ELEVATED TRIGLYCERIDE GLUCOSE INDEX IS RELATED TO THE PRESENCE OF HEART FAILURE
Objective: Previous studies have shown a significant associa tion between insulin resistance (IR) measured by using different methods and heart failure (HF). In recent years, the triglyceride glucose (TyG) index has been used to measure IR, and there are several reports showing that the TyG index indicates conditions such as metabolic syndrome (MetS) and atherosclerotic process. However, there is no study investigating the association of the TyG index with HF. Therefore, we aimed to evaluate the role of the TyG index in HF presence and its relationship with HF severity in this study. Material and Method: Sixty-nine subjects matched for age and gender were analyzed retrospectively. The TyG index was used to measure IR and was calculated by the formula Ln [fasting triglycerides (mg/dl) x fasting glucose (mg/dl)/2]. The severity of HF was assessed by New York Heart Association (NYHA) functional class, left ventricular ejection fraction (LVEF) and N- terminal prohormone brain natriuretic peptide (NT-proBNP). Results: HF patients had higher TyG index (9.11±0.59 vs. 8.55±0.55; p<0.001) but there was no correlation between TyG index with HF severity identified by NYHA functional class, LVEF and NT-proBNP. The ROC curve showed the cut-off point of the TyG index in determining HF as 9.19 with 71% sensitivity and 51% specificity (AUC:0.745, p<0.001). Conclusion: TyG index may be a useful marker for diagnosis of HF, but is not correlated with HF severity.
YÜKSEK TRİGLİSERİD GLUKOZ İNDEKSİ KALP YETMEZLİĞİ VARLIĞIYLA İLİŞKİLİDİR
Amaç: Önceki çalışmalar, farklı yöntemler kullanılarak ölçülen insülin direnci (IR) ile kalp yetmezliği (KY) arasında önemli bir ilişki olduğunu göstermiştir. Son yıllarda, trigliserid glukoz (TyG) indeksi IR’ni ölçmek için kullanılmaktadır ve TyG indeksinin, metabolik sendrom (MetS) ve aterosklerotik süreç gibi durumları gösterdiğine dair birkaç rapor vardır. Ancak TyG indeksinin KY ile ilişkisini araştıran herhangi bir çalışma yoktur. Bu nedenle, biz bu çalışmada TyG indeksinin KY varlığındaki rolünü ve KY şiddeti ile ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Yaş ve cinsiyet uyumlu 69 hasta geriye dönük olarak incelendi. IR’ni ölçmek için TyG indeksi kullanıldı ve Ln [açlık trigliseridleri (mg/dl) x açlık glikozu (mg/dl)/2] formülüyle hesaplandı. KY’nin şiddeti, New York Kalp Derneği (NYHA) fonksiyonel sınıfı, sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) ve N-terminal prohormon beyin natriüretik peptidi (NT-proBNP) ile değerlendirildi. Bulgular: KY hastaları daha yüksek TyG indeksine sahipti (9,11±0,59’a karşı 8,55±0,55; p<0,001). Ancak NYHA fonksiyonel sınıfı, LVEF, NT-proBNP ile tanımlanan KY şiddeti ile TyG indeksi arasında herhangi bir korelasyon yoktu. ROC eğrisi, KY’nin belirlenmesinde TyG indeksinin kesme noktasını %71 duyarlılık ve %51 özgüllük ile 9,19 olarak gösterdi (AUC:0,745, p<0,001). Sonuç: TyG indeksi, KY tanısı için yararlı bir belirteç olabilir ancak KY ciddiyeti ile ilişkili değildir.
