ROMA KULÜBÜ'nün yaptırdığı ve yayınladığı araştırmalardan İkincisi olan «DÖNÜM NOKTASINDAKİ İNSANLIK», »Büyümenin Sınırları» nın yani ilk araştırmanın bir tür tamamlayıcısıdır. Bilindiği gibi, konıpüter yardımıyla ve yeni bir yöntemle yapılan ilk geniş araştırmalardan biri olan «Büyümenin Sınırları», yüzyılları kapsayan dünya değişkenlerine ilişkin ekstrapolasyonlara dayanarak, yüz yıl sonra, aşağı yukarı 2100 yılında büyümenin sınırlarına ulaşılacağı ve 19 uncu Yüzyılın yaşama düzeyinin dahi sürdürülmesine olanak kalmayacağı sonucuna varmıştı. Bu sonucun temel dayanağı, çevresel bozulmadan çok kıtlık sorunları olmuştur.
Büyümenin Sınırları’nın bu kötümser görüşünün yarattığı dünya çapındaki etki ve tepkilerin ışığında, ikinci araştırma, birincisi gibi büyümeyi durdurma ya da büyümeme yerine «organik büyüme» ya da «farklılaşmaya dayanan büyüme - growth with differenciation» yaklaşımını benimsemiştir. Bu yaklaşım biçimine göre, büyümenin gerçek sınırları sosyal, siyasal ve yönetsel niteliktedir ve sonuç olarak insanlığın tabiatına dayanmaktadır. Gerçekten. Roma Kulübünün ilk raporunda, her şey ile birlikte hızla değişen sosyo-kültürel değer sistemi ve buna bağlı olan siyasal ve yönetsel yöntemler yeteri ölçüde ele alınmamıştır. Bu nedenle, ikinci raporda yeni sosyo-politiko-ekonomik ve organik araç ve yöntemlere gereksinme bulunduğu önerilmiştir. Gerçi, bazı yazarlara göre barış, ileriyi görme, ihtiyatlılık (teyakkuz), doğruluk ve fazilet gibi genel değer yargıları savunulmakta ise de, bu ikinci raporda da, çevre sorunlarının çözümünde karşılaşılacak siyasal ve ekonomik güçlükler üzerinde yeterli ölçüde durulmamıştır. |
