2024 YILI SAYILARIMIZ İÇİN MAKALE ÇAĞRISI

23. Sayı Hakkında..

Temadan..

Nesibe

Stuart Hall, the distinguished Jamaican-British theorist and progenitor of the British school of cultural studies, delineated representation as the intricate process of constructing meaning that is birthed and exchanged among members of a given culture. According to Hall, representation serves as the conduit through which one engages with the tangible elements of one’s world, ranging from objects and individuals to real-world events. Equally, it grants one the faculty to envision the existence of fictitious realms and to articulate discourse around them. Individuals who partake in shaping the meanings attached to these entities collaboratively contribute to the development of shared representations, which over time coalesce into the very fabric of culture. Central to this cultural tapestry are myths, narratives entrenched in the collective consciousness of a culture that offer individuals within that culture the means to decipher existence, navigate life trajectories, and formulate value systems. Consequently, representations within these cultural myths play a pivotal role in upholding the vitality of individuals’ lives. The traditional avenue for the diffusion of myths, hitherto limited to oral traditions, has expanded in contemporary times, with media platforms having become vehicles for disseminating and reimagining these cultural narratives.The cinematic work Black Panther (Coogler, 2018), nestled within the Marvel universe as a realm interwoven with comic book stories that meld fantastical elements and science fiction, swiftly captured the attention of the black community in the United States, attaining the status of a cultural phenomenon. This film is an exploration of dichotomies encompassing modernity with tradition, technological advancements with the natural world, and universal themes with local identities while concurrently embarking on crafting a novel narrative around the black identity. Simultaneously, it orchestrates an intricate depiction of the dynamics underlying the evolution of civilizations, all within the imaginary realm of Wakanda. Notably, this film distinguishes itself by presenting a cast of entirely black main characters, a pioneering occurrence within Marvel adaptations. While black American characters such as Falcon and Rhodie (James Rhodes) have made appearances as secondary heroes in the Avengers film series, the character of Black Panther occupies a unique position, possessing skills tantamount to primary protagonists such as Iron Man and Captain America, with an entire cinematic narrative dedicated to his persona. In light of this context, scrutinizing the cultural andstructural facets of the fictional nation of Wakanda becomes imperative as a setting intrinsic to the cinematic domain of Black Panther.Consequently, this study undertakes an exploration into how the film Black Panther forges a representation pertinent to black communities. To accomplish this, the study has applied content analysis to the film, establishing a framework of categories intended to unveil the cultural attributes characterizing the inhabitants of the hypothetical nation of Wakanda. These categories encompass masculinity, homeland, community, race, and representation and serve as conduits for probing the existence of black identity within the interplay of traditional and contemporary myths. The category of hyper-masculinity was constructed by drawing from the codes embedded within traditional black representation and superhero myths. This category gains prominence due to its prevalence in traditional myths and its symbiotic resonance with the overarching superhero motif threaded throughout the film. The homeland category, characterized by the parameters of political systems and economic resources, embarks on the dissection of Wakanda as a creation born from the aspirations of African nations to establish a prosperous advanced civilization juxtaposed against the lived experiences of African populations ensnared within colonial oppression and enslavement. Defined by the codes of Orientalism and African heritage, the society category also emerged as a vehicle for dissecting the cultural architecture and identity of Wakandans, a developed non-Western society molded by its seclusion from the global arena and adherence to unique traditions. As an exploration into biological determinism and cultural discourse, the category of race is designed to excavate the foundations underlying the film’s central theme: the dichotomy between whiteness and blackness. Lastly, the representation category, the bedrock of the theoretical framework and guided by the philosophical underpinning of representation theory, incorporates the codes of identification and myth creation, thus affording a platform for assessing the traditional and modern narratives around black representation. These narratives traverse the boundaries between authentic historical narratives and those embraced by the masses as fictitious by engaging with the concepts of heroism and villainy. Subsequent to a comprehensive analysis, the film’s content yields insights. It manifests as an embodiment of a resolute, masculine superhero, one with whom black youth can fervently identify. In parallel, it conjures an image of a cherished homeland that incites longing for connection. A depiction of a black society emerges to which one aspires to belong, in a nation where cultural and citizenship affiliations eclipse mere skin color distinctions. Beyond this, the portrayal embodies black representation as dynamic and proactive, engaged in the pursuit of justice, laden with a robust cultural heritage, and resolute in confronting challenges. In contrast, the film diverges from the passivity, rootlessness, and victimhood that are often assigned to such representations. An additional observation materializes, illuminating the film’s theme of confrontation through the black lens. This theme appears to signify a shift from victimhood to empowerment, an endeavor to transcend the limitations imposed by historical narratives. In summary, the analysis has unearthed an overarching theme of empowerment, cultivating a narrative that navigates the landscapes of identity, heritage, and resilience, all encapsulated within the tapestry of Black Panther.

Wakandalının Kültürel Kimliği: Black Panther Filmi Üzerine Bir Temsil İncelemesi

Fatma

Havva

The 2023 Turkish Presidential Election was awaited with curiosity and excitement due to the developments in the country's recent history. This election, in which two strong candidates took part, was seen as contentious. This situation led the candidates to political marketing and advertising practices. Political advertisements have an important place in convincing the electorate. Voting in democratic countries is a civic duty of such great importance that it can be described as the "heart of democracy". Political actors, who act with the desire to be the winner of the election by getting the support of the majority of the people, apply to election campaigns in order to manage the election process effectively. Political advertisements are also an important part of this campaign process. Political advertising is the focal point of political marketing. Political marketing, which is an area where political actors are applied, differs from the usual types of marketing because it is for political purposes.Just like in businesses, political parties and leaders are in competition with each other and actively engage in marketing activities in order to gain a competitive advantage. A political party that knows the target audience, who is the target audience in political marketing, and understands its characteristics, culture, value judgments, wishes, and expectations well, will be able to convince the voters and achieve success in the direction of marketing studies accordingly. More importantly, it is necessary to keep these marketing efforts alive, not only during election periods but continuously.As a political marketing tool at the point of persuading the voters, political advertisements provide effective communication with the voters and are very effective in convincing them. While it strengthens the bond on the determined voters, a successful political advertisement can be effective, especially for the undecided voters. On the other hand, with the developing technology, marketing, and advertising activities were carried to an advanced level and enriched with all kinds of audio-visual elements. Many elements such as computer effects, animation, pictures, photographs, songs and, music are used together.In this direction, the semiotic analysis of the commercials published for two strong candidates, Recep Tayyip Erdoğan and Kemal Kılıçdaroğlu, was made. The analyzes madehas tried to explain which themes are used and which messages are given to persuade the voters through commercials. In the literature part of the study, firstly, the concepts of political marketing and political advertising are explained. Then, a semiotic analysis of 2 commercial films was made. In this context, by taking the relevant frames in the advertisements; Analyzes were made over the concepts of sign type, sign, signifier, signified, denotation, connotation, metaphor, and metonymy. The study is limited to one commercial film of 2 presidential candidates. The reason why the candidates Recep Tayyip Erdoğan and Kemal Kılıçdaroğlu are limited to commercials is that they are the two strongest candidates and that the election commercials of the other candidates cannot be reached. In addition, the fact that the semiotic analysis is based on both visuals and discourses may cause the page limit of the study to be exceeded. For this reason, it is limited to 2 commercials.The aim of this study; As a political marketing application, for the 2023 Turkish Presidential Election, the candidate of the People's Alliance, Recep Tayyip Erdoğan, and the Nation's Alliance candidate, Kemal Kılıçdaroğlu, are used to convince the voters in commercials by making a semiotic analysis of political commercials broadcast. Television channels and YouTube reveal which themes are used and which messages are given. Today, a political advertisement can be broadcast both on television and in digital media. Thus, it is possible to reach different voters. In addition to being able to reach large masses, it is one of the opportunities offered by digital media to see how much of the target audience watches, likes, or dislikes political advertisements published on social media. In addition, the ability of the target audience to comment provides interactive and democratic communication. This situation creates a great opportunity for political parties and actors to take the pulse of the electorate.As a result of the study it was revealed that both candidates used themes in line with their political propaganda, for Erdoğan, a strong leader positioning was made by giving more emotional messages accompanied by emotional linguistic indicators, and for Kılıçdaroğlu, messages consisting of promises were included with enthusiastic and entertaining linguistic indicators.

Siyasal Pazarlama Aracı Olarak Siyasal Reklam: 2023 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçimi Örneğinde Göstergebilimsel Bir Analiz

Onur

Currently, the labor power of professionals in the business world, where information is used as the main source of production, paves the way for an important debate in communication studies. As a matter of fact, this possible discussion and brainstorming activity are also important in terms of enriching the field by considering the different theoretical frameworks to which it can contribute.In light of these elements that constitute the motivation for the research, the main purpose of the current study is worth emphasizing for how it opens up a discussion of the labor power of communication professionals, as they have a significant presence among the occupational groups of the business world that use information as the main source of production. Do communication professionals who develop information-based products, services, and strategies and who build this production process for the account of a capital owner on a fulltime and paid basis produce surplus value, and is their labor productive in the context of then Marxist labor theory of value?While this question opens up communication professionals’ labor power to discussion, it also claims to bring a new theoretical perspective to the phenomenon of digital labor. This phenomenon, the conceptual framework for which Christian Fuchs has drawn up, points to two aspects. According to Fuchs (2015), the labor of workers who provide the raw materials used in the production of information technology devices and the labor of social media users as they spend time online can be defined as alienated digital work (i.e., digital labor). In Fuch’s (2015) work Digital Labor and Karl Marx, he also considers the labor and working styles of content planners as digital labor. However, Fuchs also considers the labor power and working styles of content planners largely within the limits created by social media. This provides a great opportunity for deepening the concept.The digital labor power of communication professionals who work full-time with social security on behalf of the owner of capital for a certain wage shares a common denominator with the labor power of social media users in terms of not having ownership of information; however, they also differ in many aspects. To summarize the differences, communication professionals’ labor is wage labor that is performed in exchange for the act of working fulltime. Social media users and the freelancers to whom Fuchs points earn money by producing and scheduling content through social media and do not work directly for a capital owner. They are not full-time, and while the labor of social media users is unpaid labor, the labor of freelancers is charged on a per-content basis. Considering all these conditions, the labor power communication professionals have while producing products, services, and strategies through information sets can be better understood by evaluating it within the digital labor phenomenon, and such an evaluation will contribute to the field of communication sciences.Furthermore, the most important point where communication professionals’ digital labor and labor power differs from that of social media users is the sphere of their influence. Namely, social media users’ labor power that emerges through alienated digital work is embedded in and shapes the field of consumption, while communication professionals’ digital labor and labor power directly gives life to the field of production. What this statement means is that the products, services, and strategies communication professionals develop using pieces of information initiate the production leg of an infinite number of prosumption cycles. Communication professionals feed the flow of information in the liquid modern age where production and consumption are intertwined and make an important contribution to 	both ends of the cycle.This study also claims that one of the basic life practices of the liquid modern age is prosumption, and the study’s theoretical framework underlines how both liquid modernity and prosumption have an important place in this framework, starting from the role communication professionals play in the construction of prosumption processes. Moreover, the first point of this study can be described as an attempt to drill into digital labor and will involve liquid modernity and the information highways that play an important role in the social life of liquid modernity. The second point will involve production and manufacture, which are considered the main cyclical acts of the age.The last point will discuss the probe into digital labor in detail, and the conclusion will explain why the labor of communication professionals in the field of production should be considered as digital labor. For all these reasons, this study is thought to deepen the phenomenon of digital labor and thereby contribute to the field of communication sciences.

Akışkan Modernite ve Üretüketim Bağlamında İletişim Profesyonellerinin Dijital Emeği

Aykut

By the second half of the 19th century, the demands for a constitution had begun in the Ottoman Empire. These demands began being heard with the 1848 Revolutions that started in Europe, followed by the expressions submitted for a constitution and parliamentary system. As a result of modernization and the prominent people of society being abroad, the demands for changing the administrative style, making a constitution, and establishing a parliament increased. The way to disentangle the economic and political crisis was thought to be by restricting the sultan’s powers through a constitution and a parliament. By strengthening the demands for a constitutional monarchy and the accession of Abdul Hamid II to the throne as a sultan who would accept this form of government, an attempt was made to pass a constitutional monarchy in the Ottoman Empire. The First Constitution of the Ottoman Empire was issued in 1876 and was valid until the collapse of the Ottoman Empire. Parliament and elections were needed to shape and approve the Constitution. No elections had been held previously in the Ottoman Empire because of the administration. With the prepared Constitution, elections were able to be held twice in 1877. Although the Constitution had been formed, the sultan’s powers cannot be said to have been restricted. Due to the Ottoman Empire’s defeat against the Russian Empire in 1878 and the formation of an opposition in Parliament, the sultan’s parliament was suspended indefinitely and the Constitution was shelved. For 30 years, Parliament remained closed and the Constitution repealed. As a result of the reoccurrence of constitutionalist activities in 1908, the sultan favored reopening the assembly and holding elections. The Ottoman Empire was governed by the same Constitution from 1908 until its dissolution, and the Constitution was amended six times. With the reintroduction of the constitutional monarchy in 1908, an atmosphere of freedom was established, and parties and societies took place in the political scene in the Ottoman Empire. The first of these was the Committee of Union and Progress, which was the society that ensured the redeclaration of the constitutional monarchy and had been gaining its voice in the country daily. With the redeclaration of the constitutional monarchy, elections were held, and the sultan’s powers were restricted. With the 1908 elections, the Committee of Union and Progress’ presence began being felt in Parliament, and this effect also showed itself again in the 1912 and 1914 elections. World War I started in 1914, and the Ottoman Empire also joined. The Ottoman Empire suffered heavy damage from the war and succumbed, facing occupation and sanctions as a result. The leaders of the Committee of Union and Progress had caused the Ottomans to enter the war. Therefore, hostility and opposition to the Committee of Union and Progress started. With the end of the war, the Committee of Union and Progress dissolved and disappeared from the stage of history, but the fear that its influence and thoughts would resurface surrounded the environment. During World War I, Parliament had remained open, and its mandate was extended until the end of 1918. The assembly, which had opened with the 1914 elections, worked without interruption until closed by the sultan for holding elections. With the ceasefire after the war, the National Struggle had started in the OttomanEmpire while the Allies occupied the country and government and the sultan tried to get along with the Allies.Upon entering the Armistice Period, solutions were sought for the country’s independence, and many parties and societies were established. As the ceasefire continued, peace talks were held on the one hand while occupation activities continued on the other. As the country searched for a way out, the demands to hold elections and open Parliament increased. With the Armistice, leftist politics started to operate, and they too fought for elections. The 1919 Elections differed from others in that they were held during a time of many developments. This study examines the electoral developments that emerged after the closure of Parliament alongside the surrounding events. The first section of the study provides information about the election and the parliamentary experience from the adoption of the Constitution up to the 1919 election. The next section discusses the political environment and electoral developments that had occurred with the closure of the post-war Parliament and explains the attitudes of the various parties and societies. The last section of the study involves the election experiences of the leftist parties, the results of the elections, and also the reactions to a worker being elected as a deputy.

1919 Osmanlı Genel Seçimleri, Sol Partilerin Seçim Tavrı ve Mebus Seçilmiş Bir İşçi

Anıl

Andrew Feenberg, an eminent philosopher of technology, defines technology as a pharmacon. This characterisation suggests that technology is both beneficial and harmful to social life. As a philosophical concept that questions the construction of social reality through ideologies, propaganda, and media, the importance of critical theory to communication studies cannot be overlooked.As individuals interact with their society, they develop an intellectual identity through education and participation in artistic and cultural events. However, several studies suggest that as technology develops, the media are able to transcend intellectual identity through persuasion and the manufacture of consent. This issue is examined through two important concepts in critical theory: the culture industry and the notion of a one-dimensional society. The culture industry is a project of enlightenment that facilitates oppressive and totalitarian systems. According to this perspective, society undergoes a transformation and its critical and intellectual capacities become limited over time, and individuals, followed by society, are reduced to one-dimensionality.The concept of the ‘culture industry’, which explores how culture influences political life and human behaviour, shows how social thought is influenced by cultural spaces such as the media. In his work, Herbert Marcuse discusses the new mass society observed in modern society, which shares similar patterns of thought and follows the development of the culture industry and technology. Although the work brands the conformist and uncritical members of modern society as irrational, it also explores how advancing technology shapes society and how ideologies come together to create a system that demands the continued stability of existing authoritarian rule. Various techniques and practices can be used by the technology and culture industries to manufacture consent. Changes in everyday life and norms driven by technology spill over into the social, cultural, and political spheres. The conceptualisationof algorithmic governmentality was put forward by Antoinette Rouvroy and Thomas Berns in 2013, using a different approach to Foucault’s concept of governmentality. According to them, algorithms have come to dominate human behaviour. Algorithms have automated the process of predicting, guiding, and controlling behaviour - processes that were previously necessary to produce consent. As the guidance data is derived from personal data filtered through algorithms, the likelihood of success increases every day.Byung Chul Han defines the Quantified Self as the quantification of qualitative human data in this new era. Sherry Turkle defines the Second Self as the use of technological tools to prepare oneself for the process of persuasion, and to transmit oneself in a way that corresponds to the numbers 0 and 1. The concept of the second self, first introduced in 1984 in the text of the same name, has become more relevant with the increasing presence and importance of social media and smart devices in people’s lives. However, it has become an even more important topic of discussion, particularly in relation to Han’s notion of the quantified self. Turkle claims that technology is no longer limited to human action, but has become a tool associated with human cognition and thought. At a time when human informatisation had not yet become a reality, Turkle made valuable predictions and conclusions in computational psychology. In the twentieth anniversary edition of the book, Turkle explains that the technology in question is currently at a threshold where it cannot be classified as either animate or inanimate. In today’s world, where the capacity for human reflexivity is beginning to be implanted in systems that turn humans into data and automation, Turkle and Rouvroy’s insights into these technologies have become even more relevant.Qualitative content analysis is a method that aims to interpret predetermined concepts and categories by organising and interpreting the harmony and differences that exist within them in a way that is meaningful to the target audience. It can also be defined as filtering and categorising the mass of data on a topic. Descriptive analysis, which is recognised as a type of qualitative content analysis, is a research method that provides descriptions based on the limitations of the research topic. This method can transform data on social understanding and grouping into scientific knowledge that cannot be evaluated by other qualitative or quantitative methods. This study will first examine the impact of the media on individuals and society based on the discipline of political psychology. From this perspective, the research will conclude by analysing the impact of algorithms on human life and decision-making behaviour, while addressing changes in the media and cultural industries.

Eleştirel Teori Perspektifinde Algoritmik Yönetimselliğin Siyasal İletişime Yansımaları Üzerine Bir İnceleme

Begüm

Mehmet

In societies built upon the principles of democracy, it is of critical importance to ensure the perpetuation of this concept. This involves protecting the freedoms and independent lives of individuals, maintaining the continuity of political processes, the system, and thestate, determining powers fairly, and running the system fairly. One of the crucial elements in ensuring democracy is the political life within the society we inhabit. Elections serve as the foundation for maintaining a balanced, fair, and representative political landscape that mirrors the will of the people. The fact that the governed people determine their administrators is a guarantee of representation and participation in democratic environments. In democracies, it is impossible for any individual or group to seize and maintain power through force, as elections are conducted, and authority is determined based on the preferences of the people.In environments where elections are held, the significance of political parties, their structures, and their ideologies becomes prominent. The choices made by the public during the electoral process are often linked to a political party’s promises, beliefs, and the societal changes it seeks to enact. Political parties are organizations formed to address societal issues by uniting individuals with similar ideas and responses to challenges. Every political party aims to gain power by gaining the support of the people in the environment in which they exist, and to create a better society in accordance with their own ideologies and ideas by realizing the plans and programs they want to make.Within the scope of the study, the elections and political parties held in Turkey in the 100-year period from 1923, the year the Republic of Turkey was founded, to the present day (2023) were examined. The past century of Turkish political life can be clearly delineated into several distinct periods marked by significant social and political events. These periods as; 1923-1945 Single Party Period and the Establishment of Parties, 1945-1960 First Multi- Party Period, 1960-1980 Second Multi-Party Period after the coup on 27 May 1960, 1980- 2000 Third Multi-Party Period after the 12 September 1980 coup and the recent period. It is possible to talk about five different periods as the New Period after 2000.Examining Turkey’s political landscape from 1923 to 1945, it becomes evident that the establishment of the Republic of Turkey and the shift to a new administrative framework required a considerable adjustment period for the populace to embrace these changes and align their behaviors with the innovations. Although various parties tried to be established during this period, only the CHP continued its existence and a single-party period was experienced. In the pursuit of fostering a democratic environment, Turkey underwent a transition to a multi-party system after 1945. The Democratic Party assumed power in 1950 and remained in government until the coup of 1960.The 1960-1980 period, which is the third period in Turkish political life, appears as a democratically complex process in which the system is not fully established. Due to limitations on the activities of existing political parties, many of them opted to change their names and contested elections under new identities until the elections in 1961. The period from 1960 to 1980, constituting the third phase in Turkish political history, stands out as a period of democratic complexity where the system had not yet fully solidified. A critical social juncture within this era occurred between 1970 and 1980, marked by the growth of workers’ rights and unionization. In this period of social violence, the people were divided into right and left and armed actions took place. During this period of five elections, social and political chaos and troubles were experienced, which damaged the democratization process.During the fourth phase of Turkish political history, spanning from 1980 to 2000, the country experienced its second military coup on September 12, 1980, in response to escalating social violence and chaos. As a result, all parties were closed and political party leaders were removed from politics. Five elections were held between 1980 and 2000, and permanent coalition governments were formed after the 1983 and 1987 elections won by ANAP. The fifth and current period in Turkish political history, which began in 2000, saw the establishment of 212 out of the 410 political parties in Turkey’s political history. In this period, when the most political parties were established, the Justice and Development Party (AK Parti) stands out. The political party, which managed to come to power alone in all elections held since 2002, shaped the period. In light of these examinations and research, it is evident that significant strides have been taken towards establishing and fostering a democratic environment since the inception of the Republic of Turkey in 1923. The establishment and efforts of political parties to attain representation have played a crucial role in this process.

Demokratik Gelişim Perspektifinden Türkiye’de Siyasal Partileşme Kültürü

Veli

Türkiye’de Seçim Kültürü, Seçmenin Karar ve Siyasal Değişim Dinamikleri

Alev

Demokrasi Üzerine Düşünmek: Fatmagül Berktay ile Söyleşi

Gülden

Bu sayı, Cultural Studies dergisi için bir geçiş ve devamlılık anını temsil etmektedir. 1990’dan beri ilk kez dergi künyesinin ilk sırasında Lawrence Grossberg’in ismi yok. Larry, Onursal Editör olarak yeni rolüne geçiş yaparken, arkasında doldurulması imkânsız büyük boşluklar bırakmaktadır. 28 yıl, bunca emekten ve bunca özenden sonra ‘teşekkür etmek’ yetersiz kalıyor. Belki de kültürel mirasını onurlandırmanın en iyi yolu, onun Cultural Studies’e bakış açısının– hem alan hem de dergi için – kalıcı olmasını sağlamaktır. Bu nedenle, bu özel bölümün sayfalarında Larry’nin temel kavramlarını ve katkılarını (hikayeler üzerine Wood, orantılılık üzerine Spielman, bağlamsalcılık üzerine Davis, deney üzerine Spiegel ve şimdiki zaman üzerine Behrenshausen) ve bu derginin gelişen teorik gerekliliklerini yansıtan denemeler bulacaksınız (Guattari ve Deleuze üzerine Wiley ve Wise). Bu nedenle yayın kurulu sayfasında artık hem Stuart Hall hem de Lawrence Grossberg’in ‘vizyonuna bağlı’ bir dergi göreceksiniz. Akıl hocam ve arkadaşım Larry’nin neredeyse yirmi beş yıldır Asistan ve Sorumlu Editör, özel sayı editörü ve yardımcı editör, editör kurulu üyesi, Kitap İnceleme Editörü, yardımcı editör ve katkıda bulunan yazar olarak bir parçası olduğum bir dergi olan Cultural Studies’i bana emanet edeceği için hem çok mutluyum hem de onur duyuyorum. Kariyerim boyunca çok sayıda bilimseI yayıncılıkla çalıştım, ancak Cultural Studies banadiğer tüm mecralardan daha fazla evim gibi hissettirdi.Chapel Hill Kuzey Karolina Üniversitesi’ndeki1 yüksek lisans eğitimimin ilk dönemi olan 1995 sonbaharında Cultural Studies için çalışmaya başladığımda dergi dokuzuncu yılındaydı ve yılda üç sayı yayımlıyordu. Başvurular kağıt üzerinde üç nüsha olarak yapılıyordu; dergi ile ilgili neredeyse tüm kayıtlar Larry’nin kampüs ofisindeki devasa bir dosya dolabında dosya klasörlerinde bulunuyordu; derginin günlük çalışmasında bol miktarda fotokopi işi vardı; yazar ve editoryal yazışmalarımızın çoğu posta aracılığıyla gerçekleşiyordu; web sitelerinden alıntılar neredeyse hiç yoktu ve olanlar da şüpheliydi; elle yazılmış metin incelemeleri alışılmadık bir durum değildi. Tamamlanmış sayıları, herhangi bir görüntünün baskıları ve slaytları ile birlikte 3 adet ½ inç disketlerde yayıncıya gönderirdik ve Microsoft Word veya WordPerfect (ikincisi birincisi için hala geçerli bir rakiptir) biçimindeki baskı öncesi el yazması dosyaları da kabul ederdik. Cultural Studies’in başarısı ve kronikleşen birikmiş yayınları birleşerek yayın sıklığımızı 1998’de yılda dört sayıya ve tekrar ardından 2002’de yılda altı sayıya çıkardı. Derginin gönderim, inceleme ve üretim araçları çevrimiçi ortama taşındıkça kâğıt kullanımı seyrekleşti. Bu arada, el yazması trafiğimizin kaynakları Avustralya, Birleşik Krallık ve ABD’nin çok ötesine doğru genişledikçe, dergi, mütevazi bir ara bölgeden hareketli bir küresel kavşağa dönüştü.Tüm bunlardan Lawrence Grossberg, eski yardımcı editörler Janice Radway (1991-1995) ve Della Pollock (1995-2013) ve derginin üretilmesine ve bir nebze de olsa yönetilmesine yardımcı olma fırsatı bulan benim gibi çok sayıda lisansüstü öğrencisinin idaresi altında Cultural Studies’in nasıl büyüdüğünü ve değiştiğini değerlendirmenin bir yolu olarak bahsediyorum. Bugün, Cultural Studies, geçmiş başarısının ve devam eden refahının bir göstergesi ve bir şekilde dergiyle temas etmiş herkes için bir kanıt olarak yayıncımızın beşerî bilimler ve sosyal bilimler alanındaki en önemli yayınlarından biridir.Cultural Studies’in daha geniş entelektüel oluşumu için de aynı şey söylenebilir mi? Bir taraftan, alana hizmet veren yayınların yelpazesi son 25 yılda önemli ölçüde genişledi. Artık düzenli olarak Kültürel Çalışmalar temalı konferans ve etkinliklere ev sahipliği yapan çok sayıda profesyonel topluluk bulunmaktadır. Hatta Kültürel Çalışmalarda ödüller bile kazanabilirsiniz; bu dergi, adını Stuart Hall’dan alan bir derginin sponsorluğuna destek olmaktadır. Diğer taraftan, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki hiç kuşkusuz sınırlı olan konumumdan şunu da gözlemliyorum:• Bir zamanlar Kültürel Çalışmalara atfedilen tartışma, karizma ve otoritenin bir kısmını özümsemiş görünen bir dizi entelektüel yol arkadaşı- aktör ağ teorisi, yeni materyalizm, nesne yönelimli ontoloji, dijital beşerî bilimler ve medya arkeolojisi,bunlardan sadece birkaçı.• Kültürel Çalışmalara zayıflayan bir bilimsel oluşum veya bugün ilgisi esas olarak entelektüel-tarihsel bir sahada yatan bir alan olarak yaklaşan öğrenciler ve öğretim üyeleri. Kay’in (2017, s.770) yakın zaman önce ifade ettiği gibi ‘Kültürel Çalışmalarda “acemi” gibi hisseden biri olarak, elimde değil ancak bazen sıcağı ve ışığı, teri ve gözyaşlarını ve erken oluşumun katıksız duygusal yoğunluğunu “kaçırmış biri” gibi hissediyorum.’ (Karşılaştırın: Littler 2016).• Özellikle Kültürel Çalışmalara adanmış aktif listeler ve diziler tutan kitap yayıncılarında belirgin bir düşüş.• 2002’de Birmingham Üniversitesi Kültürel Çalışmalar ve Sosyoloji Bölümü’nün (eski adıyla Çağdaş Kültürel Çalışmalar Merkezi) kapatılmasıyla ve belki de daha az sembolik olarak, bir zamanlar bu dergiye ev sahipliği yapan Chapel Hill Kuzey Karolina Üniversitesi’ndeki Kültürel Çalışmalar programının 2009’da kaldırılmasıyla örneklenen küçülen kurumsal ayak izi. O halde, bir fırsat olması bakımından hevesli ve aynı zamanda ne kadar dağınık olursa olsun Kültürel Çalışmaların zamanının geçmiş olabileceği duygusundan rahatsız olarak bu editörlüğe başlıyorum. Gerçekten de bugün, tıpkı 20 yıl önce Frank’ın (1999, s.y.) söylediği gibi, Kültürel Çalışmaların ‘Soğuk Savaş döneminden beri hiçbir pedagojinin sahip olmadığı kadar liberal sanatlara hâkim olduğu’ iddia edilebilir mi?

Kültürel Çalışmaları Önemsemek

Meriç

Türkiye’de Sandığa Sıkışmış Demokrasi Tahayyülleri, “Seçim Güvenliği için Sandıkları Korumak” Kitabı Üzerine Bir İnceleme

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

@JOURNAL_BOX_FEATURED

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

4. Boyut / Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi – 4. Boyut / Journal of Media and Cultural Studies, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi bünyesinde faaliyet gösteren hakemli, açık erişimli, akademik bir dergidir. 1990 – 1998 yılları arasında akademik nitelikte ‘Toplum, İletişim, Kültür ve Sanat’ içeriğinde 19 sayı çıkarmış dergi 20. sayı itibariyle hakemli bir dergi niteliği kazanmış, çalışma alanını da medya ve kültürel çalışmalar olarak çerçevelendirmiştir. Oldukça değerli akademik yazıların yer aldığı ilk 19 sayının içerikleri arşivimizde yer almaktadır. İlk 19 sayıdaki akademik içerikleri bizlere kazandıran Fakültemiz akademisyenleri ve diğer yazarlara da ayrı ayrı en içten teşekkürlerimizi sunmayı bir borç addediyoruz.  

20. sayı itibarıyla yılda iki kez (Nisan ve Ekim) elektronik olarak yayımlanması planlanan 4. Boyut / Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi’nde, medya ve kültür alanlarında yürütülen bilimsel çalışmalara yer verilmeye başlanmıştır. Yayın dili Türkçe ve İngilizce olan ve online yayımlanan dergide kültürel çalışmalar alanında her türlü özgün; Araştırma Makalesi, İnceleme Makalesi, Değerlendirme, Çeviri, Söyleşi, Görüş ve Kitap Eleştirisi olarak çeşitli akademik çalışmalar yer alabilmektedir.  Dergiye gönderilen makaleler için herhangi bir işlem ücreti veya yayın bedeli talep edilmez.

Emine

Prof.

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Co Editor in Chief

Section Editor

Geography Editor

Ethics Editor

Editorial Relations Manager

Editorial Assistant

Publicity Manager

Language Editor

Editorial Board Member

Advisory Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi kültürel çalışmalar alanıyla ilgili yayımda bulunmayı, yeni perspektiflere yer vermeyi amaçlamaktadır. Dergi bu amacını gerçekleştirmek için medya ve iletişim çalışmaları içerisinde gelişen kültürel çalışmalar kapsamında disiplinler arası çalışmalara açık olarak antropoloji, edebiyat, sanat, sosyoloji, tarih, siyaset bilimi, dilbilim, felsefe, psikoloji vb. sosyal bilimlerin hemen tüm alanlarında akademik çalışmaları kabul eder. 4. BOYUT kültürü hem dünya deneyimi hem de onun içinde yaşanan pratikler olarak görür, bu bağlamda toplumun kültürel bütünlüğünü kapsayan bütün süreçlerine yönelik konuları kapsar. Bu kapsamda kültürel çalışmalar alanında her sayı için ayrı bir tema üzerinden, ulusal ve uluslararası düzeyde özgün, nitelikli, bilimsel katkılarda bulunmayı hedefleyen, ücretsiz ve açık erişimli olarak yayımlanan hakemli bir dergi niteliği taşımaktadır. Sosyal, siyasal, ekonomik, teknolojik vb. tüm önemli sorunların altında kültürel unsurlar yattığı için 4. BOYUT medya ve kültürün diğer alanlarla birlikte düşünülebilmesini sağlamayı hedeflemektedir.

Amaç ve Kapsam

Dergiye yayınlanmak üzere gönderilen makalelerin içeriği derginin amaç ve kapsamı ile uyumlu olmalıdır. Dergi, orijinal araştırma niteliğindeki yazıları yayınlamaya öncelik vermektedir. Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir.Ön değerlendirmeyi geçen yazılar iThenticate intihal tarama programından geçirilir. İntihal incelemesinden sonra, uygun makaleler Editör tarafından orijinaliteleri, metodolojileri, makalede ele alınan konunun önemi ve derginin kapsamına uygunluğu açısından değerlendirilir.Editör, gönderilen makale biçimsel esaslara uygun ise, gelen yazıyı yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunar, hakemler gerek gördüğü takdirde yazıda istenen değişiklikler yazarlar tarafından yapıldıktan sonra yayın için son kararı verir.Makale yayınlanmak üzere dergiye gönderildikten sonra yazarlardan hiçbirinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan yazar listesinden silinemez ve yeni bir isim yazar olarak eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.

Politikalar

4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi – 4. BOYUT Journal of Media and Cultural Studies içeriği okura ya da okurun dahil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir.4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi – 4. BOYUT Journal of Media and Cultural Studies makaleleri açık erişimlidir ve Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (CC BY-NC 4.0) (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr" target="_blank">https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.tr</a>) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide makale yayını ve makale süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen makaleler için işlemleme ücreti ya da gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar, 4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi – 4. BOYUT Journal of Media and Cultural Studies’da yayımlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptirler ve çalışmaları Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) olarak lisanslıdır. Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/" target="_blank">CC BY-NC 4.0</a>) lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil uyarlanmasına izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak <a href="https://publicationethics.org/guidance/Guidelines" target="_blank">COPE</a> ve <a href="https://www.icmje.org/recommendations/" target="_blank">ICJME</a> yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi – 4. BOYUT Journal of Media and Cultural Studies  yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve <a href="https://publicationethics.org/" target="_blank">Committee on Publication Ethics (COPE)</a>, <a href="https://doaj.org/apply/transparency/#principles-of-transparency-and-best-practice-in-scholarly-publishing" target="_blank">Directory of Open Access Journals (DOAJ)</a>, <a href="https://oaspa.org/" target="_blank">Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA)</a> ve <a href="https://www.wame.org/" target="_blank">World Association of Medical Editors (WAME)</a> tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için:<a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparencyand-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparencyand-best-practice-scholarly-publishing</a> Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış (tam metin konferans bildirisi dahil) ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkâr edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi – 4. BOYUT Journal of Media and Cultural Studies, araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.<ul><li>Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.</li><li>Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.</li><li>Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.</li><li>Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.  Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.</li><li>Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.</li><li>Deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.</li><li>Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.</li><li>İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığının belirtilmesi gerekir.</li></ul>

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/B9A1F585A4364EDB8091FD0114549110" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formunda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Editör, makaleleri, yazarların kimliğinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder.Editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin gizli bilgi olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Editör, makaleleri yazarların kimliğinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında editör tarafından verilir.Editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar.Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

Makale gönderimi derginin e-mail adresine: <a href="mailto:4.boyut@istanbul.edu.tr" target="_blank">4.boyut@istanbul.edu.tr</a> yapılmalıdır. Gönderilen yazılar, yazının yayınlanmak üzere gönderildiğini ifade eden, makale türünü belirten ve makaleyle ilgili bilgileri içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) bir mektup, <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/7D801B55F2F042B9965AEDB8471E2D6B" target="_blank">kapak sayfası</a>, <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/BCF43E30583D48EE8624CC6171EEF6B9" target="_blank">yazar formu</a>, yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki versiyonları ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/2EFBBA46DE4249B0BE28476C937F1148" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> eklenerek gönderilmelidir.1. Çalışmalar, A4 boyutunda, üst, alt, sağ ve sol taraftan 2,5 cm. boşluk bırakılarak, 11 punto Times New Roman harf karakterleriyle ve 1,5 satır aralık ölçüsü ile hazırlanmalıdır. Ana makale dosyası, çift taraflı kör hakemlik gereği yazar bilgilerini içermemelidir.2. Yayınlanmak üzere gönderilen makale ile birlikte yazar bilgilerini içeren kapak sayfası gönderilmelidir. Kapak sayfasında, makalenin başlığı, yazar veya yazarların bağlı bulundukları kurum ve unvanları, kendilerine ulaşılabilecek adresler, cep, iş numaraları ve e-posta adresleri yer almalıdır (bkz. Son Kontrol Listesi).3. Giriş bölümünden önce 200-250 sözcük arasında çalışmanın kapsamını, amacını, ulaşılan sonuçları ve kullanılan yöntemi kaydeden Türkçe ve İngilizce öz ile 600-800 kelimelik İngilizce genişletilmiş özet yer almalıdır. Çalışmanın İngilizce başlığı İngilizce özün üzerinde yer almalıdır. İngilizce ve Türkçe özlerin altında çalışmanın içeriğini temsil eden 5 İngilizce, 5 Türkçe anahtar kelime yer almalıdır. İngilizce genişletilmiş özet sadece Türkçe makaleler için zorunludur; İngilizce makalede geniş özet istenmez. 4. Çalışmaların başlıca şu unsurları içermesi gerekmektedir: Başlık, Türkçe öz ve anahtar kelimeler; İngilizce başlık, İngilizce öz ve anahtar kelimeler; İngilizce genişletilmiş özet, ana metin bölümleri ve kaynaklar.5. Çalışmalarda tablo, grafik ve şekil gibi göstergeler numaralandırılarak, tanımlayıcı bir başlık ile verilmelidir.6. Referanslar derginin benimsediği <a href="https://apastyle.apa.org/6th-edition-resources" target="_blank">American Psychological Association (APA)- 6</a> referans stiline uygun olarak hazırlanmalıdır.7. Kurallar dâhilinde dergimize yayınlanmak üzere gönderilen çalışmaların her türlü sorumluluğu ve çalışmada geçen görüşler yazar/yazarlarına aittir.

Yazım Kuralları

<ul><li><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/A993FF5CDAAD4816B04D3A400CB56D5B" target="_blank">​Telif Hakkı Anlaşması Formu</a></li><li><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/736F5886B9B3487CBF9E04F3BAE1A20C" target="_blank">Kapak Sayfası</a></li><li><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/BCF43E30583D48EE8624CC6171EEF6B9" target="_blank">Yazar Formu</a></li></ul>

Aşağıdakilerin sağlandığından emin olunuz.Editöre mektup<ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makalenin türünün belirtildiği</li> <li style="text-align: justify;">Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu</li> <li style="text-align: justify;">İngilizce yönünden kontrolünün yapıldığı</li> <li style="text-align: justify;">Dergi politikalarının gözden geçirildiği</li> <li style="text-align: justify;">Referansların derginin benimsediği APA 6 referans sistemine uygun olarak düzenlendiği</li> </ul><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/1949C122E88048399E596F8BF3EB053A" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a> Daha önce basılmamış materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/BCF43E30583D48EE8624CC6171EEF6B9" target="_blank">Yazar Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/E871E6DCF47B4BBD9F1BF1FD81057B1A" target="_blank">Kapak sayfası</a><ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makalenin kategorisi</li> <li style="text-align: justify;">Türkçe ve İngilizce başlık</li> <li style="text-align: justify;">Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li> <li style="text-align: justify;">Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks numarası</li> <li style="text-align: justify;">Tüm yazarların ORCID’leri</li> <li style="text-align: justify;">Teşekkür, çıkar çatışması, finansal destek bilgisi</li> </ul>Makale ana metni<ul> <li style="text-align: justify;">Önemli: Ana metinde yazarın / yazarların kimlik bilgilerinin yer almamış olması gerekir.</li> <li style="text-align: justify;">Türkçe ve İngilizce başlık</li> <li style="text-align: justify;">Özetler: 200-250 kelime Türkçe ve 200-250 kelime İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Anahtar Kelimeler: 5 adet Türkçe ve 5 adet İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Geniş Özet: 600-800 kelime İngilizce (Makale dili Türkçe ise)</li> <li style="text-align: justify;">Makale ana metin bölümleri (Tablolar, resimler ve şekiller metin içinde verilmeli [başlık, kaynak ve alt yazılarıyla]) </li> <li style="text-align: justify;">Kaynaklar</li><li>Ekler (varsa)</li></ul>

E-ISSN	2822-6623
Yayın Aralığı	Yılda İki Sayı
Editör	Emine Yavaşgel
4. Boyut / Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi – 4. Boyut / Journal of Media and Cultural Studies, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi bünyesinde faaliyet gösteren hakemli, açık erişimli, akademik bir dergidir. 1990 – 1998 yılları arasında akademik nitelikte ‘Toplum, İletişim, Kültür ve Sanat’ içeriğinde 19 sayı çıkarmış dergi 20. sayı itibariyle hakemli bir dergi niteliği kazanmış, çalışma alanını da medya ve kültürel çalışmalar olarak çerçevelendirmiştir. Oldukça değerli akademik yazıların yer aldığı ilk 19 sayının içerikleri arşivimizde yer almaktadır. İlk 19 sayıdaki akademik içerikleri bizlere kazandıran Fakültemiz akademisyenleri ve diğer yazarlara da ayrı ayrı en içten teşekkürlerimizi sunmayı bir borç addediyoruz. 20. sayı itibarıyla yılda iki kez (Nisan ve Ekim) elektronik olarak yayımlanması planlanan 4. Boyut / Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi’nde, medya ve kültür alanlarında yürütülen bilimsel çalışmalara yer verilmeye başlanmıştır. Yayın dili Türkçe ve İngiliz devamı

4. BOYUT Medya ve Kültürel Çalışmalar Dergisi

SON SAYI

23. Sayı Hakkında..

Temadan..

Wakandalının Kültürel Kimliği: Black Panther Filmi Üzerine Bir Temsil İncelemesi

Siyasal Pazarlama Aracı Olarak Siyasal Reklam: 2023 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçimi Örneğinde Göstergebilimsel Bir Analiz

Akışkan Modernite ve Üretüketim Bağlamında İletişim Profesyonellerinin Dijital Emeği

1919 Osmanlı Genel Seçimleri, Sol Partilerin Seçim Tavrı ve Mebus Seçilmiş Bir İşçi

METRİKLER

DUYURULAR

ABONE OL

İLETİŞİM