Finite element analysis of stresses on the skull base caused by trauma during sinus lift with mallet and osteotome
Alparslan Esen, Çağrı EsenPurpose: This study aimed to investigate the stress accumulation on the skull base caused by the forces applied to fracture the bone at the sinus floor during the closed trans-alveolar technique of sinus elevation.
Materials and Methods: This study was based on three-dimensional finite element analysis. Study models were determined as follows: Model 1, Model 2, and Model 3 (bone thickness at the sinus floor 1, 2, and 3 mm, respectively). The forces required for fracture of the bone at the base of the sinus were found to be 89,04 N, 138,88 N, and 210 N for Models 1, 2, and 3, respectively. The von Mises (VM), maximum principal (Pmax), and minimum principal (Pmin) stress values were examined at three different locations in the petrous part of the temporal bone. The highest stress values during the fracture process were recorded.
Results: During fracture, VM, Pmax, and Pmin stress values were highest in Model 3 and lowest in Model 1. When the most critical levels were analyzed, it was seen that all stress values in Model 3 were more than twice the values in Model 1.
Conclusion: In closed trans-alveolar sinus lifting, as the forces applied to break the bone at the sinus floor increase, the stress accumulation at the petrous part of the temporal bone increases in direct proportion. This increase in cranial base stress may lead to an increased risk of benign paroxysmal positional vertigo which is a major complication of closed sinus lifting.
Çekiç ve osteotom ile sinüs yükseltme sırasında meydana gelen travmanın kafatası tabanında oluşturduğu streslerin sonlu elemanlar analizi
Alparslan Esen, Çağrı EsenAmaç: Bu çalışmada kapalı transalveolar sinüs yükseltme tekniği sırasında sinüs tabanında bırakılan kemiğin kırılmasına yönelik uygulanan kuvvetlerin kafa tabanında neden olduğu stres birikiminin araştırılması amaçlandı.
Gereç ve yöntem: Bu çalışma üç boyutlu sonlu elemanlar analizine dayanmaktadır. Çalışma modelleri şu şekilde belirlendi: Model 1, Model 2 ve Model 3 (sinüs tabanındaki kemik kalınlığı sırasıyla 1, 2 ve 3 mm). Sinüs tabanındaki kemiğin kırılması için gerekli kuvvetler Model 1, 2 ve 3 için sırasıyla 89,04 N, 138,88 N ve 210 N olarak tespit edildi. Von Mises (VM), maksimum asal (Pmax) ve minimum asal (Pmin) stres değerleri, temporal kemiğin petröz kısmında üç farklı lokasyonda incelenmiştir. Kırılma sürecindeki en yüksek stres değerleri kaydedildi.
Bulgular: Kırılma sırasında VM, Pmax ve Pmin stres değerleri Model 3'te en yüksek, Model 1'de en düşüktü. En kritik seviyeler incelendiğinde Model 3'teki tüm stres değerlerinin Model 1'deki değerlerin iki katından fazla olduğu görüldü.
Sonuç: Kapalı transalveoler sinüs yükseltme işleminde sinüs tabanındaki kemiği kırmak için uygulanan kuvvetler arttıkça temporal kemiğin petröz kısmındaki stres birikimi de doğru orantılı olarak artar. Kranial taban stresindeki bu artış, kapalı sinüs kaldırmanın önemli bir komplikasyonu olan benign paroksismal pozisyonel vertigo riskinin artmasına yol açabilir.