A Case with Stereotyped Movement Disorder
Objective: Movement disorders are conditions which may develop during childhood secondary to many causes and can be a physical examination finding which guides the differential diagnosis. In particular, the treatment process progresses favourably when stereotypic movements can be noticed at an early age in this presentation, an infant with stereotypic movements who was prediagnosed as developmental coordination disorder and treated with her family’s behavioral regulation. Case: An eight-month-old girl was brought to the Social Pediatrics Outpatient Clinic by her family for her routine control. Although her family did not express any any complaint, curling style movements in her hands and feet were recognized during the physical examination. She was one of the dichorionic diamniotic twins and born as a late preterm. Her neurological development was normal and there was nothing unusual about her personal and family history. Biochemical, hormonal or metabolic investigations did not show any abnormality and her social and motor developmental tests were within normal limits. As an outcome of the evaluation of her video recordings, developmental coordination disorder was considered at the forefront in the differential diagnosis. Parents were advised to pay more attention to her, play more games with her and select the appropriate toys for her age. Movement disorders regressed steadily with behavioural regulations in the family. Discussion: Benign developmental movement disorder, which can occur in neonatal period, infancy or childhood, is one of the important clinical conditions which generally manifest with developmental problems rather than neurological problems. They can present with various clinical manifestations and may present with episodic and intermittent movement disorders. Diagnosis can be adequately established with a good history, careful physical examination, detailed evaluation of video recordings.
Stereotipik Hareket Bozukluğu Olan Sütçocuğunda Unutulmaması Gereken Ayırıcı Tanı: Gelişimsel Koordinasyon Bozukluğu
Amaç: Hareket bozuklukları çocukluk çağında birçok neden ile gelişebilen bir durum olup, ayırıcı tanıda yön gösterici bir fizik muayene bulgusu olabilmektedir. Özellikle stereotipik hareketleri fark edilip erken dönemde tedavi şansı yakalanan bireylerde tedavi süreçleri daha olumlu seyredebilmektedir. Bu makalede stereotipik hareketleri fark edilen ve ailevi davranışsal düzenlemeler ile düzelen gelişimsel koordinasyon bozukluğu ön tanılı bir sütçocuğu ele alınmıştır. Vaka: Sekiz aylık kız hasta, Çocuk Sağlığı İzlem Polikliniğine rutin takipleri yapılmak üzere getirildi. Ailenin belirttiği bir yakınması olmamakla beraber, vakada fizik muayene sırasında el ve ayaklarda dans eder tarzda hareketler dikkat çekti. Geç preterm ve dikoryonik diamniyotik ikiz eşi olarak dış merkezde doğan vakanın nörolojik gelişimi normal, özgeçmiş ve soygeçmişinde özellik yoktu. Biyokimyasal, hormonal veya metabolik tetkiklerinde özellik saptanmayan hastanın sosyal ve motor gelişimsel testleri de normaldi. Video kayıtlarının ayrıntılı değerlendirilmesi sonucunda ayırıcı tanıda ön planda gelişimsel koordinasyon bozukluğu düşünüldü. Ebeveynlerine, vakaya yönelik ilginin arttırılması, onunla daha çok oyun oynanması önerildi ve uygun oyuncak seçimi konusunda aile bilgilendirildi. Ailede yapılan davranışsal düzenlemeler ile vakadaki hareket bozukluğunun gerileyerek kaybolduğu gözlendi. Tartışma: Başlangıcı neonatal, sütçocukluğu veya çocukluk döneminde olabilen gelişimsel benign hareket bozuklukları, genellikle nörolojik sorunların eşlik etmediği, ancak gelişimsel sorunların ortaya çıkabildiği durumlardandır. Çeşitli klinik bulgular ile başvurabilen, epizodik ve intermittan hareketleri olabilen bu hastalarda dikkatli alınan öykü, özenle yapılan fizik muayene ve çekilen video kayıtları ile detaylı değerlendirme tanının konulabilmesi için yeterli olabilmektedir.
