ANÁLISIS DEL CUENTO “EL PERJURIO DE LA NIEVE” DE BIOY CASARES: GÉNERO, CRONOTOPOS E INFLUENCIAS
Mehmet İlgürelBu çalışmada, Bioy Casares’in “El perjurio de la nieve” adlı öyküsü, öncelikle edebi türler bakış açısından ağırlıklı olarak Todorov’un sınıflandırması temel alınarak incelenmektedir. Buna bağlı olarak, ilgili öykü edebiyatta “uzamsal ve zamansal belirticilerin anlaşılır ve somut bir bütün olarak” birleşimini konu alan, kronotop kavramı bakış açısından çözümlemektedir. Rus filozof ve edebiyat kuramcısı Bahtin tarafından ortaya konan bu “biçimsel olarak kurucu” kavram, zaman ve uzama tek bir kategori olarak işaret etmektedir. Söz konusu çoksesli öykünün ayırt edici özelliği, “donmuş zaman” ile bağlantılı “labirent kronotopu”na karşılık gelen zaman-uzamsal nitelikte bir olağanüstü olaydır. Bu ana unsurun yanı sıra, öykünün karmaşık yapısında yer alan diğer kronotop sembolleri ve çeşitli metinlerarası ilişkiler de çözümlenmektedir. Öyküye, ilgili bakış açısından incelenmesinde bütünsel bir bakış sağlayabilmek için Jorge Luis Borges’in eserlerinin etkisi de değerlendirilmiştir. Bu amaçla, Göran Hermerén’in edebiyat ve sanatta etkiye dair kuramından yararlanılmış ve “El perjurio de la nieve”nin bir gönderme-öykü olarak nitelendirilebileceği sonucuna varılmıştır. Öte yandan, “labirent kronotopu”nun Borges’in çeşitli öykülerinde aldığı diğer biçimlere dair değerlendirmelere yer verilmektedir.
ANÁLISIS DEL CUENTO “EL PERJURIO DE LA NIEVE” DE BIOY CASARES: GÉNERO, CRONOTOPOS E INFLUENCIAS
Mehmet İlgürel.
ANÁLISIS DEL CUENTO “EL PERJURIO DE LA NIEVE” DE BIOY CASARES: GÉNERO, CRONOTOPOS E INFLUENCIAS
Mehmet İlgürelThe following study firstly analyzes, Bioy Casares’s short story, “El perjurio de la nieve” from the viewpoint of the literary genres, mainly on the basis of Todorov’s classification. Afterwards the short story in question is analyzed accordingly from the perspective of the chronotope concept which proposesthat in literature “spatial and temporal indicators are fused into one intelligible and concrete whole”. This “formally constitutive” concept put forward by Bakhtin, Russian philosopher and literary theorist, points out to time and space as a single category. This polyphonic short story is characterized by a marvelous event of spatiotemporal character that corresponds to the “labyrinth chronotope” that is linked with the notion of the “still time”. In addition to this main element, other common chronotopic symbols that take place in the complex structure of the story and a variety of intertextual relations are analyzed. In order to provide a holistic approach to the story from the given point of view, the influence of the works of Jorge Luis Borges is also taken into account. For this purpose, Göran Hermerén’s theory is applied and it is concluded that “El perjurio de la nieve” could be qualified as an allusion-work. On the other hand, the similar forms under which the “labyrinth chronotope” manifests in Borges’s short stories are taken into account and discussed