IN VIVO USE OF N-BUTYL-2-CYANOACRYLATE IN CLEFT PALATE SURGERY AND A COMPARISON OF ITS EFFICACY WITH SUTURE MATERIAL
Furkan Karabulut, Serhat ÖzbekObjective: In this experimental work, we aimed to compare the efficacy of two different methods of combining the mucoperiosteal flaps in an animal model: using a tissue adhesive material N-butyl-2-cyanoacrylate (Glubran®2) and the classical suturing technique in cleft palate surgery. Methods: Rats were separated into group A and B. In group A (n=12) mucoperiosteal flaps were brought together with absorbable suturing material, while in group B (n=12), adhesive material was used for the same purpose. Palatal mucosa healing was evaluated histologically in terms of inflammatory cell infiltration, fibroblastic activity and vascularization on the postoperative 8th and 16th days. Results: As a result of this experimental study, there were no differences macroscopically in palatal mucosa healing in both groups. Histologically, on day 8, the inflammation severity was higher in the suture material group and the difference was statistically significant. On day 16, fibroblastic activity was significantly lower in the suture material group. There was no significant difference between the groups in terms of vascularity. Conclusion: As a result of these findings, Glubran®2 was found to be easily usable and effective with low complication rates, moreover, it was a practical tissue adhesive material for merging mucosal flaps in the midline of the palate.
IN VIVO MODELDE YARIK DAMAK CERRAHİSİNDE N-BUTİL-2-SİYANOAKRİLATIN KULLANIMI VE ETKİNLİĞİNİN SÜTÜR MATERYALİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI
Furkan Karabulut, Serhat ÖzbekAmaç: Bu deneysel çalışma, mukozal yapılarda etkili olan bir çeşit doku yapıştırıcısı olan N-butil-2-siyanoakrilatın (Glubran®2) hayvan modelinde damak onarımında etkinliğini kanıtlamak ve damak mukoza iyileşmesinde sütür materyali ile bu yapıştırıcının etkinliğini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Sıçanlar iki ana gruba ayrıldı. Grup A’da (n=12) mukoperiosteal flepler sütür materyali ile bir araya getirilirken, grup B’de (n=12) mukoperiosteal flepler doku yapıştırıcı ile biraraya getirildi. Damak mukoza iyileşmesi, histolojik olarak, inflamatuar hücre infiltrasyonu, fibroblastik aktivite ve vaskülarizasyona bakılarak, postop 8. gün ve 16. günde değerlendirildi. Bulgular: Bu çalışmanın sonucunda; dikiş materyaliyle doku yapıştırıcısı arasında makroskobik bir fark saptanamamıştır. Histolojik olarak, 8. günde, dikiş grubunda inflamasyon şiddetinin istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek olduğu görüldü. Dikiş grubunda 16. günde, fibroblastik aktivitenin istatistiksel olarak anlamlı miktarda düşük olduğu görüldü. Vaskülarite açısından, iki grup arasında benzer değerler görüldü. Sonuç: Bu bulgular neticesinde, N-butil-2 siyanoakrilat’ın yarık damak cerrahisinde, mukozal fleplerin orta hatta tespitinde (sütür tekniklerinin uygulanması zor olan bu dar cerrahi sahada) kolay uygulanabilen, etkin ve komplikasyon oranı düşük, cerrah açısından zaman kaybı yaratmayacak bir materyal olabileceği sonucuna varıldı.
