Onur

Prof.

Filiz

Assoc. Prof.

This study attempts to identify new media’s public sphere characteristics via the opinions of academicians studying communications. The study examines the history and approaches of the public sphere and then discusses the public sphere potential of the internet. The concept of the public sphere has been contemplated since the ancient days, even though it was not named such. Hannah Arendt was the first philosopher who envisioned the public sphere. Jürgen Habermas, influenced by her, profoundly scrutinized this concept and published his ideas in The Structural Transformation of the Public Sphere and The Theory of Communicative Action (2001). Habermas pursued historical and denominational states of molding public opinion and the public reasoning process of the clustering subjects who live individually in society and examined communication structures satisfying public sphere model. Seyla Benhabib, another prominent name studying the public sphere in light of Arendt and Habermas, contributed deeply to the subject by classifying public sphere approaches, establishing challenges, and shedding light on the mechanism of deliberative democracy.&nbsp;Several works of research that have used Habermas’ public sphere to question the internet indicate that although new media has the potential, it encompasses too many complications to be a political public sphere at present. These works of research highlight that the internet has the potential to forge and support the public sphere, but it does not assure it. These works highlight that the internet offers global, non-hierarchical, complicated, and demanding interactions. On the other hand, there also are pieces of research that state that the internet is the most impeccable medium for the prospect of global access, freedom of speech, liberal communication, limitless agenda, attending public sphere beyond traditional political theories, and molding public opinion via discussion process. However, all these discourses emphasize that it may not completely satisfy the public sphere requirements.Through Habermas’ public sphere and its related concepts and the views of communication academicians, this study attempts to explain the potential of new media/internet becoming a public sphere. Habermas’ public sphere approach is referred to here because it apprehends the public sphere as an abstract/imaginary and discursive/ communicational/deliberative political space. A healthy public sphere requires egalitarian, non-hierarchical, inclusive, liberal, honest/sincere, and qualified participation, and new media/internet has the potential to fulfill the mentioned requirements, even if not entirely.For this study, 18 academicians from 15 different universities, mostly studying Habermas’ public sphere and new media, are chosen by using the judgment sampling method. Through semi-structured in-depth interviews conducted face-to-face or via phone, open-ended questions were asked to the participants. After the interviews, the topics are grouped under four titles: “Conceptualization of new/social media as a public sphere,” “inclination toward communication,” “technical, political, and commercial obstacles in accessing public sphere,” and “the essence and quality of knowledge in new publicity.”The participants opined that new media has the potential for becoming a public sphere and handling communicative actions, but it cannot realize this potential yet. They think new media has deficiencies because it is not open to everyone due to technical and economic reasons. The medium is under the supervision of political and commercial authorities, the flow of information is unusually fast, it may contain disinformation and misinformation, and the knowledge verification process is long and complicated.&nbsp;The participants iterate that new media has not reached the level idealized by Habermas’ public sphere because of the aforementioned challenges. They emphasize that the medium hardly enables ideal communicative/deliberative actions and that its participation and inclusiveness are inequitable, dishonest, and illiberal. To solve the problems, the participants propose the use of inclusive, egalitarian, local, and global technologies and information policies. Finally, they advise that new media should be unbound from the hegemony of governmental authorities and/or capitalist organizations.&nbsp;

Yeni Medya ve Kamusal Alan: İletişim  Akademisyenlerinin Perspektifi

Sezer

Res. Assist.

One aim of the state’s administration, which controls its citizens’ attitudes by regulating economic, political, cultural, and ideological structures, is to ensure that citizens have a common memory, cultural perception, sense of belonging, and historical imagination. Production of common sense assumptions is indispensable for social acceptance of political and ideological transformations conducted by principal founding powers in state administration. Within this historical phenomenon, founding cadres also used contemporary communication tools and systems to spread to the social base visions of the state, society, and the individual that they had adopted.Until digitalization spread toward the end of the twentieth century, the post has been a basic tool of public communication in Turkey. Moreover, stamps, used since the reign of Sultan Abdülaziz, have been a crucial tool in the post’s symbolic production. As a material with financial value, stamps, used by both institutions and citizens, with illustrations of conjunctural or historical thematic references, have also played an essential role in conferring certain messages to all the state and society’s components through the motivation for their adoption.Stamps’ situation during the Early Republican Period —when radical paradigmatic innovations were experienced, and some ruptures and continuities were witnessed in this context— presented meanings that would inspire political and social history studies and even become the object of such studies. This study is based on the assumption that postage stamps were designed and circulated to introduce the Early Republican Period’s administrative, political, ideological, and economic transformations to both Turkish society and the world. Thus, stamps’ symbolic representations of power have been focused from this perspective. While the study was being designed, stamps of the founding period —known in the literature as the Early Republican Period, which began with the proclamation of the Republic and ended with Mustafa Kemal Atatürk’s death and in which radical reforms were implemented— were determined as the study’s scope. In addition, stamps printed and/or used by the Grand National Assembly’s government during the national liberation struggle, which began in 1919 and prepared for the foundation period, was also included in analysis. Therefore, the entire study sample included the stamps’ representations of symbols of power in circulation from 1920-1938.Since these representations provide the opportunity to read the time’s historical conflicts for political and economic power through symbols, this study relies on Pierre Bourdieu’s understanding of symbolic power. Developing his understanding of symbolic power over Max Weber’s definitions of charisma and legitimacy and underlining that power’s use therefore requires legitimacy, Bourdieu frames the state as defining principles of physical and symbolic violence with its physical and symbolic power over public order. Therefore, he sees public order not only as a monopoly on physical violence in the Weberian sense but also emphasizes consent and argues that the state monopolizes use of symbolic force.Indeed, Bourdieu focuses on some symbolic representations while revealing power monopolies’ logical functioning. Arguing that time was built with mental structures, he posits that one of these representations appears as memory. For this reason, this defense, which parallels Bourdieu’s views underlining that nothing is a given in the social and political sphere, offers a significant framework for examining the Early Republican Period’s symbolic power. Because this framework provides the opportunity to examine relations among surrounding actors who have unequal distribution of power, it also reminds us of the relationship’s constructive possibilities, for example, domination, absolutization, and nihilation.The founding cadre’s reforms implemented during the Early Republican Period reveal the necessity of symbolic power. As this study’s object, stamps also have meaning that represents strife within the context. Strengthening and realizing the claim of such representations may become possible by preparing citizenry for the situation.&nbsp;Accordingly, through content analysis, the sample has been triple classified thematically, and symbolic power’s functioning has been critiqued on the following representations of: (i) the nation as an arranged structure, (ii) the founding leader who embodies sensations and insights required by symbolic power, and (iii) national development and construction of the central state. As a result, representations on the sample’s stamps are argued as being informational for both the national and international communities. Therefore, these representations are considered prominent both as descriptive missions and commanding functions.&nbsp;

Erken Cumhuriyet Döneminde Simgesel  İktidara Bourdieu üzerinden Bakmak:  Posta Pulları Örneği

Oğuz

İlknur Doğu

COVID-19, Yanlış Bilgi ve İletişim Çalışmaları: İnfodemi  Üzerine Sistematik Bir Gözden Geçirme

Begüm

Güven

Assist. Prof.

Video Oyunlarının Çevirisi ve Yerelleştirilmesi: Uncharted 4’ün  Türkçesinin Bir Analizi

Murat

Figen

Yaşlı Bireylerde Öz Yeterlik ve Psikolojik Sağlamlık Arasındaki  İlişkide Minnettarlığın Aracı Rolü: Malatya İli Örneği

Tuğba

Burcu

Oğuzhan

Disasters, crises, and human suffering are key issues that receive global media attention. Lacking physical proximity, viewers can witness the pain of distant people only through media representations. Since the 1990s the international literature on this topic has concentrated on how the media has offered audiences a narrative of pain, particularly visually. These studies have treated the media as a narrative space that governs the visibility of distant people’s suffering and provides the audience with resources to imagine and understand that suffering. Famine is a serious problem that causes millions of people to suffer globally. During the 20th century, over 70 million people died due to famine while millions more had to endure the adverse conditions created by it. It is predicted that the COVID-19 pandemic will trigger a new wave of famine, affecting 130 million people globally. The discourse on famine articulated by the media is thus crucially important. Experience of various global campaigns has confirmed that a meaningful public response materializes only if famine is effectively covered by the media, paving the way for government intervention. What is essential is not only whether famine is covered as a global issue by the media but also how famine is depicted. Existing research on this topic in Turkey consists mostly of translations of various scholarly texts. No original research has been undertaken on the visual representation of global famine in the Turkish media, a gap that the analysis offered here seeks to correct. Furthermore, this paper reflects on the relevance and limitations of the theoretical and conceptual frameworks adopted in the existing international literature.&nbsp;&nbsp;This study sought to analyze how often global famine becomes part of the media agenda; the aspects of famine that are represented photographically; and whether famine is framed as a phenomenon requiring action or as something that need not concern the audience. With respect to methodology, content and semiotic analysis was applied in conjunction to observe and study these visual texts. A total of 517 news stories containing 659 photographs were obtained by searching the online editions of 30 Turkish newspapers published between April 20, 2020, and August 30, 2021. Contrasting previous approaches, this project also has unique methodological value in its use of mixed methods, that is, simultaneous content and semiotic analysis. It thus aims to set a benchmark for further research and to provide valid and reliable data for future scholars in this field.&nbsp;Of 659 photographs analyzed, 450 contained representations of distant suffering, 240 included children only, and 59 were photographs of women with their children. This “feminized” and “infantilized” representation of distant suffering due to famine is consistent with descriptions in the international literature, which criticizes the reproduction of these stereotypes. Moreover, body parts and bodies in pain were also frequently used in the photographs, with this subject matter being controversial due to its “biopolitical” nature. In all the photographs where people suffering could be identified, they were overwhelmingly represented as either “bodies to be governed” or as passive victims in urgent need of care. Strikingly, the place of their suffering could not be identified in the majority of the photographs. Thus, not only the sufferers themselves but also their connection with their locality was dehumanized. In contrast with those presented as “victims,” people depicted as “care givers” were overwhelmingly male and active.This research confirms that the representation of distant suffering in Turkish news photographs of famine continues to reproduce stereotypes that are much criticized in the literature on humanitarian communication. Arguably, this preferred visual regime for representing distant suffering continues to position us as global citizens who empathetically monitor the global crisis of famine as it occurs across the world. As the literature also suggests, however, this is inadequate to promote collective responsibility for further action.&nbsp;

Uzaktaki Acıları Göstermek: Türkiye’de Haber  Fotoğraflarında Kıtlığın Temsili

Ayşen

Special Issue Conflicts, Communication & The Media

@JOURNAL_BOX_CURRENT

@JOURNAL_BOX_EARLYVIEW

Ulaş Başar

Our era of surveillance capitalism is characterized by pervasive rather than targeted surveillance. Currently, the big brother is not watching the dissidents but everybody for a tiny probability of disobedience. In the past there were mainly two kinds of surveillance: Physical chase which means undercover agents following the target anti-government figures in person and technical chase which mostly corresponds to phone taps. However nowadays there is no need for physical chase, as technical chase replaced it and expanded the areas and ‘opportunities’ of surveillance through ubiquitous surveillance devices including CCTVs, mobile tracking, net tracking etc.&nbsp;Citizenship education offered in schools that can form the basis of antisurveillance activism is usually from the governments’ perspective. A critical sense of citizenship is rarely promoted in these official contexts. Thus, acquisition of critical citizenship consciousness is usually through peer learning at informal and nonformal settings. In many countries, adults and especially young adults join protests, and usually they acquire citizenship education skills and knowledge in a blended way whereby offline and online political activisms support each other. Thus ICTs usually utilized for entertainment are educationalized to serve the pedagogical interests of the citizens. They learn more on social media about citizenship education than the formal citizenship education courses.&nbsp;We should reflect on informal and non-formal forms of critical citizenship education via ICTs including but not only limited to social media platforms. We propose that in order not to formalize and institutionalize citizens’ actively acquired critical citizenship skills and knowledge, the disconnect between formal non-critical, official forms of citizenship education and informal, non-formal, blended and citizen-based critical citizenship education should continue. Under the funding of governments or corporations, the criticality of citizenship education will be limited. That is why, citizens should support and develop their own citizenship initiatives and resources in both online and offline settings. The citizen and consumer rights movements are the perfect matches for such an endeavor.&nbsp;In the case of activist uses of social media, a remarkable point is the fact that most of the Internet users voluntarily release personal information on the web. They are&nbsp;fulfilling their needs for recognition, reputation, socialization etc. Thus, activist use of social media should be able to identify the motivations behind voluntary release of personal information and be cautious about what to share and not to share on social media. This brings up the notion of social media literacy. However, since social media literacy is not necessarily critical, as it may develop on the basis of conservative reactions to the corruption of traditional society by the influence of computers and internet, this literacy should be critical. Hence we have the term ‘critical social media literacy’ as a better match.&nbsp;Even under ubiquitous surveillance capitalism, either through literacies or by other means, we should still find the ways to resist. Citizen data activism can be about surveilling the corporate surveillers themselves. Data activist citizens can feed a website with corporate surveillance practices that they find unethical. Unlike the government who justifies surveillance on the basis of security, corporations have no excuse for surveilling other than maximizing profits. Under pre-big-data capitalism, a number of initiatives were successful to protect and promote consumer rights. For citizen data activism, those websites need upgrades to surveil the surveillers.&nbsp;&nbsp;Citizen data activism should be in close collaboration with citizen science movements which capitalize on crowdsourcing for scientific purposes. We need to develop alternatives to surveillers by collecting and interpreting our own data –to break ‘the monopoly of interpretation’ as stated previously.&nbsp;We urge data activists and rights movements to unite their forces for mutual benefit. The search on Google Scholar for ‘data activism’ and ‘consumer rights’ bring out almost no results. Same holds for ‘data activism’ and ‘rights movements’, and for ‘data activism’ and ‘social solidarity’, while a higher number of results are listed for ‘data activism’ and ‘human rights’ although the number is far from satisfactory considering the possible links between the two. This picture clearly shows that the links mentioned here are uncharted and understudied.&nbsp;To conclude, the resistance against big data, the new big brother is not in vain and neither hopeless. Instead, there are potentials not even utilized and links not considered. Through this article on data activism, our hope has been to show a way of resistance to be argued, elaborated on and ultimately evaluated in terms of its merits and demerits by the decision makers of the rights movements.

Data Activism: Reviving, Extending and Upgrading Critical Citizenship Education and Consumer Rights Movements

Ebru

Ezgi

Cammaerts (2007, p. 217) defines activism as the ability to create or change history. Digital technologies help to create a new channel for activism. Internet activism or rather, social media activism, is a sub-type of digital activism. According to the literature there are certain types of digital activism such as slacktivism, clicktivism, and hacktivism. Considine (2003, p. 134) refers to two types of digital activism strategies. The first one supports real life activism via digital content, and the second one is content created by activists just for the digital media and the Internet. Celebrities have been important figures in activism for a long time. Celebrity activism can be seen as the celebrity endorsement strategy of non-governmental organisations. Celebrities can be helpful for different issues such as raising awareness, fundraising, etc. However, if the celebrity activism and the celebrity involved in the cause are not sincere then this strategy does not work well. Celebrity activism is associated with role modeling, and McCracken’s meaning transfer model. According to McCracken’s (1989) meaning transfer model, consumers have certain perceptions of celebrities and those perceptions are transfered to the brand through celebrity endorsement. This also works for non-governmental organisations and social causes. Huddart (2005) developed a model for celebrity and civil society engagement. According to his model there are 4 types of celebrities in activism, namely; Patron, Spokesperson, Ambassador/Author, and Visionary Leader. Digital technologies are now serving as a new tool for activism. They are also serving as a new tool for celebrityactivism. Being a celebrity can only be possible through constant interaction with the public, and social media provides a good channel for interaction. Celebrities can join activist movements via their social media accounts by tweeting, using hashtags, etc. or they can start their own. Moreover, celebrities have a chance to reach a wider audience on their social media accounts.This study aims to examine celebrities’ reflections of their activist efforts and their activist celebrity identities on their social media accounts. In line with this objective, Haluk Levent’s (a Turkish singer) official Twitter account was examined using purposive sampling. There are multiple reasons for this choice of celebrity. First of all, Haluk Levent’s popularity has increased through his celebrity activist image. Secondly, it is seen that his number of Twitter followers is increasing steadily. This can be interpreted as his growing ability to reach more people, and to be reached by more people. The analysis was conducted using the content analysis technique. The analysis was limited to the period between October 15, 2018 and December 15, 2018. In total, 513 posts were examined.As a result of the study, it was determined that the majority of the posts belonged to the official Twitter account and 8.1% of the posts were retweets. The majority of the retweets belonged to the non-governmental organization established by Haluk Levent. This can be interpreted as his efforts to focus attention on his organization and the efforts of volunteers. The majority of the tweets had visual content. Visuals are considered as helpful tools to attract followers’ attention. The majority of the tweets were related to ‘Health’ issues, followed by ‘Donations and Scholarships’. When the text tone was examined it was seen that a warm tone was used in both activist content and non-activist content. This can be interpreted as him attempting to establish intimacy with his followers and to encourage them to work cooperatively. Finally, according to the celebrity activism model and his Twitter usage, he can be categorized as a ‘Spokesperson’.As a result, it can be said that the findings of the content analysis are consistent with the literature. First of all, he is known as a person who supports social aid on social media, and this is supported by his tweets. In the literature it is said that being a celebrity relies on the interaction and intimacy between the celebrity persona and the audience. This also applies to celebrity activism. His Twitter usage shows just such an example of establishing intimacy between the celebrity, audience, and activism.

Dijital Aktivizmde Ünlüler: Ahbap Platformu Üzerine Bir Değerlendirme

@JOURNAL_BOX_FEATURED

Övünç Meriç

This article focuses on how the influence of online new media ecology has affected disability activism in Turkey. The framework of this article is ‘network society’ (Van Dijk, 2016) and ‘digital activism (Joyce, 2010). Van Dijk (2016) has observed the rise of the network society and according to that, he defines network society as communication networks that shape the most important forms of an organization in a society.&nbsp;New media technologies bring new ways for citizens and movements to mobilize and to organize. Joyce (2010) stated that citizens around the world have become increasingly aware of and interested in the expanding use of digital technologies - mobile phones and internet-enabled devices for example - in campaigns for social and political change. These practices, which we refer to as ‘digital activism’ have been reported by journalists, dissected by bloggers and eagerly studied by scholars. Students’ activities and enthusiast wish to understand and replicate the most effective tactics (Joyce, 2010).&nbsp;The transformation of traditional media into new media has initiated a new userdominated content publishing/broadcasting era. In the rise of the social media era, activists have made less dependent on traditional media like newspapers or televisions. Some researcher claim that new media offers some opportunities for&nbsp;‘non-elite’ actors and marginalized or disadvantaged groups to acquire visibility in the public sphere (Chadwick, 2013). In the west, some research shows that although the growth in digital activism has initiated new strategies for disability protest, its ability to influence traditional news media debates remains pivotal to its effectiveness and power to represent the voice of disabled people (Pearson &amp; Trevisan, 2015).&nbsp;Within the context of the literature reviewed, this article examines six main research questions:1. What are the socio-demographic characteristics of users who produce the digital content related to disability? 2. What are the occupations and interests of users who produce digital content on disability? 3. What is the geographical distribution of digital content produced on disability in Turkey? In which areas is the right to disability advocacy concentrated? 4. What kind of content has been produced by sharing the disabled hashtag in the digital environment? 5. What types of online media distribution in disability-related content produced in Turkey? Which platforms are used mostly to generate content? 6. How and for which purposes do disabled activists use new media?There are a growing number of options open to researchers seeking to capture and analyze online content. Network analysis tools increasingly used – reflecting a shift in the understanding and practice of the Web as a dynamic social context. In this study, open source new media monitoring tool is used. Monitoring tools allow for collecting and analyzing real-time information. In this article, content analysis technique was used to evaluate the data sets and the findings were evaluated through descriptive method. The notion ‘disabled’ as a term is searched through newspapers and online news, TV / Radio, news agencies, blogs, forums, Twitter, Google+, YouTube, EkşiSözlük. Data for the research is collected between 19-26th of January 2019.&nbsp;According to the results of the web content analysis: young adults between 18 and 34 years of age produced more content for disabled people than older adults aged between 55 and 64+. The gender distribution of the content about disability in the online environment, it was found that male users produced more content (61.5%). The percentage of women in content production is 38.5%. According to the&nbsp;conversation map, most active users in Turkey, live in Ankara, İstanbul, İzmir, and Eskişehir (73.2%). The share of media types analyze has shown that the most popular online environment and digital activist tool is Twitter (84.8%).Disabled people produced the content with the same theme (for example, they want to increase disabled quota from the 3 percent to 5 percent than shared a tweet with #disabledquota5percent) in Twitter to spread this content throughout the country and has contributed to creating well-targeted online networks. This analysis has shown how disabled activists have positioned themselves beyond the traditional activism and mainstream media barriers which have using online environments like Twitter and other social network platforms.

Çevrimiçi Hariciler: Türkiye’de Dijital Engelli Aktivizmi Üzerine Bir Araştırma

Akan

Mikail

The most obvious benefit of the new media emerging as a result of convergence is that it begins to easily convey all the information, ideas and facts, without any political, social and geographical boundaries. Although this benefit more often enables the transformation and globalization of communication systems, it has also made possible the rise of global protest networks (Ayers &amp; Maccaughey, 2003). Today, the potentials offered by the new media for social collective movements are more likely seen in practices such as co-ordinating activities, meeting and mobilizing new activists, planning protests and publicizing highly strategic information. However, recent studies emphasize that new media should focus not only on cost-effective solutions created in communication techniques, but also on new motivations, creative and tactical potential, propagation speed, participation frequency and power of legitimacy which are added to the collective actions. However, the detailed literature review in this study shows that although the technical and functional relationship between new media and activism is explicit, its effects on activist participation psychology and the capacity to create sustainable solutions are highly controversial. While the studies focusing on the intensity of online participation and&nbsp;the frequency of messages created by the new media in social movements shows an optimistic table, studies focusing on offline participation forms, sustainability and psychological details emphasize pessimistic results.According to techno-supporters who focus on the process of technologysupported cognitive demonstrations and who are optimistic about the relationship between activism and new media, the new media has created an activist approach that forms creative collective identities with the opportunities it offers, calls for transnational support by transcending borders, and organizes demonstrations against political pressures. Thus, the new media is the new intersection point between the social context, the political objective and the actional stance, which create social movements. At this point of intersection, the new media first settles into daily practices with functional benefit and then transforms the practices of creating needs, ideas, and actions with new usage behaviours and transformed media literacy. In other words, as a result of mobility, advanced interface and multimedia supported infrastructure, firstly the practices and media literacy changes, and subsequently the typographic and phonetic signification practices in communication begin to transform. Techno-supporters argue that this transformation process directly supports the idealistic concepts such as multicenterism, liberty, disconnection, cooperation and accessibility in the ideological infrastructure of social movements (Tarrow, 2011). The techno-supporter front, who views the new media as the most important center of media democracy and symbolizes it as ‘media carta’, supports this argument by the emergence of new types of digital activism and by the fact that the actions it carries out can create sensational effects. The optimistic approaches of the techno-supporters have been tried to be conveyed under the umbrella of cyber activism via new activist methods such as clicktivism, netactivism, smartmob, cyberdisobedience, hacktivism, cybervigilantism, netwarism and cyberterrorism.Techno-critics address the new media with the critical theories put forward by the representatives of Marshall McLuhan and the Frankfurt School, and seeing it as a global ideological device, state that it is an area that needs to be carefully managed. In addition, it is emphasized that the level of autonomy that the new media, which is announced as the new instrument of revolution in the events like Arab Spring and seen as the new fourth force, provides for such powerful promises is highly controversial. That is to say, the liberties and the opportunities offered for the production of content provide an asymmetric autonomy for the access and&nbsp;distribution of the created content. For example, it is completely enigmatic when a content spreading through popular monopolized platforms such as Google, Facebook, Instagram, and Twitter will pass through Sandbox-style filter algorithms placed on search consoles, and on which page or how often it will be accessed after being ranked. According to Horkheimer and Adorno (2002), as the sovereignty of this intelligent digital status quo, developed by algorithms, becomes legitimate, the presentations in the media will be seen as the only reality, and this situation, as predicted by techno-supporters, will result in a homology that imposes uniformity under the name of harmony rather than diversity of ideas. From this point of view, some techno-critics consider the analogous mass, called the new subject, as populist intellectuals with low self-consciousness and interpret cyber activism as ‘slacktivism’, i.e. activism of the lazy (Christensen, 2011). Consequently, two basic facts lie in the essence of the techno-critics’ thoughts. First, focusing on the potential benefits of the new media with complex adaptive and SPIN characteristics but ignoring the tyrannies it might legitimize may cause huge fallacies and consequences. The second point of criticism emphasized by the techno-critics is ignoring the fact that the change that the media will initiate in the reading style would cover a large area such as media literacy and have psychological effects. Techno-critics, pointing out to conformist individualization as those rushing to leave a mark behind by Gramsci (1997) emphasize that an activism that develops based on the belief in feeling good and not the belief in making a difference is a conformist approach and the enthusiasm and motivation directed by the media as the subject cannot make the actions sustainable.In conclusion, this study provides a technical and theoretical explanation that focuses on the effect of new media on the social, communicative, psychological and ideological dynamics underlying the collective social movements. Therefore, the perceptions and motives that enable the individual to participate in collective or individualistic networks in contemporary society, the debates between passive digital participation and active participation suggested as the new model of activism, and the important paradoxes in digital collective social movements will be further clarified.

Yeni Medyada Aktivizm Hareketleri Üzerine Zengin Medya Kısır Aktivizm Tartışmaları

@JOURNAL_BOX_MOSTREAD

1992 yılından bu yana yayın hayatına devam eden Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, hakemli, açık erişimli, Temmuz ve Aralık ayları olmak üzere yılda iki kere yayımlanan uluslararası, bilimsel bir e-dergidir. 
Dergiye gönderilen bilimsel çalışmaların dili Türkçe ya da İngilizce olmalıdır.

ProQuest

Emerging Sources Citation Index (ESCI)

EBSCO

ERIH PLUS

TR Dizin

DOAJ

SOBIAD Sosyal Bilimler Atıf Dizini

@METRIC_VOLUMES

@METRIC_ISSUES

@METRIC_ARTICLES

@METRIC_OPENACCESS

Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences

@INFO_TAB_ABOUT

Editor in Chief

Guest Editor

Section Editor

Editorial Relations Manager

Publicity Manager

Statistics Editor

Language Editor

Editorial Board Member

@INFO_TAB_BOARDS

Connectist, akademik araştırmacılar, iletişim profesyonelleri ve iletişim politikası belirleyicilerine yönelik bilimsel bilginin paylaşıldığı, Asya’dan Avrupa’ya açılan küresel bir platform oluşturmayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda iletişimin geleneksel çalışma alanlarının yanı sıra sosyal ve beşeri bilimlerin tartışmalarını kapsayan teorik ve ampirik çalışmalara, ayrıca uzman değerlendirmelerine yer vermektedir.Connectist, iletişim alanına odaklanan diğer disiplinlerden çalışmalara da açıktır.<div>Derginin hedef kitlesini; akademisyenler, araştırmacılar, profesyoneller, öğrenciler ve ilgili mesleki, akademik kurum ve kuruluşlar oluşturur. </div>

Amaç ve Kapsam

Web of Science Core Collection - Emerging Sources Citation Index (ESCI) TÜBİTAK-ULAKBİM TR DizinEBSCO Communication SourceProQuest Central, ProQuest Turkey DatabaseProQuest Social Sciences DatabaseProQuest Social Sciences Premium CollectionDOAJErih PlusSOBIAD

Dizinler

Dergi, yayın etiği ile ilgili en yüksek standartlara uymaktadır. Committee on Publication Ethics (COPE), Directory of Open Access Journals (DOAJ), Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA) ve World Association of Medical Editors (WAME) tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimsemektedir; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için aşağıdaki linki ziyaret edebilirsiniz:<a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a>Gönderilen çalışmalar derginin amaç ve kapsamına uygun olmalıdır. Özgün, daha önce yayımlanmamış veya aynı anda başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmayan, her bir yazar tarafından içeriği ve gönderimi onaylanmış yazılar, değerlendirmeye kabul edilmektedir.Yayımlanmak üzere dergiye gönderilen çalışmalarda; yazarlardan herhangi birinin ismi, tüm yazarların yazılı izni olmadan çalışma künyesinden silinemez, yeni bir isim künyeye eklenemez ve yazar sırası değiştirilemez.İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkâr edilen yazarlık, araştırma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir. Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm çalışmalar yayından çıkarılır. Yayın sürecinden sonra tespit edilen kuraldışı ve/veya etik dışı çalışmaların yayını aynı şekilde durdurulur.İntihal Kontrolü <div>Ön kontrolden geçirilen çalışmalar, iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal/kendi kendine intihal tespit edilirse yazarlar bilgilendirilir. Editörler, gerekli olması halinde, değerlendirme ya da üretim sürecinin çeşitli aşamalarında çalışmayı intihal kontrolüne tabi tutabilirler. Yüksek benzerlik oranları, bir çalışmanın kabul edilmeden önce ve hatta kabul edildikten sonra reddedilmesine neden olabilir. Çalışmanın yayımlanması için türüne bağlı olarak, benzerlik oranının %15'ten az olması zorunludur. </div><div>Çift Kör Hakemlik Süreci İntihal kontrolünden sonra, uygun olan çalışmalar baş editör tarafından özgünlük, yöntem, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamıyla uyumluluğu açısından değerlendirilir. Baş editör, biçimsel esaslara uygun olan çalışmaları, yurtiçinden ve /veya yurtdışından en az iki hakemin değerlendirmesine sunarak, adil bir şekilde çift taraflı kör hakemlikten geçmesini sağlar. Baş editör, hakemlerin gerek gördüğü değişiklikler yazar(lar) tarafından yapıldıktan sonra çalışmaların yayımlanmasına onay verir.</div>

Politikalar

Açık erişimli bir dergi olan Connectist’in içeriği, okura ya da okurun dâhil olduğu kuruma ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncıdan ya da yazardan izin almadan çalışmaların tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir. Bu ilke, BOAI açık erişim tanımıyla uyumludur.Derginin açık erişimli çalışmaları Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (CC BY-NC 4.0) olarak lisanslıdır.

Derginin tüm giderleri İstanbul Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır. Dergide çalışmaların yayımlanması ve yayın süreçlerinin yürütülmesi ücrete tabi değildir. Dergiye gönderilen ya da yayın için kabul edilen çalışmalar için işlemleme ücreti veya gönderim ücreti alınmaz.

Yazarlar dergide yayınlanan çalışmalarının telif hakkına sahiptir ve çalışmaları Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası (CC BY-NC 4.0) olarak lisanslıdır. CC BY-NC 4.0 lisansı, eserin ticari kullanım dışında her boyut ve formatta paylaşılmasına, kopyalanmasına, çoğaltılmasına ve orijinal esere uygun şekilde atıfta bulunmak kaydıyla yeniden düzenleme, dönüştürme ve eserin üzerine inşa etme dâhil adapte edilmesine izin verir.

Editörler, yayınlanan makalede, bulguları, yorumları ve sonuçları etkilemeyen küçük hatalar tespit edilirse düzeltme yayınlamayı düşünebilirler. Editörler, bulguları ve sonuçları geçersiz kılan büyük hatalar / ihlaller söz konusu olduğunda, makaleyi geri çekmeyi düşünmelidir. Yazarlar tarafından araştırma veya yayını kötüye kullanmaya yönelik olasılık söz konusu ise; bulguların güvenilir olmadığına ve yazarların kurumlarının olayı soruşturmadığına dair kanıtlar var veya olası soruşturma haksız veya sonuçsuz görünüyor ise, editörler endişe ifadesi yayınlamayı düşünmelidir. Düzeltme, geri çekme veya endişe ifadesi ile ilgili olarak COPE ve ICJME yönergeleri dikkate alınır.

Dergide yayınlanan tüm yazıların korunmasını ve kalıcı olarak erişilebilir olmasını sağlamak için makaleler, ulusal bir arşiv sitesi olarak hizmet veren ve aynı zamanda LOCKSS'in içeriği toplamasına, korumasına ve sunmasına izin veren Dergipark'ta saklanmaktadır.Ek olarak, yazarların kendilerinin makalelerinin son PDF sürümünü Open Archives Initiative (<a href="https://www.openarchives.org/" target="_blank">https://www.openarchives.org/</a>) standartlarına uygun açık elektronik arşivlerde arşivlemeleri önerilir. Yazarlar, yayınladıkları arşiv versiyonundan, İ.Ü. Yayınevinin dergi web sitesinin URL'sine bağlantı sağlamalıdır.

<div style="text-align: left;">Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, yayın etiğinde en yüksek standartlara bağlıdır ve Committee on Publication Ethics (COPE), Directory of Open Access Journals (DOAJ), Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA) ve World Association of Medical Editors (WAME) tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkelerini benimser; Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing başlığı altında ifade edilen ilkeler için adres: <a href="https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing" target="_blank">https://publicationethics.org/resources/guidelines-new/principles-transparency-and-best-practice-scholarly-publishing</a></div>Gönderilen tüm makaleler orijinal, yayınlanmamış ve başka bir dergide değerlendirme sürecinde olmamalıdır. Her bir makale editörlerden biri ve en az iki hakem tarafından çift kör değerlendirmeden geçirilir. İntihal, duplikasyon, sahte yazarlık/inkar edilen yazarlık, araştrma/veri fabrikasyonu, makale dilimleme, dilimleyerek yayın, telif hakları ihlali ve çıkar çatışmasının gizlenmesi, etik dışı davranışlar olarak kabul edilir.Kabul edilen etik standartlara uygun olmayan tüm makaleler yayından çıkarılır. Buna yayından sonra tespit edilen olası kuraldışı, uygunsuzluklar içeren makaleler de dahildir.

Etik

Dergi araştırma etiğinde en yüksek standartları gözetir ve aşağıda tanımlanan uluslararası araştırma etiği ilkelerini benimser. Makalelerin etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır.-    Araştırmanın tasarlanması, tasarımın gözden geçirilmesi ve araştırmanın yürütülmesinde, bütünlük, kalite ve şeffaflık ilkeleri sağlanmalıdır.-    Araştırma ekibi ve katılımcılar, araştırmanın amacı, yöntemleri ve öngörülen olası kullanımları; araştırmaya katılımın gerektirdikleri ve varsa riskleri hakkında tam olarak bilgilendirilmelidir.-    Araştırma katılımcılarının sağladığı bilgilerin gizliliği ve yanıt verenlerin gizliliği sağlanmalıdır. Araştırma katılımcıların özerkliğini ve saygınlığını koruyacak şekilde tasarlanmalıdır.-    Araştırma katılımcıları gönüllü olarak araştırmada yer almalı, herhangi bir zorlama altında olmamalıdırlar.-    Katılımcıların zarar görmesinden kaçınılmalıdır. Araştırma, katılımcıları riske sokmayacak şekilde planlanmalıdır.-    Araştırma bağımsızlığıyla ilgili açık ve net olunmalı; çıkar çatışması varsa belirtilmelidir.-    Deneysel çalışmalarda, araştırmaya katılmaya karar veren katılımcıların yazılı bilgilendirilmiş onayı alınmalıdır. Çocukların ve vesayet altındakilerin veya tasdiklenmiş akıl hastalığı bulunanların yasal vasisinin onayı alınmalıdır.-    Çalışma herhangi bir kurum ya da kuruluşta gerçekleştirilecekse bu kurum ya da kuruluştan çalışma yapılacağına dair onay alınmalıdır.-    İnsan öğesi bulunan çalışmalarda, “yöntem” bölümünde katılımcılardan “bilgilendirilmiş onam” alındığının ve çalışmanın yapıldığı kurumdan etik kurul onayı alındığı belirtilmesi gerekir.

Makalelerin bilimsel ve etik kurallara uygunluğu yazarların sorumluluğundadır. Yazar makalenin orijinal olduğu, daha önce başka bir yerde yayınlanmadığı ve başka bir yerde, başka bir dilde yayınlanmak üzere değerlendirmede olmadığı konusunda teminat sağlamalıdır. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir.Gönderilen makalede tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır, bu bağlamda “yazar” yayınlanan bir araştırmanın kavramsallaştırılmasına ve dizaynına, verilerin elde edilmesine, analizine ya da yorumlanmasına belirgin katkı yapan, yazının yazılması ya da bunun içerik açısından eleştirel biçimde gözden geçirilmesinde görev yapan birisi olarak görülür. Yazar olabilmenin diğer koşulları ise, makaledeki çalışmayı planlamak veya icra etmek ve / veya revize etmektir. Fon sağlanması, veri toplanması ya da araştırma grubunun genel süpervizyonu tek başına yazarlık hakkı kazandırmaz. Yazar olarak gösterilen tüm bireyler sayılan tüm ölçütleri karşılamalıdır ve yukarıdaki ölçütleri karşılayan her birey yazar olarak gösterilebilir. Yazarların isim sıralaması ortak verilen bir karar olmalıdır. Tüm yazarlar yazar sıralamasını <a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/0D0FF5901F7643B4AAD40054B5805D11" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu'nda</a> imzalı olarak belirtmek zorundadırlar.Yazarlık için yeterli ölçütleri karşılamayan ancak çalışmaya katkısı olan tüm bireyler “teşekkür / bilgiler” kısmında sıralanmalıdır. Bunlara örnek olarak ise sadece teknik destek sağlayan, yazıma yardımcı olan ya da sadece genel bir destek sağlayan, finansal ve materyal desteği sunan kişiler verilebilir.Bütün yazarlar, araştırmanın sonuçlarını ya da bilimsel değerlendirmeyi etkileyebilme potansiyeli olan finansal ilişkiler, çıkar çatışması ve çıkar rekabetini beyan etmelidirler. Bir yazar kendi yayınlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltme ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, cinsel yöneliminden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve Dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin araştırmayla ilgili, yazarlarla ve/veya araştırmanın finansal destekçileriyle çıkar çatışmaları olmamalıdır. Değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir. Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme çift taraflı kör hakemlik ile değerlendirmeye gönderilir; yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.

Hakemlik Hakkında

Baş editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirirler. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar. Gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalacağını garanti eder. Baş editör içerik ve yayının toplam kalitesinden sorumludur. Gereğinde hata sayfası yayınlamalı ya da düzeltme yapmalıdır. Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemler, araştırma, yazarlar ve/veya araştırmaya fon sağlayanlarla çıkar çatışması içinde olmamalıdır. Hakemler değerlendirmelerinin sonucunda tarafsız bir yargıya varmalıdırlar. Gönderilmiş yazılara ilişkin tüm bilginin gizli tutulmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir. Bazı durumlarda editörün kararıyla, ilgili hakemlerin makaleye ait yorumları aynı makaleyi yorumlayan diğer hakemlere gönderilerek hakemlerin bu süreçte aydınlatılması sağlanabilir.

Daha önce yayınlanmamış ya da yayınlanmak üzere başka bir dergide halen değerlendirmede olmayan ve her bir yazar tarafından onaylanan makaleler değerlendirilmek üzere kabul edilir. Gönderilen ve ön kontrolü geçen makaleler iThenticate yazılımı kullanılarak intihal için taranır. İntihal kontrolünden sonra, uygun olan makaleler baş editör tarafından orijinallik, metodoloji, işlenen konunun önemi ve dergi kapsamı ile uyumluluğu açısından değerlendirilir.Baş Editör, makaleleri, yazarların etnik kökeninden, cinsiyetinden, uyruğundan, dini inancından ve siyasi felsefesinden bağımsız olarak değerlendirir. Yayına gönderilen makalelerin adil bir şekilde çift taraflı kör hakem değerlendirmesinden geçmelerini sağlar.Seçilen makaleler en az iki ulusal/uluslararası hakeme değerlendirmeye gönderilir. Hakem tarafından söz konusu makale için verilen düzeltmeler yazar tarafından tamamlanır ve farklı bir şekilde renklendirilerek teslim edilir. Yayın kararı, hakemlerin talepleri doğrultusunda yazarların gerçekleştirdiği düzenlemelerin ve hakem sürecinin sonrasında baş editör tarafından verilir.Baş editör; yazarlar, editörler ve hakemler arasında çıkar çatışmasına izin vermez. Hakem atama konusunda tam yetkiye sahiptir ve dergide yayınlanacak makalelerle ilgili nihai kararı vermekle yükümlüdür.Hakemlerin değerlendirmeleri objektif olmalıdır. Hakem süreci sırasında hakemlerin aşağıdaki hususları dikkate alarak değerlendirmelerini yapmaları beklenir.-Makale yeni ve önemli bir bilgi içeriyor mu?-Öz, makalenin içeriğini net ve düzgün bir şekilde tanımlıyor mu?-Yöntem bütünlüklü ve anlaşılır şekilde tanımlanmış mı?-Yapılan yorum ve varılan sonuçlar bulgularla kanıtlanıyor mu?-Alandaki diğer çalışmalara yeterli referans verilmiş mi?-Dil kalitesi yeterli mi?Hakemler, gönderilen makalelere ilişkin tüm bilginin, makale yayınlanana kadar gizli kalmasını sağlamalı ve yazar tarafında herhangi bir telif hakkı ihlali ve intihal fark ederlerse editöre raporlamalıdırlar. Hakem, makale konusu hakkında kendini vasıflı hissetmiyor ya da zamanında geri dönüş sağlaması mümkün görünmüyorsa, editöre bu durumu bildirmeli ve hakem sürecine kendisini dahil etmemesini istemelidir.Değerlendirme sürecinde editör hakemlere gözden geçirme için gönderilen makalelerin, yazarların özel mülkü olduğunu ve bunun imtiyazlı bir iletişim olduğunu açıkça belirtir. Hakemler ve yayın kurulu üyeleri başka kişilerle makaleleri tartışamazlar. Hakemlerin kimliğinin gizli kalmasına özen gösterilmelidir.

Yazıların Hazırlanması ve Gönderimi- Derginin yayın dili Türkçe ve İngilizce’dir.- Gönderilen yazılarla ilgili tüm yazışmalar, aksi belirtilmedikçe, ilk yazarla yapılacaktır. Makale gönderimi çevrim içi olarak https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/connectist/home üzerinden yapılmalıdır. Gönderilen çalışmalar, çalışma türünü belirten ve çalışmayla ilgili bilgileri içeren (bkz: Son Kontrol Listesi) bir mektup; yazının elektronik formunu içeren Microsoft Word 2003 ve üzerindeki sürümler ile yazılmış elektronik dosya ve tüm yazarların imzaladığı “Telif Hakkı Anlaşması Formu” eklenerek gönderilmelidir.- Her yazarın aynı yıl içinde (özel sayılar hariç) sadece 1 (bir) çalışması yayımlanır.- Derginin bir sayısında yayımlanmak üzere kabul edilmiş ancak henüz ait olduğu sayı oluşmamış olan makaleler, “Erken Görünüm” olarak yayımlanır.- Dergimize yayımlanmak üzere gönderilen her çalışmanın tüm sorumluluğu, ilgili çalışmanın yazar(lar)ına aittir.- Dergimizin yazım kurallarına uygun olarak hazırlanmamış olan çalışmalar, hakem değerlendirmesine gerek duyulmaksızın doğrudan reddedilmektedir.- Çalışmalar, A4 boyutundaki kağıdın bir yüzüne, üst, alt, sağ ve sol taraftan 2,5 cm. boşluk bırakılarak, 12 punto Times New Roman harf karakterleriyle ve 1,5 satır aralık ölçüsü ile hazırlanmalıdır.- Çalışmaların türleri; “araştırma makaleleri” (6500 – 8500 sözcük), “derleme makaleler” (6500 – 8500 sözcük) ve “değerlendirme yazıları” (2000-4000 sözcük) şeklindedir.- Giriş bölümünden önce, çalışmanın kapsamını, amacını, önemini, kullanılan yöntemi ve ulaşılan sonuçları içeren 180-200 kelimelik Türkçe ve İngilizce “öz” ile 600-800 kelime uzunluğunda İngilizce “genişletilmiş öz” yer almalıdır. Çalışmanın İngilizce başlığı İngilizce özün üzerinde yer almalıdır. Türkçe özün altında çalışmanın içeriğini temsil eden 5 (beş) Türkçe anahtar kelime, İngilizce özün altında çalışmanın içeriğini temsil eden 5 (beş) Türkçe anahtar kelime yer almalıdır. İngilizce genişletilmiş öz sadece Türkçe makaleler için zorunludur.- Çalışmaların başlıca şu unsurları içermesi gerekmektedir: Başlık, Türkçe öz ve anahtar kelimeler; İngilizce başlık, İngilizce öz ve anahtar kelimeler; İngilizce genişletilmiş öz, ana metin bölümleri, son notlar ve kaynaklar.- Çalışmalarda yer alan tablo ve şekillere metnin içerisinde yer verilmelidir. Tablo ve şekil sayıları sınırlı tutulmalıdır. Örneğin; yazarlar az sayıdaki bulgu ve bilgileri tablo olarak değil, metin içinde düzyazı şeklinde vermelidirler.- Çalışmalarda yazar(lar)ın vurguları tek tırnak ile belirtilmeli; sadece kitap, film, gazete isimleri italik yazılmalıdır. 40 kelimeyi aşan alıntılar içerden, tek aralık ve tırnaksız bir biçimde verilmelidir.- Dergi Yazı Kurulu ve hakem raporları doğrultusunda yazarlardan, metin üzerinde bazı düzeltmeler yapmaları istenebilir.- Dergiye gönderilen çalışmalar yayımlansın veya yayımlanmasın geri gönderilmez.- Dergimizde yayımlanacak çalışma türlerinin bölümlerinin aşağıdaki akışa uygun olacak şekilde hazırlanması gerekmektedir.1. ARAŞTIRMA MAKALELERİ GİRİŞ -Araştırmanın sorunsalı yabancı ve yerli alanyazına göndermeler yapılarak tanımlanmalıdır. Alt başlıklara geçilmeden önceki son paragrafta çalışmanın önemi, diğer çalışmalardan farkı yani özgünlüğü, amacı ve yöntemi belirtilerek sınırları çizilmelidir. Konu ile ilgili alt başlık/ başlıklar AMAÇ VE YÖNTEM - Amaç ve yönteme geçiş cümlesi veya cümleleri Amaç Çalışmanın genel amacı verildikten sonra; çalışmanın araştırma soruları maddeler halinde belirtilmeli ve/veya hipotez/hipotezleri yazılmalıdır. Yöntem Nicel/nitel araştırmaların içereceği aşağıdaki unsurlar, başlık halinde verilmese bile içerik olarak bu bölümde mutlaka yer almalıdır: •    Araştırma Modeli •    Evren, Örneklem / Denekler / Katılımcılar •    Veri Toplama Aracı •    İşlem Çalışmalarda kullanılan ölçek, anket, mülakat çeşitleri vb. belirtilmeli, özellikle istatistiksel analiz/analizler içeren çalışmalarda geçerlik ve güvenirlik katsayıları verilmelidir. BULGULAR TARTIŞMA VE SONUÇ Bu bölümde ilk olarak çalışmanın amacı hatırlatılarak bulguları kısaca özetlenmeli ve alanyazına göndermeler yapılarak tartışılmalıdır. Daha sonra araştırmacının çalışmasının bulguları ile ilişkilendirilebilecek özgün sonuç niteliğindeki kanaatlerine yer verilmelidir. Çalışmayı nihayetlendirirken sonraki araştırmalar için araştırma önerileri sunularak alana katkı sağlanmalıdır. SON NOTLAR KAYNAKLAR 2. DERLEME MAKALELER GİRİŞ Araştırmanın sorunsalı yabancı ve yerli alanyazına göndermeler yapılarak tanımlanmalıdır. Altbaşlıklara geçilmeden önceki son paragrafta çalışmanın önemi, diğer çalışmalardan farkı yani özgünlüğü, amacı ve yöntemi belirtilerek sınırları çizilmelidir. Konu ile ilgili altbaşlık/ başlıklar TARTIŞMA VE SONUÇ Çalışmanın amacı belirtilerek tartışılan fikir, kavram vs. özetlenmeli ve alanyazına göndermeler yapılarak tartışılmalıdır. Daha sonra araştırmacı yaptığı taramalar sonucunda oluşturduğu özgün sonuç niteliğindeki kanaatlerine yer verilmelidir. Çalışmayı nihayetlendirirken sonraki araştırmalar için araştırma önerileri sunularak alana katkı sağlanmalıdır. SON NOTLAR KAYNAKLAR3. DEĞERLENDİRME YAZILARI Değerlendirme yazıları kapsamında iletişim alanını ilgilendiren herhangi bir konunun, görsel / işitsel / yazılı bir metnin, etkinliğin veya olgunun eleştirel bir değerlendirmesi sunulur. Bu yazılar, özgün araştırma makalelerinden farklı olarak alan araştırması içermeksizin kitap eleştirisi, film eleştirisi, diğer görsel / işitsel / yazılı ürünler veya düzenlenen etkinliklerin eleştirel değerlendirmelerini içerir. Çalışmaların özgünlüğünü konunun uzmanı olan yazarların yeni ve farklı bakış açılarıyla alana sunduğu katkılar oluşturur. Değerlendirme yazıları için yazarların uyması gereken bir başlık sistemi bulunmamaktadır. Yazarlar, konunun özüne uygun bir başlık sistemi benimseyebilirler.

Yazım Kuralları

Makale Gönderme KılavuzuHer yazar çalışmasını göndermeden önce aşağıdaki hususları eksiksiz bir şekilde tamamlamalıdır:Makale Gönderme<ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makalenin gönderileceği adres: </li> </ul><a href="https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/connectist/home">https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/connectist/home</a><ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makale ana metninin dosyası  yüklenirken, çift taraflı kör hakem süreci gereği, bu dosyanın yazar(lar)ın kimliğini deşifre eden hiçbir unsur barındırmadığından emin olunmalıdır. Makale ana metni dosyası başlık sayfasını ve yazar(lar)ın adı geçen ya da yazar adlarına atıfta bulunabilecek işaretler içermemelidir. (Örneğin: Teşekkür bölümü veya her sayfada tekrar eden ve yazar adlarını içerebilen başlıklar)</li> <li style="text-align: justify;">Ayrıca yazarlar ek olarak yüklediği Supplemental File for Review türü dosyalarda da yazar kimliğini ifşa etmemeli ve bu durumun kontrolünü sağlamalıdır.</li> </ul>Ayrı Ayrı Yüklenilmesi Gereken Dosyalar<ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Telif Hakkı Anlaşması Formu </li> </ul><ul><li>Daha önce basılmış olan yazı-resim-tablo gibi unsurlar kullanılmış ise bunlar için izin belgesi</li></ul><ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Makale Kapak Sayfası </li><ul type="disc"><li style="text-align: justify;">Makalenin kategorisi</li> <li style="text-align: justify;">Türkçe ve İngilizce başlık</li> <li style="text-align: justify;">Yazarların ismi soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri</li> <li style="text-align: justify;">Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, GSM, faks numarası</li> <li style="text-align: justify;">Tüm yazarların ORCID’leri</li> </ul> </ul><ul><li>Makalenin ana metni</li></ul><ul type="disc"> <ul type="disc"> <li style="text-align: justify;">Türkçe ve İngilizce başlık</li> <li style="text-align: justify;">“Öz”ler: 180-200 kelime Türkçe ve 180-200 kelime İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Anahtar Kelimeler: 5 adet Türkçe ve 5 adet İngilizce</li> <li style="text-align: justify;">Makale Türkçe ise, İngilizce genişletilmiş öz 600-800 kelime</li> <li style="text-align: justify;">Makale ana metin bölümleri</li> <li style="text-align: justify;">Finansal Destek (varsa belirtilmeli)</li> <li style="text-align: justify;">Çıkar Çatışması (varsa belirtilmeli)</li> <li style="text-align: justify;">Teşekkür (varsa belirtilmeli)</li> <li style="text-align: justify;">Kaynaklar</li> <li style="text-align: justify;">Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla ana metin içinde yer almalı)</li> </ul> </ul><ul type="disc"> </ul>

Kaynaklar Yazar(lar)dan çalışmalarında birincil kaynaklara atıf yapmaları beklenmektedir.Erken Görünüm olarak yayımlanan makalelere atıflar “sayısı hazırlık sürecindeki yayın” şeklinde verilmelidir.Kaynakların doğruluğundan yazar(lar) sorumludur. Tüm kaynaklar metinde belirtilmeli ve alfabetik olarak sıralanmalıdır.Referans Stili ve Formatı Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, metin içi alıntılama ve kaynak gösterme için APA (American Psychological Association) 7. stilini benimser. Bu stille ilgili kurallara aşağıdaki linkten ulaşılabilir:https://apastyle.apa.org/style-grammar-guidelines/references/examples/Kaynaklar, aşağıdaki örneklerde belirtildiği gibi gösterilmelidir.Metin İçinde Kaynak Gösterme Kaynaklar metinde parantez içinde yazarların soyadı ve yayın tarihi yazılarak belirtilmelidir. Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar alfabetik olarak sıralanmalıdır.Kaynaklar metinde parantez içinde yazarların soyadı, yayın tarihi ve sayfa numarası ya da aralığı yazılarak belirtilmelidir. Birden fazla kaynak gösterilecekse kaynaklar arasında (;) işareti kullanılmalıdır. Kaynaklar alfabetik olarak sıralanmalıdır.Örnekler:Tek yazarlı kaynak: (Akyolcu, 2007)Akyolcu (2007)İki yazarlı kaynak: (Tekinalp &amp; Uzun, 2009, p. 127)Tekinalp ve Uzun (2009), gündem belirlemenin, iletişim araçlarındaki gündemin toplum üzerindeki etkileriyle ilgili olduğunu belirtmiştir (p. 127).Üç ve daha çok yazarlı kaynak: (Çavdar et al., 2003)Kısaltması bulunan kaynak gösterimi: İlk Atıf: (Dünya Sağlık Örgütü [DSÖ], 2020)Sonraki Atıflar: (DSÖ, 2020)İlk Atıf: Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ, 2020)Sonraki Atıflar: DSÖ (2020)Metin içi atıflardaki belirsizliği önlemek için Aynı yazar ve tarihli iki farklı çalışmaya yer verildiğinde kaynaklar a, b şeklinde gösterilmelidir:(Timisi, 2020a) (Timisi, 2020b)Aynı soyadlı isimden farklı yazarların kaynak gösteriminde, yayın yılı farklı olsa da metnin içindeki alıntılarda yazarların adının baş harfleri de yazılır.(G. Büyükbaykal et al., 2019; C. Büyükbaykal, 2016)Aynı yayının yazarlarının soyadı aynı ise, adlarının ilk harflerine yer vermeye gerek yoktur.(Okay &amp; Okay, 2021)Doğrudan atıf Doğrudan atıf yapılırken cümle(ler) tırnak içine alınır ve metin içi alıntılarda sayfa numarası da belirtilir.Yıldırım ve Şimşek’e göre (2016), “İçerik analizinde temelde yapılan işlem birbirine benzeyen verileri belirli kavramlar ve temalar çerçevesinde bir araya getirmek ve bunları okuyucunun anlayabileceği bir biçimde düzenleyerek yorumlamaktır” (p. 242).Birden fazla kaynak parantez içinde gösterilirken alfabetik olarak sıralanmalıdır.(Akyolcu, 2007; Sayıner &amp; Demirci, 2007, p. 72)Kaynaklar bölümünde kaynak gösterme Kullanılan tüm kaynaklar metnin sonunda ayrı bir bölüm halinde yazar soyadlarına göre alfabetik olarak numaralandırılmadan verilmelidir.Her bir yayın türüne göre kaynağın nasıl gösterileceğinin örnekleri aşağıda sunulmuştur.Kitap a) Tek yazarlı kitap Karasar, N. (1995). Araştırmalarda Rapor Hazırlama (8th ed.). 3A Eğitim Danışmanlık Ltd.b) Çeviri kitap Geraghty, C. (1996). Kadınlar ve pembe dizi. (N. Nirven, Trans.) AFA Yayınları.c) Çok yazarlı kitap Tonta, Y., Bitirim, Y., &amp; Sever, H. (2002). Türkçe arama motorlarında performans değerlendirme (1st ed.). Total Bilişim.ç) Editörlü kitap Ören, T., Üney, T., &amp; Çölkesen, R. (Ed.). (2006). Türkiye bilişim ansiklopedisi (6st ed.). Papatya Yayıncılık.d) Kitap içerisinde bölüm Morva, O. (2016). Ben, kendim ve dijital benliğim: Dijital iletişim çağında benlik kavramsallaştırması üzerine. N. Timisi (Ed.), Dijital kavramlar, olanaklar, deneyimler (pp. 41-60). Kalkedon Yayıncılık.e) Çeviri kitap içerisinde bölüm Schmeder, G. (2015). İşbölümü dinamiğinde kopmalar ve kesintiler. C. Vercellone (Ed.) ve D. Kundakçı (Trans.). Bilişsel kapitalizm. (1st ed., 61-75). Otonom Yayıncılık.f) Kitap incelemesi Gül Ünlü, D. (2018). Kitap incelemesi [Şeffaflık toplumu: Şeffaf toplumun eleştirisi üzerine bir okuma]. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 28, 279-290. http://iletisimdergisi.gsu.edu.tr/tr/pub/issue/37677/436058g) Yayımcının ve yazarın kurum olduğu yayın Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2021). Asrın küresel salgını: Türkiye’nin koronavirüsle başarılı mücadelesi. İstanbul, Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Yayınları.Makale a) Makale Çağlayan, S. (2021). Covid-19 pandemisi sürecine ilişkin bir retorik analiz: T. C. Sağlık Bakanı Dr. Fahrettin Koca’nın basın açıklamaları. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 60, 27-62. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-801246b) Yediden fazla yazarlı makale Lal, H., Cunningham, A. L., Godeaux, O., Chlibek, R., Diez-Domingo, J., Hwang, S.-J., ... Heineman, T. C. (2015). Efficacy of an adjuvanted herpes zoster subunit vaccine in older adults. New England Journal of Medicine, 372, 2087–2096. http://dx.doi.org/10.1056/NEJMoa1501184c) DOI’si olmayan online edinilmiş makale Sidani, S. (2003). Enhancing the evaluation of nursing care effectiveness. Canadian Journal of Nursing Research, 35(3), 26–38. Retrieved from http://cjnr.mcgill.caç) Popüler dergi makalesi Gürer, Z., Gürer, M. (2021, May-June). Fantastik diziler. Episode, 26, 9-12. https://episodedergi.com/fantastik-diziler/Tez, Bildiri a) Tezler Karahan, O. (2019). Şiddet ve postmodernizm bağlamında Martin Scorsese sineması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jspTürk, E. (2016). GSM markalarının sosyal medya kullanımlarının halkla ilişkilerin çift yönlü simetrik modeline göre twitter üzerinden analizi [Yayımlanmamış doktora tezi]. İstanbul Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jspb) Sempozyum katkısı Serdar, M. (2019, Aralık, 19-20). Covid-19 pandemisinde medya: Hipergerçeklik ve dezenformasyon. M. Binark (Oturum Başkanı), Pandemi döneminde enformasyon arayışı ve infodemi [Sempozyum]. Üsküdar Üniversitesi İletişim Fakültesi 8. Uluslararası İletişim Günleri, İstanbul, Türkiye.Diğer Kaynaklar a) Gazete yazısı Browne, R. (2010, March 21). This brainless patient is no dummy. Sydney Morning Herald, 45. https://www.smh.com.au/technology/this-brainless-patient-is-no-dummy-20100320-qn7n.htmlb) İnternet sayfası kaynakları Bordwell, D. (2013, June 18). David Koepp: Making the world movie-sized. http://www.davidbordwell.net/blog/page/27/ adresinden 15 Eylül 2020 tarihinde alınmıştır.c) Resmi yayınlar ve basın bülteni Türkiye İstatistik Kurumu. (2021). Çocuklarda bilişim teknolojileri kullanım araştırması (Yayın no. 41132). https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Cocuklarda-Bilisim-Teknolojileri-Kullanim-Arastirmasi-2021-41132Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı (2022, 18 Ocak). Koronavirüs Bilim Kurulu Toplantısına İlişkin Açıklama [Basın Bülteni]. https://www.saglik.gov.tr/TR,87208/koronavirus-bilim-kurulu-toplantisina-iliskin-aciklama-18012022.htmlç) SözlükMutlu, E. (2012). İletişim sözlüğü (1st ed.). Sofos Yayınları.d) Podcast Tufan, F. (2021, June 7). Prof. Dr. Burcu Kaya Erdem ile Jacques Derrida’yı okumak (Bölüm 7) [sesli podcast bölümü]. İletişim podcast içinde. https://open.spotify.com/episode/5sz5nRZUCIE4RIKoCw8N7w?si=RJWap-AeSs2ro6IDGUcGRg&amp;dl_branch=1&amp;nd=1e) Video/Film Gökalp, S. (2016). Sosyal medya [Video]. Youtube. https://www.youtube.com/watch?v=TIayzRpy1X8Ceylan, N. B. (Yönetmen). (2011). Bir zamanlar Anadolu’da [Film]. Tiglon.f) Televizyon dizisi Çatay, K. (Yapımcı). (2018). &#65279;Şahsiye&#65279;t [Televizyon Dizisi]. Ay Yapım.g) Sosyal medya Nişancı, İ. [@ilkayNS]. (2022, 25 Ocak). Sadece sosyal bilimler için geçerli olduğunu düşünmekle beraber çok önemli bir noktada ayrım var: Makale ya da bilimsel araştırma yapmanın bilim insanını verdiği dersler konusunda eğittiği bir gerçek. Bu da üniversitenin asıl öznesi öğrenciye dönük bir faydadır [Tweet]. Twitter. https://twitter.com/ilkayNS/status/1485866565337853956Twitter için [Tweet], [Twitter profili] vb., Facebook için [Facebook durumu], [Zaman tüneli] vb., Instagram için [Fotoğraf], [Highlight] gibi gösterimler kullanılabilir.

Son Kontrol ListesiAşağıdaki listede yer alan bilgilerin eksik olup olmadığından emin olunuz:•    Editöre mektup•    Makalenin türü•    Başka bir dergiye gönderilmemiş olduğu bilgisi•    Sponsor veya ticari bir firma ile ilişkisi (varsa belirtiniz)•    İstatistik kontrolünün yapıldığı (araştırma makaleleri için)•    İngilizce dil kontrolünün yapıldığı•    Yazarlara Bilgi bölümünde detaylı olarak anlatılan dergi politikalarının gözden geçirildiği•    Kaynakların APA7 stiline göre belirtildiği•    Telif Hakkı Anlaşması Formu•    Daha önce basılmış ve telife bağlı materyal (yazı-resim-tablo) kullanılmış ise izin belgesi•    Kapak sayfası•    Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığı•    Yazarların ismi, soyadı, unvanları ve bağlı oldukları kurumlar (üniversite ve fakülte bilgisinden sonra şehir ve ülke bilgisi de yer almalıdır), e-posta adresleri•    Sorumlu yazarın e-posta adresi, açık yazışma adresi, iş telefonu, cep telefonu (GSM) ve faks numarası•    Tüm yazarların ORCID’leri•    Makale ana metni•    Özler: 180-200 kelime Türkçe ve 180-200 kelime İngilizce•    Anahtar Kelimeler: 5 adet Türkçe ve 5 adet İngilizce•    600-800 kelime İngilizce genişletilmiş özet (Extended Abstract)•    Finansal destek (varsa belirtiniz)•    Çıkar çatışması (varsa belirtiniz)•    Teşekkür (varsa belirtiniz)•    Kaynaklar•    Tablolar-Resimler, Şekiller (başlık, tanım ve alt yazılarıyla ana metnin içinde yer almalı)

<a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/8C4BFBF8CC9C4885975DE4EC19B96386" target="_blank">Telif Hakkı Anlaşması Formu</a><a href="https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/3F70B1A89F494B36851D54D64673F8CB" target="_blank">Kapak Sayfası </a>

Sayı Türü	Regular
Tarih	19.07.2022
Editör(ler)	Ayşen Akkor Gül
Kapak (PDF)
Ön Sayfalar (PDF)

Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences

SAYI 62, 2022

Yeni Medya ve Kamusal Alan: İletişim Akademisyenlerinin Perspektifi

Erken Cumhuriyet Döneminde Simgesel İktidara Bourdieu üzerinden Bakmak: Posta Pulları Örneği

COVID-19, Yanlış Bilgi ve İletişim Çalışmaları: İnfodemi Üzerine Sistematik Bir Gözden Geçirme

Video Oyunlarının Çevirisi ve Yerelleştirilmesi: Uncharted 4’ün Türkçesinin Bir Analizi

Yaşlı Bireylerde Öz Yeterlik ve Psikolojik Sağlamlık Arasındaki İlişkide Minnettarlığın Aracı Rolü: Malatya İli Örneği

Uzaktaki Acıları Göstermek: Türkiye’de Haber Fotoğraflarında Kıtlığın Temsili

BİLGİ

PAYLAŞ