BÖLÜM


DOI :10.26650/PB/SS10.2019.001.071   IUP :10.26650/PB/SS10.2019.001.071    Tam Metin (PDF)

Administrative Objection in Customs Code

Aylin ArmağanSerkan Seyhan

In Article 242 of the Customs Code under the section “Objection”, objections against the administrative decisions customs tax and penalties and the administrative decisions are regulated. This administrative appeal contained in the Customs Law Act is generally accepted as a mandatory administrative objection in the case-law of the higher courts, in the administrative practice and in academic studies on this subject. When the secondary legislation on the said provision is examined, it is understood that this practice contradicts both the basic principles of administrative jurisdiction and the fundamental human rights. Thus this administrative application affects the taxpayer’s right to access to court directly. Property right of the taxpayer is also affected inderectly because of the interest of default the extended administrative and legal process may cause.

As a result of this study, the conclusion that the existing provision has been misjudged by the administrative and judicial bodies. It is accepted as a mandatory way yet the regulation in the Customs Code clearly shows a discretionary application path. Subsequently, the reference to Article 10 of the Administrative Procedure Code as the source of the regulations in the secondary legislation relating to the provision is wrong in our opinion. Because in act 10 of this code, is an provison for situations where administrative bodies does not establish a procedure. However, this administrative objection contained in the Customs Code only can be made against an administrative action by the customs administration. In the light of these findings, it is emphasized that the fundamental rights of individuals may be violated. Because the prolongation of the administrative objection, the right to access to the court of the taxpayers is violated.


JEL Sınıflandırması : K23 , K34

Referanslar

  • Atay, E. (2012). İdare Hukuku, Ankara, Turhan Kitapevi. google scholar
  • Aydın, B. (2013). “Türk İdari Yargı Düzeninde Mahkemeye Erişim Hakkı”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Ekim, S. 15, pp. 271-296. google scholar
  • Candan, T. (2006). Açıklamalı İdari Yargılama Usulü Kanunu, Ankara, Maliye ve Hukuk Yayınları. google scholar
  • Erkut, C. (1990). İptal Davasının Konusunu Oluşturma Bakımından İdari İşlemin Kimliği, Ankara, Danıştay Matbaası. google scholar
  • Kağıtcıoğlu, M. (2017). “İdari İşlem Teorisi Çerçevesinde İdari Merci Tecavüzü Kavramının Değerlendirilmesi”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, S. 30, pp. 237-371. google scholar
  • Kaşıkçı, M. (2017). “Vergi Hukuku Özelinde Mahkemeye Erişim Hakkı Üzerine Bir İnceleme”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. 75, S. 2, pp. 535-553. google scholar
  • Koban, E. & Ercan, T. (2017). “4458 Sayılı Gümrük Kanunu Uygulamasında Yaşanan Güncel Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Vergi Sorunları Dergisi, S. 343, pp. 22-28. google scholar
  • Öztürk, B. (2015). Hak Arama Özgürlüğü Çerçevesinde Zorunlu İdari İtiraz, Ankara, Yetkin Yayınları. google scholar
  • Sancar, M. (1990). “İdari Yargılama Usulü Kanunun 10 ve 11. Maddeleri Bağlamında İptal Davalarında Süre”, Amme İdaresi Dergisi, C. 23, S. 1, pp. 69-88. google scholar
  • Sarıaslan, O. (2018). “Gümrük Uyuşmazlıklarında İdari İşlemlerin Nitelendirilmesi Sorunu: Hak Arama Hürriyeti Kapsamında Mülkiyet Hakkının Özüne İlişkin Sakıncalar”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, S. 11, pp. 341-373. google scholar


PAYLAŞ




İstanbul Üniversitesi Yayınları, uluslararası yayıncılık standartları ve etiğine uygun olarak, yüksek kalitede bilimsel dergi ve kitapların yayınlanmasıyla giderek artan bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İstanbul Üniversitesi Yayınları açık erişimli, ticari olmayan, bilimsel yayıncılığı takip etmektedir.