İstanbul Hukuk Mecmuası

GÖNDERBİLGİ
EnglishTürkçe

Araştırma Makalesi


DOI :10.26650/mecmua.2024.82.4.0005   IUP :10.26650/mecmua.2024.82.4.0005    Tam Metin (PDF)

Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi

Duygu Koçak Diker

Ülkemizde 2018 yılından itibaren derinleşen ekonomik kriz ve yüksek enflasyona bağlı olarak paranın reel değeri aşırı şekilde düşmüş, inşaat maliyetleri artmış ve mevcut konut stoku barınma ihtiyacının giderilmesinde yetersiz kalmıştır. Bu gelişmeler kira bedellerinde fahiş yükselişe sebep olmuş ve muhtemel bir barınma krizinin önüne geçebilmek için konut kiralarında yenilenen dönem kira bedeli artışlarına ilişkin TBK m.344 hükmünde değişiklikler yapılmıştır. Belirli istisnalar dışında kira bedelinin yabancı para ile belirlenmesi yasaklanmış, kira bedeli artış oranının üst sınırı olan ÜFE artış oranı yerine TÜFE artış oranı kabul edilmiş, son olarak da geçici süre ile TÜFE yerine artış oranı yüzde yirmi beş ile sabitlenmiştir. Kiracının korunması amacıyla devletin ekonomik kamu düzenine müdahalesi niteliğindeki bu değişiklikler, belirli dönemlerdeki sözleşmeler bakımından kira bedellerinin aşırı derecede düşük kalmasına ve kiraya verenler aleyhine edimler arasında dengesizliğe yol açmıştır. Konut kirasının sıkı şartlara tabi sona erme rejimi nedeniyle sözleşmeye devam etmeye mecbur kalan kiraya verenler ise TBK m.344/III’e dayalı kira bedelinin belirlenmesi davalarına, bu davaların şartlarının oluşmadığı durumlarda da TBK m.138’e dayalı uyarlama davalarına yönelmişlerdir. Ancak sözleşmenin değişen durumlara uyarlanmasının, TBK m.138’de kaynak BGB § 313/I’den farklı şekilde yalnızca aşırı ifa güçlüğüne özgülenmesi ve özellikle artış oranlarının yüzde yirmi beş ile sabitlenmesi karşısında, kiraya veren tarafından kira bedelinin uyarlanmasının talep edilip edilemeyeceği konusunda tereddütler oluşmuştur. Çalışmada amacımız özellikle bu noktalarda, kaynak BGB § 313/I hükmünü göz önünde tutarak kiraya veren tarafından ileri sürülen uyarlama taleplerinin şartlarının ortaya konulması ve edimler arası dengesizliğin TBK m.138 uyarınca uyarlama sebebi olarak ele alınıp alınamayacağının belirlenmesinden oluşmaktadır

Anahtar Kelimeler: Enflasyon, Kira Bedeli, Uyarlama, Edimler Arası Dengesizlik
DOI :10.26650/mecmua.2024.82.4.0005   IUP :10.26650/mecmua.2024.82.4.0005    Tam Metin (PDF)

Legal Provisions Regarding The Determination of The Rental Price in Residential Rents and The Evaluation of The Renter’s Claim for Adaptation

Duygu Koçak Diker

 Since 2018, due to the economic crisis and high inflation, the real value of money has decreased dramatically, construction costs have increased and the current housing stock has been insufficient to fulfil the housing needs. These conditions have also affected the rental price and Article 344 of the TCO has been amended in order to prevent a possible housing crisis. With exceptions, the determination of the rental price in foreign currency has been prohibited, the CPI increase rate has been accepted instead of the PPI increase rate and the rate of increase is temporarily fixed at twenty-five per cent instead of the CPI. These amendments, which functioned as the state’s intervention in the economic public order in order to protect the tenant, caused the rental prices to remain excessively low in terms of lease agreements for certain periods and an imbalance between the performances against the renters. The renters, who are obliged to continue the contract due to the strict termination regime of the residential lease, have filed lawsuits for the determination of  the rental price based on Article 344/III of the TCO, and in cases where the conditions of these lawsuits are not met, they have filed lawsuits for the adaptation of the rental price based on Article 138 of the TCO. The purpose of this study is to determine the conditions of the renter’s claim for adaptation of the lease price by taking into consideration the source BGB § 313/I and to determine whether the imbalance between the performances can be considered as a reason for adaptation in accordance with Article 138 of the TCO.

Anahtar Kelimeler: Inflation, Rental Price, Adaptation, Imbalance With Performance

GENİŞLETİLMİŞ ÖZET


After the economic crisis that accelerated in our country following 2018, due to rising inflation and exchange rate shocks, Article 344 of the Turkish Code of Obligations (TCO) regarding the determination of rent for residential and roofed workplaces underwent changes aimed at protecting tenants. Following these changes, starting rental prices have reached exorbitant amounts, comprehensive guarantees have started to be demanded from tenants and renting residential properties without an eviction commitment letter has become nearly impossible. Multiple limitations on the maximum rent increase rate for renewed rental periods has led to excessive differences between the residental rents renewed after the change took effect on June 11, 2022, and rental agreements renewed or established before that date. While the parties determined the starting rental prices and the increase rates for renewed periods based on the ongoing economic data, the rental prices for renewed periods affected by the legal changes, which entered into force due to the economic crisis, have remained below inflation. Due to the strict termination regime for residential rents, lessors unable to terminate the contracts have started filing lawsuits for the determination of rental prices for rents longer than five years that have significantly decreased in real value against inflation, based on Article 344/III of the TCO. In cases where the conditions for these lawsuits are not met, they have begun to file rent adjustment lawsuits based on Article 138 of the same code. It is a well-known fact that this situation reflects a heavy workload on the judiciary and disputes regarding the rental prices increase day by day.

The core of our study is the lawsuits filed by lessors regarding adaptation of rental prices. Since adaptation, has the nature of intervention in the contract, is considered as a last resort (ultima ratio) and closely related to the rent amount; it has been preferred to examine the provisions related to the determination of the rental price. During the period governed by the Turkish Code of Obligations No. 6098, the enactment of Article 344, which has special provisions for determining renewed rental amounts in roofed workplaces rents, diminished the significance of lawsuits regarding the adaptation of rental prices in such leases. However, changes made to this provision later have made adaptation of rental prices as a necessary institution again. 

 It is considered that the German law, which is dominated by the theory of the transaction basis, has been used as a reference in the structuring of Article 138 of the TCO regarding adaptation. It is also accepted that when examining the conditions for adaptation under Turkish law, interpretation should be based on this theory. Therefore, in our study, while the conditions for the lessor’s request for adaptation of the rental price under Article 138 of the TCO have been examined, article § 313 of the German Civil Code (GCC) is taken into consideration. Unlike § 313/I of the GCC, the adaptation of contracts to changing circumstances under Article 138 of the TCO is specifically limited to hardship among the groups of events related to the collapse of the basis of the transaction. This distinction is particularly significant regarding the lessor’s claim for adaptation of the rental price. The fact that rental price remains too low in the face of inflation does not indicate hardship for the lessor; rather, it creates an imbalance between the parties’ obligations. The fact that Article 138 of the TCO regulates only hardship has been rightly criticized and caused dissidence regarding its field of application. According to another view that we support, considering that the legal basis for hardship is the theory of the collapse of the transaction basis, the scope of Article 138 of the TCO should be interpreted broadly to include the disruption of the balance between obligations.

The purpose of this study is to establish the conditions under which a lessor can request an adaptation of the rental price, using § 313 of the GCC as a reference. The first condition for adaptation is that an unforeseen and unforeseeable event at the time of the conclusion of the contract, must cause a fundamental change in the objective conditions of the transaction. The event that causes the change in circumstances must be objective in nature and capable of leading to the collapse of the transaction basis concerning the contract in question. In this context, the fundamental change refers to the imbalance between the parties’ obligations. Finally, the lessor must not have fulfilled their continuing primary obligation; in other words, the contract must not have ended.


PDF Görünüm

Referanslar

  • Akçaal M, ‘Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Kira Bedelinde Artışa İlişkin 7161 Sayılı Kanun’la Getirilen Değişikliklerin Değerlendirilmesi’ (2022) 12 (1) Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 361-384. google scholar
  • Altaş H, ‘Kira Parası Artışlarının Sınırlanması’ (2000) 49 (1) Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 97-116. google scholar
  • Altınok Ormancı P, ‘İşlem Temelinin Çökmesi ve Temel Hatası Arasındaki İlişki’ iç Osman Berat Gürzumar (ed), Halûk Konuralp Anısına Armağan C3 (Yetkin 2009) 95-114. google scholar
  • Altop A, ‘Aşırı İfa Güçlüğü’nü Düzenleyen TBK. M. 138 Hükmü İlle İlgili Bazı Tartışmalı Hususlara İlişkin Bir Değerlendirme’, Prof. Dr. Galip Sermet Akman’a Armağan (Filiz 2020) 43-65. google scholar
  • Antalya G, Marmara Hukuk Yorumu, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C.V/1,3 (2. Bası, Seçkin 2019). google scholar
  • Arat A, Sözleşmenin Değişen Şartlara Uyarlanması (Seçkin 2006). google scholar
  • Aybay ME, ‘Sözleşmenin Değişen Koşullara Uyarlanması’ iç Gökhan Antalya ve Murat Topuz (edr), (2016) 22 (3) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi Prof. Dr. Cevdet Yavuz’a Armağan CI 323-347. google scholar
  • Aydoğdu M ve Tuncer N, Borçlar Hukuku Özel Hükümler (3. Bası, Adalet 2023). google scholar
  • Aydoğdu M, ‘Kira Parasında Artışı %25 ile Sınırlayan Düzenlemeler Konusunda Uygulamada Karşılaşılan Sorunlar Hakkındaki Değerlendirmeler’ (2023) 88 (3) İzmir Barosu Dergisi 135164. google scholar
  • Atamulu İ, ‘Kira Bedelinin Uyarlanması’ iç Hayrunnisa Özdemir (ed), Kira Hukuku Davaları (Seçkin 2023) 371-454. google scholar
  • Babaoğlu T, Konut ve Çatılı İşyeri Kira Sözleşmelerinde Kira Bedelinin Belirlenmesi ve Arabuluculuk Yoluyla Çözümü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) (KTO Karatay Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü 2023) google scholar
  • Baygın C, ‘Türk Borçlar Kanunu’nun Borç İlişkisinin Hükümleri Borçların ve Borç İlişkilerinin Sona Ermesi Konularında Getirdiği Bazı Yenilik ve Değişiklikler’ (2010) XIV (3-4) Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 119-144. google scholar
  • Baysal B, ‘Aşırı İfa Güçlüğü’, Derleyen M Murat İnceoğlu, Türk Borçlar Kanunu Sempozyumu : Makaleler-Tebliğler (On İki Levha 2011) 114-143. google scholar
  • Baysal B, Sözleşmenin Uyarlanması, BK m.138, Aşırı İfa Güçlüğü (4. Bası, On İki Levha 2020). google scholar
  • Bischoff J, Vertagsrisiko und Clausula Rebus Sic Stantibus (Schulthess 1983). google scholar
  • Belen H, 6098 Sayılı Borçlar Kanunu Genel Hükümler (Kısa Şerh) Sözleşmeden Doğan Borç İlişkileri, Borç İlişkisinin Hükümleri, (Bazı) Sona Erme Halleri Sistematik-Değişiklik-Yenilik Değerlendirmeleriyle (Beta 2014). google scholar
  • BT-Drucks 1406040.fm (bundestag.de) google scholar
  • Burcuoğlu H, Son Mahkeme Kararları ve Yargıtay Kararları Işığında Hukukta Beklenmeyen Hal ve Uyarlama - Taşınmaz Kirası Sözleşmelerinde ve Dövize Endeksli Kredi Sözleşmelerinde Uyarlama Uygulaması (Filiz 1995). google scholar
  • Canbolat F, Sözleşmelerde Amacın Gerçekleşmesi, Çökmesi ve Boşa Çıkması (Yetkin 2012). google scholar
  • Cashin-Ritaine E, ‘Emprevizyon, Hardship ve İşlem Temelinin Çökmesi: Pacta Sunt Servanda ve Alman-Fransız Hukuki İlişkilerinde Sözleşmelerin Uyarlanmasına Giden Yollar’ çev Başak Baysal (2005) LXIII (63) İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası 321-342. google scholar
  • Doğan G, ‘Aşırı İfa Güçlüğü Nedeniyle Sözleşmenin Değişen Koşullara Uyarlanması’ (2014) (111) Türkiye Barolar Birliği Dergisi 9-36. google scholar
  • Eren F ve Dönmez Ü, Eren Borçlar Hukuku Şerhi CI m.1-48 (Yetkin 2022). google scholar
  • Eren F ve Dönmez Ü, Eren Borçlar Hukuku Şerhi CIII m.83-206 (Yetkin 2022). google scholar
  • Eren F, Borçlar Hukuku Özel Hükümler (3. Bası, Yetkin 2016) google scholar
  • Finkenauer T, in Münchener Kommentar zum BGB, Band III, Schuldrecht-Allgemeiner Teil II (9. Auflage, C.H. Beck Verlag 2022). google scholar
  • Ganbari MK, ‘Kira Artış Oranına Dair Geçici Maddeler İle Taraf İradesi: Özellikle Arabuluculuk’ (2023) XXVII (3) Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 197-232. google scholar
  • Gökyayla EK, ‘Türk Borçlar Kanunu’nun Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin 344. Maddesinin Değerlendirilmesi’ (2013) 9 (103-104) Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi 18-49. google scholar
  • Görmez M, Konut ve Çatılı İşyeri Kira Sözleşmelerinde Kira Bedelinin Belirlenmesi ve Uyarlanması (On İki Levha 2019). google scholar
  • Gülekli Y, ‘Aşırı İfa Güçlüğü ve Alacaklının Tasavvurunun Boşa Çıkması Halinde İşlem Temelinin Çökmesi Öğretisi’ (1990) 15 (18) İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Araştırmaları Dergisi 43-69. google scholar
  • Gümüş MA, Teorisiyle ve Yargıtay Uygulamasıyla Sözleşmelerin Uyarlanması (TBK 138) (Yetkin 2022). google scholar
  • Gümüş MA, Yeni 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Kira Sözleşmesi (TBK 299-356) (2. Bası, Vedat 2012). google scholar
  • Gümüş MA, Borçlar Hukuku Özel Hükümler Kısa Ders Kitabı (3. Bası, Vedat 2018) google scholar
  • Gümüş MA, ‘Yeni Yargı Kararları Nedeniyle Bir Kez Daha Cevaplanması Gereken Soru: “Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında, Kiraya Veren, Sona Erdiğinde TBK 344/III Hükmüne Dayalı Kira Tespit Davası Açmayı Amaçladığı Beş Yıllık Sürenin İçinde TBK 138’e Dayalı Uyarlama Davası Açabilir mi?” < https://www.lmkedmcom/m/mustafa-alper-g%C3%BCm%C3%BC%C5%9F-57583929a/ >. google scholar
  • Gürsoy KT, Hususi Hukukda Clausula Rebus Sic Stantibus (Emprevizyon Nazariyesi) (Güney 1950). google scholar
  • Havutçu A, ’İfa Engelleri ve İfa Engellerine Bağlanan Hukuki Sonuçlar’ (2012) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, Özel Hukuk Sempozyumu, Özel Sayısı, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Hükümlerinin Değerlendirilmesi Sempozyumu (3-4 Haziran 2011) Sempozyum No: III, Prof. Dr. Cevdet Yavuz’a Armağan (Legal) 307-327. google scholar
  • Honsell H, Schweizerisches Obligationenrecht: Besonderer Teil (8. Auflage, Stâmpfli 2006). google scholar
  • İnce N, ‘Alman Hukukunda İfa İmkânsızlığı ile İşlem Temelinin Bozulması Arasındaki İlişki’ Legal Hukuk Dergisi (2016) 14 (165) 4845-4906. google scholar
  • İnce Akman N ve Özyakışır Ö, ‘Alman ve İsviçre Hukuku ile Karşılaştırmalı Olarak Türk Hukukunda Başlangıç Kira Bedelinin Sınırlandırılması Meselesi’ (2021) 11 (2) Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 725-770. google scholar
  • İnceoğlu MM, Kira Hukuku C 1 (On İki Levha 2014). google scholar
  • İnceoğlu MM, Kira Hukuku C2 (On İki Levha 2014). google scholar
  • Kahraman Z, Beklenmedik Haller ve Hukuki Sonuçları (Mücbir Sebep, İfa İmkânsızlığı, İşlem Temelinin Çökmesi, Uyarlama ve Frustration Doktrini) (Vedat 2023) google scholar
  • Kapancı KB, ‘Bir Yıldan Uzun Süreli Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Kira Bedelinin Türk Lirası Üzerinden Belirlenmesinde TBK 344 F. 1 C. Son’un Yorumlanması’ (2015) 6 (Özel Sayı 4) İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 809-834. google scholar
  • Kaplan İ, Hakimin Sözleşmeye Müdahalesi, Sözleşmenin Yorumu, Sözleşmenin Tamamlanması, Sözleşmenin Değişen Hal ve Şartlara Uyarlanması (2. Bası, Ankara 2007) google scholar
  • Kaşak FE, Sözleşme Özgürlüğünün Sınırı Olarak Kanunun Emredici Hükümlerine Aykırılık (On İki Levha 2021). google scholar
  • Kaya Ü, ‘Sözleşmenin Uyarlanmasında Sonradan Değişen Şartlar ve Öngörülemezlik İlkesi’ in Gökhan Antalya ve Murat Topuz (edr), (2016) 22 (3) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi Prof. Dr. Cevdet Yavuz’a Armağan CII 1569-1593. google scholar
  • Kırkbeşoğlu N, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Uyarlanmış Türk Özel Hukukunda Kısmi Hükümsüzlük (Vedat 2011) google scholar
  • Kocayusufpaşaoğlu N, Borçlar Hukukuna Giriş, Hukuki İşlem, Sözleşme (7. Bası, Filiz 2017) google scholar
  • Kocayusufpaşaoğlu N, ‘İşlem Temelinin Çökmüş Sayılabilmesi İçin Sosyal Felaket Olarak Nitelenebilecek Olağanüstü Bir Olayın Gerçekleşmesi Şart Mıdır?’ Prof. Dr. M. Kemal Oğuzman’ın Anısına Armağan (Beta 2000) 503-514. google scholar
  • Küçükdağlı A, ‘Çatılı İşyeri Kira Sözleşmelerine Yüksek Enflasyonun Etkisi’ (2023) 31 (3) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 993-1037. google scholar
  • Larenz K, Geschaftsgrundlage und Vertragserfüllung - Die Bedeutung veranderte Umstande“ im Zivilrecht (3. Auflage, C.H.Beck’sche 1963). google scholar
  • Oğuzman MK ve Öz T, Borçlar Hukuku Genel Hükümler (19. Bası, Vedat 2021) google scholar
  • Öktem Çevik S, ‘Türk Borçlar Kanunu Madde 344 Uyarınca Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Temel Esasların Değerlendirilmesi’ (2022) 24 (1) Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 39-77. google scholar
  • Öktem Çevik S, ‘Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 Sayılı Kararın Kira Sözleşmelerinde Uygulama Alanı’ iç Murat Topuz (ed), Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 Sayılı Karar Çerçevesinde Döviz ile Sözleşme Yapma Yasağı ve Sözleşmelerin Uyarlanması (Seçkin 2019) 89-110. google scholar
  • Özen B, ‘Kira Bedeli Artışına İlişkin Sözleşme Şartları ve Sözleşme Uyarınca Gerçekleşen Kira Bedeli Artışının Kira Tespit Davası Sonucunda Gerçekleşen Kira Bedeli Artışından Ayırt Edilmesi’ in Gökhan Antalya, Murat Topuz (edr) (2016) 22 (3) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi Prof. Dr. Cevdet Yavuz’a Armağan CII 2033-2062. google scholar
  • Öztürk İÖ, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Kira Bedelinin Belirlenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) (İstanbul Kültür Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü 2019) google scholar
  • Özyakışır Ö, Konut ve Çatılı İşyeri Kira Sözleşmelerinde Kira Bedeli (Adalet 2019). google scholar
  • Pakdil H, Türk Borçlar Kanunu Madde 138 Çerçevesinde Sözleşmenin Değişen Koşullara Uyarlanması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) (İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü 2020). google scholar
  • Pekmez C, ‘Kısa Süreli Sözleşmelerin Uyarlanmasının 30.12.2002 Tarihli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Kararı Işığında Değerlendirilmesi’ Prof. Dr. Hasan Erman’a Armağan (Der Yayınları 2015) 731-750. google scholar
  • Sarı Fidan Ö, ‘Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Kira Bedeli Artış Oranının Belirlenmesine İlişkin Sınırlamaların Değerlendirilmesi’ (2023) (1) Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 345-380. google scholar
  • Sarı Fidan Ö, ‘Kira Bedeli Artışına İlişkin Hukuki Sınırlamalar Karşısında Kira Bedelinin Uyarlanması Davasının Değerlendirilmesi’ (2024) 32 (2) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 599-632. google scholar
  • Serozan R, Borçlar Hukuku Genel Bölüm, İfa, İfa Engelleri, Haksız Zenginleşme (4. Bası, Filiz 2006). google scholar
  • Serozan R, ‘Karşılıklı Sözleşmelerde Baştan Dayatılmış veya Sonradan Oluşmuş Edimler Arası Dengesizliğin Uyarlama Yoluyla Düzeltilmesi’ Prof. Dr. M. Kemal Oğuzman’ın Anısına Armağan (Beta 2000) 1013-1030. google scholar
  • Stadler A, in Othmar Jauernig BGB, Bürgerliches Gesetzbuch mit Rom-I-, RomII-VO, EuUnthVO/ HUntProt und EuErbVO (19. Auflage, C. H. Beck 2023). google scholar
  • Şafak Sarıkaya EE, ‘Olağanüstü Olayların Tasnifi ve Borç İlişkilerine Etkilerinin Çeşitli Görünümleri: Covid-19 Örneği Üzerinden Bir İnceleme’ (2022) Antalya Bilim Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 337-374. google scholar
  • Şafak Sarıkaya EE, Teorik Boyutuyla İfa İmkansızlığı (On İki Levha 2022). google scholar
  • Tekinay SS, Akman S, Burcuoğlu H ve Altop A, Borçlar Hukuku Genel Hükümler (7. Bası, Filiz 1993). google scholar
  • Tile L, Uyarlama Sebebi Olarak Aşırı İfa Güçlüğü (Yetkin 2021). google scholar
  • Topuz S, Türk-İsviçre ve Alman Borçlar Hukukunda Denge Bozulması ve İfa Güçlüğü Durumlarında Sözleşmeye Müdahale (Yetkin 2009). google scholar
  • Tüzüner Ö ve Öz K, ‘Aşırı İfa Güçlüğüne İlişkin İçtihat İncelemesi’ (2015) (3) Ankara Barosu Dergisi 421-470. google scholar
  • Ural Çınar N, Türk Borçlar Kanunu’nda Düzenlenen Kira Sözleşmelerinde Kira Bedelinin Ödenmemesi ve Hukuki Sonuçları (On İki Levha 2014). google scholar
  • Hande Uysal, Kira Bedelinin Tespiti (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) (İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2019) google scholar
  • Yavuz C, Acar F ve Özen B, Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler C1 (11. Bası, Beta 2022). google scholar
  • Yeniocak U, Kira Bedelinin Belirlenmesi Kira Tespit ve Kira Uyarlama Davaları (Seçkin 2023). google scholar
  • Yörük I, Türk Hukukunda Söözleşmelerin Uyarlanması (On İki Levha 2021). google scholar
  • www.kazanci.com google scholar
  • www.legalbank.net google scholar
  • www.lexpera.com google scholar
  • https://dserver.bundestag.de/btd/14/060/1406040.pdf google scholar

Atıflar

Biçimlendirilmiş bir atıfı kopyalayıp yapıştırın veya seçtiğiniz biçimde dışa aktarmak için seçeneklerden birini kullanın


DIŞA AKTAR



APA

Koçak Diker, D. (2024). Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi. İstanbul Hukuk Mecmuası, 82(4), 1059-1099. https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005


AMA

Koçak Diker D. Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi. İstanbul Hukuk Mecmuası. 2024;82(4):1059-1099. https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005


ABNT

Koçak Diker, D. Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi. İstanbul Hukuk Mecmuası, [Publisher Location], v. 82, n. 4, p. 1059-1099, 2024.


Chicago: Author-Date Style

Koçak Diker, Duygu,. 2024. “Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi.” İstanbul Hukuk Mecmuası 82, no. 4: 1059-1099. https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005


Chicago: Humanities Style

Koçak Diker, Duygu,. “Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi.” İstanbul Hukuk Mecmuası 82, no. 4 (Mar. 2025): 1059-1099. https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005


Harvard: Australian Style

Koçak Diker, D 2024, 'Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi', İstanbul Hukuk Mecmuası, vol. 82, no. 4, pp. 1059-1099, viewed 10 Mar. 2025, https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005


Harvard: Author-Date Style

Koçak Diker, D. (2024) ‘Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi’, İstanbul Hukuk Mecmuası, 82(4), pp. 1059-1099. https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005 (10 Mar. 2025).


MLA

Koçak Diker, Duygu,. “Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi.” İstanbul Hukuk Mecmuası, vol. 82, no. 4, 2024, pp. 1059-1099. [Database Container], https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005


Vancouver

Koçak Diker D. Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi. İstanbul Hukuk Mecmuası [Internet]. 10 Mar. 2025 [cited 10 Mar. 2025];82(4):1059-1099. Available from: https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005 doi: 10.26650/mecmua.2024.82.4.0005


ISNAD

Koçak Diker, Duygu. “Konut Kiralarında Kira Bedelinin Belirlenmesine İlişkin Düzenlemeler İle Kiraya Verenin Uyarlama Talebinin Değerlendirilmesi”. İstanbul Hukuk Mecmuası 82/4 (Mar. 2025): 1059-1099. https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.4.0005



ZAMAN ÇİZELGESİ


Gönderim18.05.2024
Kabul08.10.2024
Çevrimiçi Yayınlanma30.10.2024

LİSANS


Attribution-NonCommercial (CC BY-NC)

This license lets others remix, tweak, and build upon your work non-commercially, and although their new works must also acknowledge you and be non-commercial, they don’t have to license their derivative works on the same terms.


PAYLAŞ




İstanbul Üniversitesi Yayınları, uluslararası yayıncılık standartları ve etiğine uygun olarak, yüksek kalitede bilimsel dergi ve kitapların yayınlanmasıyla giderek artan bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İstanbul Üniversitesi Yayınları açık erişimli, ticari olmayan, bilimsel yayıncılığı takip etmektedir.