Borrowing and Transplant in South Asian Constitutionalism: Comparative Analysis
Zobayer Akon, Mahmudul Hasan, Minhajul Abedin ChowdhuryThe study at hand positsthatthe phenomenon of constitutional borrowing and transplantin South Asia is evidentin both big-C and small-C constitutional frameworks. Thistextsubmitsthat the demonstration ofshared constitutional features encourages borrowing through constitutional similarities. The journey of constitutional formation in South Asia following decolonisation is frequently infused with global commitment to rights. The growing significance of international law and globalisation has contributed to the upsurge of constitutionaltransplants as a trend in South Asia. The presentresearch illustrates how the rise of judicial activism in favour of welfare for average citizensin South Asia functions as a precursorto the adoption of constitutional borrowing. The assertion is put forth that when extra-constitutionalism takes hold, the constitutional behavioural patterns in thisregion remain homogeneous. Therefore, lending and borrowing occurin two distinct ways: plausibly and abusively. Several factors, such as colonial legacy, legal education, and the active role of constitutional experts in the workflow of constitutionmaking, contribute to the increase in constitutional borrowing and transplantation in South Asia. This argument proposesthat the consideration of context specificity is imperative in the study of comparative public law and should not be brushed aside. Simultaneously, judicial art that considers globalisation is more beneficial to justice than parochialism.
Güney Asya Anayasacılığında Ödünç ve Nakil: Karşılaştırmalı Bir Analiz
Zobayer Akon, Mahmudul Hasan, Minhajul Abedin ChowdhuryBu çalışma, Güney Asya’da büyük A (big C) ve küçük a (small c) anayasal çerçevelerde anayasal ödünç alma ve nakil olgusunun belirgin olduğunu öne sürmektedir. Metin, ortak anayasal özelliklerin sergilenmesinin, anayasal benzerlikler yoluyla ödünç almaya teşvik ettiğini ileri sürmektedir. Güney Asya’da sömürgecilik sonrası anayasal oluşum süreci, sıklıkla dünya çapında haklara olan bağlılıkla harmanlanmıştır. Uluslararası hukuk ve küreselleşmenin artan önemi, Güney Asya’da anayasal nakil eğiliminde bir artışa katkıda bulunmuştur. Mevcut araştırma, Güney Asya’da ortalama vatandaşın refahı lehine yargı aktivizminin, anayasal ödünç almanın benimsenmesinde nasıl bir öncü işlevi görgüğünü göstermektedir. Anayasa dışılık yerleştiğinde, bu bölgedeki anayasal davranış kalıplarının homojen kaldığı ileri sürülmektedir. Bu nedenle, ödünç verme ve alma, makul ve kötüye kullanılabilir olmak üzere iki farklı şekilde gerçekleşmektedir. Sömürge mirası, hukuk eğitimi ve anayasa yapım sürecinde anayasa uzmanlarının aktif rolü gibi birkaç faktör, Güney Asya’da anayasal ödünç alma ve naklin artışına katkıda bulunmaktadır. Argüman olarak Karşılaştırmalı kamu hukuku çalışmalarında bağlamın özgüllüğünün dikkate alınmasının zorunlu olduğu ve göz ardı edilmemesi gerektiği ileri sürülmektedir. Aynı zamanda, küreselleşmeyi hesaba katan yargı sanatı, dar görüşlülükten daha fazla adalet davasına yarar sağlamaktadır.