Okan

Assoc. Prof. Dr.

Nejla

Assist. Prof. Dr.

Küresel ve Yerel Boyutlarıyla Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Fitopatolojinin Tarihi

Şahin

Abdullah

Osmanlı Devleti Vilayetlerinde Sağlık Hizmetlerinin Etkinliği: 1897 Yılı

Metin

When we look at the situation before peyk, it can be seen that communication was of vital importance for people in many periods of history. In communication, the idea of delivering the news quickly and quickly has pushed people to develop new communication methods. As a matter of fact, from the beginning, this need was met by fire towers and runners, as well as pigeons and messenger horsemen were used. In the Ottoman Empire, communication was carried out through the messenger system in the early periods. Ulaklar fulfilled their duty of bringing and taking the official documents notified to them. At the same time, there were also officials who provided private postal services, and these were called sai. Apart from these officials who provided the private and official communication system, it is seen that there were also some runners who were responsible for conveying the messages of the palace by running over long distances. The class they form is called peykler. The expansion of the borders of the Ottoman Empire in a short time revealed the need for faster and more reliable communication between the central government and local administrations. In this sense, in addition to the official Ottoman Ulak system, special persons outside this system, especially those in the sultan's entourage and who would be responsible for quickly reporting his news to the necessary places, were also appointed within the palace organization. These people were called peyk, meaning the messenger who sees the "emergency postal service" in today's sense. While the peykler were a class that served as a kind of "emergency mail service" in the early days, especially due to their ability to run fast, as the state gradually grew, they became a ceremonial company that showed magnificence. They started to fulfill their duty as "ceremonial company" along with the left-handed people in various ceremonies such as the Sultan's departure for a campaign, Friday prayers, and holiday celebrations, and they displayed a magnificent appearance with their fancy clothes. Peykler have been an important subject that attracted the attention of travelers visiting the Ottoman geography. As a matter of fact, Menavino and Nicolas de Nicolay, who were among the first to talk about the planets, stated that they were of Iranian origin. As a matter of fact, the similarities in training messenger runners between the Ottoman Empire and the Safavid Empire in the 16th and 17th centuries indicate the existence of organizational transfer between the two states. Because it is seen that there is a natural interaction in terms of the trial exam applied to the peykler. For example, Jean Chardin, who was in Isfahan during the reign of Shah Suleiman of Iran, talks about the exam held for the selection of peykler and shares similar information. In travelogues, while the prominent features of the peykler were included, their speed was frequently mentioned. Because it has been emphasized that they can travel further than a horse can. It was stated that they never rested while doing this, and even if the task ended, they continued the journey with another task. Regarding their ability to move so fast and travel long distances, several travelers have shared that they learned that their spleens were removed. Peykler definitely took part in processions such as Alay-ı Humayun, Eid Regiment, Prince Regiment, Friday Regiment, Surre Regiment. In the sultan's processions, they presented a visual feast to the audience with their appearance, demeanor and movements, especially to increase the ostentation. These processions were watched not only by the public but also by foreigners who came to visit the country or lived in the country. Therefore, the sultan's regiments served as international mirrors reflecting the image of the Ottoman world. As a matter of fact, this was one of the reasons why so much importance was given to the organization of the processions.Peykler were the objects that attracted attention while performing their duties. Because they sometimes tied them to their knees, sometimes to their ankles, and sometimes to their waists. While the cymbals were traveling rapidly, these bells naturally made sounds. Therefore, this voice announced that the sultan's messenger was coming and ensured that the road traveled was evacuated. It can also be said that it helps keep rhythm while running. Another ingredient that the peykler kept with them was rose water. During the journey, they both carried an ax in their hands and kept rose water. Therefore, they sprinkled this rose water on the people they met on the roads, and in return, people could bestow money on them. They also carried sweet-smelling and breathtaking candies with them. It is thought that these candies have soothing properties during travels, and even correspond to today's menthol or mint candies. It is seen that the marbles, which serve a similar function, are carried in the peykler mouth and facilitate breathing.&nbsp;

Osmanlı Haberleşme Teşkilatında ve Alay-ı Hümâyun’da Önemli Bir Sınıf: Peykler

Veli

Prof. Dr.

Ahmet

Road construction and repair activities, which have an important place in the transportation sector, have been effective in meeting needs such as nutrition, shelter, and security throughout history. However, they have become an area that creates a catalytic effect within the concept of economic development introduced in the 19th century.Since the second half of the 19th century marked the beginning of a period full of social, economic, and cultural innovations for the Ottoman Empire, road construction and repair activities also played an important role in this innovation and transformation.In the same period, the scarcity of expenditures related to public works in the budget of the Ottoman Empire continued until the Tanzimat Period, which is considered the beginning of the Renovation Period. However, while agricultural production maintained its weight in budget data during the Renovation Period, market research deeply affected the Ottoman Empire with the decrease in production costs of European countries that completed their industrialization. The Free Trade Agreement signed in 1838 brought the Ottoman Empire to the brink of destruction. This destruction continued from the establishment of the Public Debt Debt Administration (Düyûn-ı Umûmiye) until the State of the Republic of Turkey paid off the debts incurred by this institution.&nbsp;These economic, political, and military developments have made it essential to take steps regarding road construction and repair activities, which are among the transportation activities.The reforms carried out in almost every field after the Tanzimat period became more evident in the second half of the 19th century. At this point, the Right Arm Route on Anatolian lands has become an important area of action within the scope of the projects planned to be implemented. Many pilot applications have been implemented on this route.&nbsp;The impact on road construction and repair activities that emerged with the 1861 and 1864 Regulations shifted to a different point with the change in the administrative structuring in line with the 1871 Regulations. Sultan II of the Constitutional Monarchy and Armistice Period took place in the Renewal Period. Abdulhamid employed many local and foreign engineers who were experts in their fields in the state bureaucracy. Through the research carried out by these engineers, he determined the contribution of road construction and repair activities to economic development, giving special importance to road construction and repair activities. Hendese-i Mülkiye and Sanayi-i Nefise Schools fulfilled an important institutional duty in this period.As a result of the commercial privileges obtained by England on Anatolian lands, it became a great need to transport Western products from port cities to inland centers quickly and without disruption. The most important reason underlying the decrease in profitability rates for Western merchants was that the old Classical-era roads were found to be neglected and inadequate, and this situation was reported by merchant representatives and presented to the central government. The reports and requests that mobilized the administrators of the period tried to implement road construction and repair practices according to their degree of importance.As an example of this situation, the name of Umûr-ı Ticaret ve Nafia Nezareti was changed to II. It can be shown that it was changed to the Ministry of Public Works within the framework of the modernization efforts of the Abdulhamid Period. Because the complex structure of this ministry, which was called by different names during the period we conducted research, and its frequent mergers and separations with other ministries, prevented the process of road construction and repair activities from proceeding effectively and efficiently.The impact of road construction and repair activities on the economic structure should be sought in providing opportunities for social and economic contacts rather than being carried out according to superior standards. For this reason, the activities of engineers and bureaucrats involved in the work carried out in this field were vital to the Ottoman Empire.The aim of minimum cost and maximum efficiency in road construction and repair activities is planned within the framework of the concession procedure and the Labor Taxpayer Law. The Ottoman administrators aimed to relieve the budget in the steps they took in this regard. However, the example of the Izmir-Ankara Road and some disruptions within the framework of the Labor Taxpayer Law made it necessary to resort to different solutions in this regard.&nbsp;Within the scope of this information, we can express the increase in effectiveness and efficiency in road construction and repair activities with the increase in foreign trade data. While foreign trade data for the years 1840-1849 showed a low trend, a remarkable increase of approximately 160% in commercial income was observed between 1880 and 1889. Faster and safer deliveries due to the activation of roads connecting to ports played a major role in this increase.Road construction and repair activities carried out from the Anatolian Right Branch Route to Istanbul, the capital of the period, also caused a long-term population increase.As a result, road construction and repair activities have been examined in two periods of economic history. The First is the Classical Period. During this period, road construction and repair activities in Anatolia were in the form of repair and maintenance of roads from the Roman Period and the Seljuck Period. In short, existing roads were tried to be preserved, but a new road network was not planned. The second period is the Renewal Period. The study is, ıt was prepared in the light of archival documents, as the road construction and repair activities on the Anatolian right arm route increased in the 19th century and the functionality of new institutions increased. In this regard, the changes in agricultural production, import and export figures, and the development of industry in this regard, with the effect of the development of road construction and repair activities in the Hüdavendigâr, Aydın, Konya, Adana Provinces with the administrative division made within the framework of the provincial regulations of 1864 and 1871.&nbsp;The economic activity on the Right Arm Route during the period we are considering was at a higher level than that on other routes and made significant contributions to the economies of the cities along the route

1850-1909 Dönemi Anadolu Sağ Kol Güzergâhı’nda Karayolu Yapım– Onarım Faaliyetleri ve İktisadî Yapıdaki Etkileri

Fatma

Throughout history, humans have utilized agricultural control methods against animals that they have held responsible for the productivity losses they have experienced in agriculture. In both the Ottoman and Republican Periods, expenditures were made from state budgets to ensure the struggle was carried out under state supervision, and regulations were issued when necessary. The first law against harmful animals was enacted on April 19, 1913. This law remained in force until it was renewed during the Republican Era, and then a new law was enacted on January 10, 1924. New articles were added to the law in 1931 to address the increasing population of field mice and to implement control measures. In regions where local governments issued extermination orders, men between the ages of 18 and 50 were obligated to cull a specified number of animals. Those who did not participate in the culling efforts were also fined. A limb from each culled animal was submitted to commissions established by local governments as evidence. If necessary, the weapons and ammunition used during the culling were provided by the military, with the condition that they would be returned to the military upon completion. Agricultural pest control measures were implemented against crows, sparrows, starlings, field mice, and wild boars, which were considered harmful to agriculture due to their consumption of crop seedlings, seeds, and fruits. Local and central governments sometimes used traditional methods such as miraculous waters, plant-based poisons prepared, or firearms when controlling against birds, field mice, and wild boars. At other times, they have tried to achieve definitive results with scientifically produced drugs. Firearms and poisons were used in culling efforts against birds. Incentive payments were made by the commissions established in each province to those who shot birds with a firearm and surrendered their feet, and to those who destroyed their nests and collected their eggs. The culling of birds has been a subject of debate during both the Ottoman and Republican periods. While one group views birds as beneficial for eating insects that are harmful to agriculture, another group considers it necessary to kill them because they eat crops and reduce productivity. Field mice, nesting in groups around agricultural lands, damage crops by gnawing. During periods of increased rodent populations, government officials have implemented agricultural control measures against these animals. Methods such as miraculous waters, traps, and hora devices with poisonous gas, viruses, and poisoned pellets have been used to eradicate field mice. In the 1930s, a large-scale fight against field mice was initiated by the Ministry of Agriculture. As a result of these efforts, some places have been completely cleared of mice. In some places, mice populations have been reduced, preventing them from causing widespread crop damage. Wild boars have been farmers' primary enemies due to their ability to adapt to various habitats worldwide and their omnivorous diet. To protect agricultural lands, local administrators occasionally organized hunts in which wild boars were killed with firearms, and their tails and ears were submitted to authorities as proof. Additionally, viruses and poisons causing infectious diseases among wild boars were used in culling efforts. Culling efforts against birds and field mice have not always been carried out effectively because farmers think that these animals are a disaster sent by God and killing them is a sin. Since wild boars were considered haram for Muslims, they were culled wherever they were seen.

Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Türkiye’de Zirai Mücadele Yöntemi Olarak Hayvan İtlafı “Kuşlar, Tarla Fareleri ve Yaban Domuzları” (1850-1938)

Eyüp

In the 1880s, Mehmed Emin Efendi, one of the important scholars of the 19th century, wrote a treatise entitled Risāla al-irshādiyya fī beyān al-fābūr wa'l-fabruka wa't-tiligrāf, which has an anti-technical content. This treatise, written in Arabic, is of great importance as it directly reflects the response of a segment of the Muslim citizens in the Ottoman Empire to the process of Westernization. However, despite its importance for understanding the westernization process of the Ottoman Empire, the treatise has not been the subject of sufficient academic analysis.This article has been written with the aim of providing a comprehensive analysis of the aforementioned treatise and contributing to future research in this regard. For this purpose, this article is structured around the following content: The first objective of the article is to dispel the doubts about whether the author of the treatise was Mehmed Emin Efendi, and thus to put an end to the debates about the authorship of the treatise. In order to make this goal possible, the Arabic original of the treatise, which was previously unavailable, was found and through this text, a definite conclusion was reached that the author of the treatise was Mehmed Emin Efendi.&nbsp;After identifying the author of the treatise, the article also questions why Mehmed Emin Efendi, a religious scholar with no interest in technical matters, decided to write an anti-technical treatise. At this point, the scholarly and personal life of Mehmed Emin Efendi is analyzed and it is pointed out that he was one of the late representatives of the Qadizādelis school, which, as a scholarly tradition, was characterized by its extremely strict and rigid approach to understanding/interpreting religious texts. The article also pays special attention to the fact that Mehmed Emin Efendi was the leader of the Fatih Sofus, an extremely conservative community, and that this group lived a somewhat isolated life in the Fatih district of Istanbul, away from everyone else. It was thought that all this information about Mehmed Emin Efendi and his circle could provide an answer to the question of what kind of social environment Risāla al-irshādiyya was written in.From this point on, the article focuses on understanding how Mehmed Emin Efendi justified his opposition to technique. At this point, the following observations were made: Mehmed Emin Efendi acknowledges the benefits of technical inventions. However, he also believes that these innovations led to some changes in the lives of Muslims. Above all, technical innovations offer people a more comfortable and convenient life. However, Mehmed Emin Efendi does not believe that making people comfortable is the right thing to do. Mehmed Emin Efendi's mentality sees this world as intrinsically evil and renders all efforts to make it more prosperous meaningless. According to him, the more comfortable people become, the further they move away from God. Because as people use new technological devices, after a while they get the idea that they are self-sufficient and as a result they forget God. However, according to him, this world is not a place of comfort for people, but a place to accumulate provisions for the Hereafter.&nbsp;Another important reason for Mehmed Emin Efendi's opposition to technology was that the inventors of these innovations were Westerners, that is, non-Muslims. According to him, this was a very dangerous development. Because the existence of new inventions began to shake the idea that Muslims were superior to non-Muslims. Westerners began to feel and express their superiority over Muslims because they had pioneered the invention of technical tools, and more importantly, even Muslims accepted this idea. So much so that Muslims now admire Westerners, whom they should have been hostile to, and almost take them as role models. Mehmed Emin Efendi believes that Muslims can only escape from this dangerous situation by moving away from everything originating from the western world, and he includes technological inventions in this category

Osmanlı’nın Batılılaşma Sürecine Refleksif Bir Bakış: Mehmed Emin Efendi ve Risâle-i İrşâdiyye Adlı Eserine Yansıyan Teknik [Teknoloji] Karşıtlığı

Alpen

II. Abdülhamid Han’ın Bir Devri Tanıtan Fotoğraf Albümleri ve Burada Yer Alan Anatomi İlişkili Fotoğraflar Üzerine Notlar

Barışcan

Res. Assist. Dr.

Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Tarım Eğitimi Üzerine Bir Çalışma

Res. Assist.

Rüya Kılıç’ın, “Erken Modern Osmanlı’da Deliler ve Delilik” Adlı Eserinin Değerlendirilmesi

Tuğba

Osmanlı Işığından Cumhuriyet Enerjisine: İstanbul’da Elektrik

Ayşe

Profesör Atilla Bir ile Elektronik Yazışma

Kaan

Assist. Prof.

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

Emre

Prof.

İki Dünya Savaşı Arasında Türkiye’de Zehirli Gazlardan Korunma Kursları ve Yasal Düzenlemeler

Derya

Osmanlı Donanması Askerlerinin Tayyarelerde Görevlendirilmek Üzere Yetiştirilmesi

@JOURNAL_BOX_FEATURED

Nilüfer

Assoc. Prof.

Operatör Doktor Ömer Vasfi Aybar ve Ankara’da Yayımladığı Türk Hekimi Dergisi

Osmanlı ve Cumhuriyet Türkiyesi’nde Eczacı Kalfalarının Örgütlenme Girişimleri (1912-1949)

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Bilim Tarihi Bölümü’nün yayın organı olan Osmanlı Bilimi Araştırmaları (Studies in Ottoman Science) dergisi, yılda iki kez yayımlanan hakemli ve uluslararası bir dergidir. 1995 yılında yayına başlayan dergi, Türkiye’de bilim tarihi alanında yayımlanan ilk akademik dergidir. 2024 itibariyle basılı versiyon durdurulmuştur. Dergi sadece online olarak yayınlanmaktadır.

Osmanlı Bilimi Araştırmaları dergisi, bilim, teknoloji ve tıp tarihi konularında hakem değerlendirmesinden geçmiş, Türkçe ve İngilizce dillerinde yazılmış orijinal araştırma makaleleri, derleme makaleler, çeviri makaleler yanında, araştırma notları, katkılar, kitap tanıtımları ve toplantı raporları yayımlar.

Derginin kapsadığı konular arasında, özellikle bilim, teknoloji ve tıp alanında etkin olmuş kurumlarının tarihi; değişik bilim dallarının ve tekniklerin gelişimi; bilimsel ve teknik bilginin toplumlar arasında aktarımı; bilim ve teknik kitapların çevirileri; bilim eğitimi tarihi; bilim insanlarının özgeçmişleri ve ilgili konular yer almaktadır. Eczacılık tarihiyle ilgili yazılar da kabul edilmektedir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde Türkiye’deki bilimsel etkinliklerin tarihi (14-20.yüzyıllar) özellikle dergi kapsamı içinde olup, Cumhuriyet dönemi Türkiyesi’ndeki (1923’ten sonra) bilimsel etkinlikleri inceleyen yazılar da yayımlanmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu’nun yayılmış olduğu bölgelerdeki (Ortadoğu ve Balkanlar) bilimsel faaliyetlerle ilgili yazılar da kabul edilmektedir.

Scopus

EBSCO

ERIH PLUS

TR Dizin

DOAJ

SOBIAD

Gale Cengage

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Osmanlı Bilimi Araştırmaları

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Editorial Management Board Member

Past Editor

Editorial Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

Osmanlı Bilimi Araştırmaları - Studies in Ottoman Science, bilim, teknoloji ve tıp tarihi konularında hakem değerlendirmesinden geçmiş, Türkçe ve İngilizce dillerinde yazılmış orijinal araştırma makaleleri, derleme makaleler, çeviri makaleler yanında, araştırma notları, katkılar, kitap tanıtımları ve toplantı raporları yayımlar. Ocak ve Temmuz aylarında yayınlanır.Derginin kapsadığı konular arasında, özellikle bilim, teknoloji ve tıp alanında etkin olmuş kurumların tarihi; değişik bilim dallarının ve tekniklerin gelişimi; bilimsel ve teknik bilginin toplumlar arasında aktarımı; bilim ve teknik kitapların çevirileri; bilim eğitimi tarihi; bilim insanlarının özgeçmişleri ve ilgili konular yer almaktadır. Eczacılık tarihiyle ilgili yazılar da kabul edilmektedir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde Türkiye’deki bilimsel etkinliklerin tarihi (14-20.yüzyıllar) özellikle dergi kapsamı içinde olup, Cumhuriyet dönemi Türkiyesi’ndeki (1923’ten sonra) bilimsel etkinlikleri inceleyen yazılar da yayımlanmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu’nun yayılmış olduğu bölgelerdeki (Ortadoğu ve Balkanlar) bilimsel faaliyetlerle ilgili yazılar da kabul edilmektedir.

Amaç ve Kapsam

<ul><li>SCOPUS</li><li>TÜBİTAK-ULAKBİM TR Dizin </li><li>DOAJ</li><li>ERIH PLUS</li><li>EBSCO Academic Search Ultimate</li><li>EBSCO Central &amp; Eastern European Academic Source</li><li>SOBİAD</li><li><a href="https://go.gale.com/ps/dispAdvSearch.do?userGroupName=anon~84c5a0c7&amp;prodId=AONE" target="_blank">Gale Cengage</a></li></ul>

Dizinler

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir. Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihal Ön kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur. Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları  Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.Geri ÇekmeDergi geri çekme durumunda <a href="https://publicationethics.org/sites/default/files/retraction-guidelines-cope.pdf" target="_blank">COPE Retraction Guidelines</a>’ı izler. Editör, aşağıdaki durumlarda bir makaleyi geri çekme hakkına sahiptir: <ul><li>Büyük bir hata (örn. yanlış hesaplama veya deneysel hata), uydurma öğeler  (örn. veri) veya tahrifat (örn. görüntü manipülasyonu) gibi bulguların güvenilmez olduğu sonucunu çıkarmaya dair açık kanıtlar varsa; </li><li>İçerikte intihal varsa; </li><li>Uygun atıf yapılmadan başka bir yerde yayınlanmışsa;</li><li>Kullanım izni olmayan materyal veya veri içeriyorsa;</li><li>Telif hakkı ihlali veya başka bir ciddi yasal sorun varsa;</li><li>Etik olmayan araştırma içeriyorsa; </li><li>Hakem değerlendirme sürecinin bozulduğuna veya manipüle edildiğine dair kanıt varsa;</li><li>Yazar(lar), editörün görüşüne göre, çalışmanın yorumlanmasını veya editörlerin ve hakemlerin tavsiyelerini önemli derecede etkileyebilecek, kritik bir çıkar çatışmasını açıklamamış ise.</li></ul>Geri çekme durumunda aşağıdaki adımlar izlenir:<ul><li>Makale başlığını da içeren geri çekme bildirimi derginin bir sonraki sayısında yayınlanır. Geri çekme bildirimi  içindekiler tablosunda sayfa nosu verilerek listelenir. </li><li>Elektronik versiyonda geri çekme bildirimi ile orijinal makale arasında link sağlanır. </li><li>Online makaleden önce geri çekme bildirimini içeren sayfa gelir; okuyucu daha sonra makalenin kendisine geçebilir.</li><li>Orijinal makale, her sayfadaki .pdf üzerinde “geri çekildiğini” belirten bir filigran dışında değişmeden kalır.</li></ul>Yasal Nedenlerle Makalenin KaldırılmasıAşağıdaki durumlarda, üst veriler (başlık ve yazarlar) hariç olmak üzere, makale metni kaldırılır ve makalenin yasal nedenlerle kaldırıldığını bildiren bir sayfa makalenin yerini alır. <ul><li>Makalenin karalayıcı içerik ihtiva ettiği veya başkalarının yasal haklarını ihlal ettiği tespit edilir ve geri çekmenin yeterli bir çözüm olmadığı düşünülürse;</li><li>Makale bir mahkeme kararına konu olmuşsa veya olacağına dair makul bir neden varsa;</li><li>Kamu sağlığı açısından önemli bir risk söz konusu ise;  </li></ul>

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

Osmanlı Bilimi Araştırmaları- Studies in Ottoman Science, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için adres: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığını beyan etmelidir. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştırma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

Osmanlı Bilimi Araştırmaları- Studies in Ottoman Science araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.<ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.</li><li>Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>İnsan denekler ile yapılan deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.</li></ul>

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formunda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

Aksi belirtilmedikçe gönderilen yazılarla ilgili tüm yazışmalar ilk yazarla yapılacaktır. Makale gönderimi online olarak ve <a href="https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/oba/home" target="_blank">https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/oba/home</a> adresinden erişilen <a href="http://dergipark.gov.tr/login" target="_blank">http://dergipark.gov.tr/login</a> üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen yazılar, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili detayları içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/5564651367904C9793844598DB878B67" target="_blank">kapak sayfası</a>; editöre mektup, yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir. Yazıların üzerinde yazarların kimliğini gösteren herhangi bir bilgi (Ad, soyadı, kurum vs.) bulunmamalıdır.1. Yazılar, Türkçe ve İngilizce olarak hazırlanabilir. Yazıların, 10 000 kelimeyi (dipnotsuz) ve 120 dipnot sayısını aşmaması tercih edilir.2. Ana metin, çift aralıklı 11 punto ile Times New Roman fontlarıyla MS Word formatında elektronik dosya olarak hazırlanır. PDF dosyası gönderilmemesi rica olunur. Makale başlığı büyük harflerle ve 12 punto koyu; ara başlıklar küçük harflerle ve 11 punto koyu yazılır.3. İngilizce araştırma ve derleme makalelerinin, araştırma notu ve çeviri yazıların ilk sayfasına, 150-200 kelimelik (anahtar sözcükler hariç) İngilizce özet eklenir; opsiyonel olarak 150-200 kelimelik Türkçe özet de eklenebilir. İngilizce olmayan makalelerde, 150-200 kelimelik makale dilinde özet, 150-200 kelimelik İngilizce özet ve 600-800 kelimelik İngilizce genişletilmiş özet de eklenmelidir. Özetlerin sonunda, en fazla 10’ar adet makalenin dilinde ve İngilizce anahtar sözcük bulunmalıdır. Her anahtar sözcük birden fazla kelime içerebilir. Kitap ve toplantı tanıtımları ve editöre mektuplara özet ve bibliyografya gerekmez. Bunlar DergiPark’a yüklenirken “Özet” alanına yazının ilk paragrafı yüklenir.4. Ekler, ana metnin arkasına, kaynakçanın önüne yerleştirilmelidir. Eklerin kaynakları, ek başlığı altında ve ayrıca kaynakçada belirtilmelidir.5. Yüzyıllar ve tarihler açık ve tam yazılır: “Onbeşinci yüzyıl”, “29 Ekim 1923” gibi. İngilizce metinlerde BCE ve CE, Türkçe metinlerde MÖ ve MS kullanılması önerilir.6. Kısa alıntılar paragraf içinde çifte tırnak arasında verilir. Uzun alıntılar tırnak işaretleri kullanılmadan sadece soldan iki kez girinti (tab) yapılmış olarak ve 10 punto ile verilir.7. Resimler ve şekillerin altyazıları bulunmalıdır. Bu altyazılarda görselle ilgili açıklama ve kaynak verilmelidir. Altyazılarda verilen kaynaklar makale sonundaki kaynakçada yer almalıdır. Resimler, şekiller ve altyazıları metnin içine, yayımlanması istenilen yerlere yerleştirilmiş olmalı, hepsi metnin sonunda toplanmamalıdır. Ayrıca bütün resimler ve şekiller DergiPark sistemine ayrı ayrı yüklenmelidir. Resimler ve şekiller ayrı ayrı numaralandırılır. Alt yazıları 9 punto ile yazılır.8. Not ve bibliyografya derginin benimsediği ve Chicago Manual of Style 16’yı temel alan referans sistemine uygun olmalıdır (Bkz: Kaynaklar)9. Dipnotlar (8 punto) her sayfanın altında verilir. Dipnot numarası metin içinde üst simge ile belirtilir. Dipnot referans numaraları noktalama işaretlerinden sonra konulmalıdır (.35 veya ,23).10. Gönderilen metin ve özetler, kullanılan dilin (Türkçe ve İngilizce) dilbilgisi ve yazım kurallarına uygun olarak yazılmış olmadır. Editör, gönderilen metnin ve özetlerin Türkçe ve yabancı dil düzenlemesini yapmakla sorumlu değildir. Anadili İngilizce olmayan yazarlar, metin ve özetlerini dergiye göndermeden önce dil düzenleme hizmetlerinden faydalanmalıdır.11. Yayınlanmak üzere gönderilen makale ile birlikte yazar bilgilerini içeren <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/5564651367904C9793844598DB878B67" target="_blank">kapak sayfası</a> gönderilmelidir. Kapak sayfasında, makalenin başlığı, yazar veya yazarların bağlı bulundukları kurum ve unvanları, kendilerine ulaşılabilecek adresler, cep, iş ve faks numaraları, ORCID ve e-posta adresleri yer almalıdır (bkz. Son Kontrol Listesi).

Yazım Kuralları

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A564840AC87049A0AF62827E5AFCD62B" target="_blank">Kapak Sayfası</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/6ABEC8C924D746E5ACAB361930307428" target="_blank">Yazar Formu</a>

Makalenin türüBaşka bir dergiye gönderilmemiş olduğuİngilizce yönünden kontrolünün yapıldığıYazarlara Bilgide detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiğiReferansların derginin benimsediği Chicago Manual of Style’ı temel alan referans sistemine uygun olarak düzenlendiği<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> (Yazar, makale yayına kabul bilgisini aldıktan sonra göndermelidir.)<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/6ABEC8C924D746E5ACAB361930307428" target="_blank">Yazar Formu</a>Daha önce basılmamış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/709B69CBB2304F74A6F459F72465F294" target="_blank">Kapak sayfası</a><ul><li>Makalenin kategorisi</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li><li>Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks numarası</li><li>Tüm yazarların ORCID’leri</li></ul>● Makale ana metni<ul><li>Önemli: Ana metinde yazarın / yazarların kimlik bilgilerinin yer almamış olması gerekir.</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Özetler: 150-200 kelime makale dilinde ve 150-200 kelime İngilizce</li><li>Anahtar Kelimeler: Maksimum 10 adet makale dilinde ve 10 adet İngilizce</li><li>Makale ana metin bölümleri</li><li>Teşekkür, Çıkar çatışması, Finansal destek belirtilmelidir</li><li>Kaynaklar</li><li>Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, kaynak ve alt yazılarıyla)</li></ul>

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	Kaan Ata
Kapak (PDF)
Tam Metin (PDF)
Ön Sayfalar (PDF)