İnsan için, «tabiatın birinci dersi: hayat ve bunu idame ettirmektir» . Bu husus, toplum içinde yaşamakla mümkündür. Esasen, insan, emir ve isteklerine baş eğdiği, üstün iktidarlı toplumun bir üyesi olarak dünyaya gelir. Fert, her zaman, iktidarın vermiş olduğu emirlere boyun eğmek veya bu emirleri ifa etmek zorundadır. Aksi takdirde, düşünür H. Bergson'un yapmış olduğu bir benzetme ile belirttiği gibi: «Kovanın dışında arı solar ve ölür; toplumdan ayrılan veya onun çabasına yeterli derecede iştirak etmeyen insan da, belki, benzer hastalıktan ızdırap çeker» . Bu sebepten dolayıdır ki, insan, daima, gelişmesini sağlayan toplum içinde yaşamıştır ve yaşayacaktır.
İktidar, toplumdaki düzenin, hakların, müşterek faaliyetin, kısaca toplum hayatının şartıdır. Bunu, insanın yaşamasını sağlayan, toplum hayatının oksijeni olarak kabul edebiliriz, öyle ki, insan nasıl oksijensiz yaşayamazsa, bir toplum da iktidar yokluğu ile kaybolup gider. Şu hâlde; iktidar toplum hayatının esas unsurudur. |
