Cumhuri̇yet Fi̇kri̇ ve Felsefe
Pierre Manent: Cumhuriyette Eylem ve Temsil
Eylem Yolsal MurtezaBu makalede modern cumhuriyet tartışmaları için Pierre Manent’ın “La tragédie de la république [Cumhuriyetin Trajedisi] (2017)” adlı makalesi merkeze alınacaktır. Manent, modern cumhuriyetin ortaya çıkış safhalarının kentdevletleri ve Roma İmparatorluğu’nda bulunduğunu ifade eder. Manent düşüncesinde kent-devletleri, imparatorluk, ulus, modern devlet ve hatta kiliseyi politik formlar olarak tanımlar. Monarşi, demokrasi, aristokrasi ve cumhuriyet ise politik rejimlerdir. Manent cumhuriyeti politik bir rejim olarak tanımlamasına rağmen, ona özgü trajik unsurları hesaba katarak kuruluşunu politik bir form olarak da gerçekleştireceğini iddia eder. Manent’ın cumhuriyete ilişkin düşünceleri Avrupa’nın politik tarihiyle derinden ilişkilidir. O, yakın tarihinde Avrupa’nın mevcut rejimler nedeniyle değil de politik formlardan yoksun kaldığı için korkunç deneyimlerle sınandığını belirtir. Ayrıca, son yirmi-otuz yılın bu sınanmanın dolayımsız demokrasinin sonuçları nedeniyle tekrar yaşanacağının işaretleriyle dolu olduğunu belirtir. Modern demokrasinin özellikle insan haklarını ön plana çıkararak, karar alma mekanizmalarını demokratik evrenselcilik gereği üst kurumlara devrettiğini belirtir. Bu devir demokrasinin politikanın dolayımını ve ulus veya devlet gibi bir formu reddetmesine neden olmaktadır. Manent demokrasi kazanımlarını yok saymayan temsili cumhuriyetin hem kendini bir rejim hem de politik bir form olarak sunmasının imkanlarına odaklanır. Ona göre cumhuriyetin eyleme ve söze etkin bir biçimde müsaade eden yapısı eylemsiz ve dolayımsız demokrasilerin de kaderini değiştirebilir. Yurttaşların kolektif eylemleriyle kamu çıkarının gerçekleşmesini sağlayan modern cumhuriyet temsilci ve temsil edilen ikiliğinin de sürekli sorgulanmasını sağlar. Manent ayrıca bu metninde eylem ve söz ikiliğini kahraman ve filozof ikiliğiyle beraber düşünmemizin yolunu açar.
Pierre Manent: Action and Representation in the Republic
Eylem Yolsal MurtezaIn this article, Pierre Manent’s article named “The Tragedy of Republic [La tragédie de la république] (2017)” center upon debates of modern republic. Manent stated that the phases of republic’s emergence are found in the city states and Roman Empire. In his thought, he defines city-states, empire, nation, modern state and even church as political forms. In case, monarchy, democracy, aristocracy and republic are political regimes. Although Manent defines the republic as a political regime, he puts forth that it can also constitutes as a political form by taking into account the tragic factors peculiars to it. Manent’s republican thoughts are deeply related to the political history of Europe. He states that Europe in its recent history was tested by dreadful experiences not its political regimes but because of lack of its political forms. Additionally, implies that the last twenty-thirty years have been full of signs that this experience will be again realized because of the consequences of the democracy’s immediation. Thereby modern democracy especially brings human rights into the forefront, the legislation process is transferred to supreme organization as a requirement of democratic universalism. This process inclines to reject the mediation of the politics and a form such as the nation or the state. Manent focuses on the potentials of the representative republic that not ignore the acquisitions of democracy presents itself both as a regime and as a political form. According to him, the structure of republic, which effectively authorizes action and speech, could changes non-active and immediate democracy’s destiny. The modern republic, which ensures the realization of the public interest with the collective actions of the citizens, questions constantly the duality of the representative and the represented. Manent, additionally, lead us to consider the duality of action and speech with the duality of hero and philosopher in this article.
