EXAMINING THE RELATIONSHIP AMONG RELIGIOUS COPING, BURDENS, AND LIFE SATISFACTION OF THOSE WHO CARE FOR THE HOMEBOUND ELDERLY
Caregiving is a challenging process for caregivers. When encountering a life stressor, some people turn to a greater power and try to deal with stress through religious rituals. In line with previous findings, it is important to state the difficulties caregivers face and whether religious coping positively affects the burdens and life satisfaction of those who care for the homebound elderly. The objective of this study is to examine the relationship among the burdens, religious coping, and life satisfaction of those caring for the elderly receiving home-care in Zeytinburnu, Istanbul. The results suggest that religious coping does not positively affect caregivers’ burdens. It was believed that this result is related to social desirability. Also, a negative correlation was found between caregivers’ burdens and their life satisfaction. In this sample, providing care for a very close family member seems to increase a caregiver's burden. In light of these results caregivers should use more active coping ways and for future research it was recommended to focus on effectiveness of other coping ways. These results are discussed in light of the related literature, and recommendations have been presented.
EVDEN ÇIKAMAYAN YAŞLILARA BAKIM VERENLERDE DİNİ BAŞA ÇIKMA, BAKIM VEREN YÜKÜ VE YAŞAM DOYUMU ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
Bakım verme, içinde çeşitli zorluklar barındıran bir süreçtir. Stresli bir yaşam olayı ile karşı karşıya kalındığında bazı insanlar bu stresle başa çıkmak için dini ritüelleri kullanır ve yüceliğine inandığı bir varlığa yönelir. Geçmiş araştırmaların sonuçlarına göre bakım verenlerin karşılaştıkları sorunları belirlemenin yanı sıra dini başa çıkmanın bakım verenlerin yüküne ve yaşam doyumuna etkisini belirlemekte önemlidir. Bu çalışmanın amacı Zeytinburnu’nda yaşayan ve evde bakım hizmeti alan yaşlılara bakım verenlerin; bakım veren yükü, dini başa çıkma tutumları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Sonuçlara göre dini başa çıkma, bakım veren yükünü olumsuz etkilemiş. Ancak bu sonucun sosyal azruedilebilirlik ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Ayrıca bakım veren yükü ile yaşam doyumu arasında ise olumsuz bir ilişki gözlenmiştir. Yakın bir aile bireyine bakım vermenin bakım veren yükünü arttırdığı gözlenmiştir. Bu sonuçlar ışığında bakım verenlerin daha aktif başa çıkma yolları kullanmalarının daha etkili olabileceği düşünülmektedir ve gelecek araştırmaların farklı başa çıkma yollarının etkililiğine odaklanması önerilmektedir. Bu sonuçlar ilgili literatür ışığında tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.