9th International Congress of Turcology Proceedings Book

EnglishTürkçe

CHAPTER


DOI :10.26650/PB/AA10AA14.2023.001.069   IUP :10.26650/PB/AA10AA14.2023.001.069    Full Text (PDF)

The Timurids’ Urbanization and Social Life: The Case of Samarkand and Herat

Tuba Tombuloğlu

Timur ruled the lands of the Chagatai Khanate in the Transoxiana region, settling on the throne in Samarkand in 1370 and choosing it as his capital. In addition to being the showcase of the state Timur had founded, Samarkand also became the scientific center of science of that age and a Renaissance city where thousands of artisans live. Herat became the second capital of the Timur countryside during the Mirza Shahruh period and likewise became the pearl of the Khorasan and one of the largest cities of the period. Both cities became the capital of the Timurids with their strong historical backgrounds because of the way a strong political structure was reflected in the cultural and social field. Timurid society consisted of settled people living in the city and nomadic steppe people living in the countryside. Therefore, economic and social life was shaped according to both lifestyles. In this context, the cities of Samarkand and Herat became the showcase of the historical, political, and social structure of the state Timur had founded. Understanding both capitals well involves understanding Timurid culture and civilization. Samarkand and Herat not only reflected the social structures upon which the Timurid State had left its mark but also contained their own cultural traces. Examining these cities that had been the centers of the Timurid political structure makes them the best places to get information about the Timurid society, as these places were where the economic and social life was most intense. The study will examine the social life of the society living in this geography based on the two capitals that had belonged to the Timurid State.


Keywords: Samarkand, Harat, Timurid urbanization, Social life
DOI :10.26650/PB/AA10AA14.2023.001.069   IUP :10.26650/PB/AA10AA14.2023.001.069    Full Text (PDF)

Timurlularda Şehircilik ve Sosyal Hayat: Semerkand ve Herat Örneği

Tuba Tombuloğlu

Timur, 1370’de Maveraünnehir bölgesinde Çağatay Hanlığı topraklarına hâkim olarak Semerkand’da tahta oturmuş ve başkent olarak burayı seçmiştir. Semerkand, Timur’un kurduğu devletin vitrini olmanın yanı sıra çağın ilim merkezi, binlerce zanaatkârın yaşadığı bir Rönesans şehrine dönüşmüştür. Aynı şekilde Mirza Şahruh dönemi Timurlu ülkesinin ikinci başkenti olan Herat’da Horasan’ın incisi, dönemin en büyük kentlerinden birisi olmuştur. Her iki şehir de Timurlulara başkentlik yaparak güçlü bir siyasi yapının kültürel ve sosyal yansıması olarak döneme damgasını vurmuştur. Timurlu toplumu şehirde yaşayan yerleşik nüfus ve kırsal kesimde yaşayan konargöçer bozkırlı nüfustan oluşmaktaydı. Dolayısıyla ekonomik ve sosyal hayat her iki yaşam tarzına göre de şekil almıştı. Bu bağlamda Semerkand ve Herat şehri Timur’un kurduğu devletin tarihsel, siyasal ve toplumsal yapısının vitrini olmuştur. Her iki başkenti iyi anlamak Timurlu kültür ve medeniyetini anlamak demektir. Siyasal yapının merkezi olan bu şehirleri incelemek, Timurlu toplumu hakkında bilgi edinmek adına en doğru çıkış noktasıdır. Çalışmada, Timurlu Devleti’ne ait iki Başkentten yola çıkılarak bu coğrafyada yaşayan toplumun sosyal hayatı hakkında incelemeler yapılacaktır.


Keywords: Semerkand, Herat, Timurlularda şehircilik, Sosyal hayat

References

  • Alen, T. (1983). Timurid Herât. Wiesbaden. google scholar
  • Ashrafyan, K.Z. (1998). Central Asia Under Timur From 1370 to the Early Fifteenth Century. History of Civilizations of Central Asia, Vol IV, M.S. Asimov-C.E. Boswort, UNESCO Publishing, 319-346. google scholar
  • Aydınlı, O. (2009). Semerkant. DİA, C.36. 481-484. google scholar
  • Babur, (2006). Babürname (Reşit Rahmeti Arat, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları. google scholar
  • Barthold, W. (1973). Herât ve Herirud Boyu. İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi S.27 içinde (s.179-192). İstanbul. google scholar
  • Barthold, W. (1981). Moğol İstilasına Kadar Türkistan. Hakkı Dursun Yıldız (Haz.). İstanbul: Kervan Yayınları. google scholar
  • Barthold, W. (1930). İstoriko-geografiçeski obzor İrana. Tahran. google scholar
  • Batou, J.- Szlaifer, H. (Ed.). (2010). Western Europe, Eastern Europe and World Development, 13th-18th Centuries. Brill, Vol.16, Leiden-Boston. google scholar
  • Belenitskiy, A., Bentoviç, İ., Bolşakov, O. (1973). Srednevokıi Gorod Sredney Azii, Nauka. Leningrad. google scholar
  • Belenitskiy, A. (1946). İstoriçeskaya topografiya Gerata XV. Moskova. google scholar
  • Burton, A. (2005). Son Kervan Ateşleri. Timur’un Vaha Kenti: Semerkand. (Vincent Fourniau, Ed.). İstanbul: İletişim Yayınları. google scholar
  • Cezzar, M. (1977). Anadolu Öncesi Türklerde Şehir ve Mimarlık. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. google scholar
  • Clavijo, R. (2016). Timur Devrinde Kadis’ten Semerkand’a Seyahat (Ömer Rıza Doğrul, Çev.). İstanbul: Köprü Kitapları. google scholar
  • Curtıus, Q. (1764). Historıe Van Alexander Den Grooten. Amsterdam. google scholar
  • Çerezci, J. Ö. O. (2020). Timurlu Dönemi Mimarisinde Sembolizm. History Studies. C.12, S.2. 703-725. google scholar
  • Çeşmeli, İ. (2007). Sogdlularda Sosyo-Kültürel Yapı ve Sanat. Mimarlık Dekorasyon Dergisi, 130-142. google scholar
  • Fasenfest, D. (2010). Western Europe, Eastern Europe and World Development, 13th-18th Centuries, vol 16. Brill. google scholar
  • Fourniau, V. (2005). “Timurlu Semerkand’ı”, Timur’un Vaha Kenti: Semerkand. (Vincent Fourniau, Ed.). İstanbul: İletişim Yayınları. google scholar
  • Fourniau, V. (2005). Yeni Bugün, Yeni Geçmiş. Timur’un Vaha Kenti: Semerkand. (Vincent Fourniau, Ed.). İstanbul: İletişim Yayınları. google scholar
  • Gaube, H. (1979). İranian Cities. Newyork. google scholar
  • Golombek L., vd., (1983). The Timurid Architecture of Iran and Turan. Vol. 1. Princeton: Princeton University Press. google scholar
  • Gökçe, M., Tombuloğlu, T. (2018). 10. ve 15. Yüzyıl Seyyahlarının İzlenimlerinde Semerkand. History Studies. C.10, S.10, 131-144. google scholar
  • Hafız-I Ebrû. (1997). Jografıya-ye Hafez Ebru, Svamahab al-Din Abdollah Hwafi, Bonyan, C.1. google scholar
  • Huart, C. (1977). Horasan. İ.A., C.6, 560-562. google scholar
  • İbn Arabşah (2012). Acaibü’l-Makdur (Bozkırdan Gelen Bela) (Ahsen Batur, Çev.). İstanbul: Selenge Yayınları. google scholar
  • İbn-İ Havkal (2015). 10. Asırda İslâm Coğrafyası (Ramazan Şeşen, Çev.). İstanbul: Yeditepe Yayınları. google scholar
  • İsfizârî (1338). Ravzatü’l-cennat fî evsaf-ı medineti Herât (M.K. İmam, Tsh.). İntişarat-ı Danişgah-ı, C.I. Tahran. google scholar
  • İsfizârî (1339). Ravzatü’l-cennat fî evsaf-ı medineti Herât (M.K. İmam, Tsh.). İntişarat-ı Danişgah-ı, C.II. Tahran. google scholar
  • İstahri (2015). Mesaliku’l- Memalik Ülkelerin Yolları (Murat Ağarı, Çev.). İstanbul: Ayışığı Kitapları. google scholar
  • Kalkan, T. (2016). Herat ve Çevresinin Tarihi Coğrafyası. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. google scholar
  • Krawulsky, D. (1978). Das Reich der İlhane Eine Topographisch-Historische Studie. Wiesbaden. google scholar
  • Marefat, R. (1991). Beyond the Architecture of Death: The Shrine of the Shah-i Zinde in Samarqand. (PHD. Thesis). Harvard University. google scholar
  • Mevguyi, Daryuş, vd. (1363). Faaliyet-i Şehr Saz-ı Timuriyan der Şehrha-yı Semerkand ve Herat. Pejoheşna-me-i Tarih, C. 9, S. 36, 140-15. google scholar
  • Piyadeoğlu, C. (2012). Güneş Ülkesi Horasan Büyük Selçuklular Dönemi. İstanbul: Bilge Kültür Sanat. google scholar
  • Porte, Y. (2005). Timurlu Sanatı, Topraktan ve Kâğıttan bir Cennet. Timur’un Vaha Kenti: Semerkand. (Vincent Fourniau, Ed.). İstanbul: İletişim Yayınları. google scholar
  • Puyan, R. (1388). Coğrafyay-ı Umumi Herât. Meşhed. google scholar
  • Rante, R. (2015). “Khorasan Proper” and “Greater Khorasan” within a politico-cultural framework”. Greater Khorasan. google scholar
  • Samur, S. (2005). İslam Coğrafyacılarına Göre Horasan Yeri ve X. Yüzyıldaki Durumu”. Bilimname, IX, 3, 89-104. google scholar
  • Semerkandi, A. (2008). Matla-ı Sadeyn ve Mecma-i Bahreyn. C. II. Taşkent: Özbekistan Neşriyatı. google scholar
  • Shea, C. E. (1995). Culture, Symbol and Time: The Revitalization of Samarkand. (Master Thesis). Massachusetts Institute of Technology. google scholar
  • Strabo (1961). The Geography of Strabo V. (H.L. Jones, Çev.). C.11, Bölüm 4. Harward Unv. Press. google scholar
  • Strange, G. L. (2015). Doğu Hilafetinin Memleketleri. İstanbul: Yeditepe Yay. google scholar
  • Şahin, S. (2020). Maveraünnehir’in Sosyal ve İdari Yapısı (VIII.-XII. Yüzyıllar). İstanbul: Selenge Yayınları. google scholar
  • TOGAN, Z. V. (1988). Herât. İ.A, C.5-1, 429-442. google scholar
  • Tumanovich, N.N. (1989). Gerat XVI-XVIII. Moskova. google scholar
  • Vakili, S. M. (2020). A Comparative Study of Urban Spaces Between Samarkand City in the Timurid Period and Isfahan City in the Safavid Period. Landscape Architecture and Regional Planning. Vol. 5, No. 3, 46-54. google scholar


SHARE




Istanbul University Press aims to contribute to the dissemination of ever growing scientific knowledge through publication of high quality scientific journals and books in accordance with the international publishing standards and ethics. Istanbul University Press follows an open access, non-commercial, scholarly publishing.