Mi̇krobi̇yotanın İnsan Sağlığı Üzeri̇ne Etki̇leri̇
Parki̇nson Hastalığında Deği̇şmi̇ş Mi̇krobi̇yota Profi̇li̇
Gülsen Babacan YıldızNörodejeneratif hastalıklar kronik ilerleyici ,geri dönüşümsüz hastalıklardır ve etiyolojileri ve tedavileri şu anda büyük ölçüde bilinmemektedir. İdiyopatik Parkinson hastalığı (PH), tremor, bradikinezi ve postural instabilite gibi tipik motor semptomlara yol açan bir nörodejeneratif hastalıktır. Nöropatolojik olarak, α-sinüklein (α-syn) içeren Lewy cisimciklerinin ve Lewy nöritlerinin substantia nigra pars compacta (SNpc) bölgesindeki inklüzyonları ile karakterizedir. Ancak, bu α-syn birikimleri yalnızca SNpc’de değil, aynı zamanda deri, kalp, tükürük bezleri, bağırsak mukozası gibi non-nöronal dokular-da da olduğu bildirilmiştir. PH’nin GIS’deki bu erken tutulumu, bağırsakların hastalığın başlamasında nöronal, immün, endokrin veya metabolik yollar aracılığıyla anahtar organ olabileceği şeklinde birçok teoriye yol açmıştır ve son yıllarda, bağırsak mikrobiyotasının PH’de beyin-bağırsak eksenini nasıl etkilediğinin araştırılmasına artan ilgi vardır. Bu ilişkinin anlaşılması, PH’nin etiyopatogenezini kavramak ve bağırsak mikrobiyotasını düzenleyerek veya değiştirerek yeni tedavi yaklaşımları geliştirmek açısından önemlidir. Bununla birlikte, bu alanda daha fazla araştırma yapılması ve mevcut bulguların daha da doğrulanması gerekmektedir.
Altered Microbiota Profile in Parkinson’s Disease
Gülsen Babacan YıldızNeurodegenerative diseases are chronic progressive and irreversible diseases and their etiology and treatment are currently largely unknown. Idiopathic Parkinson’s disease (PD) is a neurodegenerative disease that causes typical motor symptoms of tremor, bradykinesia, and postural instability. It is neuropathologically characterized by the inclusions of Lewy bodies and Lewy neurites containing α-synuclein (α-syn) in the substantia nigra pars compacta (SNpc). However, these α-syn deposits have been reported not only in the SNpc, but also in the nonneuronal tissues such as skin, heart, salivary glands, intestinal mucosa. This early involvement of GIS in PD gave rise to several theories that the gut could be the key organ in the initiation of the disease, either via neural, immune, endocrine, or meta-bolic pathways, and in recent years, there is increasing interest in investigating how gut microbiota changes the brain–gut axis in PD. Understanding this relationship is important for comprehending the etiopathogenesis of PD and developing new therapeutic approaches by regulating or modifying the gut microbiota. However, further research is needed in this field, and existing findings need to be further validated.