Evsizlikten Kurtulmaya Giden Yolları Açmak
Mehmet Ali AkyurtTürkiye’de evsizlikle ilgili ilk araştırma “1991-1995 Yılları Arasında İstanbul’da Görülen Evsiz İnsan Ölümleri” başlığını taşıyor (Altun, 1997). Adli tıp ile halk sağlığının kesişiminde yer alan bu tıpta uzmanlık tezi gösteriyor ki evsizlik İstanbul’da en azından 30 yıldır bir toplumsal soruna dönüşmüş durumda. Araştırma her ne kadar sağlık alanında yapılmış olsa da, incelenen 126 evsiz ölümü üzerinden, İstanbul’da sokakta yaşayan evsizlerle ilgili önemli bulgulara ulaşıyor (Altun, 1997, s. 39): Evsiz ölümlerine yoğun olarak Beyoğlu ve Aksaray’da rastlanmaktadır. Dörtte üçünün cesedi açık bir ortamda bulunmuştur. Ölen evsizlerin büyük kısmı 31-50 yaş arası erkeklerdir, Ekim-Nisan döneminde ölmüştür, kimlik belgesi taşımamaktadır, genel vücut hijyenleri kötüdür, beşte birinin ölümü alkolle ilişkilidir, birçoğunun ölümüne solunum yolu enfeksiyonları, verem ve zatürre sebep olmuştur.
Opening Pathways out of Homelessness
Mehmet Ali AkyurtThe first study on homelessness in Türkiye is titled “Homeless Human Deaths in Istanbul between 1991 and 1995” (Altun, 1997). This medical specialization thesis, which lies at the intersection of forensic medicine and public health, shows that homelessness has been a social problem in Istanbul for at least 30 years. Although the research was conducted in the field of health, it reaches important findings about homeless people living on the streets of Istanbul through 126 homeless deaths (Altun, 1997, p. 39): Homeless deaths are mostly observed in Beyoğlu and Aksaray. The bodies of three fourth of them were found in an open environment. Most of the homeless people who died were men between the ages of 31 and 50, died in the October-April period, did not carry identity documents, had poor general body hygiene, one fifth of the deaths were alcohol-related, and respiratory infections, tuberculosis and pneumonia caused the deaths of many of them.
