darulfunun ilahiyat

GÖNDERBİLGİ
EnglishTürkçe

Araştırma Makalesi


DOI :10.26650/di.2018.29.2.0011   IUP :10.26650/di.2018.29.2.0011    Tam Metin (PDF)

Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü

Yakup Mahmutoğlu, Mustafa Atlan

Bu makalede, kunût duasıyla ilgili Hz. Peygamber’den gelen rivayetlere ve bu rivayetlerin nakline bağlı olarak fıkıh ekollerinin esas aldıkları bazı uygulama örneklerine, ortaya çıkan ictihâdî farklılıklara ayrıntılı bir şekilde yer verilmiş; konu hakkında öne sürülen görüşler hüküm açısından değerlendirilmiştir. Mevcut görüş ayrılıkları bir tarafa, dört mezhep açısından oluşan genel kanaat sabah namazı, vitir namazı ve Müslümanların karşılaştıkları belâ ve musîbet zamanları haricinde kunût duasının okunmayacağı yönünde olduğu görülmüştür. Bununla birlikte Hz. Peygamber’den gelen rivayetlerin ve uygulama örneklerinin farklılığı sebebiyle kimi fakihlerin bazı namazlarda kunût okumayı bidat, bazılarının sünnet kabul ettiğine ve yine bir kısmına göre kunût duası okumanın bazı namazlarla sınırlı tutulması gerektiği, bir kısmına göre de, belâ ve musîbet anlarında neredeyse tüm namazlarda okunabileceği şeklinde farklı görüşlerin ortaya çıktığına yer verilmiştir. Makalede son olarak, özellikle ülkemizin belli yörelerinde Hanefî ve Şâfiî mezheplerine mensup Müslümanların, namazlarda kunût duasının okunmasının keyfiyetine dair mezheplerinin ictihâd farklılıklarını gerekçe göstererek farklı mezhepten imama uymama ve cemaatle namaz kılmama eğilimi göstermeleri meselesine temas edilmiştir. Oysa İslâm’da cemaatle namaz kılma ibadetinin, sarâhati/katiyeti ve önemi tüm mezhepler açısından müsellem ve ümmetin vahdeti ve birliği için çok gerekli olduğu bilinen bir gerçektir. Dolayısıyla bu çalışmada, kesin (kat‘î) olanın zannî olana tercih edileceği gerçeğinden hareketle, mezhepler arasındaki görüş ayrılıklarının yine mezhep içindeki mevcut mutedil görüşlerle giderilmesinin mümkün olabileceği vurgulanmış, mezhep farklılığı sebebiyle yaşanan ihtilafların sunulan çözüm önerileriyle giderilebileceği ifade edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler: Kunût, Namaz, Kıraât, Belâ, Musîbet
DOI :10.26650/di.2018.29.2.0011   IUP :10.26650/di.2018.29.2.0011    Tam Metin (PDF)

The Circumstance and Provision of Qunût Prayer Recitation in Prayers According to the Four Sects

Yakup Mahmutoğlu, Mustafa Atlan

In this study, some application examples that were taken as a basis by the Islamic law schools according to the narrations originated from the Prophet and the conveyance of these narrations, the opinion differences that aroused and the opinions shared about the subject were evaluated from the provision point of view. Apart from the current divergences, the general practice from the four sects’s points of view, it was foreseen that qunût prayer cannot be recite except morning prayer (salaat), vitr prayer (salaat), and during calamity and disasters experienced by Muslims. On the other hand, due to the difference of narrations originated from the Prophet and the application examples, it was stated that there are different opinions such that some Islamic jurists have accepted recitation qunût prayer as innovation during some prayers while others have accepted it as sunnah and also according to some of them recitation qunût prayer should be limited with some prayers while according to others it can be recite during all prayers in case there is a calamity or a disaster. Finally, it is observed that some Muslims in certain regions of our country, belonging to the Hanafi and Shafi’i sects tend to not obey the imams of different sects and do not worship together with the community because of their differences in the opinion about recitation circumstance of the qunût prayer during prayers (salaats). However, it is a well-known reality that clearness/certainty and importance of worshipping together with community in Islam, is acknowledged by all sects and is crucial for the unity of Muslim community (ummah). In the study, based on the fact that the absolute will be preferable compared to assumed, it is emphasized that these opinion differences between sects can be resolved by the mild opinions again in each sect and that the conflicts faced due to the sect differences can be resolved by the presented solution suggestions. 

Anahtar Kelimeler: Qunût, Prayer, Recitation, Calamity, Disaster

GENİŞLETİLMİŞ ÖZET


Being the essence of all prayers recited in salah, the Kunût prayer had been read by the Prophet Muhammad and his Companions in Witr and Fajr salahs as well as in almost all compulsory salahs during the troubled and harsh times of the Muslims. However, various narratives and the practices of Companions about the Kunût recited in certain parts of the salahs performed in certain times have led the Islamic jurisprudence scholars to have divergences regarding the provision of the Kunût prayer. This study aims to discuss the wording of Kunût, which constitutes a special and important part of the salah, and when and where it is read in salah according to the four sects together with the evidence.

The Kunût prayer has been involved under the title of “Kitâbu’s-Salât” in the worships section of the Islamic jurisprudence books, especially in the prayer parts related to Witr and salahs, and again in subheadings related to prayer (and curse) in special cases such as trouble and evil, in a detailed manner. Reportedly, two independent studies were conducted recently on this issue. One of them is Bekir Kuzudişli’s postgraduate thesis “Kunût Hadiths and Their Evaluation” (Marmara University, Institute of Social Sciences, Istanbul, 2001) and the other one is Safar Safarov’s postgraduate thesis “Kunût Worship” (Necmettin Erbakan University, Institute of Social Sciences, Konya, 2017).

The word “Kunût” which includes meanings such as “obedience, awe, silence and standing up, chanting standing” can be defined in many ways as an Islamic jurisprudence term. Nevertheless, it can be said that generally, kunût means praying to Allâh by groveling during standing up in salah. 

Although the Islamic jurisprudence scholars agreed that the Prophet Muhammad had recited the Kunût prayer in salah and prolonged the standing up before bowing, they disagreed on the details of in which salahs and in which parts of those salahs. Stated in outlines, the four sects had reached a consensus on that the Kunût would be read in three situations including the Fajr, Witr and in times when the Muslim community face terrible events, troubles, evils and harsh periods. In this study, the views of the four sects that put forward their opinions within the framework of the narrations that constitute the basis of the Kunût prayer and regarding the provisions of reciting it in Fajr and Witr salahs and in times of troubles and evils, have been addressed and examined with the evidence. Also, it has been observed that Hanafi and Shafi sects, which are common in the Eastern and Southeastern Anatolia regions, have occasional disagreements between them while performing salah with a congregation depending on their divergences due to these narratives’ conveyances. To overcome these disputes, various solutions have been proposed and evaluations have been made. 

The findings were determined as follows:

(i) Reading the Kunût prayer during the Fajr salah is controversial among the Islamic jurisprudence scholars / sects. As a matter of fact, the Hanafî and the Hanbali say that reading the Kunût except Witr is neither sunna nor permissible. According to the famous opinion of Mâlikî, reading the Kunût during the Fajr is favored, and according to the Shafiis, it is strong sunna. On the other hand, while the Kunût can only be read after bowing in the Shafii sect, it can be read both before and after the bowing in Mâlikî sect.

(ii) Reading the Kunût during the Witr is also controversial among the sects. According to this, the Kunût is read in one rakat of the Witr during the whole year both in the Hanafî and the Hanbali sects, and in the Hanafî, it is read before bowing and in the Hanbali, it is read after the bowing. It is not sunna to read the Kunût during the Witr in Mâlikî. According to a view of the Mâlikî, it is sunnah to read it in the last days of Ramadan, but according to another view, it is not. According to the authentic opinion in the Shafii, it is sunna to read the Kunût after the bowing during the Witr in the second half of Ramadan, whether Taraweeh salah is performed or not.

(iii) Although the four sects agree that the Kunût is read during troubles, evils and harsh periods, they disagreed on the details of in which salahs, in which parts of those salahs, with which wording and how it should be read. For example, while the Hanafî allows the Kunût to be read only during troubles, evils and harsh periods except for Witr, Hanbali states that it is reprehensible. Moreover, according to the respectable opinion of the Hanbali, in such cases, the Kunût is read only in Fajr and no one can read it except the president and his/her delegation, especially in the salahs other than the Friday salahs. The majority in the Shafii has allowed the Kunût to be read in all obligatory salahs at such times.

(iv) It is also seen that during the salahs performed with a congregation, the members of the sects with different views are not tied to one another but they eliminate these differences with certain intra-sectarian gentle opinions. In other words, this situation which occurs amongst mosque communities has been solved in two ways. One solution is that those of the Hanafî sect must act according to the opinion of Imam Abu Yusuf and they must certainly obey a Shafii imam reading the Kunût. The second one is that a Shafii person who performs the salah behind a Hanafî imam may not read the Kunût or he/she may read it if he/she is not going to miss the first prostration and in the end, he/she should perform an erratum prostration.

As a result, since to perform salah with the congregation is unquestionably accepted and encouraged by all sects, it is emphasized that the divergences about reading the Kunût during salah should not interfere with performing the salah with a congregation and it should not be brought to a level that would harm Muslims’ community spirit.


PDF Görünüm

Referanslar

  • ‘Adevî, Ebû’l-Hasen Alî b. Ahmed Mukrim es-Sa‘îdî. Hâşiyetu’l-‘Adevî ‘alâ Kifâyeti’t-Tâlibi’r-Rabbânî. Thk. Yûsuf Muhammed el-Bukâî. 2 Cilt. b.y.: Dâru’l-Fikr, 1415/1994. google scholar
  • Bâbertî, Ekmeluddîn Ebû Abdillâh Muhammed b. Mahmûd. el-‘İnâye Şerhu’l-Hidâye. 10 Cilt. b.y.: Dâru’l-Fikr, ts. google scholar
  • Beğavî, Ebû Muhammed Huseyn b. Mes‘ûd b. Muhammed el-Ferrâ. et-Tehzîb fî Fıkhi’l-İmâm eş-Şâfiî. Thk. Âdil Ahmed Abdulmevcûd ve Alî Muhammed Mu‘avvid. 8 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1418/1997. google scholar
  • Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. el-Huseyn b. Alî. es-Sunenu’l-Kübrâ. Thk. Muhammed Abdulkadir Atâ. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1424/2003. google scholar
  • Buceyramî, Suleymân b. Muhammed b. Ömer. Hâşiyetu’l-Buceyramî‘alâ’l-Hatîb/Tuhfetu’l-Habîb ‘alâ Şerhi’l-Hatîb. 4 Cilt. b.y.: Dâru’l-Fikr, 1415/1995. google scholar
  • Buhârî, Burhânuddîn Ebû’l-Me‘âlî Mahmûd b. Ahmed b. Abdilazîz. el-Muhîtu’l-Burhânî fi’l-Fıkhi’n-Nu‘mânî. Thk. Abdulkerîm Sâmî el-Cundî. 9 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1424/2004. google scholar
  • Buhûtî, Mansûr b. Yûnus. Şerhu Munteha’l-İrâdât. ‘Âlemu’l-Kütüb, 1414/1993. google scholar
  • ______. Keşşâfu’l- Kınâ‘ ‘an Metni’l-İknâ‘. 4 Cilt. b.y.: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, ts. google scholar
  • Cuveynî, İmâmu’l-Harameyn Abdulmelik b. Abdillâh b. Yûsuf. Nihâyetu’l-Metlab fî Dirâyeti’l-Mezheb. Thk. Abdulazîm Mahmûd ed-Dîb. 20 Cilt. b.y.: Dâru’l-Minhâc, 1428/2007. google scholar
  • Dimyâtî, Ebû Bekr Osmân b. Muhammed Şettâ el-Bekrî. İ‘ânetu’t-Tâlibîn ‘alâ Halli Elfâzı Fethi’l-Mu‘în. 4 Cilt. b.y.: Dâru’l-Fikr, 1418/1997. google scholar
  • Döndüren, Hamdi. “Kunut”. İslam’da İnanç İbadet ve Günlük Yaşayış Ansiklopedisi. 3: 82-84. İstanbul: İFAV Yayınları, 1997. google scholar
  • Ebû Dâvûd, Suleymân b. el-Eş‘as b. el-Ezdî es-Sicistânî. Sunenu Ebî Dâvûd. Thk. Muhammed Muhyiddîn Abdulhamîd. 4 Cilt. Beyrût: el-Mektebetu’l-‘Asrıyye, ts. google scholar
  • Ebû Habîb, Sa‘dî. el-Kâmûsu’l-Fıkhî. Dımaşk: Dâru’l-Fikr, 1408/1988. google scholar
  • Ensârî, Ebû Yahyâ Zekeriyyâ b. Muhammed. Esna’l-Metâlib fî Şerhi Ravdi’t-Tâlib. 4 Cilt. b.y.: Dâru’l-Kütübi’l-İslâmiyye, ts. google scholar
  • _____. Fethu’l-Vehhâb bi Şerhi Menheci’t-Tullâb. 2 Cilt. b.y.: Dâru’l-Fikr, 1414/1994. google scholar
  • Ezherî, Ebû Mansûr Muhammed. ez-Zâhir fî Ğarîbi Elfâzı’ş-Şâfiî. Thk. Mes‘ad Abdulhamîd es-Sa‘denî. b.y.: Dâru’t-Talâ‘i, ts. google scholar
  • ______. Tehzîbu’l-Luğa. Thk. Muhammed Mur‘ib. b.y.: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 2001. google scholar
  • Haccâvî, Ebu’n-Necâ Şerefuddîn Mûsâ. el-İkna‘ fî Fıkhi’l-İmâm Ahmed b. Hanbel. Thk. Abdullatîf Muhammed Mûsâ es-Subkî. 4 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Ma‘rife, ts. google scholar
  • Haskefî, Muhammed b. Alî b. Muhammed. ed-Durru’l-Muntekâ Şerhu’l-Multekâ. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1419/1998. google scholar
  • Hattâb, Ebû Abdillâh Muhammed b. Abdurrahman er-Ru‘aynî. Mevâhibu’l-Celîl fî Şerhi Muhtasari Halîl. b.y.: Dâru’l-Fikr, 1412/1992. google scholar
  • İbn Allân, Muhammed Alî b. Muhammed Allân el-Bekrî es-Sıddîkî. el-Futuhâtu’r-Rabbâniyye ‘ale’l-Ezkârı’n-Neveviyye. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1425/2004. google scholar
  • İbn Cuzey, Ebu’l-Kâsım Muhammed b. Ahmed b. Muhammed el-Gırnâtî. el-Kavânînu’l-Fıkhiyye. b.y.: y.y, t.s. google scholar
  • İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr Abdullâh b. Muhammed. el-Musannef fi’l-Ehâdîsi ve’l-Âsâr. Thk. Kemâl Yûsuf el-Hût. 7 Cilt. Riyâd: Mektebetu’r-Ruşd, ts. google scholar
  • İbn Ebî Tağlib, Abdulkâdir b. Ömer b. Sâlim eş-Şeybânî. Neylu’l-Meârib bi Şerhi Delîli’t-Tâlib. Thk. Muhammed Suleyman el-Eşkar. 2 Cilt. Kuveyt: Mektebetu’l-Felâh,1403/1983. google scholar
  • İbn Hacer el-Heytemî, Şihâbuddîn Ahmed b. Muhammed b. Alî. Tuhfetu’l-Muhtâc fî Şerhi’l-Minhâc [eş-Şirvânî’nin hâşiyesi (Hâşiyetu’ş-Şirvânî) ve İbn Kâsım el-‘Abbâdî’nin hâşiyesi (Hâşiyetu’l-‘Abbâdî) ile birlikte]. Tsh. Alî Udde, el-Mektebetu’t-Ticâriyyetu’l-Kübrâ. 10 Cilt. Mısır: y.y., 1357/1983. google scholar
  • İbn Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed. Musnedu’l-İmâm Ahmed b. Hanbel. Thk. Şu‘ayb el-Arnavût-‘Âdil Murşid. 30 Cilt. b.y.: Muessesetu’r-Risâle, 1421/2001. google scholar
  • İbn Hibbân, Ahmed b. Muhammed b. Ma‘bed et-Temîmî el Bustî. es-Sahîh. Der. el-Emîr Alâuddîn Alî b. Belbân. el-İhsân fî Takrîbi Sahîhi İbn Hibbân, Thk. Şu‘ayb Arnâvût. 17 Cilt. Beyrût: Muessesetu’r-Risâle, 1414/1993. google scholar
  • İbn Kudâme, Ebû Muhammed Muvafakuddîn Abdullâh. el-Muğnî. 10 Cilt. Kâhire: Mektebetu’l-Kâhire, ts. google scholar
  • İbn Mâce, Ebû Abdillâh Muhammed b. Yezid el-Kazvînî. Sunenu İbni Mâce. Thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. b.y.: Dâru İhyâi’l-Kütübi’l-‘Arabiyye, ts. google scholar
  • İbn Manzûr, Ebu’l-Fadl Cemâluddîn Muhammed b. Mukerrem el-Ifrıkî el-Mısrî. Lisânu’l-‘Arab. 15 Cilt. Beyrût: Dâru Sadr, h.1414. google scholar
  • İbn Muflih, Ebû Abdillâh Şemsuddîn Muhammed b. Makdisî er-Râmînî. Kitâbu’l-Furû‘ (el-Furû‘) ve Tashîhu’l-Furû‘. Thk. Abdullâh b. Abdulmuhsin et-Turkî. 11 Cilt. b.y.: Muessesetu’r-Risâle, 1424/2003. google scholar
  • İbn Muflih, Ebû İshâk İbrâhîm b. Muhammed b. Abdillâh b. Muhammed. el-Mubdi‘ fî Şerhi’l-Mukni‘. 8 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1418/1997. google scholar
  • İbn Nuceym, Zeynuddîn (Zeynulâbidîn) b. İbrâhîm b. Muhammed. el-Bahru’r-Râik Şerhu Kenzi’d-Dekâik [İbn Âbidîn’in hâşiyesi (Minhatu’l-Hâlik) ve et-Tûrî’nin tekmilesi ile birlikte]. 8 Cilt. b.y.: Dâru’l-Kitâbi’l-İslâmî, ts. google scholar
  • İbn Teymiyye, Mecduddîn Ebu’l-Berekât Abdusselâm b. Abdillâh el-Harrânî. el-Muharrarfî’l-Fıkhi ‘alâ Mezhebi’l-İmâm Ahmed b. Hanbel. 2 Cilt. Riyâd: Mektebetu’l-Me‘ârif, 1404/1984. google scholar
  • İbn Teymiyye, Takiyuddîn Ebu’l-Abbâs Ahmed b. Abdilhalîm el-Harrânî. Câmi‘u’r-Resâil. Thk. Muhammed Reşâd Sâlim. 2 Cilt. Riyâd: Dâru’l-‘Atâ, 1422/2001. google scholar
  • ‘İmrânî, Ebu’l-Huseyn Yahyâ b. Ebi’l-Hayr b. Sâlim. el-Beyân fi’l-Mezhebi’l-İmâmi’ş-Şâfiî. Thk. Kâsım Muhammed en-Nûrî. Cidde: Dâru’l-Minhâc, 1421/2000. google scholar
  • Kâdî, Ebû Muhammed Abdulvehhâb b. Alî b. Nasr el-Bağdâdî. el-İşrâf ‘alâ Nuketi Mesâili’l-Hilâf. Thk. el-Habîb b. Tâhir. b.y.: Dâru İbn Hazm, 1420/1999. google scholar
  • Kâsânî, ‘Alâuddîn Ebû Bekr b. Mes‘ûd. Bedâi‘u’s-Sanâi‘ fî Tertîbi’ş-Şerâi‘. 7 Cilt. b.y. : Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1406/1986. google scholar
  • Koçak, Muhsin. “Kunut”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26: 380. Ankara: TDV Yayınları, 2002. google scholar
  • Mahmutoğlu, Yakup. “Hastanın Farz Namazları Oturarak Kılması Meselesi (Hanefi Mezhebi Bağlamında Bir İnceleme)”. İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi. 22 (Ekim 2013): 389-401. google scholar
  • Mâverdî, Ebû’l-Hasan Alî b. Muhammed. el-Hâvi’l-Kebîr fî Fıkhi Mezhebi’l-İmâm eş-Şâfiî. Thk. Alî Muhammed Mu‘avvid ve Âdil Ahmed Abdulmevcûd. 19 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1491/1999. google scholar
  • Mehdevî, Ebu’t-Tâhir İbrâhîm b. Abdissamed b. Beşîr et-Tenûhî. et-Tenbîh ‘alâ Mebâdi’t-Tevcîh-Kısmu’l-‘İbâdât. Thk. Muhammed Bilhisân. 2 Cilt. Beyrût: Dâru İbn Hazm, 1428/2007. google scholar
  • Menbecî, Ebû Muhammed Alî b. Zekeriyyâ b. Mes‘ûd el-Hazrecî. el-Lubâb fî’l-Cem‘i beyne’s-Sunneti ve’l-Kitâb. Thk. Muhammed Fadl Abdulazîz el-Murâd. 2 Cilt. Dımaşk: Dâru’l-Kalem, 1414/1994. google scholar
  • Merdâvî, Ebû’l-Hasan Alâuddîn Alî b. Suleymân b. Ahmed. el-İnsâf fî Ma‘rifeti’r-Râcih mine’l-Hilâf. 12 Cilt. b.y.: Dâru’t-Turâsi’l-Arabî, ts. google scholar
  • Molla Husrev, Muhammed b. Ferâmuz b. Alî. Duraru’l-Hukkâm Şerhu Ğureri’l-Ahkâm. 2 Cilt. b.y.: Dâru İhyâi’l-Kütübi’l-‘Arabiyye, ts. google scholar
  • Munzirî, el-Hâfız Zekiyuddîn Abdulazîm. Muhtasaru Sahihi Muslim. Thk. Usâmeddîn es-Sabâbetî. Kâhire: Dâru’l-Hadîs, 1423/2004. google scholar
  • Muslim, Ebu’l-Huseyn b. el-Haccâc. Sahîhu Muslim. Thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. 5 Cilt. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Turasi’l-‘Arabî, ts. google scholar
  • Necdî, Abdurrahmân b. Muhammed b. Kâsım. Hâşiyetu’r-Ravdi’l-Murbi‘ Şerhu Zâdi’l-Mustakni‘. 7 Cilt. b.y.: y.y., 1397/1977. google scholar
  • Nefrâvî, Şihâbuddîn Ahmed b. Ğuneym/Ğanîm b. Sâlim b. Mihnâ. el-Fevâkihu’d-Devvânî ‘alâ Risâle İbni Ebî Zeyd el-Kayravânî. 2 Cilt. b.y.: Dâru’l-Fikr, 1415/1995. google scholar
  • Nesâî, Ebû Abdirrahmân b. Şuayb b. Alî b. Sinan. Sunenu’n-Nesâî (es-Suğrâ). Thk. Abdulfettâh Ebû Ğudde. 9 Cilt. Haleb: Mektebetu’l-Matbû‘âti’l-İslâmiyye, 1406/1986. google scholar
  • Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ. Tahriru Elfâzı’t-Tenbih. Thk. Abdulğanîed-Dakr. Dımaşk: Dâru’l-Kalem, 1407/1987. google scholar
  • ______. el-Ezkâr. Thk. Muhyiddin Mestû. Dımaşk-Beyrût: Dâru İbn Kesîr, 1410/1990. google scholar
  • ______. Ravdatu’t-Tâlibîn ve Umdetu’l-Muftîn. Thk. Zuheyr eş-Şâvîş. Beyrût-Dımaşk-Ummân: el-Mektebetu’l-İslâmî, 1411/1991. google scholar
  • ______. el-Mecmu‘ Şerhu’l-Muhezzeb (es-Subkî ile el-Mutı‘î’nin Tekmilesi ile birlikte). 20 Cilt. b.y.: Dâru’l-Fikr, ts. google scholar
  • Özel, Ahmet. Hanefi Fıkıh Alimleri. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2006. google scholar
  • Remlî, Şemsuddîn Muhammed b. Ebî’l-Abbâs Ahmed b. Hamza b. Şihâbiddîn. Nihâyetu’l-Muhtâc ilâ Şerhi’l-Minhâc (eş-Şebrâmellisî ve el-Mağribî er-Reşîdî’nin haşiyeleriyle). 8 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Fikr, 1404/1984. google scholar
  • Rabât, Hâlid - ‘Îd, Seyyid İzzet. el-Câmi‘ li ‘Ulûmi’l-İmâm Ahmed. 22 Cilt. Mısır: Dâru’l-Felâh, 1430/2009. google scholar
  • Rûyânî, Ebu’l-Muhâsin Abdulvâhid b. İsmâîl. Bahru’l-Mezheb. Thk. Târık Fethî es-Seyyid. 14 Cilt. b.y.: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 2009. google scholar
  • Semerkandî, Ebû Bekr Muhammed b. Ahmed b. Ebî Ahmed. Tuhfetu’l-Fukahâ. 3 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1414/1994. google scholar
  • Serahsî, Ebû Bekr Muhammed b. Ahmed b. Ebî Sehl. el-Mebsût. 30 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Ma‘rife, 1414/1993. google scholar
  • Şeyhzâde (Dâmâd Efendi), Abdurrahmân b. Muhammed b. Suleymân. Mecma‘u’l-Enhur fî Şerhi’l-Multeka’l-Ebhur. b.y.: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-‘Arabî, ts. google scholar
  • Şîrâzî, Ebû İshâk İbrâhîm b. Alî b. Yûsuf. el-Muhezzeb fî Fıkhi’l-İmâm eş-Şâfiî. b.y.: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, ts. google scholar
  • Şirbînî, Şemsuddîn Muhammed b. Ahmed el-Hatîb. el-İknâ‘ fî Elfâzi Ebî Şucâ‘. Thk. Mektebetu’l-Buhûsve’d-Dirâsât. 2 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Fikr, ts. google scholar
  • Şurunbulâlî, Ebu’l-İhlâs Hasan b. Ammâr b. Alî. Merâki’l-Felâh Şerhu Nûri’l-Îzâh. b.y.: el-Mektebetu’l-‘Asriyye, 1425/2005. google scholar
  • Taberânî, Ebu’l-Kâsım Suleymân b. Ahmed. el-Mu‘cemu’l-Kebîr. Thk. Hamdî b. Abdilmecîd es-Selefî. 25 Cilt. Kahire: Mektebetu İbn Teymiyye, ts. google scholar
  • Tağlibî, Ebû Muhammed Abdulvehhâb b. Alî b. Nasr. el-Ma‘ûne ‘alâ Mezhebi ‘Âlimi’l-Medîne. Thk. Hamîş Abdulhak. 3 Cilt. Mekke: el-Mektebetu’t-Ticâriyye, ts. google scholar
  • Tahtâvî, Ahmed b. Muhammed b. İsmâîl el-Hanefî. Hâşiyetu’t-Tahtâvî ‘alâ Merâki’l-Felâh Şerhi Nûri’l-Îzâh. Thk. Muhammed Abdulazîz el-Hâlidî. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1418/1997. google scholar
  • Tirmîzî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ Sevre İbn Mûsâ. Câmi‘u’t-Tirmizî. Thk. Ahmed Muhammed Şakir, Muhammed Fuâd Abdulbâkî, İbrahim ‘Atveh. Mısır: Mektebetu ve Matbaatu Mustafâ el-Bâbî el-Halebî, 1395/1975. google scholar
  • Uleyş, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ahmed. Minehu’l-Celîl Şerhu Muhtasari Halîl. 9 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Fikr, 409/1989. google scholar
  • Yazır, Elmalılı Muhammed Hamdi. Hak Dini Kur’an Dili. 10 Cilt. b.y.: Eser Neşriyat, 1971. google scholar
  • Zerkânî, Abdulbâkî b. Yûsuf b. Ahmed el-Mısrî. Şerhu’z-Zerkânî ‘alâ Muhtasari Halîl. Tsh. ve Zabt: Abdusselâm Muhammed Emîn. 8 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-Ilmiyye, 1422/2002. google scholar
  • Zeyla‘î, Fahruddîn Usmân b. Alî. Tebyînu’l-Hakâik Şerhu Kenzi’d-Dekâik (eş-Şelebî’nin Haşiyesi ile birlikte). 6 Cilt. Kâhire: el-Matba‘atu’l-Kübrâ el-Emîriyye, 1313/1895. google scholar

Atıflar

Biçimlendirilmiş bir atıfı kopyalayıp yapıştırın veya seçtiğiniz biçimde dışa aktarmak için seçeneklerden birini kullanın


DIŞA AKTAR



APA

Mahmutoğlu, Y., & Atlan, M. (2018). Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü. darulfunun ilahiyat, 29(2), 379-407. https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011


AMA

Mahmutoğlu Y, Atlan M. Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü. darulfunun ilahiyat. 2018;29(2):379-407. https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011


ABNT

Mahmutoğlu, Y.; Atlan, M. Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü. darulfunun ilahiyat, [Publisher Location], v. 29, n. 2, p. 379-407, 2018.


Chicago: Author-Date Style

Mahmutoğlu, Yakup, and Mustafa Atlan. 2018. “Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü.” darulfunun ilahiyat 29, no. 2: 379-407. https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011


Chicago: Humanities Style

Mahmutoğlu, Yakup, and Mustafa Atlan. “Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü.” darulfunun ilahiyat 29, no. 2 (May. 2025): 379-407. https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011


Harvard: Australian Style

Mahmutoğlu, Y & Atlan, M 2018, 'Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü', darulfunun ilahiyat, vol. 29, no. 2, pp. 379-407, viewed 15 May. 2025, https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011


Harvard: Author-Date Style

Mahmutoğlu, Y. and Atlan, M. (2018) ‘Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü’, darulfunun ilahiyat, 29(2), pp. 379-407. https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011 (15 May. 2025).


MLA

Mahmutoğlu, Yakup, and Mustafa Atlan. “Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü.” darulfunun ilahiyat, vol. 29, no. 2, 2018, pp. 379-407. [Database Container], https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011


Vancouver

Mahmutoğlu Y, Atlan M. Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü. darulfunun ilahiyat [Internet]. 15 May. 2025 [cited 15 May. 2025];29(2):379-407. Available from: https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011 doi: 10.26650/di.2018.29.2.0011


ISNAD

Mahmutoğlu, Yakup - Atlan, Mustafa. “Dört Mezhebe Göre Namazlarda Kunût Duası Okumanın Keyfiyeti ve Hükmü”. darulfunun ilahiyat 29/2 (May. 2025): 379-407. https://doi.org/10.26650/di.2018.29.2.0011



ZAMAN ÇİZELGESİ


Gönderim05.05.2018
Kabul27.11.2018

LİSANS


Attribution-NonCommercial (CC BY-NC)

This license lets others remix, tweak, and build upon your work non-commercially, and although their new works must also acknowledge you and be non-commercial, they don’t have to license their derivative works on the same terms.


PAYLAŞ



İstanbul Üniversitesi Yayınları, uluslararası yayıncılık standartları ve etiğine uygun olarak, yüksek kalitede bilimsel dergi ve kitapların yayınlanmasıyla giderek artan bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İstanbul Üniversitesi Yayınları açık erişimli, ticari olmayan, bilimsel yayıncılığı takip etmektedir.