Kroni̇k Hastalığı Olan Çocuğun İzlemi̇ ve Toplumda Bakımı
Obezi̇te Sorunu Olan Çocuğun İzlemi̇ ve Toplumda Bakımı
Elif İnan Balcı, Fatma Feyza DarendelilerObezite çocukluk çağında en sık görülen kronik hastalıklardan biridir. Sosyoekonomik dönüşümler, özellikle gelişmekte olan ülkelerde çocukların ve ergenlerin beslenmesini ve gelişimini önemli ölçüde etkilemiştir. Artan kentleşme oranları, fiziksel aktivite sıklığını azaltıp, hazır besin tüketiminin önünü açmıştır. Çocuklarda obeziteyi tanımlamak için klinik değerlendirme, doğru alınan ölçümler ve topluma uygun büyüme çizelgeleri kullanılır. Obezitenin tanısı vücut kitle indeksi kullanılarak konulur. Obezite aşırı beslenmeye bağlı (birincil) obezite ve nadir görülen ekzojen (ikincil) obezite olarak iki gruba ayrılabilir. Çocukluk çağı obezitesi, lipid metabolizması bozuklukları, hipertansiyon, diyabet, kardiyovasküler hastalıklar, hepatik steatoz, obstrüktif uyku apne sendromu, kronik enflamasyon ve psikolojik sorunlar gibi birçok komorbidite ile ilişkilidir. Vücut kitle indeksi ≥ 85. persentil olan çocuk veya ergenlerin olası komorbiditeler açısından değerlendirilmeleri gerekir. Obezitenin önlenmesinde en etkili müdahaleler, diyet ile fiziksel egzersizi birleştiren müdahalelerdir. Emzirme, aşırı kilo ve obezitenin önlenmesinde önemli bir rol oynar. Kalorisi yoğun, besin değeri düşük yiyeceklerin tüketiminin kısıtlanması önerilir. Metabolik sağlığı iyileştirmek ve obezite olasılığını azaltmak için çocukların ve ergenlerin haftada en az beş gün, yirmi dakika (optimal 60 dakika) yoğun fiziksel aktivitede bulunmaları önerilir. Obezite tedavisi yaşam tarzı değişikliği, ilaçlar ve bariatrik cerrahiyi kapsar. Dijital sağlık müdahaleleri internet tabanlı uygulamaları veya sosyal medyaya dayalı kilo yönetimi programlarını içerir. Çocukların ve ergenlerin hayatlarının ayrılmaz bir parçası haline gelen akıllı telefonlar sayesinde bu müdahaleler, obezite tedavisine yardımcı faktör olarak oldukça etkili gibi görünmektedir.
Follow-up and Community Care of the Child with Obesity
Elif İnan Balcı, Fatma Feyza DarendelilerObesity remains one of the most common chronic diseases in childhood. Socioeconomic transformations have significantly affected the nutrition and development of children and adolescents, especially in developing countries. Increasing rates of urbanization have reduced the frequency of physical activity and paved the way for the consumption of convenience foods. Clinical assessment, accurate measurements, and community-appropriate growth charts have been used to define obesity in children. Obesity, which is diagnosed using the body mass index (BMI), can be categorized into two groups: overnutrition-related (primary) and exogenous (secondary) obesity. Childhood obesity has been associated with several comorbidities, including lipid metabolism disorders, hypertension, diabetes, cardiovascular diseases, hepatic steatosis, obstructive sleep apnea syndrome, chronic inflammation, and psychological problems. Children or adolescents with a BMI greater than the 85th percentile should be evaluated for possible comorbidities. The most effective interventions for preventing obesity are those that combine diet with physical exercise. Breastfeeding plays an important role in preventing overweight and obesity. Restricting the consumption of calorie-dense, nutrient-poor foods is recommended. To improve metabolic health and reduce the likelihood of obesity, children and adolescents are recommended to engage in 20 min (optimal 60 min) of vigorous physical activity at least five days a week. Obesity treatment includes lifestyle modification, medications, and bariatric surgery. Digital health interventions include web-based applications or weight management programs based on social media. With smartphones becoming an integral part of children and adolescents’ lives, these interventions appear to be highly effective as an adjunct to obesity treatment.
