LOS PERSONAJES INFANTILES EN LOS CUENTOS “UN NIÑO” DE JUAN BOSCH Y “EN EL FONDO DEL CAÑO HAY UN NEGRITO” DE JOSÉ LUIS GONZÁLEZ
Angélica LardaBu çalışmada Juan Bosch’un “Un niño” ve José Luis González’in “En el fondo del caño hay un negrito” başlıklı öykülerindeki çocuk kişiler, anlatıbilimsel bakış açısından ele alınmaktadır. Anlatı çatısının, her iki metinde de başkişi olan çocuk özneyi nasıl kısıtladığı incelenmektedir. Buna bağlı olarak, 20. yy’nin ilk yarısında Latin Amerika’daki yaşam koşulları gibi, öykülerdeki metin dışı öğelere de değinilmektedir. Her iki yazar da yabancılaştırılmış düşmanca bir ortamda yaşayan, ötekileştirilmişsıradan insanları ele almaktadır. González’in öyküsü şehir yaşamının yoksulluğu ve katlanılmazlığına dayanırken; Bosch, öyküsünü, yoksul köy yaşamını şehrin iğrençliklerine tercih eden köylüler üzerinden kurmaktadır
LOS PERSONAJES INFANTILES EN LOS CUENTOS “UN NIÑO” DE JUAN BOSCH Y “EN EL FONDO DEL CAÑO HAY UN NEGRITO” DE JOSÉ LUIS GONZÁLEZ
Angélica Larda.
LOS PERSONAJES INFANTILES EN LOS CUENTOS “UN NIÑO” DE JUAN BOSCH Y “EN EL FONDO DEL CAÑO HAY UN NEGRITO” DE JOSÉ LUIS GONZÁLEZ
Angélica LardaWe study the function of children’s character in two short stories, “Un niño” by Juan Bosch and “En el fondo del caño hay un negrito” by José Luis González. We focus on a narratological point of view. We examine the limitation of the narrative voice in relation to the subjectivity of the main characters, which are children in both cases. In addition, we analyse the extra-textual elements related to the story, such as the conditions of Latin American life during the first half of the 20th century.Both writers present stories of humble human beings who remain marginalized by the indifference of the modern society. In José Luis González works we mostly observe the alienated and hostile urban area. Meanwhile, in the short story of Juan Bosch, the attention is given mainly to peasants who prefer the misery of the countryside to the ugliness of the city.
