Araştırma Makalesi


DOI :10.26650/TUDED2023-1172911   IUP :10.26650/TUDED2023-1172911    Tam Metin (PDF)

Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl)

Ece Ceylan

Acem diyarı, sınırları tam olarak bilinmemekle beraber, genel bir tarifle; Osmanlı’nın, kendi doğusunda bulunan, eski İran hâkimiyetindeki toplulukların yaşadığı, devrin önemli ilim ve kültür merkezlerini de barındıran bölgeler için kullandığı coğrafi bir adlandırmadır. Bu bölgelerdeki Farsça ya da doğu Türkçesi şairleri etnik aidiyetlerine bakılmaksızın Acem şairler olarak anılmıştır. Klasik Türk edebiyatının kuruluş dönemlerinde, İstanbul’dan önce kültür merkezi olmuş bölgelerden getirilen ilim ve sanat erbabı ile Osmanlı’nın kültür merkezi olması amaçlanmıştır. 15. yüzyıldan itibaren İstanbul’un gözde kültür merkezi haline gelmeye başlaması, bu bölgelerde bulunan şairlerin tahsil, siyasi sığınma, seyahat gibi sebeplerle İstanbul’a akın etmelerine neden olmuştur. Acem diyarından gelen şairler saray çevresiyle irtibat kurmaya çalışmış, şiir meclislerinde bulunmuş ve Rum (Anadolu) şairleri ile etkileşime geçmişlerdir. Tezkirelerde bazı Osmanlı şairlerinin Acem diyarından gelen şairlere gösterilen rağbetten rahatsız oldukları söylenir. Bu şairlerin yakınmaları, araştırmacıların nezdinde 15. ve 16. yüzyıllarda Osmanlı kültür çevrelerinde ve sarayda Acem diyarından gelen şairlerin haddinden fazla iltifat gördüğüne dair genel bir kanaate yol açmıştır. Bu yazıda Acem diyarı ve Acem şairleri kavramları üzerinde durulmuş, Osmanlı edebİ çevrelerinin Acem diyarından gelen şairlere bakışı ve bu şairlerin gördüğü gerçekçi ya da gerçek dışı rağbet değerlendirilmiştir. 

DOI :10.26650/TUDED2023-1172911   IUP :10.26650/TUDED2023-1172911    Tam Metin (PDF)

The Ajam Poets and Ottoman Literary Society’s Approach Toward Them (15th-16th Centuries)

Ece Ceylan

Ajam has borders that are not completely identified, Ajam is a geographical term used by the Ottomans to describe the land and communities ruled by the Persian Dynasty that had settled East of the Ottoman Empire. The Safavid Dynasty also held the prominent scientific and cultural centers of the time. Persian and Eastern Turkish poets in this territory, regardless of their ethnic identity, are called ‘Ajam poets. In the early founding period of classical Turkish literature, the Ottoman Empire aimed to be a cultural center by bringing science and art masters from other regions had their own previous cultural centers. Starting in the 15th century when Istanbul became a popular cultural center, Ajampoets began immigrating there for various reasons such as education, travel, political asylum, and embassy work. These poets came from Ajam, tried to connect to the Sultan’s social circles, were found in poetry societies and interacted with Rum (Anatolian) poets.Biographies have mentioned some Turkish to have been discontent with the overrated interest shown toward the Ajam poets, and their complaints resulted in a general belief in Ottoman literary circles and in the Palacabout Ajam poets being overly complimented. This article focuses on Ajam and the idea of Ajam poets and also evaluates the points ofview in Ottoman literary circles toward Ajam poets and whether the interest shown to these poets was realistic or not.


GENİŞLETİLMİŞ ÖZET


The Ottomans named the geographical regions to their east that were under the rule of the Ancient Iranian state as Ajam.Although this region is synonymous with Iran among the people, it also includes the geography of Turkestan as well as some southeastern Anatolian provinces and the region of central Iran (al-Jibal).The inhabitants of these regions were considered to be from Ajam regardless of their ethnic affiliation. Ajam also included the important scientific and cultural centers of the period where mostly Turkish scholars and artists lived. Poets who wrote Turkish and/or Persian poems in these regions were accepted as masters.

The Ottoman Empire aimed to have Istanbul become a cultural center by bringing art and science experts from the regions that were previous cultural centers during the period when classical Turkish literature was being established. The literary activity that had started in Anatolia in the 13th and 14th centuries, especially with the poets of the Germiyanids, accelerated during the reigns of Mehmed II and Bayezid II, gained a significant acceleration with Sultan Selim I. It experienced its brightest period when Istanbul became a favorite cultural center during the reign of Suleiman the Magnificent with artists from many places attempting to show themselves by flocking to the state center.

During these periods, poets and artists from Ajam came to Istanbul for travel, education, trade, political asylum, and embassy work and attended poetry assemblies, thus also interacting with Rumi poets. These poets were generally referred to as being from Persia or from Ajam (Safavid) in the collected biographies of the period. Poets from Shiraz, Khorasan, Darchatzin, Bukhara, Shirvan, Ardabil, Soltaniyeh, Gilan, Samarkand, Bastam, Tabriz, and Hamadan are also described as part of Ajam.

The studies on Ajam and Ajam poets in classical Turkish literature studies are of the opinion that poets coming from these regions were overly popular within the Ottoman bureaucracy. The complaints from poets that were stated in the biographies are said to have played a role in the formation of this judgment. The poet La’ālī from Tokat had introduced himself as a dervish from Ajam in order to gain entry to the palace, and when his lie was revealed, he was removed from the palace. Mesihī thought he hadn’t got the attention he expected because he wasn’t from Ajam. In the biographies of the period describing La’ālī, they deemed what had happened to him to have been because an overrated interest in Ajam had been occurring at that time.

However, when looking more closely at the biographies, respect for a poet was seen to not be related to the poet’s place of origin but to their artistic ability, intelligence, and scientific degree. A poet may have acquired these competences in any science center in Ajam or Rum lands. Indeed, a poet who had proven themself capable of making use of these centers may qualify for high ranks.The study reexamines the terms Ajam and Ajam poets in light of the biographies of the eraand with the help of these biographies, presents short biographies of poetsfromAjam as well as reviews of the biography writers.

The study also summarizes the development of Turkish literature in Anatolia in the face of the dominant Persian Literature.The study also discusses the conflicts poets had with each other within the competitive environment where guardianship was vital for a poet, as well as examples of the noises poets expressed in their debates, regardless of where they were from. The study benefits from biographies and other resources to also examine the compliments that Ajam poets had received during the 15th and 16th centuries compared to Rumi poets.

The study has found classical Turkish literature in Anatolia to have gradually matured in the face of Persian literature with the support of rulers who aimed to develop culture and art. Initially, the admiration the Rum poets had for the great Ajam masters such as Nizāmī and Hāfız transformed into an attitude where they began to consider themselves to be superior to them. When examining the situation and evaluations of 32 poets from Persian lands who’d been included in the biographies of the period in the Ottoman Empire, many examples are encountered that contradict this opinion. Biographies are full of Ajam poets who are described as not getting the respect they deserved; having been expelled from the palace for their mistakes; being sent back to Ajam because they were not worthy, and having plagiarized from master poets just to gain the sultan’s respect. Meanwhile, the in'am records that recorded the tips and gifts poets received the poets who had received the most compliments in the 15th and 16th centuries to have been Rumi poets.Based on the biographies of the Ajam poets, they like all other poets are understood to have been in a tight race to be accepted, to have lost this race from time to time and then returned, and to have been complimented to the extent that their poetry had been appreciated.

Just like the Rumi poets, Ajam poets had also been subjected to certain evaluations by the biography writers in addition to the compliments they’d received from the statesmen. The biographies discussed Ajam poets their conflicts with other poets, as well as their insufficient ability torecite poems in Turkish. The biographies are also seen to given special treatment to these poets. Among the poets from the Ajam land, those who had been more or less successful at reciting Turkish poems found a place for themselves in these biographies, as those who’d tried to recite in Turkish were appreciated.Upon closely examining the biographies some researchers’ claims that the Ottoman bureaucracy and the palace society of the period favored the Ajams are understood to be based on the lines of some poets regarding the spirit of a loss of dignity, not because they had admir ed foreigners.


PDF Görünüm

Referanslar

  • Açıkgöz, N. (2017). Riyâzî Muhammed Efendi Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. google scholar
  • Akçay, G. (2020). Dîvân-ı Le’âlî (İnceleme-Metin) (2. bs.). İstanbul: Paradigma Akademi Yayınları. google scholar
  • Akün, Ö. F. (2014). Divan edebiyatı. İstanbul: İsam Yayınları. google scholar
  • Ali Cevad. (1311, H. -1317). ’Irâk-ı ’Arab. Tarih ve coğrafya lugati. https://cografya.cagdassozluk.com/ tarih-ve-cografya-lugati-1194.html adresinden erişildi. google scholar
  • Argunşah, M. (1988). Şükrî-i Bitlisî, Selimnâmesi ve eserin dili. Türk Dünyası Araştırmaları, (55), 51-72. google scholar
  • Arslan, A. (1997). Osmanlılar ’da coğrafî terim olarak “Acem” kelimesinin mânâsı ve Osmanlı-Türkistan bağlantısındaki önemi (XV-XVIII. Yüzyıllar). Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, (8), 84-87. google scholar
  • Babinger, F. (2003). Fatih Sultan Mehmed ve zamanı. (D. Körpe, Çev.). Oğlak Yayınları. google scholar
  • Canım, R. (2018). Lâtîfî Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzamâ. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-216998/latifi-tezkiretus-suara-ve-tabsiratun-nuzama.html adresinden erişildi. google scholar
  • Çavuşoğlu, M. (1979). Yahyâ Bey ve Yûsuf u Zelîhâ (Tenkidli Metin). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları. google scholar
  • Çavuşoğlu, M. (1992). Basîrî. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. https://islamansiklopedisi.org. tr/basiri adresinden erişildi. google scholar
  • Demir, R. (2016). Osmanlı şiirinde Acem imgesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (Ortadoğu Özel Sayısı), 33-51. google scholar
  • Dihhuda, 'Ali Ekber. (1377). Lugatname-i Dihhuda (C. 10). Tahran: Muessese-i İntişarat u Çap-i Danişgah-i Tehrân. google scholar
  • Durmuş, T. I. İ.-. (2006). II. Selim dönemi sonuna kadar Osmanlı edebî hâmîlik geleneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Bilkent Üniversitesi Türk Edebiyatı, Ankara. google scholar
  • Ertaylan, İ. H. (1948). Külliyyât-i Dîvân-i Kabulî. İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fakültesi yay. google scholar
  • Ertaylan, İ. H. (1949). Külliyât-ı Dîvân-ı Mevlânâ Hâmidî. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları. google scholar
  • Genç, İ. (2018). Esrar Dede Tezkire-i Şu’râ-yı Mevleviyye (İnceleme-Metin). Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. google scholar
  • Gibb, E. J. W. (1904). A history of Ottoman poetry (C. 3). London. google scholar
  • Güler, K. ve Yaşar, K. (2010). Dîvân şiirinde câize. Ankara: Bizim Büro Yayınları. google scholar
  • İnalcık, H. (2003). Şair ve patron: Patrimonyal devlet ve sanat üzerinde sosyolojik bir inceleme.; Ankara: Doğu Batı Yayınları. http://ktp.isam.org.tr/ktp/recordview.php?idno=149153&ele= %3D&wKitaplar=%C5%9Fair+ve+patron adresinden erişildi. google scholar
  • İnalcık, H. (2015). Has bağçede ’ayş u tarab nedîmler şâîrler mutribler. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. google scholar
  • İpekten, Haluk. (1996). Divan edebiyatında edebî muhitler. Bilim ve Kültür Eserleri Dizisi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları. google scholar
  • İpekten, Halûk, Kut, G. ve İsen, M. (2017). Sehî Beg Heşt Bihişt. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. https://ekitap.ktb.gov.tr/Eklenti/56165,hest-bihistpdf.pdf?0&_ E5&crefer=7400A93C620AEDF4DACB852C6B60EC3FDCCA8031693FF44D73914C422DA6B6D6 adresinden erişildi. google scholar
  • İsen, M. (1990). Latîfî Tezkiresi. Ankara: 1000 Temel Eser Dizisi. Kültür Bakanlığı Yayınları. google scholar
  • İsen, M. (1997). Yürü var gel Araptan ya Acemden. Ötelerden bir ses: Divan edebiyatı ve balkanlarda Türk edebiyatı üzerine makaleler içinde, Kaynak Eser (1. bs., s. 305-316). Ankara: Akçağ. google scholar
  • İsen, M. (2017). Künhü’l-Ahbâr’ın tezkire kısmı. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. https://ekitap. ktb.gov.tr/TR-194288/kunhul-ahbarin-tezkire-kismi.html adresinden erişildi. google scholar
  • İsen, T. I. (2002). Divan şiirinde fahriye. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bilkent Üniversitesi Türk Edebiyatı Bölümü, Ankara. google scholar
  • Kaplan, H. (2017). Divan edebiyatında intihal: Alıntı mı çalıntı mı? Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 40,39-98. google scholar
  • Karaismailoğlu, A. (1988). Acem. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: https:// islamansiklopedisi.org.tr/acem. https://islamansiklopedisi.org.tr/acem adresinden erişildi. google scholar
  • Kılıç, F. (2018). Âşık Çelebi Meşâ’irü’ş-Şu’arâ. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. https://ekitap. ktb.gov.tr/TR-210485/asik-celebi-mesairus-suara.html adresinden erişildi. google scholar
  • Koç, M. (2007). Kınalızâde Ali Çelebi Ahlâk-ı Alâ’î. İstanbul: Klasik Yayınları. google scholar
  • Köprülü, M. F. (1981).Türk edebiyatı tarihi. İstanbul: Ötüken Yayınları. google scholar
  • Kurnaz, C. (1999). Türkiye-Orta Asya edebî ilişkileri. Ankara: Akçağ. google scholar
  • Mengi, M. (2014). Eski Türk edebiyatı tarihi. Ankara: Akçağ Yayınları. google scholar
  • Mengi, M. (2020). Mesîhî Dîvân. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. https://ekitap.ktb. gov.tr/Eklenti/74203,mesihi-divanipdf.pdf?0 adresinden erişildi. google scholar
  • Okuyucu, C. (2010). Divan edebiyatı estetiği. İstanbul: Kapı Yayınları. google scholar
  • Owens, G. M. M. (1971). Meşâ’ir üş-Şu’arâ or Tezkere of ’Âşık Çelebi. London. google scholar
  • Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, Cilt: 63, Sayı: 1, 2023 google scholar
  • Öztürk, M. (2014). Divan şairinin nimet ve iktidar ekseninde ulusları ötekileştirmesi. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (51), 63-88. google scholar
  • Redhouse, J. W. (1987). A Turkish and English lexicon. Beirut: Libraire du Liban. google scholar
  • Riyâhî, M. E. (1369). Zeban u Edeb-i Farsı derKalemrev-i Oşmârii. Tahran: İntişârâtî-i Pâjeng. google scholar
  • Sohrweide, H. (2021). Osmanlı İmparatorluğu’nda Doğulu şairler ve âlimler (1453- 1600): Türk-Acem google scholar
  • kültür tarihine bir katkı. Kün Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi, 1(2), 83-113. google scholar
  • Solmaz, S. (2018). Ahdî ve Gülşen-i Şu’arâ’sı. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. https://ekitap. ktb.gov.tr/TR-201251/ahdi-gulsen-i-suara.html adresinden erişildi. google scholar
  • Sona, İ. (2016). 16. yüzyıl tezkirelerine göre Acem diyarından Rûm’a (İstanbul’a) gelen şairler. I. Milletlerarası Türkiye-Azerbaycan Münasebetleri Sempozyumu, sunulmuş bildiri. google scholar
  • Sungurhan, A. (2017a). Kınalızâde Hasan Çelebi Tezkiretü’ş- Şu’arâ. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-194494/kinalizade-hasan-celebi-tezkiretus-s-uara.html adresinden erişildi. google scholar
  • Sungurhan, A. (2017b). Beyânî Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. google scholar
  • Şemsettin Sâmi. (2011). Kâmus-ı Türkî. İstanbul: Kapı Yayınları. google scholar
  • Şemsettin Sâmi. (1996). Kâmûsu’l-a’lâm (C. 3). Ankara: Kaşgar Neşriyat. google scholar
  • Şentürk, A. A. ve Kartal, A. (2012). Eski Türk edebiyatı tarihi. İstanbul: Dergah Yayınları. google scholar
  • Tekin, G. (1991). Feyzî Çelebi"nin Şem ü Pervânesi. Journal of Turkish Studies, (15), 1-157. google scholar
  • Tezcan, E. (2004). Pargalı İbrahim Paşa çevresindeki edebî yaşam. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bilkent Üniversitesi Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. google scholar
  • Tezcan, N. (2016). Sebeb-i teliflere göre mesnevi edebiyatının tarihse dönüşümü. Divan edebiyatına yeniden bakış içinde (s. 69-99). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. google scholar
  • Tokmak, A. N. (2017). Mecâlisü’n Nefâis Herâtî ve Hekîmşâh çevirisi mülkahatı (Herati ve Hekimşah tezkiresi). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. google scholar
  • Tulum, M. ve Tanyeli, M. A. (1977). Nev’î Dîvân. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları. google scholar
  • Turgut, K. (2013). Abdurrahman Câmî, düşünce ve eserlerinin Türk edebiyatına etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doğu Dilleri ve Edebiyatları Anabilim Dalı Fars Dili ve Edebiyatı, İstanbul. google scholar
  • Uludağ, E. (1997). Vak'aya dayalı bir eser olarak Lâmi’î Çelebi’nin Salaman u Absal mesnevisi (İnceleme-Karşılaştırmalı Metin-Sadeleştirme). (Yayımlanmamış yüksek lisans). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. google scholar
  • Yaşar, K. (2007). Divan edebiyatında câize üzerine bir inceleme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı, Kütahya. google scholar
  • Yazar, S. (2011). Anadolu sahası klâsik Türk edebiyatında tercüme ve şerh geleneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı, İstanbul. google scholar
  • 'Amîd, Hasan. (1363). Ferheng-i ‘Amıd. Tahran: Müessese-i İntişârât-i Emîr-i Kebîr. google scholar

Atıflar

Biçimlendirilmiş bir atıfı kopyalayıp yapıştırın veya seçtiğiniz biçimde dışa aktarmak için seçeneklerden birini kullanın


DIŞA AKTAR



APA

Ceylan, E. (2023). Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl). Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 63(1), 61-86. https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911


AMA

Ceylan E. Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl). Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi. 2023;63(1):61-86. https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911


ABNT

Ceylan, E. Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl). Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, [Publisher Location], v. 63, n. 1, p. 61-86, 2023.


Chicago: Author-Date Style

Ceylan, Ece,. 2023. “Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl).” Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 63, no. 1: 61-86. https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911


Chicago: Humanities Style

Ceylan, Ece,. Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl).” Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 63, no. 1 (Sep. 2024): 61-86. https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911


Harvard: Australian Style

Ceylan, E 2023, 'Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl)', Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, vol. 63, no. 1, pp. 61-86, viewed 18 Sep. 2024, https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911


Harvard: Author-Date Style

Ceylan, E. (2023) ‘Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl)’, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 63(1), pp. 61-86. https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911 (18 Sep. 2024).


MLA

Ceylan, Ece,. Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl).” Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, vol. 63, no. 1, 2023, pp. 61-86. [Database Container], https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911


Vancouver

Ceylan E. Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl). Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi [Internet]. 18 Sep. 2024 [cited 18 Sep. 2024];63(1):61-86. Available from: https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911 doi: 10.26650/TUDED2023-1172911


ISNAD

Ceylan, Ece. Acem Diyarından Gelen Şairler ve Osmanlı Edebî Çevrelerinin Onlara Bakışı (XV. ve XVI. Yüzyıl)”. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 63/1 (Sep. 2024): 61-86. https://doi.org/10.26650/TUDED2023-1172911



ZAMAN ÇİZELGESİ


Gönderim09.09.2022
Kabul24.03.2023
Çevrimiçi Yayınlanma26.06.2023

LİSANS


Attribution-NonCommercial (CC BY-NC)

This license lets others remix, tweak, and build upon your work non-commercially, and although their new works must also acknowledge you and be non-commercial, they don’t have to license their derivative works on the same terms.


PAYLAŞ




İstanbul Üniversitesi Yayınları, uluslararası yayıncılık standartları ve etiğine uygun olarak, yüksek kalitede bilimsel dergi ve kitapların yayınlanmasıyla giderek artan bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İstanbul Üniversitesi Yayınları açık erişimli, ticari olmayan, bilimsel yayıncılığı takip etmektedir.