MANNOSE BINDING LECTIN (MBL) GENE POLYMORPHISMS AND THEIR RELATIONS WITH CLINICAL FEATURES IN PATIENTS WITH FAMILIAL MEDITERRANEAN FEVER (FMF)
Ertuğrul Erken, Özlem Kudaş, Suzan Dinkçi, Yunus Emre Kuyucu, Türker Taşlıyurt, Eren ErkenObjective: Mannose-binding lectin (MBL), which takes part in the lectin pathway of the complement system as a component of innate immunity, is activated by the stimulation of various bacterial lectins. It is known that some of the MBL gene polymorphisms (eg, codon 52, codon 54) that may lead to alterations in MBL serum levels are responsible for the susceptibility to infectious diseases and contribute to the pathogenesis of various autoimmune and inflammatory diseases. In this study, we planned to investigate the frequencies of codon 52 and codon 54 polymorphisms of the MBL gene in FMF patients and their association with the clinical features of the disease. Materials and Methods: MBL gene polymorphisms of the R52C C>T and G54D G>A were investigated by sequencing in 157 FMF patients and 150 unrelated healthy controls. MEFV gene mutations in FMF patients were investigated by sequencing method. The clinical characteristics of the patients and the C-reactive protein (CRP) values in attack-free phase were recorded. Statistical analysis of the findings was performed with the SPSS version 18.0. Results: The MBL gene R52C C>T polymorphism was detected in 12.7% of the patients and 10.6% of the controls. G54D G>A polymorphism was detected in 26.7% of the patients and 26.6% of the controls. There was no significant difference between the two groups (p=0.794). No significant correlations between MBL gene polymorphisms and various clinical characteristics of patients (amyloidosis, fever, colchicine response) were found. Mean CRP level of the FMF patients was 4.90±6.72 mg/dL. In FMF patients with elevated serum CRP levels (>0.8 mg/L), codon 54 MBL polymorphism frequency was 14.8%, codon 52 polymorphism frequency was 25.2%. Codon 52 and codon 54 polymorphism frequencies were not different between the groups according to CRP level (p>0.05). In FMF patients, significant correlations were found between M694V and amyloidosis (p=0.002) as well as between M694I and colchicine resistance (p=0.016). Conclusion: The absence of a relationship between MBL polymorphisms and high CRP levels in attack-free phase of FMF patients suggests that the proinflammatory state in some FMF patients is not related to MBL mediated mechanisms. In our cases, the significant relationship between M694I and colchicine resistance is remarkable. Our finding of the significant relationship between M694V and amyloidosis is consistent with previous literature and demonstrating the importance of M694V in disease severity and prognosis.
AİLESEL AKDENİZ ATEŞİ (AAA) HASTALARINDA MANNOZ BAĞLAYICI LEKTİN (MBL) GEN POLİMORFİZMLERİ VE KLİNİK ÖZELLİKLERLE İLİŞKİSİ
Ertuğrul Erken, Özlem Kudaş, Suzan Dinkçi, Yunus Emre Kuyucu, Türker Taşlıyurt, Eren ErkenAmaç: Kompleman aktivasyonunun lektin yolağında rol oynayan ve doğal immün sistemin bir parçası olan mannoz bağlayıcı lektin (MBL), çeşitli patojenlerin mannan gruplarının uyarısı ile aktive olur. MBL genindeki bazı polimorfizmler (örn. kodon 52, kodon 54 polimorfizmleri) MBL’nin serum düzeylerinde değişikliklere yol açarak, infeksiyon hastalıklarına yatkınlığa neden olabildiği gibi, bazı otoimmün ve inflamatuvar hastalıkların patogenezine de katkıda bulunabilir. Bu çalışmada, ailesel Akdeniz ateşi (AAA) hastalarında MBL geni kodon 52 ve kodon 54 polimorfizmlerinin sıklığını ve başta sekonder amiloidoz olmak üzere, hastalığın klinik özellikleri ile olası ilişkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Yüzelli-yedi AAA hastasında ve hastalarla akrabalık ilişkisi olmayan benzer demografik dağılımdaki 150 sağlıklı kontrolde MBL genindeki R52C C>T ve G54D G>A polimorfizmleri sekanslama yöntemi ile araştırıldı. AAA hastalarının MEFV geni analizleri, klinik özellikleri ve ataksız dönemdeki serum CRP düzeyleri kaydedildi. Genetik sonuçlar ile klinik ve laboratuvar bulgular arasındaki olası ilişkiler incelendi. Bulgular: MBL geni R52C C>T polimorfizmi hastaların %12,7’sinde, kontrol grubunun %10,6’sında saptandı. G54D G>A polimorfizmi hastaların %26,8’sinde, kontrollerin %26,7’sinde saptandı. Polimorfizm sıklığı açısından, iki grup arasında anlamlı fark bulunamadı (p=0,79 ve 0,98). İncelenen MBL geni polimorfizmleri ile hastaların çeşitli klinik özellikleri (ör. amiloidoz, ateş, kolşisin yanıtı, MEFV mutasyonları) arasında anlamlı ilişki bulunamadı. AAA hastalarının ortalama CRP değeri 4,90±6,72 mg/dL olup, ataksız dönemde serum CRP düzeyi normalden yüksek (>0,8 mg/dL) olan hastalarda MBL kodon 52 polimorfizmi sıklığı %25,2, kodon 54 polimorfizmi sıklığı %14,8 oranında bulundu. AAA hastalarında yüksek CRP düzeyine göre kodon 52 ve kodon 54 polimorfizmi sıklıkları farklı bulunmadı (p=0,399). AAA hastalarında M694V mutasyonu ile amiloidoz arasında (p=0,002) ve M694I mutasyonu ile kolşisin direnci arasında (p=0,016) anlamlı ilişki saptandı. Sonuç: AAA hastaların ataksız dönemdeki CRP düzeyleri ve taşıdıkları klinik özellikler ile MBL polimorfizmleri arasında anlamlı ilişki bulunamaması, AAA hastalarının proinflamatuvar durumda olduğunu ve MBL aracılı mekanizmaların bu süreçlere katkısının olmadığını düşündürmektedir. Olgularımızda M694I ile kolşisin direnci arasında anlamlı ilişki saptanmış olması dikkate değer bir bulgudur. Yine olgularımızda M694V ile amiloidoz arasında anlamlı ilişki bulunması önceki literatür bulguları ile uyumludur ve M694V’nin hastalık şiddeti ve prognozu için önemli olduğu görüşünü desteklemektedir.
