Araştırma Makalesi


DOI :10.26650/CONNECTIST2021-878327   IUP :10.26650/CONNECTIST2021-878327    Tam Metin (PDF)

Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları

Tevhide Serra GörpeBurcu Öksüz

Farklı gruplar nezdinde halkla ilişkiler meslek algısına ilişkin pek çok ülkede yapılmış çeşitli araştırmalar bulunmaktadır. Bunun yanı sıra mesleği uygulayan halkla ilişkiler profesyonellerinin nasıl olması gerektiğine yönelik çalışmalar da ilgili literatürde yer almaktadır. Ancak halkla ilişkiler akademisyenlerinin nasıl algılandıklarına yönelik yapılan araştırmaların sayısı yok denecek kadar azdır. Bu çalışmanın çıkış noktası, halkla ilişkiler profesyonelleri ile ilgili yapılan çalışmalara benzer şekilde, halkla ilişkiler akademisyenlerine yönelik algının da araştırılmasıdır. Bu çalışmada, Türkiye’nin iki büyük şehri olan İstanbul ve İzmir’de çalışan ve en az on yıl deneyime sahip olan yirmi halkla ilişkiler uygulayıcısıyla yarıyapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kıdemli uygulayıcıların, akademisyenlere ve halkla ilişkiler akademisyenlerine ilişkin fikirlerini, akademisyenlerin güçlü ve zayıf yönlerinin ne olduğuna ilişkin algılarını ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, akademisyenler itibarlı olarak görülmektedir. Ancak halkla ilişkiler mesleğinin olumsuz imajının etkileri, halkla ilişkilerin akademik dünyasına yansımıştır. Katılımcılar halkla ilişkiler eğitimcilerinin alan katkılarına değer vermekle birlikte, akademisyenlerin de meslek algısından kendileri gibi etkilendiklerini vurgulamaktadırlar. Katılımcılar, halkla ilişkiler akademisyenlerinin eğitici rolünü vurgulamışlardır ve onlara öğrencileri profesyonel iş dünyasına hazırlama sorumluluğu atfetmişlerdir. Tüm katılımcılar, halkla ilişkiler akademisyenlerinin sektörle güçlü bağlar kurması gerektiğini vurgulamışlardır. Katılımcılar, aynı zamanda halkla ilişkiler akademisyenlerinin görünürlüğünün artmasını beklemekte ve bu görünürlüğün akademisyenlerin halkla ilişkiler sektörü ve toplumla ilişkilerinin geliştirilmesi açısından bir köprü olacağını da düşünmektedir.

DOI :10.26650/CONNECTIST2021-878327   IUP :10.26650/CONNECTIST2021-878327    Tam Metin (PDF)

Perceptions of Senior Public Relations Practitioners Toward Academics and Public Relations Academics in Turkey

Tevhide Serra GörpeBurcu Öksüz

In many countries, there are many studies conducted on how different groups perceive the public relations profession. In addition, studies on how public relations professionals should be are included in the relevant literature. However, there is very little research done on the perception of public relations academics. The aim of this study is to investigate the perceptions of public relations professionals toward public relations academics. Twenty semi-structured interviews are held with Turkish public relations practitioners from Istanbul and Izmir cities of Turkey who have at least ten years of work experience. The research conducted aims to understand the perception of Turkish public relations academics by the senior practitioners, including their opinions, strengths, and weaknesses. Findings show that academics are considered as reputable, but the negative image of public relations as a profession has been carried over to public relations academia. The participants value the contributions of public relations educators to the field, but similar to how they view themselves, they do not see educators as inseparable from the perception of public relations. The participants emphasized the educational role of public relations academics and attributed them a responsibility of preparing students for professional work life. They all agree that public relations academics must establish stronger ties with the sector. They also think that public relations academics should be more visible to practitioners and society. They assume that this visibility will create a bridge between society/industry and them.


PDF Görünüm

Referanslar

  • Adams, M. B., & Lee, N. M. (2021). Analytics in PR education: Desired skills for digital communicators. Public Relations Education, 7(2), 44-76. google scholar
  • Akcan, A. T., Malkoç, S., & Kızıltan, Ö. (2018). Akademisyenlere göre akademi ve akademik kültür. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 569-591. google scholar
  • Akgül, M., & Akdağ, M. (2018). İletişim eğitimi ve disiplinlerarasılık: İletişim fakültelerindeki akademisyen profili üzerine bir değerlendirme. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, 31, 1-20. google scholar
  • Akım, F. (2018). Halkla ilişkiler bölümü öğrencilerinin halkla ilişkiler teorileri konusundaki eğitimi: Türkiye’deki iletişim fakültelerinin halkla ilişkiler bölümlerinin ders programlarına yönelik bir araştırma. Intermedia International e-Journal, 5(9), 212-220. google scholar
  • Arslan, A., & Duğan, Ö. (2019). Türkiye’de ve Amerika’da halkla ilişkiler mesleğine bakış açısının iş ilanları üzerinden karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Prof. Dr. Fuat Sezgin Özel Sayısı, 188-199. google scholar
  • Atabek, G. Ş., & Atabek, Ü. (2014). İletişim eğitiminde farklı perspektifler: Öğrenciler, akademisyenler ve meslek mensuplarının iletişim eğitimi hakkındaki tutumları. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (38), 148-163. google scholar
  • Aydın, A., Üçüncü, K., & Taşdemir, T. (2011). Akademik performansı etkileyen stres kaynaklarının belirlenmesine yönelik bir alan çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 387-399. google scholar
  • Bakan, Ö. (2002). Halkla ilişkiler eğitiminde teori-pratik dengesi bakımından Türkiye için bir model önerisi. Selçuk İletişim, 2(2), 64-72. google scholar
  • Becan, C., &Yıldırım, G. (2020). Halkla ilişkiler eğitimi kapsamında öğrencilerin uygulamalı bir eğitim aracı olarak halkla ilişkiler öğrenci ajanslarına yönelik tutumları üzerine bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 8(1), 559-586. google scholar
  • Blee, K. M., & Taylor, V. (2002). Semi-structured interviewing in social movement research. In B. Klandermans & S. Staggenborg (Eds.), Methods of social movement research volume 16 (pp. 92-117). Minneapolis: University of Minnesota Press. google scholar
  • Byrne, K. (2008). The value of academia: Variance among academic and practitioner perspectives on the role of public relations academics. Asia Pacific Public Relations Journal, 9, 17-34. google scholar
  • Carvalho, T, Marini, G., & Videira, P. (2016). Is new public management redefining professional boundaries and changing power relations within higher education institutions? Journal of the European Higher Education Area, 3, 1-16. google scholar
  • Carvalho, T., & Santiago, R. (2010). Stili academics after ali...HigherEducation Policy, 23(3), 397-411. google scholar
  • Cheng, I. H., & de Gregorio, F. (2008). Does (linking with) practice make perfect? A survey of public relations scholars’ perspectives. Journal of Public Relations Research, 20(4), 377-402. google scholar
  • Conrad, K. L. (2020). Public relations education and praxis: What is being taught in Australian PR courses and why. Asia Pacific Public Relations Journal, 22, 1-12. google scholar
  • Dowd, K. O., & Kaplan, D. M. (2005). The career life of academics: Boundaried or boundaryless?. Human Relations, 58(6), 699-721. google scholar
  • Engür, Ç., & Engür, M. (2018). Üniversite öğrencilerinin halkla ilişkiler disiplinine yaklaşımı. International Journal of Social Science, 1(2), 336-346. google scholar
  • Fitch, K., & Desai, R. (2012). Developing global practitioners: Addressing industry expectations of intercultural competence in public relations graduates in Singapore and Perth. Journal of International Communication, 18(1), 63-78. google scholar
  • Freberg, K. (2020). Social care and professional standards: Developing an ethical decision-making model. Public Relations Journal, 13(3). google scholar
  • Fylan, F. (2005). Semi-structured interviewing. In J. Miles & P. Gilbert (Eds.), A handbook of research methods for clinical and health psychology (pp. 65-78). Oxford: Oxford University Press. google scholar
  • Gürkan, T. (2018). Akademisyen olmak. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 2(2), 440-446. google scholar
  • Hatzios, A., & Lariscy, R. W. (2008). Perceptions of utility and importance of international public relations education among educators and practitioners. Journalism & Mass Communication Educator, 63(3), 241-258. google scholar
  • İletişim Hizmetleri Algılama Araştırması (2009, April 12). Türkiye Halkla İlişkiler Derneği (TÜHİD), İletişim Danışmanlığı Şirketleri Derneği (İDA), ERA Araştırma Firması. Retrieved from https://www.ida.org.tr/ arastirma-1/. google scholar
  • Kallio, H., Pietila, A. M., Johnson, M., & Kangasniemi, M. (2016). Systematic methodological review: developing a framework for a qualitative semi-structured interview guide. Journal of Advanced Nursing, 72(12), 2954-2965. google scholar
  • Kim, C. M., & Freberg, K. (2021). Virtues in social care and public relations education: connecting student values to professional practice. Teaching Journalism & Mass Communication, 11(1), 1-11. google scholar
  • Kim, C., Sutherland, K., & Freberg, K. (2021). Digital learning: Standards and best practices for public relations education in undergraduate programs. Public Relations Education, 7(2), 77-105. google scholar
  • Krishna, A., Wright, D. K., & Kotcher, R. L. (2020). Curriculum rebuilding in public relations: Understanding what early career, mid-career, and senior PR/communications professionals expect from PR graduates. Journal of Public Relations Education, 6(1), 33-57. google scholar
  • Lechuga, V. M. (2017). The changing landscape of the academic profession. The culture of faculty at for-profit colleges and universities. New York: Routledge. google scholar
  • Longhurst, R. (2016). Semi-structured interviews and focus groups. In N. Clifford, M. Cope, T. Gillespie, & S. French (Eds.), Key methods in geography (pp. 143-156). London: Sage. google scholar
  • Luo, L., & Wildemuth, B. M. (2017). Semistructured interviews. In B.M. Wildemuth (Ed.), Applications of social research methods to questions in information and library science (pp. 248-257). California: ABC-CLIO, LLC. google scholar
  • McCollough, C. J., Wallace, A. A., & Luttrell, R. M. (2021). Connecting pedagogy to industry: Social and digital media in public relations courses. Teaching Journalism & Mass Communication, 11(1), 36-48. google scholar
  • Mengi, F., & Schreglmann, S. (2013). Akademisyenlik bağlamında bilimsel üretkenliği etkileyen çevresel faktörler. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 1-17. google scholar
  • Miller, K., Alexander, A., Cunningham, J. A., & Albats, E. (2018). Entrepreneurial academics and academic entrepreneurs: A systematic literature review. International Journal of Technology Management, 77(1-3), 9-37. google scholar
  • Mules, P. (2018). Reflections on the absence of formal reflection in public relations education and practice. Public Relations Review, 44(1), 174-179. google scholar
  • Muller-Camen, M., & Salzgeber, S. (2005). Changes in academic work and the chair regime: The case of German business administration academics. Organization Studies, 26(2), 271-290. google scholar
  • Musselin, C. (2013). How peer review empowers the academic profession and university managers: Changes in relationships between the state, universities and the professoriate. Research Policy, 42(5), 1165-1173. google scholar
  • Öksüz, B., & Görpe, S. (2014). Türkiye’de halkla ilişkiler alanında kadının yeri: Akademisyenler, uygulamacılar ve meslek örgütü temsilcilerinin konuya yaklaşımları. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. 47, 125-142. google scholar
  • Özkanal, B., & Özgür, A. Z. (2017). Türkiye’de yükseköğretimde açık ve uzaktan öğrenme yöntemi ile iletişim eğitimi üzerine değerlendirmeler. Selçuk Iletisjm, 9(4), 5-24. google scholar
  • Özkoyuncu, F. (2016). Türkiye’de stratejik halkla ilişkilerin uygulanması: Halkla ilişkiler uygulayıcıları üzerine bir inceleme. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 49, 115-135. google scholar
  • Paskin, D. (2013). Attitudes and perceptions of public relations professionals towards graduating students’ skills. Public Relations Review, 39(3), 251-253. google scholar
  • Shen, H., & Toth, E. (2013). Public relations master’s education deliverables: How practitioners and educators view strategic practice curriculum. Public Relations Review, 39(5), 618-620. google scholar
  • Solmaz, B., Taştekin, H., Yüksek, Ö., Akpınar, K., & Bakmaz, E. Y. (2017). Halkla ilişkiler eğitiminde uluslararasılaşmanın önemi: İngiltere ve Türkiye üzerine karşılaştırmalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (37), 273-288. google scholar
  • Sommerfeldt, E. J., & Kent, M. L. (2020). Public relations as “dirty work”: Disconfirmation, cognitive dissonance, and emotional labor among public relations professors. Public Relations Review, 46(4), 101933. google scholar
  • Sutherland, K., Freberg, K., Driver, C., & Khattab, U. (2020). Public relations and customer service: Employer perspectives of social media proficiency. Public Relations Review, 46(4), 101954. google scholar
  • Teichler, U., Arimoto, A., & Cummings, W. K. (2013). The changing academic profession: Major findings of a comparative survey. The changing academic profession: Major findings of a comparative survey. New York: Springer Dordrecht Heidelberg. google scholar
  • Tellan, D. (2011). Halkla ilişkiler eğitiminin bağlamı: İletişim, sosyal bilimler ya da onay üretimi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Dergisi, (15), 11-31. google scholar
  • The 2017 Commission on Public Relations Education (CPRE) Report, http://www.commissionpred.org/wp-content/uploads/2018/04/report6-full.pdf google scholar
  • Todd, V. (2014). Public relations supervisors and millennial entry-level practitioners rate entry-level job skills and professional characteristics. Public Relations Review, 40(5), 789-797. google scholar
  • Tülübaş, T., & Göktürk, Ş. (2018). Orta kariyer evresinde bulunan akademisyenlerin akademisyenlik mesleğine yönelik görüşleri. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 1(1), 35-51. google scholar
  • Türkiye’de Halkla İlişkilerin Geleceği ve Egltimi Araştırması (2018). Bahçeşehir Üniversitesi İletişim Fakültesi ve İletişim Danışmanlığı Şirketleri Derneği. Retrieved from https://www.ida.org.tr/wp-content/uploads/2018/10/ IDA_ BAU_Araştırma.pdf. google scholar
  • Vujnovic, M., & Kruckeberg, D. (2021). Running against the tide: Educating future public relations and Communications professionals in the age of neoliberalism. ESSACHESS-Journal for Communication Studies, 14(1), 161-179. google scholar
  • Wilson, T. DL (2012). A Review of Business-University Collaboration. Retrieved from https:// assets.publishing. service.gov.uk/ government/ uploads/system/uploads/ attachment_data/file/32383/12-610-wilson-review-business-university-collabo ration.pdf. google scholar
  • Wright, D. K., & Flynn, T. T. (2017). Public relations education and the development of professionalization in Canada and the USA. In T. Watson (Ed.), American perspectives on the development of public relations (pp. 5164). Palgrave Macmillan, London. google scholar
  • Yıldız, S., & Gizir, S. (2018). Öğretim üyelerinin üniversite, akademisyenlik ve bilimsel araştırma kavramlarına ilişkin algılarının metaforlar aracılığıyla incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(3), 743-762. google scholar
  • Yılmaz Sert, N., & Pelenk Özel, A. (2019). Halkla ilişkiler eğitimi: Kocaeli ve Sakarya üniversitesi öğrencilerinin halkla ilişkiler eğitimine ilişkin görüşlerinin araştırılması. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(2), 679-711. google scholar
  • Yükseköğretim Kurumu (YÖK) (2020). Retrieved from www.yok.gov.tr. google scholar

Atıflar

Biçimlendirilmiş bir atıfı kopyalayıp yapıştırın veya seçtiğiniz biçimde dışa aktarmak için seçeneklerden birini kullanın


DIŞA AKTAR



APA

Görpe, T.S., & Öksüz, B. (2021). Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 0(61), 161-185. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327


AMA

Görpe T S, Öksüz B. Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences. 2021;0(61):161-185. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327


ABNT

Görpe, T.S.; Öksüz, B. Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, [Publisher Location], v. 0, n. 61, p. 161-185, 2021.


Chicago: Author-Date Style

Görpe, Tevhide Serra, and Burcu Öksüz. 2021. “Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları.” Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences 0, no. 61: 161-185. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327


Chicago: Humanities Style

Görpe, Tevhide Serra, and Burcu Öksüz. Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları.” Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences 0, no. 61 (Apr. 2024): 161-185. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327


Harvard: Australian Style

Görpe, TS & Öksüz, B 2021, 'Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları', Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, vol. 0, no. 61, pp. 161-185, viewed 28 Apr. 2024, https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327


Harvard: Author-Date Style

Görpe, T.S. and Öksüz, B. (2021) ‘Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları’, Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 0(61), pp. 161-185. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327 (28 Apr. 2024).


MLA

Görpe, Tevhide Serra, and Burcu Öksüz. Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları.” Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, vol. 0, no. 61, 2021, pp. 161-185. [Database Container], https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327


Vancouver

Görpe TS, Öksüz B. Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences [Internet]. 28 Apr. 2024 [cited 28 Apr. 2024];0(61):161-185. Available from: https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327 doi: 10.26650/CONNECTIST2021-878327


ISNAD

Görpe, TevhideSerra - Öksüz, Burcu. Kıdemli Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Halkla İlişkiler Akademisyenlerine ve Türkiye’deki Halkla İlişkiler Akademisyenlerine Yönelik Algıları”. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences 0/61 (Apr. 2024): 161-185. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-878327



ZAMAN ÇİZELGESİ


Gönderim10.02.2021
Kabul26.08.2021
Çevrimiçi Yayınlanma31.12.2021

LİSANS


Attribution-NonCommercial (CC BY-NC)

This license lets others remix, tweak, and build upon your work non-commercially, and although their new works must also acknowledge you and be non-commercial, they don’t have to license their derivative works on the same terms.


PAYLAŞ




İstanbul Üniversitesi Yayınları, uluslararası yayıncılık standartları ve etiğine uygun olarak, yüksek kalitede bilimsel dergi ve kitapların yayınlanmasıyla giderek artan bilimsel bilginin yayılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İstanbul Üniversitesi Yayınları açık erişimli, ticari olmayan, bilimsel yayıncılığı takip etmektedir.