In vitro fracture resistance of implant-supported terminal zirconia cantilevered frameworks
Tabark Shihab Al Bayati, Saja Ali MuhsinPurpose: This study aims to investigate the in vitro fracture loads of three different terminal cantilever forms of implant-supported zirconia frameworks.
Materials and Methods: A total of 30 implant-supported zirconia frameworks (Aconia, China) were CAD/CAM-fabricated and divided into three groups, each with a distal abutment cantilever form design of 5mm: Group A had square cantilevers, Group B had oval cantilevers, and Group C had oval-square cantilevers. Universal testing machine was used to apply vertical loads to the samples, and the fracture loads were recorded. Variance analysis and Tukey's post-hoc tests were applied for statistical evaluation.
Results: There was no significant difference between the mean fracture loads of Group B (587.8±112.2 N) and Group C (591.3 ±81.3 N), but both of these groups exhibited significantly lower fracture loads compared to Group A (893.8±145 N, p<0.001 for each).
Conclusion: Within the scope of this experimental study, it can be concluded that implantsupported terminal square shaped cantilever zirconia frameworks, each measuring 5 mm from the distal abutment, are more likely to exhibit greater resistance to vertical loads compared to their oval and oval-square counterparts.
İmplant destekli terminal zirkonya kantilever alt yapıların in vitro kırılma direnci
Tabark Shihab Al Bayati, Saja Ali MuhsinAmaç: Bu çalışma, implant destekli zirkonya alt yapuların üç farklı şekilli kantilever formunun in vitro kırılma yüklerini araştırmayı amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Toplam 30 adet implant destekli zirkonya alt yapı (Aconia, Çin) CAD/CAM ile üretildi ve her biri 5 mm'lik distale uzanan farklı kantilever kesit tasarımına sahip üç gruba ayrıldı: Grup A'da kare, Grup B'de ise oval ve Grup C'de oval-kare şekilli numuneler hazırlandı. Numunelere dikey yükler uygulamak için evrensel test cihaı kullanıldı ve kırılma yükleri kaydedildi. İstatistiksel değerlendirmede varyans analizi ve Tukey post-hoc testleri uygulandı.
Bulgular: Grup B (587,8±112,2 N) ve Grup C'nin (591,3 ±81,3 N) ortalama kırılma yükleri arasında anlamlı bir fark yoktu, ancak her iki grup da Grup A'ya (893,8±145 N) kıyasla anlamlı derecede daha düşük kırık yükleri sergiledi (her biri için p<0,001).
Sonuç: Bu deneysel çalışma kapsamında, her biri distal dayanaktan 5 mm uzanan kare şekilli zirkonya implant destekli terminal kantileverlerin, oval ve köşeli alt yapılara kıyasla dikey yüklere karşı daha fazla direnç gösterme ihtimalinin daha yüksek olduğu sonucuna varılabilir.