Use of Complementary and Alternative Therapy in Children and Evaluation of Parental Information
Duygu Akçay, Ayla YıldırımlarObjective: In this research our aim was to evaluate the use of complementary and alternative therapies in children without chronic disease and the relevant knowledge of their parents. Material and Method: The study was carried out as a descriptive type between 05.16.2016 and 05.27.2016. The universe of the study consisted of parents (n=696) of children without a chronic illness who applied to the Department of Child Health and Diseases of Antalya State Hospital Hüseyin Savaş District Policlinic. Data were collected from a total of 125 parents volunteered to work within this group. In the collection of research data, a questionnaire consisting of descriptive characteristics of the families and questions about the research topic formulated by the investigators after screening relevant literature was used by the researchers. Results: Most of (97.6%) the interviewed parents were mothers and 63.2% of them were 35-44 years old, while 51.2% of the families reported they had used complementary and alternative medicine (CAM) as a supportive treatment, and 38.4% of them used CAM for the relief of their children. All of the families stated that they had used at least one of the CAM types for their children and 72.8% of them had used these methods frequently. When using CAM, some (56%) families had not observed any benefit or harm (97.6%) for their children . It has been determined that the methods most known and used by the parents were herbal treatment and the religious methods, respectively. Families who indicated that they had medium and high income levels (71.9%, 94.4%, respectively) reported frequent use of CAM for their children. There was no statistically significant difference between parents’ educational status, age range and use of CAM for their children. Conclusions: It has been determined that all of our research group used at least one of the TAT methods and frequently for their children, and that the method they used most frequently was herbal treatment. Health professionals should be aware of the effectiveness, dosages, side effects, toxicity, and potential drug interactions of CAM methods. These families should be questioned on the use of CAM, and training and counseling should be offered on the use of CAM.
Çocuklarda Tamamlayıcı ve Alternatif Tedavi Kullanımı ve Ebeveyn Bilgilerinin Değerlendirilmesi
Duygu Akçay, Ayla YıldırımlarAmaç: Araştırmada; kronik hastalığı olmayan çocuklarda tamamlayıcı ve alternatif tedavilerin kullanımı ve ebeveyn bilgilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma, 16.05.2016 ile 27.05.2016 tarihleri arasında tanımlayıcı tipte yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, Antalya Devlet Hastanesi Hüseyin Savaş Semt Polikliniği Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları bölümüne başvuru yapan kronik bir hastalığı olmayan çocukların ebeveynleri (n=696) oluşturmuştur. Bu grup içinde çalışmaya gönüllü olarak katılan toplam 125 ebeveynden konuya ilişkin veri toplanmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında konu ile ilgili literatür taranarak araştırmacılar tarafından oluşturulan, ailelerin tanımlayıcı özellikleri ve araştırma konusu ile ilgili sorulardan oluşan bir form kullanılmıştır. Bulgular: Görüşülen ebeveynlerin %97,6’sı anne olup, %63,2’si 35-44 yaş arasındadır. Ailelerin %51,2’si destek, %38,4’ü rahatlama amaçlı çocuğu için tamamlayıcı ve alternatif tedavi (TAT) kullandığını bildirmiştir. Ailelerin tamamı çocuğu için TAT türlerinden en az birini kullandığını, kullandığı yöntemleri de %72,8’i sıklıkla kullandığını ifade etmiştir. TAT kullanırken %56’sının çocuğunda herhangi bir yarar, %97.6’sının zarar gözlemlemediği tespit edilmiştir. Ailelerin en fazla bildiği ve kullandığı yöntemlerin sırasıyla bitkisel tedavi ile dini yöntem olduğu saptanmıştır. Ekonomik durumlarını orta ve yüksek seviyede (sırasıyla %71,9, %94,4) olduğunu bildiren aileler çocuğu için sıklıkla TAT kullandığını bildirmiştir. Ebeveynlerin eğitim durumu, yaş aralığı ile çocuğu için TAT kullanım sıklığı arasında istatistiksel olarak bir fark bulunamamıştır. Sonuç: Araştırma grubumuzun tamamının çocuğu için TAT yöntemlerinden en az birini kullandığı, kullandığı yöntemleri sıklıkla kullandığı ve en fazla kullanılan yöntemin bitkisel tedavi olduğu tespit edilmiştir. Sağlık profesyonelleri, TAT yöntemlerinin etkinliği, dozajları, yan etkileri, toksisiteleri ve potansiyel ilaç etkileşimlerinden haberdar olmalıdır. Aileleri TAT kullanımı hususunda sorgulamalı, eğitim ve danışmanlık hizmeti sunmalıdır.
