Engellilik Araştırmaları Yazıları
Pandemi Döneminde Engelliler ve Engeller Üzerine Bir Araştırmanın Sorgulattıkları
Songül Sallan Gül2019 yılından itibaren yaşanan pandemi dönemi devletlerin bir dizi koruyucu ve önleyici tedbirler almasını gerektirmiştir. Ancak kamusal önlemler sağlık ve eğitim başta olmak üzere pek çok alana erişimi sınırlamış, yaşlı ve engelli bireyler toplumun bu gelişmeden en fazla olumsuz etkilenen grupları haline gelmiştir. Engelli bireylerin yeti yitimleri, organsal işlev bozuklukları ya da kronik hastalıklar gibi fiziksel belirleyicileri; onları COVID-19 virüsüne maruz kalmaya daha açık hale getirmiştir. Engelli bireylerin yaşadıkları mekânsal ve sosyal engellere genel kamusal koruma önlemleri ve pandemi yasakları da eklenmiştir. Maske kullanımı, kapanma ve seyahat yasakları gibi önlemler de engellilerin zaten sınırlı olan sosyal hayata katılımlarını daha da kısıtlamıştır. Benzer biçimde pek çok ülkede engelli bireylere yönelik sağlık koşulları ve sunulan destekler önemli ölçüde değişmiş ve sınırlanmıştır. Pandemi önlemleri nedeniyle engellilerin tedavi hizmetleri, ilaç teminleri ve gündelik yaşamdaki ihtiyaçlarını karşılama dinamikleri olumsuz etkilenmiştir. Engel türlerinin farklılıklarına göre de özel sağlık terapilerinin aksaması yaşamsal kaygılar yaratmıştır. Bu süreç sağlık sistemindeki yetersizliklere eklenen dijital eşitsizleri de gözler önüne çıkarmıştır. Özellikle eğitim alanında uzaktan eğitime geçiş süreci de engellilik türlerinin gerektirdiği özel ihtiyaçların önemini ortaya çıkarmıştır. Ayrıca pandemi sürecinde engelli bireylerin gelirlerini ve işlerini kaybetme konusunda yaşadıkları kaygılar artmıştır. Ekonomik tedbirlerin ve desteklerin yetersizlikleri ise daha fazla geçim sıkıntısı çekmelerine yol açmıştır. Yine kapanma dönemlerinde engelli kadın ve kız çocukları için cinsel şiddet riskini artırmıştır. Sonuç olarak pandemi süreci dünya genelinde engelli bireylerin yaşamlarında yeni kırılganlıklar yaratmıştır. Türkiye’de de salgın süreci çok farklı düzlemlerde engellilerin yaşamlarını olumsuz etkilemiştir. Engelli sağlık raporlarının yenilenmesi ve bazı diğer kamusal tedbirler pandemide engellilerin yaşamlarını kolaylaştırma amacı taşımıştır. Ancak kapanma ve sokağa çıkma yasağı dönemlerinde kurumsal bakım, sağlık ve eğitim alanlarındaki erişim sorunları ve eşitsizlikler engellilerin sınırlı toplumsal yaşamlarını ev hapsine çevirmiştir. Bu çalışmada, Türkiye’deki pandemi döneminin bir yıllık deneyimi nitel bir araştırma örneğinde on engelli bireyin gözünden değerlendirilmektedir.
Disabled People During the Pandemic Period and Query of a Study on Disability
Songül Sallan GülThe COVID-19 pandemic period has required states to take a series of protective and preventive measures since 2019. However, public measures mainly related to health and education have limited access to many areas. The elderly and disabled people have come first among the most affected groups of the society in pandemic. Physical deficiencies, organ dysfunctions or chronic diseases and similar physical determinants of the disabled have made them more vulnerable to exposure to the COVID-19 virus. General public protection measures and curfew process have been added to the spatial and social barriers experienced by disabled people. Measures such as using masks, closure and travel bans also limited the participation of the people with disabilities in their already bounded social life. Similarly, health benefits and subsidies for people with disabilities have changed significantly in many countries. The dynamics of treatment services, drug supplies and meeting their daily needs have been adversely affected by the pandemic measures. According to the differences in the types of disabilities, the disruption of private health therapies has created vital concerns. This process has also revealed the digital inequalities added to the inadequacies in the health system. Especially in the field of education, the transition to distance education has also revealed the importance of the special needs required by disability types. In addition, the concerns of disabled people about losing their jobs and income have increased during this process. The inadequacy of economic measures and supports had also led to vital problems. Moreover, staying at home increased the risk of sexual violence for women and girls with disabilities during the curfew process. Consequently, the COVID-19 pandemic process has created new vulnerabilities in the lives of people with disabilities all around the World. The COVID-19 pandemic process in Türkiye has also negatively affected the lives of the disabled on various levels. The renewal of health reports of the disabled and some other public precautionary measures have aimed to facilitate the lives of the people with disabilities. However, access problems and inequalities in institutional care, health and education areas during the closure and curfew periods have turned the limited social life of disabled people into a home detention process. In this study, the oneyear experience of the COVID-19 pandemic period in Türkiye is evaluated through the viewpoint of ten disabled individuals in a qualitative research example.
