Enamel surface roughness after orthodontic adhesive removal: an in vitro study comparing four clearance methods
Denisa Raticová, Magadalena Koťová, Aleš Bezrouk, Leo Sala, Petra Křížová, Leger Aleš, Wanda UrbanováPurpose: Adhesive remnants removal is the last key step influencing orthodontic treatment outcomes. Four different clearance methods (CM) of orthodontic adhesive were evaluated to determine, which achieved the smoothest enamel surface in the shortest time.
Materials and Methods: 75 intact premolars extracted for orthodontic purposes were included, sixty had an orthodontic bracket bonded and subsequently removed, and fifteen served as the control group. Four CMs were used to clear the tooth surface of 15 premolars each: carbide bur (CB), carbide bur with titanium nitride surface treatment + fine carbide bur (CBCB), glass fiber-reinforced composite instrument (GFCB), zirconia bur + glass fiber-reinforced composite bur (ZBCB). The processing time was recorded. In ten premolars from each group, the enamel surface was evaluated by atomic force microscopy estimating mean roughness (Ra), roughness profile value (Rq), and roughness depth (Rt). Enamel Damage Index (EDI) was assessed with a scanning electron microscope on 5 remaining premolars.
Results: Significant differences were observed in all evaluated parameters - Ra (p<0.0001), Rq (p<0.0001), and Rt (p<0.0001). GFCB exhibited the smoothest surface in all parameters. The lowest EDI exhibited teeth treated by GFCB, however, the differences were not significant. Working with GFCB took the longest time (mean 116s), and the shortest with CBCB (mean 49s).
Conclusion: Using CB is the fastest clearance method, but the enamel surface roughness was highest. Clearing with a set of instruments CBCB proved to be a fast method with satisfying remaining enamel roughness.
Ortodontik yapıştırıcı çıkarıldıktan sonra mine yüzey pürüzlülüğü. Dört temizleme yöntemini karşılaştıran bir in vitro çalışma
Denisa Raticová, Magadalena Koťová, Aleš Bezrouk, Leo Sala, Petra Křížová, Leger Aleš, Wanda UrbanováAmaç: Yapıştırıcı kalıntılarının çıkarılması, ortodontik tedavi sonuçlarını etkileyen son önemli adımdır. En kısa sürede en pürüzsüz mine yüzeyini hangi yöntemin elde ettiğini belirlemek amacıyla dört farklı ortodontik yapıştırıcı temizleme yöntemi (CM) değerlendirildi.
Gereç ve Yöntem: Ortodontik amaçlarla çekilen 75 sağlam küçük azı dişi çalışmaya dahil edildi, bunların altmışına ortodontik braket yapıştırıldı ve daha sonra çıkarıldı, on beşi kontrol grubu olarak kullanıldı. Her bir CM, 15 küçük azı dişinin yüzeyini temizlemek için kullanıldı: karbür frez (CB), titanyum nitrür yüzey işlemi + ince karbür frez (CBCB), cam elyaf takviyeli kompozit alet (GFCB), zirkonya frez + cam elyaf takviyeli kompozit frez (ZBCB). İşlem süresi kaydedildi. Her gruptan on küçük azı dişinde, atomik kuvvet mikroskobu ile ortalama pürüzlülük (Ra), pürüzlülük profil değeri (Rq) ve pürüzlülük derinliği (Rt) tahmin edilerek mine yüzeyi değerlendirildi. Kalan beş küçük azı dişinde taramalı elektron mikroskobu ile Mine Hasar Endeksi (EDI) değerlendirildi.
Bulgular: Tüm değerlendirilen parametrelerde - Ra (p<0.0001), Rq (p<0.0001) ve Rt (p<0.0001) - önemli farklılıklar gözlemlendi. GFCB, tüm parametrelerde en pürüzsüz yüzeyi sergiledi. En düşük EDI, GFCB ile tedavi edilen dişlerde gözlemlendi, ancak farklar önemli değildi. GFCB ile çalışmak en uzun süreyi aldı (ortalama 116s) ve en kısa süre CBCB ile çalışıldı (ortalama 49s).
Sonuç: CB kullanımı en hızlı temizleme yöntemi olsa da, mine yüzey pürüzlülüğü en yüksekti. CBCB alet seti ile temizleme, kalan mine pürüzlülüğünde tatmin edici sonuçlarla hızlı bir yöntem olduğunu kanıtladı.