Geriatrik Nefroloji
Yaşlılarda Böbrek Fonksi̇yonlarının Ölçümü
Kübra KaynarSağlık ve hastalık durumlarında, böbrek fonksiyonlarının değerlendirilmesinde önerilen en iyi parametre, birim zamanda temizlenen plazma hacmini ifade eden glomerüler filtrasyon hızı (GFH) olarak kabul edilmektedir. İnsanlarda doğrudan GFH ölçülemediği için gerçek GFH değerini kesin olarak bilmek mümkün olmamaktadır. Tahmini hesaplayan formüller ve ideale yakın ölçen yöntemler ile GFH değeri bulunmaktadır. Yaşlanma ile böbrek işlevlerindeki değişiklikler, ilk olarak 1950 yılında bildirilmiştir.1 Bu çalışmada, GFH analizinde altın standart metot olarak tanımlanan inülin klirensi yöntemi ile 20 yaş grubunda bulunan ortalama GFH değeri 122.8 ml/dk/1.73m2 iken 90 yaş grubunda bu değer 65.3 ml/dk/1.73m2 olarak saptanmıştır. Böylece yaşlanan böbrek kavramı ilk olarak rapor edilmiştir. Belirgin bir hastalık olmasa bile yaşlılıkta kronik subklinik inflamasyon gelişmektedir. “Yaşlanma ilişkili durum” (inflamaging) olarak tanımlanan bu klinik, tüm organlarda olduğu gibi böbreklerde de anatomik ve işlevsel değişikliklere yol açmaktadır.2 Bu değişikliklere bağlı olarak renal adaptasyon yeteneğinde azalma, osmoreseptörlerde fonksiyon kaybı, aldosteron sentezinde renine yanıt ile vazopresine tübüllerde yanıtın azalması, proksimal tübüllerde sodyum emiliminin artması, distal tübüllerde sodyum emiliminin azalması (sodyum atılım/ emilim dengesinde daralmış aralık) ve Na-K ATPaz aktivitesinde azalmaya bağlı nefronun potasyum regülasyonunda bozulma sonucu sıvı ve elektrolit denge bozuklukları, ileri yaşlarda prevalansın daha fazla olduğu hipertansiyon ve ateroskleroz gibi risk faktörlerine bağlı olarak akut böbrek hasarı, kronik böbrek hastalığı (KBH) ve komplikasyonlarının gelişmesi daha sık ve kolay olmaktadır (Tablo 1). Böbrek hastalığı ile ilgili bulguların yaşlılarda sinsi seyredebileceği ve geriatrik sendromlara (düşme, bilişsel işlevlerde azalma, depresyon, inkontinans ve malnutrisyon gibi) yol açabileceği bilinmelidir. Ek olarak yaş ilerledikçe diyette protein alımı ve fizik aktivite azalır. Hormonal değişikliklere bağlı olarak vücut ağırlığı aynı kalsa da yağ oranı artıp kas kütlesi azalır. Buna bağlı olarak yaşlılıkta ciddi derecedeki böbrek hasarı varlığında bile serum kreatinin değerinde artış saptanmayabilmektedir.2,3 Bu şartlarda GFH dikkatli değerlendirilmediğinde ilaç dozları, böbrek hastalığı komplikasyonları ve nefrolog takibi ihtiyacı konularında tıbbi hata riski artmaktadır.