-mail adresleri eklenmelidir. 6.    Yayın evinden gelen yayın öncesi onay kopyası, iletişilen yazarla paylaşılır ve belirtilen süre içinde kontrol edilip dizgi hataları varsa rapor edilmesi istenir. Yazar(lar)ın kontrol ettiği bu kopya, dizgi hataları varsa düzeltildikten sonra editoryal ekibin son onayından geçerek yayınlanır.7.    Psikolojide ya da yakın alanlarda akademik çalışmalar yapmış tüm öğretim üyeleri Psikoloji Çalışmaları’nın hakemi olabilir. Hakemlik başvurusu için akademik özgeçmişinizi, baş editöre (<a href="mailto:sp@istanbul.edu.tr" target="_blank">sp@istanbul.edu.tr</a>) gönderebilirsiniz.

Yazım Kuralları

Makaleyi göndermeden önce Yazarlara Bilgi’yi lütfen okuyun ve aşağıdakilerin eksik olmadığından emin olun:Editöre mektup<ul type="disc"> <ul type="circle"> <li style="text-align: left;">Makalenin türü</li> <li style="text-align: left;">Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu bilgisi</li> <li style="text-align: left;">Sponsor veya ticari bir firma ile ilişkisi (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: left;">Kaynakların APA 7’ye göre belirtildiği</li> <li style="text-align: left;">İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığı</li> <li style="text-align: left;">Yazarlara Bilgide detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiği</li> </ul> </ul><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/E51F3CD5466F4402BCA88F30B3132DB4" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a>Daha önce basılmış material (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi<a href="http://cdn.istanbul.edu.tr/FileHandler2.ashx?f=kapaksayfasisp_636996636331116674.docx" target="_blank">Makale kapak sayfası</a><ul type="disc"> <ul type="circle"> <li style="text-align: left;">Makalenin kategorisi</li> <li style="text-align: left;">Makalenin Tükçe ve İngilizce başlığı</li> <li style="text-align: left;">Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonar şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li> <li style="text-align: left;">Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks nosu</li> <li style="text-align: left;">Tüm yazarların ORCID’leri</li> </ul> </ul>Makalenin ana metni<ul type="disc"> <ul type="circle"> <li style="text-align: left;">Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı</li> <li style="text-align: left;">Özetler 250-300 kelime Türkçe ve 250-300 kelime İngilizce</li> <li style="text-align: left;">Anahtar Kelimeler: 3-6 arası Türkçe ve 3-6 arası İngilizce</li> <li style="text-align: left;">Makale Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş özet (Extended Abstract) 1500-2000 kelime</li> <li style="text-align: left;">Makale ana metin bölümleri</li> <li style="text-align: left;">Finansal Destek (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: left;">Çıkar Çatışması (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: left;">Teşekkür (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: left;">Kaynaklar</li> <li style="text-align: left;">Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)</li> </ul> </ul>Makale Gönderme<ul type="disc"> <li style="text-align: left;">Makalenin gönderileceği DergiPark sayfası adresi: <a href="https://dergipark.org.tr/tr/journal/502/submission/step/manuscript/new" target="_blank">https://dergipark.org.tr/tr/journal/502/submission/step/manuscript/new</a></li><li style="text-align: left;">Yapılan başvurularda, çalışmanın sorumlu yazarının (corresponding author) hesabı kullanılmalıdır. Sorumlu yazarın dışındaki yazarların ya da çalışmada yazar olarak yer almayan bir başkasının hesabı kullanılmamalıdır. Başvuru ile ilgili bütün yazışmalar DergiPark sistemi üzerinden gönderilen elektronik posta ile sorumlu yazara iletilmektedir.</li> <li style="text-align: left;">Makale ana metninin dosyasını (Main Document)  yüklerken, çift taraflı kör hakem süreci gereği, bu dosyanın yazar kimliğini deşifre eden hiçbir unsur barındırmadığından emin olun. Makale ana metni dosyası (Main Document) başlık sayfasını (Title Page) içermemeli; yazar adı geçen ya da yazar adlarını ifşa edebilecek bölümler içermemeli (Örneğin: Teşekkür, her sayfada tekrar eden ve yazar adlarını içerebilen başlık).</li> </ul>Ayrı Ayrı Yüklemeniz gereken dosyalar<ul type="disc"> <li style="text-align: left;">Telif Hakkı Anlaşması Formu</li> <li style="text-align: left;">Resim, Tablo vb başka kaynaktan alındıysa izin belgesi</li> <li style="text-align: left;">Makale Kapak Sayfası</li><ul><li style="text-align: left;">Finansal Destek (varsa belirtiniz)</li><li style="text-align: left;">Çıkar Çatışması (varsa belirtiniz)</li><li style="text-align: left;">Teşekkür (varsa belirtiniz)</li><li style="text-align: left;">Notlar: Makaleye konu olan çalışmanın daha önce bir kongrede sunulması ya da bir tez çalışmasından üretilmesi durumunda bu bilgi verilir.</li></ul> <li style="text-align: left;">Makale Ana Metni Dosyası  (Bu dosya aşağıdaki unsurları içermelidir)</li> </ul><ul type="disc"> <ul type="circle"> <li style="text-align: left;">Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı</li> <li style="text-align: left;">Özetler 250-300 kelime Türkçe ve 250-300 kelime İngilizce</li> <li style="text-align: left;">Anahtar Kelimeler: 3-6 arası Türkçe ve 3-6 arası İngilizce</li> <li style="text-align: left;">Makale Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş Özet (Extended Abstract)  1500-2000 kelime</li> <li style="text-align: left;">Makale ana metin bölümleri</li> <li style="text-align: left;">Finansal Destek (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: left;">Çıkar Çatışması (varsa belirtiniz)</li> <li style="text-align: left;">Kaynaklar</li> <li style="text-align: left;">Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)</li><li style="text-align: left;">Varsa etik kurul onay formu</li></ul></ul><ul type="disc"> </ul>

Referans Stili ve FormatıPsikoloji Çalışmaları-Studies in Pscyhology, metin içi alıntılama ve kaynak gösterme için APA (American Psychological Association) kaynak sitilinin 7. edisyonunu benimser. APA 7. Edisyon hakkında bilgi için:-    American Psychological Association. (2020). Publication manual of the American Psychological Association (7th ed.). APA.-    <a href="http://www.apastyle.org/" target="_blank">http://www.apastyle.org/</a>Kaynakların doğruluğundan yazar(lar) sorumludur. Tüm kaynaklar metinde belirtilmelidir. Kaynaklar aşağıdaki örneklerdeki gibi gösterilmelidir.Metin İçinde Kaynak GöstermeKaynaklar metinde parantez içinde yazarların soyadı ve yayın tarihi yazılarak belirtilmelidir. Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar alfabetik olarak sıralanmalıdır.Örnekler:Birden fazla kaynak;(Esin ve ark., 2002; Karasar 1995)Tek yazarlı kaynak;(Akyolcu, 2007)İki yazarlı kaynak;(Sayıner ve Demirci, 2007, s. 72)Üç, dört ve beş yazarlı kaynak;Üç ve daha çok yazarlı kaynaklarda ilk kullanımda da geçerli olmak üzere; (Ailen ve ark., 2000) Kaynaklar Bölümünde Kaynak GöstermeKullanılan tüm kaynaklar metnin sonunda ayrı bir bölüm halinde yazar soyadlarına göre alfabetik olarak numaralandırılmadan verilmelidir.Kaynak yazımı ile ilgili örnekler aşağıda verilmiştir.Kitapa) Dergimize Gönderilen Makale Türkçe Dilinde Yazıldıysa Kitap Referansı:Karasar, N. (1995). Araştırmalarda rapor hazırlama (<a href="http://8.bs/" target="_blank" style="font-style: italic;">8. bs</a>). 3A Eğitim Danışmanlık Ltd.<div>Kamien, R. ve Kamien, A. (2014). Music: An appreciation. McGraw-Hill Education.</div>b) Türkçeye Çevrilmiş Kitap:Mucchielli, A. (1991). Zihniyetler (A. Kotil, Çev.). İletişim Yayınları. (Orijinal eserin basım tarihi 1990, 7. Baskı)c) Editörlü KitapÖren, T., Üney, T. ve Çölkesen, R. (Ed.). (2006). Türkiye bilişim ansiklopedisi. Papatya Yayıncılık.d) Çok Yazarlı Türkçe KitapTonta, Y., Bitirim, Y. ve Sever, H. (2002). Türkçe arama motorlarında performans değerlendirme. Total Bilişim.e) Dergimize Gönderilen makale İngilizce dilinde yazıldıysa Kitap Referansı:Karasar, N. (1995). Araştırmalarda rapor hazırlama (8th ed.) [Preparing research reports]. 3A Eğitim Danışmanlık Ltd.Kamien, R., &amp; Kamien, A. (2014). Music: An appreciation. McGraw-Hill Education.f) Dergimize gönderilen makale Türkçe dilinde yazıldıysa Kitap İçerisinde Bölüm:Bassett, C. (2006). Cultural studies and new media. G. Hall ve C. Birchall (Ed.), New cultural studies: Adventures in theory içinde (s. 220–237). Edinburgh University Press.g)  Dergimize gönderilen makale İngilizce dilinde yazıldıysa Kitap İçerisinde BölümBassett, C. (2006). Cultural studies and new media. In G. Hall &amp; C. Birchall (Eds.), New cultural studies: Adventures in theory (pp. 220–237).  Edinburgh University Press.Erkmen, T. (2012). Örgüt kültürü: Fonksiyonları, öğeleri, işletme yönetimi ve liderlikteki önemi [Organization culture: Its functions, elements and importance in leadership and business management]. In M. Zencirkıran (Ed.), Örgüt sosyolojisi [Organization sociology] (pp. 233–263). Dora Basım Yayın.h) Yayımcının ve Yazarın Kurum Olduğu YayınTürk Standartları Enstitüsü. (1974). Adlandırma ilkeleri. Yazar.Makalea) Dergimize Gönderilen Makale Türkçe Dilinde Yazıldıysa Makale Referansı:Mutlu, B. ve Savaşer, S. (2007). Çocuğu ameliyat sonrası yoğun bakımda olan ebeveynlerde stres nedenleri ve azaltma girişimleri. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 15(60), 179–182.b) Dergimize Gönderilen Makale İngilizce Dilinde Yazıldıysa Makale Referansı:de Cillia, R., Reisigl, M., &amp; Wodak, R. (1999). The discursive construction of national identity. Discourse and Society, 10(2), 149–173. http://dx.doi.org/10.1177/0957926599010002002c) Yirmiden Fazla Yazarlı MakaleKalnay, E., Kanamitsu, M., Kistler, R., Collins, W., Deaven, D., Gandin, L., Iredell, M., Saha, S., White, G., Woollen, J., Zhu, Y., Chelliah, M., Ebisuzaki, W., Higgins, W., Janowiak, J., Mo, K. C., Ropelewski, C., Wang, J., Leetmaa, A., . . . Joseph, D. (1996). The NCEP/NCAR 40- year reanalysis project. Bulletin of the American Meteorological Society, 77(3), 437–471. <a href="http://doi.org/fg6rf9" target="_blank">http://doi.org/fg6rf9</a>d) DOI’si Olmayan Online Edinilmiş MakaleAl, U. ve Doğan, G. (2012). Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü tezlerinin atıf analizi. Türk Kütüphaneciliği, 26, 349–369. Erişim adresi: http://www.tk.org.tr/e) DOI’si Olan MakaleTurner, S. J. (2010). Website statistics 2.0: Using Google Analytics to measure library website effectiveness. Technical Services Quarterly, 27, 261–278. http://dx.doi.org/10.1080/ 07317131003765910f) Advance Online Olarak Yayımlanmış MakaleSmith, J. A. (2010). Citing advance online publication: A review. Journal of Psychology. Advance online publication. http://dx.doi.org/10.1037/a45d7867g) Popüler Dergi MakalesiSemercioğlu, C. (2015, Haziran). Sıradanlığın rayihası. Sabit Fikir, 52, 38–39.Tez, Sunum, Bildiria) Türkçe TezlerSarı, E. (2008). Kültür kimlik ve politika: Mardin’de kültürlerarasılık. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi.b)Ticari Veritabanında Yer Alan Yüksek Lisans Ya da Doktora TeziVan Brunt, D. (1997). Networked consumer health information systems (Doctoral dissertation). Available from ProQuest Dissertations and Theses. (UMI No. 9943436)c) Kurumsal Veritabanında Yer Alan İngilizce Yüksek Lisans/Doktora TeziYaylalı-Yıldız, B. (2014). University campuses as places of potential publicness: Exploring the politicals, social and cultural practices in Ege University (Doctoral dissertation). Retrieved from: Retrieved from http://library.iyte.edu.tr/tr/hizli-erisim/iyte-tez-portalid) Web’de Yer Alan İngilizce Yüksek Lisans/Doktora TeziTonta, Y. A. (1992). An analysis of search failures in online library catalogs (Doctoral dissertation, University of California, Berkeley).  http://yunus.hacettepe.edu.tr/~tonta/yayinlar/phd/ickapak.htmle) Dissertations Abstracts International’da Yer Alan Yüksek Lisans/Doktora TeziAppelbaum, L. G. (2005). Three studies of human information processing: Texture amplifica&#173;tion, motion representation, and figure-ground segregation. Dissertation Abstracts International: Section B. Sciences and Engineering, 65(10), 5428.f) Sempozyum KatkısıKrinsky-McHale, S. J., Zigman, W. B., &amp; Silverman, W. (2012, August). Are neuropsychiatric symptoms markers of prodromal Alzheimer’s disease in adults with Down syndrome? In W. B. Zigman (Chair), Predictors of mild cognitive impairment, dementia, and mortality in adults with Down syndrome. Symposium conducted at American Psychological Association meeting, Orlando, FL.g) Online Olarak Erişilen Konferans Bildiri ÖzetiÇınar, M., Doğan, D. ve Seferoğlu, S. S. (2015, Şubat). Eğitimde dijital araçlar: Google sınıf uygulaması üzerine bir değerlendirme [Öz]. Akademik Bilişim Konferansında sunulan bildiri, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. Erişim adresi: http://ab2015.anadolu.edu.tr /index.php?menu=5&amp;submenu=27h) Düzenli Olarak Online Yayımlanan BildirilerHerculano-Houzel, S., Collins, C. E., Wong, P., Kaas, J. H., &amp; Lent, R. (2008). The basic nonuniformity of the cerebral cortex. Proceedings of the National Academy of Sciences, 105, 12593-12598.http://dx.doi.org/10.1073/pnas.0805417105i) Kitap Şeklinde Yayımlanan BildirilerSchneider, R. (2013). Research data literacy. S. Kurbanoğlu ve ark. (Ed.), Communications in Computer and Information Science: Vol. 397. Worldwide Communalities and Challenges in Information Literacy Research and Practice içinde (s. 134–140). Cham, İsviçre: Springer.http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-03919-0j) Kongre BildirisiÇepni, S., Bacanak A. ve Özsevgeç T. (2001, Haziran). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen branşlarına karşı tutumları ile fen branşlarındaki başarılarının ilişkisi. X. [Sözlü Sunum] Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.Diğer Kaynaklara) Gazete YazısıToker, Ç. (2015, 26 Haziran). ‘Unutma’ notları. Cumhuriyet, s. 13.b) Online Gazete YazısıTamer, M. (2015, 26 Haziran). E-ticaret hamle yapmak için tüketiciyi bekliyor. Milliyet. Erişim adresi: http://www.milliyet.com.trc) Web Page/Blog PostBordwell, D. (2013, June 18). David Koepp: Making the world movie-sized [Web log post]. Retrieved from http://www.davidbordwell.net/blog/page/27/d) Online Ansiklopedi/SözlükBilgi mimarisi. (2014, 20 Aralık). Vikipedi içinde. Erişim adresi: http://tr.wikipedia.org/wiki/Bilgi_mimarisiMarcoux, A. (2008). Business ethics. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford encyclopedia of philosophy. Retrieved from http://plato.stanford.edu/entries/ethics-business/e) PodcastRadyo ODTÜ (Yapımcı). (2015, 13 Nisan). Modern sabahlar [Sesli Podcast Bölümü]. http://www.radyoodtu.com.tr/f) Bir Televizyon Dizisinden Tek Bir BölümShore, D. (Senarist), Jackson, M. (Senarist) ve Bookstaver, S. (Yönetmen). (2012). Runaways [Televizyon dizisi bölümü]. D. Shore (Baş yapımcı), House M.D. içinde. New York, NY: Fox Broadcasting.g) Müzik KaydıSay, F. (2009). Galata Kulesi. İstanbul senfonisi [CD] içinde. İstanbul: Ak Müzik.

Aşağıdaki listede eksik olmadığından emin olun:●    Editöre mektup•    Makalenin türü•    Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu bilgisi•    Sponsor veya ticari bir firma ile ilişkisi (varsa belirtiniz)•    İstatistik kontrolünün yapıldığı (araştırma makaleleri için)•    İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığı•    Yazarlara Bilgide detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiği•    Kaynakların APA7’ye göre belirtildiği●    <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/E51F3CD5466F4402BCA88F30B3132DB4" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a>●    Daha önce basılmış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi●    <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0067104EFB8A40F5A95FB4208CE84F9D" target="_blank">Makale kapak sayfası</a>•    Makalenin kategorisi•    Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı•    Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisindensonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri•    Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks nosu•    Tüm yazarların ORCID’leri●    <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/31F51C8C613949A5A2A5184D0A493950" target="_blank">Makale ana metni dosyasında olması gerekenler:</a>•    Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı•    Özetler 250-300 kelime Türkçe ve 250-330 kelime İngilizce•    Anahtar Kelimeler: 3-6 adet Türkçe ve 3-6 adet İngilizce•    Makale Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş Özet (Extended Abstract) 1500-2000 kelime•    Makale ana metin bölümleri•    Kaynaklar•    Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/E51F3CD5466F4402BCA88F30B3132DB4" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/AFF81ED92F4546B0B14976647A16E0D8" target="_blank">Makale kapak sayfası</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/B7DB8E8AEB6B495EB0134E1E8EAA7BD5" target="_blank">Yazar Formu</a>

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	İlknur Özalp Türetgen
Tam Metin (PDF)