PREDICTIVE VALUE OF THE NEUROPSYCHOLOGICAL IMPAIRMENT SCALE IN PATIENTS WITH TRAUMATIC BRAIN INJURY
Sophia Mansouripour, Alireza Ala, Elham Afsar, Alireza Bihamta, Erfan Golshan Shali, Pouneh Hamian-roomiani, Pouya Vakilipour, Samad Shams VahdatiObjective: Various studies have used different measures to predict the outcome of patients with traumatic brain injury, including the Glasgow Coma Scale (GCS), Disability Rating Scale, and length of hospital stay, among others. This study was conducted to determine the predictive significance of the Neuropsychological Impairment Scale (NIS) concerning the mortality rate, recovery, and discharge outcomes of patients who have been presented to the emergency department.
Material and Method: This descriptive–analytical cross-sectional study was conducted on 100 individuals aged ≥18 years who have experienced traumatic brain injuries. A checklist was prepared incorporating items from the NIS and patient information such as age, gender, and injury mechanism details. The checklist was completed during bedside examinations.
Result: The prevalence of traumatic brain injuries was higher in men (78%) in the age group of 21–40 years. The average age of patients was 41.63 years. Falling from a height was identified as the predominant cause of brain trauma, followed by twocar accidents. The mean primary GCS score was 13.47 for men and 14.63 for women. Hospitalization occurred in 67% of cases, followed by discharge in 30% and surgical intervention in 3% of cases. An inverse correlation was observed between the examined sample’s NIS standard score and the initial GCS score.
Conclusion: An inverse relationship between NIS and initial GCS scores suggests that lower NIS scores are associated with better outcomes, indicating its utility as a predictive factor.
TRAVMATİK BEYİN HASARI OLAN HASTALARDA NÖROPSİKOLOJİK BOZULMA ÖLÇEĞİNİN ÖNGÖRÜSÜNÜN DEĞERLENDİRİLMESİ
Sophia Mansouripour, Alireza Ala, Elham Afsar, Alireza Bihamta, Erfan Golshan Shali, Pouneh Hamian-roomiani, Pouya Vakilipour, Samad Shams VahdatiAmaç: Glasgow Koma Ölçeği (GKÖ), Engellilik Derecelendirme Ölçeği (EDÖ) ve Hastanede Kalış Süresi (HKS) dahil olmak üzere travmatik beyin hasarı olan hastaların sonuçlarını tahmin etmek için çeşitli çalışmalarda farklı ölçümler kullanılmıştır. Bu çalışma, Tebriz'deki İmam Rıza Hastanesi'nin acil servisine travmatik beyin hasarı nedeniyle başvuran hastaların ölüm oranı, iyileşme ve taburculuk sonuçları açısından Nöropsikolojik Bozukluk Ölçeği'nin (NBÖ) öngörüdeki önemini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı-analitik kesitsel yöntem kullanılarak yapılan bu araştırma, travmatik beyin hasarı geçirmiş 18 yaş ve üzeri 100 kişiden oluşan bir çalışma grubunu içermektedir. Araştırma, NBÖ maddeleri, yaş, cinsiyet ve yaralanma mekanizması ayrıntıları gibi hasta bilgilerini içeren bir kontrol listesi ile yapıldı. Kontrol listesi, yatak başı muayeneleri sırasında tamamlandı.
Bulgular: Bulgular, 21 ila 40 yaş grubundaki erkeklerde (%78) travmatik beyin hasarı prevalansının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Hastaların ortalama yaşı 41,63'tür. Yüksekten düşme, beyin travmasının en önemli nedeni olarak ortaya çıkmakta ve bunu araç içi trafik kazaları takip etmekteydi. Ortalama birincil GKÖ erkekler için 13,47, kadınlar için 14,63'tü. Vakaların %67'sinde hastaneye yatış, %30'unda taburcu edilme ve %3'ünde cerrahi müdahale yapıldı. Çalışmada, incelenen örneğin NBÖ standartı ile başlangıçtaki GKÖ puanı arasında ters korelasyon olduğu saptandı.
Sonuç: Çalışma sonuçları, NBÖ ile başlangıç GKÖ arasındaki ters ilişki, daha düşük NBÖ değerlerinin daha iyi sonuçlarla ilişkili olduğunu ve bunun öngörücü bir faktör olarak kullanılabileceğini göstermektedir.
