Gezi Notlarında Ziyaret Edilen Bölgenin Dilinden Sözcükler: Yerel Kültürün Göstergeleri
Kerima FilanGeçmiş yüzyıllarda Bosna-Hersek’e seyahatte bulunan İngiliz seyyahlar, gezi notlarında ziyaret ettikleri bölgenin diline ait bazı sözcükler kullanmışlardır. Bu makalede, Bosna-Hersek gerçek dünyasına ait unsurlardan hangilerinin İngiliz seyyahlar tarafından yerel dilin sözcükleri kullanılarak dile getirildiği incelenmektedir. İnceleme ise, konuşan bir özne olan seyyah için, nesnel gerçekliğe ait kavram ile onu işaret etmek amacıyla kullanılan dil göstergesi arasında bir uygunluk olduğu tanımına dayanmaktadır. Nesnel gerçekliği dil temsil eder, dolayısıyla konuşan bir özne için dil göstergesi gerçekliği ifade eder. Okuyucu ise, kendi dilinde yazılmış gezi notlarında anlatılan bölgeye ait dil göstergeleriyle karşılaştığı zaman bunları yabancı dil öğeleri olarak reddetmeden, yabancı bir dünya ile kendi kültürü arasında aracı olarak kabul etmektedir. Bu husustan hareketle makalede yabancı dil göstergelerinin İngilizce bir metne nasıl dahil edildiği, o metnin içinde nasıl anlam kazandıkları incelenmektedir. İnceleme sonuçları, kültürel bir metin niteliğinde olan gezi notlarında kaleme alınan konuların gözlemler üzerine geliştiği, gözlemler ise seyyahın yabancı dünya ile kendisinin ait olduğu dünyayı karşılaştırmasından ortaya çıktığı kuramsal yaklaşım çerçevesinde değerlendirilmektedir. Makalede seyyahın ziyaret edilen yerde kendi kültüründen farklı gördüğü nesneleri yerel dilin öğeleri ile işaret ettiği gösterilmekte, bu dilsel biçimlerin yabancı bölgenin bilişsel yapılanmasında güçlü bir konum oluşturduğu ileri sürülmektedir.
Words from the Languages of Places Visited in Travelogues: Indicators of Local Culture
Kerima FilanBritish travelers who traveled through Bosnia and Herzegovina in the past centuries periodically used words and expressions in their travel writing that belong to the language of the places visited. This paper analyzes these linguistic elements in order to consider which entities of the Bosnian-Herzegovinian reality were marked by foreign travelers’ use of native words. The analysis is based on the theory that, to a travel writer as a speaking subject, an adequacy exists between the entity of reality and the linguistic sign used to signify it. This feature is associated with the nature of the linguistic sign; more specifically, it is associated with the relationship between language and reality. The results of the analysis are evaluated within the framework of the theoretical approach that the subjects written in a travelogue as a cultural text were developed on the basis of observations and that the observations emerged from the comparison of the foreign world and the world to which the travel writer belongs. What travel writers have noted down as different in the places visited is shown to be signaled by the elements of the local language, and these linguistic forms themselves are also shown to establish a strong position in the cognitive construction of the foreign place.
