Osmanlı İmparatorluğunda Coğrafya ve Kartografya
Osmanlı Döneminden Günümüze Sinir Tipolojisi ve Mülki Fragmanlar Perspektifinden Cezayir Topraklarının Tahlili
Tarık DemirÜç yüz yıldan fazla bir süre Osmanlı Devleti’nin egemenliğinde kalan Cezayir topraklarının, 19. yüzyıl ile birlikte başta Fransa olmak üzere belli başlı Batılı güçlerin Kuzey Afrika’daki sömürge yarışında bir mücadele alanı olarak belirdiği görülmektedir. Bu çalışmada Osmanlı döneminden günümüze Cezayir toprakları, sınır tipolojisi ve mülki fragmanlar çerçevesinde incelenmiştir. Bir başka ifadeyle Cezayir topraklarının bu sınır ve mülki fragmanlar içerisindeki yeri ortaya konulmuştur. Bu noktada Batılı devletlerin çıkarlarını yansıtacak şekilde çizilen Cezayir sınırlarının ilk bakışta toplu ve kompakt sahalı bir devlet görünümü sergilemektedir. Bununla birlikte batıda Fas-Batı Sahra, güneyde Mali-Nijer ve doğuda Nijer-Libya sınırlarıyla olan temas noktalarında uç bölgelere sahip olduğu da bir gerçektir. Dolayısıyla Cezayir topraklarının toplu görünümlü ancak uzantılara sahip bir devlet olarak sınıflandırabileceği varsayılabilir. Yine tarihsel süreç boyunca devletlerin stratejik sebeplerden ötürü dış politikalarının coğrafi hedeflerinden biri olarak sınırlarını genişletme yoluna başvurdukları bilinmektedir. Bu çerçevede özellikle Fas-Batı Sahra kesişim bölgesi kayda değer bir özellik arz etmektedir. Zira bir nevi uç bölge özelliği sergileyen bu sınırın gelecekte koridor olma vasfına sahip olabileceği iddia edilebilir. Bir başka ifadeyle Cezayir tarafından desteklenen Batı Sahra bölgesindeki gelişmelere bağlı olarak sadece Akdeniz’e kıyısı olan Cezayir topraklarının Atlantik Okyanusu’na doğru bir koridor elde ederek Atlantik Okyanusu’na ulaşabilme potansiyeline de sahip olduğu ileri sürülebilir.
Analysis of Algerian Territories From the Perspective of Border Typology and Territorial Fragments From the Ottoman Period to the Present
Tarık DemirThe Algerian lands, which remained under the rule of the Ottoman Empire for more than three centuries, emerged in the 19th century as an area of conflict between the major Western powers, especially France, in the North African colonial race. In this study, Algerian lands from the Ottoman period to the present were examined within the framework of border typology and territorial fragments. In other words, the study attempts to reveal the place of Algerian territories within these border and territorial fragments. It can be stated that the borders of Algeria, which were drawn to reflect the interests of Western states, at first glance show a state with a compact area. However, Algeria has salients/panhandles, which are described as a relatively long and narrow salient, on the westernmost, easternmost and southernmost borderlines. Therefore, it can be argued that Algeria can be classified as a prorupted state. Throughout the historical process, states would resort to expanding their borders as one of the geographical targets of their foreign policies for strategic reasons. In this context, the Morocco-Western Sahara intersection region is particularly noteworthy. It can therefore be assumed that the Algerian territory can be classified as a state with a collective appearance but with extensions. In other words, depending on the developments in the Western Sahara region supported by Algeria, it can be argued that Algerian territories, which only border the Mediterranean Sea, have gained a corridor towards the Atlantic Ocean. In this way, it has the potential to reach the Atlantic Ocean.
