Forest, Bandits, and State: Some Measures Taken against the Use of Forests as Illegal Activity Areas in the Ottoman Empire (16th-18th centuries)
Yusuf Alperen AydınThe territories of the Ottoman Empire included extensive forested areas. These forests provided a rich source of timber and other materials essential for the maintenance of the empire's military establishments, including the Imperial Arsenal, the Imperial Armory, and the Imperial Arsenal of Ordinance and Artillery. Furthermore, the Ottoman people utilized these forests to meet their own needs, primarily for firewood. In addition to these, which consumed a certain level of the empire's forest resources, there were also bandits who used the vast wooded areas both as a hideout and as a base for their illegal activities. Bandits would conceal themselves behind trees situated along the routes traversing forested areas, which were also used for travel and trade. Despite the efforts of the central administration to guarantee the security of these areas through the deployment of personnel to the derbend organization, their success in this endeavor was not complete. In such cases, in order to ensure road safety, the central administration took certain measures to prevent bandits from using forest as an ambush site.
Orman, Eşkıya ve Devlet: Osmanlı İmparatorluğu'nda Ormanların Yasadışı Faaliyet Alanı Olarak Kullanılmasına Karşı Alınan Bazı Önlemler (16.-18. Yüzyıllar)
Yusuf Alperen AydınOsmanlı Devleti'nin idaresi altındaki topraklarda ağaçlarla kaplı geniş ormanlık bölgeler bulunmaktaydı. Tersane-i Amire, Cebehane-i Amire, Tophane-i Amire gibi devlete ait askeri kurumların ahşap malzeme ve benzeri diğer ihtiyaçları bu ormanlardan rahatlıkla karşılanmaktaydı. Bunun yanı sıra Osmanlı halkı da bu ormanlardan başta yakacak odun olmak üzere kendi ihtiyaçlarını görmekteydiler. İmparatorluk coğrafyasındaki orman varlığını belli düzeyde tüketmeye yönelik bu kullanımların yanı sıra geniş ağaçlık alanları hem bir saklanma hem de yasa dışı faaliyetlerinin bir üssü olarak kullanan eşkıyalar vardı. Eşkıyalar, seyahat ve ticaret güzergâhlarının ormanlık bölgelerden geçtiği yerlerde yol kenarlarındaki ağaçlara saklanarak yolculara saldırmaktaydılar. Merkezi idare her ne kadar derbend teşkilatında görevli kimseler sayesinde bu tür yerlerin emniyetini tesis etmeye çalışsa da bu konuda tam bir başarı gösterilememekteydi. Böyle durumlarda yol emniyetini tesis etmek için merkezi idare eşkıyanın ormanı bir pusu yeri olarak kullanmasının önüne geçmeye yönelik bazı önlemler almaktaydı.
