Yetim ve Kimsesiz Çocuklar Sempozyumu Bildiriler Kitabı
Yetim ve Yetim Annelerinin Güçlendirilmesinde Kurumların ve Toplumun Sorumlulukları
Esin Tüccar“Yetim” kelimesi, köken olarak Arapça bir kelimedir. Etimolojik bağlamda henüz büluğa ermeden babasını, annesini yahut her ikisini birden kaybeden erkek ya da kız çocuklarına yetim denir. Türkçe’de ise yaygın kullanımda yetim kelimesi babasını kaybeden çocuklar için, öksüz kelimesi ise annesini kaybeden çocuklar için kullanılır. İnsanlar küçük yaşlarda, özellikle hayatlarının ilk iki senesinde çok yoğun ve yakından bir ilgiye, bakıma ihtiyaç duyarlar. Bunun yanında barınma, beslenme gibi en temel ihtiyaçların yanında güvene, şefkate ve psikolojik desteğe de duyulan ihtiyaç da çok önemlidir. Bebeklik ve erken çocukluk döneminde bu ihtiyaçlarını gideremeyen çocuklarda ilerleyen yaşamlarında ve yetişkinlikte temel psikolojik problemler gözlemlenebilir. Kayıp sonrası yaşanan yas ve etkileri de göz önünde bulundurularak anne ya da babasını kaybeden çocukların tüm ihtiyaçlarına yönelik çalışmalar yapmak, koruyucu, önleyici ve destekleyici sosyal hizmetlerin çalışma alanı içerisindedir. Bu gaye doğrultusunda, hem Türkiye toplumunda hem diğer ülkelerde devlet ve sosyal toplum kuruluşları eliyle birçok faaliyet yürütülmektedir. Birey bazlı yapılabilecek destekleyici çalışmaların yanında, toplum boyutunda sürdürülebilir ve uygulanabilir önlemler almak, yasa koyucu boyutunda da devam eden refah düzeylerini koruyan düzenlemeleri sağlamak önemlidir. Çünkü, psikolojik ve biyolojik olarak alması gereken ilgiyi, şefkati ve eğitimi göremeyen çocuklar, her şeyden önce toplum bazında istismara uğramış sayılır, haklarından mahrum kalmış olurlar. Buna ek olarak, ihmal edilen bu çocuklar gelecekte hem kendilerine, hem toplumlarına ve evrensel düzeyde dünya kamuoyuna karşı görevlerini yerine getiremeyen kişiler olarak önemli bir sosyal sorun alanı oluşturabilirler.
Responsibilities of Institutions and Society in Empowering Orphans and Mothers of Orphans
Esin TüccarThe word “orphan” [yatīm] is an Arabic word in origin. Etymologically, a boy or girl who loses his/her father, mother or both before reaching puberty is an orphan. In Turkish, the word orphan (yetim) is commonly used for children who have lost their fathers, while the word orphan (öksüz) is used for children who have lost their mothers. Children need intense and close attention and care at a young age, especially in the first two years of their lives. In addition to the most basic needs, such as shelter and nutrition, the need for trust, compassion, and psychological support is also very important. Fundamental psychological problems can be observed in later life and adulthood in children who cannot fulfil these needs in infancy and early childhood. Considering the grief and its effects after the loss, it is within the scope of protective, preventive and supportive social services to work for all the needs of children who have lost their mother or father. In line with this purpose, many activities are carried out by the state and social community organisations in Türkiye and other countries. In addition to the supportive studies that can be done on an individual basis, it is essential to take sustainable and applicable measures at the community level and to provide regulations that protect the ongoing welfare levels at the legislative level. This is because children who cannot receive the attention, affection and education they should receive psychologically and biologically are considered to be abused based on society; in other words, they are deprived of their rights. In addition, these neglected children may form a crucial social problem as individuals who cannot fulfil their duties towards themselves, their communities and the world public opinion at the universal level.
