Türkiye hükümeti, bundan birkaç ay evvel, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinde bir iktisat ve içtimaiyat enstitüsü vücuda getirmiştir. Bu enstitünün açılması, İktisadî ve İçtimaî ilimlere ait araştırmalar için bir merkez meydana getirmek isteğinin ifadesidir.
Böyle bir Enstitünün kurulması, uzun ve güç hazırlama mesaisine muhtaçtır. Bir yandan bu hazırlama işine devam ederken, Enstitü âzaları, daha şimdiden mesaî programlarının ilk ve en mühim noktalarından birkaçını başarmağı muvafık bulmuşlardır.
Bu meyanda, umumî bir ehemmiyeti haiz ve birbirleriyle pek yakından alâkadar olan bazı meseleleri, geniş bir dinleyici kitleri karşısında, İlmî bir surette tahlil ve tetkik maksadı ile bir konferans serisi tertibine karar verilmiştir.
İşte bu senenin Nisan - Haziran aylarında verilmiş olan bu konferanslar, Enstitü neşriyatının birincisi olarak çıkarılmaktadır.
İktisat ve içtimaiyat Enstitüsü, sırf bir ilim ocağıdır ve bütün mesaisinde de tek bir program takip etmektedir. Bu program: İktisadî ve İçtimaî münasebetleri araştırmak, tespit ve izah etmek ve bununla, gerek Türkiye’nin kültür ve refahına ve gerekse ilmin inkişafına çalışmaktır. Enstitü âzaları, kendilerini, siyasî veya İktisadî doğmalara bağlamayıp yalnız bu programın tahakkukuna hasretmiş ve hepsi ayni şevk ve gayretle doğru ve gerçeğin araştırılmasını gaye edinmiş bulunuyorlar. Çalışmalarında hiçbir fikri mahsusun tesiri altında kalmayarak tam bir bitaraflıkla hareket etmeyi vazife biliyorlar.
Hakikatin araştırılmasında hepsi ayni yolu takip etmeyecekleri gibi, varacakları neticelerin de birbiri ile tamamen tetabuk edemeyeceği açıktır. Hakikate kimin daha ziyade yaklaştığı ise, hasmı cebirle veya şahsi hücumlarla kıymetten düşürmeye çalışmakla değil, bilâkis objektif deliller serdile ve ancak İlmî bir münakaşa neticesinde anlaşılabilir.
İlmin, kendi mensuplarını böyle bir disipline mecbur etmesi, iki bin senelik ahlâkî ve terbiyevî rol ve vazifesinin icabıdır. |
