Araştırma Makalesi


DOI :10.26650/iuitd.2020.680497   IUP :10.26650/iuitd.2020.680497    Tam Metin (PDF)

Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi

Serhan Osmançelebioğlu

Sözlü–dilsel bir hitap olarak nazil olan Kur’ân-ı Kerîm, muhatap kitlenin kullandığı dil sistemine ve bu dilin imkanlarına paralel olarak yeni bir düşünme biçimi ortaya koymuştur. Bu hitap-muhatap diyalektiğini gerçekleştirmek için, indiği toplumun algı ve tasavvurlarını dikkate almış ve bu meyanda toplumun dil, inanç, kültür, tarih gibi değerlerinden teşekkül eden ortak bir dünya görüşü oluşturmuştur. Bunun da ötesinde kişinin, zihniyet ve kimliğinin en güzel dönüşüm ve değişimini bu dilin kendine has anlatım tarzı, nazmı ve dil formu olan Kur’ânî üslubunu kullanarak gerçekleştirmiştir. Bu çalışma, Kur’an’ı anlamada dilbilimsel bir yöntem olarak teklif edilen Üslûbu’l-Kur’ân’a özgü metotlar ile din dilinin cümle yapısı itibariyle haber‒inşa formlarının çoğu zaman sürecin akışı içerisinde birinin bir diğerini kapsayıcı/kuşatıcı üslubu ışığında muhataplar arasındaki ilişkiyi ve içinde bulundukları ortamı dikkate alarak İnfitâr Sûresi’nin ana konusunu tespit ve bu konunun anlatım biçimini izah etmeyi amaçlamaktadır. Bu anlamda çalışmamız, kıyamete dair ‒gökyüzünün yarılacağı, yıldızların döküleceği gibi‒ ihbârî ifadelerin geleceğe dönük kıyamete dair bir bilgilendirmeden öte çoğu zaman ‘şimdi–burada’ tecelli etmesinde ve eyleme dönüş(tür)mesinde rol oynayan inşâî yapısını dikkate almaktadır. Dolayısıyla çalışma, ilahi kelamın kendine has dil yapısı ve Kur’ânî üslup çerçevesinde bir bütün olarak sûreyi ele almaya gayret etmektedir. Bu bağlamda sûre, Allah’ın tekvinî/kevnî yasaları üzerinden kelâmî eyleme dönüştüren ve bu eylemi de ahlaka çeviren kıyamet hadiseleri esnasında gerçekleşen kozmik değişikliklerden bahsetmektedir. Adeta sûrede, kozmik yapıdaki değişikliğin meydana gelmesindeki gerçeklik üzerinden “vahyin gelişine, imkanına ve tabiatına” vurgu yapılmakta ve nihayetinde “hesap bilinci ile ahiret” anlayışı oluşturulmaktadır. 

DOI :10.26650/iuitd.2020.680497   IUP :10.26650/iuitd.2020.680497    Tam Metin (PDF)

Surat Al-Infitar in Terms of Qur’anic Style

Serhan Osmançelebioğlu

The Qur’an, which is revealed as a verbal-linguistic address, has revealed a new way of thinking parallel with the language system used by the interlocutor audience and the possibilities of this language. In order to actualize this address-addressee dialectic, it took into account the perceptions and concepts of the society it was revealed to and formed a common world view formed by the values of the society such as language, faith, culture, and history. In addition, it actualized the most beautiful transformation and change of the mindset by using the Qur’anic Style, namely, the Uslubu’l-Qur’an, which is the language’s own style of expression, verse, and language form. This study aims to identify the main subject of Surat Al-Infitar by taking into account the methods special to Uslubu’l-Qur’and offered as a linguistic method of understanding the Qur’an, and the relationship between the interlocutors and the environment they are in and explain the way this subject is expressed. In this sense, our study strives to see the constructional structure that plays a role in manifesting and turning the warning expressions for doomsday ‒like the sky will break apart, the stars will fall‒ into action mostly “here‒now” as a part of the Qur’anic style and deal with the surah in this framework. In this context, the surah talks about the cosmic changes that took place during the events of the doomsday which transforms into kalami action through Allah’s taqwini laws and turns this action into morality. In this sense, the verses ultimately emphasize “the coming of the revelation, its possibility, and its nature” through the reality of the change in the cosmic structure.


GENİŞLETİLMİŞ ÖZET


Religion, which means “path, faith, tradition, bond, servitude” in all cultures, is a phenomenon that changes individual and social life with very strong influences. From this point of view, religion plays an important role in the formation of an individual's personality by contributing to their level of consciousness. We can also say that each religion has established a common ‘language of religion’ to form a common perception. In this respect, revelation is a sign this common language of religion and a state of communication in which God himself addresses in a language that humans speak. In other words, the revelation -word of God- that determines an individual's relationship with themselves, their surroundings, and God is presented to human understanding using the Qur'an's own linguistic and stylistic characteristics within the possibilities and limits of the Arabic language. Hence, in order to actualize this addressaddressee dialectic, the Qur'an takes into account the perceptions and concepts of the society it was revealed to and forms a common world view formed by the values of the society such as language, faith, culture, and history. Moreover, it actualizes the most beautiful transformation and change of the individual's mindset and identity by using the Qur'anic Style, which is the language's own style of expression, in verse and language form. Indeed, the correct understanding of the divine word is made possible by taking into account its distinctive Quranic language, its style, and its ikhbari (pronouncement) and inshai (constructive) sentence structures in parallel with its style of expression. In this way, it contains the transitivity in which one can be included in the context of the other from time to time in the course of the Qur'anic style, and it turns into the inshai structure, which is a higher style of the ikhbari form, and drives its addressees to change their actions. 

This study aims to identify the main subject of Surat Al-Infitar by taking into account the relationship between the addressees and the environment in light of the methods that are unique to the Qur'anic style offered as a linguistic method of understanding the Qur'an and the style of the language of religion that encompasses the whole of the Qur'an. In this sense, our study takes into account the constructional (inshai) structure that plays a role in manifesting and turning the warning (ikhbari) expressions for doomsday -like the sky will break apart, the stars will fall- into action mostly "here-now", beyond the informing of the future apocalypse. Therefore, the study tries to address the surah as a whole within the framework of the specific language structure of the divine word and the Qur'anic style. Thanks to this information that forms the basis of the method of the Qur'anic style, the verse(s) and/or the surah turns the gayb (invisible) sphere like the apocalypse, the judgement day, the hereafter into an active "event" and a new "action" happening "here-now" through the issues of the testimonial sphere of this world in a style that can be understood by all. As it were, the surah creates the comprehension of the truth of the revelation, which is first and foremost the first stage of the God-man relationship, through the reality of the change in the cosmic structure. And it also creates the understanding of "the hereafter with the consciousness of reckoning". Accordingly, it lays the burden of personal responsibility to the individual and it shows how the will and power of the divine truth manifests. 

In this context, the surah talks about the cosmic changes that took place during the events of doomsday which transforms into kalami action through Allah's taqwini laws and turns this action into morality. The surah begins with "doomsday" scenes that can be described as "the sudden occurrence of an event and/or the beginning of cosmic change" as if to show a new era is about to begin. The word infitar, which gives its name to the Surah, means "splitting, disturbing the existing order, interfering with something". And in this context, it is interpreted as "without knowing its nature, the revelation of the commandments of God to the Earth either through the descent of the Angels or by the greatness of the Lord". In our opinion, these events are aimed at drawing attention to the reality, nature, and possibility of the divine revelation, as well as emphasizing to their addressees that the old corrupt order will be replaced by a new one. As a matter of fact, when we take into account the revelation course of the Qur'an, we see that it conveys its divine message to a society where the majority were illiterate and thought it impossible for Allah to send his divine message to its addressees by means of a human being who also was illiterate. In addition, the context of forward-looking ikhbari statements reveals to us the inshai structure of the issues towards this world. In this sense, the surah builds a religious and moral consciousness through taqwini/qawni verses beyond just giving information. The point that draws attention here is that the qawni verses are both verses themselves, and that they are accepted as signs, prognostics, that is, intellectual evidence of the truth that exists in their own selves. It reflects the greatest evidence for the positioning of the revelation the fact that all beings, including the earth, sky, and man, with their apparent–known features witnessed by themselves are a verse. And it plays a role in the comprehension that they are all parts of the same whole, including this revelation. Moreover, in the minds of the addressees, who thought that it was impossible for Allah to send his message through the Prophet Muhammad Who was ontologically human, the entity to which they ascribe sanctity gains a new meaning and the actions created by this meaning explain the possibility of such revelation. Thus, a consciousness about everything that the Allah-universe relationship represents is created in the addressees and the absolute creative power behind this truth is pointed out. Therefore, the main subject of the surah is the creation of the awareness of the day of reckoning and the understanding of the hereafter, which is put forth with a style that is simultaneous with the possibility of the divine revelation, its nature and its reality.

In line with this perspective, our work offers to read the depictions of the doomsday which belongs to the gayb for humans, the topics concerning the hereafter like the awareness of the day of reckoning in inshai form in the context of Qur'anic style. In this respect, our article attempts to understand and explain the effects of the Qur'anic style that are reflected in this world and which turn it into action and morality here and now, not in terms of the “reality and/or awareness of the scenes of the apocalypse”. Of course, this study, taken in the context of the Qur'anic style, is an effort aimed at basing not the style itself but only its method and, in parallel, determining the main idea of the surah.


PDF Görünüm

Referanslar

  • Âişe Abdurrahman, Bintü’ş-Şâti’. el-İ‛câzu’l-beyânî li’l-Kur’ân ve mesâilu İbni’l-Ezrak. Kahire: Dâru’l-Meârif, 1391/1971. google scholar
  • Akpınar, Ali. “Mekkî Ayetlerde Müminlere Yönelik Hitablar”. Kur’ân Nüzûlünün Mekke Dönemi (Türkiye-Çorum, 29 Haziran-01 Temmuz 2012). Ed. Mesut Okumuş, Ömer Dinç, Fatma Pehlivan. 278-302. Çorum: Çorum Belediyesi Kültür Yayınları, 2013. google scholar
  • Altay, Vildan. Hitabî Dilin Kitâbî Metne Yansıması: Abese Sûresi Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 2017. google scholar
  • Apaydın, Mehmet. Siyer Kronolojisi. İstanbul: Kuramer Yayınları, Ekim 2018. google scholar
  • Bâzergan, Mehdi. Adım Adım Vahiy. Trc. Yasin Demirkıran. Ankara: Fecr Yayınları, 1999. google scholar
  • Bâzergan, Mehdi. Kur’an’ın Nüzul Süreci. Trc. Yasin Demirkıran ‒ Melâ Muhammed Feyzullah. Ankara: Fecr Yayınları, 1998. google scholar
  • Begāvî, Ebû Muhammed Muhyi’s-Sunne el-Huseyn b. Mes‛ûd. Tefsiru Begāvî meâlinu’t-tenzîl. Thk. Muhammed Abdullah en-Nemr, Osman Cum’a Damîriyye, Suleyman Muslim el-Harş. 2. Baskı, Riyad: Dâru Taybe, 1414/1993. google scholar
  • Behiy, Muhammed. İnanç ve Amelde Kur’ani Kavramlar. Trc. Ali Turgut. 5. Baskı, İstanbul: Yöneliş Yayınları, 2003. google scholar
  • Câbirî, Muhammed Âbid. Arap- İslâm Kültürünün Akıl Yapısı –Arap-İslâm Kültüründeki Bilgi Sistemlerinin Eleştirel Bir Analizi–. Trc. Burhan Köroğlu, Hasan Hacak, Ekrem Demirli, 3. Baskı, İstanbul, Kitabevi Yayınları, Ekim 2001. google scholar
  • Câbirî, Muhammed Âbid. Fehmü’l Kur’ân Nüzul Sırasına Göre Tefsir. Trc. Muhammed Coşkun. İstanbul: İlimyurdu Yayınları, 2014. google scholar
  • Deliser, Bilal, “Kur’an’ın Anlaşılmasında Bir Yöntem Olarak Üslûbu’l-Kur’an”. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 12/27: 147-174. google scholar
  • Derveze, Muhammed İzzet. Kur’an’a Göre Hz. Muhammed’in Hayatı. Trc. Mehmet Yolcu. 6. Baskı, İstanbul: Yarın Yayınları, Şubat 2015. google scholar
  • Derveze, Muhammed İzzet. Kur’an’ı Anlamada Usûl (el-Kur’anû’l-Mecid). Trc. Vahdettin İnce. 5. Baskı, İstanbul: Ekin Yay, Ocak 2017. google scholar
  • Derviş, Muhyiddin. İ‛râbu’l- Kur’ân. 9. Baskı, Suriye: Dâru’l İrşâd, 1424/2003. google scholar
  • Düzenli, Yaşar. Kur’ân Işığında Evrensel Dengeler ve İnsan. İstanbul: İFAV Yayınları, 2000. google scholar
  • Düzenli, Yaşar. “Haberlerde Tedricilik ve Cinlerin Kulak Hırsızlığı Meselesi”. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 22 (2010): 125-154. google scholar
  • Elik, Hasan. Tevhit Mesajı Özlü Kur’ân Tefsiri. İstanbul: Fikir Yayınları, Temmuz 2013. google scholar
  • Esed, Muhammed. Kur’an Mesajı Meal-Tefsir. Trc. Cahit Koytak – Ahmet Ertürk. İstanbul: İşaret Yayınları, 1423/2002. google scholar
  • Fadl Abbâs, Hasan. el-Belâgā funûnuha ve efnânuha, 4. Baskı, Ürdün: Dâru’l-Furkân, 1417/1997. google scholar
  • Fazlur Rahman. Ana Konularıyla Kur’an. Trc. Alparslan Açıkgenç. 14. Baskı, Ankara: Ankara Okulu Yayınları, Şubat 2016. google scholar
  • Ferâhî, Abdulhamîd. el-İm‛ân fî aksâmi’l-Kur’ân. Kahire: Dâru’l-Musannifeyn, 1349/1930. google scholar
  • Fidan, Ayşenur. “Kur’ân’da Geleceğe Dair Gaybî Haberler: el-İsra 17/19, er-Rûm 30/1-5 ve el-Fetih 48/27 Ayetleri”. Bilimname: Düşünce Platformu 38/2 (2019): 835-862. google scholar
  • Fidan, Ayşenur. Kur’ânî Dilin Nebevî Dili İnşası –Kudsî Hadisler Bağlamında–. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 2016. google scholar
  • Gelgeç, Sevim. Kur’an’da Beyan Kavramı ve Hz. Peygamber’in Tebyin Görevi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 2015. google scholar
  • Gezer, Süleyman. “İnşâ-Haber Bağlamında Kur’ân Dilinin Yapısı”. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 6/11 (Ocak 2007): 135- 153. google scholar
  • Gezer, Süleyman. Sözlü Kültürden Yazılı Kültüre Kur’an. 2. Baskı, Ankara: Ankara Okulu Yayınları, Aralık 2015. google scholar
  • Gezgin, Ali Galip. Tefsîrde Semantik Metod ve Kur’ân’da Kavm Kelimesinin Semantik Analizi. 2. Baskı, İstanbul: Rağbet Yayınları, 2015. google scholar
  • Gökkır, Necmettin. Kur’an Dilinin Sosyo-Kültürel Bağlamı. İstanbul: İFAV Yayınları, Haziran 2014. google scholar
  • Görgün, Tahsin. “İnşa-haber (Performative-Constative) ve Kur’ân’ın Anlaşılması –Sözeylem Teorisinin Tarihi Üzerine–”. Kur’an ve Dil: Dilbilim ve Hermenötik Sempozyumu 25/542 (17-18 Mayıs 2001): 443-460. google scholar
  • Gözeler, Esra. Kur’an Ayetlerinin Tarihlendirilmesi. İstanbul: Kuramer Yayınları, Mart 2016. google scholar
  • Güney, Derya. “Mümin Şahsiyetin İnşası Bağlamında Kur’an’da Dua”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 2018. google scholar
  • Habenneke el-Meydânî, Abdurrrahman Hasan. Meâricu’t-tefkir ve dekāiki’t-tedebbur. Dımeşk–Beyrut: Dâru’l-Kalem, 1420/2000. google scholar
  • Izutsu, Toshıhıko. Kur’an’da Tanrı ve İnsan. Trc. Kürşad Atalar, 3. Baskı, İstanbul: Pınar Yayıncılık, Mart 2014. google scholar
  • Izutsu, Toshıhıko. Kur’an’da Dînî ve Ahlâkî Kavramlar. Trc. Selahattin Ayaz. 4. Baskı, İstanbul: Pınar Yayınları, Ekim 2011. google scholar
  • İbn Abbas, Ebû’l-Abbas Abdullâh b. Abdilmuttalib. Tenvîru’l-mikbâs min tefsîri İbn Abbâs. Drl. Ebû’t-Tâhir Mecdu’d-Dîn Muhammed b. Yâ’kub b. Muhammed el-Firuzâbâdî. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1412/1992. google scholar
  • İbn Fârîs, Ebû’l-Hüseyin Ahmed. Mu‘cemu mekāyîsi’l-luğa. Thk. Abdusselam Muhammed Hârûn. 6 cilt, Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1979. google scholar
  • İbn Hişâm, Abdu’l-Melik el-Himyerî. es-Sîretu’n-Nebeviyye. Thk. Ömer Abdus’Selâm Tedmurî. 3. Baskı, Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1410/1990. google scholar
  • İbn Kuteybe, Ebu Muhammed Abdullah b. Müslim. Te’vîlu müşkili’l-Kur’ân. Thk. es-Seyyid Ahmed Sakr. 2. Baskı, Kahire: Dâru’t-Turâs, 1393/1973. google scholar
  • İbn Manzûr, Ebû’l-Fadl Muhammed b. Mukerrem. Lisânu’l-’Arab, 3. Baskı, 15 cilt, Beyrut: Dâru Sadr, 1414/1994. google scholar
  • İbnu’l-Cevzî, Ebû’l-Ferec Cemâluddîn Abdurrahmân b. Alî b. Muhammed Bağdâdî. Zādu’l-mesîr fî ilmi’t-tefsîr. Thk. Zuheyr eş-Şavuş. 4. Baskı, Beyrut: el-Mektebu’l-İslâmî, 1987/1407. google scholar
  • İkbal, Muhammed. İslam’da Dinî Düşüncenin Yeniden İnşâsı. Trc. Rahim Acar. 5. Baskı, İstanbul: Timaş Yayınları, Şubat 2016. google scholar
  • İsfehânî, Rağıb. el-Müfredât fî gāribi’1-Kur’ân, thk. Muhammed Seyyid Keylânî, Beyrut: Dâru’l-ma‛rife, 1999. google scholar
  • Kabaklı, Ahmet. Türk Edebiyatı. 4. Baskı, 3 cilt, İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları, 1975. google scholar
  • Kazvînî, Celaleddin Ebû’l-Meâlî el-Hatîb Muhammed b. ‛Abdirrahmân. el-Îdâh fî ‛ulûmi’l-belâgā. Thk. Muhammed ‛Abdulmun‛im Hafâcî. 3. Baskı, 2 cilt, Kahire: el-Mektebetu’l-Ezheriyye li’l-türâs, 1413/1993. google scholar
  • Koç, Turan. Din Dili. 5. Baskı, İstanbul: İz Yayıncılık, 2017. google scholar
  • Koç, Turan. Dilin Ötesi. İstanbul: İz Yayıncılık, 2018. google scholar
  • Matlûb, Ahmed. Mu‛cemu’l-mustalahâti’l-belâğiyye ve tatavvuruhâ, Beyrut: Mektebetu Lübnan, 1986. google scholar
  • Mukātil, Ebû’l-Hasen b. Suleymân el-Belhi. Tefsîru Mukātil b. Suleymân. Thk. Dr. Abdullah Mahmûd Şehhâte. 2. Baskı, Beyrut: Muessesetu Tarîhi’l-Arabî, 1423/2002. google scholar
  • Mevdûdî, Ebu’l’Â’lâ. Tefhimu’l Kur’ân Kur’ân’ın Anlamı ve Tefsiri. Trc. Muhammed Han Kayanî v.dğr. İstanbul: İnsan Yayınları, Şubat 2005. google scholar
  • Osmançelebioğlu, Serhan. Kur’an’da Sekîne Kavramı Üzerine Bir İnceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 2018. google scholar
  • Söylemez, Mehmet Mahfuz. “İlk Dönem İslam Tarihi Kaynaklarına Göre Cahiliye Araplarında Ahiret İnancı”. Cahiliye Araplarının Ahiret İnancı. Ed. Mehmet Mahfuz Söylemez, Şevket Kotan, Hüseyin Sarıkaya, Selman Çalışkan. 9-49. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, Eylül 2016. google scholar
  • Suyûtî, Celâlu’d-dîn Abdurrahman. el-İtkân fî ‛ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Merkezi’d-Dirâsâti’l-Kur’âniyye. Medine-i Münevvere: Mektebetu’l-Meliki Fahdi’l-Vataniyye, 1426. google scholar
  • Taberî, Ebû Cafer Muhammed b. Cerîr. Câmiu’l-beyân an te’vîli âyi’l-Kur’ân. Thk. Dr. Abdullah b. Abdu’l-Muhsin et-Türkî. Kahire: Dâru’l-Hicr, 2001. google scholar
  • Topaloğlu, Bekir. “Kıyamet”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. Ankara: TDV Yayınları, 2002. 25: 516-522. google scholar
  • Tümer, Günay. “Din”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Yayınları, 1994, 9: 314-319. google scholar
  • Watt, W. Montgomery. Hz. Muhammed Mekke’de. Trc. M. Rami Ayas – Azmi Yüksel. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 1986. google scholar
  • Zemahşerî, Ebû’l-Kâsım Câru’llah Mahmûd b. Ömer. el-Keşşâf an hakāiki gāvâmidi’t-tenzîl ve ‘uyûni’l-ekāvîl fî vücûhi’t-te’vîl. Thk. Âdil Ahmed Abdu’l-Mevcûd ‒ Alî Muhammed Mu’avvıd. Riyad: Mektebetu’l-Ubeykân, 1418/1998. google scholar
  • Zerkeşî, Ebû Abdillah Bedruddîn Muhammed b. Abdillâh. el-Burhân fî ‛ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Ebû’l-Fadl İbrahim. 3. Baskı, Kahire: Dâru’t-Türâs, 1404/1984. google scholar

Atıflar

Biçimlendirilmiş bir atıfı kopyalayıp yapıştırın veya seçtiğiniz biçimde dışa aktarmak için seçeneklerden birini kullanın


DIŞA AKTAR



APA

Osmançelebioğlu, S. (2020). Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi. İslam Tetkikleri Dergisi, 10(1), 103-124. https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497


AMA

Osmançelebioğlu S. Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi. İslam Tetkikleri Dergisi. 2020;10(1):103-124. https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497


ABNT

Osmançelebioğlu, S. Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi. İslam Tetkikleri Dergisi, [Publisher Location], v. 10, n. 1, p. 103-124, 2020.


Chicago: Author-Date Style

Osmançelebioğlu, Serhan,. 2020. “Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi.” İslam Tetkikleri Dergisi 10, no. 1: 103-124. https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497


Chicago: Humanities Style

Osmançelebioğlu, Serhan,. Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi.” İslam Tetkikleri Dergisi 10, no. 1 (Nov. 2024): 103-124. https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497


Harvard: Australian Style

Osmançelebioğlu, S 2020, 'Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi', İslam Tetkikleri Dergisi, vol. 10, no. 1, pp. 103-124, viewed 5 Nov. 2024, https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497


Harvard: Author-Date Style

Osmançelebioğlu, S. (2020) ‘Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi’, İslam Tetkikleri Dergisi, 10(1), pp. 103-124. https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497 (5 Nov. 2024).


MLA

Osmançelebioğlu, Serhan,. Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi.” İslam Tetkikleri Dergisi, vol. 10, no. 1, 2020, pp. 103-124. [Database Container], https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497


Vancouver

Osmançelebioğlu S. Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi. İslam Tetkikleri Dergisi [Internet]. 5 Nov. 2024 [cited 5 Nov. 2024];10(1):103-124. Available from: https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497 doi: 10.26650/iuitd.2020.680497


ISNAD

Osmançelebioğlu, Serhan. Kur’ânî Üslup Açısından İnfitâr Sûresi”. İslam Tetkikleri Dergisi 10/1 (Nov. 2024): 103-124. https://doi.org/10.26650/iuitd.2020.680497



ZAMAN ÇİZELGESİ


Gönderim27.01.2020
Kabul06.03.2020
Çevrimiçi Yayınlanma20.03.2020

LİSANS


Attribution-NonCommercial (CC BY-NC)

This license lets others remix, tweak, and build upon your work non-commercially, and although their new works must also acknowledge you and be non-commercial, they don’t have to license their derivative works on the same terms.


PAYLAŞ




İstanbul Üniversitesi Yayınları, uluslararası yayıncılık standartları ve etiğine uygun olarak, yüksek kalitede bilimsel dergi ve kitapların yayınlanmasıyla giderek artan bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İstanbul Üniversitesi Yayınları açık erişimli, ticari olmayan, bilimsel yayıncılığı takip etmektedir.