Zekeriya

Ümit

Assoc. Prof. Dr.

Büyük Sayılar Yasasının Osmanlı İstatistik Eserlerindeki Yeri ve Ahmed Emin

Bilal

Prof. Dr.

Mehmet Ali Tevfik Yükselen (1889-1937) was a bureaucrat who lived in the last period of the Ottoman Empire and the first period of the Turkish Republic. After graduating from Mercan Idadi, he studied law at schools in Istanbul and Thessaloniki. It is said that he completed his law studies in Switzerland. During the Ottoman period, he was a member of the Committee of Union and Progress, participated in the New Language movement, joined the editorial board of Genç Kalemler magazine, and was among the founding members of the Turkish Quarry. Mehmet Ali Tevfik's writing activities took place mainly during the Ottoman period, and he was only engaged in bureaucratic duties during the Republican period. He died in 1941 while serving as Consul General of New York. During the first period of his life, when he was intensely active as a writer, he published many articles and poems in various publications and gave many conferences for various purposes. One of the works written by the author at the age of twenty was an article he wrote to explain Hodja Tahsin's astronomical poem. This commentary was published in three parts under the title ‘Bir Bedi'a-i Şi'ir ve Hakikat’ in the 4th, 5th, and 6th issues of Resimli Kitab magazine dated January, February, and March 1909. The author says that he wrote this article in order to revive the memory of Hodja Tahsin, who he says died thirty years ago and has long been forgotten.The aforementioned Hodja Tahsin (1811-1881) was the first director of the Ottoman Darülfünun, which was attempted to be opened for the second time in 1869. In France, where he was sent by the Ottoman Empire, he studied modern science and philosophy, especially natural sciences. He wrote many works transferring the culture of modern science and philosophy he learnt in the West to Ottoman society. A significant part of the works written by Hodja Tahsin in his lifetime were published in his magazine Mecmû'a-i ‘Ulûm, which he edited for a total of seven issues between November 1879 and February 1880. The aforementioned journal contains a total of seven articles of Hodja Tahsin, some of which are translations. In addition to these, he had four works published in Istanbul in the early 1890s by his student named Nadirî Fevzî. These works are titled Esrâr-ı Âb u Havâ, Psiholojiya yâhud ‘İlm-i Rûh, Târîh-i Tekvin yâhûd Hilkat, Esâs-ı ’İlm-i Hey'et. Apart from these, other works, some of which were translated from the West, are also mentioned.Hodja Tahsin was also a talented poet. He has many short or long poems written for various reasons, such as biographical, historical, etc. Hodja Tahsin also wrote poems to express his scientific and philosophical thoughts. One of them is an astronomical poem describing the design of the universe revealed by modern science. The poem was first published as a total of 29 couplets in his work Esâs-ı ‘İlm-i Hey'et. There is also information that the poem was actually 130 couplets and that it was printed as a booklet by Hodja Tahsin himself, together with a map of the sky.In his article ‘Bir Bedi'a-i Şi'ir ve Hakikat’, Mehmet Ali Tevfik tried to explain in detail the modern view of the universe described by Hodja Tahsin in his poem. The reason why the author gave this name to his article is that in the poem in question, Hodja Tahsin describes very well the facts about the universe that astronomical science has revealed. For this reason, he calls the poem ‘Bir Bedi'a-i Şi'ir ve Hakikat’ (A Masterpiece of Poetry and Reality) and compares it to Jose Maria de Heredia's (1842-1905) poem ‘Coral Reef’ (Le Recif De Corail) in his poetry book Les Trophees. In this poem, Heredia described the subject like a geological expert, and in his astronomical poem, Hodja Tahsin revealed the universe in the same way. Mehmet Ali Tevfik begins his three-part article with biographical information about Hodja Tahsin. Towards the end of the first part, he begins to comment on the 29 couplet astronomy poem from the 17th couplet onwards. The explanations of the poem are mostly in the second and third parts of the article. In the article, the 25th and 26th couplets and the last, 29th couplet are not annotated.Some of the ideas about the universe expressed in the article are as follows.&nbsp;According to this, there are countless celestial bodies in the Milky Way, such as the Earth and our Sun, on which we live. There are also many galaxies like our Milky Way. The universe is infinite and is constantly changing and transforming. Some of the stars we see like a dot in the sky are newly formed, and some are about to disappear. Our planet, our sun, and even our existence as human beings have no privileges in this universe. Since they all have the same physical chemical structure, there must be life on other celestial bodies. According to the author, there are universes within universes not only in the ‘infinitely big’ sky, but also in the ‘infinitely small’ cell area, as revealed by his microscopic research. In conclusion, in this commentary on Hodja Tahsin's poem, Mehmet Ali Tevfik successfully introduces the modern science's design of an infinite universe in which every point is homogeneous and the same natural laws are valid, accompanied by interesting examples from astronomy.

Mehmet Ali Tevfik Yükselen’in Hoca Tahsin’in Astronomi Şiirine Şerhi

Ramazan

Assist. Prof. Dr.

Öznur

Stones have carried both functional and symbolic meanings throughout the ages as part of humanity’s efforts to make sense of natural environment. In early periods, people primarily used stones to meet daily life needs such as shelter, protection and tool making. Stones, initially seen as a fundamental element in architectural structures or as a tool, have gradually been used as ornaments, status symbols and sources of healing. Various beliefs have also emerged concerning the magical and mystical powers attributed to stones. This has led to them gaining supernatural meanings. The physical, chemical and mystical properties of stones have gained significant importance in the scientific and cultural lives of societies. In this context, knowledge about stones has been systematically recorded in different works throughout history and this information has been passed down from generation to generation through these works.The earliest written information about stones can be found in works written during the Antiquity. In these works, not only the physical and chemical properties of stones but also their medical and mystical characteristics were discussed in detail. The works written during this period were translated into Arabic from the eighth century onwards, making their way to readers across the Islamic world. Over time, the translation activities of medieval Islamic scholars were enriched with their scientific knowledge, deepening the symbolic significance of stones. In this context, stones began to be seen not just as simple objects for shelter or protection, but as elements carrying scientific, medical, and metaphysical functions. Among the first translated works on stones in the Islamic world, Kitāb al-Aḥjār, attributed to Aristotle (384–322 BCE), holds particular significance. This work, which is believed to have been translated in the first half of the ninth century, comprehensively addresses mineralogy. In the text, Aristotle presents his in-depth studies on the physical and chemical properties of stones. As a result, the work became an important reference for Islamic scholars in the field, influencing the texts they produced on the subject. The first original work in the Islamic world on stones was written by Yūhannā ibn Māsawayh (d. 243/857) in the ninth century under the title Kitāb alJawāhir wa Sifatihā wa fī Eyyi Baladīn Hiya wa Sifat al-Ghawwāsīn wa’t-Tujjār. Texts written in the Middle Ages Islamic world began to be translated into Turkish from the fifteenth century onward and were brought into the Ottoman geography. The first examples of works dealing with stones in Ottoman Turkish literature were given by Muḥammad b. Maḥmūd al-Shirvānī (d. after 841/1438). Shirvānī, wrote two independent works about stones. The subject of stones was discussed in classical Turkish literature from the fifteenth century to the nineteenth century.Over the centuries, while independent works on stones were written by the authors of classical Turkish literature, special sections dedicated on stones were also included in ‘Ajā’ib al-Makhlūqāt (The Wonders of Creatures) books, which covered a wide range of subjects from various fields of knowledge. One of these sections might be seen in the translation of ‘Ajā’ib al-Makhlūqāt wa Gharā’ib al-Mawjūdāt (The Wonders of Creatures and the Marvels of Creation) by Rodosī-zāde Muḥammad (d. 1113/1701) in the seventeenth century. In the section on stones, Rodosīzāde provides information about 45 stones by giving the locations of the ores of 17 stones, describing whether they are found in a city, a mountain, or another place. In the work, the purpose of each stone’s use is explained based on its physical properties. Stones have a wide range of applications, from being used as aesthetic ornaments or cutting tools to serving as medical treatment tools and bringing luck, prosperity or blessings. Among these uses, the most detailed information is provided about stones being used as a method of medical treatment in the field of health. In this context, the health benefits and possible harms of stones are discussed in detail. Additionally, many beliefs and practices regarding their healing power are conveyed. It is stated that some stones are used in the prevention or treatment of multiple diseases, and the effects of these stones on various illnesses are also explained. The medical properties of stones are associated not only with physical ailments but also with mental health and disorders, emphasizing the multifunctionality of stones.The primary objective of this study is to introduce the stones documented in Tarjuma-i ‘Ajā’ib al-Makhlūqāt wa Gharā’ib al-Mawjūdāt (The Translation of the Wonders of Creatures and the Marvels of Creation), penned by Rodosīzāde Muḥammad in the seventeenth century, to the academic community. The information presented in the text provides critical insights into the scientific, cultural, and intellectual landscape of earlier periods. The work approaches stones not merely from a physical perspective but also in terms of their aesthetic, medicinal, mystical, and practical functions. This comprehensive portrayal underscores the significance of the text in understanding the scientific, religious, and cultural knowledge of earlier periods. Given these aspects, this study contributes to the historiography of science in the Ottoman intellectual tradition. Although we do not claim expertise in evaluating the contemporary scientific validity of the information presented in the work, we contend that, with rigorous interdisciplinary research, the text could serve as a valuable historical source. For instance, the descriptions of the physical properties and practical applications of stones may offer insights relevant to contemporary studies in the history of mineralogy and gemology. The accounts of stones’ purported therapeutic properties could provide scholars in medical history and alternative medicine with a valuable historical perspective. Furthermore, the mystical and symbolic meanings attributed to stones reflect the religious and cultural perceptions of the era, making the text a crucial resource for research in fields such as religious studies, history, and folklore. Additionally, the linguistic and stylistic characteristics of this work, written in seventeenth century Ottoman Turkish, along with its specialized terminology concerning stones, hold significant relevance for scholars in literary and linguistic studies. Given these factors, it is evident that the subject of this research transcends the boundaries of literary analysis and instead represents a multidisciplinary resource capable of fostering connections between various academic fields.&nbsp;

Rodosî-zâde Muhammed’in (ö. 1113/1701) Tercüme-i Acâyibü’lMahlûkât Ve Garâyibü’l-Mevcûdât Adlı Eserinde Taşlar

Nurullah

Entomology is the study of insects. This field provides methods to recognise and control pests that threaten agricultural production, sustainability and crop yields. Turkey, an agriculture-based society in the early twentieth century, faced serious challenges due to insect infestations that destroyed crops and jeopardised food security. Pioneering entomologists, who observed this situation on the ground, endeavoured to use scientific knowledge in practice to alleviate the effects of infestations on the population and solve problems, thus contributing to the economic and social development of the country. In this context, the decision to specialise in the field of ‘entomology’, which emerged in Turkey in the early 20th century, reflects an intellectual effort to show that this field has a significant potential for the development of the country’s agriculture. In this context, Mehmed Süreyya Özek’s formal education in entomology reinforced his expertise in this field and made him an important figure in the development of entomology in Turkey. His education abroad taught him the latest developments and methodologies in the field, which he then adapted to the unique ecological conditions of Turkey and brought them to the country.&nbsp;In the efforts to protect plant health initiated since the first years of the Republic, in addition to the economic and technical possibilities of the country, the experience and technologies of other countries have been utilised. For this purpose, attention was paid to sending experts in their fields to international congresses and meetings. Participation in international meetings has provided a great advantage for the development of agriculture in Turkey. These meetings paved the way for bringing the latest technologies and utilisation from around the world to Turkey. Süreyya Özek stood out as a remarkable figure in this context. He took part in important organizations in the field of phytosanitary at national and international level, both as a statesman and as a researcher and academic. By representing Turkey on international platforms, Özek brought his knowledge and experience to provide added value to Turkish agriculture. Moreover, he took important roles, formed scientific committees and strengthened international friendships. Thanks to his efforts, the knowledge and experience provided by foreigners to Turkey has become a valuable resource for the next generation of scientists. He has also actively participated in international conferences and organisations, representing Turkey’s interests and ensuring that the voice of global phytosanitary policies is heard on behalf of his country. This involvement has enabled Turkey’s development in the international scientific community, as well as the publication of research and access to best practices. The fact that Süreyya Özek’s work is still felt in today’s Turkey and the modern plant protection system we have today shows that we owe a significant debt to his work.Süreyya Özek was one of the leading figures in entomology in modern Turkey, leaving a lasting impact on both his academic work and the practical application of entomological research. He made significant contributions to Turkish agriculture through his teaching, groundbreaking research in entomology and statesmanship. In this process, he shaped not only science but also agricultural modernization and education policies. Özek’s legacy extends beyond his academic achievements. The scientific tradition he established has been not only a source of knowledge but also a great source of inspiration for his students. He was not only a scientist and ‘teacher of teachers’, but also shaped his students’ vision of entomology and Turkish agriculture, and reinforced their passion for the field. By encouraging critical thinking and practical problem solving skills, he provided students with the in-depth knowledge and equipment needed to deal with entomological problems. This holistic approach has taken the education and training process not only to a theoretical but also to a practical level and has inspired the successful careers of many of his students. Many of these students have gone on to occupy important positions in Turkish agriculture and academia.&nbsp;Süreyya Özek played an important role in the efforts of Turkish governments to participate in joint work between countries through various international organisations and in entomological control efforts against agricultural disasters, both during and after his tenure as Undersecretary of the Ministry of Agriculture. Thanks to Turkey’s dedication in the struggle at home and abroad, it was observed that locust infestations were not effective domestically from 1935 to 1938. However, between 1935 and 1938, there were small-scale locust infestations, although they did not have a significant impact in terms of damage. While the governments took the necessary measures at home against these infestations, experts were brought from abroad and the steps to be taken in the future were determined in line with the examination reports prepared by these experts. In addition, by participating in conferences abroad, the road map to be followed in joint efforts for the control of pests and diseases at the international level was determined and the methods and methods developed in the struggle were closely followed.&nbsp;Süreyya Özek’s lifelong accumulation of knowledge and the institutional structures he laid the foundations for have created a solid infrastructure for future research. By building bridges between academic research and practical applications, he made entomology recognised as a science and contributed greatly to the developments in this field. Özek’s legacy has been kept alive by the Turkish agriculturalists who have taken over from him, and these researchers have continued to inspire scientists across the country, encouraging innovative research and providing solutions to contemporary agricultural problems. Recent research, especially on environmentally friendly strategies against pests, has built on the foundations of Özek’s earlier work.&nbsp;

Türkiye’de Modern Entomoloji Biliminin Kurucusu: Mehmed Süreyya Özek (1885-1969)

Ahmet

Arif

Hüseyin

In the 19th century, developments in microbiology in the West highlighted the importance of preventive healthcare services. Alongside the emergence of modern approaches in state governance, state officials began to be held responsible for healthcare services and were authorized to take necessary measures for public health. These advancements also influenced the Ottoman Empire, leading to the modernization of administrative and healthcare practices concerning public health. Health reforms in the Ottoman Empire gained momentum during the reign of Sultan Abdulhamid II. A notable development was the implementation of vaccination programs, particularly against rabies and smallpox, to improve public health.In addition to structural reforms in healthcare, Abdulhamid II prioritized the training and education of numerous physicians and healthcare personnel to address the healthcare needs of the time, especially concerning infectious diseases. He adopted an encouraging stance toward sending physicians and healthcare teams abroad for education. In the fall of 1885, Louis Pasteur’s introduction of the rabies vaccine to the scientific community caught the attention of Abdulhamid II, who closely followed healthcare advancements in Europe. Approximately seven months later, in the spring of 1886, he ordered a delegation to be sent to Paris to learn about the newly developed rabies vaccine from Louis Pasteur. The delegation was to include prominent experts such as Zoeros Pasha, Hüseyin Remzi, and Hüseyin Hüsnü, with Zoeros Pasha designated as the head. Even before their departure from Istanbul, the delegation attracted the attention of the French press and was featured in several newspapers. To honor Pasteur, Zoeros Pasha was entrusted with a sum of money and a medal to be presented to the newly established Pasteur Institute.After receiving comprehensive training in Paris, the delegation returned to Istanbul and was tasked with implementing modern vaccination techniques against rabies. During Abdulhamid II\'s reign, physicians were sent to Europe not only to study rabies and diphtheria vaccines but also to learn methods for combating other infectious diseases. Institutional reforms in combating infectious diseases were realized upon the return of these trained physicians. The first rabies hospital, Dâülkelp Tedavihanesi, was established in Sirkeci Demirkapı by Zoeros Pasha in 1887. In 1892, the Telkihhane-i Şâhâne was founded to produce and develop smallpox vaccines. By 1893, the Bakteriyolojihane-i Şâhâne and Tebhirhaneler were established to produce the vaccines and serums needed to fight epidemics.&nbsp;The integration of medical knowledge into healthcare services, particularly concerning rabies and anthrax, was facilitated by those sent from Istanbul to train at the Pasteur Institute. Experts in their fields who received advanced training at this pioneering institution returned to Istanbul, paving the way for future overseas education opportunities for healthcare personnel in other areas. Statistical records of treatments provided valuable insights into the outcomes of efforts to combat infectious diseases, enabling the evaluation of healthcare policies\' success. These records demonstrated the effectiveness of implemented policies, which subsequently facilitated the expansion of preventive healthcare practices across Anatolia.The physicians who implemented these successful healthcare policies were commended, boosting their motivation. Additionally, individuals from the Pasteur Institute who visited the Ottoman Empire had the opportunity to assess how their advancements were integrated into Ottoman healthcare policies in institutional and practical terms. Their feedback further contributed to the improvement of healthcare services.This study, conducted using the survey model and document analysis method, utilized documents obtained from the Ottoman Archives, printed works from the period, periodicals, statistical reports, and original studies. Searches were conducted in the open-access Ottoman Archive catalog of the Presidency of the Republic of Turkey Directorate of State Archives, and relevant documents pertaining to the research topic were selected.For obtaining printed works from the period, the Digital Archive and e-Resources of the Istanbul Metropolitan Municipality Atatürk Library, the e-Resources of Atatürk University Central Library, and the National Library Digital Library System were utilized. Foreign periodicals were accessed via Gallica, the digital library of the Bibliothèque Nationale de France, and its partners.Sources written in Ottoman Turkish and French were translated into modern Turkish. All these documents were systematically examined, and the findings were analyzed and discussed.

II. Abdülhamid’in Pasteur ve Pasteur Enstitüsü ile Olan Münasebetlerinin Osmanlı Tıbbına Etkileri

Şerife

Remziye Hisar was among the first women in the Republican era to receive her undergraduate and doctoral degrees in Europe. The most well-known feature of her scientific background is that she was among the first women to obtain a PHD in chemistry in Europe during the post-Republic era. Her undergraduate education in Europe constitutes a part of her academic biography, whose details are not well known. Remziye Reşid, named after Reşid Süreyya, to whom she was married at the time, made her first application to study abroad as a scholarship student in 1924. During her tenure as a teacher at the Adana Darülmuallimat (Girls’ Teacher Training School), which lasted until 1924, her request was denied due to the absence of funding in that year’s budget. Thereupon, Remziye Reşid arrived in Paris in August 1924 -either resigned or on medical leave- and began her studies in natural sciences and mathematics, which she had wanted to pursue for a long time.In the four years between her arrival in Paris and the receipt of her certificate in Biochemistry in June 1928, she successfully completed the certification examinations necessary to obtain a license in chemistry. The first year and a half of these four years of academic activity was spent in an effort to become a fully supported main student of the Ministry. However, during her stay in Paris, she was plagued by economic difficulties. Her letters to the Ministry of National Education and the student inspectorate show that her salary and expense allocations were not enough for her education and daily needs.She was accepted as a supported student by the Ministry of National Education in February 1925, and eight months later, in October of the same year, she was accepted as a main student. Positive opinions about Remziye Reşid’s hard work and seriousness were influential in giving her full support. In February 1925, she enrolled in the Faculty of Science at the Sorbonne University of Paris as a supported student of the Ministry. However, the difficulties of being unprepared to study chemistry here prolonged her education process.&nbsp;The most important shortcoming was that she had not studied the mathematics-based preparatory phase required to study science according to the French system. She started chemistry without going through the preparatory stages called mathematiques élémentaires and mathematiques spéciales. To compensate for this, she focused on studying mathematics from the time she arrived in Paris. She sent her work entitled Riyaziyat Mefhumları, the product of her mathematical study, to the Ministry of National Education for publication.&nbsp;The value of the work was appreciated, but it was not deemed suitable for publication by the Ministry.&nbsp;The first goal of Remziye Reşid’s chemistry education was to obtain certificates in applied and general chemistry. However, the bad grades she received until October 1927 did not lead to a good impression for the Ministry. She did not take the exams before this date, and did not pass the exams she took. This was influential in the Ministry’s decision to stop her education and repatriate her to Turkey at the end of 1927. Throughout her education, Remziye Reşid tried to draw attention to the fact that the most important thing was her hard work and diligence. At the end of 1927, the decision to send her back was changed as a result of her passing the exams with honors, and her education period was extended. In June 1928, she passed the Biochemistry certificate exam with a high score and continued her further studies within the scope of her doctorate. In 1928, she continued to study for her next goal, a certificate in General Physics.Documents related to Remziye Reşid’s undergraduate period in Paris were obtained from the Presidential Republican Archives. By utilizing archival sources, it is possible to elaborate, correct, and make the limited information in the existing literature more comprehensible about the period covered in Remziye Reşid’s academic biography. The last archival record of Remziye Reşid is her petition in December 1928 asking for the books she needed. In 1929, it is estimated that she returned to Turkey at the end of the year after receiving her general physics certificate. Her ongoing doctoral studies were also interrupted for this reason.Remziye Reşid lived with her daughter Deha, who was born in Paris in 1924, her sister Güzide, who came to Paris from Istanbul in 1925, and her son Feza, and assumed the responsibilities of both a student and a caregiver for her family. This circumstance added to the financial difficulties she had to overcome. Her letter-form petitions to the authorities and their responses reflect her persistent and passionate personality. She overcame the academic and economic difficulties she faced with her desire to study. This desire and will to succeed is the driving force behind her courage to report and explain even when she receives low grades.

Cumhuriyetin İlk Kadın Kimyacılarından Remziye Reşid’in (Remziye Hisar) Paris Sorbonne Üniversitesindeki Lisans Dönemi (1925-1928)

Ömer

Since the earliest periods, the strongest relationship of accounting has been established with mathematics and even seen as a sub-discipline of mathematics. Accounting education was evaluated together with mathematics and presented together in some educational works. The effect of this association, which can be found in the 14th−15th centuries, can be traced until the early twentieth century.&nbsp;In the nineteenth century, especially in the last quarter of the Ottoman Empire, translated and subsequently copyrighted books of accounting were organized with a modern understanding, included in the curriculum of almost every educational institution, and played an important role in the development of commercial life. The knowledge accumulation of this period has shaped today's understanding of accounting with its commercial, industrial and academic aspects. In this respect, it is important to examine the scientific history of accounting and to develop different approaches. The relationship between accounting and mathematics, its being considered as a sub-discipline of mathematics and its effect on accounting knowledge, is an important but insufficiently addressed issue in terms of the history of accounting science. In the accounting history literature, there are a limited number of studies that draw attention to the periods when accounting was seen as a sub-discipline of mathematics and this presupposition. Current studies that examine the association of accounting and mathematics by pointing to the historical relationship have generally addressed the issue through books and authors.This study examines Turkish educational books from 1869 to 1913 that highlight the relationship between accounting and mathematics, a period when the pioneering books of modern accounting were published in our country. When evaluated together with foreign examples, it should be expected that this relationship, which has historical roots in the distant past, has reflections on the Turkish education system. It can be assumed that accounting and mathematics lessons were taught by the same people, that there was a transitivity between the lessons, and that the same people taught these lessons together or alternately during their tenure. As a matter of fact, data on this relationship between accounting and mathematics education can be found in idadis, which were the most widespread and the longest-schooling institutions among the Ottoman schools in the relevant period. In this respect, the claim of the research conducted within the scope of this study is that since accounting is seen as a sub-discipline of mathematics, accounting lesson teachers in idadis should be teachers who also teach mathematics lessons. Within the scope of the study, the other lessons taught by the teachers in charge of accounting lessons in the idadis have been determined and these lessons have been analyzed from different perspectives according to their types and groups, and the coexistence of accounting and mathematics in the relevant period has been evaluated.According to the findings of the study, ninty different accounting teachers in forty five different idadis taught thirty three different lessons other than accounting lessons a total of 175 times in the period 1890-1915. The highest number of teachers has been observed in Gümülcine, Adana, Erzurum, Karasihar-ı Sahip, Konya, Mamuret-ül Aziz and Thessaloniki idadis, while the highest number of lectures has been observed in Gümülcine, Erzurum, Hama and Mamuret-ül Aziz idadis.According to the results of the study, it was found that accounting teachers mostly taught mathematics (including geometry and trigonometry) lessons other than this lesson. This finding points to the reflection of the assumption that accounting was a sub-discipline of mathematics in the idadis during the relevant periods, as observed in various historical accounting books and approaches. In addition to mathematics, accounting teachers respectively taught Turkish, foreign languages, geography and science, spelling/correspondence, religious studies and agriculture. In this respect, the study aims to contribute to the literature by supporting the historical relationship between accounting and mathematics through teachers who taught both lessons.

Osmanlı İdadilerindeki Ders Dağılımlarına Göre Muhasebenin Bir Matematiksel Alt Disiplin Olduğu Varsayımının Araştırılması (1890-1915)

Emrah

Diseases and the microbes and viruses that cause diseases are important phenomena that have left permanent traces in human history. These diseases have affected society socioeconomically, socially, and psychologically by infecting humans and animals. The plague epidemic in medieval Europe, also known as the black death, not only changed the political history of Europe but also shook the whole world in terms of its effects. Along with human diseases, animal diseases also affect societies and cause severe damage to the food production chain. When food supply was not possible, societies faced serious problems, and, as in the Ottoman example, bread riots broke out. The Ottoman Empire had to fight against animal diseases since the Early Modern period, and many diseases, especially cattle plague, started to be seen in Anatolia, especially in the 16th century. The limited sources available to us indicate that cattle plague epidemics in the 16th century caused serious economic problems. In the early modern period, cattle plague was not limited to the Ottoman Empire; it also spread to the European continent. The cattle plague, which became an epidemic in Europe, caused severe livestock losses all over the continent, especially in the middle of the 18th century, which was a period when animal deaths reached the highest level. The spread of cattle plague in Europe and the severe damage it caused to the economy necessitated the first academic studies on this disease to be carried out in Europe. The disease, which became an epidemic in Europe, ravaged Anatolia in the 19th century, especially after the Ottoman-Russian War of 1877-1878. The disease spread throughout Anatolia, and the capital city of Istanbul was also affected. The cattle plague epidemic in Istanbul was particularly effective between 1886 and 1891, and the disease continued to affect Anatolia until the end of World War I.The epidemic outbreak of cattle plague in Anatolia corresponds to the 1880s and 1890s, during which time the disease was seen almost everywhere in Anatolia. In the face of this disease, the Abdülhamit II administration had to make some legal arrangements and started to institutionalize. In this sense, the Inspectorate General of Umurı Baytariyye was established within the Nafia Nezareti in 1888, and Lieutenant Colonel Veterinarian Mehmet Ali Bey was appointed as its head. Established in 1888, the Inspectorate General of Umur-ı Baytariyye was later affiliated with the Ministry of Forestry, Mining, and Agriculture in 1892. After the Inspectorate of Umur-ı Baytariyye was affiliated with the relevant ministry, the Regulation on Veterinary Central Organisation was issued on 11 December 1892. According to this regulation, agricultural affairs were to be carried out by a science committee composed of five branches, and the fifth branch of this science committee was to be the Islah-ı Hayvanat ve Umur-ı Baytariyye Branch. In this period, when the state started to formulate legal regulations and institutionalize, the Zabıta-i Sıhhiye-i Hayvaniye Talimatnamesi, which entered into force on 5 January 1893, played a primary role in the state's fight against animal diseases.The Ottoman State's struggle against animal diseases continued during the Second Constitutional Monarchy Period, and the state issued the Zabıta-i Sıhhiye-i Hayvaniye Kanunu Muvakkati on 17 December 1913, shortly before World War I, in order to prevent the diseases. The Zabıta-i Sıhhiye-i Hayvaniye Kanunu Muvakkati repealed the previously published regulations and other legal provisions as of 17 December. Along with such legal regulations before World War I, the state also published a treatise titled Cattle Plague and the Measures to be Taken About It, which deals with the recognition of cattle plague, the causes of its spread, its symptoms, and serum and vaccine studies against this disease and constitutes the subject of our research. This treatise provides detailed information about cattle plague, the measures taken by the state against cattle plague, how this disease affected the Anatolian countryside, and the serum and vaccine studies against this disease. The fact that the disease continued its effect during World War I and affected the animals used in the army accelerated the vaccine studies, and serum and vaccine were produced against this disease in "Serum Darü'l İstihzarı" [Serum Production Center] in Dersaadet, Erzincan, and Eskişehir. These serums were sent to certain regions even under wartime conditions, and the disease was tried to be prevented. This important treatise also deals in detail with the necessary sanitary measures to prevent the spread of cattle plague and the penalties to be imposed in case of non-compliance. In this sense, this important treatise prepared under wartime conditions shows that the Ottoman Empire tried to take the necessary measures against diseases and tried to eliminate such diseases by emphasizing scientific studies.

I. Dünya Savaşı Yıllarında Osmanlı Devleti’nde Sığır Vebasına Karşı Alınan Tedbirler Kapsamında Bir Risale: Sığır Vebası ve Hakkında İttihazı Lâzım Gelen Tedâbir

Erhan

In the Ottoman Empire, military periodicals were based on Cerîde-i Askerîye (Military Newspaper), which is considered the first army newspaper first published in 1864. After the publication of Cerîde-i Askerîye, the publication of military newspapers and magazines in various fields gained momentum. Cerîde-i Baytarîyye of which publication was suspended due to the Balkan War, was republished in 1918 under the name Askerî Cerîde-i Baytarîyye because of the need for a journal in the field of military veterinary medicine.&nbsp;In this study, information on the publication process and content of the Askerî Cerîde-i Baytarîyye/Askerî Mecmua-i Baytarîyye journal was detailed, and its importance in the context of the history of veterinary medicine and military veterinary medicine was evaluated. The study material consists of the journal with issue number 19 registered in the National Library with inventory number “1973 SA 183”. The first issue of Askerî Cerîde-i Baytarîyye/Askerî Mecmuai Baytarîyye was published in June 1334 (1918), and the last issue numbered 19 was published in Kânûn-i Sânî 1336 (January 1920). When the publication frequency of the journal between 1918 and 1922 is examined, it is observed that although it was printed monthly, two issues were printed at once in some months. When the articles/writings of the magazine are examined, it is seen that especially translations are included in almost every issue.In the article titled “İfâde-i mahsusâ (Special statement)” in the first issue of the journal, the purpose of the journal is stated as the re-publication of Cerîde-i Baytarîyye, which was interrupted due to the Balkan War, and the transmission of developments in the field of veterinary medicine. Askerî Cerîde-i Baytarîyye/Askerî Mecmua-i Baytarîyye was published monthly by the ‘General Inspectorate of Veterinary Medicine of the Ministry of War’ in the Military Press. The name of the journal was changed to Askerî Mecmua-i Baytarîyye (Military Journal of Veterinary Medicine) as of the 17th issue dated Teşrîn-i sânî 1335 (November 1919). The journal, which was determined to have completed its publication life under the name Askerî Mecmua-i Baytarîyye, included topics such as diseases such as tuberculosis, scabies, glanders and rabies, the existence of horses and cattle during the period, animal nutrition, surgery, meat inspection, as well as treatments applied to animals during war, biographies, promotions, assignments, book reviews, translations of articles obtained from professional journals abroad, and information on veterinary education institutions.In this study, information on the publication process and content of the Askerî Cerîde-i Baytarîyye/Askerî Mecmua-i Baytarîyye journal was detailed, and its importance in the context of the history of veterinary medicine and military veterinary medicine was evaluated.When the issues of the journal are examined, it is seen that the purpose of the publication is to convey the medical developments that took place during the Balkan Wars and that it fulfills this purpose effectively. It can be said that it is an important document in terms of reflecting the functioning and current status of military veterinary medicine in the Ottoman Empire at the time it was published. In addition, it can be stated in terms of its content that it is a valuable source for both the history of veterinary medicine and military history, as it reveals that the discipline of veterinary medicine was handled with military order and meticulousness. Howewer, when examined in terms of its content, Askerî Cerîde-i Baytarîyye/Askerî Mecmua-i Baytarîyye addressed not only topics related to veterinary medicine, but also issues concerning public health, human medicine, and zoonotic diseases, thereby presenting a holistic perspective on health reflective of the period's understanding. This multifaceted content can be regarded as an early representation of what is today known as the "One Health" approach—a multidisciplinary model that emphasizes the interconnectedness of human, animal, and environmental health. Therefore, Askerî Cerîde-i Baytarîyye/Askerî Mecmua-i Baytarîyye holds significant value not only in the context of the history of veterinary medicine, but also in terms of understanding the structure of Ottoman health and military institutions.

Osmanlı Dönemi Süreli Yayınlarından Bir Örnek: Askerî Cerîde-İ Baytarîyye/Askerî Mecmua-i Baytarîyye (1918-1920)

Gül Hanım

The nineteenth century has been a period of social, political and cultural transformation in Europe, as in Europe for the Ottoman Empire. The wars, riots, epidemics and economic difficulties in this period have forced the empire to make radical changes not only politically but also in many areas of social life. The reform movements that started with the announcement of the Tanzimat Edict have covered a wide area from administrative and legal regulations to education, from health to social policies. In particular, the necessity of education, the sending of students abroad and the transport of Western science to Ottoman society has been one of the important dynamics of the modernization process. One of the reflections of these modernization movements on social life has manifested itself in the field of health.The training of specialist physicians in the field of health, the institutionalization of medical education, the use of modern medical equipment, the progress recorded in drugs and vaccines has created an important transformation in Ottoman society. These developments have led to new perspectives on the care and health of not only adults, but also children and especially babies. As a matter of fact, by the end of the nineteenth century, remarkable progress in Ottoman society in parallel with the developments in Europe in the field of mother and child health.During this period, with the acceleration of press and media activities, modern medical information was brought to the wider sections of the society. Through newspapers, magazines and treatises, scientific data on child care were presented to mothers, caregivers and families, and it was aimed to correct false practices among the public. For example, issues such as feeding babies, bath order, sleep habits, arson methods and walking processes are discussed in detail with the articles written by specialist physicians and experienced mothers of the period. It has been emphasized that traditional methods, especially arson, may cause some permanent physical damages; Modern, medical reasons are proposed to these applications.The use of drunken substances, which facilitated the transition to the sleep given to infants during sleep, has existed as a tradition in Ottoman society for many years; However, under the influence of modern medical understanding, it has been explained that this practice is extremely inconvenient for infant health. Likewise, in the articles of child care, the importance of the presence of a separate bed for infants or at least a swing that can be easily installed in every house. However, mothers should be conscious about the various tools and equipment used to strengthen and support the legs in infants passing to the walking period; In particular, it is emphasized that the enthusiasm of mothers to execute their babies early can lead to permanent orthopedic disorders.&nbsp;All these developments show that the Ottoman society is not only trying to westernize, but also strives to blend its own traditional values and contemporary scientific knowledge together. The works published in the field of child care show that Ottoman society is open to contemporary medical knowledge, that social health adopts as a state policy and tries to put the process of modernization on social foundations.&nbsp;As a result, the developments in the field of child and infant health in the Ottoman Empire in the nineteenth century constitute an important dimension of the modernization efforts of the period. The Ottoman society closely followed the contemporary developments in Europe and tried to perform this information as it adapted to its social structure. Particularly thanks to the information transferred to the public through press and media activities, it is aimed to improve mother and child health; The training of healthy generations has become the common concern of the state and society. This process can be considered as an important indicator of the transformation of Ottoman modernization in social life.

Son Dönem Osmanlı Bebek Bakımının Önemli Merhaleleri: Temizlik, Giyim, Uyku ve Yürüme

Res. Assist. Dr.

“Operatör Doktor Ömer Vasfi Aybar ve Ankara’da Yayımladığı Türk Hekimi Dergisi” Makalesine Ek [Editöre Mektup]”

Kaan

Assist. Prof.

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

Eyüp

Emre

Prof.

İki Dünya Savaşı Arasında Türkiye’de Zehirli Gazlardan Korunma Kursları ve Yasal Düzenlemeler

Derya

Osmanlı Donanması Askerlerinin Tayyarelerde Görevlendirilmek Üzere Yetiştirilmesi

@JOURNAL_BOX_FEATURED

Res. Assist.

Nilüfer

Assoc. Prof.

Operatör Doktor Ömer Vasfi Aybar ve Ankara’da Yayımladığı Türk Hekimi Dergisi

Osmanlı ve Cumhuriyet Türkiyesi’nde Eczacı Kalfalarının Örgütlenme Girişimleri (1912-1949)

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Bilim Tarihi Bölümü’nün yayın organı olan Osmanlı Bilimi Araştırmaları (Studies in Ottoman Science) dergisi, yılda iki kez yayımlanan hakemli ve uluslararası bir dergidir. 1995 yılında yayına başlayan dergi, Türkiye’de bilim tarihi alanında yayımlanan ilk akademik dergidir. 2024 itibariyle basılı versiyon durdurulmuştur. Dergi sadece online olarak yayınlanmaktadır.

Osmanlı Bilimi Araştırmaları dergisi, bilim, teknoloji ve tıp tarihi konularında hakem değerlendirmesinden geçmiş, Türkçe ve İngilizce dillerinde yazılmış orijinal araştırma makaleleri, derleme makaleler, çeviri makaleler yanında, araştırma notları, katkılar, kitap tanıtımları ve toplantı raporları yayımlar.

Derginin kapsadığı konular arasında, özellikle bilim, teknoloji ve tıp alanında etkin olmuş kurumlarının tarihi; değişik bilim dallarının ve tekniklerin gelişimi; bilimsel ve teknik bilginin toplumlar arasında aktarımı; bilim ve teknik kitapların çevirileri; bilim eğitimi tarihi; bilim insanlarının özgeçmişleri ve ilgili konular yer almaktadır. Eczacılık tarihiyle ilgili yazılar da kabul edilmektedir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde Türkiye’deki bilimsel etkinliklerin tarihi (14-20.yüzyıllar) özellikle dergi kapsamı içinde olup, Cumhuriyet dönemi Türkiyesi’ndeki (1923’ten sonra) bilimsel etkinlikleri inceleyen yazılar da yayımlanmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu’nun yayılmış olduğu bölgelerdeki (Ortadoğu ve Balkanlar) bilimsel faaliyetlerle ilgili yazılar da kabul edilmektedir.

Scopus

EBSCO

ERIH PLUS

TR Dizin

DOAJ

SOBIAD

Gale Cengage

Ulrichsweb

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Osmanlı Bilimi Araştırmaları

@INFO_TAB_ABOUT

@EditorinChief

@CoEditorinChief

@EditorialManagementBoardMember

@PastEditor

@EditorialBoardMember

@INFO_TAB_BOARDS

Osmanlı Bilimi Araştırmaları - Studies in Ottoman Science, bilim, teknoloji ve tıp tarihi konularında hakem değerlendirmesinden geçmiş, Türkçe ve İngilizce dillerinde yazılmış orijinal araştırma makaleleri, derleme makaleler, çeviri makaleler yanında, araştırma notları, katkılar, kitap tanıtımları ve toplantı raporları yayımlar. Ocak ve Temmuz aylarında yayınlanır.Derginin kapsadığı konular arasında, özellikle bilim, teknoloji ve tıp alanında etkin olmuş kurumların tarihi; değişik bilim dallarının ve tekniklerin gelişimi; bilimsel ve teknik bilginin toplumlar arasında aktarımı; bilim ve teknik kitapların çevirileri; bilim eğitimi tarihi; bilim insanlarının özgeçmişleri ve ilgili konular yer almaktadır. Eczacılık tarihiyle ilgili yazılar da kabul edilmektedir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde Türkiye’deki bilimsel etkinliklerin tarihi (14-20.yüzyıllar) özellikle dergi kapsamı içinde olup, Cumhuriyet dönemi Türkiyesi’ndeki (1923’ten sonra) bilimsel etkinlikleri inceleyen yazılar da yayımlanmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu’nun yayılmış olduğu bölgelerdeki (Ortadoğu ve Balkanlar) bilimsel faaliyetlerle ilgili yazılar da kabul edilmektedir.

Amaç ve Kapsam

<ul><li>SCOPUS</li><li>TÜBİTAK-ULAKBİM TR Dizin </li><li>DOAJ</li><li>ERIH PLUS</li><li>EBSCO Academic Search Ultimate</li><li>EBSCO Central &amp; Eastern European Academic Source</li><li>SOBİAD</li><li><a href="https://go.gale.com/ps/dispAdvSearch.do?userGroupName=anon~84c5a0c7&amp;prodId=AONE" target="_blank">Gale Cengage</a></li><li><a href="https://about.proquest.com/en/products-services/Ulrichsweb/" target="_blank" style="font-size: 14.6667px;">Ulrichsweb</a> </li></ul>

Dizinler

Dergi yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen makaleler derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar değerlendirmeye kabul edilir. Makale yayınlanmak üzere Dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.İntihal Ön kontrolden geçirilen makaleler, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde makaleyi değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir makalenin kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Makalenin türüne bağlı olarak, bunun oranın %15 veya %20'den az olması beklenir.Çift Kör Hakemlikİntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Editör, makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar ve makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayınlanmasına onay verir.

Politikalar

Dergi açık erişimlidir ve derginin tüm içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu <a href="https://www.budapestopenaccessinitiative.org/translations/turkish-translation" target="_blank">BOAI</a> açık erişim tanımıyla uyumludur. Derginin açık erişimli makaleleri Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları  Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/resources/flowcharts/complete-set-english" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.Geri ÇekmeDergi geri çekme durumunda <a href="https://publicationethics.org/sites/default/files/retraction-guidelines-cope.pdf" target="_blank">COPE Retraction Guidelines</a>’ı izler. Editör, aşağıdaki durumlarda bir makaleyi geri çekme hakkına sahiptir: <ul><li>Büyük bir hata (örn. yanlış hesaplama veya deneysel hata), uydurma öğeler  (örn. veri) veya tahrifat (örn. görüntü manipülasyonu) gibi bulguların güvenilmez olduğu sonucunu çıkarmaya dair açık kanıtlar varsa; </li><li>İçerikte intihal varsa; </li><li>Uygun atıf yapılmadan başka bir yerde yayınlanmışsa;</li><li>Kullanım izni olmayan materyal veya veri içeriyorsa;</li><li>Telif hakkı ihlali veya başka bir ciddi yasal sorun varsa;</li><li>Etik olmayan araştırma içeriyorsa; </li><li>Hakem değerlendirme sürecinin bozulduğuna veya manipüle edildiğine dair kanıt varsa;</li><li>Yazar(lar), editörün görüşüne göre, çalışmanın yorumlanmasını veya editörlerin ve hakemlerin tavsiyelerini önemli derecede etkileyebilecek, kritik bir çıkar çatışmasını açıklamamış ise.</li></ul>Geri çekme durumunda aşağıdaki adımlar izlenir:<ul><li>Makale başlığını da içeren geri çekme bildirimi derginin bir sonraki sayısında yayınlanır. Geri çekme bildirimi  içindekiler tablosunda sayfa nosu verilerek listelenir. </li><li>Elektronik versiyonda geri çekme bildirimi ile orijinal makale arasında link sağlanır. </li><li>Online makaleden önce geri çekme bildirimini içeren sayfa gelir; okuyucu daha sonra makalenin kendisine geçebilir.</li><li>Orijinal makale, her sayfadaki .pdf üzerinde “geri çekildiğini” belirten bir filigran dışında değişmeden kalır.</li></ul>Yasal Nedenlerle Makalenin KaldırılmasıAşağıdaki durumlarda, üst veriler (başlık ve yazarlar) hariç olmak üzere, makale metni kaldırılır ve makalenin yasal nedenlerle kaldırıldığını bildiren bir sayfa makalenin yerini alır. <ul><li>Makalenin karalayıcı içerik ihtiva ettiği veya başkalarının yasal haklarını ihlal ettiği tespit edilir ve geri çekmenin yeterli bir çözüm olmadığı düşünülürse;</li><li>Makale bir mahkeme kararına konu olmuşsa veya olacağına dair makul bir neden varsa;</li><li>Kamu sağlığı açısından önemli bir risk söz konusu ise;  </li></ul>

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

Yapay Zeka konusundaki gelişmeler ve akademik yayıncılıkta görülen uygulamalar dikkate alınarak oluşturulan Yapay Zeka Politikası, yazarların, hakemlerin ve editörlerin bu türden teknolojilerin kullanımında uymaları gereken editöryal ve etik ilkeleri içerir. Yapay Zeka politikasının oluşturulmasında, aşağıdaki kaynaklar dikkate alınmıştır:Committee on Publication Ethics <a href="https://publicationethics.org/guidance/cope-position/authorship-and-ai-tools" target="_blank">(COPE) - Authorship and AI tools</a>; International Committee of Medical Journal Editors <a href="https://www.icmje.org/recommendations/browse/roles-and-responsibilities/defining-the-role-of-authors-and-contributors.html#four" target="_blank">(ICMJE) - Artificial Intelligence (AI)-Assisted Technology; World Association of Medical Editors  (WAME) Chatbots, Generative AI, and Scholarly Manuscripts</a><a href="https://www.icmje.org/recommendations/browse/roles-and-responsibilities/defining-the-role-of-authors-and-contributors.html#four"></a>Yapay Zeka destekli teknolojiler (Büyük Dil Modelleri [LLM'ler], sohbet robotları veya görüntü oluşturucular gibi), metin, görüntü, ses ve sentetik veriler dahil olmak üzere çeşitli içerikler geliştirebilmekte ve üretebilmektedir. Bu yetenekleri etik ve güvenli bir şekilde kullanıldığında üretkenliği artırabilir ve yeniliği teşvik edebilir; ancak insan yönlendirmesi olmadan kullanımında doğru olmayan ve taraflı sonuçlar; atıf verme konusunda eksikler ve hatalar; gizlilik ve fikri mülkiyet haklarının korunmasında eksiklikler; yazar ve yayıncıların haklarının potansiyel ihlali gibi riskler taşımaktadır. IUPress, Yapay Zeka kullanımı konusunda söz konusu riskleri bertaraf etmeyi amaçlayan aşağıdaki temel ilkeleri benimser:  <ul><li>İçerik üretiminde kullanılan (metin, şekiller, resimler ve kod dahil ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere) her türlü Yapay Zeka ile ilgili ayrıntılar çalışmanın uygun bölümünde (bilgi notu olarak ve/veya metod kısmında) beyan edilmeli ve net biçimde açıklanmalıdır. </li><li>Hiçbir Yapay Zeka aracı hiçbir bilimsel çalışmada yazar olarak listelenemez. </li><li>Yazarlar, herhangi bir şekilde Yapay Zeka kullanımı durumunda da çalışmalarının doğruluğu, bütünlüğü ve özgünlüğünden sorumludur; başkalarının fikirleri, verileri, kelimeleri veya diğer materyallerini doğru referanslama ve atıf ile sunmakla yükümlüdürler. </li><li>Hakemler ve editörler gönderilen çalışmayı tamamen ya da kısmen hiçbir üretken Yapay Zeka uygulamasına yükleyemez. </li></ul>IUPress yayınlarının editöryal süreçlerinde, Yapay Zeka ile üretilmiş içerikleri tespit eden yardımcı araçlar editörlerin kullanımındadır. Öte yandan okunurluğu, dil ve grammeri iyileştirme ve geliştirme konusunda önerilerde bulunan Yapay Zeka araçlarının kullanılması yaygındır ve IUPress  yayınlarında bu türden Yapay Zeka araçları editörlerin ve yazarların gözetiminde kullanılabilir.

Yapay Zeka Politikası

<ul><li>Yazarlar, gönderdikleri çalışmayı oluştururken <a target="_blank">Yapay Zeka destekli teknolojiler (Büyük Dil Modelleri [LLM'ler], sohbet robotları veya görüntü oluşturucular gibi) </a>kullandılarsa, bunu  beyan etmekle yükümlüdür. </li><li>Yazarlar hem ön yazıda hem de sunulan çalışmanın uygun bölümünde (bilgi notu olarak ve/veya metod kısmında), hangi Yapay Zeka aracını ve hangi versiyonunu ne amaçla kullandıklarını açıklamalıdır. </li><li>Yapay Zeka destekli teknolojilerden yararlanılarak oluşturulan içeriğin ve alıntıların doğruluğu, geçerliliği ve uygunluğunun sağlanması, olası hata, tutarsızlık ve taraflı sonuçların giderilmesi yazarların sorumluluğundadır. </li><li>Yazarlar, Yapay Zeka destekli teknolojiler ile üretilmiş metinlerde intihal potansiyeli olduğunu dikkate alarak, olası intihali bertaraf etmek için orijinal kaynakları mutlaka kontrol etmelidir. Kontrol ettiğini ve kaynakların orijnal kaynaklar olduğunu teyid etmelidir.  </li><li>Yapay Zeka destekli araçlar (ChatGPT gibi) yazar olarak listelenemez çünkü çalışmanın doğruluğundan, bütünlüğünden ve orijinalliğinden sorumlu olamazlar ve bu sorumluluklar yazarlık için şarttır. Bu nedenle, Yapay Zeka destekli teknolojilerin kullanımını içeren tüm materyallerden yazarlar sorumludur. Yazarlar, makalede yer alan ve çalışmanın hipotezlerini, yorumlarını, sonuçlarını, sınırlamalarını ve çıkarımlarını bildiren tüm ifadelerin kendi fikirlerini temsil ettiğinden emin olmalıdırlar.  </li><li>Yazarların, Yapay Zeka araçlarını temel araştırmacı ve yazar sorumluluklarının yerini alacak, aşağıdaki şekillerde kullanarak oluşturdukları çalışmalar bilimsel yayıncılık ve yayın etiği ilkelerine aykırıdır ve bu türden çalışmaların yayınlarda yer almasına izin verilmez: <ul><li>Titiz revizyon olmadan metin veya kod oluşturma, </li><li>Sağlam bir metodoloji olmadan eksik verileri ikame etmek için sentetik veri üretimi,  </li><li>Özetler veya ek materyaller de dahil olmak üzere her türlü hatalı, sentetik içerik oluşturulması </li><li>Yapay Zeka kullanımı ile görüntü ve şekillerin (resimler, çizelgeler, veri tabloları, tıbbi görüntüler, görüntü parçacıkları, bilgisayar kodları ve formüller) veya orijinal araştırma verilerinin oluşturulması ve manipüle edilmesi (bir görüntü veya şekil içinde belirli bir özelliğin artırılması, gizlenmesi, taşınması, kaldırılması veya eklenmesi).</li></ul></li></ul>

Hakem sürecinde gizliliğin korunması, değerlendirilen çalışmanın bu süreçte paylaşılmaması veya kullanılmaması esastır.  <a></a><a href="https://publicationethics.org/sites/default/files/ethical-guidelines-peer-reviewers-cope.pdf" target="_blank">(COPE – Ethical Guidelines for Peer Reviewers</a>) <ul><li>Hakemler, kendilerine değerlendirme için gönderilen bir makaleyi veya herhangi bir bölümünü gözden geçirme, değerlendirme veya karar verme sürecine yardımcı olması için üretken Yapay Zeka araçlarına veya Büyük Dil Modellerine yüklememelidirler; zira hakemlerin bu türden Yapay Zeka araçlarına içerik yüklemesi yazarların gizlilik ve mülkiyet haklarını ihlal eder.  </li><li>Bilimsel bir makalenin incelenmesi, yalnızca insanlara atfedilebilecek sorumluluktur. Hakem değerlendirmesi için gereken eleştirel düşünme ve orijinal değerlendirme bu teknolojinin kapsamı dışındadır ve teknolojinin makale hakkında yanlış, eksik veya önyargılı sonuçlar üretme riski vardır. Hakem raporu ve karar mektupları, hakemlerin ve editörlerin gönderilen içeriğe ilişkin kişisel değerlendirmelerini yansıtmalıdır. Hakem, raporunun içeriğinden sorumludur ve hesap vermekle sorumludur. </li><li>Yapay Zeka araçları, hakem değerlendirmesi ile bağlantılı olarak hakem değerlendirme raporu dilinin kalitesini artırmak için (çeviri veya dil düzenlemesi için) sınırlı bir şekilde kullanılabilir. Böyle bir kullanım olduğunda, hakem raporu iletirken, kullanımı beyan etmelidir. </li><li>Bir başvuruda üretken Yapay Zekanın uygunsuz veya açıklanmamış kullanımından şüphelenen hakemler, endişelerini dergi editörüne bildirmelidir. </li></ul>

Editörler dergiye gönderilen makalelerin değerlendirme sürecinde gizliliğinin korunmasını sağlamakla yükümlüdürler, değerlendirilen çalışmanın bu sürece dahil olan taraflar dışında paylaşılmaması veya kullanılmaması esastır <a href="https://publicationethics.org/files/Code_of_conduct_for_journal_editors_Mar11.pdf" target="_blank">(COPE – Code of Conduct and Best Practice Guidelines for Journal Editors)</a>.<ul><li>Editörler, yazarların gizlilik ve mülkiyet haklarını ihlal edebileceğinden, gönderilen bir makaleyi veya herhangi bir bölümünü gözden geçirme, değerlendirilme veya karar verme sürecine yardımcı olması için üretken Yapay Zeka  araçlarına veya Büyük Dil Modelleri'ne yüklememelidir. </li><li>Bilimsel bir makalenin editoryal değerlendirmesini yönetmek, yalnızca insanlara atfedilebilecek sorumluluklar anlamına gelir. Üretken Yapay Zeka veya Yapay Zeka destekli teknolojiler, editörler tarafından bir makalenin değerlendirme veya karar verme sürecine yardımcı olmak için kullanılmamalıdır, çünkü bu iş için gereken eleştirel düşünme ve orijinal değerlendirme bu teknolojinin kapsamı dışındadır ve teknolojinin makale hakkında yanlış, eksik veya önyargılı sonuçlar üretme riski vardır. Editör, editoryal süreçten, nihai karardan ve bunların yazarlara iletilmesinden sorumlu ve mesuldür.</li><li>Editörler, karar mektupları veya yayınlanmamış araştırmaların özetlerini oluşturmak için üretken Yapay Zeka aracı kullanmamalıdır. </li><li>Editörler, uygun hakemleri bulma konusunda yardımcı olması için üretken Yapay Zeka araçlarını kullanabilir.</li><li>Editörler, gönderilen bir makalede veya gönderilen bir hakem raporunda üretken Yapay Zeka kullanıldığından şüphelenirse konuyla ilgili editoryal bir değerlendirme yapmalı ve politikayı göz önünde bulundurmalıdır. </li></ul>

Osmanlı Bilimi Araştırmaları- Studies in Ottoman Science, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için adres: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığını beyan etmelidir. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştırma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

Osmanlı Bilimi Araştırmaları- Studies in Ottoman Science araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.<ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.</li><li>Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>İnsan denekler ile yapılan deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.</li></ul>

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formunda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

Aksi belirtilmedikçe gönderilen yazılarla ilgili tüm yazışmalar ilk yazarla yapılacaktır. Makale gönderimi online olarak ve <a href="https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/oba/home" target="_blank">https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/oba/home</a> adresinden erişilen <a href="http://dergipark.gov.tr/login" target="_blank">http://dergipark.gov.tr/login</a> üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen yazılar, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili detayları içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EA2D6AB08F944F8F8169AF48FD092782" target="_blank">kapak sayfası</a>; editöre mektup, yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir. Yazıların üzerinde yazarların kimliğini gösteren herhangi bir bilgi (Ad, soyadı, kurum vs.) bulunmamalıdır.1. Yazılar, Türkçe ve İngilizce olarak hazırlanabilir. Yazıların, 10 000 kelimeyi (dipnotsuz) ve 120 dipnot sayısını aşmaması tercih edilir.2. Ana metin, çift aralıklı 11 punto ile Times New Roman fontlarıyla MS Word formatında elektronik dosya olarak hazırlanır. PDF dosyası gönderilmemesi rica olunur. Makale başlığı büyük harflerle ve 12 punto koyu; ara başlıklar küçük harflerle ve 11 punto koyu yazılır.3. İngilizce araştırma ve derleme makalelerinin, araştırma notu ve çeviri yazıların ilk sayfasına, 150-200 kelimelik (anahtar sözcükler hariç) İngilizce özet eklenir; opsiyonel olarak 150-200 kelimelik Türkçe özet de eklenebilir. İngilizce olmayan makalelerde, 150-200 kelimelik makale dilinde özet, 150-200 kelimelik İngilizce özet ve 600-800 kelimelik İngilizce genişletilmiş özet de eklenmelidir. Özetlerin sonunda, en fazla 10’ar adet makalenin dilinde ve İngilizce anahtar sözcük bulunmalıdır. Her anahtar sözcük birden fazla kelime içerebilir. Kitap ve toplantı tanıtımları ve editöre mektuplara özet ve bibliyografya gerekmez. Bunlar DergiPark’a yüklenirken “Özet” alanına yazının ilk paragrafı yüklenir.4. Ekler, ana metnin arkasına, kaynakçanın önüne yerleştirilmelidir. Eklerin kaynakları, ek başlığı altında ve ayrıca kaynakçada belirtilmelidir.5. Yüzyıllar ve tarihler açık ve tam yazılır: “Onbeşinci yüzyıl”, “29 Ekim 1923” gibi. İngilizce metinlerde BCE ve CE, Türkçe metinlerde MÖ ve MS kullanılması önerilir.6. Kısa alıntılar paragraf içinde çifte tırnak arasında verilir. Uzun alıntılar tırnak işaretleri kullanılmadan sadece soldan iki kez girinti (tab) yapılmış olarak ve 10 punto ile verilir.7. Resimler ve şekillerin altyazıları bulunmalıdır. Bu altyazılarda görselle ilgili açıklama ve kaynak verilmelidir. Altyazılarda verilen kaynaklar makale sonundaki kaynakçada yer almalıdır. Resimler, şekiller ve altyazıları metnin içine, yayımlanması istenilen yerlere yerleştirilmiş olmalı, hepsi metnin sonunda toplanmamalıdır. Ayrıca bütün resimler ve şekiller DergiPark sistemine ayrı ayrı yüklenmelidir. Resimler ve şekiller ayrı ayrı numaralandırılır. Alt yazıları 9 punto ile yazılır.8. Not ve bibliyografya derginin benimsediği ve Chicago Manual of Style 16’yı temel alan referans sistemine uygun olmalıdır (Bkz: Kaynaklar)9. Dipnotlar (8 punto) her sayfanın altında verilir. Dipnot numarası metin içinde üst simge ile belirtilir. Dipnot referans numaraları noktalama işaretlerinden sonra konulmalıdır (.35 veya ,23).10. Gönderilen metin ve özetler, kullanılan dilin (Türkçe ve İngilizce) dilbilgisi ve yazım kurallarına uygun olarak yazılmış olmadır. Editör, gönderilen metnin ve özetlerin Türkçe ve yabancı dil düzenlemesini yapmakla sorumlu değildir. Anadili İngilizce olmayan yazarlar, metin ve özetlerini dergiye göndermeden önce dil düzenleme hizmetlerinden faydalanmalıdır.11. Yayınlanmak üzere gönderilen makale ile birlikte yazar bilgilerini içeren <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EA2D6AB08F944F8F8169AF48FD092782" target="_blank">kapak sayfası</a> gönderilmelidir. Kapak sayfasında, makalenin başlığı, yazar veya yazarların bağlı bulundukları kurum ve unvanları, kendilerine ulaşılabilecek adresler, cep, iş ve faks numaraları, ORCID ve e-posta adresleri yer almalıdır (bkz. Son Kontrol Listesi).

Yazım Kuralları

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EA2D6AB08F944F8F8169AF48FD092782" target="_blank">Kapak Sayfası</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/6ABEC8C924D746E5ACAB361930307428" target="_blank">Yazar Formu</a>

Makalenin türüBaşka bir dergiye gönderilmemiş olduğuİngilizce yönünden kontrolünün yapıldığıYazarlara Bilgide detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiğiReferansların derginin benimsediği Chicago Manual of Style’ı temel alan referans sistemine uygun olarak düzenlendiği<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A7D94EDE1BF14AA4A532AB7DE53B5128" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> (Yazar, makale yayına kabul bilgisini aldıktan sonra göndermelidir.)<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/6ABEC8C924D746E5ACAB361930307428" target="_blank">Yazar Formu</a>Daha önce basılmamış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/EA2D6AB08F944F8F8169AF48FD092782" target="_blank">Kapak sayfası</a><ul><li>Makalenin kategorisi</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li><li>Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks numarası</li><li>Tüm yazarların ORCID’leri</li></ul>● Makale ana metni<ul><li>Önemli: Ana metinde yazarın / yazarların kimlik bilgilerinin yer almamış olması gerekir.</li><li>Makale dilinde ve İngilizce başlık</li><li>Özetler: 150-200 kelime makale dilinde ve 150-200 kelime İngilizce</li><li>Anahtar Kelimeler: Maksimum 10 adet makale dilinde ve 10 adet İngilizce</li><li>Makale ana metin bölümleri</li><li>Teşekkür, Çıkar çatışması, Finansal destek belirtilmelidir</li><li>Kaynaklar</li><li>Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, kaynak ve alt yazılarıyla)</li></ul>

Sayı Türü	Regular
Editör(ler)	Kaan Ata
Kapak (PDF)
Tam Metin (PDF)
Ön Sayfalar (PDF)