Araştırma Makalesi


DOI :10.26650/TUDED424587   IUP :10.26650/TUDED424587    Tam Metin (PDF)

Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar

Fikret Turan

Bu çalışmanın amacı Türkçenin ilk yazılı belgeleri olan Köktürk Yazıtları ile devamında oluşan Eski Uygurca ile yazılmış Eski Türkçe dönemi metinlerde askeri-idari rütbeler ile unvanların neler olduğunu belirlemek ve bu rütbe ve unvanların İslami dönem Türk lehçeleri olan Karahanlı, Harezm-Kıpçak ve Çağataycadan oluşan Orta Türkçe metinlerinde nasıl bir değişime uğradığını incelemektir. Bu bağlamda, büyük çoğunluğu Türkçe kökenli rütbe ve unvanlardan oluşan Eski Türkçe metinlerinde sınırlı sayıda Çince, Sanskritçe ve İrani dillerden geçen kelimelerin bulunduğu görülür. Türkçenin İslam medeniyeti içinde oluşturduğu ilk edebi metni olan Kutadgu Bilig’in yazıldığı Karahanlıca dönemiyle Arapça ve Farsça rütbe ve unvanların Türkçeye girdiği ve bu durumun 14-15. yüzyıllarda yazılmış Harezm ve Kıpçak dönemi metinlerde iyice belirginleşerek Eski Türkçe birçok rütbe ve unvanı unutturduğu gözlemlenir. 15. yüzyılın ikinci yarısında klasik bir edebiyat dili haline gelen Çağatay Türkçesinde Arapça ve Farsçanın yanı sıra Moğolcadan geçen birçok rütbe, unvan ve askeri sınıf ve görev ismi yaygınlık kazanır ve oldukça gelişmiş bir askeri terminolojiye dönüşür.

DOI :10.26650/TUDED424587   IUP :10.26650/TUDED424587    Tam Metin (PDF)

Military Ranks and Titles From Old Turkic to Middle Turkic

Fikret Turan

This study determines the military-administrative ranks and titles in Old and Middle Turkic texts beginning with the Köktürk Inscriptions, monuments bearing the first known Turkic written alphabet and the Old Uighur documents created afterwards. It also aims to demonstrate how this system of military ranks and titles was transformed in Karakhanid, Khwarezm-Kipchak and Chaghatayid Turkic as the idioms of the first Islamic period of Turkic. In this context, it is established that in Old Turkic, the majority of the ranks and titles were of Turkic origin and only a limited number of the related vocabularies were of Chinese, Sanskrit and Iranian. This situation changed as Arabic and Persian words appeared in Kutadgu Bilig (11th century) for the first time as the first literary Islamic-Turkic work and as their number grew and replaced many Old Turkic ranks and titles in the following Khwarezm-Kipchak period during the 14- 15th centuries. In addition to Arabic and Persian loanwords, many Mongolian words were also used in Chaghatay Turkic, which became an advanced literary Turkic idiom in the second part of the 15th century, and all these lexical items consequently created a rich military terminology in that period.


GENİŞLETİLMİŞ ÖZET


The purpose of this study is to determine the military-administrative ranks and titles in Old and Middle Turkic texts beginning with the Köktürk Inscriptions, monuments bearing the first known Turkic written alphabet and the Old Uighur documents created afterwards. It is also aimed at demonstrating how this system of military ranks and titles were transformed in Middle Turkic Karakhanid, Khwarezm-Kipchak and Chaghatay Turkic as the idioms of the Islamic period of Turkic. In this context, it is established that in Old Turkic, a majority of the ranks and titles were of Turkic origin and only a limited number of the related appellations were Chinese, Sanskrit and Iranian. In the Köktürk Inscriptions Tonyukuk, Kültigin, Bilge Kağan, Ongi and Küli Çor, the highest titles are ḳaġan (the great king), yabgu (secondary ruler) and tėgin (prince-commander), all of which have both administrative and military responsibilities, while the military ranks şad / şadapıt, tarḳan / tarḳat, boyla, buyruḳ, sañun / señün, ėlteber and çor stand as the high army positions. The titles çabış and ayġuçı are some of the highest ranks held by Tonyukuk the Vizier. The Chinese word totoḳ is used for Chinese and foreign military governors. Although their grades and degrees of responsibilities are not clearly shown, the ranks ınançu, baġa, çigşi, ışbara, ėrkin and yarġan were middle and lower ranks. The word sü had the denotation of both an army and a soldier. Çerig, er, eren, erat and yaġıçı mean a soldier, warrior and military personnel, while the word yaġı denotes an enemy. In Old Uighur texts, while many of the Köktürk ranks and titles continued as earlier, the title ėlig (the great king) became more common than kağan, but şad and şadapıt as high ranks disappeared. The nature of title and ranks changed in Middle Turkic as Arabic and Persian vocabularies appeared in Kutadgu Bilig (11th century) for the first time as the first literary Islamic-Turkic work. Their number grew and replaced many of Old Turkic equivalents in the following Khwarezm-Kipchak period during the 14-15th centuries. In Karakhanid Turkic, the titles ėlig, ḫāḳān, ḫān, erk, şāh, pādişāh, sulṭān, melik, ṣāḥib-ḳırān and rarely ajunçı denote a king, while the words yavgu, tėgin, tėgit,bėg, yuġruş, tügsin, çuvı, öge-tėgit, terken, ispehsalār, saġun, kökyuk, ınal are the high army ranks and ınanç, çaġrı, atlıġ, başġan, toña, sü başı and çavuş denoted the medium and lower ranks. In addition to Arabic and Persian loanwords, many Mongolian words were also used in Chaghatay Turkic, which became an advanced literary Turkic idiom in the second part of the 15th century, and all these lexical items consequently created a rich military terminology in that period. The most common titles for king in Chaghatay were ḫān, emīr, melik, sulṭān, şāh/şeh, pādişāh, ḫāḳān, ṣāḥib-ḳırān, emīrü’l-umerā, sulṭānü’s-selāṭīn, ḫāḳānü’l-ḫāḳān, sulṭān-ı ṣāḥib-ḳırān; titles for high administrative and army duties were bek/beg/bėg, mīr, mīrzā, şeyḫ, sipeh-büd, sipeh-dār and baḫşi; high army ranks were sipehsālār, çerik başlıḳ, serdār, noyan / noyun, tarḫan, topçı başı tümen başı, tümen begi, miñ başı, miñ begi and medium and lower army ranks were başlıġ, bekevül/bökevül, ėşik aġası, ḳor begi, ḳoşun begi, ḳuş bėgi, toġḳan ağası, on bėgi, on başı and tovaçı.


PDF Görünüm

Referanslar

  • ARAT, Reşid Rahmeti. 2007. Yusuf Has Hacip - Kutadgu Bilig I: Metin, 5. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ---, 1992. Edib Ahmed b. Mahmud Yükneki, Atabetü’l-Hakayık, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ---, 1985. Yusuf Has Hâcib - Kutadgu Bilig II: Çeviri, 3. Baskı, Ankara: Türk Tarih Kurumu. google scholar
  • ---, 1979. Kutadgu Bilig III: İndeks, Yayına Hazırlayanlar: K. Eraslan, O. F. Sertkaya, N. Yüce, İstanbul: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü. google scholar
  • ---, 1942. “Uygurlarda Istılahlara Dair,” Türkiyat Mecmuası, cilt 7, s. 56-94. google scholar
  • ATA, Aysu. 1998. Nehcü’l-Ferādīs III, Dizin-Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • AYAZLI, Özlem. 2012. Altun Yaruk Sudur VI. Kitap, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • AYDIN, Erhan. 2015. Orhon Yazıtları, Konya: Kömen Yayınları. google scholar
  • ---, 2011. “Yenisey Yazıtlarında Geçen Unvanlar ve Unvan Niteleyicileri,” Belleten 2011-2, s. 5-26. google scholar
  • BATTAL, Aptullah. 1988. İbni-Mühennâ Lûgati, 2. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • BODROGLİGETİ, A. J. E. “A Glossary to the Rylands Eastern Turkic-Persian Versified Vocabulary,” Ural-Altaische Jahrbücher, cilt 53 (1981), s. 1-65. google scholar
  • BOMBACİ, Alessio. 1976. “On the Ancient Turkish Title Šadapït,” Ural-Altaische Jahrbücher, cilt 48, s. 32-41. google scholar
  • ---, 1974. “On the Ancient Turkish Title ‘šaδ’,” Gururājamañjarikā. Studi in Onore di Giuseppe Tucci, Napoli, s. 167-193. google scholar
  • ---, 1970. “On the Ancient Turkic Title Eltäbär,” Proceedings of the IXth Meeting of the Permanent International Altaistic Conference, Naples, s. 1-66. google scholar
  • BOROVKOV, A. K. 2002. Orta Asya’da Bulunmuş Kur’an Tefsirinin Söz Varlığı (XII.-XIII. Yüzyıllar), Çeviren: H. İ. Usta & E. Amanoğlu, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • CAFEROĞLU, Ahmet. 1984. Türk Dili Tarihi I-II, 3. Baskı, İstanbul: Enderun. google scholar
  • ---, 1968. Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü, İstanbul: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ---, 1931. Abū Hayyān: Kitāb al-İdrāk li-Lisān al-Atrāk, İstanbul. google scholar
  • CLAUSON, Sir Gerard. 1972. An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish, Oxford: Clarendon Press. google scholar
  • ---, 1960. Sanglax – A Persian Guide to the Turkish Language by Muhammad Mahdī Xān, London: Trustees of the E. J. W. Gibb Memorial. google scholar
  • COURTEİLLE, M. Pavet de. 1870. Dictionnaire Turk-Oriental, destiné principalement à faciliter la lecture des ouvrages de Bâber, d’Aboul-Gâzi et de Mir-Ali-Chir-Nevâï, Paris: Imprimerie Impériale. google scholar
  • DANKOFF, Robert. James KELLY. 1985. Mahmūd al-Kāšγarī - Compendium of the Turkic Dialects (Dīwān Luγāt at-Turk), 3 cilt, Cambridge: Harvard University. google scholar
  • DEVELLİOĞLU, Ferit. 1997. Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, 14. Baskı, Ankara: Aydın Kitabevi. google scholar
  • DOBROVİTS, Mihály. 2011. “Göktürk ve Uygurlar’da Buyruḳ Terimi ve İdari Fonksiyonları,” Belleten 2011-1, s. 7-15. google scholar
  • ---, 2005. “The Tölis and Tarduš in Old Turkic Inscriptions,” The Black Master: Essays on Central Eurasia in Honor of György Kara on His 70th Birthday, Editörler: S. Grivelet, R. I. Meserve, A. Birtalan, G. Stary, Wiesbaden: Harrassowitz, s. 33-42. google scholar
  • DOERFER, Gerhard. 1963-1975. Türkische und mongolische Elemente im Neupersischen unter besonderer Berücksichtigung älterer neuperisischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenzeit, cilt I-IV, Wiesbaden: F. Steiner. google scholar
  • DONUK, Abdülkadir. 1988. Eski Türk Devletlerinde İdarî-Askerî Unvan ve Terimler, İstanbul: Türk Kültürü Araştırmaları Enstitüsü. google scholar
  • EBERHARD, W. 1945. “Bir Kaç Eski Türk Unvanı Hakkında,” Belleten 9/35, s. 319-340. google scholar
  • EKER, Süer. 2007. Türk Dil Bilimi Bakımından Tarihi Askeri Terminoloji, Ankara: Grafiker. google scholar
  • ---, 2006. “Sü ve Sü ile Yapılan Tarihî Askerî Terimler Üzerine Disiplinlerarası Bir İnceleme,” Türkbilig 2006/12, s. 104-133. google scholar
  • ERASLAN, Kemal. 2012. Eski Uygur Türkçesi Grameri, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ---, 1999. Mevlâna Sekkâkî Divanı, Ankara: Türk Dl Kurumu. google scholar
  • EREN, Hasan. 1999. Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü, Ankara: Bizim Büro Basım Evi. google scholar
  • ERGİN, Muharrem. 1996. Orhun Abideleri, 20. Baskı, İstanbul: Boğaziçi Yayınları. google scholar
  • ERKOÇ, Hayrettin İhsan. 2008. Eski Türklerde Devlet Teşkilatı (Göktürk Dönemi), Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) google scholar
  • GOLDEN, Peter B. (Editör). 2000. The King’s Dictionary: The Resulid Hexaglot, Fourteenth Century Vocabularies in Arabic, Persian, Turkic, Greek, Armenian and Mongol, Leiden: Brill. google scholar
  • GÖMEÇ, Sadettin. 2008. “Şadapıt Unvanı Hakkında,” Prof. Dr. Işın Demirkent Anısına, Editörler: A. Özaydın, F. Başar, E. Altan, B. Küçüksipahioğlu, M. Kesik, İstanbul: Dünya Yayıncılık, s. 417-420. google scholar
  • GULCALI, Zemire. 2013. Eski Uygurca Altun Yaruk Sudurdan ‘Aç Bars’ Hikayesi, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • GÜL, Ekrem. 2014. “Babürname’de Geçen Askeri Terimler Üzerine,” Belleten 2014-62-1, s. 27-103. google scholar
  • GÜLENSOY, Tuncer. 1974. “Eski ve Orta Türkçede Moğolca Kelimeler ve Moğolca-Türkçe Müşterek Kelimeler Üzerine Notlar,” Türkoloji Dergisi, C.VI/1. s. 235-259. google scholar
  • GÜNDÜZ, Şinasi. 2003. “Maniheizm,” DİA, cilt 27, s. 575-577. google scholar
  • GÜRSOY-NASKALİ, Emine & M. DURANLI. 1999. Altayca-Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • Györffy, G. 1960. “Die Rolle Des Buyruq in Der Alttürkischen Gesellschaft,” Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, cilt 11, no 1/3 (1960), s. 169-179. google scholar
  • HAMBLY, Gavin R. G. & Catherine B. ASHER. 1994. “Delhi Sultanate,” Encyclopedia of Iran, cilt VII, Fasikül 3, s. 242-250. google scholar
  • HAMİLTON, James Russell. 1998. İyi ve Kötü Prens Öyküsü, çeviren: Vedat Köken, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • IRVİNE, William. 1903. The Army of the Indian Moghuls: Its Organization and Administration, London: Luzac & Co. google scholar
  • KAÇALİN, Mustafa S. 2011. Niyāzî: Nevȃyî’nin Sözleri ve Çağatayca Tanıklar El-Luġātu’n- Nevā’iyye ve‛l-İstişhādatu’l-Caġātā’iyye, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • KARA, Funda. 2011. Zebân-ı Türkî (Kelür-Nâme): İnceleme, Metin, Dizin, Erzurum: Fenomen Yayıncılık. google scholar
  • KARAAĞAÇ, Günay. 1997. Lutfi Divanı, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • KARAMANLIOĞLU, Ali Fehmi. 1989. Seyf-i Sarāyī, Gülistan Tercümesi, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • KARASOY, Yakup. 1998. Şiban Han Divanı, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • Kaşgarlı Mahmut. 1999. Divanü Lûgat-it-Türk: Tercümesi ve Dizini, 4 cilt, Çeviren: Besim Atalay, 4. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • KAYA, Ceval. 1994. Uygurca Altun Yaruk, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • Kelimetullah Ḫwāce Pādişāh. 1253/1837. Nisāb-i Ḳutbiyye, British Library Or. 404, s. 93a-110a. (Yayımlanmamış el yazması) google scholar
  • KETEN, Raci. 1939. Kırım Han Yarlıkları Üzerinde Araştırmalar, İstanbul Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (Yayımlanmamış Dönem Çalışması, Travay) google scholar
  • KİK, Ayşe. 2007. Zafer-Nâme-i Emîr Temür, 1a-50b Varaklar, İnceleme-Metin-Dizin, Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı, Türk Dili Bilim Dalı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) google scholar
  • KLJAŠTORNYJ, Sergej G. & Vladimir A. LİVŠİC. 1972. “ The Sogdian Inscription Of Bugut Revised,” Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, cilt XXVI ( 1 ), s. 69-102. google scholar
  • Komisyon. 1972. Divanü Lûgat-it-Türk Dizini, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • KORMUŞİN, İ., E. MOZİOĞLU, R. ALİMOV, F. YILDIRIM. 2016. Yenisey – Altay – Kırgızistan Yazıtları ve Kâğıda Yazılı Runik Belgeler, Ankara: Bilgesu. google scholar
  • KÖPRÜLÜ, Fuad. 1978. “Daruga,” MEB İA, cilt 3, 5. Baskı, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi, s. 486-489. google scholar
  • MACKERRAS, Colin. 1990. “The Uighurs,” The Cambridge History of Early Inner Asia, Editör: Denis Sinor, Cambridge: Cambridge University Press, s. 320-342. google scholar
  • MANZ, Beatrice Forbez. 1985. “The Office of Darugha under Tamerlane,” Türklük Bilgisi Araştırmaları-Journal of Turkish Studies, cilt 9, s. 59-69. google scholar
  • MENGES, Karl H. 1995. The Turkic Languages and Peoples: An Introduction to Turkic Studies, 2nd, Revised edition, Wiesbaden: Harrassowitz. google scholar
  • NECİP, Emir Necipoviç. 1995. Yeni Uygur Türkçesi Sözlüğü, Rusçadan çeviren: İklil Kurban, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ÖLMEZ, MEHMET. 1997. “Eski Türk Yazıtlarında Yabancı Öğeler 2,” Türk Dilleri Araştırmaları 7, S. 175- 186. google scholar
  • ÖLMEZ, Zuhal. 2007. “Mongolian Loanwords in the Classical Chagatay Period,” Türk Dilleri Araştırmaları, Festschrift in Honor of András J. E. Bodrogligeti, Editör: Kurtuluş Öztopçu, cilt. 17, s. 229-236. google scholar
  • ---, 1996. Ebulgazi Bahadır Han, Şecere-i Terākime (Türkmenlerin Soykütüğü), İstanbul: Simurg. google scholar
  • ÖZYETGİN, A. Melek. 2001. Ebū Hayyān – Kitābu’l-İdrāk li-Lisāni’l-Etrāk, Ankara: KÖKSAV. google scholar
  • ---, 1996. Altın Ordu, Kırım ve Kazan Sahasına Ait Yarlık ve Bitiklerinin Dil ve Üslûp İncelemesi, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • RAMSTEDT, G. J. 1951. “Alte türkische und mongolische Titel,” Journal de la Société Finno-Ougrienne 55/2, s. 59-82. google scholar
  • RÖHRBORN, Klaus. 1971. Eine uigurische Totenmesse; Text, Übersetzung, Kommentar, (Berliner Turfantexte 2), Berlin, Akademie-Verlag. google scholar
  • RYBATZKİ, Volker. 2000. “Titles of Türk and Uigur Rulers in the Old Turkic Inscriptions,” Central Asiatic Journal, vol. 44, no. 2, pp. 205-292. google scholar
  • SARICA, Bedri. 2008. “Kutadgu Bilig’de Komutan Ve Ordunun Nitelikleri,” A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, Sayı 37, s. 87-105. google scholar
  • SCHÖNİG, Claus. 2000. Mongolische Lehnwörter im Westoghusischeen, Turcologica 47, Wiesbaden: Harrassowitz. google scholar
  • Seyyid Ḥabbeddīn. (tarih yok) Zubdetu’l-Esmāʾi’t-Turkiyye, British Library Or. 404, s. 79b-92b. (Yayımlanmamış el yazması) google scholar
  • SHARMA, S. R. 1999. Mughal Empire in India: A Systematic Study Including Source Material, 3 cilt, New Delhi: Atlantic Publishers. google scholar
  • STEINGASS, F. J. 1892. A Comprehensive Persian-English Dictionary, London: Routledge K. Paul. google scholar
  • ŞEN, Serkan. 2017. Körüm Bitig: Eski Uygurca Fal Kitabı, İstanbul: Kesit Yayınları. google scholar
  • Şeyh Süleyman Efendi-yi Buhârî. 1298/1880. Lügat-i Çağatay ve Türkî-yi Osmânî, İstanbul: Mihran Matbaası. google scholar
  • ŞİRİN USER, Hatice. 2006. “Eski Türkçede Bazı Unvanların Yapısı Üzerine,” Bilig 36 (2006), s. 219-238. google scholar
  • TEKİN, Şinasi. 1976. Maytrısimit, Ankara: Sevinç Matbaası. google scholar
  • TEKİN, Talat. 2016. Orhon Türkçesi Grameri, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ---, 2008. Orhon Yazıtları, 3. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ---, 2004. Irk Bitig- Eski Uygurca Fal Kitabı, Ankara: Öncü Kitap. google scholar
  • ---, 1987. Tuna Bulgarları ve Dilleri, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • TEZCAN, Mehmet. 2012. “Yabgu Unvanı ve Kullanımı – Kuşanlardan İlk Müslüman Türk Devletlerine Kadar,” A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi TAED, no 48 (2012), s. 305-342. google scholar
  • TEZCAN, Semih. 1974. Das uigurische Insadi-Sūtra, (Berliner Turfantexte 3), Berlin: Akademie-Verlag. google scholar
  • THACKSTON, Jr., W. M. 1993. Zahirüddin Muhammad Babur Mirza, Baburnama, cilt I-III, Cambridge: Harvard University. google scholar
  • TOPARLI, Recep. Hanifi Vural. Recep Karaatlı. 2014. Kıpçak Türkçesi Sözlüğü, 3. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • TURAN, Fikret. 2006. “Doğu Türk Yazı Dili Edebi Çevresi: Harezm-Kıpçak, Mısır-Suriye ve Çağatay Sahası (XIII-XVIII. Yüzyıl),” Türk Edebiyatı Tarihi, cilt I, Editörler: Talât Sait Halman, Osman Horata, Yakup Çelik, Ramazan Korkmaz, Nurettin Demir, Mehmet Kalpaklı, M. Öcal Oğuz, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. s. 667-682. google scholar
  • ---, 2002. “The Mamluks and Their Acceptance of Oghuz Turkish as Literary Language: Political Maneuver or Cultural Aspiration?,” Einheit und Vielfalt in der türkischen Welt. Materialien der 5. Deutschen Turkologenkonferenz, Universität Mainz, 4.-7. Oktober 2002, Editörler: Hendrik Boeschoten & Heidi Stein, Wiesbaden: Harrassowitz, s. 37-46. google scholar
  • VÉLİAMİNOF-ZERNOF, V. de (Hazırlayan). 1869. Dictionnaire Djaghataï-Turc (El-Luġātu’n-Nevāʾiyye ve’l-İstişhādātu’l-Caġataʾiyye), Saint-Pétersbourg: Imprimerie de l’Académie Impériale des Sciences. google scholar
  • TUTAR, Adem. İsmail Erdoğan. 2017. “Divânu Lugâti’t-Türk’te Yer Alan Bazı Askeri Kavramlar,” Journal of Islamic Research 28-1, s. 19-26. google scholar
  • YUDAHİN, K. K. 1994. Kırgız Sözlüğü, 2 cilt, Çeviren: Abdullah Taymas, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • YÜCE, Nuri. 1988. Mukaddimetü’l-Edeb, Ankara: Türk Dil Kurumu. google scholar
  • ZİEME, Peter. 1996. Altun yaruq sudur, Vorworte und das erste Buch, (Berliner Turfantexte 18), Turnhout, Belgium: Brepols, 1996. google scholar

Atıflar

Biçimlendirilmiş bir atıfı kopyalayıp yapıştırın veya seçtiğiniz biçimde dışa aktarmak için seçeneklerden birini kullanın


DIŞA AKTAR



APA

Turan, F. (2018). Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 58(1), 155-173. https://doi.org/10.26650/TUDED424587


AMA

Turan F. Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi. 2018;58(1):155-173. https://doi.org/10.26650/TUDED424587


ABNT

Turan, F. Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, [Publisher Location], v. 58, n. 1, p. 155-173, 2018.


Chicago: Author-Date Style

Turan, Fikret,. 2018. “Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar.” Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 58, no. 1: 155-173. https://doi.org/10.26650/TUDED424587


Chicago: Humanities Style

Turan, Fikret,. Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar.” Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 58, no. 1 (Apr. 2025): 155-173. https://doi.org/10.26650/TUDED424587


Harvard: Australian Style

Turan, F 2018, 'Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar', Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, vol. 58, no. 1, pp. 155-173, viewed 25 Apr. 2025, https://doi.org/10.26650/TUDED424587


Harvard: Author-Date Style

Turan, F. (2018) ‘Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar’, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 58(1), pp. 155-173. https://doi.org/10.26650/TUDED424587 (25 Apr. 2025).


MLA

Turan, Fikret,. Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar.” Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, vol. 58, no. 1, 2018, pp. 155-173. [Database Container], https://doi.org/10.26650/TUDED424587


Vancouver

Turan F. Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi [Internet]. 25 Apr. 2025 [cited 25 Apr. 2025];58(1):155-173. Available from: https://doi.org/10.26650/TUDED424587 doi: 10.26650/TUDED424587


ISNAD

Turan, Fikret. Eski Türkçeden Orta Türkçeye Askeri Rütbe ve Unvanlar”. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 58/1 (Apr. 2025): 155-173. https://doi.org/10.26650/TUDED424587



ZAMAN ÇİZELGESİ


Kabul01.05.2018

LİSANS


Attribution-NonCommercial (CC BY-NC)

This license lets others remix, tweak, and build upon your work non-commercially, and although their new works must also acknowledge you and be non-commercial, they don’t have to license their derivative works on the same terms.


PAYLAŞ




İstanbul Üniversitesi Yayınları, uluslararası yayıncılık standartları ve etiğine uygun olarak, yüksek kalitede bilimsel dergi ve kitapların yayınlanmasıyla giderek artan bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İstanbul Üniversitesi Yayınları açık erişimli, ticari olmayan, bilimsel yayıncılığı takip etmektedir.