İsmail

Ayşen

Mustafa

Üçağızlı II Cave is located on the Hatay region’s Mediterranean coast, situated at the northernmost Levant coastal plains where they intersect with the Taurus Mountains and the Anatolian plateau. Roughly 500 m from Üçağızlı I Upper Paleolithic Cave, Üçağızlı II Cave is a Middle Paleolithic site discovered by French researcher A. Minzoni-Déroche during surveys of Hatay in the 1980s. During 2005–2007, Prof. Dr. Erksin Güleç conducted a test excavation to determine the stratigraphy; a sequence of Mousterian deposits about 2 m thick was found (Baykara vd., 2015), and in 2020, Assoc. Prof. Dr. İsmail Baykara began systematic excavation. This paper reports results from excavations at Üçağızlı II Cave layer Bu in 2020.During excavation from 2005 to 2007, most of the archaeological layers were found in the cave’s chamber D, and archaeological deposits were divided into six cultural levels (A-B-BuBl -C-D). All layers contain highly anthropogenic material and preserve features of Middle Paleolithic culture (Baykara vd., 2015). In 2020, new trenches were created according to previously made trenches. During the 2020 excavation season, current soil and a layer of dung mixed with layer Bu were detected in layer A. Lying just below layer A, layer Bu has a soft structure and includes lithic assemblages and faunal remains.Üçağızlı II Cave was dated to approximately 75,000 (bottom layers)–42,000 (top layers) years ago, according to uranium series dates. Additionally, thermoluminescence dating was applied to samples from the lower part of layer B and the inside of layer C but did not provide any results from these samples (Baykara vd., 2015). Although the cave’s lower and upper layers have been dated, between-layers dates have not yet been determined. Therefore, animal bone samples were collected for carbon 14 dating but could not be applied because of the bones’ absence of collagen.During 2020 excavations, 294 animal remains were identified in level Bu, where faunal assemblages are dominated by ungulates, the most common being Capreolus capreolus (roe deer) and Dama mesopotamica (fallow deer), followed by Capra aegagrus (wild goat) and Sus scrofa (wild boar). Besides terrestrial animals, the most common marine mollusks in layer Bu are Monodonta and Patella sp., which manifest breakage patterns, burn marks, and use wear. Analytical results on faunal remains from layer Bu indicate that terrestrial animals and mollusks were added to the diet in this period. Moreover, two perforated marine shells, belonging to Columbella rustrica and perhaps related to ornamentation, were found in layer Bu.Besides faunal remains, 458 lithic artifacts were recovered from layer Bu at Üçağızlı II Cave in 2020, including 203 stone tools, six cores, and 249 debris. All artifacts were made from flint, and two types of raw material sources, identified as primary and secondary, have been found in the cave’s surrounding area. One set of primary sources is located near the town of Yayladağ, about 20 km from the cave. A second group of bedrock flint sources is located near the village of Şenköy, 35 km from the site. Secondary sources of heavily rolled flint pebbles occur on fossil beaches, much closer to the cave. According to analyses on cortex types of artifacts, secondary raw material sources were used more than primary sources in layer Bu at Üçağızlı II Cave. Studies on lithic assemblages from layer Bu indicate that half of the stone tools were whole pieces, but the other half were broken due to human impact. Additionally, lithic analyses demonstrate that lithic assemblages are characterized by the Levallois industry in layer Bu. Besides, flake production, unipolar Levallois cores, sidescrapers, and points (Mousterian and Levallois) dominate in this layer. These features indicate that stone tools from layer Bu at Üçağızlı II Cave are similar to “Tabun C type” Mousterian assemblages.Turkey has a unique geographic position. Lying between the Caucasus, Central Asia, the Levant, and Eastern Europe, it has an important role in understanding Pleistocene hominids’ migration route and expansion. Üçağızlı II Cave is located at the Levantine coastal zone’s northern limit, and in the following years, therefore, the site’s excavation results will provide important information about Pleistocene human behavior, their technology, and migration routes between Anatolia and the Levant.&nbsp;&nbsp;

Kuzey Levant’tan Bir Orta Paleolitik Dönem Yerleşimi: Üçağızlı II Mağarası Buluntuları

Melis

Güneş

People living in various geographies of the world, especially in rural areas, use animal dung for manuring, fuel, and lighting. Dung is known to have a tempering and binding effect in construction materials such as mudbrick and is still a preferred material in building construction. Archaeological studies and analyses on dung have the potential to yield data on past livestock practices including foddering, and penning, as well as its use as fuel. The study of archaeological dung, thus, provides insights into past cooking activities and food production, production technologies of construction materials and space use, animal movements, and the management and domestication of animals. From a methodological point of view, macro-archaeological analyses often prove to be insufficient to identify dung remains, thus requiring the application of micro-scale analyses to identify dung markers and remains in soils and sediments. In recent years, new microarchaeological methods have been developed in this research area and high-resolution analyses are applied.In this study, the use of animal dung as a temper in the production of construction materials at Aşıklı Höyük (8350-7300 cal BCE, Volcanic Cappadocia) is studied through microarchaeological methodologies, including thin section analyses and calcium carbonate (CaCO3), carbon (C) and nitrogen (N) analyses. This study aims to identify animal dung in mudbricks and mortars at the site using a combination of observable analyses (micromorphology/thin section analysis) and quantitative analyses (calcium carbonate, carbon, and nitrogen) and to identify the proxies of archaeological dung according to the analytical results obtained. Thus, we aim to contribute to current studies on prehistoric dung and to the development of new methods and approaches in determining markers of archaeological dung in archaeological contexts.Observable and quantitative analyses reveal certain markers to identify dung in mudbricks and mortars at Aşıklı Höyük. These proxies are fecal spherulites and chemical elements. Spherulites are the direct evidence of dung and therefore constitute the first micro-data group of this study. Fecal spherulites identified under the microscope with thin section analysis and their micro-contextual distribution suggest the extensive use of dung as temper in mortars. We have also observed some diachronic changes in dung use. The partial increase of dung&nbsp;temper in mortars in early-8th millennium BCE contexts at the site corresponds with the expansion of penning areas within the settlement. In contrast, there is a distinct lack of fecal spherulites in mudbricks and mortars during the mid-8th millennium BCE, when the on-site penning areas disappeared, and the settlement was divided into two main functional areas (the dwelling area and the special purpose buildings area).The decrease in the percentage of organic carbon, carbon, nitrogen, and calcium carbonate in mudbricks and mortars during the mid-8th millennium BCE is coherent with the thin section results. On the other hand, the fact that the percentage of organic carbon and nitrogen in mudbricks is relatively higher in the special purpose buildings area (SPBA), and also the presence of fecal spherulites in one of the thin section samples from this area indicates that dung may have been used as temper in this part of the settlement. However, due to the limited number of samples and the lack of a statistically significant difference in the percentages of organic carbon and nitrogen between the dwelling area and the SPBA, this hypothesis should be further tested with thin section analysis. It is important to increase the number of micromorphology samples from the SPBA to better understand the settlement strategies and architectural choices of the community.The main pitfall we encountered in thin section analysis was related to the limitations in the number and size of the samples. The data obtained from thin section analysis was cross-checked with quantitative micro-analyses. Nitrogen element analysis confirms the thin section results. Thus, the identification of dung in the thin sections from mudbricks and mortars that we were not able to sample extensively was further supplemented with elemental analyses in a diachronic and spatial scale. This approach provides certain advantages, especially considering the lack of an archaeological thin section laboratory in Turkey, and the financial costs and bureaucratic processes of transferring the samples to laboratories abroad. On the other hand, it should not be overlooked that archaeological micromorphology is one of the most effective methods to identify fecal spherulites and is complementary to elemental analysis. In this sense, the importance of archaeological dung studies with multiproxy approaches that bring together a wide variety of micro-scale analyses within the same research framework comes to the fore.&nbsp;&nbsp;

Arkeolojik Hayvan Dışkısı Çalışmalarına Çok-Göstergeli  Yaklaşım: Orta Anadolu, Akeramik Neolitik Dönem  Yerleşmesi Aşıklı Höyük’ten Yeni Bulgular

Semra

Çiler

Damase

Orkun

Fazlı

Obsidiyen Kaynaklarının Yakınında Yeni Bir Akeramik Yerleşme: Sırçalıtepe’den İlk Gözlemler

Neyir

Assoc. Prof.

Res. Assist.

As a result of the excavations carried out in 2019 and 2020 at Bahçelievler, a settlement located within the borders of the Bilecik province and dating back to the 7th millennium BC, a total of 435 chipped stone artifacts were found. This paper presents the first results of the techno-typological analysis of the Neolithic chipped stone artifacts, documented across the seven building levels of the settlement. Further, comparisons are made with the chipped stone assemblages excavated from the contemporary sites in the region.The preliminary studies of the Bahçelievler Neolithic chipped stone artifacts show the use of two types of raw materials, local and imported. It is noteworthy that besides the dominant flint, which makes up 91% of the assemblage, obsidian finds are present at 9%. Although no analysis of the sources has been carried out on obsidian samples, the macroscopic studies suggest that obsidian might be obtained from the Göllüdağ and Nenezidağ deposits in Central Anatolia. According to preliminary observations, the Bahçelievler Neolithic inhabitants seem to have used Nenezidağ obsidian more frequently than Göllüdağ obsidian. However, obsidian origin analyses are necessary to examine this issue in detail.Knapping of flint, which was obtained from local sources, was carried out in the settlement, especially in courtyards. The scarcity of debris related to obsidian demonstrates that this raw material was mostly brought in as end products.In the Bahçelievler lithic assemblage, there are bullet-shaped cores, end scrapers, borers, and transverse arrowheads, which are the characteristic artifacts of the Northwestern Anatolian Neolithic chipped stone industry. A flint bullet-shaped core, which comes from the lowest settlement layer of the Bahçelievler, dating 7000–6700 BC, represents one of the oldest bullet-shaped core examples obtained from the dated cultural layer in the region. The presence of bullet-shaped cores and transverse arrowheads at Bahçelievler and the use of a pressure technique reveal that the communities living in Northwest Anatolia had similar technical skills and shared similar techniques in chipped stone production in the 7th millennium BC.The Bahçelievler Neolithic chipped stone assemblage is generally based on the production of blades and bladelets. Bladelets make up the majority in the blanks group, followed by blades. There are some differences in the use of raw materials; for example, while obsidian was used for the production of bladelets, more bladelets and blades were produced from flint. The most likely reason for this may concern the use of obsidian, being an imported material, more economically.Sickle elements make up the majority of tools in the lithic assemblage of the site. Bearing in mind that these tools were most likely used in harvesting, their abundance indicates that agriculture played an important role during the Neolithic period at Bahçelievler. In the tool assemblage, sickle elements are followed by end scrapers, arrowheads, borers, notched tools, and a single burin and a knife. Notably, blades were mostly used in the production of these tools. Finally, the Bahçelievler chipped stone tool assemblage is generally included in the northwestern Anatolian Neolithic lithic tool tradition with sickle elements, end scrapers, borers, and transverse arrowheads. This preliminary study of the Bahçelievler Neolithic lithic assemblage reveals that the general character of the settlement has great similarities with Northwest Anatolian sites, especially Menteşe and Barcın Höyük. The predominant use of local raw materials, the use of conical and bullet-shaped cores in blade and bladelet production, and the production of transverse arrowheads, borers, and end scrapers constitute strong evidence supporting this view. The extent f these similarities between the chipped stone assemblages of the contemporary settlements in the same region can be better understood after examining the other material groups.&nbsp;&nbsp;

Bilecik Bahçelievler Neolitik Çağ Yontmataş Topluluğuna  Ait İlk Değerlendirmeler

Sevinç

From early periods, Aegean geography, both at sea and on land, has naturally played an important role in site distribution and in cultural interaction among societies. In the Meander (Menderes) region in Western Anatolia, the Great Meander River (Büyük Menderes Nehri) and its tributaries to the south are important natural connections between the Aegean world and Central Anatolia. South of the Menderes, Çine-Tepecik provides understanding of this region’s prehistoric and protohistoric cultures.The Tepecik site reflects a long settlement process beginning in the Chalcolithic Period (in the Aegean chronology, Late Neolithic) until the end of the Bronze Age. The mound’s latest settlement dates to the Carian-Geometric Period. In this stratigraphical definition, ÇineTepecik’s life and cultural development continued uninterruptedly. During the site’s early period (ca. 5463–5452 BC), the social structure of the settlement developed around agriculture and animal husbandry, as evidenced by buildings with storage facilities, the pottery tradition, chipped stone artifacts as blades, and bladelets and arrowheads of obsidian and flint. Lithic artifacts are the most widely used tools related with social life. Advanced technology has been applied to tools they used on animal species such as sheep, goats, deer, and cattle. The inhabitants grazed and hunted these animals while also farming grains. Obsidian’s presence—of Central Anatolian and Aegean origin—also points to a wide-ranging, active interregional exchange network contributing to Tepecik’s economic activities. This continuity of interregional contacts extends from the Chalcolithic to the end of the Bronze Age.In addition to tool technology, decorated vessels and figurines shed light on the Chalcolithic community’s sociocultural life. From the beginning of the Early Bronze Age, a developing social organization is evidenced on the mound by extensive building and the burial tradition. Finds from this period’s burials, including pithos and jars, shed light on the community’s differentiation of social status. In the Middle Bronze Age, foundations built of small stones and mudbricks reflect the settlement’s architectural remains. Elaboration of the art of depiction is particularly striking among a major group of this period’s artifacts. Among these finds are a deer-headed rhyton, a pithos of an anthropomorphic vessel, a terracotta model with stylized bulls (bucranium), and also a terracotta model with bull’s horns. Among pottery finds, bowls and cups reflect the local pottery tradition of Western Anatolia. Conical cups, reminiscent of Minoan vessel forms, provide a parallel chronology. Cult items, which shed light on understanding of religion, echo the sociocultural structure. In addition to this period’s rich finds, obsidian and rock crystal vessels had special meaning as prestige products. Settlement of the Middle Bronze Age shows impacts of a thick ash layer. Indeed, the southern part of the settlement is covered by a thick layer of volcanic ash over a large area, which has been scientifically confirmed to result from the eruption of Santorini.In the Late Bronze Age, Tepecik possessed a fortification wall supported by towers. The architectural remains from this settlement phase revealed storage facilities and workshops, indicating a well-developed socioeconomic system. Agricultural products in the buildings were stored in pithoi. In the official storage building in this settlement, seal impressions with Anatolian hieroglyphs among storage vessels and pithoi indicate an economic organization based on local administrative power. Seal impressions date to the Hittite Empire (13th century BC). Philological evidence from seal impressions and archaeological data from seal impressions’ context clearly demonstrate official relations between the Hittite Empire and Tepecik’s local administration. These finds are important not only for the Maeander region’s historical geography but also for documenting the Hittite’s impact on Western Anatolia. Meanwhile, Çine-Tepecik of the Late Bronze Age possessed cultural traits influenced by the Mycenean. Mycenean painted deep bowls, kylix, figurative kraters, and stirrup jars demonstrate that Tepecik played an important role in the Aegean region’s exchange networks. The decoration of the Mycenean jars show typical Mycenaean motifs often found on various vessel types from the LH III B and III C in the Aegean. With its location at the crossroads, Çine-Tepecik was clearly a site active in interregional communications among the Aegean world, Central Anatolia, and the Eastern Mediterranean.&nbsp;&nbsp;

Çine-Tepecik’in Kültürel Gelişiminde Kentleşme  Sürecini Anlamak

Muzaffer

Prof.

The city of Tigranocerta (Tigranakert) is localized as today’s Ancient A/Erzen near the village of Bozhöyük in the Kurtalan District of Siirt Province. In 69 BC, it was the scene of one of the most important battles in history between the Armenian king Tigranes II and the Roman general Lucullus. Significant conflicts took place before the field battle started. At the first stage, while Lucullus advanced to Tigranocerta, he attacked some Armenian cities in the region and defeated Mithrobarzanes, whom Tigranes II sent against him. At the second stage, the vanguard troops under the command of Sextilius both besieged Tigranokerta and successfully blocked and destroyed the Arab support forces from the South. Next, Murena struck the army of Tigranes II, who was going to collect his army from the north of the Taurus mountains, but the king managed to flee to the North. Meanwhile, Lucullus with his remaining army marched on Tigranocerta to support the siege. The success of the Roman army at the beginning of the war by blocking the Armenian support forces and preventing them from gathering reinforcements from the strategic areas in the North and the South contradicts the claim that Tigranes II returned and fought the Romans with an extremely superior number of soldiers.Plutarch built his war scenario on the humiliation of the barbarians, suffering defeat despite their great numerical superiority and entertaining the Roman audience. One must approach with caution the words of Tigranes II as mentioned by Plutarch, who allegedly mocked the number of Roman soldiers. Plutarch seems to have succeeded in his scenario because the same words were repeated by Appian and Memnon, who wrote after him. Meanwhile, Plutarch glorified Lucullus by emphasizing the arrogance of Tigranes II.The numbers reported by Plutarch and his successor Appian regarding the size of Armenia’s army seem exaggerated. Plutarch preferred to use Lucullus’s own propaganda letters to the senate as well as the source of Lucullus’s close friend Archias. Eutropius stated that the Armenian soldiers totaled 700.000, most likely either a copying error or propaganda. As reported by Festus, this number should be 70.000. Both Memnon and Phlegon preferred to present an approximately similar number. Meanwhile, Plutarch and Appian were inclined to report that the size of the Roman military forces was quite small. Frontinus reported the number to be around 15.000 and Eutropius 18.000, but these numbers also seem less. As Plutarch partially and indirectly confirmed, Lucullus’s army is actually around 30.000, almost half of Tigranes II’s.Instead of long-term and tedious attrition operations, Lucullus quickly took action against Tigranes II by changing tactics. Mithradates VI was delayed in joining the army of Tigranes II in battle. As a result of all these maneuvers by Lucullus, Tigranes II was forced to retreat. He entered the field battle by gathering more inexperienced troops composed of foreign allies. While the size of these military associations seems relatively large, they acted cumbersome and sluggish because of the lack of solidarity and organization among themselves. Lucullus, on the other hand, led experienced and coordinated troops. By using a clever tactic, he pretended to retreat, which would lead the enemy to think that they became victorious, thus breaking their ranks forward on the retreating Roman army and dispersing. Lucullus then swiftly moved and attempted to surround the enemy from behind with his legions, attacking their armored cavalry and carriages, causing panic and chaos among the enemy forces. The enemy troops were defeated as they lost coordination. Tigranes II had to leave the battlefield and flee.Although Lucullus reached one of the highlights of his career with his victory at Tigranocerta, his luck began to turn because of his ambition. The Roman soldiers, who had served under him for six years, had accumulated a significant amount of money and property from the looting and therefore wanted to return to their homes as soon as possible. However, Lucullus aspired to strengthen his reputation in Rome by winning a victory against the Parthians as well. When Lucullus received the news that after taking command from Tigranes II Mithradates VI had made a secret agreement with the Parthians, and considering the unwillingness of his soldiers, he gave up on his expedition against the Parthians. Meanwhile, he decided to march up to Artaxata, where Tigranes II had withdrawn his forces. Yet a general uprising started in the army as a result of the heavy winter conditions and the lack of supplies; hence, the Armenian campaign was unsuccessful. A short while later, the senate dismissed Lucullus.&nbsp;&nbsp;

Tigranokerta Savaşı (MÖ 69): Yeni Bir Gözden Geçirme

Hasan

Assist. Prof.

With Uzundere, Parion covers the entire land mass between Bodrum Cape and Kartal Yuvası and lies within the boundaries of today’s Kemer Village, Biga district, Çanakkale province. The southern Tavşandere necropolis, one of the necropolises of the ancient city, is in a small valley between the southern gate and the hills to the east of the city, immediately after the village cemetery on the entrance route to Kemer Village. In the necropolis, where excavations have been conducted since 2005, more than 300 graves and 6 crematoriums have been unearthed. According to the data obtained, it was used continuously from around 630 BC until the end of the second century AD. Additionally, it has been determined that the most intensive use phase of the necropolis was during the Roman period. The grave numbered M229, which is the subject of the study, was unearthed in the 2019 studies of the necropolis in the northern region of the 1535–2300 grid, according to the urban grid system.The grave was placed with the head in the southeastern direction and the feet in the northwestern direction. The head and feet are covered with vertically placed, trapezoidalshaped, Lakonian-type roof tiles. In the grave, understood to be of the tile-grave type within the general grave typology determined in Parion, the individual was placed in the burial pit in a wooden coffin. It was covered with three concave, trapezoidal, Lakonian-type roof tiles in a horizontal position after the gifts for the dead were left inside the coffin; therefore, this hybrid type of grave is a tile tomb with a wooden coffin. Although the skeleton is quite deteriorated, from dental evidence, it is understood that the individual had been an adult between the ages of 25 and 35. Inhumation burial custom and dorsal burial style were applied to the grave. Inside the wooden coffin, grave goods—including the gifts for the dead and the personal belongings of the grave indweller—were placed on the head and feet of the individual. These gifts of the dead, presented to the grave’s occupant by their family, are 18 unguentaria, a jug, and a mug. A locked wooden crate, agate stone beads, a bronze mirror, a bronze spoon, and two glass rings belonged to the deceased. On the outside of the coffin, an oil lamp and a bowl were other gifts for the dead. There was also a special group of gifts comprising a bone pyxis, a bone medicine box, and a medicine-ointment mixing stone that&nbsp;were found externally to the north of the grave. The materials in this group could also be the individual’s personal belongings. Many ceramic containers were placed vertically and carefully to prevent contained liquids from spilling. These containers may have been left as gifts for the dead by the family after they were filled with liquid (could be water or wine). There is also the possibility that these containers were left in the tomb after libations were consumed during the burial ritual; however, the placement of the containers reduces this possibility. We believe that the large number of vessels, considered gifts to the dead, should be considered in parallel with the social status and dignity of the deceased individual.In the second category, the grave goods used by the deceased in daily life were left in the grave by family members after death. The rings, locked wooden crate, agate beads, bronze spoon, bronze mirror, medicine-ointment mixing stone tray, bone pyxis, and bone medicine box are the finds in this second category. These grave items allow us to obtain important data regarding the individual within the scope of material culture. Primarily, the glass rings and the mirror are gender-oriented special jewelry and ornaments. The bronze spoon inside the coffin and other materials outside the coffin suggest that a fiction can be imagined: the powdered (plant) material from the bone medicine box is diluted with some liquid in the pyxis, and then it is mixed in the stone mixing table until it reaches the proper consistency and is applied to a wound. However, it is important to consider that there were no surgical materials in the grave; therefore, it could be concluded that the grave inhabitant could have been a person who could self-apply a simple drug/ointment treatment. There is also information that the agate stones found in a locked wooden crate were used to treat venomous snake bites in ancient times. It is known that the Isis-Fortuna figure on the lid of the medicine box (Kat. 35) is a health goddess equated with Hygeia. Furthermore, Isis’s close relationship with snakes can be viewed iconographically.This latest information also reveals that the applied treatment by the grave’s occupant may have a cultic-magical link. It is possible to supplement information provided by ancient sources to the results obtained from material and iconographic assessment, so much so that one of the ancient authors Strabo (Strabo XIII, Chapter I, 14) mentions that the men of the Ophiogen family living in Parion treated snake bites. Although Strabo defined those who used this treatment as Ophiogen men, when all data are evaluated, it is thought that a woman in the M229 tomb may have been a healer from the Ophiogen family who lived in the late first century to early second century AD.&nbsp;

Antik Kaynaklar’dan Materyal Kültüre Bir Mezar Kontekstinin Okunması – Parion’dan (Efsanevi) Ophiogen Sülalesi (?) Mensubu Bir Şifacı Mezarı

Cansın

Rifat

Tanrıça'nın Tekrarlayan Süreçleri ve Temsili Üzerine Bir  Çalışma: Hera

Nezahat Baydur 1926-2021

Prof. Dr.

Natalia

Halil

A Technology Study on the Late Neolithic Pottery of  Hakemi Use, Southeastern Türkiye

Çağatay

Umut

Ancient Cylinder Seals from Upper Mesopotamia

Stables and Pens in the Citadels and Residential Areas  of the Urartian Kingdom: A Textual, Archaeological and Ethnographic Evaluation

Leila

Soraya

Behrouz

Assoc. Prof. Dr.

Achaemenid Period Ceramic Typology from the  Ramhormoz Plain in Southwest Iran: Eastern Anatolia, Southern Mesopotamia Relations

Adem

Öğretim Görevlisi Dr.

Doric Capitals in Pessinus: A Brief Overview of Pessinus Architectural Activities

Fatih

Işık

Faris

Assessments on an Unpublished Tarsus Coin and the Marsyas Statue of Tarsus Origin

Massimo

Giovanni

Antonio

Tayyar

Luisa Musso

Microdebris Analysis of the Central Sewer and the  Drainages of the Domus at Pompeiopolis

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

Onur

Karadeniz ve Anadolu Kentlerinde Theos Hypsistos Kültü

@JOURNAL_BOX_FEATURED

Nilgün

Keban Projesi: Ağın Hoşrik Mevki ve Kalecikler Kurtarma Kazılarına Yeni Bir Bakış

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

Anadolu Araştırmaları – Anatolian Research, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nin yayınıdır. 1955 yılında kurulmuştur. Açık erişimli, hakemli ve bölgesel bir dergidir; Anadolu ile birlikte Balkanlar, Doğu Akdeniz ve Orta Doğu gibi Anadolu'ya komşu ve tarihi olarak ilişkili bölgelerde akademisyenleri, okurları ve yazarları hedefler.  

2021 yılından itibaren derginin yayın frekansı yılda bir sayıdan yılda iki sayıya çıkarılmıştır; dergi Haziran ve Aralık aylarında yayınlanmaktadır. Dergiye yayınlanması için gönderilen bilimsel makaleler İngilizce, Almanca, Fransızca ya da İtalyanca olmalıdır.

Anadolu Araştırmaları – Anatolian Research, uluslararası yayın standartlarına uygun yüksek kalitede makaleler yayınlayarak bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.  Prehistorik çağlardan, Geç Antik Çağ’a uzanan süreçte Anadolu ve ilişkili bölgeleri inceleyen Eskiçağ Tarihi, Arkeoloji, Sanat Tarihi, Mimarlık Tarihi, Antropoloji, Epigrafi, Nümizmatik, Tarihi Coğrafya ve Arkeometri çalışmalarını kapsar.

2024 itibariyle basılı versiyon durdurulmuştur. Dergi sadece online olarak yayınlanmaktadır.

Scopus

Emerging Sources Citation Index (ESCI)

EBSCO

ERIH PLUS

TR Dizin

DOAJ

SOBIAD

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Anadolu Araştırmaları

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Editorial Assistant

English Language Editor

Editorial Board Member

Advisory Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

Anadolu Araştırmaları – Anatolian Research, uluslararası yayın standartlarına uygun yüksek kalitede makaleler yayınlayarak bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Açık erişimli, hakemli ve bölgesel bir dergidir; Anadolu ile birlikte Balkanlar, Doğu Akdeniz ve Orta Doğu gibi Anadolu'ya komşu ve tarihi olarak ilişkili bölgelerde akademisyenleri, okurları ve yazarları hedefler. 2021 yılından itibaren frekansı yılda iki sayıya çıkmıştır, Haziran ve Aralık aylarında yayınlanmaktadır. Dergiye yayınlanması için gönderilen bilimsel makaleler&#65279; İngilizce, Almanca, Fransızca ya da İtalyanca olmalıdır.Anadolu Araştırmaları – Anatolian Research, Prehistorik çağlardan, Geç Antik Çağ’a uzanan süreçte Anadolu ve ilişkili bölgeleri inceleyen Eskiçağ Tarihi, Arkeoloji, Sanat Tarihi, Mimarlık Tarihi, Antropoloji, Epigrafi, Nümizmatik, Tarihi Coğrafya ve Arkeometri çalışmalarını kapsar.

Amaç ve Kapsam

SCOPUSEmerging Sources Citation Index (ESCI) TÜBİTAK-ULAKBİM TR Dizin DOAJERIH PLUSEBSCO Humanities SourceEBSCO Central &amp; Eastern European Academic SourceSOBİAD

Dizinler

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir. Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihal Ön kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur. Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları  Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

Anadolu Araştırmaları – Anatolian Research, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

Anadolu Araştırmaları – Anatolian Research araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.<ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.</li><li>Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>Deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.</li></ul>

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EDE9D7AD769E4EABA46CC17F276BEC06" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formunda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

DilDergide İngilizce, Almanca, Fransızca ve İtalyanca makaleler yayınlanır. Gönderilen makalelerde makale dilinde öz, İngilizce öz ve İngilizce geniş özet olmalıdır. Ancak makale İngilizce ise, İngilizce geniş özet istenmez. Yazıların Hazırlanması ve Yazım KurallarıAksi belirtilmedikçe gönderilen yazılarla ilgili tüm yazışmalar ilk yazarla yapılacaktır. Makale gönderimi online olarak <a href="https://dergipark.org.tr/en/pub/iuanadolu" target="_blank">https://dergipark.org.tr/en/pub/iuanadolu</a> sayfasından erişilen <a href="http://dergipark.gov.tr/login" target="_blank">http://dergipark.gov.tr/login</a> üzerinden yapılmalıdır.  Gönderilen yazılar, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili detayları içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A5B76DBB476749A5A28A0D6A799C61E6" target="_blank">Kapak Sayfası</a>; yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EDE9D7AD769E4EABA46CC17F276BEC06" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir.<ol><li>Yazılar Makale Şablonu kullanılarak hazırlanmalıdır. Makale ana metninde, çift taraflı kör hakemlik süreci gereği, yazarın / yazarların kimlik bilgileri yer almamalıdır.</li><li>Yayınlanmak üzere gönderilen makale ile birlikte yazar bilgilerini içeren <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A5B76DBB476749A5A28A0D6A799C61E6" target="_blank">Kapak Sayfası</a> gönderilmelidir. Kapak Sayfasında, makalenin başlığı, yazar veya yazarların bağlı bulundukları kurum ve unvanları, kendilerine ulaşılabilecek adresler, cep, iş ve faks numaraları, ORCID ve e-posta adresleri yer almalıdır (bkz. Son Kontrol Listesi).</li><li>Giriş bölümünden önce 180-250 kelimelik çalışmanın kapsamını, amacını, ulaşılan sonuçları ve kullanılan yöntemi kaydeden makale dilinde öz ve İngilizce öz ile 600-800 kelimelik İngilizce geniş özet yer almalıdır. Makale İngilizce ise İngilizce geniş özet istenmez. Özlerin altında çalışmanın içeriğini temsil eden, 5’er adet anahtar kelime yer almalıdır.</li><li>Çalışmaların başlıca şu unsurları içermesi gerekmektedir: Makale dilinde başlık, öz ve anahtar kelimeler; İngilizce başlık, öz ve anahtar kelimeler; geniş özet, ana metin bölümleri, kaynaklar, tablolar ve şekiller.</li><li>Referanslar derginin benimsediği American Psychological Association (APA) 6 stiline uygun olarak hazırlanmalıdır.</li><li>Kurallar dâhilinde dergimize yayınlanmak üzere gönderilen çalışmaların her türlü sorumluluğu yazar/yazarlarına aittir.</li></ol>

Yazım Kuralları

Araştırma Makaleleri: Orijinal araştırma makaleleri derginin kapsamına uygun konularda önemli, özgün bilimsel sonuçlar sunan araştırmaları raporlayan yazılardır. Orijinal araştırma makaleleri, Öz, Anahtar Kelimeler, İngilizce Geniş Özet, Giriş, Yöntem, Bulgular, Tartışma, Sonuçlar, Kaynaklar bölümlerinden ve Tablo, Grafik ve Şekillerden oluşur.Öz: Makale dilinde başlık ve İngilizce başlık öz’lerin üzerinde yer almalıdır. Araştırma yazılarında İngilizce özler 180-250 kelime arasında olmalı ve çalışmanın amacı, yöntemi, ana bulguları ve sonuçlarını ifade etmelidir. Ayrıca Almanca, Fransızca ya da İtalyanca makaleler için özlerden sonra 600-800 kelimelik İngilizce geniş özet de yer almalıdır.Giriş: Giriş bölümünde konunun önemi, tarihçe ve bugüne kadar yapılmış çalışmalar, hipotez ve çalışmanın amacından söz edilmelidir. Hem ana hem de ikincil amaçlar açıkça belirtilmelidir. Sadece gerçekten ilişkili kaynaklar gösterilmeli ve çalışmaya ait veri ya da sonuçlardan söz edilmemelidir. Giriş bölümünün sonunda çalışmanın amacı, araştırma soruları veya hipotezler yazılmalıdır.Yöntem: Yöntem bölümünde, veri kaynakları, çalışmaya katılanlar, ölçekler, görüşme/değerlendirmeler ve temel ölçümler, yapılan işlemler ve istatistiksel yöntemler yer almalıdır. Yöntem bölümü, sadece çalışmanın planı ya da protokolü yazılırken bilinen bilgileri içermelidir; çalışma sırasında elde edilen tüm bilgiler bulgular kısmında verilmelidir.Bulgular: Ana bulgular istatistiksel verilerle desteklenmiş olarak eksiksiz verilmeli ve bu bulgular uygun tablo, grafik ve şekillerle görsel olarak da belirtilmelidir. Bulgular yazıda, tablolarda ve şekillerde mantıklı bir sırayla önce en önemli sonuçlar olacak şekilde verilmelidir. Tablo ve şekillerdeki tüm veriyi yazıda vermemeli, sadece önemli noktaları vurgulanmalıdır.Tartışma: Tartışma bölümünde o çalışmadan elde edilen veriler, kurulan hipotez doğrultusunda hipotezi destekleyen ve desteklemeyen bulgular ve sonuçlar irdelenmeli ve bu bulgu ve sonuçlar literatürde bulunan benzeri çalışmalarla kıyaslanmalı, farklılıklar varsa açıklanmalıdır. Çalışmanın yeni ve önemli yanları ve bunlardan çıkan sonuçları vurgulanmalıdır. Giriş ya da sonuçlar kısmında verilen bilgi ve veriler tekrarlanmamalıdır.Sonuçlar: Çalışmadan elde edilen sonuçlar belirtilmelidir. Sonuçlar, çalışmanın amaçları ile bağlantılı olmalıdır, ancak veriler tarafından yeterince desteklenmeyen niteliksiz ifadeler ve sonuçlardan kaçınılmalıdır. Yeni hipotezler gerektiğinde belirtilmeli, ancak açıkça tanımlanmalıdır.Şekil, Resim, Tablo ve Grafikler: Metin içinde kullanılan fotoğraf, plân, harita vb. materyallerin “.jpg / .tiff” uzantılı kayıtları gönderilecek dokümanlara eklenmelidir. Bu tür belgelerin baskı tekniğine uygun çözünürlükte (en az 300 piksel) ve sayfa alanını aşmayacak büyüklükte olmasına dikkat edilmelidir. Fotoğraf ve levhaların 10 sayfayı aşmamasına dikkat edilmeli ve metin içinde parantezle atıfta bulunulan resim, harita veya diğer ekler makalenin sonuna eklenmelidir.<ul></ul>Derleme: Yazının konusunda birikimi olan ve bu birikimleri uluslararası literatüre yayın ve atıf sayısı olarak yansımış uzmanlar tarafından hazırlanmış yazılar değerlendirmeye alınır. Yazarları dergi tarafından da davet edilebilir. Derleme yazısı, başlık, öz, anahtar kelimeler, İngilizce geniş özet (Türkçe, Almanca, Fransızca ve İtalyanca makaleler için), ana metin bölümleri ve kaynaklardan oluşmalıdır.

Referans Stili ve FormatıLitera: Dil, Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi-Journal of Language, Literature and Culture Studies, metin içi alıntılama ve kaynak gösterme için APA (American Psychological Association) kaynak sitilinin 6. edisyonunu benimser. APA 6.Edisyon hakkında bilgi için:-    American Psychological Association. (2010). Publication manual of the American PsychologicalAssociation (6th ed.). Washington, DC: APA.-    <a href="http://www.apastyle.org/" target="_blank">http://www.apastyle.org/</a>Kaynakların doğruluğundan yazar(lar) sorumludur. Tüm kaynaklar metinde belirtilmelidir. Kaynaklar aşağıdaki örneklerdeki gibi gösterilmelidir.Metin İçinde Kaynak GöstermeKaynaklar metinde parantez içinde yazarların soyadı ve yayın tarihi yazılarak belirtilmelidir.Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar alfabetik olarak sıralanmalıdır.Örnekler:Birden fazla kaynak;(Esin ve ark., 2002; Karasar 1995)Tek yazarlı kaynak;(Akyolcu, 2007)İki yazarlı kaynak;(Sayıner ve Demirci 2007, s. 72)Üç, dört ve beş yazarlı kaynak;Metin içinde ilk kullanımda: (Ailen, Ciambrune ve Welch 2000, s. 12–13) Metin içinde tekrarlayan kullanımlarda: (Ailen ve ark., 2000)Altı ve daha çok yazarlı kaynak;(Çavdar ve ark., 2003)Kaynaklar Bölümünde Kaynak GöstermeKullanılan tüm kaynaklar metnin sonunda ayrı bir bölüm halinde yazar soyadlarına göre alfabetik olarak numaralandırılmadan verilmelidir.Kaynak yazımı ile ilgili örnekler aşağıda verilmiştir.Kitapa) Türkçe KitapKarasar, N. (1995). Araştırmalarda rapor hazırlama (8.bs). Ankara: 3A Eğitim Danışmanlık Ltd.b) Türkçeye Çevrilmiş KitapMucchielli, A. (1991). Zihniyetler (A. Kotil, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.c) Editörlü KitapÖren, T., Üney, T. ve Çölkesen, R. (Ed.). (2006). Türkiye bilişim ansiklopedisi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.d) Çok Yazarlı Türkçe KitapTonta, Y., Bitirim, Y. ve Sever, H. (2002). Türkçe arama motorlarında performans değerlendirme. Ankara: Total Bilişim.e) İngilizce KitapKamien R., &amp; Kamien A. (2014). Music: An appreciation. New York, NY: McGraw-Hill Education.f) İngilizce Kitap İçerisinde BölümBassett, C. (2006). Cultural studies and new media. In G. Hall &amp; C. Birchall (Eds.), New cultural studies: Adventures in theory (pp. 220–237). Edinburgh, UK: Edinburgh University Press.g) Türkçe Kitap İçerisinde BölümErkmen, T. (2012). Örgüt kültürü: Fonksiyonları, öğeleri, işletme yönetimi ve liderlikteki önemi. M. Zencirkıran (Ed.), Örgüt sosyolojisi kitabı içinde (s. 233–263). Bursa: Dora Basım Yayın.h) Yayımcının ve Yazarın Kurum Olduğu YayınTürk Standartları Enstitüsü. (1974). Adlandırma ilkeleri. Ankara: Yazar.Makalea) Türkçe MakaleMutlu, B. ve Savaşer, S. (2007). Çocuğu ameliyat sonrası yoğun bakımda olan ebeveynlerde stres nedenleri ve azaltma girişimleri. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 15(60), 179–182.b) İngilizce Makalede Cillia, R., Reisigl, M., &amp; Wodak, R. (1999). The discursive construction of national identity. Discourse and Society, 10(2), 149–173. http://dx.doi.org/10.1177/0957926599010002002c) Yediden Fazla Yazarlı MakaleLal, H., Cunningham, A. L., Godeaux, O., Chlibek, R., Diez-Domingo, J., Hwang, S.-J. ... Heineman, T. C. (2015). Efficacy of an adjuvanted herpes zoster subunit vaccine in older adults. New England Journal of Medicine, 372, 2087–2096. http://dx.doi.org/10.1056/NEJMoa1501184d) DOI’si Olmayan Online Edinilmiş MakaleAl, U. ve Doğan, G. (2012). Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü tezlerinin atıf analizi. Türk Kütüphaneciliği, 26, 349–369. Erişim adresi: http://www.tk.org.tr/e) DOI’si Olan MakaleTurner, S. J. (2010). Website statistics 2.0: Using Google Analytics to measure library website effectiveness. Technical Services Quarterly, 27, 261–278. http://dx.doi.org/10.1080/07317131003765910f) Advance Online Olarak Yayımlanmış MakaleSmith, J. A. (2010). Citing advance online publication: A review. Journal of Psychology. Advance online publication. http://dx.doi.org/10.1037/a45d7867g) Popüler Dergi MakalesiSemercioğlu, C. (2015, Haziran). Sıradanlığın rayihası. Sabit Fikir, 52, 38–39.Tez, Sunum, Bildiria) Türkçe TezlerSarı, E. (2008). Kültür kimlik ve politika: Mardin’de kültürlerarasılık. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.b)Ticari Veritabanında Yer Alan Yüksek Lisans Ya da Doktora TeziVan Brunt, D. (1997). Networked consumer health information systems (Doctoral dissertation). Available from ProQuest Dissertations and Theses. (UMI No. 9943436)c) Kurumsal Veritabanında Yer Alan İngilizce Yüksek Lisans/Doktora TeziYaylalı-Yıldız, B. (2014). University campuses as places of potential publicness: Exploring the politicals, social and cultural practices in Ege University (Doctoral dissertation). Retrieved from Retrieved from: http://library.iyte.edu.tr/tr/hizli-erisim/iyte-tez-portalid) Web’de Yer Alan İngilizce Yüksek Lisans/Doktora TeziTonta, Y. A. (1992). An analysis of search failures in online library catalogs (Doctoral dissertation, University of California, Berkeley). Retrieved from http://yunus.hacettepe.edu.tr/~tonta/yayinlar/phd/ickapak.htmle) Dissertations Abstracts International’da Yer Alan Yüksek Lisans/Doktora TeziAppelbaum, L. G. (2005). Three studies of human information processing: Texture amplifica&#173;tion, motion representation, and figure-ground segregation. Dissertation Abstracts International: Section B. Sciences and Engineering, 65(10), 5428.f) Sempozyum KatkısıKrinsky-McHale, S. J., Zigman, W. B. &amp; Silverman, W (2012, August). Are neuropsychiatric symptoms markers of prodromal Alzheimer’s disease in adults with Down syndrome? In W. B. Zigman (Chair), Predictors of mild cognitive impairment, dementia, and mortality in adults with Down syndrome. Symposium conducted at American Psychological Association meeting, Orlando, FL.g) Online Olarak Erişilen Konferans Bildiri ÖzetiÇınar, M., Doğan, D. ve Seferoğlu, S. S. (2015, Şubat). Eğitimde dijital araçlar: Google sınıf uygulaması üzerine bir değerlendirme [Öz]. Akademik Bilişim Konferansında sunulan bildiri, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. Erişim adresi: http://ab2015.anadolu.edu.tr /index.php?menu=5&amp;submenu=27h) Düzenli Olarak Online Yayımlanan BildirilerHerculano-Houzel, S., Collins, C. E., Wong, P., Kaas, J. H., &amp; Lent, R. (2008). The basic nonuniformity of the cerebral cortex. Proceedings of the National Academy of Sciences, 105, 12593–12598. http://dx.doi.org/10.1073/pnas.0805417105i) Kitap Şeklinde Yayımlanan BildirilerSchneider, R. (2013). Research data literacy. S. Kurbanoğlu ve ark. (Ed.), Communications in Computer and Information Science: Vol. 397. Worldwide Communalities and Challenges in Information Literacy Research and Practice içinde (s. 134–140) . Cham, İsviçre: Springer.http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-03919-0j) Kongre BildirisiÇepni, S., Bacanak A. ve Özsevgeç T. (2001, Haziran). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen branşlarına karşı tutumları ile fen branşlarındaki başarılarının ilişkisi. X. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulan bildiri, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, BoluDiğer Kaynaklara) Gazete YazısıToker, Ç. (2015, 26 Haziran). ‘Unutma’ notları. Cumhuriyet, s. 13.b) Online Gazete YazısıTamer, M. (2015, 26 Haziran). E-ticaret hamle yapmak için tüketiciyi bekliyor. Milliyet. Erişim adresi: http://www.milliyetc) Web Page/Blog PostBordwell, D. (2013, June 18). David Koepp: Making the world movie-sized [Web log post]. Retrieved from http://www.davidbordwell.net/blog/page/27/d) Online Ansiklopedi/SözlükBilgi mimarisi. (2014, 20 Aralık). Vikipedi içinde. Erişim adresi: http://tr.wikipedia.org/wiki/Bilgi_mimarisiMarcoux, A. (2008). Business ethics. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford encyclopedia of philosophy. Retrieved from http://plato.stanford.edu/entries/ethics-business/e) PodcastRadyo ODTÜ (Yapımcı). (2015, 13 Nisan). Modern sabahlar [Podcast]. Erişim adresi: http://www.radyoodtu.com.tr/f) Bir Televizyon Dizisinden Tek Bir BölümShore, D. (Senarist), Jackson, M. (Senarist) ve Bookstaver, S. (Yönetmen). (2012). Runaways [Televizyon dizisi bölümü]. D. Shore (Baş yapımcı), House M.D. içinde. New York, NY: Fox Broadcasting.g) Müzik KaydıSay, F. (2009). Galata Kulesi. İstanbul senfonisi [CD] içinde. İstanbul: Ak Müzik.Yukarıda sıralanan koşulları yerine getirmemiş çalışma kabul edilmez, eksiklerinin tamamlanması için yazara iade edilir. Yayın Komisyonu tarafından kabul edilen yazılar basıma kabul sırasına göre yayınlanır. Baskı tashihleri yazarlar tarafından yapılır.

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EDE9D7AD769E4EABA46CC17F276BEC06" target="_blank" style="background-color: transparent;">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/694E6CEE1783415196B9E07B54490722" target="_blank" style="background-color: transparent;">Kapak sayfası</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/064F98B2F0BA4FE292400AA5885B02AE" target="_blank">Yazar Formu</a>

Aşağıdaki listede eksik olmadığından emin olun:<ul><li>Makalenin türünün belirtilmiş olduğu</li><li>Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu</li><li>Sponsor veya ticari bir firma ile ilişkisi varsa, bunun belirtildiği</li><li>İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığı</li><li>Referansların derginin benimsediği APA 6 edisyonuna uygun olarak düzenlendiği</li><li>Yazarlara Bilgide detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiği</li></ul>● <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EDE9D7AD769E4EABA46CC17F276BEC06" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a>● Daha önce basılmış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi● <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/694E6CEE1783415196B9E07B54490722" target="_blank">Kapak sayfası</a><ul><li>Makalenin kategorisi</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi), e-posta adresleri</li><li>Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks nosu</li><li>Tüm yazarların ORCID’leri</li><li>Finansal destek (varsa belirtiniz)</li><li>Çıkar çatışması (varsa belirtiniz)</li><li>Teşekkür (varsa belirtiniz)</li></ul>● Makale ana metni<ul><li>Önemli: Ana metinde yazarın / yazarların kimlik bilgilerinin yer almamış olması gerekir.</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Öz: 180-250 kelime</li><li>Anahtar Kelimeler: 5 adet makale dilinde ve 5 adet İngilizce</li><li>İngilizce geniş özet: 600-800 kelime (İngilizce olmayan makaleler için)</li><li>Makale ana metin bölümleri</li><li>Kaynaklar</li><li>Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla)</li></ul>

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	Mustafa Hamdi Sayar
Kapak (PDF)
Tam Metin (PDF)
Ön Sayfalar (PDF)

Anadolu Araştırmaları

SAYI 24, 2021

Kuzey Levant’tan Bir Orta Paleolitik Dönem Yerleşimi: Üçağızlı II Mağarası Buluntuları

Arkeolojik Hayvan Dışkısı Çalışmalarına Çok-Göstergeli Yaklaşım: Orta Anadolu, Akeramik Neolitik Dönem Yerleşmesi Aşıklı Höyük’ten Yeni Bulgular

Obsidiyen Kaynaklarının Yakınında Yeni Bir Akeramik Yerleşme: Sırçalıtepe’den İlk Gözlemler

Bilecik Bahçelievler Neolitik Çağ Yontmataş Topluluğuna Ait İlk Değerlendirmeler

Çine-Tepecik’in Kültürel Gelişiminde Kentleşme Sürecini Anlamak

Tigranokerta Savaşı (MÖ 69): Yeni Bir Gözden Geçirme

Antik Kaynaklar’dan Materyal Kültüre Bir Mezar Kontekstinin Okunması – Parion’dan (Efsanevi) Ophiogen Sülalesi (?) Mensubu Bir Şifacı Mezarı

Tanrıça'nın Tekrarlayan Süreçleri ve Temsili Üzerine Bir Çalışma: Hera

Nezahat Baydur 1926-2021

BİLGİ

PAYLAŞ