Health of Preterm Newborns at the Health Promoting Hospital: The Effect of Postpartum Education on Child Care
Zeynep Çetin Çamkıran, Serpil Uğur BaysalObjective: The recent studies have revealed that postpartum parental education, and surveillance has a great importance for the optimum home care of late premature infants during their transition period. The aim of this research was ensure the optimum health care and sustainability of home care of late preterms during transition by delivering necessary health education to mothers; hence, to prevent potential problems which may rise in relation with inappropriate home care; to minimize the rehospitalization rate of infants during the first three months of their lives which might otherwise seen more frequently by monitoring general health state of the infants. Method: This prospective, descriptive research carried out as case-control survey was performed using a cross-sectional method and questionnaire forms so as to collect data. Seventy 70 singleton late preterm infants who were born at 34 to 36 gestational weeks at a Training and Research Hospital in İstanbul were included in the survey after obtaining ethics committee approval. The mothers of the newborns included in the experimental study group were given health education about home care of the baby by a newborn nurse (researcher) experienced in child care during two visits. The education included basic newborn care and the symptoms of the diseases. Both groups were followed up at the postpartum first and third months. Results: Indications for hospitalisation soon after birth were respiratory distress in 66.7%, and hyperbilirubinemia in 33.3 % of the cases in the experimental group. In the control group patients were hospitalized with the indications of respiiratory distress (77.8%), prematurity (5.6%), hyperbilirubinemia (11.1%), and infection (5.6%). In the experimental group diaper dermatitis at the first, and burring/yellow eye discharge at third months were significantly less frequent in the experimental group at and third months (p<0.05); whereas the rate of admission in control group was higher than those in the study group (p=0.001). Exclusively breastfeeding rates were not significantly different between the groups at first, and third months after birth. In the study group, the frequency of formula feeding was lower than those of controls during the follow up (p<0.05). Mothers were less frequently worried about feeding their babies, their gaining weight, and baby care in the experimental group in the first month (p<0.05). Conclusion: Adequate education delivered to mothers and caregivers is necessary to promote health of late preterms during their transition period, to decrease morbidity and rehospitalization rate. This approach will provide the optimum home care, exclusive breastfeeding; and minimize formula feeding; decrease mother’s concern related to their baby’s health.
Sağlığı Geliştiren Hastanede Preterm Yenidoğan Sağlığı: Doğum Sonrası Eğitimin Çocuk Bakımına Etkisi
Zeynep Çetin Çamkıran, Serpil Uğur BaysalAmaç: Geç preterm yenidoğanların geçiş döneminde evde yeterli bakımlarının sağlanmasında anne-baba eğitiminin ve izlemin önemi ortaya konmuştur. Bu araştırma, geç pretermlerin evde sürdürülebilir optimum bakımlarını sağlayabilmek için annelerine doğum sonrası gereken eğitimi vermek; böylece evde bakım ile ilgili olası sorunların oluşumunu engellemek, ilk üç ay boyunca, bebeklerin genel sağlık durumlarını izleyerek, daha sık görülebilecek hastaneye yatışı en aza indirmek amacıyla yapıldı. Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte ve deney-kontrol düzeninde gerçekleştirilen bu prospektif araştırma, anket kullanılarak kesitsel yöntemle yürütüldü. İstanbul’da bir eğitim ve araştırma hastanesinde, yerel etik kurul izni alınarak 34-36 gestasyon haftasında tekil doğan geç preterm toplam 70 yenidoğan araştırma kapsamına alındı. Deney grubuna alınan yenidoğanların annelerine hastanede bulundukları süre boyunca, yenidoğan konusunda deneyimli hemşire (araştırmacı) tarafından bebek bakımı konusunda iki ziyaret yapıldı. Verilen eğitim, temel yenidoğan bakımını ve hastalık belirtilerini kapsadı. Her iki gruptaki bebeklerin birinci ve üçüncü ayda izlemleri yapıldı. Bulgular: Doğumdan hemen sonra hastanede yatış nedenleri, deney grubunun %66,7’sinde solunum sıkıntısı, %33,3’ünde hiperbilirubinemi olarak belirlendi. Kontrol grubunun %77,8’i solunum sıkıntısı, %5,6’sı prematürelik, %11,1’i hiperbilirubinemi, %5,6’sı enfeksiyon nedeniyle hastanede yatmıştı. Deney grubunda birinci ve üçüncü aylarda bez dermatiti ve birinci ayda gözde sarı akıntı/çapaklanma daha az (p<0.05) görülürken acile başvurma oranı da daha düşük bulundu (p=0.001). Gruplar arasında birinci ve üçüncü ayda yalnızca anne sütü ile beslenme açısından anlamlı bir fark yoktu (p>0.05); ancak, deney grubunda formül süt ile beslenilen öğün sayısı daha azdı (p<0.05). Deney grubundaki annelerde bebeklerine yönelik beslenme, kilo alma ve bakım konusunda endişe durumu birinci ayda anlamlı olarak daha az bulundu (p<0.05). Sonuç: Hastalık ve yine hastaneye yatış oranlarının azaltılabilmesi için annelere ve evde bakım veren diğer bireylere etkili ve yeterli eğitim verilmesi, geçiş dönemindeki prematüre sağlığının geliştirilmesi için gerekmektedir. Bu yaklaşım, geç preterm yenidoğanların evde yeterli bakımlarının sağlanmasını, tek başına anne sütü ile beslenmelerini, formül süt kullanımının en aza indirilmesini, annelerin bebeklerinin bakımı konusunda kaygılarının azaltılmasını kolaylaştıracaktır.